“Emory?” He tapped his cheeks. “Shit.” Hindi siya nagdalawang isip na ihiga ang dalaga sa lapag at pinulsuhan ito. At nang makompirmang mayroon pa itong pulso, he immediately performed a CPR and mouth to mouth resuscitation. The only thing inside her mind right now is to save her. Ramdam ni Beau a
Wala sa sarili niyang hinawakan ang kanyang labi at biglang naalala ang nangyari kanina. Beau kissed her on the lips to save her life! Pero ang tanong niya, paanong naabutan pa siya ni Beau? Halos isang oras na siya sa loob ng banyo ngunit hindi niya alam kung gaano siya katagal sa ilalim ng tubig.
He looked at her coldly and said, “He will find out. Let him.” “So hindi natin sasabihin?” she asked. “Okay.” After that, Emory closed her eyes and leaned against the backrest of her seat. Hindi niya maiwasang titigan ang mukhan nito. It’s like there’s something in her face that made him stare at
“Do you want me to assist you?” Nilingon niya ito at kitang-kita niya ang concern sa mga mata nito. For a moment, sumagi sa isipan niya ang mukha ng kanyang kapatid na si Brille. Wala sa sarili niyang hinigit ang braso mula sa pagkakahawak ng dalaga at mukhang nagulat ito sa kanyang ginawa. “I can
Tinignan ni Emory ang thermometer at humugot ng malalim na hininga. Five hours pa bago sila lumapag at mataas pa rin ang lagnat ng binata. Limited lang ang mga gamot nila rito sa loob ng eroplano dahil hindi raw ito masyadong ginagamit ni Beau. She looked at the man who is now peacefully sleeping o
“You’re awake. How are you feeling?” bungad nitong tanong. “Uhm, can you get up so you can change?” Nakatitig lang siya rito. Hindi niya alam kung bakit siya nakaramdam ng init sa kanyang dibdib habang nakikinig sa mga tanong na binabato nito sa kanya. Oddly, he likes it. For the first time in his
He wanted to argue. Ngunit alam niyang hahaba lang ang kanilang usapan kung gagawin niya ‘yon kaya wala siyang ibang choice kundi ang pilit na tumango at hinayaan ang sariling alalayan ni Emory patungo sa sofa bed. She turned on the lamp beside the bed and looked at him. Pansin ni Beau ang antok sa
Pagdating ng eroplanong kanilang sinakyan, sinundo sila ng chauffeur ni Beau at hinatid sila patungo sa malaking bahay kung saan sila titira ni Beau. He even offered na ihatid siya nito patungo sa kanyang mga magulang para bisitahin ito ngunit humindi siya. She wanted to rest from that very long fli
“You wanted this,” he replied and looked at her. “You wanted this and there’s no need to be sorry. You chose him.”“He’s the father of my children.”“And you think he loves you?”“I love him,” she replied in a very low voice. “I… I don’t need him to love me. I love him, and that’s all matters.”Pans
Nang ilang hakbang na lang ang layo ay narinig nila itong nagsalita.“I was told you’re coming over.” Lumingon ito sa kanilang pwesto at tinaasan siya ng kilay. “You came here for what? To brag how happy you are right now?”Umiling siya at napalunok. “Brille…”“Have a seat,” saad nito at iminuwestra
“Are you sure about this?”Hindi na niya mabilang kung pang-ilang beses na siyang tinanong ni Beau tungkol sa bagay na ‘yon. She frowned at him and then smiled. Humilig siya sa balikat ng kanyang katipad at niyakap ito sa beywang.“You’re by my side. I’m always sure, Beau. Alam ko namang hindi mo ak
“What do you mean seeing me in person?”“Hindi mo ba alam? Your secretary contacted me to be your wedding planner. So I guess I have to see you soon?” Humagikhik ito. “Anyways, it’s morning here. Mag-iimpake pa ako para makapagkita na tayo.”Magsasalita pa sana siya nang margining niya ang malumanay
“Ako ang mauunang papasok,” he replied coldly. “I want to see him as well.”“Why now?” pangungulit nito. “Are you trying to win your parents back?”Napaismid siya sa tanong nito at mahinang napailing. “I don’t even give a fuck about them. Pinagbibigyan ko lang ang fiancée ko. I want her to be happy.
The flight bounce back to the Philippines was quiet. Kasama nila si Selim na umuwi. According to him, he just wanted to be back in the Philippines and spend more time with the kids. Hindi rin naman problema ‘yon sa kanya. Mas mainam na rin ‘yon dahil gusto niyang makabawi sa binata dahil sa mga sakr
“Let’s just say… he’s in good place.”“In paradise?” Suminghap si Melissa. “He’s dead?”Mahina siyang natawa sa sinabi nito. “No. I mean, he’s in a place well taken care of.”Ang pagkakakunot ng noo nito ay unti-unting nawala hanggang sa unti-unti nitong na-gets kung ano ang ibig niyang sabihin. “Oh
"Iinom lang ako ng tubig," sagot nito at tipid na ngumiti. "Congratulations once again. Kailan ang nalalapit na kasal?" She chuckled."Hindi ko alam kung kailan. Kaka-engage pa lang namin, e. How have you been, by the way? Are you up for a little chitchat?""Of course!" sambit nito at ngumiti sa kan
"What exactly happened?" malumanay niyang tanong sa kanyang kaibigan na ngayon ay kaharap niyang nakaupo sa silya rito sa hardin ng bahay ni Beau na binili para sa kanya. "You made me worry, Selim. I was so damn worried about you. Halos araw-araw kong iniisip kung bakit mo ginawa ang bagay sa 'yon p