.6 months later..* Fast forward *" Okay.....-Oo na nga!.....-Wala sa'kin, na kay Bora, she borrowed it. May pag gagamitan daw siya......-That was I didn't know. Hindi ko alam if sa'n niya gagamitin..... Okay fine....sure, sige I'll end this call na. Bye bud. "Agad na binababa ni Laxus ang cellphone nito nang matapos ang paguusap na iyun. Napabugtong hininga siya at mabilis na tinahak ang grand stairs para bumaba. Pasipol-sipol at nakapamulsa pa itong bumaba sa hagdan. " Psst!! Monteluna, hoy! "Napatigil siya sa paghakbang nang may tumawag sa apelyedo niya. Kunot-noo itong hinanap ang taong tumawag sa kanya. Tumaas ang kilay niya nang makita si Antonio na nasa taas ng hagdan. Bumaba rin ito." What? Do you need something? I'm in rush. " Sambit nito kay Antonio." Hmm, teka lang. " Pigil nito sabay lagok ng alak sa baso niya.Tinignan siya ni Laxuz at mas lalong tumaas ang kilay nito." Masyado pa naman yatang maaga para maisipan mong uminom ng alak. " Saad ni Laxuz sabay tingin n
Third person's POV'Tanging kabilogan ng buwan lang ang nag sisilbing ilaw ni Amalia, sa masikot at malawak na kagubatan. Takot na takot ito, ang kaba niya ay halos kinakain nang dahan-dahan ang buong katawan niya.Takbo.'Yan lang ang tanging ginawa niya, hindi niya alam kung ilang oras na itong tumatakbo.Basta ang sa kanya lang...Kailangan niyang makatakas sa lalaking mas masahol pa sa demonyo ang trato sa kanya.Marami itong pasa at sugat sa mukha, halatang siya ay pinarusahan.Halata rin ang pagod sa maamong itsura nito." A-Ahh!! "Inda niya, nang mapatid ito sa isang bato, dahil sa kadilim ng paligid. Pinilit niyang tumayo, pero nakaramdam siya ng kirot sa paa niya.Napatulo na naman ang kanyang luha. Hindi niya na Alam, kung ilang balde na ng luha ang sinayang niya.Bumugtong hininga ito, at pilit na pinapakalma ang sarili. Kahit na mimilipit sa sakit, pinilit pa rin niyang tumayo at tumakbo nang paika-ika
Chapter 1.Unti-Unting nag kamalay si Amalia, nang maramdaman niyang may kung sinong nilalang ang gumagamot sa sugat niya sa katawan. Randam niya na parang na mamaga ang buong katawan nito, dahil sa subrang sakit ng mga sugat niyang natamo."A-Aray..." Inda niya nang may dumapli na malamig na bagay sa hita nitong may sugat. Napa kagat-labi ito." Huwag kang gumalaw Ate Amalia. Para hindi madagdagan ang habdi ng mga sugat mo." Tinig ng isang babae. Malumanay ito at halata sa boses ang pag-aalala.Kahit Hindi niya na tignan ito, alam niya na kung sino.Ito lang ang bukod tanging taong tumutulong sa kanya at kumakausap.Iyong iba, pinang didirihan at hindi siya pinapansin.Sa ibang salita, halos lahat walang pakialam sa kanya."A-Anong ginagawa mo? Baka may makakita sayong ginagamot ako, at isumbong ka sa Alpha at maparusahan ka Meran. "nang hihinang sambit nito sa kasama.Ngumiti at nag kibit-ba
CHAPTER 2.Unti-unting gumalaw si Amalia sa pag kakahiga at kinuha ang itinapong damit ni Eos sa kanya. Mahinhin at maingat siyang kumilos, dahil masakit pa rin ang mga pasa niya sa katawan. Iniisip niya, kung ilang minuto na siyang nakahiga, at hinahayaang tumulo ang mga luha para kahit papaano, mabawasan ang na raramdaman niyang mabigat sa kalooban. Umupo siya sa kama at tinignan nang maayos ang damit. Isang longsleeve na kulay puti. Medyo nag dadalawang isip pa siya kung susuotin niya ito, dahil alam niyang kay Eos ito. Halata sa na iwang pang lalaking pabango sa damit. Napa kagatabi siya, at hinawakan nang mahigpit ang polo gamit ang dalawang kamay niya. Agad siyang napa lingon at gulat nang biglang bumukas ang pintoan,kung saan pumasok kanina si Eos.Napa kurap ito sabay iwas ng tingin at kuha ng makapal na kumot para takpan ang katawan niyang hubad. Napapikit ito sa na iisip. Bat' ang bilis niya naman atang makalabas at matapos sa ginawa n
Agad na pinuntahan ni Eos ang kapatid nito, sa tinutukoy na silid ng taohan niya. Napa irap ito nang makita ang babaeng nakaupo sa isang itim na sofa. Nag babasa ito ng magazine.Alicia noticed his presence. Tumingin ito sa gawi ni Eos na papunta sa kanya. She carefully closed the magazine and smile to her ruthless brother." Kamusta aking matandang kapatid na ubod ng itim ang budhi. Kinagagalak kong makita ka ulit!" Bati sa kanya ng babae, sabay tayo at binuka ang mga braso na para bang gustong sabahin, na yakapin siya nito.Umismid si Eos at sinamaan ng tingin ang kaharap." What the hell you want? Why are you here?" Sunod-sunod na tanong ng kapatid niya at na upo.Inirapan siya ni Alicia." Wow!? Wala man lang yakap? Ang sama mo talagang Lobo, pangit mo ka-bonding, tsk!" Suplada nitong reklamo at pabugtong-hiningang na upo ulit. She crossed her arms and look at her brother again...Pouting.This is Alicia Theresa Monteluna. The one and only younger sister of Eos Damon Monteluna. C
Chapter 4." Fix yourself. We will go now." Sambit ni Eos kay Amalia. Tumango ang babae sa kanya at inayos ang sinuot na damit. Isang plane T-shirt na kulay itim at denim pants. Si Eos mismo ang nag bigay. Pinusod niya ang buhok nitong mahaba, pero hindi 'yon na tapos, nang naramdaman niya ang kamay ni Eos, na pumigil sa braso niya. Nilingon niya ito nang nag tataka. Napalunok ito ng laway nang masilayan ulit ang mukha ng binata. Hindi niya alam, pero sa tuwing nakikita niya ang mukha ng lalaki, hindi siya komportable. Para bang, naiilang siya sa titig ng Alpha. Nakakaramdam din siya ng takot at hiya. Ang weird lang. "U-Umm, bakit?" Nauutal niyang tanong. "Huwag mong ganyanin ang buhok mo.Hide your f*cking neck, tsk!" Sagot ni Eos sa kanya na kinakurap ng mga mata ni Amalia nang ilang beses.Ano raw? Bakit?? " P-Po?" Sagot niya. Eos sighed deeply, and gives her a dangerous glance. Na para bang ayaw niya ng extra comment sa pinapagawa niya. Lumapit si Eos sa kanya nang ilang ha
Chapter 5." S-Sorry, hindi ko sinasadya. N-nakaharang k-ka kasi..." Nauutal at na hihiyang paumanhin ni Amalia sa kanya. Paano ba naman kasi, isang maling galaw niya lang pwedeng mag lapit ang labi nila. Para sa kanya ang awkward at nakakahiya ang senaryong ito kaya siya na mismo ang gumawa ng paraan para makaalis sa posisyon na 'yon. Naiilang siya. Sinundan siya ng tingin ni Eos nang nakakunot ng noo. " So, it's my fault?" He said while raising his one eyebrow. Tumingin si Amalia sa kanya nang nag aalangan ang mukha, ramdam niya kasing na mumula ang pisngi niya. Napalunok ito ng laway at mabilis na napailing. " H-Hindi sa ganoon ang sinasabi ko. Pasensya na talaga." Nahihiyang paumanhin niya. She wondered why Eos was still outside of her new room. She thought he had left a while ago.Mali pala siya.Eos's face turned serious and looked at her... While his hands were in his pockets" Where you going? You look in hurry mm?" Tanong ni Eos. napakurap ulit ng mga mata si Amalia at
Chapter 6.After makatapos kumain ni Amalia, ay agad siyang niyaya ni Eos para pumunta ulit ng silid kung saan magkikita ulit silang lahat, upang sa magaganap na plano. Na sa kalagitnaan ng pag-iisip si Amalia, nang mauntog ito sa matigas na bagay na kina-inda niya at hinto.Nag angat ito ng tingin para makita ang na untogan niya. Hindi pala pader.Kundi, ang likod ni Eos. Huminto kasi ito nang walang dahilan kaya na untog siya.Nilingon nito si Amalia ang mga mata nito ay parang nag hahalo ang kuryusidad at galit sa babae. Amalia lowered her head. Ayaw niyang makipag titigan dito.Nakakalunod." Tell me, may dapat ba akong malaman??" Tanong ni Eos na kinaangat niya ng tingin at kurap. Binuka nito ang bibig niya, pero parang walang kahit isang letrang lumalabas.Naiinis siya dahil doon, baka anong gawin ni Eos sa kanya." Tell me!! " Ipit na pagalit na pag-uulit ni Eos, sabay marahas na sinandig si Amalia sa matigas na pader. Masakit iyon, kaya napapikit ito sa sakit at inda." A-Ahh!
.6 months later..* Fast forward *" Okay.....-Oo na nga!.....-Wala sa'kin, na kay Bora, she borrowed it. May pag gagamitan daw siya......-That was I didn't know. Hindi ko alam if sa'n niya gagamitin..... Okay fine....sure, sige I'll end this call na. Bye bud. "Agad na binababa ni Laxus ang cellphone nito nang matapos ang paguusap na iyun. Napabugtong hininga siya at mabilis na tinahak ang grand stairs para bumaba. Pasipol-sipol at nakapamulsa pa itong bumaba sa hagdan. " Psst!! Monteluna, hoy! "Napatigil siya sa paghakbang nang may tumawag sa apelyedo niya. Kunot-noo itong hinanap ang taong tumawag sa kanya. Tumaas ang kilay niya nang makita si Antonio na nasa taas ng hagdan. Bumaba rin ito." What? Do you need something? I'm in rush. " Sambit nito kay Antonio." Hmm, teka lang. " Pigil nito sabay lagok ng alak sa baso niya.Tinignan siya ni Laxuz at mas lalong tumaas ang kilay nito." Masyado pa naman yatang maaga para maisipan mong uminom ng alak. " Saad ni Laxuz sabay tingin n
Epilogue* 2 years later...*Amalia.Dahan-dahan kong binuksan ang bintana. Malamig na simoy ng hangin at busilak ng haring araw ang unang sumalubong sa akin. Napapikit ako at dinama ang sariwang hangin na dumapli sa aking balat.Mukhang maganda ang araw ngayon ah.Bumaling ako sa likod ko. Para tignan ang anak kong na mahimbing pa rin ang pagkakatulog niya sa ibabaw ng kama namin. Napangiti nalang ako.Napadungaw ulit ako sa bintana nang may biglang tumawag sa akin. Hinanap ko siya gamit ang mga mata ko.Otomatikong napangiti ako nang makita si Manong Efren sa ilalim. Nasa ibabaw kasi ng ika-dalawang palapag ng bahay ang kwarto namin. Kumaway ako.Halata na galing siya sa kanyang bukid, dahil may dala siyang isang basket ng mangga.Ang aga niya naman yatang umani.“ Ang umaga ay kasing ganda mo ngayon Amalia!! ” Bati nito sa akin na may kasamang ngiti.“ Magandang umaga rin poo!! ” Bati ko rin sa kanya. Sumaludo ito sa akin at pag kuwan, ay agad na pinagpatuloy ang paglalakad. Inayo
Chapter 54......“ Mama sa'n tayo 'punta? ” Inosenteng tanong ni Maliyah sa ina niyang hawak-hawak ang malambot at maliit na kamay nito. Sinulyapan niya ang anak, at binigyan ng ngiti.“ Hahanap tayo ng pwedeng labasan o pagtagoan anak. ” Malumanay nitong sagot sa anak, sabay bigay ng munting ngiti at umiwas ulit ng tingin. “ Tago? Baka hindi tayo mahanap ni Papa Mama.” Pangungulit nito at napanguso. Binalingan niya ulit ang anak. Pero saglit lang iyun tinu-on ang pansin sa dinadaanan nila.Ngumiti siya ulit ng tipid at bahagyang pinisil ang palad ng anak. Alam niya kasing nag aalala ito.Ganito ang anak niya kapag nakakaramdam ng pag aalala. Tanong nang tanong. Iyung tipong hindi mapakali. “ Mahahanap niya tayo 'nak, huwag kang mag alala. ” Hinimas niya ang buhok ng anak.Bigla siyang napatigil ng pag lalakad, dahilan para mauntog ang anak sa hita niya. Hindi naman iyun masakit, pero napahimas parin si Maliyah sa noo nito at nakasimangot na tumingala sa ina.Humigpit ang kapit ni
Chapter 53....Kasalukuyang tumatakbo si Amalia, hindi para mag hanap ng malalabasan, kundi para hanapin ang anak. Hindi niya na alam kung saang parte na siya ng mansion ngayon. Actually wala na siyang paki' kung na saan man siya ngayon. Ang importante lang sa kanya ay mahanap niya ang anak niya sa madaling panahon.Marami na siyang na sayang na oras. Pinag dadasal niya nalang na walang masamang nangyare kay Maliyah.Bigla siyang napatigil sa pagtakbo sabay atras at tago sa pader, nang may namataan na mga kalaban na nakatayo sa dulo. Bumilis ang tibok ng puso niya. Sinubokan niyang pumikit at humigop ng maraming hangin at lakas ng loob para pakalmahin ang sarili niya. Kaya mo'to Amalia...Bulong ng utak nito sa kanya. Bumuga siya ng hangin at kinuyom ang mga kamao bago gawin ang ninanais. Unting-unti niyang sinilip ang mga nakatayong mga kalaban. Doon niya lang nakita na nag babantay ito sa isang silid.May mga hawak itong mahahabang armas na kinalamig ng buong katawan niya. Napalun
“ A-Anong gagawin natin? Nahanap niya tayo, malalagot at mapapahamak tayo Eos..” Tarantang tanong ni Amalia kay Eos at pabalik-balik ang tingin sa pinto, kung saan na sa labas nito si Havyris, kumakatok nang marahas at gustong pumasok.Napalunok ito ng laway. Marami ng pumapasok sa utak niya na posibleng mangyare kapag naabotan sila.Pwede silang masaktan.Tumingin sa kanya si Eos at hinawakan siya sa pisnge nang maingat. Pinapakalma niya ito sa pamamagitan ng pag himas ng mukha nito gamit ang hinlalaki niya.Ngumiti siya.“ Don't worry, it won't happen. Basta sundin mo lang ang ipapagawa ko sa iyo. ” Sagot ni Eos sa kanya nang malumanay. Napakurap ito ng mga mata.Nag tataka siya kung ano ang gustong ipagawa ni Eos sa kanya. “ A-Ano iyun? ” Tanong nito gamit ang na nginginig na boses. Kahit ang buong katawan nito...Nanlalamig sa nerbiyos at pag alala.Eos holds her right hand and pulled her. Nag paubaya ito. Nag tataka siya kung saan siya dadalhin ni Eos.“ Sa'n tayo? A-Anong gag
Chapter 52....“ He's dead. ” He added, and smiled like an innocent one, who never make any mistakes. He couldn't hide from his face, that he was little amazed by Amalia's reaction. Amalia couldn't believe what she heard from Eos. Because for her, it's very impossible for Haradouz to die so quickly.Very impossible!!May naiisip pa siya na baka nag bibiro lang si Eos. But she knows that Eos never joke. In fact, he hates joke so much.Masyado itong seryuso sa buhay.She shook her head slowly. Parang pinapahiwatig niya kay Eos na hindi ito na niniwala sa kanya.“ H-Hindi 'yan totoo. Alam kong nag sisinungaling ka l-lang.... Hindi ba? 'Di baa?? ” Her eyes got teary. Kulang nalang bumagsak ang mga luha niya. But she trying to stop it.Ayaw niyang umiyak. Kaya hanggang kaya niyang pigilan ang mga luha niya. Gagawin niya.Eos just looked at her. Momentous and heartfelt. After a couple of seconds, he open his mouth. Ready to fall into conversation again.“ Do I look? ” Tanong niya kay Am
Chapter 50...MALAKAS na bumagsak si Amalia sa sahig, nang biglang sumabog ang pader ng silid na kinaruruonan nilang tatlo. Halos mapasigaw ito sa sakit dulot ng pagkabagsak niya sa sahig. Parang dumoble ang kirot na nararamdaman niya ngayon.Napahawak ito sa likod ng baywang niya at ulo. Parang na hihilo siya at nanginginig ang buong katawan.Sino ba kasi ang may gawa nun?She tried to stand up carefully, but sadly she failed to do it. It seems like her body was suffering on intense pain. She need help.She really need help right now.But where? And whom?Minulat niya ang mata niyang nakapikit dahil sa hapdi na may kasamang kirot. Darkness welcomed her when she opened her eyes.Wala siyang makita. Subrang dilim, puro alikabok at mga basag na semento lang ang na kakapkap niya sa sahig.Anong gagawin niya?Paano na ito?She wants to shout for help. But looks like her tongue was cut by a cat. Wala siyang lakas.Wala siyang lakas para sumigaw at sumingi ng tulong kahit kanino.She hat
Chapter 49Amalia.Napatingin ako sa kanya. “ E-Eos.. ”Tawag ko sa pangalan niya. Halos pabulong. Hindi ko malaman kung anong emosiyon ang bumabalot sa mukha niya ngayon.Hindi siya nakatingin sa akin.Kundi kay Haradouz.Titig na subrang talim at parang gusto niya iyong atakihin.“ Come here. He's dangerous Animal. Hindi ka bagay lumapit sa kanya. ” Matigas nitong utos sa akin, walang kurap at walang tingin sa deriksiyon ko na kinakurap ko.Tinignan ko si Haradouz na ngayon ay umiigting ang panga at parang nag pipigil.Anong nangyayare?Tumingin sa akin si Haradouz at ngumiti. “ Huwag kang maniwala sa kanya. Come with me, I'll show you if where's your daughter.” Pangungumbinsi niya sa akin. Gusto kong sumama, dahil gusto kong makita at makasama na ang anak ko. Pero... Hindi ko alam kung ano itong nararamdaman ko. Parang may parte sa akin na nag sasabing huwag sumama.Ang problema...Hindi ko alam kung ano ang rason.Nag pabalik-balik ang tingin ko kina Haradouz at Eos. Hindi ko a
Amalia.Unti-unti kong idinilat ang mga mabibigat kong talukap. Halos wala akong maaninag dahil masyadong malabo ang paningin ko. Kaya ipinikit ko nalang ulit ang mga mata ko. Randam ko rin na masakit ang buong katawan ko. Lalo na ang ulo ko.Parang inuntog ang ulo ko sa matigas na bagay, dahilan para kumirot nang subra.Ano ba kasi ang nangyare?Sinubokan kong gumalaw ang mga braso ko. Pero parang may kung anong pwersa ang pumipigil sa magkabilang braso ko. Dahilan, para hindi ako makagalaw nang maayos.Pinilit kong imulat ang mga mata ko, kahit Malabo pa rin. Unang sumalubong sa akin ang madilim na lugar.Wala akong makita, kahit isa.Subrang dilim.Na saan ako?Bakit ang dilim?Sinubokan kong umupo, at doon lang ako napainda nang malala. Ang sakit.Ang sakit ng buong katawan ko at ulo.“ A-Ahh..” mahinang daing ko, nang biglang kumirot ang ulo ko. Kaya agad akong napasapo sa may gilid ng ulo ko. Kumunot ang mga kilay ko, hindi dahil sa parang may kung anong likido ang na tuyo sa n