Mag-log inShare
Chapter 24
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 25
CHAPTER 25....Hindi niya alam..Nagugulohan ang utak niya... Nagugulohan siya sa nararamdaman niya na hindi niya alam kung ba't niya na raramdaman. Bakit ganun?nang nakita niya si Eos at si Sapphire parang may kung sinong tumusok ng puso nito.Dahilan para kumirot..Parang biglang nanglambot ang mga tuhod niya at na estatwa sa mga oras na iyon.Bakit?Bakit niya naramdaman iyon?Apektado ba siya?Nasaktan dahil sa ginawa ni Eos?O nagse-selos?No!Impossible.Wala naman siyang karapatan na gawin ang mga iyon, alam ni Amalia ang limitasyon niya at hanggang doon lang iyon at isa pa, ang kagaya ni Eos ay dapat hindi pag bigyang pansin at intindihin!Isa siyang masamang nilalang!Demonyo-hindi... Mas masahol pa sa demonyo at pinatunayan niya iyon kanina. Oo kanina!Pero nakaramdam pa rin ako ng sakit..Na Hindi ko alam if ba't ko'to nararamdaman. Kumento ng utak nito.Bumugtong hininga ito, at maharang pumikit at nag iba ng posisyon sa pag higa. Sinusubokan niyang pumikit upang dalawi
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 26
Chapter 26Amalia.I slowly opened my eyes when I felt the light and heat of the king sun, kissed my skin.Napakurap at naningkit pa ang mga mata ko, dahil sa liwanag galing sa labas ng bintana. Kamumulat ko lang, that's why sensitibo pa ang mga mata ko.The opened thick and long red curtains of giant window welcomed me. Doon pumapasok ang liwanag.Umaga na naman, ba't ang bilis ng oras?At mukhang late na ng umaga..Hasik ng magaling kong utak.Masakit na kasi ang busilak ng araw. Kaya alam kong late na ng umaga.Bumugtong hininga ako at pumikit ulit. Until now, ramdam ko pa rin na pagod ang katawan ko dahil sa nangyare kagabi. It was a hot night in both of us. Alam niyo na if sino ang tinutukoy ko. Nakakailang man sabihin ito, but Eos never stop eating me alive on top of sheet, if hindi pa ako nag reklamo na pagod na ako at hindi ko na kaya, siguro hindi pa niya ako tinigilan. Hayss. He owned me a lot of times, na kinabagsak din ng katawan ko. And yes, I didn't stop him.Na kinat
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 27
CHAPTER 27@Erebus_yuriAmalia.“ I said come here! ” Matigas niyang utos ulit sa akin nang makitang hindi pa ako sumusunod sa gusto niya. Napakurap ako, at parang napako ang mga paa ko sa sahig dahil halos hindi ko kayang gumalaw sa kinatatayoan ko.Kung nakakamatay man lang ang pag tingin, siguro kanina pa kaming tatlo nilalamay.He's stares is so dangerously, that no one will hesitate to look at him back.Gumalaw ka na Amalia..Ano ka ba..Utos ng utak ko sa akin. Nakakainis.“ Eyy Alpha, siguro naman okay lang na isama namin si Amalia sa labas para mag painit at mag pahangin, tignan mo oh, ang putla niya na.” Singit ni Miguel. Napatingin ako kay Miguel. Nakangiti ito at kalmado lang ang boses niya. Pero kung kikilatisin mo ang mga mata niya..Nag aalala ito at may takot.Tinatago niya lang..I can manage to see it. Even he trying to hide it.Saan siya na tatakot?Kay Eos?Hindi na rin ako magugulat kung sa kanya. Kahit sino lang naman takot sa kanya.“ Mig was right Couz. Need n
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 28
Chapter 28Amalia.Napakurap ako, nang marinig ang mga salitang lumabas sa bibig ni Haradouz. Siya?Ililigtas niya ako kay Eos?Tutulongan niya ako??Paano?Until now, I'm thinking if how did he entered here. Maraming bantay sa palibot ng mansion.Kaya nagtataka ako kung paano niya na gawa iyon.“ Amalia!” yugyog at hawak niya sa akin sa balikat. Napakurap ulit akong tinignan siya. His face, too serious.Motivation and braveness are presents on his face. Seryuso ang mga mata niya.“ B-Bat ka nandito? Paano kung mapahamak ka ulit??? Alam mo naman kung anong kayang gawin ni Eos kapag nalaman niya ito Haz!” Sambit ko sa kanya..Bumugtong-hininga ito at pinuntahan ang bintana. Sinundan ko siya ng tingin. May sinilip siya mula sa kurtenang naka takip sa bintana.“ Haz sagotin mo ako ano ba!” tawag ko ulit dito. He looked at me. Seriously. “ I'm just doing what I'd promise to you Amalia..” sagot niya.Masaya ako na ginagawa niya ito, pero nag dadalawang isip pa rin ako. Masyadong dilikado,
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 29
Run away from the ruthless alphaChapter 29@Erebus_@yuriAmalia.“ I will kill him. For you.” Agad akong napaigtad sa gulat at kilabot nang sabihin niya iyon sa akin nang pabulong.Napaatras ako sa kanya nang kaunti.Napakasama niya..Tinignan ko siya nang masama. But my eyes, keeps saying and pleasing to him.. That he won't do it. Na Hindi iyon totoo..Nakakakilabot siyang tignan. Lalo na ang mga mata niya..“ H-Hindi... hindi mo iyon gagawin..” umiiling kong sambit sa kanya na halos kulang na lang lumuhod ako para mag makaawa. Sa kanya.But ang tanong..Pero na aawa o maaawa ba siya?Ngumisi siya at dahan-dahang hinakbang ang pagitan namin. Ako naman itong parang tangang atras nang atras palayo sa kanya.“ No. I will probably do it Amal—”Bigla siyang napatigil, at sabay kaming napatingin sa kumalabog doon sa banyo.Kinabahan ako, na halos umabot hanggang langit.Oh God, si Haradouz...Napalunok ako ng laway nang mapagtanto na nandoon pala si Haradouz sa loob ng banyo.Anong gaga
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 30
Chapter 30AmaliaHe saved me.Paulit-ulit na pumapasok sa utak ko. Hanggang ngayon, nakaupo pa ako sa sahig at walang kurap na tinitignan ang pasilyong nilabasan niya. Maybe it was normal. Normal lang na ini-ligtas niya ako dahil pinagbubuntis ko ang anak niya.Napangiti ako nang mapakla sa sariling inisip.Kumirot bigla ang puso ko dahil doon. Ang tanga ko sa part na sinasaktan ko ang sariling damdamin ko at umaasa mas higit pa ang turi niya sa akin.Ano nga ako ulit sa kanya?Bihag.Preso..Kabayaran.I blinks my eyes a lot of times. I just realized that my tears were escaping and falling down on my face.Nakakainis.Alam Kong masakit, pero iniisip ko pa iyon. Nakakalito..As in nakakalito na talaga! Napadako ang tingin ko sa walang buhay na lobo na pinaslang ni Eos.Pasekreto akong napailing at lunok ng laway. My both knees are shaking. Ginaw na ginaw din ang mga palad ko.Pero tagatak naman ang pawis ko.Tumayo ako Nang dahan-dahan. Humugot muna ako ng hangin para makakuha ng
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 31
Chapter 31Amalia..Pagod.Pagod ang nararamdaman ko ngayon, kanina pa ako tumatakbo nang mahina, dahil hindi ko kayang tumakbo nang mabilis. Except sa hindi ko alam kung saan ako daan, masyadong masikot dahilan para mag ingat ako sa mga kilos ko. Ramdam ko na rin na nanginginig na ang buong kalamnan ko at parang matutumba ako ng wala sa oras. Nahihilo ako at nanghihina.Epekto 'ata ng itinurok sa akin ni Eos. Alam kong hindi na ubos iyon, pero ang lakas parin ng epekto sa katawan ko.Napatigil ako sa pag lakad-takbo, nang maramdaman kong nahilo ako bigla, para akong mawawalan ng malay. Pero tiniis ko lang.Napakapit ako sa isang puno at hinawakan ang ulo ko.Ang sakit.Napapikit ako at sandig sa puno..Tumulo ang luha ko..Diyos ko, alam kong totoo ka, pakiusap kung na ririnig mo man ako...Tulongan mo ako..Kami..Ng anak ko..Ramdam ko na rin kasi na kumikirot ang tiyan ko minsan. Na tatakot ako,sa mangyayare..Sinapo ko ang tiyan ko,medyo umuumpok na siya. Napangiti ako nang mapa
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 32
Chapter 32Amalia.Unti-unti kong dinilat ang mga mabibigat kong talukap, pagkatapos ng isang masamang panaginip. Oo, isang masamang panaginip ang nag pagising sa akin.Hinahabol daw ako ng mga nag lalakihang mababangis na mga lobo. At sa subrang bilis ng takbo ko, hindi ko na malayan na bangin na pala ang nag aabang sa akin.Na hulog ako.Kasabay iyon ng pagkagising ko.Bigla akong nagtaka.Teka..'Asa'n ako? Bakit nakahiga ako sa maliit na kama??Nilibot ko ang paningin ko. Doon ko na realized na hindi pamilyar ang silid na ito. Maliit siya, isang kabenet, silya at double sided na bintana na hindi rin kalakihan.Kung titignan, parang simpleng kwarto lang ito na bagay sa simpleng mga taong na mumuhay.Sinusubukan kong umupo, pero agad ding napabalik sa higa at napangiwi dahil sa sakit ng ulo ko. Para akong pinukpok nang malakas sa ulo, gamit ang martilyo. Doon ko na pagtanto na may bandana pala at parang dahon na nakadikit sa ulo ko.Teka na saan ba talaga ako?Ang huling na tatan
Pinakabagong kabanata
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 56
.6 months later..* Fast forward *" Okay.....-Oo na nga!.....-Wala sa'kin, na kay Bora, she borrowed it. May pag gagamitan daw siya......-That was I didn't know. Hindi ko alam if sa'n niya gagamitin..... Okay fine....sure, sige I'll end this call na. Bye bud. "Agad na binababa ni Laxus ang cellphone nito nang matapos ang paguusap na iyun. Napabugtong hininga siya at mabilis na tinahak ang grand stairs para bumaba. Pasipol-sipol at nakapamulsa pa itong bumaba sa hagdan. " Psst!! Monteluna, hoy! "Napatigil siya sa paghakbang nang may tumawag sa apelyedo niya. Kunot-noo itong hinanap ang taong tumawag sa kanya. Tumaas ang kilay niya nang makita si Antonio na nasa taas ng hagdan. Bumaba rin ito." What? Do you need something? I'm in rush. " Sambit nito kay Antonio." Hmm, teka lang. " Pigil nito sabay lagok ng alak sa baso niya.Tinignan siya ni Laxuz at mas lalong tumaas ang kilay nito." Masyado pa naman yatang maaga para maisipan mong uminom ng alak. " Saad ni Laxuz sabay tingin n
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 55
Epilogue* 2 years later...*Amalia.Dahan-dahan kong binuksan ang bintana. Malamig na simoy ng hangin at busilak ng haring araw ang unang sumalubong sa akin. Napapikit ako at dinama ang sariwang hangin na dumapli sa aking balat.Mukhang maganda ang araw ngayon ah.Bumaling ako sa likod ko. Para tignan ang anak kong na mahimbing pa rin ang pagkakatulog niya sa ibabaw ng kama namin. Napangiti nalang ako.Napadungaw ulit ako sa bintana nang may biglang tumawag sa akin. Hinanap ko siya gamit ang mga mata ko.Otomatikong napangiti ako nang makita si Manong Efren sa ilalim. Nasa ibabaw kasi ng ika-dalawang palapag ng bahay ang kwarto namin. Kumaway ako.Halata na galing siya sa kanyang bukid, dahil may dala siyang isang basket ng mangga.Ang aga niya naman yatang umani.“ Ang umaga ay kasing ganda mo ngayon Amalia!! ” Bati nito sa akin na may kasamang ngiti.“ Magandang umaga rin poo!! ” Bati ko rin sa kanya. Sumaludo ito sa akin at pag kuwan, ay agad na pinagpatuloy ang paglalakad. Inayo
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 54
Chapter 54......“ Mama sa'n tayo 'punta? ” Inosenteng tanong ni Maliyah sa ina niyang hawak-hawak ang malambot at maliit na kamay nito. Sinulyapan niya ang anak, at binigyan ng ngiti.“ Hahanap tayo ng pwedeng labasan o pagtagoan anak. ” Malumanay nitong sagot sa anak, sabay bigay ng munting ngiti at umiwas ulit ng tingin. “ Tago? Baka hindi tayo mahanap ni Papa Mama.” Pangungulit nito at napanguso. Binalingan niya ulit ang anak. Pero saglit lang iyun tinu-on ang pansin sa dinadaanan nila.Ngumiti siya ulit ng tipid at bahagyang pinisil ang palad ng anak. Alam niya kasing nag aalala ito.Ganito ang anak niya kapag nakakaramdam ng pag aalala. Tanong nang tanong. Iyung tipong hindi mapakali. “ Mahahanap niya tayo 'nak, huwag kang mag alala. ” Hinimas niya ang buhok ng anak.Bigla siyang napatigil ng pag lalakad, dahilan para mauntog ang anak sa hita niya. Hindi naman iyun masakit, pero napahimas parin si Maliyah sa noo nito at nakasimangot na tumingala sa ina.Humigpit ang kapit ni
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 53
Chapter 53....Kasalukuyang tumatakbo si Amalia, hindi para mag hanap ng malalabasan, kundi para hanapin ang anak. Hindi niya na alam kung saang parte na siya ng mansion ngayon. Actually wala na siyang paki' kung na saan man siya ngayon. Ang importante lang sa kanya ay mahanap niya ang anak niya sa madaling panahon.Marami na siyang na sayang na oras. Pinag dadasal niya nalang na walang masamang nangyare kay Maliyah.Bigla siyang napatigil sa pagtakbo sabay atras at tago sa pader, nang may namataan na mga kalaban na nakatayo sa dulo. Bumilis ang tibok ng puso niya. Sinubokan niyang pumikit at humigop ng maraming hangin at lakas ng loob para pakalmahin ang sarili niya. Kaya mo'to Amalia...Bulong ng utak nito sa kanya. Bumuga siya ng hangin at kinuyom ang mga kamao bago gawin ang ninanais. Unting-unti niyang sinilip ang mga nakatayong mga kalaban. Doon niya lang nakita na nag babantay ito sa isang silid.May mga hawak itong mahahabang armas na kinalamig ng buong katawan niya. Napalun
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 52
“ A-Anong gagawin natin? Nahanap niya tayo, malalagot at mapapahamak tayo Eos..” Tarantang tanong ni Amalia kay Eos at pabalik-balik ang tingin sa pinto, kung saan na sa labas nito si Havyris, kumakatok nang marahas at gustong pumasok.Napalunok ito ng laway. Marami ng pumapasok sa utak niya na posibleng mangyare kapag naabotan sila.Pwede silang masaktan.Tumingin sa kanya si Eos at hinawakan siya sa pisnge nang maingat. Pinapakalma niya ito sa pamamagitan ng pag himas ng mukha nito gamit ang hinlalaki niya.Ngumiti siya.“ Don't worry, it won't happen. Basta sundin mo lang ang ipapagawa ko sa iyo. ” Sagot ni Eos sa kanya nang malumanay. Napakurap ito ng mga mata.Nag tataka siya kung ano ang gustong ipagawa ni Eos sa kanya. “ A-Ano iyun? ” Tanong nito gamit ang na nginginig na boses. Kahit ang buong katawan nito...Nanlalamig sa nerbiyos at pag alala.Eos holds her right hand and pulled her. Nag paubaya ito. Nag tataka siya kung saan siya dadalhin ni Eos.“ Sa'n tayo? A-Anong gag
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 51
Chapter 52....“ He's dead. ” He added, and smiled like an innocent one, who never make any mistakes. He couldn't hide from his face, that he was little amazed by Amalia's reaction. Amalia couldn't believe what she heard from Eos. Because for her, it's very impossible for Haradouz to die so quickly.Very impossible!!May naiisip pa siya na baka nag bibiro lang si Eos. But she knows that Eos never joke. In fact, he hates joke so much.Masyado itong seryuso sa buhay.She shook her head slowly. Parang pinapahiwatig niya kay Eos na hindi ito na niniwala sa kanya.“ H-Hindi 'yan totoo. Alam kong nag sisinungaling ka l-lang.... Hindi ba? 'Di baa?? ” Her eyes got teary. Kulang nalang bumagsak ang mga luha niya. But she trying to stop it.Ayaw niyang umiyak. Kaya hanggang kaya niyang pigilan ang mga luha niya. Gagawin niya.Eos just looked at her. Momentous and heartfelt. After a couple of seconds, he open his mouth. Ready to fall into conversation again.“ Do I look? ” Tanong niya kay Am
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 50
Chapter 50...MALAKAS na bumagsak si Amalia sa sahig, nang biglang sumabog ang pader ng silid na kinaruruonan nilang tatlo. Halos mapasigaw ito sa sakit dulot ng pagkabagsak niya sa sahig. Parang dumoble ang kirot na nararamdaman niya ngayon.Napahawak ito sa likod ng baywang niya at ulo. Parang na hihilo siya at nanginginig ang buong katawan.Sino ba kasi ang may gawa nun?She tried to stand up carefully, but sadly she failed to do it. It seems like her body was suffering on intense pain. She need help.She really need help right now.But where? And whom?Minulat niya ang mata niyang nakapikit dahil sa hapdi na may kasamang kirot. Darkness welcomed her when she opened her eyes.Wala siyang makita. Subrang dilim, puro alikabok at mga basag na semento lang ang na kakapkap niya sa sahig.Anong gagawin niya?Paano na ito?She wants to shout for help. But looks like her tongue was cut by a cat. Wala siyang lakas.Wala siyang lakas para sumigaw at sumingi ng tulong kahit kanino.She hat
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 49
Chapter 49Amalia.Napatingin ako sa kanya. “ E-Eos.. ”Tawag ko sa pangalan niya. Halos pabulong. Hindi ko malaman kung anong emosiyon ang bumabalot sa mukha niya ngayon.Hindi siya nakatingin sa akin.Kundi kay Haradouz.Titig na subrang talim at parang gusto niya iyong atakihin.“ Come here. He's dangerous Animal. Hindi ka bagay lumapit sa kanya. ” Matigas nitong utos sa akin, walang kurap at walang tingin sa deriksiyon ko na kinakurap ko.Tinignan ko si Haradouz na ngayon ay umiigting ang panga at parang nag pipigil.Anong nangyayare?Tumingin sa akin si Haradouz at ngumiti. “ Huwag kang maniwala sa kanya. Come with me, I'll show you if where's your daughter.” Pangungumbinsi niya sa akin. Gusto kong sumama, dahil gusto kong makita at makasama na ang anak ko. Pero... Hindi ko alam kung ano itong nararamdaman ko. Parang may parte sa akin na nag sasabing huwag sumama.Ang problema...Hindi ko alam kung ano ang rason.Nag pabalik-balik ang tingin ko kina Haradouz at Eos. Hindi ko a
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 48
Amalia.Unti-unti kong idinilat ang mga mabibigat kong talukap. Halos wala akong maaninag dahil masyadong malabo ang paningin ko. Kaya ipinikit ko nalang ulit ang mga mata ko. Randam ko rin na masakit ang buong katawan ko. Lalo na ang ulo ko.Parang inuntog ang ulo ko sa matigas na bagay, dahilan para kumirot nang subra.Ano ba kasi ang nangyare?Sinubokan kong gumalaw ang mga braso ko. Pero parang may kung anong pwersa ang pumipigil sa magkabilang braso ko. Dahilan, para hindi ako makagalaw nang maayos.Pinilit kong imulat ang mga mata ko, kahit Malabo pa rin. Unang sumalubong sa akin ang madilim na lugar.Wala akong makita, kahit isa.Subrang dilim.Na saan ako?Bakit ang dilim?Sinubokan kong umupo, at doon lang ako napainda nang malala. Ang sakit.Ang sakit ng buong katawan ko at ulo.“ A-Ahh..” mahinang daing ko, nang biglang kumirot ang ulo ko. Kaya agad akong napasapo sa may gilid ng ulo ko. Kumunot ang mga kilay ko, hindi dahil sa parang may kung anong likido ang na tuyo sa n
