LOGINShare
Chapter 16
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 17
CHAPTER 17Amalia*Unti-unti kong minulat ang mga talukap ko, mula sa pagkakatulog. I yawned and stretched my body and arms. Medyo masarap pang umidlip, dahil ang lambot ng higaan at ang unan kong inuunan. Napadilat ulit ako, at kumunot ang mga kilay.Teka..Parang may mali..Umupo ako sa taas ng kama at hinawi ang buhok kong na punta sa mukha ko. I looked at my side ,no one there. Wala akong katabi.Pero...Paano ako na punta sa kama ni E-Eos?? Ang pag kaalala ko, sa sofa ako natulog, dahil ayaw ko siyang katabi at lalong lasing siya.D-Did he lifted me and put me on his bed??I gulped.Lasing siya kagabi, at na hirapan akong alalayan siya papuntang kama niya, just to put him down here, para komportable siyang humiga. Ang bigat niya kasi. Tumayo ako, at inayos ang higaan niya. Nakakahiya naman kasi. I check myself, kung ginalaw niya ba ako, habang tulog. Pero agad din napabugtong hininga nang mapagtanto na ayos lang naman ako at maayos pa rin ang damit ko. Gising na ako...Ano na an
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 18
Chapter 18Amalia*“ Mmm...” Munting halingling ko, habang nakapikit. Ramdam kong may kung anong nakakakiliti at masarap sa pakiramdam na bagay na bumubulabog sa diwa ko. Napaliyad ako at baling ng ulo ko sa kabila, nang nakapikit pa rin, nang marahan niyang pinisil ang dibdib ko. “ Ahh...” Wala sa ulirat kong ungol. Ramdam kong kinagat niya ang leeg ko, kaya roon na ako napadilat ng mga mata. Ramdam kong may kung sinong nakapatong sa akin, kaya agad ko itong tinignan. Huminto siya, at hinarap ako.Doon lang ako napalunok at gulat. Subrang lapit ng mukha niya.“ Good morning Baby. ” Unang bati nito sa akin, at ngisi.Akmang hahalikan niya ulit ako, nang itulak ko ito nang malakas.“ F*ck! ”“ A-Anong ginagawa mo rito!? ” Tinignan niya ako nang nakakunot noo, at walang emosyon. “ The f*ck are you saying? Is that how you say good morning?? Huh? ” “ Why? Hindi ka pa ba sanay?? ” Mga katagang lumabas sa bibig niya. Ngumisi ito, kaya umiwas ako ng tingin. Akmang aalis ako sa hinihi
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 19
Chapter 19.The car stopped, in front of big mansion. There's a wide grand stairs, kung saan paakyat sa mansion.“ We're arrived.” He said, looking outside of car's window. Bumaling ako sa kanya, at tinignan ang tinitignan niya.Kaso wala akong makita. Humarap siya, and our eyes met without good timing. Tinaasan niya ako ng kilay, so i looked away.Hindi ko kayang makipag titigan. Bumaba ang driver ng sasakyan, pati si Eos. Pumunta sa gawi ko ang Driver na lalaki, at pinag buksan ako.Agad akong lumabas at malamig ulit na hangin ang sumalubong at dumapli sa balat ko. I hugged myself and looked the surrounding. Ang ganda, may mga maliit at malalaking umiilaw na palamuti kahit saan. This place looks so amazing!Napangiti ako.But my smile immediately fade when someone grabbed my waist to get closer to him. I bumped on his hardy chest. Tinignan ko ito, si Eos.I gulped, when i realized that he was staring at me deeply using his ashy eyes. Bumaba ang tingin ko, para makaiwas.“ Let's go
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 20
CHAPTER 20.Amalia's POVKasabay ng pag tugtog ng melodiya ng musika, ay siyang pag galaw ng aming mga katawan sa gitna.Mahigpit ang hawak ni Eos sa aking baywang at kamay. Na para bang ayaw niya akong pakawalan. Kasabay no'n ang mga titig niya sa akin,na mahahalintulad sa isang pandikit.Malagkit at mahirap tanggalin.Para akong pinapako ng mga titig niya.Pina-ikot niya ako, sabay hapit sa baywang ko ulit at pinaliyad.I closed my eyes.Tumayo ang mga balihibo ko at napakapit sa braso niya nang malakas, nang maramdaman ko ang hininga nito sa leeg ko. Kasabay 'yon ng paglandas ng dila niya sa akin leeg at kagat.“Eos..” Munti kong halinghing.Kinagat ko ang labi ko.He pulled me up. He smirked. Nilapit niya ang mukha niya sa akin, kaya naamoy ko ang hininga niya. Smells mint.“ Now tell me Baby Amalia, where I'm better at dancing... On the dancefloor or on the bed? ” He asked me a foolish question and smiled playfully. He licked my ear, causing me to suppress my moan. Embarrassing!!
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 21
CHAPTER 21.Amalia's POV""Halos hindi na maipinta ang mukha ni Eos, habang nakatingin sa amin nang masama. Parang kahit anong segundo, pwede siyang sumabog sa nararamdaman niya. Nakakainis lang isipin na kung bakit saan pa may malaking posibilidad na makatakas ako sa kanya doon pa siya susulpot.At haharang.Nakakainis!" Saan ka pupunta Amalia? Sasama ka sa kanya? Ha?" may halong pagbabanta sa boses niya, at dahan-dahang humakbang para pumunta sa gawi namin. Napalunok ako ng laway, at mas kumapit sa braso ni Haz nang mahigpit." Can you just, let her go Eos? Hayaan mo na siyang umalis sa pudir mo. Total wala naman siyang kwenta sa'yo hindi ba? Kaya let her go! " rinig ko kay Haz. Inangatan ko siya ng tingin.Nanlilisik ang mga mata nitong nakatingin kay Eos.Tumaas ang isang sulok ng bibig ni Eos st tinaasan ng kilay si Haz." And who the fuck are you to say that? Wala kang karapatan para utosan akong gawin niyan. That woman behind you is fucking mine, so let her go and give her bac
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 22
CHAPTER 22.THIRD PERSON POV"Pabalik-balik ng lakad ngayon si Eos, habang mabibilis na nilalagok ang alak na nasa basO nito. Hindi niya alam, pero kanina pa siya kinakabahan at mukhang nag-aalala, na hindi niya alam kung bakit niya iyon nararamdaman.Just like what the big f*ck!?What's happening with me??Nag tatakang tanong nito sa sarili. Ngayon lang siya nakaramdam ng ganitong pakiramdam. Those feelings, makes him feel suck and dumbless man.God what happening with him?Ni hindi niya na nga alam, kung ilang baso na ng alak, ang na-inom niya ngayon. Kahit ang mga kasamahan nitong sina Miguel at Valorous, na duduling at sumasakit ang ulo, kakatangin sa kanya na pabalik-balik saa kinatatayoan niya.After nang pangyayareng iyon kay Amalia, when he saw Amalia was suffering of so much pain, and her blood... Hindi niya alam, but there was a part of him that he felt guilty and fair.Like for f*cking sake!? He's not like that! Those emotions, are both new to him.Until now, he can't get
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 23
CHAPTER 23.Eos..Carefully and sluggishly I got out of my car, I sighed as I smelled and felt the breeze, which touched my body and face.I went from the town of Valderaz, I did something important.For my organization.I looked at the dark sky. It's already night. I was just disappointed, because no moon had peeked this time. Tsk.I really hate moonless night.Nakakawalang gana.I took a cigarette, and immediately lit it,and mouthed in my mouth. I exhaled its smoke, and leaned into my car. My eyes went, at the top of the mansion. In a window that is freely open, and the beam of light,is escaping from the room. Kwarto iyon ni Amalia..Is she still awake?Napabugtong hininga ulit ako. I knew that she still mad.But I dont give a fuck.Wala akong pakealam. Ang importante,hawak ko siya.And she can't do anything about it.Pinatay ko ang sigarilyo ko at laglag sabay tapak dito. Tinignan ko ulit ang bintana ng kwarto ni Amalia, bago mapagdesisyonang humakbang para pumasok sa loob ng mans
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 24
CHAPTER 24.Amalia.Lutang at na sa ibang planeta ang isip't utak kong nakadungaw sa bintanang nakabukas, dito mismo sa kwartong pinaglagyan sa akin. Actually, kahit ako mismo, hindi alam kung ano ang iniisip o tumatakbo sa utak ko.Basta ang alam ko lang, nakadungaw ako sa bintana, at malalim na pinag mamasdan ang tatlong ibon na nakadapo sa bintana.Kanina pa sila diyan..Doon ko nalang itinuon ang atesiyon at isip ko, kaysa isipin na naman ang kalagayan ko at ang mga problema kong dinadala ngayon.Magbibigay lang 'yon ng stress at sakit ng ulo sa akin.At baka hindi ko makayanan na naman, at kusang bibigay ang emosiyon ko. Dahilan para mag sibagsakan ang mga luha ko.Sa mga mata.Napabugtong-hininga ako at kurap, nang lumipad ang dalawang ibon, palayo sa isa nilang kasama.Biglang may kumatok sa pinto, ng kwarto ko na kinabalik ko sa katinoan.Tumingin ako roon. Marahang bumukas at doon lang ako napangiti nang makita kung sino ang pumasok.Si Meran.Ginantihan niya ako nang malapa
Latest chapter
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 56
.6 months later..* Fast forward *" Okay.....-Oo na nga!.....-Wala sa'kin, na kay Bora, she borrowed it. May pag gagamitan daw siya......-That was I didn't know. Hindi ko alam if sa'n niya gagamitin..... Okay fine....sure, sige I'll end this call na. Bye bud. "Agad na binababa ni Laxus ang cellphone nito nang matapos ang paguusap na iyun. Napabugtong hininga siya at mabilis na tinahak ang grand stairs para bumaba. Pasipol-sipol at nakapamulsa pa itong bumaba sa hagdan. " Psst!! Monteluna, hoy! "Napatigil siya sa paghakbang nang may tumawag sa apelyedo niya. Kunot-noo itong hinanap ang taong tumawag sa kanya. Tumaas ang kilay niya nang makita si Antonio na nasa taas ng hagdan. Bumaba rin ito." What? Do you need something? I'm in rush. " Sambit nito kay Antonio." Hmm, teka lang. " Pigil nito sabay lagok ng alak sa baso niya.Tinignan siya ni Laxuz at mas lalong tumaas ang kilay nito." Masyado pa naman yatang maaga para maisipan mong uminom ng alak. " Saad ni Laxuz sabay tingin n
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 55
Epilogue* 2 years later...*Amalia.Dahan-dahan kong binuksan ang bintana. Malamig na simoy ng hangin at busilak ng haring araw ang unang sumalubong sa akin. Napapikit ako at dinama ang sariwang hangin na dumapli sa aking balat.Mukhang maganda ang araw ngayon ah.Bumaling ako sa likod ko. Para tignan ang anak kong na mahimbing pa rin ang pagkakatulog niya sa ibabaw ng kama namin. Napangiti nalang ako.Napadungaw ulit ako sa bintana nang may biglang tumawag sa akin. Hinanap ko siya gamit ang mga mata ko.Otomatikong napangiti ako nang makita si Manong Efren sa ilalim. Nasa ibabaw kasi ng ika-dalawang palapag ng bahay ang kwarto namin. Kumaway ako.Halata na galing siya sa kanyang bukid, dahil may dala siyang isang basket ng mangga.Ang aga niya naman yatang umani.“ Ang umaga ay kasing ganda mo ngayon Amalia!! ” Bati nito sa akin na may kasamang ngiti.“ Magandang umaga rin poo!! ” Bati ko rin sa kanya. Sumaludo ito sa akin at pag kuwan, ay agad na pinagpatuloy ang paglalakad. Inayo
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 54
Chapter 54......“ Mama sa'n tayo 'punta? ” Inosenteng tanong ni Maliyah sa ina niyang hawak-hawak ang malambot at maliit na kamay nito. Sinulyapan niya ang anak, at binigyan ng ngiti.“ Hahanap tayo ng pwedeng labasan o pagtagoan anak. ” Malumanay nitong sagot sa anak, sabay bigay ng munting ngiti at umiwas ulit ng tingin. “ Tago? Baka hindi tayo mahanap ni Papa Mama.” Pangungulit nito at napanguso. Binalingan niya ulit ang anak. Pero saglit lang iyun tinu-on ang pansin sa dinadaanan nila.Ngumiti siya ulit ng tipid at bahagyang pinisil ang palad ng anak. Alam niya kasing nag aalala ito.Ganito ang anak niya kapag nakakaramdam ng pag aalala. Tanong nang tanong. Iyung tipong hindi mapakali. “ Mahahanap niya tayo 'nak, huwag kang mag alala. ” Hinimas niya ang buhok ng anak.Bigla siyang napatigil ng pag lalakad, dahilan para mauntog ang anak sa hita niya. Hindi naman iyun masakit, pero napahimas parin si Maliyah sa noo nito at nakasimangot na tumingala sa ina.Humigpit ang kapit ni
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 53
Chapter 53....Kasalukuyang tumatakbo si Amalia, hindi para mag hanap ng malalabasan, kundi para hanapin ang anak. Hindi niya na alam kung saang parte na siya ng mansion ngayon. Actually wala na siyang paki' kung na saan man siya ngayon. Ang importante lang sa kanya ay mahanap niya ang anak niya sa madaling panahon.Marami na siyang na sayang na oras. Pinag dadasal niya nalang na walang masamang nangyare kay Maliyah.Bigla siyang napatigil sa pagtakbo sabay atras at tago sa pader, nang may namataan na mga kalaban na nakatayo sa dulo. Bumilis ang tibok ng puso niya. Sinubokan niyang pumikit at humigop ng maraming hangin at lakas ng loob para pakalmahin ang sarili niya. Kaya mo'to Amalia...Bulong ng utak nito sa kanya. Bumuga siya ng hangin at kinuyom ang mga kamao bago gawin ang ninanais. Unting-unti niyang sinilip ang mga nakatayong mga kalaban. Doon niya lang nakita na nag babantay ito sa isang silid.May mga hawak itong mahahabang armas na kinalamig ng buong katawan niya. Napalun
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 52
“ A-Anong gagawin natin? Nahanap niya tayo, malalagot at mapapahamak tayo Eos..” Tarantang tanong ni Amalia kay Eos at pabalik-balik ang tingin sa pinto, kung saan na sa labas nito si Havyris, kumakatok nang marahas at gustong pumasok.Napalunok ito ng laway. Marami ng pumapasok sa utak niya na posibleng mangyare kapag naabotan sila.Pwede silang masaktan.Tumingin sa kanya si Eos at hinawakan siya sa pisnge nang maingat. Pinapakalma niya ito sa pamamagitan ng pag himas ng mukha nito gamit ang hinlalaki niya.Ngumiti siya.“ Don't worry, it won't happen. Basta sundin mo lang ang ipapagawa ko sa iyo. ” Sagot ni Eos sa kanya nang malumanay. Napakurap ito ng mga mata.Nag tataka siya kung ano ang gustong ipagawa ni Eos sa kanya. “ A-Ano iyun? ” Tanong nito gamit ang na nginginig na boses. Kahit ang buong katawan nito...Nanlalamig sa nerbiyos at pag alala.Eos holds her right hand and pulled her. Nag paubaya ito. Nag tataka siya kung saan siya dadalhin ni Eos.“ Sa'n tayo? A-Anong gag
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 51
Chapter 52....“ He's dead. ” He added, and smiled like an innocent one, who never make any mistakes. He couldn't hide from his face, that he was little amazed by Amalia's reaction. Amalia couldn't believe what she heard from Eos. Because for her, it's very impossible for Haradouz to die so quickly.Very impossible!!May naiisip pa siya na baka nag bibiro lang si Eos. But she knows that Eos never joke. In fact, he hates joke so much.Masyado itong seryuso sa buhay.She shook her head slowly. Parang pinapahiwatig niya kay Eos na hindi ito na niniwala sa kanya.“ H-Hindi 'yan totoo. Alam kong nag sisinungaling ka l-lang.... Hindi ba? 'Di baa?? ” Her eyes got teary. Kulang nalang bumagsak ang mga luha niya. But she trying to stop it.Ayaw niyang umiyak. Kaya hanggang kaya niyang pigilan ang mga luha niya. Gagawin niya.Eos just looked at her. Momentous and heartfelt. After a couple of seconds, he open his mouth. Ready to fall into conversation again.“ Do I look? ” Tanong niya kay Am
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 50
Chapter 50...MALAKAS na bumagsak si Amalia sa sahig, nang biglang sumabog ang pader ng silid na kinaruruonan nilang tatlo. Halos mapasigaw ito sa sakit dulot ng pagkabagsak niya sa sahig. Parang dumoble ang kirot na nararamdaman niya ngayon.Napahawak ito sa likod ng baywang niya at ulo. Parang na hihilo siya at nanginginig ang buong katawan.Sino ba kasi ang may gawa nun?She tried to stand up carefully, but sadly she failed to do it. It seems like her body was suffering on intense pain. She need help.She really need help right now.But where? And whom?Minulat niya ang mata niyang nakapikit dahil sa hapdi na may kasamang kirot. Darkness welcomed her when she opened her eyes.Wala siyang makita. Subrang dilim, puro alikabok at mga basag na semento lang ang na kakapkap niya sa sahig.Anong gagawin niya?Paano na ito?She wants to shout for help. But looks like her tongue was cut by a cat. Wala siyang lakas.Wala siyang lakas para sumigaw at sumingi ng tulong kahit kanino.She hat
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 49
Chapter 49Amalia.Napatingin ako sa kanya. “ E-Eos.. ”Tawag ko sa pangalan niya. Halos pabulong. Hindi ko malaman kung anong emosiyon ang bumabalot sa mukha niya ngayon.Hindi siya nakatingin sa akin.Kundi kay Haradouz.Titig na subrang talim at parang gusto niya iyong atakihin.“ Come here. He's dangerous Animal. Hindi ka bagay lumapit sa kanya. ” Matigas nitong utos sa akin, walang kurap at walang tingin sa deriksiyon ko na kinakurap ko.Tinignan ko si Haradouz na ngayon ay umiigting ang panga at parang nag pipigil.Anong nangyayare?Tumingin sa akin si Haradouz at ngumiti. “ Huwag kang maniwala sa kanya. Come with me, I'll show you if where's your daughter.” Pangungumbinsi niya sa akin. Gusto kong sumama, dahil gusto kong makita at makasama na ang anak ko. Pero... Hindi ko alam kung ano itong nararamdaman ko. Parang may parte sa akin na nag sasabing huwag sumama.Ang problema...Hindi ko alam kung ano ang rason.Nag pabalik-balik ang tingin ko kina Haradouz at Eos. Hindi ko a
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 48
Amalia.Unti-unti kong idinilat ang mga mabibigat kong talukap. Halos wala akong maaninag dahil masyadong malabo ang paningin ko. Kaya ipinikit ko nalang ulit ang mga mata ko. Randam ko rin na masakit ang buong katawan ko. Lalo na ang ulo ko.Parang inuntog ang ulo ko sa matigas na bagay, dahilan para kumirot nang subra.Ano ba kasi ang nangyare?Sinubokan kong gumalaw ang mga braso ko. Pero parang may kung anong pwersa ang pumipigil sa magkabilang braso ko. Dahilan, para hindi ako makagalaw nang maayos.Pinilit kong imulat ang mga mata ko, kahit Malabo pa rin. Unang sumalubong sa akin ang madilim na lugar.Wala akong makita, kahit isa.Subrang dilim.Na saan ako?Bakit ang dilim?Sinubokan kong umupo, at doon lang ako napainda nang malala. Ang sakit.Ang sakit ng buong katawan ko at ulo.“ A-Ahh..” mahinang daing ko, nang biglang kumirot ang ulo ko. Kaya agad akong napasapo sa may gilid ng ulo ko. Kumunot ang mga kilay ko, hindi dahil sa parang may kung anong likido ang na tuyo sa n
