Our relationship goes on. Kahit pa medyo alanganin ang lahat ay hindi ako nagpatinag. Lalo pa nang sinasabihan na ako ni Ate Kian na maging alerto at mag-ingat.“I’m just warning you, Hailey. Hindi ito ang oras o panahon para magpakampante. Hangga’t hindi tayo nakakasiguro na wala ngang masamang balak si Callum, we should be cautious. Lalo na ikaw. Dahil ikaw ang kasama niya palagi, ikaw ang pinakasalan, at ikaw ang nahuhulog sa kaniya nang malala. Kaya mag-iingat ka. Okay?” sambit niya habang nasa opisina ko. “I am also investigating on my own. Lalo pa at medyo balisa sina Mommy at Daddy sa kung saan. Hindi ko alam dahil sa tuwing nagtatanong ako sa kanila, sinasabi nila na ayos lang ang lahat at na h’wag na akong mag-alala. I’m just thinking that there’s something wrong.” Napasapo siya sa noo niya at napailing na parang hindi na rin alam ang gagawin.“What’s the state of our company, Ate?” I asked slowly.“It also slowly rising because of Callum’s name in it. As a . . . finally a ha
“She’s dead, Hailey. N-Nabaril daw siya.”Nanlumo ako at hindi agad nakasagot sa sinabi niya. Nawalan ako ng lakas ng loob upang magsalita. Kasabay ng paghugot ko ng malalim na hininga ay siyang pagbagsak ng luha ko.“Everything is a mess right now, Hailey. T-The company’s now . . . u-under Callum’s name. Hindi ko alam kung paano nangyari. Dad said he tricked him. S-Si Daddy . . . si Daddy ang pumatay sa parents ni Callum.”Napahagulgol ako nang marinig ‘yon. Hindi ko matanggap lalo pa sa huling salitang binigkas ni Ate Kiana sa akin.“H-Hindi . . .” I whispered. Pilit kong itinatanggi ang mga nalaman. Pilit kong isinasantabi na ito ang pakay ni Callum ngayon.“Zild and I found out that . . . he supposed to marry me because I am the real daughter. Or even the first daughter. Pero akala niya ikaw ang totoong anak. Nakausap ko si Justin, s-sabi niya, dapat ako ang pakakasalan ni Callum kaya nagulat siya na ikaw ang nakita niya. He’s really here for revenge, Hailey.” Humagulgol siya haba
“Ate . . . I’m pregnant. P-Paano na ‘to?” umiiyak kong sambit habang nakayuko at hindi alam ang gagawin.We left. I left him, for real. Parang hindi ko matanggap na iniwan ko siya. Pero magpapatuloy ang sakit kung hindi ko gagawin. My parents did something horrible ro his family, and he did the same to my family. Kaya hindi ko alam kung p’wede pa ba kaming magpatuloy o manatili sa isa’t isa. The pain is excruciating and can’t bear anymore.Ang mga mata ni Ate na nakatingin sa akin ay puno ng lungkot, galit, at simpatya. I tried to be strong but I know to myself that I couldn’t. Hindi ako kagaya ni Ate Kiana.“Dad is in jail now. Marami siyang kasong haharapin. Lalo pa at marami siyang napagkautangan na hindi niya pa rin nababayaran. The company is now under Callum’s name kaya wala na rin siyang habol.” imporma ni Ate Kiana. “Hindi alam ni Callum na . . . hindi ka tunay na anak nina Mommy at Daddy. I mean, wala siyang ideya na anak ka ng kapatid ni Mommy. That you’re not a De Guzman bu
“Hestia Clariz!” sigaw ko sa anak kong panay ang takbo sa loob ng airport.Sobrang ligalig niya at hindi ko alam kung saan siya kumukuha ng enerhiya. Nakakapagod siyang alagaan sa araw-araw, pero ayaw ko siyang sukuan dahil anak ko siya. Wala namang ibang magtiyatiyaga riyan kung ‘di ako na nanay niya.“Mommy! Mommy!” she chanted as she run towards my direction.Nang tumigil siya sa harap ko ay pinagpapawisan na siya. Agad kong kinuha ang bimpo sa kaniyang bag at ipinunas iyon sa kaniyang mukha, leeg, at noo. Kakatakbo niya sa malawak na espasyo ng airport ay pinagpawisan din sa pagod.“I saw people, Mommy. Cutie unifolm.” It sucks hearing her saying a word with “R” in it. Utal siya sa letrang ‘yan kaya minsan ay tinatawanan ko siya sa salita niya.She really is growing now. Parang kailan lang ay sa tiyan ko pa lang siya kinakausap at hinahaplos, ngayon ay ito na siya. Sobrang kulit at sobrang bibo. She’s now three years old and I can’t help but look at her adorable face and expressio
The past days were so hard for me. Lalo pa at naging sunod-sunod ang tanong sa akin ni Hestia tungkol sa kaniyang daddy. Wala akong ibang maisagot kaya naman mas minamabuti kong ibahin ang usapan naming dalawa. Mabuti nga at hindi um-attend ng meeting si Callum noong unang araw ko sa company dahil nagkaroon siya ng urgent meeting somewhere. Nagpapaiwan din naman si Hestia sa mansyon kahit pa pakiramdam ko ay hindi pa siya komportable sa bago niyang babysitter.After a week, nasanay na rin si Hestia sa kaniyang bagong buhay dito sa Pilipinas. Nasasanay na siya sa klima at sa bago niyang babysitter. She adopted the place vert well and so fast. Kaya hindi na rin ako nahirapan sa kaniya.“Ma’am, you have a meeting with the board members with in 10 minutes.” anang sekretarya ko mula sa pintuan ng opisina.“Alright,” sagot ko bago nag-ayos ng sarili dahil tapos na rin naman ako sa mga ginagawa ko.Meeting with the board members, and Callum will be one of them. Napapikit ako at agad na inali
I stilled for a moment and slowly turn my head to see if I am right. And yes, I am. Meters away from us is Nanay Juliet. She’s standing there while looking intently at me, then her gaze drop to my daughter whose prettily eating her ice cream, unaware of what is happening now.“N-Nanay Juliet,” dahan-dahan akong tumayo at bumaling sa kaniya nang tuluyan.“Pasensya na kung natawag kita ng Avery. Nasanay kasi ako kay Callum sa loob ng apat na taon na palaging Avery ang nababanggit.” My heart leap for a moment when she said that. “Walang araw na hindi ka no’n nabanggit sa mansyon. At . . . ngayon ngang taon ay umalis siya sa mansyon dahil . . . nami-miss ka raw niya at naaalala ka lang niya roon sa mansyon. Bumili ng bagong condo para roon manatili.” She’s spitting it, not minding what I am thinking right now. Or what Callum and I’s situation.“Uh . . .” I don’t know what to say! Fuck it!“Kumusta ka na? Pagkatapos ng pag-alis mo sa mansyon . . . bumalik sa dati ang lahat, e. Pasensya na
Umuwi ako at naghapunan kasama si Dustin habang iniisip lahat ng mga sinabi ni Callum sa akin kanina. Hindi mawala sa isip ko ang bawat salita niya. Parang umukilkil na ‘yon sa aking utak at hindi ko na makalimutan.Napapansin na ni Dustin ang pagkakatulala ko pero hindi siya nagsasalita at inaabala ang sarili sa pag-asikaso sa anak ko.“Baby, it’s already late. You should sleep now,” sambit ko nang mapansing 8:30 na at gising pa si Hestia. Nawiwiling makipaglaro kay Dustin.“Latel, Mommy.” Napanguso ako sa sagot niya.“No later, go upstairs and sleep now. It’s already late.” I said in a warning tone.Mabilis siyang tumayo dahil sa narinig.“Goodnight, Dada!” paalam niya kat Dustin at hinalikan pa ito sa pisngi bago lumapit sa akin at hinalikan din ako sa pisngi. “Goodnight, Mommy!”Pinagmasdan ko siyang umakyat sa hagdan kasama ang kaniyang Yaya Nica. Napabuntong hininga ako at bumaling kay Dustin na nakatitig sa akin, tila inaarok ang isipan ko.“Kanina ka pa tulala, is it because o
Hindi ko alam kung bakit kabado ako habang nasa loob ng kotse. Palapit na ako sa restaurant na sinabi ni Callum. Ito ang restaurant na madalas naming puntahan noon, noong mag-asawa pa kami — I mean magkasama sa iisang bahay.Kabadong-kabado ako lalo pa nang tumigil na ang sasakyan ko sa basement. Kasunod ko ang kotse niya at itinabi niya ‘yon sa sasakyan ko. Napanguso ako at nanatili muna saglit sa loob. Natulala ako habang iniisip kung bakit ako narito ngayon.Pumayag ako dahil ayaw kong sundan niya ako sa bahay. Matigas ang ulo nito ni Callum at alam kong gagawin niya kung ano ang gusto niya. And when he said he’ll sleep in my house if I don’t go on a date with him, he’ll do it. That’s why I agreed. Tatakasan ko na sana kung sakali, kaso sa sinabi niyang ‘yon ay natakot ako. If he’ll do it, he’ll definitely see my daughter. I don’t want them to see each other yet. Siguro kapag handa na ako, saka ako papayag.Lumalaki na si Hestia. She’s also now lookinh for her father. That’s why I
“Kayo ho ba ang anak nina Mrs. at Mr. Villanueva?” tanong ng lalaking nasa kabilang linya.I was in the middle of our practice for graduation march when someone called me. I don’t who it was but I answered.“Yes, who is this?” I answered in a stern voice.Nagpakilala siya pero ang mga sumunod na sinabi niya ay halos nagpabingi sa akin.“. . . gusto lang namin kayong iimporma tungkol sa mga magulang ninyo. Wala na ho silang dalawa nang madatnan namin sa isang wearhouse.” aniya sa kabilang linya na nagpagimbal sa akin.I dropped the phone on the floor and stared at nothing as I felt the clenching of my heart the moment it registered in my mind. Bawat salita ay halos umukilkil sa aking utak. Hindi iyon mawala sa isip ko. Mabilis akong tumayo at dinampot ang cellphone bago tumakbo paalis ng gymnasium.I heard them called me to come back. Someone also attempted to get on my way but I harshly pushed him away. Wala na akong pakialam kung may magalit sa akin. I don’t fucking care!Mabilis kong
“I want you to marry me because we love each other. Because we want each other to grow drastically together. Not just because we already have a daughter.” he whispered as he kissed my lips tenderly.“I will marry you . . .” I whispered back. “After all these problems I am facing.” I added.“We will face it together, then.” Then he crouched to kiss my lips, now with passion and avidity in my lips.I sighed with contentment as I kiss him back with the same ferocity. Every flicker of his lips I keep on moaning. Hanggang sa maramdaman ko ang paglapat ng kaniyang palad sa aking dibdib. Napaangat ang aking likod dahil sa init ng kaniyang palad doon.I moan when he pinched my tip underneath my clothes. Nawawala na ako sa sarili hanggang sa mapansin ko na lang na nahubad na niya ang aking damit na suot. Ang suot na suit ay inihagis niya. Ang slacks na suot ay pilit niya ring binubuksan habang ang kamay ko ay abala sa pagtatanggal ng butones ng kaniyang suot na longsleeve.And when I successfu
“Dito po,” sambit ng isang pulis at iginiya ako papasok sa tanggapan ng bisita para sa nga bilanggo.Hindi araw ng pagbisita kaya walang tao roon, kung hindi ako at ilang pulis na nagbabantay. Naiwan si Callum sa pintuan hindi rin kalayuan dahil kita pa rin naman niya ako mula sa kung nasaan ako.Umupo ako sa pahabang silya habang naghihintay.“Palalabasin lang namin si de Guzman.” anito na tinanguan ko lang.I am actually trembling and sweating bullets as I wait there alone. Ilang beses akong huminga ng malalim dahil sa kaba.Apat na taon din ang lumipas simula nang huli ko siyang makita. I also never visited my foster mother’s grave because I know I am still mad at her — at them. Because of what happened years ago. They made me a way to their success. In order to get their success, they need to lose me, to keep me in the dark, and have me as a collateral damage like what Callum did to me before, too.Pero siyempre, mas masakit ang dinanas ko sa kamay nina Tito Nathaniel. I smiled bi
Nanlumo ako sa narinig. Mabuti na lamang at yakap niya ako ng mahigpit kaya hindi ako tuluyang bumagsak. Dahan-dahan niya akong inalalayan papunta sa gilid ng kama at doon ay pinaupo. Nakatulala lang ako habang namumuo ang mga luha sa mata. Lumuhod siya sa harapan ko, hawak ang dalawang kamay ko na tila ba sinusuportahan ako.I couldn't even talk. I couldn't even utter a single word.I'm shock. I'm in rigid right now. I want to shout, but still couldn't."Why . . . why didn't tell me about this earlier?" I asked in a weak voice.He sighed heavily. "Like what I said earlier, I still can't afford to hurt you by this. Hindi ko pa kaya." Tiningnan ko ang mga mata niyang nagsusumamong nakatingin sa akin. "When I was investigating to your foster parents, a day before you left me in my mansion, I found out those information. My private investigator told me this isn't new that Mr. de Guzman has those illegal doings. But what caught in my attention was . . . that accident. Siya ang itinuturo k
Everything feels so warming. This day is so unforgettable. Nakatingin kami ni Callum sa anak na naglalaro sa damuhan habang hawak ang stuffed toy na napanalunan ni Callum kanina.“She looks so happy,” I said while looking at my daughter.“Yes, she is.”“I love how happy she is now. Noong kaming dalawa pa lang, oo, tatawa siya at makikipaglaro sa akin. Pero minsan . . . alam kong alam niyang kulang sa amin. And every time I look at her with unsaid question, I’m always trying to make her feel that we’re going to have a good family. Kahit kaming dalawa lang. Nitong makauwi lang kami ng Pilipinas niya nababanggit ang “daddy” niya, na madalas ko na lang iisantabi dahil . . . wala naman akong maihaharap sa kaniyang tatay niya.” I look at Callum whose now looking down feeling so regretful. “Dahil maski ako, hindi ko pa kayang harapin ka noon. Dustin tried to father her. He’s willing to be her father.”“Bakit hindi ka pumayag kung gano’n?” Nag-angat siya ng tingin sa akin. “You still hate me
Nagsimula na kaming kumain nang tahimik habang sina Hestia lang ang panay ang daldal. Hestia told us what she did the whole day. And we’re just sitting there, listening to her tell us her whereabouts.“She’s talkative,” bulong ni Callum sa tabi ko. “And still full of energy.” Natawa ako sa sinabi niya.“Ganiyan talaga siya, lalo na kapag may ibang tao.” saad ko habang nakatingin sa anak na masayang nagkukwento sa amin.I smiled as I look at her talk cutely. And we’re all listening to her attentively. At mas lalo pa siyang ginanahan dahil doon. Then she started talking about where we will go tomorrow. Extreme excitement is very visible in her eyes.After eating and having a little bit talk with Ate Kiana and Kuya Zild, umalis na rin sila dahil nakatulog na si Kaezy. Habang si Hestia naman ay mukhang marami pang enerhiya habang nakatingin sa aming dalawa ni Callum. Bumaling ako kay Callum at naabutan siyang nakatitig sa akin, mukhang malalim ang iniisip.I arched my brow, “what’s the ma
Umalis din naman agad si Callum. Ako naman ay nag-focus na lang din sa trabaho kahit pa nga okupado ni Callum ang isipan ko. Hindi ako makapag-focus, sa totoo lang.Tumunog ang cellphone ko para sa isang mensahe. Napahinga ako ng malalim at tiningnan ‘yon. Then I saw Callum’s name on the screen. I read his message.From: CallumI’m going to have my things delivered in your mansion.Hindi pa ako nakakapagtipa ng sagot ay may text ulit siya.From: CallumSusunduin kita 30 minutes before 6pm.Napairap ako. Wala naman akong choice kung ‘di ang magpasundo talaga sa kaniya. Hindi na lang din ako nag-reply at pinilit na mag-focus sa ginagawa. Though I can’t help but think about him living with us . . . in one roof. I don’t know what to do now because I am freaking preoccupied! By Callum!Kaya ang ending, hindi ko natapos lahat ng pipirmahan at dapat basahin na proposals. Natutunganga ako at hindi alam kung magpapatuloy pa ba o hindi na.Bumuntong-hininga ako at sumuko na. Napatingin ako sa r
“Are you saying that . . .” I trailed off, weighing his expression. “We should be living in one place and be . . . a family?”“Yeah,” he answered breathily, looking at me intentently.I narrowed my eyes on him. “No.”His face contorted with disappointment and . . . pain. “Why can’t we?” he asked lowly.Ang nanghihina niyang boses at nasasaktang mga mata ay parang sumusuntok sa puso ko. My heart says give him another chance since I still love him, but my mind says other wise and want to be wiser today.“I think you already know the answer,”Ngayon naman ay nananantiya na ang kaniyang mga tingin sa akin. Nag-iwas ako ng tingin sa kaniya. Hindi ko kayang tagalan ang mga titig niyang mapanuri. Pakiramdam ko, kapag nakipagtitigan ako sa kaniya ay malalaman niya kung ano ang nasa isipan ko. At ayaw kong malaman niya ‘yon.Halos takasan ako ng kaluluwa nang maramdaman ko ang paglapat ng labi niya sa leeg ko. Ilang saglit lang ay ipininahinga niya ang kaniyang ulo sa pagitan ng aking leeg at
Natapos ang araw na ‘yon na puro pagmumukha ni Callum ang nakikita ko. Paano ba naman kasi, kung nasaan ako ay naroon din siya. Parang gusto na niyang palitang ang sekretarya ko sa ginagawa niyang pagsunod-sunod sa akin.Ngayon ay siya na ang nagmaneho ng kotse ko pauwi sa mansyon. At ang sasakyan naman niya ay pinakuha niya sa kaniyang driver. Kunot noo akong nakatingin sa labas ng bintana habang iniisip ang nangyayari ngayon.Why am I letting him do these things to me? Why am I feeling stranged and also a familiar feeling towards his gestures now? Why am I . . . letting myself connected to him . . . again?Hindi na ako nadala . . .“You’re thinking too much,” his baritone voice broke the silence between us.Napatingin ako sa kaniya at nagtaas ng kilay, “I’m just tired.” I said in a stern voice.“You shouldn’t let yourself work too much in your office. If you can rest, then rest.”I rolled my eyes.“I’m not like you, Callum. Na kahit maraming gagawin sa opisina, tumatambay pa sa opis