“Papasok ka na sa trabaho?” tanong ko habang nagpupunas pa ng kamay. Kakatapos ko lang maghugas ng pinagkainan namin ng agahan.Tumango siya habang inaayos ang kaniyang necktie. Lumapit ako sa kaniya at tinulungan ko siyang ayusin ang necktie niya. Tumigil siya sa ginagawa at hinayaan na lang ako ang magpatuloy.I’ve got conscious when I felt his stare at me. He’s not glaring, he’s just staring like I’m kind of a puzzle. Nag-angat ako ng tingin sa kaniya at nginitian siya nang bahagya.“Ang tanda mo na pero hindi ka pa rin marunong mag-ayos ng necktie mo.” biro ko sa kaniya at binuntutan pa ‘yon ng maikling tawa.Pero hindi siya natawa at seryoso pa rin ang ekspresyon. Maya-maya ay napasinghap ako nang maramdaman ang pagdampi ng kaniyang mainit na palad sa aking beywang.Hindi ko alam kung bakit, pero parati na lang akong may kakaibang kabang nararamdaman sa tuwing maglalapit ang aming mga balat. Sa tuwing aksidente niya akong mahahawakan o sa tuwing sinusubukan ko siyang hawakan. May
"Dad, you can't do that to my sister!" sigaw ni Ate Kiana sa mga magulang namin.Nakayuko lamang ako at nakikinig lang sa kanila sa desisyon nila para sa buhay ko.I lived my entire life like this. Controlled and manipulated by my adoptive parents. We're blood related because Mom is my biological father's sister. I was just adopted by them when my parents died due to plane crashed when I was just five years old. And because Kiana was missing that time, they want me to be their own child. To fill the emptiness they're feeling.They legally adopted me months after my parents burial. Dahil na rin sa kanila ako ipinagkatiwala ng mga magulang ko. I somehow, learned about to love them as my real parents. At the first ten years, they're good at me. Maayos ang lahat ng pagtrato nila sa akin. Kahit minsan ay napapagalitan ako, lalo na kapag mainit ang ulo nila at napapalo ako, naging ayos 'yon sa akin dahil alam kong parte 'yon ng pagdisiplina sa akin.Hanggang sa makita na nga nila si Ate Kia
“Callum Travis Villanueva,” he handed me his hand while looking so intimidating in front of me.I gulp before shaking his hand firmly, “H-Hailey Avery de Guzman.” pagpapakilala ko sabay bawi ng aking kamay sa kaniya at iwas ng tingin.“It’s a pleasure to finally meet you, Ms. de Guzman.” his husky voice sent shivers down my spine.“L-Likewise. And uh . . . Hailey or Avery na lang ang itawag mo sa akin. It’s too formal if you’ll call me Ms. De Guzman every time.” I said while looking away from his intense eyes.He chuckled, “I prefer to call you Avery. I like it more.” he said seductively.I frowned and look at him straight in his eyes. “Okay,”“You can call me Callum or Travis.” he said without taking his eyes off me.“Callum,” parang sanay na sanay akong bigkasin ang kaniyang pangalan nang tumama ang aking dila sa aking ngala-ngala at ngipin.It feels like a deja vu.He was my crush... When I was in College. He’s my senior that time and I was a freshman. Mga panahong bago ako sa eskw
Nang hinatak na niya ako nang marahan ay nagpaubaya na lang ako. Nakatulala lang ako hanggang sa makarating kami sa tapat ng sasakyan niya. Napatingin ako sa kaniya nang pagbuksan niya ako ng pinto ng kaniyang sasakyan. Marahan akong pumasok doon at nagsuot ng seatbelt. Siya naman ay umikot sa kaniyang sasakyan para makapunta sa driver’s seat. I sit there like a statue, not wanting to move nor talk. I just look outside and refused to look at him.“Your things are already in my house,” saka lang ako bumaling sa kaniya nang magsalita siya.Tumango ako at natutop na lang ang bibig bago nag-iwas ng tingin sa kaniya. Pinaandar niya ang makina ng kaniyang sasakyan bago muling nagsalita.“You don’t have to worry about household chores, I have enough house helpers in my house. They can also help you if you want to learn some things. Just asked them away.” tumikhim ako nang matapos siyang magsalita bago tumingin sa kaniya.“Uhm . . . I also have a work. Pero . . . Sisikapin ko namang ipagluto
“You really should. Dahil sa oras na malaman kong may lalaki ka o kalandian, I will make sure that your life with me will be a living hell.”His words and menacing voice still lingers my mind even if it’s now evening. His words were still stuck in my mind like a lecture I should memorize.“So you should behave like a faithful wife does.”So does he. Why would I be just the one to behave and be faithful if we’re both in this marriage? I really should know him more. I really should think always that I married a man like him. He’s not as kind as I thought because from the very start he never showed me softness. He’s always rough and shows no emotions at all. I should be careful because I don’t know what would happen next if I did something wrong.Baka kaparehas lang din siya nina Mommy at Daddy. He will be rough at me, too. He will also be cruel to me every time I did something wrong and unpleasant.“Ma’am Hailey, handa na po ang hapunan. Pinapatawag na po kayo ni Sir, naroon na po siya
Iyon nga ang nangyari. Pagkatapos naming kumain ng agahan ay pinakuha na niya ang kaniyang sasakyan sa isang tagapangalaga sa garahe. Bago niya ako iginiya palabas ng mansyon.“Hindi ka ba talaga magbabaon ng pangtanghalian mo, Ma’am Hailey?” tanong ni Nanay Juliet. Kanina pa siya nagtatanong sa akin kung magbabaon ba ako ng pagkain dahil hindi raw ako sigurado kung maayos ba ang pagkakaluto sa company ng mga ibinebenta roon.“Hindi na ho, Nanay Juliet. Uh, matagal na rin naman ho akong nagtatrabaho roon kaya sigurado po akong maayos at masarap ang luto nila. Pero . . . Uhh . . . If you will insisted, you can pack me tomorrow?” saad ko kahit na hindi naman na talaga kailangan no’n.May pera naman ako para sa mga pambili ko ng pagkain at sariling gamit. Nagtatrabaho naman ako kaya kahit sabihin mong gusto kong makatipid ay nakakahiya naman. But then . . . Callum is now my husband. I have all the rights to— No. Kaya namang magtrabaho. Hindi naman p’wedeng iasa ko lang ‘yon lahat kay Cal
I looked up at the ceiling while thinking about the design my client wants. Nasa study table ako rito sa kuwarto at nakasandal ang ulo sa backrest ng swivel chair habang nag-iisip. The client wants more contemporary theme but with some mixed of modern. It’s possible but hard. Kaya naman nahihirapan akong mag-isip ng p’wedeng ilagay ngayon doon. Nasa akin na rin ang kopya ng blueprint ng buong mansyon nila at hinayaan na nila ako sa dapat gawin.It’s still new and still under construction kaya naman may panahon pa ako para gawan pa ng paraan ang mga interiors na ilalagay sa mansyon.“You’re still not sleeping yet?” Napapitlag ako nang marinig ko ang baritonong boses na ‘yon kaya napatingin ako sa pinanggalingan no’n.There, I saw Callum standing in the doorway while looking at me.“Uh . . . May ginagawa pa kasi ako.” Tumango siya bago naglakad patungo sa walk in closet. Pagkalabas niya ay may dala na siyang tuwalya na nakasabit sa kaniyang balikat at ang damit na suot kanina ay wala na
Nang makita kong tulog na siya ay bumuntong hininga muna ako bago tumayo para kumuha ng maliit na planggana sa baba at face towel na rin. Pupunasan ko siya at papalitan ng damit dahil amoy alak siya. Hindi ako makakatulog ng ganiyan ang amoy niya. O ‘di kaya ay sa sofa na lang ako matutulog. Inalisan ko na rin aiya ng “Nanay Juliet, pahingi naman po ng planggana kahit maliit lang saka malinis na face towel. Pupunasan ko lang po si Callum,” sambit ko nang makababa sa kusina.“Teka,” agad siyang nagmadali para kumuha ng kailangan ko.Nang makakuha ay ibinigay niya ‘yon sa akin habang nakakunot ang noo.“Kumain ka kaya muna bago mo punasan ang asawa mo, Hailey. Anong oras na at hindi ka pa kumakain.” aniya habang nakatingin sa wall clock na narito sa kusina.“Ipahatid niyo na kang ho sa kuwarto. Doon na lang po ako kakain pagkatapos kong punasan si Callum.”Tumango siya sa sinabi ko kaya naman umalis na ako ro’n at dumiretso na sa kuwarto namin ni Callum. Nang makapasok doon ay nakita k
“Kayo ho ba ang anak nina Mrs. at Mr. Villanueva?” tanong ng lalaking nasa kabilang linya.I was in the middle of our practice for graduation march when someone called me. I don’t who it was but I answered.“Yes, who is this?” I answered in a stern voice.Nagpakilala siya pero ang mga sumunod na sinabi niya ay halos nagpabingi sa akin.“. . . gusto lang namin kayong iimporma tungkol sa mga magulang ninyo. Wala na ho silang dalawa nang madatnan namin sa isang wearhouse.” aniya sa kabilang linya na nagpagimbal sa akin.I dropped the phone on the floor and stared at nothing as I felt the clenching of my heart the moment it registered in my mind. Bawat salita ay halos umukilkil sa aking utak. Hindi iyon mawala sa isip ko. Mabilis akong tumayo at dinampot ang cellphone bago tumakbo paalis ng gymnasium.I heard them called me to come back. Someone also attempted to get on my way but I harshly pushed him away. Wala na akong pakialam kung may magalit sa akin. I don’t fucking care!Mabilis kong
“I want you to marry me because we love each other. Because we want each other to grow drastically together. Not just because we already have a daughter.” he whispered as he kissed my lips tenderly.“I will marry you . . .” I whispered back. “After all these problems I am facing.” I added.“We will face it together, then.” Then he crouched to kiss my lips, now with passion and avidity in my lips.I sighed with contentment as I kiss him back with the same ferocity. Every flicker of his lips I keep on moaning. Hanggang sa maramdaman ko ang paglapat ng kaniyang palad sa aking dibdib. Napaangat ang aking likod dahil sa init ng kaniyang palad doon.I moan when he pinched my tip underneath my clothes. Nawawala na ako sa sarili hanggang sa mapansin ko na lang na nahubad na niya ang aking damit na suot. Ang suot na suit ay inihagis niya. Ang slacks na suot ay pilit niya ring binubuksan habang ang kamay ko ay abala sa pagtatanggal ng butones ng kaniyang suot na longsleeve.And when I successfu
“Dito po,” sambit ng isang pulis at iginiya ako papasok sa tanggapan ng bisita para sa nga bilanggo.Hindi araw ng pagbisita kaya walang tao roon, kung hindi ako at ilang pulis na nagbabantay. Naiwan si Callum sa pintuan hindi rin kalayuan dahil kita pa rin naman niya ako mula sa kung nasaan ako.Umupo ako sa pahabang silya habang naghihintay.“Palalabasin lang namin si de Guzman.” anito na tinanguan ko lang.I am actually trembling and sweating bullets as I wait there alone. Ilang beses akong huminga ng malalim dahil sa kaba.Apat na taon din ang lumipas simula nang huli ko siyang makita. I also never visited my foster mother’s grave because I know I am still mad at her — at them. Because of what happened years ago. They made me a way to their success. In order to get their success, they need to lose me, to keep me in the dark, and have me as a collateral damage like what Callum did to me before, too.Pero siyempre, mas masakit ang dinanas ko sa kamay nina Tito Nathaniel. I smiled bi
Nanlumo ako sa narinig. Mabuti na lamang at yakap niya ako ng mahigpit kaya hindi ako tuluyang bumagsak. Dahan-dahan niya akong inalalayan papunta sa gilid ng kama at doon ay pinaupo. Nakatulala lang ako habang namumuo ang mga luha sa mata. Lumuhod siya sa harapan ko, hawak ang dalawang kamay ko na tila ba sinusuportahan ako.I couldn't even talk. I couldn't even utter a single word.I'm shock. I'm in rigid right now. I want to shout, but still couldn't."Why . . . why didn't tell me about this earlier?" I asked in a weak voice.He sighed heavily. "Like what I said earlier, I still can't afford to hurt you by this. Hindi ko pa kaya." Tiningnan ko ang mga mata niyang nagsusumamong nakatingin sa akin. "When I was investigating to your foster parents, a day before you left me in my mansion, I found out those information. My private investigator told me this isn't new that Mr. de Guzman has those illegal doings. But what caught in my attention was . . . that accident. Siya ang itinuturo k
Everything feels so warming. This day is so unforgettable. Nakatingin kami ni Callum sa anak na naglalaro sa damuhan habang hawak ang stuffed toy na napanalunan ni Callum kanina.“She looks so happy,” I said while looking at my daughter.“Yes, she is.”“I love how happy she is now. Noong kaming dalawa pa lang, oo, tatawa siya at makikipaglaro sa akin. Pero minsan . . . alam kong alam niyang kulang sa amin. And every time I look at her with unsaid question, I’m always trying to make her feel that we’re going to have a good family. Kahit kaming dalawa lang. Nitong makauwi lang kami ng Pilipinas niya nababanggit ang “daddy” niya, na madalas ko na lang iisantabi dahil . . . wala naman akong maihaharap sa kaniyang tatay niya.” I look at Callum whose now looking down feeling so regretful. “Dahil maski ako, hindi ko pa kayang harapin ka noon. Dustin tried to father her. He’s willing to be her father.”“Bakit hindi ka pumayag kung gano’n?” Nag-angat siya ng tingin sa akin. “You still hate me
Nagsimula na kaming kumain nang tahimik habang sina Hestia lang ang panay ang daldal. Hestia told us what she did the whole day. And we’re just sitting there, listening to her tell us her whereabouts.“She’s talkative,” bulong ni Callum sa tabi ko. “And still full of energy.” Natawa ako sa sinabi niya.“Ganiyan talaga siya, lalo na kapag may ibang tao.” saad ko habang nakatingin sa anak na masayang nagkukwento sa amin.I smiled as I look at her talk cutely. And we’re all listening to her attentively. At mas lalo pa siyang ginanahan dahil doon. Then she started talking about where we will go tomorrow. Extreme excitement is very visible in her eyes.After eating and having a little bit talk with Ate Kiana and Kuya Zild, umalis na rin sila dahil nakatulog na si Kaezy. Habang si Hestia naman ay mukhang marami pang enerhiya habang nakatingin sa aming dalawa ni Callum. Bumaling ako kay Callum at naabutan siyang nakatitig sa akin, mukhang malalim ang iniisip.I arched my brow, “what’s the ma
Umalis din naman agad si Callum. Ako naman ay nag-focus na lang din sa trabaho kahit pa nga okupado ni Callum ang isipan ko. Hindi ako makapag-focus, sa totoo lang.Tumunog ang cellphone ko para sa isang mensahe. Napahinga ako ng malalim at tiningnan ‘yon. Then I saw Callum’s name on the screen. I read his message.From: CallumI’m going to have my things delivered in your mansion.Hindi pa ako nakakapagtipa ng sagot ay may text ulit siya.From: CallumSusunduin kita 30 minutes before 6pm.Napairap ako. Wala naman akong choice kung ‘di ang magpasundo talaga sa kaniya. Hindi na lang din ako nag-reply at pinilit na mag-focus sa ginagawa. Though I can’t help but think about him living with us . . . in one roof. I don’t know what to do now because I am freaking preoccupied! By Callum!Kaya ang ending, hindi ko natapos lahat ng pipirmahan at dapat basahin na proposals. Natutunganga ako at hindi alam kung magpapatuloy pa ba o hindi na.Bumuntong-hininga ako at sumuko na. Napatingin ako sa r
“Are you saying that . . .” I trailed off, weighing his expression. “We should be living in one place and be . . . a family?”“Yeah,” he answered breathily, looking at me intentently.I narrowed my eyes on him. “No.”His face contorted with disappointment and . . . pain. “Why can’t we?” he asked lowly.Ang nanghihina niyang boses at nasasaktang mga mata ay parang sumusuntok sa puso ko. My heart says give him another chance since I still love him, but my mind says other wise and want to be wiser today.“I think you already know the answer,”Ngayon naman ay nananantiya na ang kaniyang mga tingin sa akin. Nag-iwas ako ng tingin sa kaniya. Hindi ko kayang tagalan ang mga titig niyang mapanuri. Pakiramdam ko, kapag nakipagtitigan ako sa kaniya ay malalaman niya kung ano ang nasa isipan ko. At ayaw kong malaman niya ‘yon.Halos takasan ako ng kaluluwa nang maramdaman ko ang paglapat ng labi niya sa leeg ko. Ilang saglit lang ay ipininahinga niya ang kaniyang ulo sa pagitan ng aking leeg at
Natapos ang araw na ‘yon na puro pagmumukha ni Callum ang nakikita ko. Paano ba naman kasi, kung nasaan ako ay naroon din siya. Parang gusto na niyang palitang ang sekretarya ko sa ginagawa niyang pagsunod-sunod sa akin.Ngayon ay siya na ang nagmaneho ng kotse ko pauwi sa mansyon. At ang sasakyan naman niya ay pinakuha niya sa kaniyang driver. Kunot noo akong nakatingin sa labas ng bintana habang iniisip ang nangyayari ngayon.Why am I letting him do these things to me? Why am I feeling stranged and also a familiar feeling towards his gestures now? Why am I . . . letting myself connected to him . . . again?Hindi na ako nadala . . .“You’re thinking too much,” his baritone voice broke the silence between us.Napatingin ako sa kaniya at nagtaas ng kilay, “I’m just tired.” I said in a stern voice.“You shouldn’t let yourself work too much in your office. If you can rest, then rest.”I rolled my eyes.“I’m not like you, Callum. Na kahit maraming gagawin sa opisina, tumatambay pa sa opis