Chapter 4 [Inheritance]

-Harve’s Point of View-

“What are you planning to do with your life!” Galit na sigaw ni daddy at pinagbabato sa akin ang kung ano mang mahawakan niya. “You’re the CEO of our company, but you’re acting like your not. Tama bang gawin mong motel ang opisina mo, Harve?”

Tinatamad na nagkamot ako ng ulo. “Sino na namang matabil ang dila ang nagsumbong sa 'yo?”

“At pinapalabas mo pang kasalanan ng impormante ko? Seriously! Kailan ka ba magtatanda at titino? Dinudungisan mo ang magandang pangalan ng pamilya natin na pilit kong itinayo.” Binato na naman niya ako, this time ang box nang mamahalin niyang fountain pen.

“Tsk! Iyan lang ba ang mahalaga sa inyo?”

“Lang? Huwag mong nila-lang ang magandang pangalan na mayroon ang pamilya natin. I worked my ass out 24/7 to build our name, at nilalang mo lang? Palibhasa ay na i-spoiled ka masyado ng mommy mo at nakukuha mo ang lahat ng kahit na anong gustuhin mo sa isang pitik lang ng daliri. Kaya hindi mo magawang pahalagahan ang pinaghirapan kong ipinundar para sa pamilyang ito.”

“Ugh! Dad! This is ridiculous! Sawang-sawa na ako sa mga pangangaral mong ganyan. Honestly, I am just enjoying my life. Hindi ko na kasalanan kung dinadayo ako ng mga babae sa mismong opisina ko para lang ibilad ang katawan nila at makipag-se—” Dad cut me off.

“Stop right there! At talagang proud ka pa sa mga kalokohan mo?” He's fuming mad right now.

Nang-uumay akong ngumiti. Hindi naman sa ipinagyayabang kong hinahabol at pinag-aagawan ako ng mga babae, I’m just stating the fact. Sila naman talaga ang nagpupunta sa opisina ko para lang matikman kung gaano ako kasarap. Sino ba ako para tanggihan ang grasya? May kasabihan na masamang tanggihan ang grasya. Kaya bukas na bukas ang mga palad kong tanggapin ang mga grasyang napapadpad sa akin.

“Dad, walang masama sa ginagawa ko. Sadyang napaka-chismosa lang ng sekretarya na kinuha niyo para sa akin kaya kung saan-saan nakakaratingang private activity ko,” depensa ko pa.

“You calling that private?"dad ask, sarcastically. "For God’s sake, Harve! Nasa opisina ka! Trabaho ang dapat na inaatupag mo at hindi ang s*xual na aktibidad ang inaatupag. Wala ka na bang natititrang kahihiyan sa katawan mo?”

“Come on, dad! I’m not slacking off, nagtatrabaho ako. Ano lang ba ang ginagawa ng mga babaeng bisita ko kundi bumukaka, ako kaya itong hirap na hirap silang paligayahin.”

“Dios mio!! Enough!!” Bahagya akong nabahala nang hawakan ni daddy ang kanyang d*bdib at humawak sa gilid ng kanyang study table upang alalayan ang sarili.

“Okay ka lang, dad?” Hindi ko napigilan ang sarili na tumayo mula sa couch at lumapit kay daddy para alalayan itong maupo, ngunit winaksi niya ang kamay ko.

“Don’t touch me!” Dinuro niya ako. “You ungrateful son! Lumayas ka sa pamamahay ko, huwag na huwag ka ng babalik dito kahit na kailan man!”

Napakurap-kurap ako. Pagtapos ay malakas na tumawa. “Stop joking, dad. You can't do that to your only son. Sige-sige, I’ll leave and then we’ll talk again later. I'll just take a rest.”

“No." umiling iling ito. "I want you to leave my house and never comeback. Tanggal ka na rin bilang CEO ng companya! Si Jordan ang ipapalit ko sa 'yo!”

Umawang ang labi ko at kapagkuwan ay tumawa nang mas malakas. Yes, Jordan and I are still friends after five years since that incident at Chesa’s birthday party happened. Anak si Jordan ng kompare ni daddy na isa sa mga shareholders ng kompanya namin.

“No, no, no, you’re not serious.” Hindi kumibo si daddy. Seryoso lang niya akong tinitigan sa mukha. Ang kaninang tawa ko ay napalitan ng kaba. “F*ck! Dad! Talagang itatakwil niyo ako? Baka nakakalimutan niyo na nag-iisa niyo akong anak, dad. You can't just do that." Seryosong saad ko pero ang l;akas ng tibok ng aking puso.

“I can, Harve, and I don’t care kung nag-iisa kitang anak. Gusto kong lumayas ka na sa pamamahay ko. Clarita!!” Malakas ang boses na tawag ni daddy sa mayordoma ng mansion na nakatayo lang sa pinto ng study room. Naghihintay na tila ba alam na nito anf susunod na mangyayari.

“Ano po iyon, senior?”

“Pumili ka ng pinakamaliit na maleta, at ipag-impake mo ang…taong ito!” Nagulantang ako. Talagang tinawag niya akong… aba! “Iyong mga mumurahing damit ang ibigay mo, pagkatapos ay tawagin mo si John, ipakaladkad mo palabas ng bahay ko ang… taong ito!”

“Masusunod, senior,” anang katulong at tumalima agad ng wala man lang pag aatubili.

“Dad! The f*ck? Palalayasin niyo talaga ako? At mumurahing damit? What the hell?” I exclaimed.

“Ako ang bumili ng mga damit mo.”

“Seriously? Dad, naman! Don't do this to me. Don't play a trick on me.”

“Dad? Sino ka ba? At bakit ka nandito sa study room ko?” Nagulantang ako sa inasta ni daddy na para bang hindi niya talaga ako kilala at nagmartsa na palabas.

P*tang*na? Seryoso ba ‘to?” Naiwan akong nakatulala sa study room habang pinagmamasdan ang likod ni daddy na papalayo.

~~~

“What are you doing here?” Nakakunot ang noong tanong ko kay Jordan nang maabutan ko itong prenteng nakaupo na parang hari sa swivel chair ko.

“Oh, you didn’t hear the news?” anya ng may nakakainis na ngiti.

“What news?” I asked, curious. Wala ata akong nababalitaan.

“You’re fired, dude. Ako na ang bagong CEO ng Valentino Corporation. Anong pakiramdam ng itinakwil?” tuwang-tuwa na kutya ni Jordan.

“G*go ka talaga. H’wag kang magbiro ng ganyan. Umalis ka na diyan sa upuan ko at magsisimula na akong magtrabaho." Akmang lalapit ako sa office table nang bumukas at iniluwa niyon si daddy na seryosong nakatingin sa akin.

“Hindi joke ang sinabi ni Jordan, in fact, narito ako para i-discuss sa 'yo ang bagong ‘Last Will and Testament’ na ipinagawa ko kagabi sa family lawyer natin,” aniya at tuloy-tuloy lang na pumasok saka naupo sa single sofang receiving area ng opisina.

“You’re kidding, right?”

“No, I’m not.” Tinawag ni daddy ang family lawyer na naghihintay lang pala sa labas ng opisina. “Tulad ng nasabi ko na, pinabago ko ang ‘Last Will’ at sa bagong ‘Last Will’ ay zero percent ang mamanahin mo sa akin unless—”

“What!? Dad! Tang*na! Ano na namang kabalbalan ‘to?” reklamo ko at lumapit sa kaniya. Nanatili akong nakatayo, hindi maipinta ang mukha. Anong trip na naman ba ito? Pinalayas na nga niya ako sa mansion kagabi tapos ngayon ibang trip na naman ang naisip niyang gawin. Poor me.

“I’m not yet done talking…" tuloy nito na akala mo ay hindi ako nag-eexist at wala itong naririnig. "Like I said, you have zero percent inheritance from the new ‘Last Will and Testament’. Unless you’ll get a woman to marry and have a child with her. When that happens, saka lang maibabalik sa 'yo ang lahat-lahat ng dapat mong mamanahin, pati na rin ang posisyon mo bilang CEO ng kompanya.”

“Seriously? Dad, naman! That’s a crazy thing to do. Iba na lang ang ipagawa niyo sa akin. Marry? That's not my thing.”

“Siguro nga nababaliw na ako sa mga sinasabi ko. Bakit hindi sisihin ang sarili mo kung bvakit nangyayari ito sa 'yo? Kung matino kalang sanang anak, hindi tayo hahantong sa ganito. Ngayon pumili ka, kasal at anak o sa kalsada ka pupulutin?”

Frustrated kong nai-hilamos ang palad ko sa aking mukha. “Teka, alam ba ito ni mommy? I’m sure, she'll hate you for doing this to her unico-hijo.” I grin.

“Actually, she was the one who gave me this idea,” mayabang na sagot ni daddy. Umawang ang labi ko sa narinig. Si mommy? But why? Hindi na ba niya ako mahal? Like what the f*ck is this? Pinagkaisahan nila akong dalawa tapos dagdag pa itong Jordan na ito. D*mn it!

“And oh!" he said silencing me by gesturing his hand. "Bago ko makalimutan... may palugit kang isang buwan. Isang buwan lang. Kapag hindi ka pa naikasal pagkatapos ng isang buwan, ang lahat ng pinag-usapan natin ngayon ay mapapawalang bisa at mapupunta sa charity ang mamanahin mo.”

Hindi ako nakasagot.

May igugulat pa ba ako sa mga nalaman? Pagkatapos iyong sabihin ni daddy ay tumayo na ito at walang paalam na iniwan akong nakatayo at nakatulala pa rin sa harap ng kinauupuan niya. Nagmamadali namang sumunod ang lawyer namin kay daddy.

“F*ck,” naibulalas ko.

“You really f*ck up this time, dude. Good luck sa paghahanap ng mapapangasawa mo. I suggest na maghanap ka na lang ng single mom para may instant anak ka na agad,” wika ni Jordan sa likod at tumawa nang malakas.

Ugh! D*mn it! I know that I am actually f*cked up.