Chapter Two: Heartbeat

“What is wrong with you young man? Look at yourself, hindi kita pinalaking basagulero.” He was calm now, unlike when we saw him a couple of minutes ago. He was seated in front of his desk. We were now inside his office here in our mansion. He leaned on his desk magkasalikop ang dalawang kamay nito sa ibabaw ng kanyang lamesa while I was seated squarely on the visitor’s chair in front of him. I leaned my back against the back of the chair habang ang isa kong braso’y nakapatong sa gilid ng kanyang lamesa.

“I’m sorry Dad, I was just so mad, I couldn’t stop myself when I saw the picture.” I was looking at him, his forehead creased as he heard my answer.

“What picture?”

I took my phone out of my pocket. I touched the screen and pressed my passcode. I went to my pictures icon, I swiped up and started to find the picture that caused my anger and when I saw it. I slid my phone closer to dad on his table. “That asshole spread a fake news-”

“Watch your words, young man.”

“I’m sorry, dad. Villares spread fake news that he and Kirsten were in a relationship and to prove it, he showed that picture to everyone. It looks like they were kissing but Kirsten told me that she got a speck in her eye and to remove it, Villares helped her by blowing her eye. Nagalit ako of course, who doesn’t, right? Ang mali ko lang nanuntok ako sa loob ng campus but I didn’t regret it at all. Binastos niya kapatid ko nararapat lang yun sa kanya. Kulang pa nga sa kanya yun.” Nanatili ang mga mata ni Daddy sa screen ng phone ko but I know he was also listening to me. He was in a deep thoughts, tila may bumabagabag sa kanyang isip habang nakatingin sa screen at habang nakikinig sa akin.

“Mali pa rin ang manakit ng kapwa, anak.” Nag-angat ito ng tingin sa akin. He slid my phone back in my direction. Kinuha ko ito at muling sinilid sa aking bulsa. “Though he deserves that punch still I won’t tolerate you hurting your fellow students. You can go to the principal's office or tell it to us, your parents dahil mali nga naman ang ginawa ni Villares dahil nilalagay niya sa alanganin ang reputasyon ng kapatid mo. It is very wrong to spread rumors like that because it is very inappropriate behavior to kiss in public places and most especially they are both students. Me and your mom will go to school tomorrow. Villares needs to learn his lesson. If there is more deserving to receive a warning letter for expulsion it must be him.”

“Thanks for hearing my side dad and thank you for understanding my part.”

“But young man, minimize your temper. Hindi lahat dinadaan sa dahas. Kapag ulit may makarating sa aking balita na nanuntok ka na naman, ipapadeport kita sa U.S, doon ka mag-aaral.”

“Will Kirsten go with me, if it happens?” napatitig si daddy sa mga mata ko, tila ba’y binabasa niya ang sinasaad ng mga iyon.

“No, your sister will stay here dahil sa nakikita ko lagi ka na lang nakikipag basagan ng ulo sa pagtatanggol mo sa kapatid mo.” nakaramadam ako ng takot bigla. Kapag ganitong seryoso si Daddy alam kong totohanin nito ang mga binibitawang salita. “I appreciate how you protect your sister pero pwede namang daanin sa matinong usapan lahat anak bakit ba laging dinadaan sa suntukan ha? Lalo ka lang magkakaroon ng mga kaaway sa pinaggagawa mo. Paano pag balikan ka ng mga iyon? O tirahin ka patalikod? Kapag nagkataon may mangyari sayong masama? Do you think sino unang masasaktan? Si mommy mo diba? At kung sakaling mangyari iyon, sino na magproprotekta sa kapatid mo? Naisip mo ba yun?” napatitig ako kay daddy bigla. Damn yeah! Tama si daddy, ba’t ‘di ko naisip ang mga pwedeng mangyari pag nagkataon. Nakita ko si mommy kung gaano siya nasaktan noong nagkaroon ako ng malubhang karamdaman kahit ako nasaktan kahit pinagmamasdan ko lang si mommy. Pangalawa, sino na nga bang proprotekta kay Kierten kapag nagkataon at pangatlo, lalong ayokong malayo kay Kirsten kapag totohanan ni daddy ang sinabi nitong ipapa-deport niya ko papuntang US.

“I’m sorry, dad. I promise not to be rude again.”

“I’m counting on you, young man.”

Kinabukasan ay kasama sina daddy at mommy ay pumunta kami ng school. The principal gave a warning to Villares. Daddy also requested to transfer Villares to other section upang mailayo kay Kirsten na labis kong ikinatuwa lalo at pinaboran iyon ng principal.

Kirsten POV

I was so serious and busy doing my math homework. Naiinis na ko dahil nakailang ulit na akong sumubok sagutan ang bigay na example na math problem na may kalakip na solution at tamang answer nang math teacher namin na si Sir Veloso, ngunit 'di ko makuha-kuha kung paano nakapag-come up si sir sa bigay nitong solution at tamang sagot.

Narinig ko ang pagbukas at pagsarado ng pintuan ng silid ko kasunod ang mahihinang yabag palapit sa kinauupuan ko. His manly scent invaded my nostrils as he stopped near my back. Just by his smell, alam ko na agad kung sino siya.

"What was that?" bahagya akong napayuko ng biglang pumwesto sa likuran ko si Kier sabay tungkod ng kanang kamay niya sa edge ng study table ko, ang braso'y nakaakbay sa kanang balikat ko. Bahagya rin itong yumuko, pinantayan nito ang mukha ko, dinikit sa kaliwang pisngi ko ang kanang pisngi niya.

"I'm studying math Kier and I'm doing my homework too."

"How long have you been trying to solve the problem? It seems more than half of your life." nadagdagan lamang ang inis ko ng marinig ko ang mahinang tawa niya."base on the number of scratch papers scattered in your desk-"

"Get out!" inis kong saad sabay layo ng sarili ko sa kanya at nagpatuloy sa pagsulat. Kahit 'di ko man siya lingunin ay alam kong naa sa akin ang mga mata niya, ramdam ko ang mariing paninitig niya. Here he goes again.

"Hey, are you mad?" he asked in a playful tone.

"Kier! Stop! It hurts!" reklamo ko ng bigla nitong sinundotl ang tagiliran ko, napaupo ako ng tuwid. "Wag mo akong guluhin, I'm doing my homework nga!"

"Galit ka nga?"

"Hindi, can you just leave me muna, please? We also have an exam tomorrow. I need to study pa pagkatapos ko gawin ang homework ko."

"Hindi ka galit pero pinagtabuyan mo 'ko." may himig ng pagtatampo ang boses nito. Napabuntong hininga ako.

"Can't you see? I'm doing my homework. Kailangan kong tapusin to dahil deadline na bukas. Kapag ‘di ako makapagpasa nito, ibabagsak na ako ni Sir Veloso."

"Let me see." Tinignan lamang nito ang mga bigay na math problem ni Sir Veloso. "Let me do it and I will teach you how it was done. Madali lang to."

"Para sa'yo madali, matalino ka kasi." saad ko sa kanya. Naiinis na talaga ako. Bakit naman kasi napakahina ko sa math samantalang si Kier kinakain lang niya yung mga numero. Siya yung nagmana kay Daddy.

"Ako na gagawa niyan pero pagkatapos laro na tayo ng playstation." Saad nito.

"Ayoko! 'Di naman ako mananalo sa'yo. Why can't you just invite Izaiah to come over-"

"No way! Ayoko!" biglang nagiba ang boses nito. Yung boses sa tuwing nagseselos siya? Oo, yan ang interpretasyon ko sa tuwing naiinis ito at pilit akong nilalayo sa mga lalaking gustong maging kaibigan ko. Hindi ko naman iyon binibigyan ng malisya noong una dahil naiintindihan ko siya. Sabay kaming lumaki at nasanay na siyang siya lang ang kasakasama ko. Nagseselos rin naman ako sa mga kaibigan kong babae sa tuwing nakakakilala sila ng bagong kaibigan baka kako yun ang nararamdaman ni Kier.

"Diba best friend mo yun? Ba't ayaw mong papuntahin dito?" saad ko sa kanya.

"That guy likes you." ramdam ko ang pagkadisgusto sa boses niya. "''Di yun nakikipaglaro sa akin. He just grabbed his chance to talk to you." he coldly said.

"Nakikipagusap lang yung tao tapos may gusto na agad? Isa pa he's four years younger than me. Weird mo. Sige na papuntahin mo na rito.

"Ayoko sabi!" may diin niyang saad. "Hindi ba pwedeng tayo na lang dalawa?" may nahimigan akong kakaiba sa tono at sa sinabi niya. Mali lang ba pagkaka intindi ko o ako lang tong nagbibigay malisya. Dumagdag pa ang maririin na naman niyang titig sa akin.

"Sige na tapos pakidala na lang si Ate Gly." pagiiba ko ng usapan dahil ayaw ko sa nararamdaman ko ngayon.

"Ayoko sabi." seryoso niyang saad. Galit ba siya? Kapag ganitong may tupak siya 'di ko na siya kinukulit. His danger when his mad pero sa ibang tao nga lang. He never get mad at me, never in my whole life. He's always kind and gentle when it comes to me. "Gusto ko ikaw, ikaw lang…" kay bilis kong napatayo mula sa kinauupuan ko palayo sa kanya.

"Fine! Oh! Gawin mo na! Maliligo lang ako." pagkasabi ko'y agad ko siyang iniwan at pumasok sa loob ng banyo ko. I locked it. Napatingin ako sa aking sarili sa salamin. Ayoko ng nararamdaman ng puso ko lalo na ng katawan ko sa tuwing umaakto siyang ganun. Ang weird lang sa pakiramdam.

Halos tatlong minuto rin ang lumipas bago ako nakapag desisyong maligo. Pilit winawaksi ang nakakapagpabagabag sa aking isipan.

Pagkatapos kong maligo ay kumuha ako ng towel na nasa itaas lang ng cabinet at binalot sa hubad kong katawan at isa pang towel na binalot ko sa basa kong buhok. Lumabas ako ng kwarto. Nagsusulat pa rin si Kier. Lumapit ako upang tingnan ang ginagawa niya.

"Tapos mo na yan?" Hinawakan ko ang sandalan ng swivel chair ko at bahagyang yumuko sa kanya. Bigla itong napatingala sa akin. Bahagyang napaatras ang mukha ko ng muntikan na mag pag abot ang mukha naming dalawa. Dahan-dahan itong napalunok habang nakatitig sa mga mata ko. Biglang bumaba ang mata nito sa dibdib ko, his jaw clenched, biglang bumigat ang atmospher. Naitakip ko ang isang kamay sa dibdib ko.

Muli ko na namang naramdaman yung weird na feeling sa mga titig niya. Muli ay napatayo ako ng tuwid. Heto na naman ako kay lakas ng sipa ng puso ko. "M-agbibihis muna ako. T-apusin mo na yan para makapaglaro na tayo agad." Saad ko bago ko tinungo ang loob ng aking walk-in closet. Sinarado ko ang pintuan. I made it sure it was lock again. Napasandal ang likod ko ko sa likod ng pintuan ng walk in closet ko. Muli ay itinaas ko ang isang palad at kinapa sa naghuhurumintado kong puso. Hinihingal ako na 'di ko alam. This can't be… bulong ko sa aking sarili.

Alam kong mali yung magkaroon ng malisya. Kahit magkapatid lang kami sa ama magkadugo pa rin kaming dalawa. It was so clear that we are blood related. Kalahati ng mga dugo namin ay parehong nagmumula sa isang tao kay daddy Kevin.

Matagal ko nang nararamdaman na may kakaiba sa mga titig niya sa akin ngunit binabalewala ko lamang ang mga iyon dahil alam kong may mali. Ilang beses ko na din itong nahuhuling kay riin ng mga titig niya sa akin ngunit 'di ko pinapansin. Tumataas ang balahibo ko sa tuwing naiisip kong baka lang kakaiba na ang nararamdaman nito para sa akin, katulad ng nararamdaman ko para sa kanya.