Kabanata 4

Tumayo si Chase at hinila si Luna palayo sa restroom. Naglakad sila hanggang sa makarating sa parking lot.

"Chase," tinig ni Luna. Nilingon naman agad siya ng binata. Bumaba ang tingin ni Luna sa magkahawak nilang kamay bago muling nagsalita, "Kamay mo."

Nang maintindihan ni Chase ang pahiwatig ng dalaga'y agad niyang binitawan ang kamay nito. Inirapan lang siya ni Luna bago huminto sa paglalakad. Napahinto rin tuloy si Chase.

"Uuwi na ako. Sabihan mo na lang ako sa Monday kung anong—"

"Why did you say that?"

Kumunot ang noo ni Luna. "Ang alin?"

"Na pinapayagan mo na akong manligaw."

Humalukipkip si Luna. "Ang sabi mo'y tulungan kita na magkabalikan kayo ni Hillary. So, ano'ng mali sa sinabi ko?"

Umiling lang si Chase. Gusto pa sana niya magtanong kung bakit sa lahat ng puwede sabihin, 'yon pa ang naisip nito. Ngunit mas pinili na lang niya manahimik. Wala siyang magagawa dahil tapos na. Nangyari na. Narinig na ni Hillary ang sinabi ni Luna.

"Huwag ka na nga magreklamo riyan! Ikaw 'tong humihingi ng tulong sa 'kin tapos nagrereklamo ka pa. At saka, doon rin papunta 'yon, sa pekeng panliligaw para mapagselos mo siya. Swerte ka nga at pumayag ako."

"Okay, fine. Gawin nating makatotohanan 'to. Simula ngayon, gagawin ko ang mga bagay na ginagawa ng isang manliligaw."

Papayag na sana si Luna nang mapagtanto kung ano-ano ang mga ginagawa ng isang lalaki kapag nanliligaw sa babae:

Kain sa labas, nagbibigayan ng regalo, palaging magkausap, palaging updated sa isa't isa, at ang pinakamalala sa lahat ay palaging magkasama.

"Wait, wait!" tutol ni Luna. "Hindi naman natin kailangan magpanggap kapag wala si Hillary, 'di ba?"

Ang pinaka-priority ni Chase ay ang madikit kay Luna. Lahat dapat ng kilos at galaw nito'y alam niya. Kaya kung ang pagpapanggap niya bilang manliligaw ni Luna ang makatutulong sa kanya upang mapadali ang misyon, hindi siya magdadalawang-isip na gawin 'to.

Hindi pinansin ni Chase ang sinabi ni Luna. "Pahiram ako ng phone mo. Makiki-text lang ako."

Nagsalubong ang dalawang kilay ni Luna. "Ang yaman-yaman mo tapos wala kang load? Tss."

Hindi nagsalita si Chase kaya walang nagawa si Luna kundi pahiramin ang binata ng cellphone. Agad namang kinuha ito ni Chase at nagtipa ng mensahe roon.

To: 0926-356-xxxx

Luna's number

Pagtapos mag-send ay nilabas naman ni Chase ang kanyang phone. Nang makita ang text na s-in-end sa sarili gamit ang number ni Luna'y agad niyang s-in-ave ang number ng dalaga. Binura muna ni Chase ang message thread sa inbox ni Luna bago isauli ang phone.

"I'll text you tomorrow."

"Ano?" hindi makapaniwalang sambit ni Luna. "Sunday bukas. Uuwi ako sa amin mamaya pagkatapos ko kunin ang mga gamit ko sa dorm. Sunday night na ulit ako babalik dito."

"Saan ka ba umuuwi?"

Naningkit ang mata ni Luna. Naiinis na siya ngunit tinitiis lang niya. "Giving personal information is not required sa pagpapanggap nating ito."

Aangal sana si Chase pero pinigilan niya ang kanyang sarili. Bigla niyang naisip na baka matakot sa kanya si Luna at magmukhang stalker na may masamang balak.

Ang gusto lang naman ni Chase ay maligtas ang dalaga ngunit mukhang mahihirapan siya kung hindi makikipag-cooperate si Luna sa kanya.

"Fine, hindi na ako magtatanong. Pero puwede bang hayaan mo akong ihatid ka sa dorm mo?" malumanay na sambit ni Chase.

"No."

Magsasalita pa lang sana si Chase nang biglang marinig ang boses nina Bryan at Cody sa likuran. Nilingon niya ang dalawa.

"Dude!" sigaw ni Cody.

"Chase!" boses naman ni Bryan.

Napailing na lang si Chase. Nang muli niyang ibalik ang atensyon kay Luna'y nagulat siya nang bigla itong nawala. Agad niyang nilibot ang mata sa paligid ngunit kahit anino ni Luna ay hindi niya mahagilap.

"Tsk. Tinakasan niya ako," dismayadong sambit ni Chase.

"What are you doing here?" bungad ni Cody nang makalapit kay Chase.

"At sino 'yong babaeng kausap mo kanina?" dugtong ni Bryan.

"I told you not to wait for me. Why are you still here?"

"Syempre hinihintay ka namin!" masayang wika ni Cody bago akbayan ang badtrip na si Chase. "'Di ba nga sabi ko sa 'yo mag bi-billiard tayo ngayon?"

Napapikit na lang si Chase dahil sa inis. Alam niyang badtrip siya kay Luna pero ang napapagbuntungan niya ng inis ay ang mga kaibigan.

"Fine," walang ganang sambit ni Chase bago kuhain sa bulsa ang susi ng sasakyan at ibato ito kay Cody. "Pero ikaw ang magmamaneho. Wala ako sa mood."

"Sure!" nakangising lahad ni Cody. "Let's go!"

Sabay-sabay silang tatlo naglakad patungo sa sasakyan ni Chase. Agad siyang umupo sa backseat habang si Bryan naman ang pumwesto sa passenger seat sa tabi ni Cody.

Habang nasa byahe'y tahimik lang si Chase na nakatingin sa bintana. Kahit malakas ang party music na pinatugtog ni Cody sa sasakyan ay wala itong pakialam. Sobrang lalim ng iniisip niya at parang dinadala siya nito sa kabilang mundo.

"Bro, tahimik yata si Chase," puna ni Bryan.

"Nilakasan ko na 'yong music pero parang wala lang sa kanya," komento pa ni Cody na pa-simpleng sumisilip sa rear view mirror.

"Tawagan kaya natin si Hillary?"

Nagsalubong ang dalawang kilay ni Cody. "Ano ka ba! Kapag ginawa mo 'yon, lalong masasaktan ang kaibigan natin."

"Then what should we do? Hayaan na lang natin na ganyan?"

Ngumisi si Cody at mahinang tinapik ang balikat ni Bryan. "Don't worry! Kaya nga natin 'to ginagawa, 'di ba? Para makalimot siya sa break-up nila ni Hillary!"

"But—"

"We're here!" malakas na boses ni Cody nang ihinto niya ang sasakyan.

Nagising ang diwa ni Chase dahil sa ingay ng kaibigan. Pinatay naman ni Bryan ang music bago lingunin si Chase.

"Are you okay?"

Hindi sinagot ni Chase ang tanong ni Bryan. Binuksan lang niya ang pinto ng sasakyan at lumabas. Kinuha niya ang sigarilyo na nakatago sa bulsa at agad itong sinindihan.

Ilang saglit pa'y lumabas na rin sina Bryan at Cody. Sabay-sabay silang nagtungo sa loob ng bilyaran.

Pagpasok sa loob ay ingay at dami ng tao ang sumalubong sa kanila. Masyadong magulo ang paligid ngunit dahil walang pakialam si Chase ay hindi na lang niya ito pinansin. Diretso siyang naglakad patungo sa isang bakanteng upuan at taimtim na tinitigan ang mga naglalaro.

Sina Bryan at Cody nama'y nakatayo sa gilid habang binabati ang mga kakilala nilang nanonood din.

Halos isang oras din tumambay ang tatlo sa bilyaran ngunit sina Cody at Bryan lang ang naglalaro. Humihithit lang ng sigarilyo si Chase at walang ibang ginawa kundi manood.

Mayamaya pa'y napunta ang atensyon niya sa entrance ng bilyaran. Nanlaki ang mata niya nang makita si Luna na may kasamang lalaki na papasok sa loob. Pamilyar ang lalaki sa kanya ngunit hindi niya maalala kung saan ito nakita.

Hindi siya tumayo. Pinagmasdan lang niya ang galaw ni Luna hanggang sa huminto ito sa isang billiard table malayo sa kanila.

"Ano'ng ginagawa niya rito? Akala ko ba uuwi na siya sa kanila?" tanong ni Chase sa kanyang isipan.

Ilang minuto niyang pinanood ang dalaga hanggang sa lumabas ito sa bilyaran. Susunod sana siya ngunit nahagilap niya ang bag ni Luna na naiwan sa billiard table. Dahil doon ay alam niyang babalik si Luna sa loob.

Ngunit ilang minuto na ang nakalipas ay hindi pa rin ito bumabalik. Halos kalahating oras na ang nakalipas pero walang Luna na pumasok sa entrance.

Hindi na niya napigilan ang sariling tumayo. Napatingin sa kanya si Bryan habang si Cody nama'y naka-pokus sa paglalaro.

"Saan ka pupunta?" tanong ni Bryan nang harangin niya ang daan ng kaibigan.

"Lalabas lang. Naiinitan ako rito sa loob," rason ni Chase.

Ilang segundo hindi kumilos si Bryan dahil sa pag-aalangan ngunit sa huli'y pinadaan na niya ang kaibigan.

Paglabas ni Chase ay nilibot agad niya ang tingin sa paligid ngunit wala siyang Luna na nahagilap.

"Namamalikmata lang ba ako kanina?"

"Ano'ng ginagawa mo rito?"

Agad na nilingon ni Chase ang pinanggalingan ng boses. Nakita niya si Luna na nakasandal sa pader sa gilid ng bilyaran habang kumakain ng chips at may hawak na bote ng juice.

Humakbang si Chase palapit sa dalaga. "Ako ang dapat magtanong sa 'yo niyan. Ang sabi mo sa akin kanina'y uuwi ka sa inyo?"

Tumaas ang kilay ni Luna. "Kailangan ko bang mag explain sa 'yo?"

"Kung gano'n ay hindi ko rin kailangan mag explain sa 'yo kung bakit ako nandito."

Ngumisi si Luna. "Hulaan ko. Nandito ka dahil badtrip ka sa 'kin at gusto mo muna magpalamig kaya sumama ka sa mga kaibigan mo. Tama ba?"

Nagsalubong ang dalawang kilay ni Chase. Hindi siya makapaniwala na nahulaan ni Luna ang rason niya.

"Paano mo nalaman?"

"Huli ka!" natatawang wika ni Luna. "'Yon pala ang rason mo, ha. Tsk tsk."

Naging tamad ang tingin ni Chase sa kanya. Naisahan na naman siya ng babaeng wirdo.

Inubos ni Luna ang kinakain na chips at mabilis na ininom ang juice bago itapon ang balat ng mga ito sa katabing basurahan. Inangat niya ang likod mula sa pagkakasandal sa pader bago pinagpagan ang sarili.

"Nag lunch ka na?"

Napaisip si Chase sa tanong na 'yon. Simula nang matapos ang klase niya'y hindi pa siya kumakain. Sigarilyo lang ang hinihithit niya kanina pa.

"Hindi pa," tugon niya.

Ngumisi si Luna bago hinatak ang binata patungo sa motor na naka-park. Kulay pink ang motor at halatang babae ang may-ari dahil sa mga stickers.

"Isuot mo 'to," wika ni Luna sabay hagis ng ekstrang helmet kay Chase na kulay pink din.

Magtatanong sana siya kung saan sila pupunta ngunit mabilis na sinuot ni Luna ang helmet na puti. Sumakay ito sa motor at binuhay ang makina. Hindi pa rin gumagalaw si Chase sa kinatatayuan.

"Huwag mo sabihing takot ka sumakay sa motor?" pang-aasar ni Luna.

Mabilis namang umiling si Chase. Hindi siya takot sumakay sa motor, nagtataka lang siya kung bakit gano'n makitungo si Luna sa kanya samantalang kanina'y halos ipagtabuyan siya nito.

"Sakay na, dali!"

Walang nagawa si Chase kundi sumakay. Humawak siya sa bakal na nasa likod bago pinaandar ni Luna ang motor.