"Mom, tama napo please! Masakit, aray! Mom, please!"
Ako habang hinihila nya padin ang aking buhok ng walang pakundangan patungo sa may lababo.
May batya ng nakapatong sa may lababo na naglalaman ng punong-puno ng mainit na tubig, na kagagaling lang sa takuri.
"Mom, bilisan mo na, baka dumating pa si dad, dapat dispatsahin na natin tong walang kwentang palamunin nato, para wala na tayong kaagaw pa sa yaman ni dad!"
Ito ang buhay ko, I'm just a nobody, mahina, at walang kwenta sa paningin ng iba, I'm Jane Deguzman, the sole heiress of Deguzman clan, kasama ko ngayon ang mag inang Kendra Lopez at Devora Lopez, my step mom and sister.
"Tama na mom please!" Tears flow down to my cheeks. Pagod na pagod na ako. Dad didn't know anything about this.
Hindi nya alam na ganto ka impyerno ang buhay ko sa kamay ng dalawang demonyitang to. Ibang-iba ang ugali nila kapag nandyan sa paligid si dad. Hindi ko alam, kung saan napulot ni dad ang mga to, who would have thought that the only thing's they are after was my dad's wealth, and not his love and care.
Ayoko na, tama na, pagod nako! Hindi ko na kaya pa ang ganitong klaseng buhay. Dad was away right now! The only person I can lean on now was only myself.
Last week, dad told me that he was going for a business trip, and he come back a week later. I'm so excited, I thought my week now is full of joy because I had already company with me that I am longing for a long time ago. But thing's doesn't turn as what I've expected to be, instead, it's the other way around. It's a one hell week.
They start to boss me around, ako ang gumagawa ng lahat ng gawaing bahay mula sa pagluluto, paglalaba, paglilinis at iba pa. While the two of them? They are just setting on the coach eating some food's, and watch some movies all day. They enjoy messing around, throwing dirt anywhere, and spilling juices on the coach and the floor.
Next day, they start to hurt me, Devora abruptly slap me in my face, ng hindi nito makita ang isang pares ng tsinelas, it turn's out, na nasa ilalim lang pala ito ng kama. Next, Kendra pull my hair and drug me to the kitchen, I saw a lot of dirty dishes, samantalang, kagabi bago ako umakyat, ay sinigurado kong wala ng kahit ano pang kalat sa buong bahay.
Nagsimula non, naging ganun na ang laging nangyayari, kinuha nila ang phone ko, laptop, tablet at lahat na ng meron ako na maaaring gamitin ko to call dad. My life was completely in a messed. Dati rati, pinangarap ko na sana mag-asawa na si Dad ulit, I want to experience having a mom besides me, gusto ko ng kapatid na makakausap, makakalaro, makakabonding at mapapagsabihan ng mga problema. Akala ko ay sila na ang sagot sa dalangin ko, but it turn out to be in this way.
Wala na yatang parte ng katawan ko ang walang latay, marunong naman talaga ako makipaglaban, isa akong heiress ng mafia boss, how could I not know such trivial things. But the thing is, I don't want to disappoint my dad. He's my everything, at kung kaligayahan nya ang dalawang ito? Ay hindi ko yon kailan man sisirain. Yes, marter na kung marter, so what? Ito yung pinili kong landas, at paninindigan ko yun.
Going forward, Devora grab my hair, napakasakit, pakiramdam ko ay matatanggal na pati ang anit sa ulo ko. How hilarious it could be, kailanman ay hindi ko napaghandaan ang ganitong klaseng kalupitan mula sa kahit kanino man, maski lamok ay hindi hinahayaang makadapo sa katawan ko, pero ito? How cruel are they? Tao pa ba tong mga to? O baka naman mga hayop na?
Pinilit akong hilain ng dalawa, at walang awang nilublob ang mukha sa mainit na tubig. The pain penetrate to my skin quickly at it is.
"Aaaàaaaah! Ayoko na, ayoko na! Tama na, hindi ko na kaya!" Sigaw ko habang nakahawak sa mukha ko na parang nasusunog, at unti-unting binabalatan. Hindi ko na kaya, sana ay patayin nalang nila ako.
Sigaw lang ako ng sigaw sa sobrang sakit. This day is really a great nightmare for me. Kung sana ay isa lamang itong panaginip, pagod na ako, one hell f*cking week was enough!
"H..hi...hind...i. k..o n..a ka..aya ..p..patayin...nyo nalang ako, patayin nyo nalang ako, mga hayop kayo, mga hayop kayo, wala kayong kwentang mga nilalang, mga h..halang kayo ng kaluluwa, sana ay maranasan ny..nyo rin ang lahat ng ginawa nyo sa akin!" Sigaw ko. Nanginginig sa sakit ang mga kalamnan ko. Pakiramdam ko ay wala ng natirang balat sa mukha ko. Para na ako sinusunog at binabalatan ng buhay.
"Haha! Yan, yan ang bagay sayo! Di bagay sayo ang magandang mukha, dahil isa kalang walang kwentang nilalang, bakit kaya di natin dagdagan mom? Para kasing hindi pantay, tingnan nyo, diba?" Walang pakialam na sabi naman ni Devora. Hinablot nya ng mahigpit ang aking panga, at pinaling-paling pa pakaliwa't pakanan ang mukha ko, habang malakas na pinipisil ang aking panga.
Wala ng mas sasakit pa sa sitwasyon kong ito. Kung sana, ay mga addict ang mga to, tanggap ko pa kung bakit ganito kahalang ang mga bituka, ang masakit ay hindi.
Hinila naman ako ng dalawa at tinali ang kamay at paa, habang nakaupo sa upuan.
Sunod nilang ginawa ay labis na nagpagimbal sa aking systema, tinanggal nila isa-isa ang aking mga kuko sa paa at kamay, habang malakas pang humahalakhak.
Para na silang mga demonyo sa paningin ko, nagdadalawa na ang paningin ko, paos narin ako sa kakasigaw ng walang boses dahil sa busal na nilagay sa bibig ko. Sana, kung sana ay bigyan ako ng pagkakataon, I will make sure this pain would comeback to them tenfold.
Maya-maya, naramdaman ko nalang ang isang nakakangilo at nakakabinging mag-asawang sampal ni Devora. Punong-puno na ng magkahalong luha, sipon at dugo sa mukha ko.
Pag-angat ko ng mukha, ay nakita ko nalang ang dulo ng baril na nakatutok MISMO sa gitna ng sintido ko, at huling narinig ko nalang ay ang nakakabingi at nakakatulig na putok ng baril, iyon na ang huling naalala ko bago tuluyang mawalan ng ulirat.
"Aaaaah!" Napabalikwas ako ng bangon dahil sa sama ng panaginip ko. Hingal na hingal at pawis na pawis habang inaalala ang pangyayari. Ilang minuto muna ang lumipas bago pa ako bumalik sa kasalukuyan."Teka panaginip ba yon? O totoong patay na talaga ako?" Tanong ko sa sarili ko.tsaka naman may humahangos na tumatakbo at biglang nagbukas ang pinto."My lady, ayos na po ba kayo? May masakit paba sa inyo? Sabihin nyo po sa akin, saan?" Sunod-sunod at walang-prenong tanong ng bagong dating, na sa tantya ko ay late 20's na. Dark brown na mahabang buhok, balingkinitang katawan, maputi at makinis na balat at nakasuot ng maid outfit. Sino naman kaya ang babaeng to? Kailan naman ako naging lady? Isa akong heiress pero walang sinuman ang tumatawag sa akin sa ganong pangalan. Doon ko lang napagtanto ang mga pangyayari. Hindi ko pinansin ang mga tanong nya at dali-daling bumangon. Tiningnan ko ang paligid at nakita kong nasa loob kami ng isang silid. Maliit lamang ang silid, sa gilid
Kasalukuyan akong nagmumuni-muni sa garden, maganda ang lugar na ito, maaliwalas at tahimik, bagay na nagustuhan ko rito. Isang-linggo narin mula ng mangyari ang nakakagimbal na pagkamatay ko, at ang katotohanang nabuhay akong muli, sa parehong taon at buwan sa ibang katawan. Siguro, ay binigyan akong muli ng panginoon ng pagkakataong makapaghiganti sa mga hayop na yon. Mahigpit kong kinuyom ang aking mga palad, hindi ko lubos maisip kung paanong nakayanan ko pang umabot ng ilang minuto sa ganun klaseng torture. Para tuloy, gusto kong subukan yun sa kanila. 'Humanda kayo Devora, kung sa akala nyo ay matatahimik ako, yon ang akala nyo' *****Samantala, labis ang paghihinagpis ng ama ni Jane ng malaman ang pagkamatay ng anak. Ang sabi nina Devora, ay may kumuha raw rito na mga kalaban ng Deguzman clan."They torture her to death, they peel her face and pull her nails out one by one. They just throw her in front of the mansion like a garbage," That's the exact statement they told to
"Young lady, dahan-dahan ka muna, wag mong masyadong pagurin ang iyong isipan, kakagaling mo lang sa sakit, ipahinga mo na muna ang iyong sarili, matulog ka nalang po muna para naman mamaya pag-gising mo ay makakapag-isip ka na ng maayos,"Tumango naman si Jane sa suhestiyon ni Gelay.******Nagising si Jane sa ingay na nagmumula sa labas ng kwarto niya. Bumangon sya at bahagyang kinusot ang kanyang mga mata. Marahan syang tumayo at lumapit sa pinto para makita ang komosyon sa labas.Pagbukas nya ng pinto ay nakita nyang pinipigilan ni Gelay ang isang lalaki na gusto sanang pumunta sa kwarto ko."Anong kaguluhan to?" Nabigla ang dalawa sa pagtatalo ng marinig ang malamig na boses na nanggagaling sa kanilang likuran. "Lady! Patawad po kung nagising kayo dahil sa ingay, ito po kasing si Daniel, ayaw makinig, gusto po kayong makita," Mahinang sabi naman ni Gelay."Daniel? Sino sya Gelay?" Malamig naman ulit na tanong ni Jane."Ano? Pati ba naman ako Brea, nakalimutan mo? Ang gwapong pag
Kagayang-kagaya ito kung tumingin ng kanyang ama, malamig at nakakatakot. **** Napapanood sa buong Levito ang kasalukuyang kaganapan, live itong nakabroadcast sa television. Labis ding nagulat si Regan sa nakikita, kinusot pa nito ang mga mata para lang makasiguro. Si Brea nga talaga ito, ang kanyang anak, na akala nya ay namatay na noong isang linggo. Dalawang-linggo narin kasi itong hindi nagpapakita, ang akala nya ay tuluyan na itong namatay sa lason. Hindi naman talaga nya nais na mapahamak ang anak, naunahan lang sya ng galit dahil sa ginawa nitong pagpapahiya sa pangalawang anak sa harap ng malalaking mga tao. Aminin man nya sa sarili o hindi, ay may kaunting tuwa syang naramdaman ng makitang buhay ito. Tila nakahinga sya ng maluwag at nabawasan ng konti ang bigat na dala nya sa kanyang dibdib. Pinangako nya sa sarili na babaei naman sya sa kanyang anak. **** Sa bahay naman nina Brea, agad-agad na sumunod na pumasok si Karina, padarag nitong hinablot ang buhok ni Brea gaya
Agad na umupo si Brea na parang walang nangyari, kinuha ang pagkaing kinakain ni Irish at itinuro ng bahagya ang mga patay na katawan ng mga guard.“Bring them down to where that bitch is, I want to see how that f*cker's react,” Jane said while the wide smirked was written all over her face.Mabilis namang kumilos ang tatlo at pinag-isahan nilang hilain ang tatlong guard. Dinala nila ito sa basement, nakasunod lang si Jane sa kanila habang abala sa pagkain ng crackers.Halos bumaha ang dugo sa buong sala dahil sa dami ng nagkalat na dugo sa palibot. Pagkarating nila sa hagdanan, hindi na sila nag-aksaya pang bumaba, isa-isa nilang hinulog ang mga patay.Halos lumuwa naman ang mga mata ni Karina ng makita ang lahat ng kanyang personal guard na ngayon ay nagkandalasog-lasog ang mga katawan gawa ng pagkakalaglag mula sa itaas. Napaatras sya sa takot, bigla syang napasigaw ng mahulog mismo sa harap ng mukha nya ang isa pang guard, kita mismo ng mga mata niya kung paano nabasag ang bungo n
“To the hell!” Pabalang na sagot ni Jane.Hinablot niya ang susi na nakasabit sa likod ng pinto ng kanyang kwarto bago lumabas kaya ngayon ay dala-dala na niya ito.Ang kotseng paborito ni Brea. A luxury Mercedes Benz sports car. Napangisi nalamang si Jane ng nasa kotse na siya.Sunod-sunod na lumabas ang tatlong sasakyan. Kasabay ni Irish sa kanyang sasakyan si Gelai habang nakabuntot ang kanilang sasakyan sa sasakyan ni Jane.Nasa hulihang bahagi naman si Daniel habang nakangiting nagmamaneho. Masaya siyang sa wakas ay maayos na rin si Brea. Pakiramdam niya ay naalala na nito ang oanyang nakaraan, kahapon laman ay wala itong ideya sa tunay niyang pagkatao, ngunit ngayon, unexpetedly, she just lead them towards the gang hideout. Which means na nakakaalala na nga ito.Gayon din ang nasa isip nina Gelay at Irish, at masaya sila. Ang ipinagtataka lang nila ay kung bakit tila ba ibang tao na ito kung kumilos, manamit, magsalita at tumitig.Ang boses nito ay kasinglamig ng nyeme, kasing la
“To the hell!” Pabalang na sagot ni Jane.Hinablot niya ang susi na nakasabit sa likod ng pinto ng kanyang kwarto bago lumabas kaya ngayon ay dala-dala na niya ito.Ang kotseng paborito ni Brea. A luxury Mercedes Benz sports car. Napangisi nalamang si Jane ng nasa kotse na siya.Sunod-sunod na lumabas ang tatlong sasakyan. Kasabay ni Irish sa kanyang sasakyan si Gelai habang nakabuntot ang kanilang sasakyan sa sasakyan ni Jane.Nasa hulihang bahagi naman si Daniel habang nakangiting nagmamaneho. Masaya siyang sa wakas ay maayos na rin si Brea. Pakiramdam niya ay naalala na nito ang oanyang nakaraan, kahapon laman ay wala itong ideya sa tunay niyang pagkatao, ngunit ngayon, unexpetedly, she just lead them towards the gang hideout. Which means na nakakaalala na nga ito.Gayon din ang nasa isip nina Gelay at Irish, at masaya sila. Ang ipinagtataka lang nila ay kung bakit tila ba ibang tao na ito kung kumilos, manamit, magsalita at tumitig.Ang boses nito ay kasinglamig ng nyeme, kasing la
Agad na umupo si Brea na parang walang nangyari, kinuha ang pagkaing kinakain ni Irish at itinuro ng bahagya ang mga patay na katawan ng mga guard.“Bring them down to where that bitch is, I want to see how that f*cker's react,” Jane said while the wide smirked was written all over her face.Mabilis namang kumilos ang tatlo at pinag-isahan nilang hilain ang tatlong guard. Dinala nila ito sa basement, nakasunod lang si Jane sa kanila habang abala sa pagkain ng crackers.Halos bumaha ang dugo sa buong sala dahil sa dami ng nagkalat na dugo sa palibot. Pagkarating nila sa hagdanan, hindi na sila nag-aksaya pang bumaba, isa-isa nilang hinulog ang mga patay.Halos lumuwa naman ang mga mata ni Karina ng makita ang lahat ng kanyang personal guard na ngayon ay nagkandalasog-lasog ang mga katawan gawa ng pagkakalaglag mula sa itaas. Napaatras sya sa takot, bigla syang napasigaw ng mahulog mismo sa harap ng mukha nya ang isa pang guard, kita mismo ng mga mata niya kung paano nabasag ang bungo n
Kagayang-kagaya ito kung tumingin ng kanyang ama, malamig at nakakatakot. **** Napapanood sa buong Levito ang kasalukuyang kaganapan, live itong nakabroadcast sa television. Labis ding nagulat si Regan sa nakikita, kinusot pa nito ang mga mata para lang makasiguro. Si Brea nga talaga ito, ang kanyang anak, na akala nya ay namatay na noong isang linggo. Dalawang-linggo narin kasi itong hindi nagpapakita, ang akala nya ay tuluyan na itong namatay sa lason. Hindi naman talaga nya nais na mapahamak ang anak, naunahan lang sya ng galit dahil sa ginawa nitong pagpapahiya sa pangalawang anak sa harap ng malalaking mga tao. Aminin man nya sa sarili o hindi, ay may kaunting tuwa syang naramdaman ng makitang buhay ito. Tila nakahinga sya ng maluwag at nabawasan ng konti ang bigat na dala nya sa kanyang dibdib. Pinangako nya sa sarili na babaei naman sya sa kanyang anak. **** Sa bahay naman nina Brea, agad-agad na sumunod na pumasok si Karina, padarag nitong hinablot ang buhok ni Brea gaya
"Young lady, dahan-dahan ka muna, wag mong masyadong pagurin ang iyong isipan, kakagaling mo lang sa sakit, ipahinga mo na muna ang iyong sarili, matulog ka nalang po muna para naman mamaya pag-gising mo ay makakapag-isip ka na ng maayos,"Tumango naman si Jane sa suhestiyon ni Gelay.******Nagising si Jane sa ingay na nagmumula sa labas ng kwarto niya. Bumangon sya at bahagyang kinusot ang kanyang mga mata. Marahan syang tumayo at lumapit sa pinto para makita ang komosyon sa labas.Pagbukas nya ng pinto ay nakita nyang pinipigilan ni Gelay ang isang lalaki na gusto sanang pumunta sa kwarto ko."Anong kaguluhan to?" Nabigla ang dalawa sa pagtatalo ng marinig ang malamig na boses na nanggagaling sa kanilang likuran. "Lady! Patawad po kung nagising kayo dahil sa ingay, ito po kasing si Daniel, ayaw makinig, gusto po kayong makita," Mahinang sabi naman ni Gelay."Daniel? Sino sya Gelay?" Malamig naman ulit na tanong ni Jane."Ano? Pati ba naman ako Brea, nakalimutan mo? Ang gwapong pag
Kasalukuyan akong nagmumuni-muni sa garden, maganda ang lugar na ito, maaliwalas at tahimik, bagay na nagustuhan ko rito. Isang-linggo narin mula ng mangyari ang nakakagimbal na pagkamatay ko, at ang katotohanang nabuhay akong muli, sa parehong taon at buwan sa ibang katawan. Siguro, ay binigyan akong muli ng panginoon ng pagkakataong makapaghiganti sa mga hayop na yon. Mahigpit kong kinuyom ang aking mga palad, hindi ko lubos maisip kung paanong nakayanan ko pang umabot ng ilang minuto sa ganun klaseng torture. Para tuloy, gusto kong subukan yun sa kanila. 'Humanda kayo Devora, kung sa akala nyo ay matatahimik ako, yon ang akala nyo' *****Samantala, labis ang paghihinagpis ng ama ni Jane ng malaman ang pagkamatay ng anak. Ang sabi nina Devora, ay may kumuha raw rito na mga kalaban ng Deguzman clan."They torture her to death, they peel her face and pull her nails out one by one. They just throw her in front of the mansion like a garbage," That's the exact statement they told to
"Aaaaah!" Napabalikwas ako ng bangon dahil sa sama ng panaginip ko. Hingal na hingal at pawis na pawis habang inaalala ang pangyayari. Ilang minuto muna ang lumipas bago pa ako bumalik sa kasalukuyan."Teka panaginip ba yon? O totoong patay na talaga ako?" Tanong ko sa sarili ko.tsaka naman may humahangos na tumatakbo at biglang nagbukas ang pinto."My lady, ayos na po ba kayo? May masakit paba sa inyo? Sabihin nyo po sa akin, saan?" Sunod-sunod at walang-prenong tanong ng bagong dating, na sa tantya ko ay late 20's na. Dark brown na mahabang buhok, balingkinitang katawan, maputi at makinis na balat at nakasuot ng maid outfit. Sino naman kaya ang babaeng to? Kailan naman ako naging lady? Isa akong heiress pero walang sinuman ang tumatawag sa akin sa ganong pangalan. Doon ko lang napagtanto ang mga pangyayari. Hindi ko pinansin ang mga tanong nya at dali-daling bumangon. Tiningnan ko ang paligid at nakita kong nasa loob kami ng isang silid. Maliit lamang ang silid, sa gilid
"Mom, tama napo please! Masakit, aray! Mom, please!" Ako habang hinihila nya padin ang aking buhok ng walang pakundangan patungo sa may lababo.May batya ng nakapatong sa may lababo na naglalaman ng punong-puno ng mainit na tubig, na kagagaling lang sa takuri. "Mom, bilisan mo na, baka dumating pa si dad, dapat dispatsahin na natin tong walang kwentang palamunin nato, para wala na tayong kaagaw pa sa yaman ni dad!" Ito ang buhay ko, I'm just a nobody, mahina, at walang kwenta sa paningin ng iba, I'm Jane Deguzman, the sole heiress of Deguzman clan, kasama ko ngayon ang mag inang Kendra Lopez at Devora Lopez, my step mom and sister. "Tama na mom please!" Tears flow down to my cheeks. Pagod na pagod na ako. Dad didn't know anything about this. Hindi nya alam na ganto ka impyerno ang buhay ko sa kamay ng dalawang demonyitang to. Ibang-iba ang ugali nila kapag nandyan sa paligid si dad. Hindi ko alam, kung saan napulot ni dad ang mga to, who would have thought that the only thing'