CHAPTER 4

CHAPTER 4

"GOOD MORNING!" sunod-sunod na nagsilapitan ang mga trabahante ni Ellery nang makita siya ng mga ito. Hindi lang pagiging amo at trabahante ang turingan nilang lahat, kundi mga magkakaibigan. Pero pagdating nga lang sa trabaho, mga professional ang mga ito gaya niya. 

"Ma'am Ellery! himala po at nakadalaw ka rito? By the way, may mga papers na kailangan niyong i-sign---" kaagad niyang pinigilan sa pagsasalita si Gail. 

"I'm not here to sign papers, im just here to visit my company!" 

"Sorry,"

"No need to say sorry, Gail. By the way, naka-duty ba ngayon si Charity?"

Tango lang ang nasagot ni Gail dahil tumunog na naman ang phone nito.

Nakangiting tinahak ni Ellery ang daan patungo sa kaniyang opisina. For the very long time, she missed how she work everyday in her company. Kung hindi lang dumating sa buhay niya si Thaddeus baka hanggang ngayon busy pa rin siya sa pag-aasikaso sa kaniyang mumunting kompanya. She didn't regret na nakilala niya si Thaddeus, dahil kaya niyang i-give up ang lahat para sa asawa.

NANG nasa hamba na siya sa pinto ng kanyang opisina, she didn't bother to knock. Nakaawang ang pinto, sumilip siya ng konti at hindi mapigilang mapangiti nang makita si Charity na busy sa pagtipa ng kung ano kaharap ang laptop. 

Charity always amused her in every single minute. Kung workaholic siya, mas babad pa si Chariy sa trabaho kesa sa kanya. 

May sariling kompanya rin si Charity pero nag-insist ito na siya na muna ang mamahala sa kompanya habang nagtake pa siya ng leave. That's how thier friendship goes.

"Sobrang busy si Boss, ah!" she teased.

Kaagad na nanlaki ang mata ni Charity. Hindi mapigilang mapangiti ni Ellery. Alam niya na ganito ang reaksyon ni Charity. She really missed her bestfriend. Simula nong mag-usap sila sa isang restaurant ngayon lang ulit sila nagkita.

"ELLERY? why didn't you call me para hindi mo ako madatnan na busy."

"I just want to surprise you," umupo si Ellery sa sofa. Siya mismo ang nagdesign nito pero kahit na gano'n, hindi niya pa rin mapigilan ang sariling mapahanga sa sariling gawa. Eversince, this is just her dream. 

"Coffee." inabot sa kaniya ni Gail ang tasa na kaniya namang tinanggap. Nawili siya sa sariling gawa kaya 'di na niya narinig ang pag-utos ni Charity ng coffee. Lumabas rin naman kaagad si Gail matapos ibigay ang coffee sa amo.

"You already missed this place, did you?"

"Yeah," ngiti ni Ellery at napabuntong hininga nalang. "But i can't go back to work right now. Kailangan kong alagaan si Thaddeus."

"Ellery, kung hindi ka na masaya, you can get the divorse paper. Kaya nga may divorse aggreement 'diba?"

"You already know that i can't do that. Mahal na mahal ko si Thaddeus Charity." tuluyang bumagsak ang isang butil ng luha ni Ellery sa pinge.

"Edi magtiis ka. I have a lot of papers to sign, Elle. Just ask me later if you have something to ask." tumayo na si Charity at dumeretso na sa mesa.

Alam naman ni Ellery kung bakit nagbago bigla ang emosyon ni Charity. Pero hindi niya kayang gawin ang pakikipag-divorse kay Thaddeus gayong matagal na niyang hiniling sa ama na mapakasal siya sa lalaking gusto niya.

"I-I have to go, Charity. I'm sorry."

PAGLABAS niya sa opisina, tumambad kaagad sa kaniya ang nakangiting si Gail. Gusto niya ng ibang makakausap kaya inaya niya na si Gail para maglunch, sakto namang mag-t-twelve na.

"Gail, sa tingin mo ba, mali ako sa pinili kong landas?"

Kumunot ang noo ni Gail. Wala siyang ediya sa sinasabi ng kaharap. Hinigop niya muna ang sabaw at tinoon ang atensyon kay Ellery.

"Anong ibig mong sabihin?"

This time, mababakas sa kanilang dalawa na magkakaibigan ang turingan.

"Alam mo naman na ako lang ang may gusto sa kasal namin ni Thaddeus 'diba?" marahang tumango si Gail. "Sa tingin mo ba, mali ako sa pinili ko? I'm ready naman na to have a family with him. Pero, mali ba na ako lang ang nagmahal saming dalawa?"

"Your the only one to answer it, ma'am. Besides, as long as na masaya ka, go for it. Ang hindi ko lang masagot ay ang tungkol sa one sided love. Marami ang nakaranas niyan, pero if you have guts na ituloy 'yan, hindi ka naman mahirap mahalin. You're the woman who every boy wants to have."

"Sinasabi mo lang 'yan dahil amo mo ako, eh." sumisingot na saad ni Ellery. 

"STILL HATE HER?" tanong ni Ruhan kay Thaddeus. Nasa opisina ni Thaddeus si Ruhan at wala namang ibang ginawa kundi magtanong ng kung ano-anu. He really hates if the topic is all about of her worthless wife.

"Nobody can change that, Ruhan."

"What if, someday you fall for her? like, you want to see her. Hahanapin mo na ang presesya niya. What if kapag nangyari 'yon wala na si Ellery sa tabi mo?"

"Are you kidding me? of course it's not gonna happen. Itigil mo na ang mga walang kwenta mong what if's. Because fall in love with desperate girl is killing me. Alam mo, bro? ang mga pinagsasabi mong 'yan nangyayari lang sa fairy tails, and i hate fairy tails since then."

Ruhan chuckles. Alam nitong mangyayari ang sinasabi niya. Not now, but he already felt it.

"Ellery is not my type, even in the next life i had. Kung nando'n pa rin siya, mas maganda sana kung kapatid ko nalang siya para wala ng dahilan para ipilit niya ang sarili sakin. She give me goosebumps." 

Napangiti ng mapait si Ellery. Even she heard those words from Thaddeus, hindi pa rin nagbago ang isip niya. Mahal niya si Thaddeus kaya balewala ang lahat ng naririnig niyang masakit na salita mula rito.

"E-Ellery, how long did you get here?"

Ngumiti si Ellery at pinakita kay Ruhan na parang kakarating niya lang. "Ngayon lang. Nakakita kasi ako ng mga masasarap na pagkain kaya bumili na ako para dalhan si Thaddeus. Nga pala, marami 'tong dala ko, gusto mong kumain?"

Kaagad na napangiti si Ruhan. Napahawak rin siya sa kaniyang t'yan. "Tamang-tama ang dating mo, gutom na rin ako." pinihit nito ulit ang siradora ng pinto.

"I said, nobody can change my decision." 

"Tsk. Ellery's here. Dinalhan tayo ng pagkain, tama rin at gutom na ako."

Inangat ni Thaddeus ang kaniyang tingin at nakita niya nga ang babaeng kinaiinisan niya. For the mean time, nakangiti ito sa kaniya ng inosente at para bang hindi nakagawa ng kahit ano.

"May dala akong pagkain, Thaddeus. I know you're not eating yet."

"Hindi kakain si Thaddeus kaya akin nalang 'yan para hindi sayang." kinuha ni Ruhan ang tupperware mula kay Ellery. Ayaw man na ibigay sana ni Ellery ang dala, ngunit may punto naman si Ruhan. Masasayang din 'yon kapag hindi kainin lalo na't nakikita niyang wala na namang balak kainin ni Thaddeus ang kaniyang dala.

"Wow! ang sarap nito, ah! sabihin mo nga kung saan mo 'to binili para doon nalang ako bibili o kakain next time." 

Napatungo si Ellery. Ang totoo nag-aral siyang magluto ng ulam sa t'wing wala si Thaddeus. Pinapunta niya sa bahay ni Thaddeus ang mga chiefs na kaniyang kinuha. Ito rin ang first cook niya without her trainor kaya ang gusto niya sana si Thaddeus ang unang makatikim.

"Ang totoo, ako talaga ang nagluto n'yan." nakatungong saad ni Ellery. 

"Ano?" malakas na tanong ni Ruhan. Hindi siya makapaniwala na si Ellery ang nagluto ng kaniyang kinain. Kung tutuusin, parang beteranang cheif na ang nagluto niyon. 

"Pangit ba ang lasa? First time ko kasi 'yan without my trainor."

"F-First time? ang sarap, ah! pwede ka ng magtayo ng sarili mong restaurant nito. Wait," saglit na dinaanan ni Ruhan ng tingin si Thaddeus na busy pa rin sa pagpirma ng mga papelis sa mesa. Besides, alam naman ni Ruhan na nakinig si Thaddeus sa kanila. "Maswerte na ba ako nito na ako ang unang nakatikim sa niluto mo? Astig ko!"

Kaagad na kumalat sa buong mukha ni Ellery ang init. Hindi naman niya first time na marinig ang mga gano'n, pero para sa first timer na cooker, nahihiya pa rin si Ellery.

"Can you go to restaurants or some place to talk? I can't even concentrate because of your noice." Thaddeus said. His already pissed.

"Galit na si Master!" Ruhan teased.

"Sorry,"

"Lets move to the other place, Ellery? uhm, how about in my house? Gusto kong makita kung paano mo niluto 'to." presenta kaagad ni Ruhan.

"Pwede ba?" namumula pa ring tanong ni Ellery. Tiningnan niya muna si Thaddeus, gusto niyang magpaalam dito, pero naalala niya bigla, do Thaddeus care?

"You have a lots of talents, huh? tell me, may iba ka pa bang talento na hindi ko alam?" pangungulit ni Ruhan sa kaniya. Papalabas na sila ngayon ng building. 

"To be honest, i don't have talents in comes of cooking. Pero no'ng mag-asawa na kami ni Thaddeus, i take trainings para mapaghainan ko si Thaddeus ng masarap na pagkain. I want him to feel how i care for him."

"You really love him that much."

Pinatunog na ni Ruhan ang sasakyan. Nang makarating, pinagbuksan kaagad nito ng pinto si Ellery na kaagad namang tumunog ang cellphone nito.

"Excuse me for a while," kunot ang noo ni Ellery na sinagot ang tawag ni Thaddeus. "Ba't ka napatawag?"

"Umuwi ka na, nasa bahay sila Mommy." malamig nitong saad bago pinatay ang tawag.

She looks apologitically into Ruhan. Nakapamulsa na ito habang nakangiti sa kaniya. Nanatiling nakaawang ang pinto.

"R-Ruhan, sorry but i can't make it today. Nasa bahay daw kasi ang Mommy ni Thaddeus. Pwedeng mag-set nalang ako ng date kug kailan available ako para pumunta sa bahay mo?"

"Oh? It's fine! by the way, may lakad din kasi ako ngayon. See you next time, Ellery. O ihatid na lang kaya muna kita?" Kaagad na inilingan ni Ellery ang offer ni Ruhan. Nakonsensya na siya sa pagtanggi rito, ayaw naman niyang abalahin pa ito.