LOGINShare
CHAPTER 24
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56
Related chapters
Remarried to CEO CHAPTER 25
Moving on from unrequited love hindi lahat ng nagmamahal ay minamahal.Ito ang isang tumatak sa isipan ko, wala kami sa libro na puro piksyon lamang na ang lahat ng pagmamahal ay nasusuklian. Sa totoong kuwento ng buhay ko hindi ganoon 'yon tumatakbo.Nakaharap ako sa realidad dahil sa pagmamahal marami akong natutuhan.Parang lumakas ang loob ko na maging matibay ako sa lahat.Mas masarap palang mahalin ang sarili at bigyan ng halaga.Sa pagmamahal palang sa sarili marami na ang nababago paunti-unti nang gumagaling ang lahat ng sakit.Nabibigyan ko na ng oras ang aking sarili at higit sa lahat nabibigyan ko na rin ito ng halaga.Matapos naming mag usap ni Archer siya’y nagpaalam agad dahil may aasikasuhin pa siya sa trabaho niya.Busy raw kasi siyang tao, may oras pa talaga siyang maghangin bago umalis.Buti at nandiyan si Archer napasaya nanaman araw ko kahit puro ito kalokohan.Masyado 'tong private na tao kaya hindi ko nalang pinilit.Gusto ko rin kasi siya bisitahin kung may pagk
Remarried to CEO CHAPTER 26
Letitia's POVGumising ako ng maaga para mag asikaso, pupunta kasi ako sa cafe bago pumunta sa puntod ni Lolo.Death anniversary ngayon ni Lolo limang taon na ang nakalipas pero parang kahapon lang nangyari.Nakakamiss lalona’t pag-naalala ko lahat ng masasayang nagawa namin ni Lolo noong nabubuhay pa siya. Si Lolo na kasi ang nagpalaki saakin mula ng mawala ang mga magulang ko, siya ang kumatawan bilang magulang ko.At alam kong ayaw niyang maging malungkot ako o mahirapan. Gusto kong mapasaya at maibalik lahat ng nagawa niya saakin kaya ako nandito.Naisip kong hindi ko dapat siya sisihin kung bakit ako napunta sa sitwasyon na 'to.Masaya akong natupad ng Lola ni Bryson at Lolo ang pangako nila sa isa't isa.Bago pa sila mawala sa mundong ito.Nagluluto ako ngayon sa kusina ng fried rice at itlog nagluto na rin akong soup para sa may hangover na si Bryson.Ginagawa ko ito kasi kahit papaano may pinagsamahan naman kami.Kahit alam kong hinding hindi kami magkakasundo.Sinusunod ko l
Remarried to CEO CHAPTER 27
Bryson's POVFlashback5yrs ago"B-Bryson kumain kana ba?" Tanong sa akin ni Letitia.Tinignan ko lang siya saglit at binalik ang atensyon sa aking binabasa.Hanggat maari ayaw kong pansinin siya.Pagod na ako sa pagiging mabait niya. Nakita ko sa gilid ng mga mata ko na nakatayo pa rin siya at nag- aantay.I sigh. “Please, stop bothering me.”Tinignan ko siya at bakas sa mga mata niya ang lungkot.Kailan ba ako titigilan ng babaeng 'to.I didn't like marrying her, but I accepted it for my grandmother.I did everything to please my grandma, but nothing changed; she continued to get me married to a stranger.Noong unang pagsasama namin hindi naman siya ganito.Wala kaming pake sa isa't isa nagulat nalang ako ng bigla itong nag bago ang pakikitungo saakin and it's really annoying.She's trying so hard to get my attention.She knows I love someone else, yet she still pushes herself.She acts as my wife.Sobra akong naiinis sa pagiging mabait niya. Hindi paba halata na ayaw ko siyang maka
Remarried to CEO CHAPTER 28
Letitia's POVEverything that happened between me and Bryson was true, which shocked me.Just a kiss! Everything in my head was completely blown off by one kiss. Ang tanga ko para isipin ‘yon ngayon habang nagdadrive ng kotse. Parang masisiraan ako sa nangyari!Sumulyap ako sa natutulog na si Bryson. “This is insane!”Ang bilis ng pangyayari para itong bula na bigla nalang nawala.Pagkatapos niya akong halikan bigla nalang siyang nawalan ng malay kaya naman dali-dali ko siyang inalalayan papunta sa kotse kahit sobrang bigat niya.Wala naman tutulong saakin dahil kami lang naman dalawa ang tao sa sementeryo. Alangan naman iwanan ko siya roon, ako pa ang mapapahamak.Mabilis kaming nakauwi sa bahay, dadalhin ko na sana siya sa hospital ngunit ayaw niya. Ang kanyang gusto i-uwi ko siya sa bahay.“Bryson, nandito na tayo,” sabi ko.Tanging daing lang ang sinagot niya saakin. Namumula na ang kanyang pisngi sa init na lumalabas sa kanyang katawan.Hinawakan ko ang kanyang braso upang alala
Remarried to CEO CHAPTER 29
Letitia’s POV"Ang tanda na natin but we're still here," aniya.Tumingin ako kay Krisha na abalang kumakain ng popcorn. "What do you mean?"."Walang lovelife,” she said.Walang lovelife? Ako rin naman eh.“Ay ako lang pala,” she added.Natawa ako ng makita ko ang busangot niyang mukha.Ewan ko ba sa babaeng ‘to, kung ano-ano ang lumalabas sa bibig pero kahit magreklamo siya alam ko naman na hindi pa siya sa pakikipag-relasayon.Lagi niyang lintanya saakin na ang mga lalaki ay sakit lamang sa ulo.Marahil base sa kanyang nakikita sa kapaligiran at paano ako namumuhay hindi na niya pinangarap pang magkaroon ng asawa.Tumingin saakin ang mga matang matamlay ni Krisha."Nakakabored talaga ang day-off, anong masayang gawin?"Nagtaas ako ng kilay na para bang nag-iisip."Hindi ko alam.” Sagot ko.Napa ismid nalang saakin si Krisha sa sinabi ko.Ilang araw makalipas ng mag death anniversary si Lolo at gayun din ang Lola ni Bryson.Magkasunod lang ang araw ng pagkawala nila buti nalang at hind
Remarried to CEO CHAPTER 30
Letitia's POV Gusto ko nalang magpakain sa lupa dahil sa kahihiyan na nagawa ko kagabi. Hindi ako makapaniwala na bumigay ako sa mga halik ng lalaking 'yon. Para akong manipis na plywood na matapakan lang nasisira na agad. Ganoon na ba ako karupok para madala sa mga halik niya? Naguguluhan nanaman ako. Pinagsisihan ko ang mga halik na 'yon, hindi dapat ‘yon nangyari. Nakakaramdam ako ng konsensya kahit ako yung tunay na asawa. Pwede bang humarap kay Bryson na parang walang nangyari sa aming dalawa kagabi. Kung pwede lang e, sana wala ako rito sa k'warto na parang presong nakakulong. Gumulong ako sa kama sa sobrang inis sa ginawa ko. Hindi na ako bata para magkaganito marapat na harapin ko siya ng walang issue, walang ilang subalit hindi ko man ito magawa. "Bwiset!" wika ko sa aking sarili. Tumayo ako sa higaan at inayos ang suot kong damit. Huminga ako ng malalim. Hindi naman p’wede na magkulong lang ako rito. May mga bagay na dapat akong gawin. Hindi dapat ako nag popok
Remarried to CEO CHAPTER 31
Letitia’s POV"Here," he said.Lumawak ang ngiti ko sa mga labi ng makita ang ice-cream na hawak ni Archer."Salamat." Kinuha ko ang ice cream na hawak niya."Sabi ko na nga ito magpapangiti sa'yo, " aniya.Nakatitig lang saakin si Archer habang kumakain ako ng ice cream na binigay n'ya.Matapos naming mag-usap sa seaside napag desisyonan namin pumunta sa loob ng mall at kumain sa isang ice-cream parlor.Naisip ko rin na baka mabawasan ang lungkot ko kung kakain ako ng marami.Pampagaan lang ng loob kahit papaano.Sumama na rin si Archer dahil nagugutom na rin daw siya kaya hinayaan ko nalang ito."Wait," sabi niya.Kinuha niya ang tissue na nasa lamesa at pinunas iyon sa gilid ng labi ko.Napahinto ako sa pagkain at nanatiling nakatingin sa kaniya sa gulat."A-ah, salamat.” Tanging na sabi ko na lamang.Bigla-bigla nalang kasi gumagawa ng ikakailang ko.Marami ng naitulong saakin ni Archer at hindi ko mabilang 'yon.Alam ko hindi ko pa gaano kakilala ang lalaking 'to pero ginagawa ni
Remarried to CEO CHAPTER 32
Letitia's POVOnce you realize you deserve better, letting go is the best thing to do.It is really hard to divorce someone you love, but if the amount of toxicity to gets unacceptable, you have to let it go.I've have learned so many things, never be afraid to start over.Take your time to build yourself again without the help of other people.I know everything will be fine someday, maybe not today, but eventually.Siguro nga dapat ko nang itigil ang kahibangan ko.Sometimes what I really need to do is just move on from everything.I should accept that the person I love is already in love with another woman.Huminga ako ng malalim at tinignan ang papel na hawak-hawak ko.This is it; the divorce paper is the only thing that can separate us.I'm holding a pen and starting to sign the paper.Nanginging pa ang mga kamay ko habang pinipirmahan ito.The love I wasted to Bryson is already over.Pumatak ang luha ko sa papel na aking pinipirmahan.Pagkatapos ko itong pirmahan ibinalik ko na u
Latest chapter
Remarried to CEO CHAPTER 61
Letitia’s POV WARNING! 18+ I don’t know where am I right now tanging hilo lang ang aking nararamdaman. Minulat ko ang mata ko, naglalakad ako? Or someone is helping me to walk properly. Ugh! I’m so dizzy! “Letitia, drink some water,” saad ng pamilyar na boses. I couldn't figure out his face, but I knew he was a man. I can't remember if I met someone in the bar. I’m so wasted, nararamdaman ko ang init sa aking katawan. Gusto kong maghubad. “Shit! What are you doing?” sigawa noong lalaking kasama ko. “It’s hot!” I answered. Tinanggal ko ang aking pantaas at itinapon ito. Sinandal kong muli ang ulo ko sa sofa. The smell of this place is familiar kahit hindi ko maaninag masyado. I know it's my house, but how does that man know the address? "I'm trying to stop this kind of feeling," he says, "but there are some things that are more difficult to get rid of." I don't know him, but his abundant voice makes me want to see him. I'm curious as to what's going on. I tried to open my eye
Remarried to CEO CHAPTER 60
Letitia's POV“Letitia, I miss you.”Damang-dama ko ang simoy ng hangin sa aking balat subalit napapalitan ito ng init nang yakapin ako ni Archer mula sa likod. Mas lalong nag-init ang dalawa kong pisngi nang banggitin niya ang mga katagang iyon.Nakakabingi ang katahimikan tanging naririnig ko lang ang tibok ng puso naming dalawa.Naguguluhan ako sa mga nangyayari. Hindi ako makapaniwala na sa mga nalaman ko. Matagal nang alam ni Chloe ang tungkol sa akin, at pinagmukha nanaman nila akong tanga.Humarap ako kay Archer. “Gago ka ba!” malakas ko siyang sinampal sa kaliwa niyang pisngi.“Pinagloloko mo ba ako?” tanong ko at hindi ko mapigilan ang panginginig ng aking mga kamay. “Niloloko ninyo akong lahat!” sigaw ko. Hindi na napigilan ng luha at bumagsak na ito ng tuluyan.“Letitia! Let me explain okay!” saad niya sa matigas na tono.“Ano pa bang ipapaliwanag mo!?”“Please, just listen! It's okay with me if you don't forgive or believe me; I just need to explain myself." Ngayon lang Le
Remarried to CEO CHAPTER 59
Archer's POVReally, I have no idea what to do at all. Nakaupo lang ako sa sofa and I can't even move. Why did this happened right now when there is an important talk to be had.Nakatingin lang ako sa natutulog na si Letitia habang ako nakaupo kahit nakakaramdam na ang hita ko ng ngalay. Siguro kalahating oras na rin ganito ang aking puwesto. Habang pinagmamasdan ko ang babaeng 'to. Hindi mawala-wala sa isip ko ang ginawa niya. Fck it! I really don't she was like that when she was drunk.Pero mas nangingibaw pa rin sa akin ang iniisip ko dahil sa mga nangyari sa limang taon. I was not aware, wala man lang akong kamalay-malay na mag-isa lang siya sa limang taon na 'yun. Mas pinairal ko pa ang pagiging makasarili ko. “I thought if you chose him, you'll be happy,” usap ko sa natutulog na si Letitia. Inayos ko ang buhok niyang nakaharang sa kaniyang mukha. “Akala ko talaga siya na ang pinili mo, napakamanhid mo na hindi iyon maramdaman,” dagdag ko.Sabi ko sa aking sarili na hindi ko si
Remarried to CEO CHAPTER 58
Letitia's POVKung p'wede lang iiyak lahat ng sakit pero hindi e, iiyak ka lang para kahit papaano mabawasan yung sakit na nararamdaman mo. Tanging simoy lang ng hangin ang naririnig ko. Sobrang lamig nito pag tumatama sa aking balat. Nakatayo lang ako at nanatiling nakatitig kay Archer. Inaantay ang magiging sagot niya sa aking mga tanong.“Letitia....” Paunti-unti siyang naglakad papunta sa akin. Hindi ko alam ang iniisip niya ngayon pero naramdaman ko ang pagkabog ng puso sa paglapit niya.Nang malapit na siya sa akin, napalingon kaming dalawa sa nagsalita.“Archy?”“Chloe?” usal ni Archer. “What are you doing here?” dagdag niya.Hindi ko alam ang gagawin ko ngayon. Pinunasan ko agad ang aking mga luha at pilit ngumiti kay Chloe.“Oh, Hi Letitia!” aniya sa akin at kumaway-kaway pa.Nginitian ko lang siya at tinaas ko ang mga palad ko. “H-Hi.” Hindi ko alam kung nakikita niya ang namumugto kong mga mata. Hangga't maari ayokong ipakitang umiyak ako. Baka kasi anong isipin niya, wa
Remarried to CEO CHAPTER 57
Letitia's POVPasilip-silip ako sa asawa ni Archer at anak nila na sa sala habang ginagawa ko ang inumin nila. Dahil nga bungad agad ng sala ang kitchen area sa bahay, nakikita nila ang kilos ko. Hindi ko man ipahalata sa kaniya ang kabang nararamdaman ko kaso hindi nakikiayon ang mga kamay ko. Nanginginig ito at kaunting galaw ko lang may natatabig na agad akong gamit. Sino ba naman kasi hindi kakabahan sa mga oras na 'to kung ang na sa harapan mo ngayon ay asawa ng minahal mo dati diba at hanggang ngayon mahal ko pa.Hindi ko talaga maiwasan na humanga sa kagandahan nito. Halata naman na half-half ang lahi niya. Yung ganda ay napaka natural lang hindi na niya kailangan mag lagay ng koloretes sa mukha. Siguro kung maglalagay man siya nako paniguradong mas maganda siya. Impossible talagang hindi siya mabibighani sa kagandahan nito.Habang pinagmamasdan ko siya nagtama ang mga mata naming dalawa. Ngumiti siya sa akin at naglakad papunta sa akin. “Nakalimutan ko pala ibigay sa'yo ito
Remarried to CEO CHAPTER 56
Letitia's POV“Hay!” buntong-hininga ko matapos kong ilipat lahat ng gamit sa sala. Hindi na kasi ako nagpatulong pa sa mga nagdeliver nang napamili kong furnitures at appliances. Naiplano ko na rin kasi kung saan ko ilalagay lahat ng furnitures ko. Mayroon na akong sketch kung anong magiging design sa sala kitchen at kuwarto. Matapos kong mai-ayos lahat ng gamit binagsak ko ang aking katawan sa mahabang sofa.Cozy type lang naman ang ginawa ko, gusto ko kasi malinis at binabagayan ang paligid dahil nasa Baguio ako ngayon. Gusto ko refreshing lang ang style ng mga gamit sa bahay. The house is not that big, sliding door na agad ang bubungad pagpapasok ka mula sa gate. Makikita mula sa labas ang sala at kitchen. Pag pumasok ka sa loob ng bahay mauuna ang sala at sumunod naman ang kitchen area. Mayroon din naman akong kuwarto sa itaas. A simple bedroom na tanging harang lang din ang sliding door, may coffee table sa labas ng balkonahe sa kuwarto at may mini office room din ako. Sa labas
Remarried to CEO CHAPTER 55
Letitia’s POVSumimsim ako sa aking tasa habang nakatingin sa malayo nang biglang magsalita si Krisha.“Bes! Mukhang hindi kita masasamahan sa pagbili ng mga appliances,” saad niya.Panigurado about nanaman ito sa kaniyang trabaho dahil matapos naming mamili ng mga damit niya biglang may tumawag sa cellphone nito."Don't mind me bes, if it's an emergency, then you can go," sagot ko at nginitian ko siya. Gusto ko matawa sa ekpresyon na para bang ayaw umalis.“Babalik ako agad matapos lang ‘to,” aniya at sinukbit niya sa kaniyang balikat ang bag niya.Tumango-tango ako at hinawakan ang balikat niya. “Welcome na welcome ka bes don’t worry.”Nang ma-assure ko si Krisha agad naman itong umalis. Gusto talaga nito ng assurance ni Krisha. Nagpaalam na rin ako sa mga staffs ko dahil aasikasuhin ko pa yung bago kong titirhan, naipalinis ko naman ‘yun. Ang kulang nalang talaga ay appliances and furnitures.Dahil hindi makakasama si Krisha sa pagbili ng mga gamit ko sa bahay ako na lang ang mag-i
Remarried to CEO CHAPTER 54
Letitia's POV5yrs ago“Congratulations bes!” ngiting bati sa akin ni Krisha at agad akong niyakap ganoon din naman ako.“Thank you!” sagot ko. “Buti at nakarating ka akala ko pa naman busy ka sa work mo,” dagdag ko sabay kalas sa pagkayap niya.Abala kasi ito sa kanyang trabaho kaya akala ko talaga ay hindi siya makakapunta ngayong araw. “Bes! Hindi ko papalagpasin 'tong newly open branch mo no!” sabi niya.Sa loob ng limang taon, limang branch na ang naipatayo ko sa iba't-ibang lugar. Nakakatuwa dahil nagbunga lahat ng pinagpagudan ko. Nakangiti ako habang pinagmamasdan ang buong haligi ng bago kong cafe shop. “Grabe no, paunti-unti mong na aabot lahat ng pangarap mo bes,” napalingon ako kay Krisha na abala rin sa pagtitig sa buong gusali ng cafe.Tumingin siya saakin at ngumiti. “I'm so proud of you!”Natawa ako ng bahagya at hinila ang kamay niya papasok sa cafe.Hindi ko rin naman magagawa 'to lahat kung hindi ako sinuportahan ni Krisha. Hindi ko mabubuo lahat 'to kung hindi n
Remarried to CEO CHAPTER 53
Letitia’s POV“I love you, I always Letitia.”Nanlamig ang buo kong katawan ng makita ko si Archer na papalayo saakin. Pilit ko siyang hinahabol pero para lang akong tangang takbo nang takbo pero hindi ko man lang siya mahawakan.“No! Please don’t leave me!” sigaw ko at patuloy pa rin ako sa paghahabol hanggang sa nanghina na ang aking tuhod. “Archer! Mahal kita!” dagdag ko at humagulgol.“ARCHER!”Parang nabiyak ang ulo ko sa naramdaman kong sakit pero mas pumukaw ng atensyon ko ay buong paligid.“Hoy! Gaga ka! You’re awake!”Nakita ko si Krisha naluluha sa aking gilid. Mabilis siyang tumawag ng doctor sa labas at bumalik agad saakin.Anong nangyari saakin at teka bakit nandito ako sa hospital?Nasilaw ako sa liwanag na tumapat saaking mata.“She’s still in recovery at mas makakabuti kung magpapahinga muna siya. Para matignan natin kung anong naging epekto ng pagkabagok niya.”“Talaga ba Doc? Thanks God!” parang nabunutan ng tinik si Krisha.“Maiwan ko na kayo at ikaw Ms. Letitia you
