Mag-log inShare
Chapter 32.2
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
Reddish Tulips Chapter 32.3
"What the actual F?!" sigaw ni Amiel pagkaalis na pagkaalis pa lang ni Louis sa aming harapan. Kitang-kita pa rin namin kung paano siya sumakay sa sasakyan niya at saka mabilis na umalis. Saka na ako humarap kay Amiel at saka tamad na tinignan. Sabay siya ay kitang-kita ko na sa mata niya ang gusto niya nang pagkilatis sa akin."Aba?! Talagang ganyang mukha pa ang ibibigay mo sa 'kin? Magkuwento ka, hoy! Siya ba? Sa kanya ba galing iyong mga pagkain, iyong kotseng naghahatid at sundo sa 'yo... siya ba 'yon? Oh my gosh!" Napasapok pa sa ulo si Amiel na kung bakit ngayon niya lang na-realized ang mga bagay na 'yon, at para na rin siyang t*nga ngayon.Hindi ko alam kung sasagutin ko ba 'yong napakaraming tanong, ayaw ko talagang ipagsabi sa kahit na sino ang nangyari sa amin. Matatapos din naman itong pagsasamahan namin ni Louis, pero bakit habang iniisip ko 'yon ay naninikip ang d*bdib ko? Iniwaksi ko sa isipan ko 'yon at saka bumuntonghininga at saka nagsalita."Yes, we are married...
Reddish Tulips Chapter 32.4
"Oh, that's great!" malakas na sigaw ni Amiel kaya napasigaw rin ako sa gulat. Tumawa pa siya dahil sa naging reaksyon ko. "Ano ba?! Nakakagulat ka naman!" sigaw ko rin pabalik dahil ang tahi-tahimik sabay bigla siyang sisigaw, napatingin naman sa puwesto namin ang iba naming kasamahan dahil sa sigawan namin dito ni Amiel. Paano, ang ingay namin. Tumawa-tawa lang si g*ga at napairap na lamang ako sa kanya. "Ang sungit! Pasensya ka na, hah, ito lang ako." Tumawa naman siya kaya natawa na rin ako. Kadiri, ang cringe niya sa part na 'yon. "Ano ba 'yong kailangan mo?" direkta ko nang tanong dahil alam ko kapag narito naman siya ay may kailangan siya, hindi naman siya mangungulit ngayon kung wala. "Huh? Grabe, wala! Gusto ko lang tingnan iyong progress na nagaganap na! Oh, ang ganda niyan! Talagang mas naging powerful pa 'yong dress na 'yan." Tinuro niya pa ang laptop ko, napatingin naman ako roon. Ayon 'yong dress na Hot Pink na napag-usapan namin ni Louis at namin ng mga rito kanina.
Reddish Tulips Chapter 33.1
"These are the other designs that hopefully you would like, we can still revise it anytime as you wish. I, myself, would gladly change it depending your liking," nakangiting sabi ko kay Ms. Jeremiah. Nanginginig pa ang kamay ko dahil baka mamaya ay hindi niya magustuhan ang mga ginawa ko. Hindi niya kasi nagustuhan iyong nakahanda nang mga susuotin niya, iyong mga tinignan ko kagabi bago ako umalis dito. Pero ewan ko bakit hindi niya nagustuhan ang mga 'yon, eh, ang gaganda naman no'n. Siguro ay hindi niya lang feel 'yong mga damit at saka hindi pasok sa taste niya't standards niya kaya we should adjust. Ngayon ay pinapakita ko sa kanya ang mga nagawa ko na para sa kanya, kinakabahan ako dahil baka hindi niya rin magustuhan ang mga ito. Right click siya nang right click, hinahanap kung ano ang matitipuhan niya. Dati naman ay hindi ganito, alam ko na sa lahat ng ginawa namin ay talagang pasok sa standards niya, hindi ko lang malaman kung ano ang nangyari ngayon. Kung ano ang brandi
Reddish Tulips Chapter 33.2
"May mali ba sa sinabi ko? Pero feeling ko mayroon talaga, ewan ko lang... pero bakit parang nasaktan din ako? Nasaktan din ako sa sarili kong sinabi, at lalong nanikip ang d*bdib ko no'ng binigay niyang reaksyon sa akin?" tanong ko, na pati ako ay hindi ko alam kung ano ba ang exact word sa nararamdaman ko. "Girl, of course, you'll also get hurt! Ang mean mo kaya! Masyadong straight to the point, though. What we should say? You're just stating facts, and we all know that's true. Na both of you are married, yes. But under a paper. And given what he reacted, hmm! So, fishy no'n, ah!" Tinignan ako ni Amiel na mayroong pang-aasar sa kanyang mukha pero hindi ko makuha ang gusto niyang iparating sa akin. "I don't get you that much?" patanong ko pang sambit dahil hindi ko naman talaga makuha ang gusto niyang iparating sa akin. Tinaasan pa ako ni Amiel ng kilay na parang hindi siya makapaniwala pero binigyan ko lang siya ng inosenteng mukha, dahil wala naman talaga akong kaide-idea. Umira
Reddish Tulips Chapter 34.1
"Sumama ka na kasi sa amin, Allison! Minsan lang iyon, panigurado ay masaya 'yon! Hindi ka ba napapagod sa cycle lang ng buhay mo? Puro ka na lang trabaho sabay uuwi lang din, gano'n lang palagi ang takbo ng buhay mo! Kahit ngayon lang naman, tara na kasi mag-bar na tayo!" sigaw sa akin ni Amiel, tinakpan ko pa ang tainga ko dahil sa sobrang lakas at ingay ng boses niya. Nakakarindi naman itong babaeng ito. Paano pilit kasi siya nang pilit na mag-bar kami, eh, ayaw ko nga at busy ako. Pero sabi niya kailangan daw muna ng excitement sa buhay at para daw mas ganahan pa raw lalo na magtrabaho, so paano matatapos kung hindi pa gawin ang trabaho ngayon? Kaya mas gusto kong gawin kaagad ang trabaho ko kaysa sa pag-bar-bar na gusto ni Amiel. "Eh, ayaw ko talaga, Amiel. Baka mamaya ano pa ang mangyari sa akin o sa atin diyan, eh. Delikado, kaya ayaw ko," pagtatanggi kong muli sa kagustuhan niyang isama ako sa lakad nila mamaya. Kasama rin ang mga kasamahan namin, halos lahat sila ay kasama,
Reddish Tulips Chapter 34.2
"Allison! Saan ang punta mo?! Ang daya mo, ah! Tumatakas ka sa shot mo. Ikaw na ang sunod, huwag mo kaming takasan!" sigaw ni Amiel, obviously lasing na siya. Pero patuloy lang ako palabas at gusto ko 'man siyang lingunin ay hindi ko na ginawa dahil nawala na sa paningin ko ang lalaking hinahabol ko. Si Louis... Marami na kaagad na tumatakbo sa isipan ko at una na roon kung siya ba talaga 'yon? Pero hindi ako puwedeng magkamali, kilala ko na siya. Alam ko na ang buo niyang pangangatawan. Pero sa kabilang bahagi ng isipan ko ay bakit naman siya narito, eh, mayroon siyang trabaho ngayon? Busy siya ngayon. Sa kabilang banda rin ng iniisip ko ay baka naman kaya siya narito ay baka iinom din siya, nakita niya lang ako sabay umalis din kaagad dahil baka mahuli ko siya? Hindi ko na alam! Ayaw ko na munang mag-conclude, anu-ano na naman ang pumapasok sa isipan ko dahil lang naman nakita ko siya. Baka mamaya ay hindi naman pala siya 'yon. Baka mamaya ay ibang tao naman pala 'yon, at baka
Reddish Tulips Chapter 35.1
Minulat ko nang kaunti ang mata ko at naramdaman ko kaagad ang sakit ng aking ulo. Napahawak ako sa noo ko at agad ko ring nilayo ang kamay ko dahil parang napaso ako nito. Ramdam ko rin ang panghihina ko, may sakit ba ako? Hinawakan ko naman ang leeg at ang kili-kili ko upang malaman kung mainit ba 'ko, at kung masakit ba talaga ang ulo ko dahil sa sakit o sa hangover lang naman ito?"Aray..." mahinang daing ko dahil sa tindi ng sakit ng nararamdaman ko. Narinig ko ang mahinang yabag mula sa ilabas kaya mabilis akong umayos at nagtulug-tulugan. Pumasok ang pamilyar na presensya, si Louis 'yon. Kahit papaano ay may naramdaman akong saya sa puso ko dahil alam kong narito na siya.Tahimik lang siyang lumapit sa akin at narinig ko ang pagbuhos ng tubig at unti kong minulat ang mata ko para makita ang ginagawa niya. Mayroon siyang bimpo at maliit na palanggana na mayroong lamang tubig at may yelo rin doon, amoy na amoy ko pa ang alcohol na sigurado ay nilagyan niya 'yon doon sa maliit na
Reddish Tulips Chapter 35.2
I did rest, I did take my meds, I did eat on time, and even drank a lot of water to keep me still on-gained energy. However, I don't know why my fever gets worsened. I know Louis did everything he could do to take good care of me, to give me his full potential of service, he did everything, and yet my temperature Fahrenheit degree went high. I couldn't feel myself, I'm too weak to move and speak. I barely open my eyes and I couldn't see clearly. With Louis responded, of course, he is so worried and he even called his doctor as soon as he saw me getting weaker and weaker. I hate hospitals, but I had no choice, I also need immediate action with my situation because I still have a job to work on, to be done. The world's really challenging and getting against me. My passion needs me now, I still have work to do. I was confined. I kept on sleeping and sleeping because I was too weak at everything. I feel like I'm burning in h*ll, I touched myself, and me, myself, felt the heat in me. My h
Pinakabagong kabanata
Reddish Tulips Special Chapter 4
"Look, Daddy! I have a perfect score!" bungad kaagad sa akin ni Philo pagkadating na pagkadating ko sa school nila para sunduin na sila. Hawak-hawak niya pa ang notebook niya para maipakita niya sa akin ang score niya at nakita ko nga roon ang perpekto niyang marka. "Wow! Well done, Philo!" Ngumiti naman siya nang matimis at si Allistair naman ay nahihiya niyang nilahad sa akin ang notebook niya at puro numbers 'yon kaya hindi na ako magdadalawang-isip na Math subject 'yon at perfect niya dahil paborito niya itong subject. Ginulo ko ang buhok ni Allistair at saka ko siya pinuri sa perfect score niya rin. "Ang galing ng mga anak ko ngayon, ah. We need to celebrate these small wins!" "Yay!" masayang sigaw ni Philo at si Allistair naman ay nakangiti lang. Sabay-sabay na kaming pumunta sa kotse ko at saka muna kami dumaan sa isang paborito nilang kainan after ng classes nila. Isa itong kilalang kainan dito dahil sa pang-snacks ang mga ito 'tulad ng mga donuts, drinks na mga milktea or
Reddish Tulips Special Chapter 3
Louis' POV "Daddy, Daddy, Daddy! Wake up! Please! Wake up, wake up!" sigaw ng matinis na boses at kahit inaantok pa ako ay pinilit ko namang imulat ang aking mata at nakita ko ang mala-angel na mukha ng anak kong babae. Napangiti naman ako dahil do'n, nakikita ko kasi si Allison sa kanya kaya tuwang-tuwa ako sa kanya. "Daddy, please! Stand up now, I'm getting mad already!" Natawa naman ako sa aking isipan ko dahil sa sinabi niya, para talagang makita kung magagalit talaga siya kaya nagtulug-tulugan pa muna ako para asarin siya. "Daddy, no!" Minulat ko ang aking mata at nakita kong namula na ang mata niya, malapit nang tumulo ang luha niya. Mabilis ko naman siyang niyakap at saka hiniga ko siya sa akin at saka mahigpit ko siyang niyakap, hindi ko na maramdaman sa aking tabi si Allison siguro ay hinahanda na si Allistair sa unang araw ngayon sa eskwelahan nila na ngayong dalawa. Nakapang-alis na nga ang anak kong babae, baka magusot ko ang damit niya kaya nagrereklamo na siya. "Dadd
Reddish Tulips Special Chapter 2
"Allistair Kyzen Gomez Sorreño." Natuwa naman ako nang tawagin ko ang pangalan ng aking anak, nasa kamay ko na siya at ang liit-liit niya. Kakaibang tuwa ang aking naramdaman. Ang tuwang walang katumbas na tanging iisang tao lang ang makakapagbigay nito sa akin. Hinaplos ko nang dahan-dahan ang mukha ng anak ko habang natutulog ito. Dahan-dahan ko pa hinalikan ang pisngi nito at saka nilapit ko ang pisngi ko sa kanya. Pumikit ako at dinamnam ang pagkakataon at saka minulat ang aking mga mata at nakita ko na si Louis ito, nakangiti nang matamis at saka niya ako hinalikan sa noo. "Thank you for this, love." Nantubig ang mata ko dahil sa kakaibang saya na naging hatid nito sa amin 'to ni Louis para sa aming dalawa. Ang tagal ko na ring inaasam ang ganitong klaseng pangyayari sa aking buhay at si Louis ang kasama ko. Tinignan ko ulit ang anak naming dalawa at nakita ko kung paano sumilay ang ngiti niya. Lumigaya naman ang puso ko dahil lang sa simpleng gano'n. Lumipas ang ilang araw a
Reddish Tulips Special Chapter 1
Allison's POV. "Love, pretty please?" pagpipilit ko pa sa kanya dahil hindi niya pa rin siya pumapayag sa gusto ko. Gustung-gusto ko na kasing gawin sa akib ni Louis ang isang bagay na kahit ito na lang kasi wala eh... bored ako. Gusto ko lang talaga gawi ni Louis ang bagay na hinihiling ko sa kanya. "Are you even serious?" Tumango naman ako sa kanya kaagad at saka nag-pretty eyes pa sa kanya para sundin niya na ako, hindi ko na nga alam kung maayos pa ba ang itsura ko at kung may kinang pa ba 'yong ganda ko, wala na akong pakialam. Bumuntonghininga naman siya at saka niya kinuha ang kamay ko at saka niya lang naman hinilot ang mga ito, pero... ang sinabi ko sa kanya na hanggang gabi niya gagawin 'yon. Natawa naman ako sa pinapagawa ko sa kanya. Talagang lahat ng gusto ko ay susundin niya, kahit ano pa 'yan. Well, siguro kaya niya ginagawa because I'm happy to announce that I'm already 9 months pregnant! Ang bilis talaga ng mga araw na nagdaan parang kahapon lang ay sinasabi lang
Reddish Tulips Epilogue (4th Part of 4)
"Allison!" tawag ko at saka naman nagtuluy-tuloy ang pagdaan ng mga tao, nakita ko na tumingin pabalik si Allison at hindi akong magkakamali na siya 'yon. Sabi ng tauhan ko na nasa airport ang mahal ko at papaalis na ito. Ayaw kong iwanan niyang ganito lang kami, ang halos tatlong taon namin o dalawang taon na magkasama kami ay matatapos lang din nang ganu'n-gano'n lang, hindi ako papayag. Nangako rin isyang kakauspain niya ako, na magkakaayos kami at papakinggan niya na ako. Kung ano ba talaga ang tunay na nangyari, nalaman ko na lang din sa mga katulong na kinuha na raw lahat ni Allison ang mga gamit niya. Ngayon ay ito pala ang rason, may kinailangan lang akong asikasuhin sa kumpanya at ito na pala kaagad ang malalaman ko... iiwan niya na ako. Pero huli na ang lahat, wala na siya. Tuluyan na siyang nawala hanggang sa tinitigan ko na lang kung paano lumipad ang eroplanong sinasakyan niya at tuluyang na nga siyang nawala sa kamay ko. Gusto kong sumigaw, gusto kong magwala, gusto kon
Reddish Tulips Epilogue (3rd Part of 4)
"Okay then, if that makes you feel okay. I'll do it, anything for you. Just name it, my love," sabi ko at kung ano ang gusto ng mahal ko ay gagawin ko. Nakakainis kasi 'yong nurse na 'yon kaya pinatanggal ko, i know that I acted so immatured pero hindi ko kasi mapigilan at 'yong mga tinginan no'ng lalaking 'yon. Kaya talagang galit na galit ako sa hospital at tinakot ko na kayang-kaya kong pabagsakin 'yon para lang matanggal nila 'yong nurse. Pero nalaman ng mahal ko, at sinabi niya na ngayon ang dapat kong gawin at mas alam niya. Kaya makikinig din ako sa kanya, wala, eh... under ako. Pagkatapos no'n ay balik na ulit kami sa kailangan naming gawin. Habang nagscro-scroll ako online at nakita ko na may mga alagang hayop ang iba't ibang celebrities at kahit papaano ay nakakuha ako ng idea na kumuha na rin ako ng isa, matagal ko na ring pangarap na mag-alaga ng mga hayop at nakakaginhawa siya kapag pag-uwi mo sa bahay na makikita sila na kasama ang Mommy nila, si Allison. Natawa naman
Reddish Tulips Epilogue (2nd Part of 4)
"Bro, what do you think? Punta ka na rin para pupunta na rin ako! Nakakatamad kasi baka mamaya ay wala akong kilala ro'n. Inimbita magulang ko sabay idadamay nila ako, eh, ayaw ko ngang dumalo roon," pagpipilit pa ng kaibigan kong si Hermes. Ilang beses niya na akong niyaya na um-attend ako ng isang kasal, isang kasal sa dami kong ginagawa. At sa tingin niya ba ay libre ako no'ng araw na 'yon? Hindi. Hindi na ako puwedeng gumawa pa ng ibang bagay dahil tambak ako ng daming gawain. "No," simple kong sagot sa kanya at natawa naman siya agad. "Ayan kasi! Lasing pa, inom pa, babae pa! Ano ka ngayon? Ang dami mong gagawin ngayon sa kumpanya niyo, tambak na tambak ka!" pang-aasar niya at saka siya tumawa nang malakas, sinamaan ko naman siya ng tingin. Palagi na lang sinasabi na kung sinu-sino ang babae ko, sila naman itong nagi-insist sa akin pero hindi ko tinutuloy hangga't walang consent nila. Ayaw ko rin namang gumawa ng gano'ng klaseng bagay lang ng walang permisyon ng babae at syemp
Reddish Tulips Epilogue (1st Part of 4)
"Bakit naman ako iiyak? Sino ba kayo?" narinig ko 'yon mula sa malapit na parte sa paligid ko kaya humarap ako kung saan-saan hanggang sa narinig kong muli ang boses ng matinis na babae. Nang makita ko na ay mayroong nakapalibot sa kanyang dalawang babae at mukhang inaasar siya nito. "Ano naman ngayon kung may bungal ngipin ko?! Eh, maganda pa rin naman ako. Eh, kayo ba?" dagdag pa ng babae, at hindi ko maiwasan na masiyahan dahil sa kung papaano siya magsalita.Maldita ito pero ramdam mo na tinatapangan niya lang ang kanyang boses para maipakitang matapang siya. Tinuruan ako ni Mommy na huwag akong makialam sa ginagawa ng ibang tao, pero naramdaman ko ngayon ay gulo naman ito at gusto kong maging maayos lang ang lahat ng ito kaya naman napagpasyahan ko na lapitan sila at awatin.Tinulak no'ng babae na inaasar 'yong babaeng tinatapangan ang kanyang sarili para hindi maapi, nag-alala naman ako kaagad kaya mabilis akong pumunta sa gawi nila. "Eh, bungal ka kasi! Ang pangit! At saka iiya
Reddish Tulips Chapter 60
"Huh? Puwede bang ipaliwanag mo muna sa akin kung ano'ng nangyayari? Akala ko ba ay may nangyayari kay Louis? Nasaan ba siya? Pinag-aalala niyo pa ako, lalo ka na! 'Yong mga sigaw-sigaw mo pa sa akin kanina, nag-aalala talaga ako nang sobra!" irita kong sabi sa kanya at siya naman ay nag-peace sign lang at tumawa. Napairap naman ko dahil kalokohan niya na naman ata kung anu-ano ang mga sinabi niya kanina. "Huwag ka nang maraming tanong at sinasabi basta ang malinaw ay narito ka na! Kapag sinabi ko sa 'yo, edi hindi na siya surprise, 'di ba? Okay 'yang pag-aalala mo, ibig sabihin lang no'n na sobra-sobra mong mahal si Louis, ayie!" Tinulak niya pa ako nang mahina at patuloy pa rin ang kasiyahan sa aking gilid, pero limited pa 'yong ilaw, may iba pang parte ng venue ay walang ilaw. "Well, ang galing ko na atang umarte at napaniwala kitang may nangyari nga sa mahal na mahal mo!" Tumawa naman siya nang malakas kaya naman sinamaan ko siya ng tingin. "At saka huwag mo muna siyang hanapin,
