LOGINShare
Chapter 34.1
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
Reddish Tulips Chapter 34.2
"Allison! Saan ang punta mo?! Ang daya mo, ah! Tumatakas ka sa shot mo. Ikaw na ang sunod, huwag mo kaming takasan!" sigaw ni Amiel, obviously lasing na siya. Pero patuloy lang ako palabas at gusto ko 'man siyang lingunin ay hindi ko na ginawa dahil nawala na sa paningin ko ang lalaking hinahabol ko. Si Louis... Marami na kaagad na tumatakbo sa isipan ko at una na roon kung siya ba talaga 'yon? Pero hindi ako puwedeng magkamali, kilala ko na siya. Alam ko na ang buo niyang pangangatawan. Pero sa kabilang bahagi ng isipan ko ay bakit naman siya narito, eh, mayroon siyang trabaho ngayon? Busy siya ngayon. Sa kabilang banda rin ng iniisip ko ay baka naman kaya siya narito ay baka iinom din siya, nakita niya lang ako sabay umalis din kaagad dahil baka mahuli ko siya? Hindi ko na alam! Ayaw ko na munang mag-conclude, anu-ano na naman ang pumapasok sa isipan ko dahil lang naman nakita ko siya. Baka mamaya ay hindi naman pala siya 'yon. Baka mamaya ay ibang tao naman pala 'yon, at baka
Reddish Tulips Chapter 35.1
Minulat ko nang kaunti ang mata ko at naramdaman ko kaagad ang sakit ng aking ulo. Napahawak ako sa noo ko at agad ko ring nilayo ang kamay ko dahil parang napaso ako nito. Ramdam ko rin ang panghihina ko, may sakit ba ako? Hinawakan ko naman ang leeg at ang kili-kili ko upang malaman kung mainit ba 'ko, at kung masakit ba talaga ang ulo ko dahil sa sakit o sa hangover lang naman ito?"Aray..." mahinang daing ko dahil sa tindi ng sakit ng nararamdaman ko. Narinig ko ang mahinang yabag mula sa ilabas kaya mabilis akong umayos at nagtulug-tulugan. Pumasok ang pamilyar na presensya, si Louis 'yon. Kahit papaano ay may naramdaman akong saya sa puso ko dahil alam kong narito na siya.Tahimik lang siyang lumapit sa akin at narinig ko ang pagbuhos ng tubig at unti kong minulat ang mata ko para makita ang ginagawa niya. Mayroon siyang bimpo at maliit na palanggana na mayroong lamang tubig at may yelo rin doon, amoy na amoy ko pa ang alcohol na sigurado ay nilagyan niya 'yon doon sa maliit na
Reddish Tulips Chapter 35.2
I did rest, I did take my meds, I did eat on time, and even drank a lot of water to keep me still on-gained energy. However, I don't know why my fever gets worsened. I know Louis did everything he could do to take good care of me, to give me his full potential of service, he did everything, and yet my temperature Fahrenheit degree went high. I couldn't feel myself, I'm too weak to move and speak. I barely open my eyes and I couldn't see clearly. With Louis responded, of course, he is so worried and he even called his doctor as soon as he saw me getting weaker and weaker. I hate hospitals, but I had no choice, I also need immediate action with my situation because I still have a job to work on, to be done. The world's really challenging and getting against me. My passion needs me now, I still have work to do. I was confined. I kept on sleeping and sleeping because I was too weak at everything. I feel like I'm burning in h*ll, I touched myself, and me, myself, felt the heat in me. My h
Reddish Tulips Chapter 35.3
May iba akong klaseng kabang naramdaman, siguro ay kay tagal ko na ring iniisip ito kaya ganitong klaseng kaba ang nararamdaman ko. Kahit nakahiga pa lamang ako rito sa puwesto ko. Alis na namin ngayong araw mula sa hospital, actually kahapon pa ako ayos pero sabi na bukas o ngayon na raw ang puwede kong alis. Kailangan daw buuin ang ikapitong araw, ewan ko ba bakit gano'n ang hospital. Isang linggo palagi. Ayaw ko na rin talaga iyong ambience rito at 'yong amoy nito, hindi ko talaga gusto ang mga hospitals. Ngayon ay dahil sa sinabi ni Louis ay tuluyan na kaming natahimik ngayon. Hinihintay ko lang siyang may sabihin muli at baka sabihin niya rin ito maya-maya. Pero lumipas na ata ang mahabang oras ay nagkatitigan lang kami at wala pa rin akong naririnig na kahit anong salita mula sa kanya. "What?" Tinaasan ko na siya ng kilay para matakot na siya at sabihin na sa akin kaagad ngayon. Kung noon ay hindi ko magawa-gawa ang ganitong katarayan ko dahil hinang-hina pa ako at ang lala ng
Reddish Tulips Chapter 35.4
I couldn't help to feel something in my stomach the way he handled the situation. All I thought was he would also fight back, the way I shouted to him. And what made me even more surprised was that he was just so calm talking to me and he didn't even bother to say anything else. I thought we would have an unending argument about this. Sa isang gano'n ko lang ay okay na kaagad siya, na parang hindi na siya nagalit pa. Hindi 'man lang ba niya inalam ang kahit anong iba pang bagay, basta sa kanya ay kung saan ako magiging okay ay roon na rin siya. Ibang klaseng tibok ng aking puso at kiliti na nararamdman sa aking tiyan na hindi ko mapigilang hindi maramdaman at alalahanin kung ano ang ibig nitong sabihin. Kinikilig ako sa ginawa niya? O siguro ay natutuwa lang ako sa naging response niya. Pero nakakapanibago lang siguro? Ang alam ko sa mga gano'ng bagay ay mahaba-haba pang usapan ang mangyayari sa amin, pero ngayon ay isang salitaan lang ay tapos na. Habang nagmamaneho siya ay tahimik
Reddish Tulips Chapter 36.1
"Welcome back!" malakas na sigaw ng kasamahan ko at napasigaw pa ako sa gulat dahil mayroon pa silang pinaputok na kung ano sabay may lumabas na mga confetti, sobrang lakas no'n parang medyo nabasag eardrum ko roon. Ngumiti ako sa kanilang lahat at saka may binigay sa akin si Avereal ng bulaklak, at si Amiel naman ay hawak-hawak niya ang cake na may nakasulat na Welcome back, tumakas sa inuman. "Oh, alam mo na! Blow mo na, tumakas sa inuman!" Nagtawanan naman ang lahat ng kasamahan namin dito at pati ako ay natawa na rin. "Mayroon akong hinanap no'n!" depensa ko naman kay Amiel at saka niya ako pinanlakihan ng mata, sinasabing gets niya naman at nagbibiro lang siya. Tumatawa akong umirap sa kanya at saka ko na ngayon hinipan ang kandila. Sabay-sabay naman silang nagsigawan at akala mo naman talaga kung anong okasyon ngayon. "Ay, 'Te! Pinapabigay nga pala ni Ms. Jeremiah sa 'yo, oh," sambit ni Ivy, isa sa mananahi namin, siya 'yong tagatingin kung may kailangan pa bang iplakado lalo
Reddish Tulips Chapter 36.2
"Yes, actually by next week na nga pipili si Ms. Jeremiah. At ilang weeks na nga lang din ang bibilangin para doon sa special event nila, supporting advocacy raw for our environment o sa mga bata, medyo nakalimutan ko, however, both whichever advocady will be. I like it because as much as we can provide sustainability and accountability, we're giving that to masses," nakangiti kong kuwento at saka ko hinihimas sa likod si Kiel, natutulog. Si Kye kasi ay nasa likod at kitang-kita namin siya mula sa salamin ng sasakyan na nae-enjoy niyang panoorin ang labas kaya hinayaan na lang namin siya at tahimik naman siya ngayon. Nacu-cute-an ako sa diaper ng dalawa naming alaga dahil parang mas malaki pa 'yon kaysa sa kanila. "Nice advocacy and with your brand providing sustainability in every clothing you all are making, we're also making sure that what we're building such branches are eco-friendly and still close to nature. If it is about children, we also have a heart for them." Napatango nam
Reddish Tulips Chapter 37.1
Flashes of cameras will be heard and sparkles, different lights, and magnificent people will be seen here. Yes, today is the day that Ms. Jeremiah or should I say, Ms. Jem or even only Jem. She said that it's her nickname, she gave us the right to call her that because after all, we all are not just partners but already established a connection that can be labeled as friends. We watched her as she gracefully walked in the dress that A.A. Studio brand, and she is wearing the Hot Pink that I've given my love and passion in my profession. It was flowy and lovely especially as Jem walks with grace, poise, and confidence. I couldn't help but also clap at her as everybody does. She's so stunning. "Yes! I really loved this dress so much, this is so far my favorite in my wardrobe, but I like everything for sure. But this one really gave me like I feel like this one suits me more. I would like to thank Allison Gomez, Amiel, and all of your team. Not for being arrogant, but I feel like this o
Latest chapter
Reddish Tulips Special Chapter 4
"Look, Daddy! I have a perfect score!" bungad kaagad sa akin ni Philo pagkadating na pagkadating ko sa school nila para sunduin na sila. Hawak-hawak niya pa ang notebook niya para maipakita niya sa akin ang score niya at nakita ko nga roon ang perpekto niyang marka. "Wow! Well done, Philo!" Ngumiti naman siya nang matimis at si Allistair naman ay nahihiya niyang nilahad sa akin ang notebook niya at puro numbers 'yon kaya hindi na ako magdadalawang-isip na Math subject 'yon at perfect niya dahil paborito niya itong subject. Ginulo ko ang buhok ni Allistair at saka ko siya pinuri sa perfect score niya rin. "Ang galing ng mga anak ko ngayon, ah. We need to celebrate these small wins!" "Yay!" masayang sigaw ni Philo at si Allistair naman ay nakangiti lang. Sabay-sabay na kaming pumunta sa kotse ko at saka muna kami dumaan sa isang paborito nilang kainan after ng classes nila. Isa itong kilalang kainan dito dahil sa pang-snacks ang mga ito 'tulad ng mga donuts, drinks na mga milktea or
Reddish Tulips Special Chapter 3
Louis' POV "Daddy, Daddy, Daddy! Wake up! Please! Wake up, wake up!" sigaw ng matinis na boses at kahit inaantok pa ako ay pinilit ko namang imulat ang aking mata at nakita ko ang mala-angel na mukha ng anak kong babae. Napangiti naman ako dahil do'n, nakikita ko kasi si Allison sa kanya kaya tuwang-tuwa ako sa kanya. "Daddy, please! Stand up now, I'm getting mad already!" Natawa naman ako sa aking isipan ko dahil sa sinabi niya, para talagang makita kung magagalit talaga siya kaya nagtulug-tulugan pa muna ako para asarin siya. "Daddy, no!" Minulat ko ang aking mata at nakita kong namula na ang mata niya, malapit nang tumulo ang luha niya. Mabilis ko naman siyang niyakap at saka hiniga ko siya sa akin at saka mahigpit ko siyang niyakap, hindi ko na maramdaman sa aking tabi si Allison siguro ay hinahanda na si Allistair sa unang araw ngayon sa eskwelahan nila na ngayong dalawa. Nakapang-alis na nga ang anak kong babae, baka magusot ko ang damit niya kaya nagrereklamo na siya. "Dadd
Reddish Tulips Special Chapter 2
"Allistair Kyzen Gomez Sorreño." Natuwa naman ako nang tawagin ko ang pangalan ng aking anak, nasa kamay ko na siya at ang liit-liit niya. Kakaibang tuwa ang aking naramdaman. Ang tuwang walang katumbas na tanging iisang tao lang ang makakapagbigay nito sa akin. Hinaplos ko nang dahan-dahan ang mukha ng anak ko habang natutulog ito. Dahan-dahan ko pa hinalikan ang pisngi nito at saka nilapit ko ang pisngi ko sa kanya. Pumikit ako at dinamnam ang pagkakataon at saka minulat ang aking mga mata at nakita ko na si Louis ito, nakangiti nang matamis at saka niya ako hinalikan sa noo. "Thank you for this, love." Nantubig ang mata ko dahil sa kakaibang saya na naging hatid nito sa amin 'to ni Louis para sa aming dalawa. Ang tagal ko na ring inaasam ang ganitong klaseng pangyayari sa aking buhay at si Louis ang kasama ko. Tinignan ko ulit ang anak naming dalawa at nakita ko kung paano sumilay ang ngiti niya. Lumigaya naman ang puso ko dahil lang sa simpleng gano'n. Lumipas ang ilang araw a
Reddish Tulips Special Chapter 1
Allison's POV. "Love, pretty please?" pagpipilit ko pa sa kanya dahil hindi niya pa rin siya pumapayag sa gusto ko. Gustung-gusto ko na kasing gawin sa akib ni Louis ang isang bagay na kahit ito na lang kasi wala eh... bored ako. Gusto ko lang talaga gawi ni Louis ang bagay na hinihiling ko sa kanya. "Are you even serious?" Tumango naman ako sa kanya kaagad at saka nag-pretty eyes pa sa kanya para sundin niya na ako, hindi ko na nga alam kung maayos pa ba ang itsura ko at kung may kinang pa ba 'yong ganda ko, wala na akong pakialam. Bumuntonghininga naman siya at saka niya kinuha ang kamay ko at saka niya lang naman hinilot ang mga ito, pero... ang sinabi ko sa kanya na hanggang gabi niya gagawin 'yon. Natawa naman ako sa pinapagawa ko sa kanya. Talagang lahat ng gusto ko ay susundin niya, kahit ano pa 'yan. Well, siguro kaya niya ginagawa because I'm happy to announce that I'm already 9 months pregnant! Ang bilis talaga ng mga araw na nagdaan parang kahapon lang ay sinasabi lang
Reddish Tulips Epilogue (4th Part of 4)
"Allison!" tawag ko at saka naman nagtuluy-tuloy ang pagdaan ng mga tao, nakita ko na tumingin pabalik si Allison at hindi akong magkakamali na siya 'yon. Sabi ng tauhan ko na nasa airport ang mahal ko at papaalis na ito. Ayaw kong iwanan niyang ganito lang kami, ang halos tatlong taon namin o dalawang taon na magkasama kami ay matatapos lang din nang ganu'n-gano'n lang, hindi ako papayag. Nangako rin isyang kakauspain niya ako, na magkakaayos kami at papakinggan niya na ako. Kung ano ba talaga ang tunay na nangyari, nalaman ko na lang din sa mga katulong na kinuha na raw lahat ni Allison ang mga gamit niya. Ngayon ay ito pala ang rason, may kinailangan lang akong asikasuhin sa kumpanya at ito na pala kaagad ang malalaman ko... iiwan niya na ako. Pero huli na ang lahat, wala na siya. Tuluyan na siyang nawala hanggang sa tinitigan ko na lang kung paano lumipad ang eroplanong sinasakyan niya at tuluyang na nga siyang nawala sa kamay ko. Gusto kong sumigaw, gusto kong magwala, gusto kon
Reddish Tulips Epilogue (3rd Part of 4)
"Okay then, if that makes you feel okay. I'll do it, anything for you. Just name it, my love," sabi ko at kung ano ang gusto ng mahal ko ay gagawin ko. Nakakainis kasi 'yong nurse na 'yon kaya pinatanggal ko, i know that I acted so immatured pero hindi ko kasi mapigilan at 'yong mga tinginan no'ng lalaking 'yon. Kaya talagang galit na galit ako sa hospital at tinakot ko na kayang-kaya kong pabagsakin 'yon para lang matanggal nila 'yong nurse. Pero nalaman ng mahal ko, at sinabi niya na ngayon ang dapat kong gawin at mas alam niya. Kaya makikinig din ako sa kanya, wala, eh... under ako. Pagkatapos no'n ay balik na ulit kami sa kailangan naming gawin. Habang nagscro-scroll ako online at nakita ko na may mga alagang hayop ang iba't ibang celebrities at kahit papaano ay nakakuha ako ng idea na kumuha na rin ako ng isa, matagal ko na ring pangarap na mag-alaga ng mga hayop at nakakaginhawa siya kapag pag-uwi mo sa bahay na makikita sila na kasama ang Mommy nila, si Allison. Natawa naman
Reddish Tulips Epilogue (2nd Part of 4)
"Bro, what do you think? Punta ka na rin para pupunta na rin ako! Nakakatamad kasi baka mamaya ay wala akong kilala ro'n. Inimbita magulang ko sabay idadamay nila ako, eh, ayaw ko ngang dumalo roon," pagpipilit pa ng kaibigan kong si Hermes. Ilang beses niya na akong niyaya na um-attend ako ng isang kasal, isang kasal sa dami kong ginagawa. At sa tingin niya ba ay libre ako no'ng araw na 'yon? Hindi. Hindi na ako puwedeng gumawa pa ng ibang bagay dahil tambak ako ng daming gawain. "No," simple kong sagot sa kanya at natawa naman siya agad. "Ayan kasi! Lasing pa, inom pa, babae pa! Ano ka ngayon? Ang dami mong gagawin ngayon sa kumpanya niyo, tambak na tambak ka!" pang-aasar niya at saka siya tumawa nang malakas, sinamaan ko naman siya ng tingin. Palagi na lang sinasabi na kung sinu-sino ang babae ko, sila naman itong nagi-insist sa akin pero hindi ko tinutuloy hangga't walang consent nila. Ayaw ko rin namang gumawa ng gano'ng klaseng bagay lang ng walang permisyon ng babae at syemp
Reddish Tulips Epilogue (1st Part of 4)
"Bakit naman ako iiyak? Sino ba kayo?" narinig ko 'yon mula sa malapit na parte sa paligid ko kaya humarap ako kung saan-saan hanggang sa narinig kong muli ang boses ng matinis na babae. Nang makita ko na ay mayroong nakapalibot sa kanyang dalawang babae at mukhang inaasar siya nito. "Ano naman ngayon kung may bungal ngipin ko?! Eh, maganda pa rin naman ako. Eh, kayo ba?" dagdag pa ng babae, at hindi ko maiwasan na masiyahan dahil sa kung papaano siya magsalita.Maldita ito pero ramdam mo na tinatapangan niya lang ang kanyang boses para maipakitang matapang siya. Tinuruan ako ni Mommy na huwag akong makialam sa ginagawa ng ibang tao, pero naramdaman ko ngayon ay gulo naman ito at gusto kong maging maayos lang ang lahat ng ito kaya naman napagpasyahan ko na lapitan sila at awatin.Tinulak no'ng babae na inaasar 'yong babaeng tinatapangan ang kanyang sarili para hindi maapi, nag-alala naman ako kaagad kaya mabilis akong pumunta sa gawi nila. "Eh, bungal ka kasi! Ang pangit! At saka iiya
Reddish Tulips Chapter 60
"Huh? Puwede bang ipaliwanag mo muna sa akin kung ano'ng nangyayari? Akala ko ba ay may nangyayari kay Louis? Nasaan ba siya? Pinag-aalala niyo pa ako, lalo ka na! 'Yong mga sigaw-sigaw mo pa sa akin kanina, nag-aalala talaga ako nang sobra!" irita kong sabi sa kanya at siya naman ay nag-peace sign lang at tumawa. Napairap naman ko dahil kalokohan niya na naman ata kung anu-ano ang mga sinabi niya kanina. "Huwag ka nang maraming tanong at sinasabi basta ang malinaw ay narito ka na! Kapag sinabi ko sa 'yo, edi hindi na siya surprise, 'di ba? Okay 'yang pag-aalala mo, ibig sabihin lang no'n na sobra-sobra mong mahal si Louis, ayie!" Tinulak niya pa ako nang mahina at patuloy pa rin ang kasiyahan sa aking gilid, pero limited pa 'yong ilaw, may iba pang parte ng venue ay walang ilaw. "Well, ang galing ko na atang umarte at napaniwala kitang may nangyari nga sa mahal na mahal mo!" Tumawa naman siya nang malakas kaya naman sinamaan ko siya ng tingin. "At saka huwag mo muna siyang hanapin,
