Chapter 2

Nang makalayo na si Willow, may ilan pa ring pailing-iling at nagtatawanan.

"Ano ba 'yan, nagtatampo pa siya? Mamaya, kapag nalaman niyang hindi siya pakakasalan ni Benedict, siguradong siya pa mismo ang lulusong sa tubig para kunin ang singsing!"

"Tama! Sino ba ang hindi nakakaalam na ang mahal talaga ni Benedict Alvarez ay si Ysabella Javier? Sino ba siya? Isa lang siyang desperadang babaeng habol nang habol kay Benedict Alvarez! Kung hindi lang siya gusto ni Old Madam Alvarez, ni hindi siya titingnan ni Benedict!"

...

Habang patuloy ang bulungan ng mga tao, bumalik na si Willow sa loob ng engrandeng bulwagan ng engagement party.

Basang-basa pa rin siya. Nakita siya ng kanyang madrastang si Estrelita at agad siyang sinundan.

"Willow! Saan ka ba galing? Bakit ka basang-basa? Alam mo bang engagement party mo ngayon? Bilisan mong patuyuin ang damit mo!"

At saka pa nito sinulyapan ang suot niya.

"Ano ba 'yang suot mo? Masyadong konserbatibo! Ang mga lalaki, gusto nila ng kaakit-akit na babae!"

Hinila ni Estrelita ang kwelyo ng suot niyang damit, hanggang sa lumitaw ang hati sa pagitan ng kanyang dibdib. Doon lang ito tumango nang may kasiyahan.

Pero hindi siya pinansin ni Willow. Sa halip, tumingin siya sa paligid ng bulwagan, hinahanap ang isang tao.

Napuno na ng mga bisita ang buong silid. Ang ilaw ay medyo madilim at ang karamihan ng tao ay abala sa pakikipag-usap sa isang lalaki sa gitna ng silid.

Si Benedict.

Nakasuot si Benedict ng itim na suit at ang mukha niya ay kasing lamig ng yelo. Ang kanyang matalim na mga mata ay walang bahid ng emosyon. Ang buong aura niya ay parang nagsasabing huwag siyang lapitan ninuman.

Mataas ang ilong niya, manipis at matigas ang kanyang labi, isang lalaking parang perpektong likha ng Diyos.

"Ang mga lalaki, puro pagnanasa lang ang iniisip. Pagkatapos ng gabing ito, magiging fiancée ka na ni Benedict Alvarez. Ang kailangan mong gawin ay pasayahin siya at siguraduhin mong mabuntis ka agad! Kapag nagkaanak ka na, sigurado na ang kasal mo! Isipin mo, kapag naging asawa ka ng isang Alvarez, magiging marangya na ang buhay mo, Willow!"

Habang nagsasalita si Estrelita, kitang-kita sa mukha niya ang sobrang kasabikan, na parang siya mismo ang ikakasal kay Benedict.

Napangisi lang si Willow. Maginhawang buhay? Sa past life niya, ibinigay niya ang lahat kay Benedict sa loob ng tatlong taon.

At ano ang naging kapalit?

Sa mismong araw ng kanilang kasal, dinukot siya ng mga kaaway ni Benedict. Tatlong araw at tatlong gabi siyang pinahirapan!

Noong unang araw, buong puso siyang umaasa na pupuntahan siya ni Benedict para iligtas siya.

Pero sa halip na hanapin siya, si Benedict ay mas piniling pumunta sa airport para salubungin si Ysabella. Sa mismong wedding venue na dapat para sa kanila, doon nagpalitan ng singsing sina Benedict at Ysabella, nangako ang dalawa sa isa’t isa na magmamahalan sila habambuhay.

Habang siya, walang alam at naghihintay nang walang saysay, umaasa pa rin sa lalaking hindi siya kailanman minahal.

Kinabukasan, hindi man lang nag-alala si Benedict sa pagkawala niya. Bagkus, ipinahayag pa nitong siya mismo ang tumakas sa kasal! Alam ni Benedict na dinukot siya, pero mas inuna pa nitong ipakita sa lahat kung gaano sila kasaya ni Ysabella.

Sa ikatlong araw, ganap na ni Benedict itinakwil si Willow, tumangging magbayad ng ransom para iligtas siya at agad na nagpakasal kay Ysabella.

Sa tatlong araw na iyon, parang impyerno ang pinagdaanan niya.

Mula sa isang pusong puno ng pag-asa, nauwi sa isang pusong tuluyang namatay.

At ngayon… Narito ulit siya. Narito sa engagement party nilang dalawa ni Benedict.

Ngunit kahit sa pananamit, kitang-kita niya kung gaano siya ginawang kopya ni Ysabella.

Buong Lavender City ang nakakaalam na ang tunay na mahal ni Benedict ay si Ysabella.

At siya? Isa lang siyang cheap copy ni Ysabella. Sariwang-sariwa pa rin sa alaala niya ang eksaktong pangyayari sa gabing ito.

Nang una niyang makita si Benedict sa ganitong kasuotan, ang tingin nito sa kanya ay puno ng matinding pagkasuklam.

At malamig itong nagsabi, "Isa ka lang cheap copy ni Ysabella. Hindi kailanman magpapakababang babae si Ysabella tulad mo."

Si Ysabella ay nag-iisang anak ng pamilyang Javier. Bata pa lang sila ni Benedict, sila na ang itinadhana sa isa’t isa.

Kung hindi lang lumala ang tensyon sa pagitan ng pamilya Javier at pamilya Alvarez, kung hindi lang hindi makapagbigay ng suporta ang pamilya Javier sa negosyo ng Alvarez family noong nangangailangan ito ng tulong, at kung hindi lang ayaw kay Ysabella ng Old Madam Alvarez, matagal nang pinakasalan ni Benedict si Ysabella.

Ang babaeng gusto ni Benedict ay isang tahimik, mahinhin, at malinis na babae.

At siya? Dahil lang may bahagyang pagkakahawig sila ni Ysabella, pinilit siya ni Estrelita na gayahin ito para magustuhan siya ni Benedict.

Tatlong taon niyang sinubukang makuha ang atensyon ni Benedict. Buong Lavender City ang nakakaalam kung gaano niya ibinaba ang sarili para lang mapasama sa Alvarez family.

Pero si Benedict? Ni hindi siya tinapunan ng tingin. Sa huli, ang dahilan lang kaya siya pinayagan sa Alvarez family ay dahil gusto siya ng Old Madam na lola ni Benedict.

At ngayon, heto siya.

Tatlong taon ng kahihiyan. Tatlong taon ng pagiging gamit lang sa laro ni Benedict. Tatlong taon ng pagiging isang disposable na bagay sa buhay niya.

Lahat ng alaala ay bumalik, at sa sandaling iyon, napagtanto ni Willow ang isang bagay, ayaw na niyang ipagpilitan pa ang sarili niya.

Kung gusto ni Benedict si Ysabella, sige. Ibibigay na niya ito sa kanya.

"Tita, gusto ko lang sanang makausap si Benedict nang pribado."

Nakasuot siya ng mapayapang ngiti sa kanyang mukha, tulad ng dati, parang masunuring bata.

At dahil dito, agad na nawala ang pagdududa ni Estrelita.

"Oh! Tama lang 'yan! Tama lang 'yan! Mabuti na ang magkausap kayong dalawa. Tutal, magiging pamilya na rin kayo!"

Nakangiti si Estrelita hanggang hindi na halos magtagpo ang kanyang labi, saka niya agad binitiwan si Willow at inayos ang kanyang damit.

Doon lang naglakad si Willow papunta kay Benedict. Pero ni hindi siya tiningnan ni Benedict. At bago pa siya makalapit, agad siyang hinarang ng mga bodyguard nito.

"Ms. Torres, abala si Mr. Alvarez ngayon. Hindi siya maaaring makipagkita sa inyo," malamig na sabi ng isang bodyguard.

"May kailangan akong sabihin kay Benedict," sagot niya.

"Abala si Mr. Alvarez sa pakikipag-usap sa mga bisita. Wala siyang oras."

Kita sa mukha ng bodyguard ang pagkainis. Napansin ni Willow ang pagtrato nila sa kanya. Tama lang naman.

Sa paningin ng lahat, siya ay isang babaeng walang ginawa kundi habulin si Benedict.

Hindi na siguro nakapagtataka kung bakit ganito ang asal ng mga tao sa paligid niya, siguradong inis na rin si Benedict sa kanya. Kung hindi, hindi niya hahayaan ang mga tauhan niyang pagsalitaan siya nang ganito.

"Pagkatapos ng gabing ito, magiging fiancée na ako ni Benedict. Ganyan ba kayo makipag-usap sa magiging asawa ng amo ninyo? Hindi niyo ba iniisip ang magiging resulta nito?"

Narinig iyon ng bodyguard at lalo pa siyang tiningnan nang may pang-uuyam.

"Ms. Torres, engagement party niyo lang ito, hindi pa kasal. At kahit kasal na nga kayo, ang utos ay utos. Sinabi ni Mr. Alvarez na wala siyang oras, kaya wala siyang oras. Mas mabuti pang bumalik na lang kayo sa upuan niyo at huwag nang manggulo."

Manggulo?

Ganito pala siya sa paningin ni Benedict, isang istorbo.

Pinigilan niya ang sarili niyang matawa.

"Kung ipipilit ko pa rin?"

"Ms. Torres, bakit niyo pa pinapahiya ang sarili niyo?"

Sa loob ng tatlong buwan, araw-araw siyang nagpapakita kay Benedict.

Dinadalhan niya ito ng almusal, pero tinatapon lang nito nang hindi man lang binibigyan ng tingin.

Tuwing tanghali, dinadalaw niya ito sa trabaho, pero kahit anino ni Benedict, hindi niya nakikita.

Sa hapon, hinintay niya itong lumabas ng opisina, pero mas pinili nitong mag-overtime kaysa makita siya.

Lahat ng tao sa paligid ni Benedict ay alam kung gaano siya nito kinasusuklaman. Siya lang ang hindi nakakaintindi.

Paano magiging asawa ng isang Alvarez ang isang babaeng walang halaga?

Ang engagement party na ito ay ginawa lang dahil napilit ni Old Madam Alvarez si Benedict. Sa kanilang dalawa, si Ysabella lang ang nag-iisang babaeng dapat maging asawa ni Benedict.

Inisip ng bodyguard na tulad ng dati, mananahimik lang si Willow.

Kaya nang hindi ito umalis, pinanlakihan siya ng mata at sinabing, "Ms. Torres, kung hindi kayo aalis, mapipilitan akong palayasin kayo!"

Sa harap ng napakaraming bisita, ang sapilitang pagpapaalis sa kanya ay isang malaking kahihiyan.

Dati, kapag may ganitong pagbabanta, tahimik na lang siyang umaalis. Pero ngayon, ngumisi lang siya nang malamig.

"Ganyan ba ang asal ng mga tauhan ni Benedict?"

Nagulat ang bodyguard.

"Alam kong hindi pa ako asawa ng amo ninyo. Pero kahit papaano, ako pa rin ang anak ng Torres family. Kahit si Benedict, hindi nangangahas na kausapin ako sa ganitong paraan. Pero ikaw, isang ordinaryong bodyguard lang, may lakas ng loob kang pagbantaan ako? Nakakagulat naman talaga ang asal ng pamilyang Alvarez."

Biglang nag-iba ang ekspresyon ng bodyguard. Totoo man o hindi ang engagement nila, hindi maikakaila na si Willow ay galing sa isang kilalang pamilya.

"M-Ms. Torres… Hindi ko po iyon ibig sabihin…" Nawala ang kumpiyansa ng bodyguard.

Simula pa lang, si Willow ay kilala bilang isang mahina at madaling pagsabihan. Pero bakit ngayon, napakatapang niya?

"Kung ganito lang din pala ang trato ng Alvarez family sa Torres family, mukhang hindi na kailangan pang ituloy ang kasalang ito," mahinahong sabi ni Willow.

At pagkarinig ng kanyang sinabi, isang mabagal na palakpak ang pumuno sa paligid.

Hindi nila alam kung kailan dumating si Benedict, pero narinig niya ang pinag-uusapan nila.

Dahan-dahan si Benedict lumapit. Pagkatapos, sumulyap siya sa kamay ni Willow, wala na roon ang engagement ring. Napangisi siya nang malamig.

"Sa wakas, hindi mo na naitago ang totoo mong kulay, ha?"

Akala niya, talagang magpapakababa pa si Willow at babalik sa swimming pool para kunin ang singsing. Pero hindi pala.

Ang akala niyang mahinhin at inosenteng dalaga, isang mayabang at mataray na anak-mayaman pala.

At sa unang pagkakataon, nakita niya ang tunay na ugali nito. Tiningnan siya ni Willow.

At sa pagkakataong ito, hindi niya pinalampas ang pagkasuklam sa mga mata ni Benedict.

Sa past life niya, inalay niya ang buong puso niya sa lalaking ito. Natuto siyang maging isang mabuting asawa. Tinulungan niya si Benedict ayusin ang kumpanya. Pinagsilbihan niya ang Old Madam Alvarez. Inakala niyang, balang araw, makukuha niya rin ang pagmamahal nito.

Pero sa huli, sa mismong araw ng kasal nila, iniwan siyang nakagapos sa kamay ng mga kidnapper. At kahit maliit na halaga ng ransom, hindi man lang ni Benedict kayang bayaran. Nakakatawa.

Sa loob ng tatlong taon, buong puso niyang sinubukan maging perpekto para kay Benedict. Pero ang totoo, siya lang ang nakakaramdam ng pagpapahalaga sa lahat ng ginawa niya.

Ngayon, habang nakatayo siya sa harap ni Benedict, hindi na siya nasasaktan.

Ngumiti siya.

"Tama ka," sagot niya. "Hindi ko na kayang itago pa. Kaya kanselahin na natin ang engagement deal na ‘to. Pareho naman tayong abala.”