Nang makarating kami sa tapat ng bahay namin ay mabilis akong bumaba ng kotse ni Kuya Nero. Pero mabilis din siyang nakababa at nahawakan ang kamay ko para pigilan akong pumasok sa gate. "He does not deserve you," wika nito. "Alam ko. You don't have to remind me that and we already broke up, what's the fuss?" diretsang tanong ko sa kaniya. Hindi ko maiwasang mairita sa kaniya. Hindi ko kasi maiwasang umasa kapag nagpapakita siya ng concern sa akin. Assuming pa naman ako minsan. "Nothing. I am just concern that he might still pester you. Just tell me, I can handle that guy." Natawa ako sa sinabi niya dahil sa inis. Why is he acting concern now? Dati naman wala siyang pakialam kahit na anong gawin ko. Kahit parang tanga na akong nagpapapansin sa kaniya ay balewala lang sa kaniya tapos ngayon nakikialam na siya. "Thanks but no thanks. I can handle him, I can handle my life. I have my sisters to back me up. I don't need you," magaspang na saad ko sa kaniya. Ayokong umasa na naman d
Naging abala na ako sa pag-aaral ko. Talagang itinuon ko ang pansin sa pag-aaral para hindi na ako mag-isip pa tungkol sa sugatan kong puso.Nakikita ko pa rin si Gael dito sa school pero hindi na kami nagpapansinang dalawa. Noong nakaraan ay nabalitaan ko na may iba na siyang girlfriend. Wala naman akong pakialam."Malapit na ng christmas break pero si Ma'am, wala yata tayong balak na pagpahingahin tayo," reklamo ni Stella sa tabi ko habang bumubuntong hininga."Alam mo, gumawa ka na lang. Wala naman tayong choice," wika ko sa kaniya habang abasa sa ginagawa kong essay.Totoo naman ang sinasabi niya. Bukas ay bakasyon na namin pero nandito pa rin kami sa library dahil may kailangan pa kaming ipasa today.Sa isang araw naman ay christmas party na namin pero syempre hindi kami pwedeng pumarty na may naka-pending kaming mga activities kaya tinatapos na namin lahat para naman ma-enjoy namin ang buong bakasyon.Ilang oras din kaming tumambay ni Stella sa library bago kami natapos. "Sa wak
Mugto ang mata ko matapos naming manood ng isang nakakaiyak na pilekula. Matapos namin manggaling sa mall ay dumiretso kami sa bahay nila. Dahil kilala naman na ako ng pamilya nila at madalas ay pumupunta na talaga ako dito sa kanila kaya sanay na silang makita ako. Close nga kami ng mama niya. Hindi lang ng mama niya kundi buong pamilya niya. Kilalang-kilala na ako dito sa bahay nila.Kung si Kuya Nero sa amin palaging tambay, ako naman ay dito sa bahay nina Stella.Kumuha akong muli ng tissue at malakas na suminga doon." Bakit sa dami ng panonoorin natin iyon pa napili mo? Tulo tuloy sipon ko," asar na saad ko kay Stella."Bruha ka, wala namang nakakaiyak sa pinanood natin. Ang drama mo sinisi mo pa iyong movie, alam ko naman na hindi iyon ang iniiyakan mo," mataray na sagot nito at inabot na mismo sa akin ang lalagyan ng tissue na nakapatong kanina sa ibabaw ng foldable table na nasa harapan namin. "Ito pa tissue, iiyak mo lang iyan hanggang sa maging muta."Asar na binato ko siy
Magsasalita pa sana si Kuya Nero pero bigla nitong itinikom ang bibig nang may dumating na kotse. Bumaba buhat doon si Ate Ren. Hindi ko alam pero palagi na lang saktong dumarating si Ate Ren kapag may kausap ako sa harap ng gate. "Ram," napatingin naman kami kay Ate Ren na bagong dating. "Hey, Sandro," bati nito kay Kuya Sandro. "Anong ginagawa ninyo dito? Bakit hindi kayo pumasok?" Umayos ng tayo si Kuya Sandro at binitawan ang kamay ko. "Hindi na, hinatid ko lang si Ramona." Nakangiting itinaas ni ate ang kilay niya pero wala naman itong sinabing kakaiba. "Ganoon ba? Thanks for driving her home." Tumango si Kuya Sandro bago nagpaalam, "Sige, mauna na ako. Ram, Ate Ren." Tumingin lang ito kay Kuya Nero at simpleng tinanguan ang huli bago bumalik sa sasakyan niya. Kumaway pa ako sa kaniya bago siya tuluyang makaalis. Wala na Kuya Nero sa may gate nang pumasok kami ni Ate Ren siguro ay nasa loob na siya ng bahay. "He is cute," saad ni Ate sa akin habang binubuksan niya ang pinto
Araw ng christmas party namin ngayon. Nagsasaya ang lahat sa mga pa-games pero nakaupo lang ako sa isang gilid. Wala ako sa mood makipaglaro sa mga kaklase ko tapos kendi lang naman ang prize sayang sa energy. Pero syempre iyong experience naman ang mahalaga hindi iyong premyo pero hindi lang talaga ako mahilig sa mga pa-games kaya nga nagbigay na lang ako ng mga pampa-prize kanina paka okay lang kahit hindi ako makisali sa kanila. "Ano? Magmumokmok ka na lang diyan? Walang energy?" ani ni Stella nang maupo siya sa tabi ko. Pawisan na ito dahil kanina pa ito nakikipag-rambulan sa mga kaklase ko para lang manalo sa games. Masyado itong competitive na kahit isang candy lang prize mahalaga manalo siya. Grabe nga siyang makatulak sa trip to Jerusalem na kahit lalaki naming kaklase tatalsik sa kaniya. "Camera man mo ako," saad ko at pinakita ang hawak kong camera sa kaniya. "Uy, thanks ha." Kinuha nito ang camerang hawak ko at tiningnan ang mga shots ko sa kaniya. Tumayo naman ako at
Ngayon ang uwi namin pabalik ng Quezon. Tanging si Ate Rob at Ate Raf lang ang kasama ko dahil susunod na lang raw sa amin si Ate Ren. May inaasikaso pa raw kasi ito. Hindi naman niya nabanggit kung ano pero madalas talaga siyang may ginagawa na hindi namin alam.Naghahanda na ako nang mga dadalhin ko pauwi. Wala naman akong masyadong dadalahin dahil may mga gamit naman ako sa probinsya. Mga personal na gamit ko lang ang inihahanda ko.Napatayo ako sa kinauupuan ko nang biglang may nag-doorbell. Nagtungo ako sa bintana ng kwarto ko upang silipin kong sino iyon. Nakita ko ang kotse ni Kuya Nero. Nagtago ako sa likod ng kurtina habang nakatingin sa baba.Nakita kong may binigay itong paper bag kay Ate Rob. Pero ang nakaagaw nang pansin sa akin ay ang babaeng sakay nito sa passenger seat. Ibinaba kasi nito ang bintana at dumungaw bago kumaway sa kapatid ko. Bigla kong nahigit ang hininga ko nang makilala ko kung sino ito. Hindi ko alam kung anong sinabi nito pero kahit malayo ay kilala
Matapos ang holiday ay bumalik na rin kami ng Maynila. Naging abala na rin kaming muli. Kahit may holiday hangover pa ako ay kailangan ko na ulit gumising ng maaga para pumasok. "Nakakapagod makinig ng lecture buong araw gayong nakaupo lang naman tayo," reklamo ni Stella nang matapos ang huling klase namin. Kaya pala kanina malapit na bumagsak ang ulo niya. Para siyang manok na tutuka-tuka. "Sumakit pigi ko," saad ko naman na ikinatawa namin. Sabay na kaming lumabas ng classroom. Gaya ng dati ay naghiwalay kami sa sakayan pauwi. Pagod na naupo ako sa sofa nang makarating ako sa bahay. Pero muli akong napatayo nang my mag-doorbell. Tinatamad na lumakad ako palabas ng gate upang tingan kung sino iyon. "Ma'am, delivery po," ani ng lalaking nakasuot pa ng uniforme ng isang delivering company. "Wala naman po akong order," sagot ko. Tiningnan nito muli ang parcel na hawak at ang address namin na nakadikit sa gilid, "Tama naman po. Lot 22 Block 3 Phase 1, Ramona Escalante, hindi po b
Today is January 23, my birthday. It's Saturday kaya tinatamad akong bumangon. Walang pasok at wala rin akong party dahil nga tumanggi ako.Tinatamad na kinuha ko ang cellphone ko para i-check kung may mensahe ba akong natanggap pero wala kaya muli ko iyong hinagis sa paanan ko at nagtaklob ng kumot. Wala man lang bang nakaalala ng birthday ko? Dati naman kapag nagising ako tadtad na ako ng mga pagbati. Maging si Stella na palaging may pa long messages pa kapag binapati ako wala.Mabilis na inalis ko ang kumot na nakatakip mukha ko nang biglang tumunog ang cellphone ko. Gumapang ako para kunin iyon sa may paanan ko. Excited na tiningnan ko iyon habang nakadapa ako sa kama.Npakunot ako nang makita ko ang numero. Pamilyar na ako sa numerong ito dahil dalawang beses na akong nakatanggap ng mensahe mula sa kaniya.Agad na binuksan ko ang laman ng mensahe.'Happy Birthday.'Hindi ko maiwasang mapangiti. Mabuti pa siya naalala ang birthday ko.This person is making me more curious about h
Dumating ang sabado. Ito ang araw ng fashion show. Napatingin ako sa paligid nang mapansin ko na ako lang ang inaayusan. “Nasaan po ang mga kasama ko? ”Tanong ko sa make-up artist na nag-aayos sa akin. “Nasa ibang room po sila ma'am, magkakabukod po talagang inaayusan ang mga model para po hindi magkagulo sa isang room at hindi masagi ang susuutin ninyong gown,” paliwanag nito. Napatingin ako sa gown na susuutin ko. This is not my wedding yet, and I am very excited. Hindi rin lang isa ang nag-aayos sa akin, lima silang nandito sa loob na kasama ako. May nag-aayos ng buhok ko, ng make-up ko, at ng mga susuutin ko. Daig ko pa ang ikakasal talaga. Hindi ko rin makita si Ate Ren, pagkahatid kasi niya sa akin ay umalis na rin siya, sabi nga niya may appointment siyang pupuntahan. Kaya nga ako ang pumalit dito sa kaniya. Napatingin ako sa paligid, ilang minuto na lang at magsisimula na ang show, pero wala pa akong nakikitang ibang modelo na kasama ko. Hindi gaya sa mga napapanood ko na
THREE YEARS AFTER... Ramona's POV "Three years na kayong engage, wala pa ba kayong balak magpakasal?" napatingin ako kay Ate Ren. "Naunahan ka pa ni Rob." Nakaupo ito sa sofa habang nakataas ang dalawang paa at kumakain ng cereals. Saturday afternoon ngayon at nakatambay lang kaming dalawa sa bahay. Dito na ulit siya nakatira, hindi ko alam kung ano ang nangyari, but she said that she is planning to divorce Kuya Lukas. "Magpapakasal naman kami, sure naman na iyon, pero sa ngayon, hindi ba pwedeng mag-enjoy lang muna kami bilang boyfriend-girlfriend?" sagot sa kaniya. Isa pa busy si Nero sa negosyo niya at ako naman ay sa trabaho ko bilang bagong Marketing Director ng Hidalgo's Hotel. One year after ni Nero mag-propose sa akin ay nag-resign siya sa trabaho, saka ko lang nalaman na may sarili pala siyang negosyo. He owns three luxurious resto bars and a resort kaya masyado siyang busy. Tapos balak pa niyang magpatayo ng bagong branch, kaya mas abala siya. "Pero kapag inaya ka niya
Bumalik ako ng Maynila kasama si Noel at gaya ng inaasahan ko hindi papayag si Ellen na hindi siya kasama. Pero wala na itong nagawa nang bumukod na ako, hindi gaya sa America na magkasama kaming dalawa sa iisang bahay. I also contacted my best friend, Rob, to inform her that I was back. Kahit na alam ko na galit pa rin siya sa akin dahil sa ginawa ko sa kapatid niya. Gaya ng inasahan ko maraming maaanghang na salitang binitwan sa akin si Rob, pero sa huli ay nakausap ko rin siya ng maayos. Kasunod kong kinausap ay ang nakakatanda sa magkakapatid na Escalante. "So, you finally back?" bored na saad nito habang magkausap kami. Nakasandal ito sa isang mamahaling kotse. NDH race track kami ngayon. Nalaman kong palagi siyang tumambay dito dahil asawa niya ang may-ari ng lugar na ito. Ngayon naiintindihan ko na why she can boss people around her; she's a real boss. Tumango ako sa kaniya. "Yes." "Why just now?" "What do you mean?" "Why did you come back?" "He is not mine." "I know," s
NERO'S POV The trip to Japan became a memorable one. Ang pangako ko kung babantayan ko lang siya ay hindi ko natupad, nagawa kong umamin sa kaniya. Nalaman niya na hindi coincidence lang na nasa Japan ako dahil nga nadoon ako kung nasaan siya. Sinadya ko namang iparamdam ang presesnsya ko sa kaniya, hindi ko lang inaasahan na magagalit siya sa akin. I really have no plan to confess yet, but seeing her angry with me made me feel devastated, so without a plan, I told her what I felt for her. That day, I said the magic words and promised her that I would wait until she was ready. Magkasama naming nilibot ang buong Kyoto, we may not be officially lovers, but we are both already aware of what we feel. Minsan kasi kahit gaano pa natin kagusto ang isang tao, hindi muna natin gugustuhin na pumasok sa relasyon kasama siya. Hahayaan muna nating siyang abutin ang pangarap niya, habang tayo ay nakasuporta lang sa kaniya. At ganoon ang gusto kong gawin kay Ramona. Hayaan siyang malayang abutin mu
Kung kailan amindo na akong gusto ko rin siya saka naman siya nagsimulang iwasan ako. Tapos nagsimula pangsumingit ang Sandro na iyon, kaya mas lalo akong nahirapang lapitan si Ramona. Gumawa na lang ako ng paraan para hindi ako malamang ni Sandro. Binigyan ko siya ng regalo. Una ay binigyan ko langs iay ng electric shocker dahil nalaman ko na nag-iisa lang siya sa bahay. Kailangan niya ng pang-self-defense. Nang dumating ang pasko at bagong taon ay nasa probinsya siya. Palagi talaga silang umuuwi kapag bakasyon, kaya binili ko ng regalo ang lahat ng naipon ko. Mahilig siyang kumuha ng larawan, kaya dlsr ang binili ko sa kaniya. Medyo may kamahalan kaya nabutas ang bulsa ko, pero nang makita ko ang mga ngiti niya sa iniregalo ko, sulit ang gastos ko. Binili ko talaga ang isa sa pinakamahal na camera para sa kaniya. Hanggang sa dumating ang eighteen birthday niya. Wala na akong pera ako ng isang silver infinity ring. Mura lang iyon, pero gusto ko ang simbolo noon. Kapag nagpropose ak
NERO'S POINT OF VIEWSumama ako ngayon kay Rob papunta sa bahay nila. Katatapos lang naming mag-enroll at sa bahay nila kami dumiretso ng uwi. Sanay na akong tumambay sa kanila dahil madalas ay siya at si Raf lang naman ang tao doon, pero hindi ko inaasahang pagdating namin ay naroon na rin ang bunsong Escalante. Sa larawan ko lang siya nakikita dati, pero hindi ko mapigilang mapahigit ng hininga nang makita ko siya at ngumiti sa amin ni Rob.Mas maganda siya sa personal."Who is he?" tanong nito kay Rob, pero nasa akin ang tingin niya. Sinubukan kong pakalmahin ang sarili ko. Hindi ko alam kung bakit bigla akong kinabahan sa harap ng teenager na nasa harapan ko.Kailan pa ako kinabahan dahil sa bata?"My friend, Nero," simpleng pagpapakilala sa akin ni Rob sa kaniya. "She's my youngest sister, Ramona. Dito na rin siya mag-aaral."Inilahad nito ang kamay niya, tantanggapin ko na sana iyon nang bigla itong magsalita. "Ramona Escalante, your future wife," malaking ngiti na saad nito dah
Napatingin kami kay Papa at Nero nang sabay na pumasok ang mga ito sa dining room. Halatang may hangover sila pareho, pero pinipilit nilang hindi ipahalata. Ayan kasi ang lalakas uminom, pero bagsak naman. Sabay silang naupo. Si papa ay sa kabisera ng lamesa, habang si Nero naman ay sa kalapit ko. Nginitian ako siya at inabot ang kape para mawala ang sakit ng ulo niya kahit papaano, pero bigla nitong hinawakan ang kamay ko habang nakakunot ang noo. “How? You already saw it?” gulat na tanong niya sa akin habang nakatingin sa daliri kong may suot na singsisng. “Yeah, you gave it to me last night,” nakangiting saad ko sa kaniya. Huwag niyang sabihin na hindi niya naalala? “Kung ganoon nilasing mo ako para makapag-propose ka sa anak ko?” sabay-sabay kamig napatingin kay papa habang matalim ang mga mata nito na nakatingin kay Nero. Bigla itong napayuko nang bigla itong batukan ni Mama. “Ikaw ang nagsabi sa kaniya na lumuhod kaya huwag ka nang tumutol pa. Hayaan mo na ang anak natin,
RAMONA'S POV Napabangon ako sa kama ko nang marinig kong may nagtatawanan sa ibaba. Nahihirapan man ay pinilit kong sumakay sa wheelchair ko bago ako lumabas ng kwarto ko. Nakasalubong ko si Ate Roberta na nagtatakang tumingin sa akin. "Saan ka pupunta?" "Sa labas narinig ko kasi ang boses ni Nero parang may kaaway yata," sagot ko sa kaniya. Boses kasi ni Nero ang narinig ko. Hindi naman iyong palaging malakas ang boses maliban na lang kapag mainit ang ulo sa opisina, pero ngayon ay rinig ko ang boses niya hanggang kwarto ko na tila ba may kausap. Napatingin ako kay Ate Rob nang itulak niya ang wheelchair ko. Napakunot ako nang makita ko si Mama na nasa may Garden at hawak-hawak ang camera na para bang may vini-video ito. Napatingin ako kung saan nakatutok ang hawak niya at nakita ko si Papa at Nero na nakaupo sa may papag na nasa may hardin. Ang daming bote ng alak na nakapalibot sa kanila. "Ma, nilalasing ba ni Papa si Nero?" nag-aalalang tanong ko kay mama nang makita ko si N
RAMONA'S POVIt's been two weeks mula nang makalabas ako sa ospital, pero naka-wheel chair pa rin ako dahil sa binti ko. Hindi pa kasi magaling at hindi ko naman pwedeng pwersahin. Pero sabi naman ng doctor ay makakalad din ako kapag magaling na ang binti ko.Nasa balcony ako sa second floor at napakunot ang noo ko nang makita ko si Nero na nagsisibak ng mga kahoy sa ibaba kasama ang ilan sa mga tauhan ni Papa.Hindi ko mapigilang mapailing, sigurado akong ang ama ko ang may pakana noon.Marami nang nangyari sa nakalipas na tatlong linggo.Matapos kong makalabas sa ospital ay isinama ako pauwi ng mga magulang ko sa probinsya. At kahapon ay dumating si Nero para sundan ako. Sabi niya ay inayos lang niya ang mga problemang naiwan sa Maynila.Mabuti na lang at may cctv sa parking lot ng hospital, kaya nakunan nila ang ginawa ni Ellen. Hindi rin tumigil si Ate Ren upang malinis ang pangalan ko at hindi madawit sa pagkamatay ni Ellen at sa karambolang nangyari.Hindi ko lang inaasahan na a