Panay ang pagtulo ng mga luha ni Zein habang katabi ang anak sa kama nila. Kahit anong pigil niya, talagang umaalpas ang emosyon niya. Paulit-ulit lang kasing naglalaro ang nangyari sa kanila ni Amos. Parang binaboy ni Amos ang katawan niya. Daig niya pa ang babaeng bayaran dahil sa nangyari. Marahas siya nitong pinarusahan at talagang epektibo iyon dahil sobrang nasaktan siya. Pero tanga lang yata talaga si Zein. Kahit nagawan siya ni Amos ng pagkakamali, mahal niya pa rin ang binata. Kahit pinaramdam nitong wala siyang kuwentang babae, hindi pa rin nagbago ang damdamin niya dito. Tinanggap niya na lang basta iyon. Kinalimutan niya na lang. Galit lang si Amos kaya nito nagawa iyon sa kaniya. Iyon ang mga ideyang kinukumbinsi ni Zein sa utak niya. Kailangan nilang maging maayos dalawa para kay Pita. Kailangan niya itong tulungan para makasundo nito ang anak nila. Mahihirapan siya kung magtatanim siya ng galit sa binata dahil lang sa ginawa nito. KINABUKASAN, hapon nang makapunta
Sa loob ng isang linggong nanirahan ang mag-ina ni Amos sa kaniyang bahay, naging maingay at masaya ang mga nagdaang araw sa kaniya. Pinilit niyang gumising pa nang mas maaga para magluto ng breakfast. Okay lang na ma-late siya basta maihatid niya si Pita sa school. Kapag naman uuwi ito, hinahatid niya ito sa shop ni Zein saka ulit siya babalik sa trabaho. Katatapos lang maghain ni Amos ng breakfast nang pumasok na sa dining area ang mag-ina niya. Napangiti siya habang hinihintay makalapit si Zein buhat ang inaantok pa nilang anak. “Good morning, Pita!” masayang bati niya sa anak. Para namang nawala ang antok ni Pita at nagpumilit bumaba mula sa pagkabuhat ni Zein. Nagningning ang mga matang pinagmasdan niya ang kaniyang mag-inang nakatayo sa harap niya. “Good morning, Zein…” Tipid na ngumiti si Zein. “Good morning. May gustong sabihin sa’yo si Pita.” Mabilis siyang bumaling sa anak. “What’s that, my little princess?” Ngumuso si Pita at papalit-palit ang tingin sa kanila ni Zein
“Mommy!” Napangiti si Zein nang patakbong lumapit sa kaniya si Pita. Katatapos lang nito sa school. Yumakap ang bata sa mga hita niya. Kinuha niya naman agad ang bag nito at nilagay sa backseat. “Hungry na ba ang baby ko?” tanong ni Zein habang inaayos ang seatbelt ng anak. “Opo! Mommy, puwede pong mag-wish si Pita ng tempura?” Natawa si Zein at tumango. Dali-dali siyang pumunta sa driver's seat at binuhay ang makina ng sasakyan niya. Siya ang sumundo muna sa anak niya dahil abala si Amos sa trabaho. Gusto kasi ng binatang tapusin lahat ng trabaho para walang iistorbo dito kinabukasan. Nangako kasi ito sa anak nilang ipapasyal sa amusement park. Mabuti na lang, naisipang mag-half day ni Zein. Wala naman silang masyadong customer kaya iniwan niya na muna kay Nika ang trabaho. Pagkarating sa mall, agad niyang dinala ang anak niya sa Japanese restaurant. Doon na lang sila kumain ng tanghalian. Habang kumakain, panay ang kuwento sa kaniya ni Pita kung anong mga nangyari rito sa scho
Bumuntong-hininga si Amos nang madatnan si Thea na nakaupo sa isang sulok ng condo niya at umiiyak. Dahan-dahan siyang lumapit sa dalaga. Bumigat ang kalooban niya sa bawat pagtangis nito. Ilang sandali pa, niyakap niya ito—baka sakaling mapagaan niya ang loob kahit papaano. “I’m sorry, Thea.” Mas lalo lang umiyak si Thea at gumanti ng mahigpit na yakap sa kaniya. Hinayaan niya na lang ang babae. Girlfriend niya ito pero palagi niya na lang itong nasasaktan. Nang medyo kumalma si Thea, iginaya niya ito paupo sa sofa sa may sala. Habang pinagmamasdan niya ang mukha nito, awa lang ang nararamdaman niya. “Y-you have a daughter?” garalgal ang tinig na tanong ni Thea sa kaniya. “Yes.” Huminga nang malalim si Amos. “Nito ko lang din nalaman. I’m sorry if I didn't tell you earlier. I was… busy with Pita. Aside from that, I know you’re busy with your upcoming show. I know, you’ll get distracted once you discover about my daughter.” Napansin ni Amos ang pamamaga ng mga mata ni Thea kaya
“Ang hirap ninyong hanaping mag-ina!” Natawa na lang si Zein sa sigaw na iyon ni Lester sa kaniya. Wala itong duty. Sakto namang namamasyal pa silang dalawa ni Pita sa amusement park kaya pinasunod niya na lang. Miss na raw kasi nito ang bata. Mabilis na nilapitan ni Lester si Pita at kiniliti. Tawa naman nang tawa ang anak niya. “Anong rides na nasakyan ng batang ’yan?” Nakangiting umiling si Pita. “Wala po! Nag-play lang po kami ni Mommy ’tapos nakakuha po ako ng isang dolphin na manika at isang kokak na manika!” Napangiti na lang si Zein. Iyon dapat ang gawin niya. Dapat magsaya siya dahil kasama niya naman ang anak niya. Mabuti na lang, kasama nila si Lester. At least, mawawala sa isip ng bata ang pagkatampo sa ama. Papunta pa lang kasi sila ni Pita, bakas na bakas na ang lungkot nito dahil sa hindi pagsama ni Amos. Hapon nang mapagod na si Pita. Nagpahinga na lang sila habang kumakain ng ice cream. Tumawag pa nga si Amos. Akala niya, buong maghapon ang binata kasama si Thea.
Kahit may hang-over si Amos, kahit umiikot ang paningin niya, kahit parang pinukpok ng martilyo ang ulo niya, hindi sapat na rason iyon para palagpasin niya ang pagkakataon. Nasa mga bisig niya si Zein—ang babaeng mahal niya. Nakasabog sa braso niya ang buhok nito. Bahagya pang nakaawang ang bibig nito at parang batang natutulog. Natatawang inalis ni Amos ang tumulong laway ni Zein gamit ang dulo ng shirt niya. “Ang dugyot naman ng mahal ko.” Dinampian niya ito ng halik sa noo at mas lalong kinabig ang dalaga palapit. Hindi matanggal ang ngiti sa mga labi niya. Ayaw niya nang matapos iyon. Gustong-gusto niya ang pakiramdam na hatid ni Zein sa kaniya. Pipikit na sana si Amos nang bigla na lang kinurot ni Zein ang nipple niya. Agad siyang napalayo sa dalaga at gulat na gulat na tumingin dito. “Z-zein…” Masama ang tingin sa kaniya ni Zein. “Dugyot ako? Sapakin kaya kita? Lumayo ka nga sa akin. Bad breath ka. Amoy-alak ka!” Nanlaki ang mga mata ni Amos. Matapos ng mainit nilang kompr
Sinamahan ko si Thea sa pagpapa-check up. She needs me now. I’m sorry. Darling, babawi ako. I love you. I’ll always update you. Huwag ka sanang magselos. :( Tipid na ngumiti si Zein nang matanggap ang message ni Amos. Hindi siya magsisinungaling sa sarili niya. Naninibugho siya dahil lahat ng libreng oras ng binata, napupunta na lang palagi kay Thea. Ayaw niya lang talagang magreklamo. Ayaw niyang makadagdag pa sa mga isipin ni Amos. Alam niya kasing nakokonsensiya pa rin ito kaya nagkaganoon ang dalaga. Handa naman siyang umintindi. Para rin naman sa kanila iyon. Ayaw niyang may dalahing mabigat si Amos habang magkasama sila. Hahayaan niya munang linisin ng lalaki ang sariling konsensiya para tuluyan na silang maging masaya. Bumalik na lang sa pagtatrabaho si Zein. Inabala niya ang sarili niya sa photoshop. Nasa baking class naman ang anak niya. Sa gabi niya pa susunduin ang bata dahil dinidiretsong uwi ng Lola Amy nito si Pita sa mansyon. Natawa na nga lang siya isang beses nang
Nanikip ang dibdib ni Amos dahil sa tuloy-tuloy na pag-iyak. Nanlalabo na ang mga mata niya dahil sa pagluha pero sinikap niya pa rin magmaneho. Kailangan niyang kausapin si Zein. Hindi niya puwedeng hayaang galit ito sa kaniya. Hindi niya hahayaang makipaghiwalay ang dalaga sa kaniya. Pagkarating pa lang sa bahay niya, bumungad sa kaniya ang Yaya Tasing niya. “Anong nangyari, Amos? Bakit hindi ka umuwi kagabi? Bakit umiiyak ka?” “Si… Zein po?” garalgal ang tinig na tanong niya. “Umakyat. Nagtaka nga ako. Bakit umiiyak—” Hindi niya na nakuhang tapusin ang sinasabi ng yaya niya. Mabilis siyang umakyat. Habol ang hiningang tinakbo niya ang kuwarto nila ni Zein. “Ate, p-puwede bang diyan muna kami ni Pita? Please, kailangan naming umalis dito.” Parang may pumunit sa dibdib ni Amos. Aalis si Zein at isasama ang anak niya. Iiwan siya ng mag-ina niya. “Nasa school si Pita, ate. Susunduin ko na lang.” Abala si Zein sa pag-iimpake ng gamit. “Thank you talaga.” Pinatay ni Zein ang tawag
Nakatayo si Amos sa mini stage sa event hall ng hotel. Kasal na sila ni Zein at reception na nila pero kinakabahan pa rin siya habang hinihintay ang asawa. Nagpalit kasi ang babae nang mas maayos na dress. “Let’s all welcome Mrs. Reolonda. Nakapagbihis na po ang ating bride,” anunsiyo ng emcee. Parang nahulog ang puso ni Amos habang pinapanood si Zein na maglakad palapit sa kaniya. Nakasuot lang ito ng simpleng infinity dress at nakalugay na ang buhok na nakatali lang kanina. Nagtagpo na naman ang mga paningin nila sa isang wedding reception katulad nang unang dumapo ang paningin ni Amos kay Zein. Sa pagkakataong iyon, sila na ang kinasal. Sa pagkakataong iyon, ang makasama ito hanggang pagtanda ang kaniyang plano. Sa pagkakataong iyon, labis na pagmamahal na ang dating atraksiyon lamang na naramdaman niya noon. “You’re so beautiful, Zein.” Hindi niya napigilang sabihin ang nilalaman ng isip nang makalapit na ito sa kaniya. Tumawa lang si Zein pero alam na alam niya ang kislap s
“I will leave you for your own good.” Nagsalubong ang mga kilay ni Zein sa sinabi ni Amos. Wala siyang kaalam-alam na may balak palang umalis ang binata. Wala siyang kaalam-alam na iiwan siya nito at ang mga anak nila. “What did you s-say?” Nawalan ng ekspresiyon ang mukha ni Amos at kinuha sa kaniya ang plane ticket at ang titulo ng bahay na nakapangalan na sa kaniya. Natulala lang si Zein habang pinagpatuloy naman ng lalaki ang pag-aayos ng mga gamit nito. Naguguluhan siya. Hindi niya agad maproseso sa utak niya ang mga nangyayari. “Y-you’re leaving. B-bakit ka aalis?” lakas-loob niyang tanong. “Please, not now…” Nagpanting ang mga tainga ni Zein. Gusto niya ng paliwanag pero hindi kayang ibigay sa kaniya ni Amos. Gusto niya itong maintindihan pero parang wala itong naririnig sa mga tanong niya. “Not now? Kailan pa? Kapag aalis ka na? One week from now, aalis ka na! Anong balak mo?! Bakit mo binigay sa akin ang bahay na ito?! Why you’ll leave us for good?!” “Zein, p-please, d
Dahan-dahang bumangon si Amos sa higaan niya. Ayaw niyang magising si Zein sa mahimbing nitong pagkakatulog. Napangiti siya at marahang hinalikan sa noo ang babae bago tumayo at lumabas ng kuwarto. Kahit gustong makasama ni Amos si Zein, kailangan niyang pigilin ang sarili. Kailangan niyang sanayin ang sarili na wala lagi ito sa tabi niya. Kaya ang mga panahong dapat katabi niya ito sa kama, ginugol niya sa pagtatrabaho sa study room. Kailangan niyang masanay para hindi sobrang hirap sa kaniyang iwan ang mag-iina niya. Hindi niya naman tatakasan ang responsibilidad niya sa mga anak niya. Sisiguraduhin niya pa rin na may magandang kinabukasan ang mga ito. Iyon nga lang, hindi niya kayang manatili hanggang ginugulo siya ng konsensiya niya. Para bang nag-set na sa utak niyang kapahamakan lang ang dulot niya sa pamilya niya sa dami ng pagkukulang at pagkakamali niya. Abala si Amos sa trabaho nang bigla na lang may kumatok sa pinto ng study room niya. “Come in.” Natigilan siya nang pum
Hindi na gaanong masakit ang sugat ni Zein. Nakakakilos na rin siya nang maayos kaya bumalik siya sa mga dating ginagawa. Kapag maaga siyang nagigising, siya na ang nagluluto para sa mag-ama niya. Hindi muna siya pinabalik sa shop para makapagpahinga siya nang maayos. “Zein, what are you doing?” Pinaglapat ni Zein ang mga labi nang kinuha sa kaniya ni Amos ang sandok na hawak. “Gusto ko lang namang magluto, Amos.” “Pero hindi pa masyadong magaling ang sugat mo. Isa pa, buntis ka. Huwag kang magkikilos. Baka mapaano kayo ni baby.” Nagsalubong ang mga kilay ni Zein. “Hindi naman nakakapagod ang pagluluto.” Tiningnan siya ni Amos ng masama. Napanguso si Zein at naglambing. Niyakap niya ito mula sa tagiliran. Naramdaman niyang natigilan ito saglit pero muli namang nagpatuloy sa pagluluto. “I… love you.” Bumuntong-hininga si Amos. “S-sige na, umupo ka na. Ako na rito. Dadaan pa tayo sa obgyne mo. Titingnan natin ang health ng baby.” Mas hinigpitan ni Zein ang yakap. Ayaw niyang komp
“Sir, your private investigator wants to talk to you.” Tumikhim si Amos at tumayo mula sa kaniyang swivel chair. Nang makapasok ang private investigator niya, mabilis niya itong pinaupo sa couch. Ito ang inutusan niya para mag-imbestiga sa nangyari kay Zein noon. Mukhang sa pagpunta pa lang nito, alam niya nang may impormasyon na itong dala. “Someone tried to kill your fiancée, sir.” Kumunot ang noo ni Amos. “What?” Ibinigay sa kaniya ng private investigator ang isang envelope. Bumilis ang paghinga niya. Namuo ang galit sa mukha niya nang makita ang isang larawan na kuha mula sa CCTV footage. Kuha iyon nina Zein at Thea. Nakatutok ang baril nitong hawak sa fiancée niya. “Thea…” Nanginig ang mga kamay niya sa galit. Halos mapunit ang picture na hawak niya. Ang babae pala ang rason kung bakit nawala sa kaniya si Zein. Hindi niya inasahang aabot sa ganoon si Thea. Hinding-hindi niya talaga ito mapapatawad at ipakukulong niya ito. “On CCTV, the girl everyone thought was Miss Zein wa
Panay ang pagsusuka ni Zein. Hindi niya maintindihan kung anong nangyari sa kaniya. Ang alam niya, gusto niya lang matulog kahit wala naman siyang ginawang nakakapagod. Sigurado rin siyang wala siyang nakaing panis. “Ma'am, ayos lang po ba kayo?” tanong sa kaniya ng maid pagkalabas niya ng banyo. Tumango na lang si Zein at tinanggap ang baso ng tubig na binigay nito. Nasa kalagitnaan kasi siya ng pagluluto nang bigla na lang niyang naramdamang nasusuka siya. Ito na lang ang nagpatuloy sa pagluluto niya. “Gusto ninyo po bang tawagan ko po si Sir Amos?” Agad siyang umiling. “No need. Hindi naman malala ’to. Ipapahinga ko lang. Alam mo naman ’yang si Amos, laging O.A.” Natawa ang maid nila sa sinabi niya. Talaga namang overreacting si Amos sa lahat ng bagay lalo na pagdating sa kanila ni Pita. Kulang na lang, ikulong sila palagi sa bisig nito para maprotektahan. Kumain muna siya bago umalis ng bahay. Pupuntahan niya kasi ang photoshop niya para tingnan ang nangyayari sa negosyo niy
Katatapos lang ng mainit na tagpo sa pagitan nina Amos at Zein nang magtanong sa kaniya ang dalaga nang saglit niyang ikina-estatwa. Sa daming maaalala nito, bakit iyon pa? Ayaw niyang maalala nito iyon. Malaki ang naging kasalanan niya sa babae noon. Humigpit ang hawak ni Zein sa kumot na nakatakip sa katawan niya. “Amos, I r-remember something. We had… s*x but you were… rough with me. I was crying because you… hurt me. H-hindi malinaw sa akin lahat pero… p-pakiramdam ko, you m-mistreated me.” Mabilis niyang sinapo ang mukha ng dalaga. “Z-zein…” “Tama ako, ’di ba? Nangyari sa atin iyon. You didn’t make love to me that time? I didn't remember love in your kisses and touches. You were mad.” Hinawakan ni Amos ang mga kamay ni Zein at hinalikan nang paulit-ulit. Nakatihaya ang dalaga sa kama, nakatulala sa kisame ng silid nila habang siya, panay ang paghingi ng tawad dito. Pinalambing niya ang boses sa pinakamalambing na magagawa niya. Ayaw niyang makahanap na naman ito ng rason para
Natawa si Zein nang itinapat ni Sammy ang kamay sa sumisirit na fountain. Mabilis niya itong hinila mula roon at hinampas sa balikat. Alam niyang probinsiyano ang lalaki pero alam niya rin na hindi naman ito ignorante sa mga ganoong bagay. Trip lang talaga nitong patawanin siya, kahit mapahiya pa ito sa harap ng maraming tao. “Kapag nahuli tayo ng guard, paaalisin tayo sa mall.” Ngumuso si Sammy at inayos ang bag sa balikat. “Aysus, ipabili mo ’to sa asawa mo. Mayaman naman ’yon, e.” Napailing na lang si Zein at hinila si Sammy sa loob ng isang Japanese restaurant. Ini-order niya ang lahat ng klase ng pagkain. Natutuwa siyang makita ang curiosity sa mukha ni Sammy sa mga pagkaing bago sa mga mata nito. Kumakain sila ng tanghalian pero nagsalubong ang mga kilay ni Zein nang makita ang isang lamesa malapit sa kanila. May grupo ng mga lalaki kasi doon at lahat naka-hoodie at naka-shades. Tinanaw niya ang isang lalaki dahil pamilyar sa kaniya ang porma ng katawan nito pero sabay-sabay
Pangarap lang ni Amos noong magkaroon ng masayang pamilya—katulad ng pamilyang pinaranas sa kaniya ng mga magulang niya. Ang kaso, hindi niya inakalang pagdadaanan niya ang lahat ng iyon. Nang minahal niya si Zein, nasira lahat ng plano niya sa buhay. Kung tutuusin, hindi maganda ang dulot ni Zein sa kaniya. Palagi na lang siya nasasaktan. Muntik na siyang mabaliw. Muntik na niyang bawiin ang sariling buhay para lang makasama itong muli. Palagi siyang nagmamakaawang huwag siya nitong iwan. Palagi na lang siya ang talo pero wala. Mahal na mahal talaga ni Amos si Zein. Kahit anong mangyari, hindi na magbabago ang pagtingin niya para sa babae. “I love you so much, Zein.” Mas hinigpitan niya ang yakap sa babae at hinalikan ito sa noo. Payapa ang kalooban ni Amos kapag nakikitang mahimbing na natutulog ito sa kaniyang tabi. Hindi siya nakatulog nang maayos kagabi. Pakiramdam niya kasi, aalis na naman si Zein. Baka iwan na naman siya ng babae. Nang imulat ni Amos kahapon ang mga mata ni