Dahil na rin sa pagod at sakit ng katawan natamo ko kay Damon ,after kong kumain kagabi agad ako nakatulog.Pagkagising ko wala na sila manang Sol,Ramdam ko pa rin ang sakit ng aking katawan at sa bahaging gitna nito.Dahan dahan akong bumangon at pumunta ng banyo.Humarap ako sa salamin,mapait akong nakangiti ng makita ko ang maliit na sugat sa bibig ko at may pasa rin ako sa mukha.Ginawa ko muna ang morning routine ko at lumabas na ng banyo.Napalunok ako ng makita ko si Damon na nakatayo."Nagtatrabho na ang lahat sa Mansion pero ikaw nandito ka pa rin sa loob ng Maids Quarter!"-Hindi na ako umimik, pumunta ako sa kabinet kung saan ang mga damit ko.Wala na akong pakialam na naghubad kahit nasa likuran ko siya,ano pa ba ang itatago ko kung nakita na niya ang katawan ko.Pagkatapos ko magbihis , humarap na ako kay Damon."Pasensiya na kung late ako gumising ,hindi na mauulit."-diin na sabi ko sa kanya.Tatalikuran ko na sana siya pero hinawakan niya ang kamay ko.Nakatitig ito sa ak
Nagising ako na medyo masakit ang aking noo.Kinapa ko ito,may band aid na nakalagay.Naksuot na ako ng malaking t-shirt,pero wala akong underwear at bra.Huminga ako ng malalim.Baka si Damon rin ang nagsuot sa akin.Bumangon na ako at nagpalit ng damit.Mag aalas singko na pala.Bumaba na ako,balak ko maglakad lakad muna.Nakakapagod, physically and emotionally.Parang gusto ko na lang matulog at hindi na gigising.Pumunta muna ako ng kusina , nakaramdam ako ng pagkauhaw."Mary,"-tawag ni manang."Po?"-Titig na titig si Manang sa akin."Anong nangyari sa noo mo?"-"Ah..eh...nadulas po ako at napadali sa sink"-"Naku,mag ingat ka,si Sir Damon pala namasyal kasama si Dia,baka maya maya andito na sila"-Ngumiti lang ako kay Manang.Kumuha na ako ng tubig at ininum na ito."Manang mag lakad lakad lang po ako"-"Huwag masyado magpagabi,alas singko na"-"Opo"-Pagkalabas ko ng bahay,ang sarap sa pakiramdam ang malamig na simoy ng hangin.Gusto ko muna na mapag isa at tahimik na lugar.Pumunta ako
Napabalikwas ako ng bangon, nakaramdam ako ng pananakit ng katawan at ulo.Medyo may sinat ako.Napabuntonghininga ako,wala kasi sa tabi ko so Damon.Ang huling naalala ko tumabi ito sa pagtulog sa akin.Ayoko ko umasa na naging mabait na siya.Bumangon na ako,muntik na ako matumba dahil nangangatog ang aking tuhod.Nagpalit muna ako ng damit at bumaba na.Patay ang ilaw sa sala pero nakabukas naman sa kusina.Pagpasok ko ng kusina may narinig akong nag uusap , lumapit ako at nakita ko si Damon at Dia,may mga alak sa kanilang harapan.Napatigil ako nang nagsalita si Dia."Anong plano mo kay Mary?"-tanong niya kay Damon habang panay ang halik niya sa labi at leeg ng asawa ko.Parang biglang sumikip ang dibdib ko.Ayoko ko siyang mahalin, pero bakit ang sakit? Nasasaktan ako.Lalo nanikip ang dibdib ko sa sagot ni Damon."Kapag nakuha ko na ang gusto ko sa kanya,"Mapait akong ngumiti,lahat pala na pinakita niya kanina,kasama pa rin ba sa plano niya?"Kaya naman kita bigyan ng anak Damon eh,ma
Kinabukasan hindi na ako masyadong kinakausap ni Dia,pero patuloy pa rin ito pag lalandi sa asawa ko.Hindi ko alam kung anong laro niya.Umalis din sila ni Damon."Manang Joan,kaano ano mo po si Dia?"-"Lagi lang yan dito sa bahay ni Sir Tristan,kay Sir Tristan itong bahay, magkakaibigan ang mga iyan,si Dia siya ang may ari sa kabilang Isla"-Napanganga ako.Sobrang yaman niya pala."Pagpasensiyahan mo na kung ganyan ang pinapakita niya kay Sir Damon,ewan ko ba sa batang iyan"-Tumango lang ako kay manang."Manang,maglalakad lakad muna po ako"-"Sige Hija,huwag masyado magpakalayo"-"Opo"-Alas siyete pa lang naman at hindi pa masyado masakit sa balat ang sikat ng araw.Umupo muna ako sa batohan.Ang ganda ng kulay ng kalangitan at parang kasing kulay ng mga mata ni Damon.Napangiti ako ng maalala ko noong bata pa kami ni ate Mariel.Isang taon lang naman ang tanda namin,pero nag aate pa rin ako.Mabait naman siya,pero hindi ko alam kung bakit nagbago siya.Nagulat ako noon na matagal siya
Pangatlong araw ko na nakakulong sa bahay.Pinagod ko na lang ang sarili ko sa paglilinis ng bawat sulok ng Mansion.Kahit saan ako pumunta sa sulok ng bahay may CCTV ito.Halos hindi na ako kumakain, nakaramdam din ako ng paghihilo.Nandito ako ngayon sa likod ng Mansion,na nakahiga sa duyan.Pero abala ang mata ko kung saang puwedi ako makatakas,pero bigo pa rin ako.Sobrang taas ng pader at panay ang ikot ng tauhan ni Damon.Kahit nga nakahiga ako sa Duyan may nag babantay pa rin sa akin.Pagabi na naman,Nakakapagod na! Pumasok na ako sa loob at kumain , Kailangan ko ng lakas at para na rin sa sarili ko.Pagkatapos ko kumain,umakyat ako sa taas, pumunta ako sa balkonahe.Tanaw ko kung gaano kalawak ang paligid ng Mansion ni Damon.Malabong makatakas talaga ako.Hanggang tanaw lang ako at umaasa na may pupunta at tutulungan ako.Mag aalas diyes na ng gabi pero nandito pa rin ako nakaupo sa balkonahe.Pabalik na ako sa silid ko nang may nakita ako ng isang tao na naka black suit,sisigaw sana
Napamulat ako bigla,nang nakarinig ako ng sigaw sa labas.Gabi na pala,hindi ko naman namalayan ang oras.Dahan dahan akong bumangon.Pumunta muna ako ng banyo para mag half bath.Sobrang pawisan ako ng nagising ako.Pagkatapos ko mag half bath, kumuha ako ng malaking t-shirt at short.Lumabas na ako agad sa silid.Nagulat ako nang makita ko si Damon,nandito na pala siya.Nakatingin ito sa akin,may isang lalaki na nasa tabi niya,katulad ni Damon napaka guwapo rin nito."Umuwi kana Dos,bawal ka dito makitulog"-seryosong sabi ni Damon sa lalaking Dos ang tawag niya."Bawal ba ang istorbo?"-nakangising sagot ni Dos.Pero masama lang siya tiningnan ni Damon."Hi,Miss"-bati sa akin ni Dos."H-He-"-Hindi ko na itinuloy ang sasabihin nang sobrang sama ng tingin sa akin ni Damon.Humalakhak naman si Dos."Okay,uuwi na ako Bro,bye Miss"-Tumango na lang ako.Nang makaalis na si Dos,humarap si Damon sa akin."Sino ang pumunta dito sa bahay ng gabi ?"-Kinabahan ako,akala ko na shut down ni Dia ang CC
Nakatulugan ko ang pag iyak, pagkagising ko bukas na ang pinto.Bumangon na ako , nakaramdam ako ng gutom.Lumabas na ako ng silid at pumunta ng kusina.Nagtingin tingin lang ako ng makakain sa ref.Tinatamad na ako magluto.Napalingon ako ng may pumasok,si Damon.Hindi ko ito pinapansin.Sinarado ko na ang ref at kumuha na lang ng cup noodles."I'll cook,huwag muna buksan iyan"-saad ni Damon,kinuha niya sa akin ang cup noodles at ibinalik sa cabinet.Hindi pa rin ako umiimik.Hinayaan ko siyang magluto,habang nakaupo lang ako.Narinig kong Napabuntonghininga ito."I'm sorry"-Napatingin ako dito."You pissed me off, You disappoint me,"-Napayuko na lang ako,ayoko magsalita.Maya maya lang narinig ko ang ingay ng mantika, umangat ang ulo ko, nakatalikod na ito sa akin.Naamoy ko ang ginising bawang at sibuyas, pakiramdam ko parang susuka ako sa amoy,agad akong tumakbo sa lababo.Duwal ako ng duwal ako, Lumapit si Damon na nagtataka.Kumuha ito ng Tubig at binigay sa akin.Panay haplos din niy
Alas nuebe na ng gabi,pero wala pa rin si Damon.Akala ko ba maaga siya uuwi.Kumuha na lang ako ng damit at maliligo muna.After ko magshower at nakabihis na rin, bumaba na ako, doon ko na hintayin si Damon.Panay na ang hikab ko.Maya maya lang may narinig akong tunog ng sasakyan. Pumunta ako sa pinto at sinalubong ko ito.Napatigil ako ng nakita ko na may kasama siyang tatlong lalaki.Kilala ko si Dos,pero ang dalawa hindi.Gosh!I admit na napaka guwapo ni Dos,pero napaka guwapo din ang dalawang kasama nila.Bukod tangi lang si Damon,basta iba siya."Hi, I'm Javi"-napanganga ako sa nagpakilalang Javi,bakit ang kinis sobra ng mukha nila.Ang kapal ng kilay niya at Sobrang pula ng labi.Grabe,may ganito ba talagang mga lalaki?"H-Hello, I'm Mary Flor"-"Rhenz nga pala"-kumindat iyong Rhenz sa akin.Galit naman bumaling si Damon.Parang kilala ko ito,o nakita ko na.si Rhenz iyong tipo na good boy ang dating pero I think babaero ito.Nagulat ako na hinila ako ni Damon palapit sa kanya.Napansin
Naglalakad ako sa isang madilim na lugar.Nagtataka ako kung bakit nandito ako.Hindi ko alam kung nasaan ako."Damon?"Kinakabahan ako.Napatigil ako nang may humarang sa aking dinadaanan."S-sino ka?"natatakot na tanong ko sa kaniya.Tiningnan ko ito ng mabuti.Napatigil ako nang nagkasalubong ang aming paningin.Ang kulay asul niyang mga mata, puno ng galit.Ang guwapo niyang mukha."T-Tres? Anak! Tres!"umiiyak na saad ko.Nakatingin lang ito sa akin."Tres!"nilapitan ko ito.Nagulat ako nang itinutok nito ang baril sa akin.Napasulyap ako sa kan'yang mga kamay.Lalo ako napaiyak nang makita ko ang tattoo niya.Ang numero.Ang pangalan niya."I-ikaw nga anak ko.Tres baby! I missed you!"hinawakan ko ang kaniyang kamay kahit nakatutok sa akin ang baril."I am not your son, I'm here to kill you, I'm here to kill your husband,"diib na sabi niya.Nanlalaki naman ang mga mata ko."Anak, ako ang Mommy mo.Anak umuwi kana, hinihintay ka ng mga kapatid mo."umiiyak ako habang hinawakan ang kaniyang ka
Walong buwan.Walong buwan na hindi pa rin mahanap si Tres.Sobrang sakit.Lagi ko iniisip kung okay lang ba siya.Kung nakakain na siya.Kung nakatulog ito ng maayos.Minsan iniisip ko, sana hindi ko na lang sila isinilang kung ganito ang nararanasan ng mga anak ko."Ate?"Pasimple kong pinunasan ang aking mga luha bago humarap sa aking kapatid.Nandito na kami sa Isla ni Dia.Sa isang buwan babalik na kami sa Manila dahil doon ako manganganak.Ngumiti ako sa kan'ya nang humarap na ako."Umiyak ka na naman."ani niya.Mapait akong nakangiti kay Dia."Hindi ako mapakali.Paano kung sinasaktan nila ang anak ko? Paano kung hindi nila ito pinapakain? Paano kung sa sahig nila ito pinapatulog? Lahat nasa utak ko iyan."sunod-sunod na umaagos ang mga luha ko sa aking pisngi.Niyakap naman ako ni Dia."Ginagawa namin ang lahat ate, pero hindi pa rin namin mahanap si baby Tres."malungkot na saad ni Dia."Si Alas at Quatro, hindi ko sila sinukuan.Ayoko ring sumuko kay Tres.Please Dia, hanapin niyo ang
"Bro?"Napalingon ako kay Dos."Anong balita?"mahinang tanong ko kay Dos."Hindi pa rin mahanap ang katawan ni baby Tres."Napahawak naman ako sa aking ulo."Pero bro, ang hinala namin, kinuha si Tres."Napatingin ako kay Dos."Paano mo nasabi?"diin na tanong ko."Huwag ka na magtaka, marami tayong kalaban, hindi lang ikaw pati si D, alam nila na pamangkin ni D ang Quads mo."sagot ni Dos.Awang-awa na ako kay Mary.Halos hindi na ito kumakain.Araw-araw na lang umiiyak.Kanina bago ako umalis papunta dito sa presinto, nakatulala ito.Buti na lang nandoon ang asawa ni Dos."Wala nang katapusan ang problema na dumadating sa buhay namin."mahinang saad ko.Tinapik ni Dos ang balikat ko."Damon?"Napaangat ako ng tingin.Si Z, kasama niya si Jenny."Mag-iisang linggo na, wala ang katawan ni Tres sa gumuhong gusali."ani ni Z."Believe me, kinuha nila ang bata, sadyang ang target nila ay isa sa mga Quads."ani naman ni Jenny."Lahat ng connection ko sa underground ginamit ko na para hanapin ang
"Ready?"nakangiting tanong ni Damon kay Alas.Ngayong araw ang uwi namin sa mansion ni Damon."Yes! Yes!"masayang sigaw ni Alas.Nakangiting napapailing ako sa mag-ama."Miss ka na ng mga kakambal mo.""Damon, puntahan ko muna si Dra.Cindy,"ani ko."Okay love, take your time."Lumaban na ako at pumunta sa clinic ni Dra."Si Dra.Cindy?"tanong ko sa nurse."Sa loob po Doc."Kumatok muna ako at pumasok na.Naabutan ko ito na parang umiiyak."Dra?"nagtatakang tawag ko."H-hi Dra.Fernando, pasensiya ka na, hindi agad kita mapansin."umiwas ito ng tingin."Ahmm..uuwi na pala kami, baka next week balik trabaho ulit ako."mahinang saad ko."Gaoon ba, sige mag-ingat kayo."Nilapitan ko ito."May problema ka ba?"tanong ko sa kan'ya.Bigla lang ito humagulhol.Mabait si Dra.Cindy.Alam kong niipit ito sa nangyayari kay Savannah.Hinawakan ko ang kan'yang dalawang kamay."Si Kurt ba?"tanong ko sa kan'ya.Tumango lang ito."Pero kasal pa rin sila ni Savannah.Dra, matalino ka, mistress ka pa rin sa pa
"Ayos na naman ang results ng mga examinations ni baby Alas."nakangiting saad ni Dra.Cindy.Sobrang sayako, sa wakas okay na si Alas."Salamat Dra.Cindy."nakangiting saad ko.Napalingon kami sa pinto nang pumasok si Damon at Bry."Damon."masaya ko itong nilapitan at niyakap."Okay na si baby Alas."Gumanti rin ito ng yakap sa akin."Dra.Fernado, aalis na ako."mahinang saad ni Dra.Cindy."Wait Dra.Cindy."seryosong sabi ni Bry.Humarap naman si Dra.Cindy."You know what..stop acting you're really a nice person,"ani ni Bry na parang galit ito."Bry?"nagtatakang saad ko sa kan'ya."Hindi ko alam ang sinasabi mo Mr. Coloner."mahinang sagot ni Dra.Cindy."Fuck yeah...hindi mo alam? Masaya na kayo dahil nasa kulungan na ang kapatid ko!"sigaw ni Bry."Stop it Bry!"saway ni Damon.Nasa kulungan si Savannah?Dali-dali namang lumabas si Dra.Cindy."Damon, totoo bang nakakulong si Savannah?"tanong ko kay Damon."Yeah pero inaayos na ni Z at Jenny ang kaso ni Savannah."mahinang sagot nito."Makakal
Nine months.Siyam na buwan nang comatose si Alas."Doc?"Napalingon ako sa nurse."A-anong oras daw po ninyo ipapatanggal ang mga aparato ni baby Alas?""Mamaya na, hinihintay ko lang ang kapatid ko,"mahinang sabi ko.Masakit.Pero kailangan na bitawan.God knows, lahat ginawa ko na.Lahat ginawa ko, pero lalo lang nanghihina at lumala ang kalagayan ng anak ko.Pinunasan ko ang luha sa aking pisngi na hindi tumitigil sa pagdaloy.Lumapit ako kay baby Alas.Pinatanggal ko na ang tubo na nakasalpak sa bibig niya.Halos buong katawan na niya namamaga.Parang piniliga ang puso ko."A-Alas, why baby?"napahagulhol ako habang hinahaplos ang kan'yang pisngi."I-I'm sorry, I'm so sorry! Alam kong pagod kana, alam kong hirap na hirap kana,""P-papahingain na kita.Baby? Mahal na maha ka ni Mommy, mahal na mahal ka ng mga kakambal mo,"Halos hindi na ako makahinga sa sobrang pag-iyak ko.Siyam na buwan.Hindi pa rin nagpaparamdam si Damon.Nakaramdam ako ng galit sa kan'ya.Hinalikan ko sa noo si baby
Nailipat na si baby Alas sa room ni baby Quatro."Ate?"napalingon ako nang tinawag ako ni Dia."S-sino sila? Bakit nila gustong patayin ang mga anak ko! Dia please, huwag mo hayaan na saktan nila ang mga Quads,""Nireview na namin ang CCTV, at hindi na sila makakabalik dito,"Huminga ako ng malalim."Napapagod na ako, parang walang katapusan na problema,"nanghihinang saad ko."Kapag okay na si Alas at Quatro, bumalik muna kayo sa Isla, mas ligtas kayo doon,""Paano si Damon? P-paano kung babalik siya? maluha-luhang tanong ko kay Dia."Ako mismo ang magdadala sa kan'ya sa Isla,"nakangiting saad ni Dia.Niyakap ko ito ng mahigpit."Gusto ko buuin ang pamilya ko, gusto ko na makasama ng Quads ang Daddy nila,""Of course, hindi ko na kayo ilalayo kay Damon, pero ang paglayo niya, may malalim siyang dahilan,"Napatingin ako kay Dia."A-alam mo? Nasaan siya?""Ate, babalik siya.Basta babalikan niya kayo,"Malakas ang pakiramdam ko na alam ni Dia kung saan si Damon.Dahil hindi man lang siya
"Dra. Fernando, mayroon na ulit heart donor para kay Alas,"ani sa akin ni Dra.Cindy.Nagtataka akong tumingin sa kaniya."K-kanino galing?"Kinakabahang tanong ko."It's unknown person,"Agad ko iniwan si Dra.Cindy at patakbong pumunta sa silid ni Damon.No!Pagkabukas ko ng pinto walang tao.Mga aparato lang ang nandoon.Napalitan na rin ng bagong bedsheets ang kama at ang punda ng una."D-Damon?"mahinang saad ko.Lumabas ulit ako ng silid.Umiiyak akong pumunta sa clinic ni Zia.Hindi na ako kumatok, agad na akong pumasok."Dra. Harrison?"bungad ko kaagad sa kan'ya."Hi.May donor na pala si baby Alas,"nakangiting saad niya."S-sino ang donor? Nasaan si D-Damon?""Wala si Damon? Di ba may surgery pa siya next week?"nagtatakang tanong din sa akin ni Zia."W-wala siya sa room niya! Saan galing ang heart donor?""Wala namang sinabi si Dra.Cindy, wait..fuck, huwag mo sabihin si demonyo ang donor!"sigaw ni Zia."Si Savannah? Ang kapatid ni Damon? Nakita mo ba siya?"natatarantang tanong ko."
"Kuya?" "Kuya, ngayon pala gagawin ang heart transplant kay Quatro,"mahinang saad ni Savannah."S-saan kayo nakahanap ng donor?"nanghihinang tanong ko.Kagagaling lang ni Mary dito, agad rin itong umalis dahil tinawag siya sa intercom."Basta lang may nagdonate, hindi namin alam kung sino,""Van, g-gusto ko mabuhay si baby Alas, gusto ko dugtungan ang buhay ng anak ko,"umiiyak na saad ko sa kan'ya.I'm so fucking Helpless.Wala ng kuwenta ang buhay ko kung mamamatay ang isa sa Quadroplets namin ni Mary!"Are you insane! Kuya may one week pa! Naghahanap rin ako, kung wala na talaga, a-ako na lang ang magdodonate baka ka match ko si baby Alas, mas kailangan ka ng mga anak mo,"mahinang saad sa akin ni Savannah."No! Huwag Van, hindi mo kailangan gawin ito!""It's okay kuya, matagal ng miserable ang buhay ko, I'm so tired, nakakapagod rin, Mary Flor deserve to be happy, bigyan mo ng kumpletong pamilya ang Quads, masaya na ako na makikita sila na buo,""Van!""Lalabas muna ako, i-check ko