"G!""Grace."Lagi ko naririnig ang boses nila. lagi nila ako tinatawag pero ayaw ng mga mata ko bumukas. Parang hinihila ako lagi ng antok."Ilang taon na rin siyang na coma. Pero normal na ulit ang heartbeat niya."Tanging ang boses lang nila ang naririnig ko. Kahit ang aking bibig, ayaw na rin bumuka. May nakita akong napakaliwanag. May isang babae na lumabas sa liwanag."Mommy?"Nakangiti ito habang palapit na palapit ito sa akin."Come with me, Grace," malambing na saad ni Mommy.Inilahad niya ang kan'yang kamay sa akin.Sasama ba ako sa kan'ya? Si Mommy lang ang nagmamahal sa akin. Si Daddy, si Gretta lang ang paborito niya. Kahit magkakambal kami, mabigat ang loob ni Daddy sa akin."Sige po, Mommy!"Sasama na lang ako kay Mommy. Total, miss na miss ko na ito at gusto ko rin siyang makasama.Nakangiting inabot ko ang kamay ni Mommy at nagsimula na kaming naglalakad patungo sa maliwanag na lugar."Grace! Grace!"Napalingon naman ako dahil tinatawag ang aking pangalan. Nakakunot
"Sasama ka na ba sa amin pabalik sa Pilipinas?" tanong ni Kei sa akin."Hindi muna. Magpapagaling muna ako dito."Hindi pa ako masyado makalakad ng maayos. Buti na lang na nandito sila Kei at Van para alalayan ako."So, hintayin ka na lang namin," saad naman ni Van."No! Okay lang ako dito. Mauna na lang kayo, baka after two months, susunod ako," saad ko sa dalawa.Actually hindi naman masyadonh injured ang dalawang paa ko. Nakakalad na ako ng konti pero need ko pa rin ng medication. At dito na lang din ako sa Germany na mag-daily check up."Okay. Hihintayin ka namin. Si Kei pupunta pa siya sa Britain at bibisatahin ang kan'yang hospital," saad ni Van.Yes. Sobrang yaman din ni Kei. Kami ni Van, pareho naka-private ang yaman namin. Mas maigi na ganito lang kami. Ayaw ko rin ng exposure.Nauna ng umalis si Kei, kahapunan. Si Van naman umalis na rin ito. Wala akong katulong dito sa aking bahay. Kahit nag-iisa lang ako, kinaya ko naman. Buti kamo, walang hagdanan ang bahay ko. Simple per
Halos araw-araw, nagkikita kami ni Javi. Minsan pumupunta kami sa shooting range. Or kuwentuhan lang sa park. Magaan ang loob ko sa binata."Kamusta naman ang pagiging Salvacion?" Natatawang tanong ko rito.Kilalang isang malupit na Mafia Boss si Caden Salvacion. Kaya pagdating sa negosyo, walang puwedeng bumangga rito."Kahit hindi ako Salvacion, guwapo pa rin ako," nakangising sagot naman ng binata.Huminga naman ako ng malalim. "Ikaw Grace, ano ang plano mo?" Tanong niya na nakatitig sa akin."Siguro, I need a vacation muna. Maybe, after six months, babalik ulit ako dito. Babalik ulit ako sa serbisyo.""How about your twin sister?" Mahinang tanong niya na parang diniin ang sister na salita. Kung halos pitong taon akong na coma, anong nangyari na sa kakambal ko? Kailangan ko rin umuwi para bisitahin ito."Uuwi ako at hahanapin ko siya," maiksing sagot ko kay Javi.Napatingin ako kay Javi na nakatitig ito sa kan'yang cellphone. Isang napakagandang babae na may kalong-kalong na kamb
Araw-araw halos nandoon ako sa KING DRAGON. Ako na muna ang nagmanage habang abala naman si Savannah sa lalaking nangangalang Kurt Fuentebella. "Boss, may nanggugulo sa baba," bungad sa akin ng bouncer.Mahigpit ko kasi pinagbabawal dito sa bar na bugbugin ng mga bouncers ang mga kustomers."Okay, ako na bahala," saad ko rito.Agad naman ako bumaba at pinuntahan ang nanggulo."Fuck you! I'm a fucking Geller!"Napatingin naman ako sa lalaking nagsisigaw.Pilit ko inaalala ang lalaking nasa harap ko. Kahit matagal na panahon na nagkita kami hindi ko pa rin ito nakalimutan.Tyler Geller.Tumikhim naman ako. Humarap ito sa akin lat nakakunot ang kan'yang noo."D-Damn! It's you!" aniya na nangingislap pa ang mga mata.Sinenyasan ko naman ang bouncer na ako na bahala rito."Come with me," mahinahon na utos ko rito.Agad naman itong sumunod sa aking likuran."Grace?" Napangiti naman ako dahil naalala niya pa ako.Naririnig ko pa ang pagbuntonghininga niya. Pagpasok sa opisina, parang boss
Sa di-kalayuan, nakatayo lang ako at nakatingin sa grupo ng kababaihan. Masaya sila nag-uusap. Bakit nila ako hinahabol?Ano ang naging kasalanan ko sa kanila?Naningkit naman ang mga mata ko. Pinatay nila ang kakambal ko. At aminado naman ako na nagkamali ako ng bintang sa kanila. At kasalanan din ng kakambal kung gan'yan ang sinapit niya. Gumawa siya ng kalokohan na kinagalit ng mga kaibigan ni Z.Agad naman ako umalis at palaisipan sa akin ang taong kumukopya sa aking mukha.Agad ko naman tinawagan si Van at sinabihan itong pumunta sa KING DRAGON BAR. "Sorry, medyo abala lang ako sa hospital," bungad sa akin ni Van."It's okay. Tulungan mo ako, Van. Kailangan mahuli ang babaeng kumukopya sa aking katauhan!" "Yeah. I'm working of it. Ako na bahala sa grupo nila Z."Napahilamos naman ako ng aking mukha."Patay na si Gretta," malungkot na saad ko rito." She deserve it! Kinopya niya lahat ng katauhan mo. Marami siyang binangga at lalo na muntik na niya napatay si Rivas!" Galit na s
"I like you very much, Grace," saad niya at mariin akong hinalikan."Iba ang like sa love, right?" tanong ko naman."Patungo na rin iyan," aniya at hinubad ang aking suot-suot na t-shirt.Nakatingin ito sa katawan ko. Hinahaplos-haplos ang mga maliliit na sugat na natamo ko sa pagsabog."Puwede ba na umalis ka na lang sa pagsusundalo?" Pakiusap niya at malamlam akong tiningnan."No," diretsong sagot ko.Umigting naman ang panga niya."Paano kung bubuntisin kita?" Seryosong tanong niya.Ngumisi naman ako. "Alam mo kung ano ang mangyayari sa baby?" "Hindi mo gagawin iyan, Grace. Puwera lang kung gagayahin mo ang kalupitan ng iyong ama."Napatigil naman ako.Kilala niya ang Daddy ko?" S-Sino ang tatay ko?!"Parang nabigla naman si Tyler." W-Wala!""T-Tell me! Sino ang tatay ko?! Bakit kilala mo?!" " I-I mean, baka malupit din ang tatay mo. At namana mo ang ugali niya!" natatarantang sagot niya.Napabuga naman ako ng hangin." Kung ano-ano lang pumapasok sa utak mo!" Sabay inirapan ko
"Love?"Kararating ko lang galing sa DRAGON KING BAR. Sumalubong naman sa akin si Tyler. Ngumiti naman ako rito."Hi. Sorry kung ginabi ako. May tinapos lang ako na paper works," saad ko rito. Niyakap naman ako ni Tyler."It's okay, Love. Can I invite you to my cousin's house? We're just going to eat dinner," malambing na saad niya." Sure. Gusto ko rin makilala ang mga family mo," nakangiting sagot ko at hinaplos ang kan'yang mukha.Niyakap naman ako ni Tyler." Thank you. Simula dumating ka sa buhay ko, marami nagbago sa akin. You know, sa'yo na lang nakatuon ang atensyon ko."Pilit naman akong ngumiti. Ayoko magbigay ng assurance kay Tyler. Para sa akin, walang label pa rin ang pagsasama namin. Commitment is not my thing."Sige, shower lang ako," agad na akong dumiretso sa silid namin at mabilisang naligo.Dahil family dinner naman ang pupuntahan namin, isang simpleng dress ang sinuot ko. Kita naman ang mabibilog kong mga hita. Pinarisan ko ito ng high heeled heels. "Always pretty,
"What happened?" tanong ko kay Van.Naglalasing ito at umiiyak."Si Aishi."Nakatitig naman ako sa mukha ng kaibigan ko.Si Aishi, ay kapatid ni Van sa ama. Ang nanay ni Aishi ay asawa ni General Fuentebella. Tanging kami lang ni Andy ang nakakaalam. Ayaw ipagsabi ni Van ang madilim na sekreto ng kanilang pamilya."What happened to her?" Nag-alalang tanong ko rito."Lalong lumala ang kan'yang sakit," humagulhol naman ito.Napabuntonghininga naman ako. Malapit rin si Aishi sa akin. Inuwi na ito ni Van dito sa Pilipinas. "Be strong. Ikaw lang ang inspirasyon ni Baby Aishi," saad ko naman at tinapik ito sa balikat.Malungkot naman itong tumango.Ako na rin naghatid kay Van sa bahay na tinitirhan niya. Napag-alaman ko rin na nakatira ito kay Kurt Fuentebella. I know him actually. Ginabi rin akong nakauwi sa bahay. Nagtataka pa ako na patay ang mga ilaw. Wala si Tyler. Ni hindi man lang nag-message sa akin.Tamad akong pumunta sa kusina at maghahanda sana ng hapunan. Pagbukas ko ng ika
Naglalakad ako sa isang madilim na lugar.Nagtataka ako kung bakit nandito ako.Hindi ko alam kung nasaan ako."Damon?"Kinakabahan ako.Napatigil ako nang may humarang sa aking dinadaanan."S-sino ka?"natatakot na tanong ko sa kaniya.Tiningnan ko ito ng mabuti.Napatigil ako nang nagkasalubong ang aming paningin.Ang kulay asul niyang mga mata, puno ng galit.Ang guwapo niyang mukha."T-Tres? Anak! Tres!"umiiyak na saad ko.Nakatingin lang ito sa akin."Tres!"nilapitan ko ito.Nagulat ako nang itinutok nito ang baril sa akin.Napasulyap ako sa kan'yang mga kamay.Lalo ako napaiyak nang makita ko ang tattoo niya.Ang numero.Ang pangalan niya."I-ikaw nga anak ko.Tres baby! I missed you!"hinawakan ko ang kaniyang kamay kahit nakatutok sa akin ang baril."I am not your son, I'm here to kill you, I'm here to kill your husband,"diib na sabi niya.Nanlalaki naman ang mga mata ko."Anak, ako ang Mommy mo.Anak umuwi kana, hinihintay ka ng mga kapatid mo."umiiyak ako habang hinawakan ang kaniyang ka
Walong buwan.Walong buwan na hindi pa rin mahanap si Tres.Sobrang sakit.Lagi ko iniisip kung okay lang ba siya.Kung nakakain na siya.Kung nakatulog ito ng maayos.Minsan iniisip ko, sana hindi ko na lang sila isinilang kung ganito ang nararanasan ng mga anak ko."Ate?"Pasimple kong pinunasan ang aking mga luha bago humarap sa aking kapatid.Nandito na kami sa Isla ni Dia.Sa isang buwan babalik na kami sa Manila dahil doon ako manganganak.Ngumiti ako sa kan'ya nang humarap na ako."Umiyak ka na naman."ani niya.Mapait akong nakangiti kay Dia."Hindi ako mapakali.Paano kung sinasaktan nila ang anak ko? Paano kung hindi nila ito pinapakain? Paano kung sa sahig nila ito pinapatulog? Lahat nasa utak ko iyan."sunod-sunod na umaagos ang mga luha ko sa aking pisngi.Niyakap naman ako ni Dia."Ginagawa namin ang lahat ate, pero hindi pa rin namin mahanap si baby Tres."malungkot na saad ni Dia."Si Alas at Quatro, hindi ko sila sinukuan.Ayoko ring sumuko kay Tres.Please Dia, hanapin niyo ang
"Bro?"Napalingon ako kay Dos."Anong balita?"mahinang tanong ko kay Dos."Hindi pa rin mahanap ang katawan ni baby Tres."Napahawak naman ako sa aking ulo."Pero bro, ang hinala namin, kinuha si Tres."Napatingin ako kay Dos."Paano mo nasabi?"diin na tanong ko."Huwag ka na magtaka, marami tayong kalaban, hindi lang ikaw pati si D, alam nila na pamangkin ni D ang Quads mo."sagot ni Dos.Awang-awa na ako kay Mary.Halos hindi na ito kumakain.Araw-araw na lang umiiyak.Kanina bago ako umalis papunta dito sa presinto, nakatulala ito.Buti na lang nandoon ang asawa ni Dos."Wala nang katapusan ang problema na dumadating sa buhay namin."mahinang saad ko.Tinapik ni Dos ang balikat ko."Damon?"Napaangat ako ng tingin.Si Z, kasama niya si Jenny."Mag-iisang linggo na, wala ang katawan ni Tres sa gumuhong gusali."ani ni Z."Believe me, kinuha nila ang bata, sadyang ang target nila ay isa sa mga Quads."ani naman ni Jenny."Lahat ng connection ko sa underground ginamit ko na para hanapin ang
"Ready?"nakangiting tanong ni Damon kay Alas.Ngayong araw ang uwi namin sa mansion ni Damon."Yes! Yes!"masayang sigaw ni Alas.Nakangiting napapailing ako sa mag-ama."Miss ka na ng mga kakambal mo.""Damon, puntahan ko muna si Dra.Cindy,"ani ko."Okay love, take your time."Lumaban na ako at pumunta sa clinic ni Dra."Si Dra.Cindy?"tanong ko sa nurse."Sa loob po Doc."Kumatok muna ako at pumasok na.Naabutan ko ito na parang umiiyak."Dra?"nagtatakang tawag ko."H-hi Dra.Fernando, pasensiya ka na, hindi agad kita mapansin."umiwas ito ng tingin."Ahmm..uuwi na pala kami, baka next week balik trabaho ulit ako."mahinang saad ko."Gaoon ba, sige mag-ingat kayo."Nilapitan ko ito."May problema ka ba?"tanong ko sa kan'ya.Bigla lang ito humagulhol.Mabait si Dra.Cindy.Alam kong niipit ito sa nangyayari kay Savannah.Hinawakan ko ang kan'yang dalawang kamay."Si Kurt ba?"tanong ko sa kan'ya.Tumango lang ito."Pero kasal pa rin sila ni Savannah.Dra, matalino ka, mistress ka pa rin sa pa
"Ayos na naman ang results ng mga examinations ni baby Alas."nakangiting saad ni Dra.Cindy.Sobrang sayako, sa wakas okay na si Alas."Salamat Dra.Cindy."nakangiting saad ko.Napalingon kami sa pinto nang pumasok si Damon at Bry."Damon."masaya ko itong nilapitan at niyakap."Okay na si baby Alas."Gumanti rin ito ng yakap sa akin."Dra.Fernado, aalis na ako."mahinang saad ni Dra.Cindy."Wait Dra.Cindy."seryosong sabi ni Bry.Humarap naman si Dra.Cindy."You know what..stop acting you're really a nice person,"ani ni Bry na parang galit ito."Bry?"nagtatakang saad ko sa kan'ya."Hindi ko alam ang sinasabi mo Mr. Coloner."mahinang sagot ni Dra.Cindy."Fuck yeah...hindi mo alam? Masaya na kayo dahil nasa kulungan na ang kapatid ko!"sigaw ni Bry."Stop it Bry!"saway ni Damon.Nasa kulungan si Savannah?Dali-dali namang lumabas si Dra.Cindy."Damon, totoo bang nakakulong si Savannah?"tanong ko kay Damon."Yeah pero inaayos na ni Z at Jenny ang kaso ni Savannah."mahinang sagot nito."Makakal
Nine months.Siyam na buwan nang comatose si Alas."Doc?"Napalingon ako sa nurse."A-anong oras daw po ninyo ipapatanggal ang mga aparato ni baby Alas?""Mamaya na, hinihintay ko lang ang kapatid ko,"mahinang sabi ko.Masakit.Pero kailangan na bitawan.God knows, lahat ginawa ko na.Lahat ginawa ko, pero lalo lang nanghihina at lumala ang kalagayan ng anak ko.Pinunasan ko ang luha sa aking pisngi na hindi tumitigil sa pagdaloy.Lumapit ako kay baby Alas.Pinatanggal ko na ang tubo na nakasalpak sa bibig niya.Halos buong katawan na niya namamaga.Parang piniliga ang puso ko."A-Alas, why baby?"napahagulhol ako habang hinahaplos ang kan'yang pisngi."I-I'm sorry, I'm so sorry! Alam kong pagod kana, alam kong hirap na hirap kana,""P-papahingain na kita.Baby? Mahal na maha ka ni Mommy, mahal na mahal ka ng mga kakambal mo,"Halos hindi na ako makahinga sa sobrang pag-iyak ko.Siyam na buwan.Hindi pa rin nagpaparamdam si Damon.Nakaramdam ako ng galit sa kan'ya.Hinalikan ko sa noo si baby
Nailipat na si baby Alas sa room ni baby Quatro."Ate?"napalingon ako nang tinawag ako ni Dia."S-sino sila? Bakit nila gustong patayin ang mga anak ko! Dia please, huwag mo hayaan na saktan nila ang mga Quads,""Nireview na namin ang CCTV, at hindi na sila makakabalik dito,"Huminga ako ng malalim."Napapagod na ako, parang walang katapusan na problema,"nanghihinang saad ko."Kapag okay na si Alas at Quatro, bumalik muna kayo sa Isla, mas ligtas kayo doon,""Paano si Damon? P-paano kung babalik siya? maluha-luhang tanong ko kay Dia."Ako mismo ang magdadala sa kan'ya sa Isla,"nakangiting saad ni Dia.Niyakap ko ito ng mahigpit."Gusto ko buuin ang pamilya ko, gusto ko na makasama ng Quads ang Daddy nila,""Of course, hindi ko na kayo ilalayo kay Damon, pero ang paglayo niya, may malalim siyang dahilan,"Napatingin ako kay Dia."A-alam mo? Nasaan siya?""Ate, babalik siya.Basta babalikan niya kayo,"Malakas ang pakiramdam ko na alam ni Dia kung saan si Damon.Dahil hindi man lang siya
"Dra. Fernando, mayroon na ulit heart donor para kay Alas,"ani sa akin ni Dra.Cindy.Nagtataka akong tumingin sa kaniya."K-kanino galing?"Kinakabahang tanong ko."It's unknown person,"Agad ko iniwan si Dra.Cindy at patakbong pumunta sa silid ni Damon.No!Pagkabukas ko ng pinto walang tao.Mga aparato lang ang nandoon.Napalitan na rin ng bagong bedsheets ang kama at ang punda ng una."D-Damon?"mahinang saad ko.Lumabas ulit ako ng silid.Umiiyak akong pumunta sa clinic ni Zia.Hindi na ako kumatok, agad na akong pumasok."Dra. Harrison?"bungad ko kaagad sa kan'ya."Hi.May donor na pala si baby Alas,"nakangiting saad niya."S-sino ang donor? Nasaan si D-Damon?""Wala si Damon? Di ba may surgery pa siya next week?"nagtatakang tanong din sa akin ni Zia."W-wala siya sa room niya! Saan galing ang heart donor?""Wala namang sinabi si Dra.Cindy, wait..fuck, huwag mo sabihin si demonyo ang donor!"sigaw ni Zia."Si Savannah? Ang kapatid ni Damon? Nakita mo ba siya?"natatarantang tanong ko."
"Kuya?" "Kuya, ngayon pala gagawin ang heart transplant kay Quatro,"mahinang saad ni Savannah."S-saan kayo nakahanap ng donor?"nanghihinang tanong ko.Kagagaling lang ni Mary dito, agad rin itong umalis dahil tinawag siya sa intercom."Basta lang may nagdonate, hindi namin alam kung sino,""Van, g-gusto ko mabuhay si baby Alas, gusto ko dugtungan ang buhay ng anak ko,"umiiyak na saad ko sa kan'ya.I'm so fucking Helpless.Wala ng kuwenta ang buhay ko kung mamamatay ang isa sa Quadroplets namin ni Mary!"Are you insane! Kuya may one week pa! Naghahanap rin ako, kung wala na talaga, a-ako na lang ang magdodonate baka ka match ko si baby Alas, mas kailangan ka ng mga anak mo,"mahinang saad sa akin ni Savannah."No! Huwag Van, hindi mo kailangan gawin ito!""It's okay kuya, matagal ng miserable ang buhay ko, I'm so tired, nakakapagod rin, Mary Flor deserve to be happy, bigyan mo ng kumpletong pamilya ang Quads, masaya na ako na makikita sila na buo,""Van!""Lalabas muna ako, i-check ko