LOGINShare
บทที่ 17 นักศึกษาฝึกงาน
Last Updated:
2025-04-18 00:58:16
Related chapters
RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก บทที่ 18 มือปืน
บทที่ 18มือปืนความเงียบและความอึดอัดปกคลุมตลอดการเดินทางมาตั้งแต่ที่ร่างกายของฉันขึ้นนั่งบนเบาะรถยนต์คันหรู ซึ่งตอนนี้ยานพาหนะก็กำลังขับแล่นไปตามท้องถนนที่ฉันเองก็ไม่สามารถล่วงรู้ได้เลยว่าจุดหมายปลายทางนั้นคือที่ใดเพราะตั้งแต่ขึ้นมาบนรถมันก็มีเพียงความเงียบเท่านั้น ทั้งฉันและคุณรุตเองก็ไม่มีใครเอ่ยคำใดออกมา หากคาดการณ์เวลาแล้วก็น่าจะผ่านไปสิบนาทีได้ที่ฉันขึ้นมาอยู่บนรถคันนี้“ผมไม่พาคุณไปฆ่าหรอกครับ” เสียงเข้มของคนหลังพวงมาลัยเอ่ยขึ้นทำให้ฉันหันไปมอง กระทั่งพบว่าคุณมารุตใช้สายตามองฉันผ่านกระจก เช่นเดียวกับมุมปากที่หยัดโค้งคล้ายรอยยิ้ม“แล้วจะไปไหนคะ” ฉันถามเสียงเบาเหมือนกับเป็นการบ่นพึมพำไปกับตัวเองเสียมากกว่า“โรงพยาบาลไงครับ ผมโทรแจ้งหมอรินไว้แล้ว”“คะ? คุณหมอคนนั้นน่ะเหรอ ไม่นะคะ ฉันไม่ไป ฉันทำแผลเองได้ พาฉันกลับไปที่บริษัทเถอะ” ทว่าชื่อที่ได้ยินทำให้ฉันเบิกตากว้าง แค่คิดถึงสีหน้าของคุณหมอคนนั้นก็ขนลุกซู่ขึ้นมาทันทีหากฉันไปเจอหน้าเขาอีกมีหวังโดนด่าซ้ำ ดีไม่ดีก็อาจจะถูกราดด้วยแอลกอฮอล์ก็เป็นได้!“ทำไมล่ะครับ หมอรินใจดีนะ สวยด้วย”“ใจดีแค่กับพวกคุณแหละค่ะ คุณหมอเขาเกลียดฉัน อย่าพ
Last Updated : 2025-04-19RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก บทที่ 19 หมายหัว
บทที่ 19หมายหัวเอี๊ยด!ทันทีที่ตัวรถจอดสนิทมารุตก็รีบลงจากรถแล้วจัดการเปิดประตูโกดังเหล็ก รวมถึงสาวเท้าเข้าไปด้านในเพื่อจัดการอะไรบางอย่าง สายป่านที่เห็นแบบนั้นก็เอาแต่ชะเง้อหน้ามองด้วยความอยากรู้ ครั้นเห็นคนข้างกายอย่างไตรพัฒน์เดินตามลงไป นั่นจึงทำให้เธอตัดสินใจเปิดประตูรถและสาวเท้าก้าวตามเขาไปติด ๆ เนื่องจากนาทีนี้มีเพียงเขาคนเดียวเท่านั้นที่สามารถพึ่งพาได้“โชคดีมากครับนายที่ผมเพิ่งให้แม่บ้านมาทำความสะอาด นายเข้าไปพักก่อนนะครับ เดี๋ยวผมจะโทรให้หมอรินมาทำแผล” มารุตเดินกลับออกมาโดยที่ในมือก็ถือพวงกุญแจพวงใหญ่ คล้ายว่าเขาเพิ่งเดินออกมาจากห้องห้องหนึ่ง แต่พอลองมองลึกเข้าไปก็เห็นเพียงแผ่นสังกะสีเก่าคร่ำครึที่ปิดทาบบดบังเอาไว้“ไม่ต้อง จะให้หมอมาที่นี่ได้ยังไง มึงก็รู้ว่ากูไม่อยากให้ใครรู้ว่าโกดังนี้มีอะไร” ไตรพัฒน์บอกเสียงขรึม สายตากดมองด้วยความเรียบตึงเพื่อยืนยันในคำพูดว่าเขาไม่มีทางให้ใครหน้าไหนมาเหยียบในที่โกดังแห่งนี้แน่นอน“แต่นายบาดเจ็บนะครับ” มารุตขมวดคิ้วมองผู้เป็นนาย เห็นหยาดเลือดที่ซึมผ่านเนื้อผ้ามาตั้งแต่อยู่บนรถแล้วแต่ก็ไม่ได้เอ่ยคำใดออกมา คิดไว้แล้วว่าหากขับมาถึงจุดหมายเม
Last Updated : 2025-04-19RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก บทที่ 20 จูบรสเหล้า
บทที่ 20จูบรสเหล้า“เสร็จแล้วค่ะ” มือเล็กติดเทปสีสาวขุ่นที่ผ้าพันแผลเป็นลำดับสุดท้าย เป็นอันว่าหน้าที่นางพยาบาลจำเป็นได้เสร็จลุล่วงตามไปด้วยสายป่านเก็บข้าวของให้เป็นระเบียบ เพราะมันก็เป็นครั้งแรกเหมือนกันที่เธอต้องรับหน้าที่ทำแผลให้คนอื่นแบบนี้ แถมยังเป็นแผลถูกยิงที่ถูกกระสุนเฉียดผ่านอีกต่างหากไตรพัฒน์มองผ้าสีขาวที่พันแขนแกร่งของตัวเองเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นและเดินไปเปิดตู้ชั้นวางบางอย่าง กระทั่งเห็นแก้วทรงเตี้ยและขวดของเหลวสีอำพันถึงได้มั่นใจว่าของที่เขาหยิบออกมานั้นจะต้องเป็นเหล้าราคาแพงแน่นอน“นี่คุณไตร คนที่มีแผลเขาห้ามดื่มเหล้านะ” สายป่านเอ่ยแทรกขึ้นเมื่อเห็นว่าไตรพัฒน์กำลังรินเครื่องดื่มใส่แก้วก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!เสียงเคาะประตูดังขึ้นทำให้ใบหน้าหวานหันไปมอง พอเห็นว่าเป็นมารุตที่เดินเข้ามาพร้อมกับข้าวกล่องและถุงพลาสติกจากร้านสะดวกซื้อก็ทำเอาความหิวโหยที่ซุกซ่อนอยู่นั้นปรากฏออกมาโครก...คราก...เสียงท้องร้องดังประท้วงออกมาพลันทำให้คนที่อยู่ในห้องได้ยินอย่างชัดเจน เป็นมารุตที่หลุดยิ้มและหัวเราะแต่ก็รีบหมุนตัวเดินออกไปจากห้อง ผิดกับสายป่านที่ทำหน้าเหมือนคนจะร้องไห้แต่ก็ไม่มีน
Last Updated : 2025-04-19RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก บทที่ 21 ชดใช้ NC18++
บทที่ 21ชดใช้ NC18++“อือ...” สายป่านร้องในลำคอเมื่ออากาศอันน้อยนิดใกล้จะหมด มือเล็กคลายออกจากต้นคอหนาเปลี่ยนมาเป็นการดันแผ่นอกแกร่งของไตรพัฒน์ออกเบา ๆไตรพัฒน์เองก็ยอมผละริมฝีปาก ปล่อยให้คนใต้ร่างกอบโกยอากาศที่เขาพรากไปจากเธอ แต่มันก็เป็นเพียงไม่กี่วินาที เพราะหลังจากนั้นริมฝีปากของเขาก็โน้มบดเบียดกดจูบลงไปอีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้เขาตั้งใจเคล้าคลึงด้วยน้ำหนักดูดดึงมากกว่าเดิม แถมมือก็ยังจับรั้งข้อมือเล็กที่ผลักดันร่างกายของเขาให้ตรึงอยู่เหนือศีรษะมือใหญ่ปล่อยให้ข้อมือของสายป่านเป็นอิสระ เคลื่อนต่ำมาตามไหล่มนลงมายังเอวบาง ก่อนที่การลากไล้จะแปรเปลี่ยนมาเป็นการบีบคั้นเคล้นคลึงของเนื้อเนียนจนเกิดรอยแดงมาเฟียหนุ่มสอดมือเข้าไปใต้เสื้อนักศึกษา แตะสัมผัสบางเบาแต่มันกลับคล้ายเปลวเพลิงที่ทำให้คนตัวเล็กใจสั่น ไม่ว่าเขาจะเคลื่อนผ่านไปยังจุดไหน หญิงสาวก็สั่นสะท้านหวามไหวไปด้วยทุกครั้งทุกอย่างดำเนินไปขณะที่ริมฝีปากของสองคนเคล้าคลึงกันไม่ห่าง กระทั่งเนื้อเนียนขาวใต้ร่มผ้าที่เขาสัมผัสหากแต่ตายังไม่ได้เชยชมกลับทำให้ความอดทนของมาเฟียหนุ่มขาดสะบั้นลงไตรพัฒน์ผละริมฝีปากออก เคลื่อนจูบต่ำลงมายังปลายคาง
Last Updated : 2025-04-20RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก บทที่ 22 อีกครั้ง NC18++
บทที่ 22อีกครั้ง NC18++SAIPAN’S PART ;“อื้อ...” ความมึนตึงเมื่อยขบปลุกตื่นให้ฉันหลุดจากห้วงความฝัน ขยับตัวเหยียดแขนขาพลางส่งเสียงพึมพำในลำคอเบา ๆ ด้วยอาการงัวเงียฉันยังคงหลับตาพริ้ม แต่หัวสมองก็ตื่นรับรู้ไปเกือบทั้งหมด เพียงแต่ความเหนื่อยล้าอ่อนกำลังที่ปรากฏกลับทำให้ฉันแทบไม่อยากขยับเขยื้อนร่างกายเลยสักนิดเพราะหมอนนุ่ม ๆ ผ้าห่มอุ่น ๆ แถมอุณหภูมิภายในห้องก็ยังหนาวจนตัวสั่น การกกตัวนอนอยู่บนเตียงนี่แหละถือว่าเป็นสิ่งที่ควรทำมากที่สุด“อืม ให้ไอ้ตุลย์จัดการได้ อืม...แค่นี้”ทว่าเสียงเข้มคุ้นหูกลับดังเข้าสู่โสตประสาท ฉันถึงกับเบิกตาถลนก่อนจะพลิกตัวหันไปยังต้นเสียงถึงได้พบว่าเป็นคุณไตรที่กำลังยืนคุยโทรศัพท์อยู่ใกล้ ๆพรึ่บ!ฉันดีดตัวขึ้นจากเตียงแทบจะทันที ขณะสายตาก็กวาดมองสิ่งรอบข้างจนรู้ว่าที่นี่ไม่ใช่ห้องนอนของตัวเอง แต่มันกลับเป็นห้องนอนในบ้านของคุณไตรต่างหาก!มันเป็นห้องเดียวกันกับวันที่ฉันโดนวางยา!“ตื่นแล้วเหรอ” คนตัวใหญ่วางโทรศัพท์ลงที่ลิ้นชักข้างเตียงก่อนที่เขาจะนั่งลงและขยับใบหน้าเข้ามาใกล้ เขาเอ่ยถามเสียงนุ่มนวล พานทำให้หวนนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนที่เกิดขึ้นระหว่างฉันกับเขาม
Last Updated : 2025-04-20RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก บทที่ 23 คนของเขา
บทที่ 23คนของเขา“คะ...คุณไตร ป่านต้องกลับบ้านแล้วนะ” ฉันบอกเสียงแผ่วเบาเนื่องจากคุณไตรกำลังกดสายตาจดจ่อกับเอกสารตอนนี้ฉันอยู่ในห้องทำงานของคุณไตรซึ่งก็หมายความว่าฉันกำลังอยู่ในบ้านของเขาเหมือนเดิมนั่นแหละฉันอยู่ที่บ้านของเขามาสองวันแล้ว ซึ่งก็เป็นคุณไตรอีกนั่นแหละที่ไม่ยอมให้ฉันกลับ หลังจากที่ความสัมพันธ์ของเราสองคนเกิดขึ้นโดยที่ฉันเองก็ไม่สามารถนิยามความหมายได้ไม่ว่าจะเป็นกำแพงของเราสองคนที่เคยมีกั้นกลาง ความลึกซึ้งข้ามขั้นสถานะ ทุกสิ่งทุกอย่างกำลังฟ้องชัดว่าในตอนนี้สถานะของฉันกับเขาได้เปลี่ยนไปแล้ว“กลับทำไม” คุณไตรเอ่ยขึ้นพลางละสายตาจากแผ่นกระดาษ ดวงตาคมเข้มดำขลับที่มองมาทำเอาฉันถึงกับลอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่“ก็พรุ่งนี้ป่านต้องไปทำงาน ป่านต้อง...”“งั้นก็ย้ายมาอยู่ที่นี่”ไม่ทันที่ฉันจะเอ่ยจบ เสียงเข้มของคุณไตรก็แทรกขึ้น พร้อมกับร่างกายสูงใหญ่ที่หยัดตัวจากเก้าอี้และเดินเข้ามาหา ก่อนที่เขาจะนั่งลงบนโซฟาข้างกายฉัน“ไม่ค่ะ” ฉันส่ายหน้าและรีบตอบปฏิเสธ“ทำไม”“ป่านก็มีบ้านของตัวเองนะ แล้วอีกอย่างมันก็ไม่มีความจำเป็นอะไรที่ป่านจะต้องย้ายมาอยู่ที่นี่”“ก็ย้ายมาอยู่กับฉัน นอนกับฉัน นี่ไง
Last Updated : 2025-04-23RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก บทที่ 24 คุณพริตตี้ (1)
บทที่ 24คุณพริตตี้ (1)เวลาเลิกงานก็คือการกลับบ้านมาสักผ้าที่กองพะเนินจนแทบล้นหัวฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าให้อยู่ในชุดลำลองใส่สบาย ก่อนจะยกตะกร้าผ้าที่เตรียมพร้อมสำหรับการซักล้าง เนื่องจากวันหยุดเสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมานั้นฉันอยู่บ้านคุณไตรจนไม่ได้กลับมาจัดการ มันก็เลยกลายเป็นว่าตอนนี้ฉันจำต้องเจียดเวลามาแบ่งให้กับภาระงานบ้านพวกนี้ยังไงล่ะ“ตอนนี้ฉันควรจะนั่งกินข้าวแล้วก็นั่งดูทีวีไม่ใช่หรือไงเนี่ย เฮ้อ...ชีวิตไอ้ป่านมันช่างน่าสงสารจริง ๆ” คำบ่นเริ่มหลุดออกมาในขณะที่มือสองข้างก็ขยี้เนื้อผ้าไปกับฟองโฟมจากน้ำยาซักล้างเบา ๆความจริงแล้วที่บ้านก็มีเครื่องซักผ้านั่นแหละ แต่ชุดที่ฉันกำลังซักนั้นเป็นเสื้อนักศึกษากับชุดชั้นใน มีพวกชุดนุ่งเล่นประปรายมาบ้าง ฉันเลยตัดสินใจเลือกที่จะซักมือร่วมทั้งหมด เพราะถ้าหากแยกประเภทและลองคำนวณคร่าว ๆ แล้ว การซักมือน่าจะช่วยประหยัดค่าไฟและค่าน้ำได้มากกว่าเว้นก็แต่กำลังแรงนี่แหละที่โคตรเปลือง!ครืด...ครืด...เสียงเพลงจากมือถือที่เปิดคลอใกล้ ๆ หยุดชะงักลงเนื่องจากมีสายโทรเข้ามา ฉันหันไปมองพลางใช้ข้อศอกกดปุ่มรับสายและเปิดลำโพง กระทั่งเสียงแหลม ๆ กรีดกรายดังขึ้นก็ทำเอาร
Last Updated : 2025-04-23RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก บทที่ 25 คุณพริตตี้ (2)
บทที่ 25คุณพริตตี้ (2)“มาทำอะไรที่นี่” เสียงทุ้มดุดันเอ่ยขึ้นหลังจากที่เดินนำฉันมายังจุดลับตาซึ่งฉันเองก็ทำได้เพียงสงบปาก เดินตามเขามาเงียบ ๆ กระทั่งถึงที่หมายนั่นแหละถึงได้ยินน้ำเสียงแข็งกร้าว เฉกเช่นเดียวกับดวงตาคมเข้มที่กดจ้องมองมาอย่างเอาคำตอบ“ปะ...ป่านมาทำงานไงคะ แต่งหน้าแต่งตัวจัดเต็มขนาดนี้” ปากพูดพลางก้มหน้ามองสำรวจร่างกายตัวเองที่แต่งองค์ทรงเครื่องครบครัน“...” ไม่ได้รับคำตอบใดกลับมาอีก ฉันจึงเชยใบหน้าขึ้นมองก็เห็นว่าคุณไตรกำลังมองฉันด้วยความเรียบนิ่ง ไร้ซึ่งอารมณ์และความรู้สึก หากแต่ลึก ๆ กลับได้รับกระแสความโหดเหี้ยมที่มันแผ่ซ่านออกมา“มันเป็นงานด่วนน่ะค่ะ ตอนนั้นป่านถึงบ้านเรียบร้อยแล้วนะ แต่เจ๊สวยกำลังลำบากป่านเลยต้องมาช่วย นี่ก็ตั้งใจจะส่งข้อความไปบอกคุณอยู่พอดี แต่คุณไตรก็ดันเดินเข้ามาดักไว้ก่อนนี่แหละค่ะ”ฉันบอกเสียงอ่อน เช่นเดียวกับดวงตาหวานเชื่อม เพราะไม่ได้มีเจตนาที่จะปิดบังเขาเลยสักนิด เห็นนัยน์ตาดุ ๆ กับใบหน้าเข้มขรึมก็อดที่จะกังวลไม่ได้ แต่หลังจากที่อธิบายความจริงออกไปก็สังเกตเห็นว่าคุณไตรเริ่มคลายปมคิ้วลงไปได้บ้างแบบนี้ก็แปลว่าเขากำลังอ่อนลงให้กันอยู่ใช่ไหมน
Last Updated : 2025-04-23
Latest chapter
RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก บทที่ 30 แหล่งข้อมูล
บทที่ 30แหล่งข้อมูล“คุณพี่สาวขา น้องสาวคนสวยขอนอนด้วยคนน้า” สายป่านเคาะประตูห้องนอนของพี่สาว พลางกดเสียงหวาน ๆ เพื่อหวังออดอ้อนอย่างที่ชอบทำอยู่เป็นประจำตกดึกเงียบสงัดขึ้นมาทีไร เป็นต้องหอบหิ้วหมอนผ้าห่มมานอนกับพี่สาวเพียงคนเดียวอยู่เสมอ รวมถึงความเคยชินที่มีคนนอนกอดข้างกาย เธอมีไตรพัฒน์เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต ครั้นวันนี้เขาไม่อยู่เธอก็จะขอนอนกอดพี่สาวเพื่อขอไออุ่นมาทดแทน“ตลอดเลยนะยัยป่าน” เส้นด้ายเปิดประตูก็เห็นน้องสาวยืนยิ้มแฉ่งอยู่ตรงหน้า แสร้งทำเสียงดุใส่ แต่ลึก ๆ ก็นึกเอ็นดูกับความอ้อนน่ารักเหลือเกิน“แฮ่ ก็นาน ๆ ได้นอนกอดพี่ด้ายทั้งทีนี่นา มาค่ะ มานอนกันพี่ด้าย ป่านง่วงแล้ว” สายป่านเดินเข้ามาในห้อง จัดแจงวางหมอนผ้าห่มก่อนจะทิ้งตัวลงนอน และไม่วายตบมือปุ ๆ ที่ฟูกเรียกรั้งให้พี่สาวตามเข้ามาติ๊ง!ติ๊ง!เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นจึงทำให้สายป่านพลิกตัวหันไปหยิบมันขึ้นมาดูการแจ้งเตือนของข้อความ พอเห็นรายชื่อของคนที่ส่งเข้ามาก็ถึงกับยิ้มตาหยีขึ้นมาทันทีMESSAGE – Triphat Triphat : พรุ่งนี้ฉันจะกลับแล้ว Triphat : เดี๋ยวตอนเย็นไปรับที่บริษัท Triphat : เตรียมเสื้อผ้ามานอนที่บ
RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก บทที่ 29 สองพี่น้อง
บทที่ 29สองพี่น้อง“ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร เขามาหาแกทำไม”ทันทีที่สายป่านจับมือพี่สาวเข้ามาในบ้าน เสียงหนักแน่นดุดันก็เอ่ยถามขึ้น เฉกเช่นเดียวกับดวงตาคมที่กดมองอย่างเอาคำตอบเมื่อกลุ่มรถคันหรูจะขับออกไปจากบริเวณตัวบ้าน ก่อนหน้านั้นเส้นด้ายซุ่มหลบอยู่ไกล ๆ จวบจนมั่นใจว่าจุดหมายของขบวนรถเหล่านั้นคือบ้านของตัวเองที่น้องสาวอาศัยอยู่กระทั่งเห็นภาพกอดแนบชิดระหว่างสายป่านและผู้ชายร่างสูงตระหง่าน มองเพียงเสี้ยวเดียวก็ล่วงรู้ว่าชายผู้นั้นเป็นใครและมีอิทธิพลมากแค่ไหน หากแต่คำถามที่เอ่ยออกไปก็เพราะอยากรู้ว่าน้องสาวเพียงคนเดียวที่หลงเหลือในชีวิตนั้นจะคิดปิดบังกับสิ่งที่รับรู้มาก่อนหน้าหรือไม่ถึงแม้ว่าจะไม่ได้มาให้เห็น ไม่ได้ติดต่อถามไถ่ แต่คนอย่างเส้นด้ายย่อมรู้เรื่องราวของน้องสาวเป็นอย่างดี“พี่ด้ายเห็นเหรอ” สายป่านมองพี่สาวตาแป๋ว หากแต่มันสั่นเครือไม่ต่างจากเด็กถูกจับได้ว่าแอบทำผิด“เห็นสิ รถจอดเรียงซะขนาดนั้น” เส้นด้ายปรับเปลี่ยนสีหน้าให้เป็นปกติ เนื่องจากเมื่อครู่นี้เผลอทำสายตาขึงขังมาดดุออกไป ทำให้น้องสาวแสดงอาการหวั่นกลัวออกมาให้เห็นจนเกรงว่าจะทำให้ความจริงที่ตั้งใจเค้นถามนั้นถูกปิดบัง“คือ
RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก บทที่ 28 รออยู่
บทที่ 28รออยู่ภายในซอยบ้านทาวเฮาส์เล็ก ๆ เกิดความวุ่นวายขนาดย่อม เมื่อมีรถยนต์คันหรูมากกว่าห้าคันที่กำลังจอดเรียงรายเป็นแถวยาวความดำขลับวาววับของรถยนต์กระแทกเตะตา ทำให้ผู้คนละแวกใกล้เคียงต่างก็ชะเง้อหน้าสอดส่องเป็นการใหญ่ ซ้ำยังจับกลุ่มนินทาซุบซิบ จนคนที่เป็นต้นตออย่างสายป่านถึงกับอยากผลักไสไล่ส่งและมุดหน้าหนีให้รู้แล้วรู้รอด“คุณไตรมาหาป่านทำไมเหรอคะ แล้วทำไมถึงยกโขยงกันมาเยอะแบบนี้” สายป่านอ้าปากค้าง กวาดสายตามองไปตามตัวรถยนต์ที่จอดเรียงยาว กินพื้นที่หลายเมตรจากหน้าตัวบ้านไปจนเกือบถึงหน้าปากซอยจากที่ตอนแรกกำลังปัดกวาดทำความสะอาดอยู่ลานหน้าบ้าน ก็ยอมรับว่าตื่นเต้นดีใจที่ได้เห็นรถหรู ๆ ผ่านตา แต่ใครจะไปคิดว่ารถหรูเหล่านั้นกลับหยุดจอดที่หน้าตัวบ้านหลังเล็ก ๆ ของเธอ ซึ่งคนที่เดินตรงมาปรากฏตัวก็เป็นไตรพัฒน์พร้อมกับลูกน้องคนสนิทของเขา“ฉันจะไม่อยู่สักสามสี่วัน เลยตั้งใจมาเจอหน้าเธอก่อน” มาเฟียหนุ่มเอ่ยบอกเสียงราบเรียบ มือสองข้างล้วงกระเป๋าและกดคอมองคนตัวเล็กที่มีส่วนสูงเท่าระดับอกของเขาเท่านั้น“ไปไหนเหรอคะ ไปต่างประเทศเหรอ”อยู่ใกล้ชิดกับเขาจนเริ่มเคยชินเลยทำให้เธอพอรู้ว่าไตรพัฒน์มีธ
RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก บทที่ 27 หลงเธอ
บทที่ 27หลงเธอวันหยุดของนักศึกษาฝึกงานเวียนวนมาอีกครั้ง และเช่นเคยนอกจากมันจะเป็นวันหยุดที่สายป่านไม่ต้องไปทำงานแล้ว สถานที่ที่เธอขลุกตัวอยู่ตลอดทั้งวันก็คงไม่พ้นบ้านของไตรพัฒน์แม้กระทั่งการพูดคุยสนทนาในเรื่องธุรกิจระหว่างไตรพัฒน์กับน้องชายเขาก็ไม่วายลากเธอเข้ามาด้วย ทำให้ในตอนนี้หญิงสาวนั่งนิ่งตัวเกร็ง เพราะฟังไม่เข้าใจและไม่รู้จะทำตัวยังไงกับสถานการณ์ตรงหน้าแล้วจะให้เธอมานั่งอยู่ด้วยทำไมทั้ง ๆ ที่คุยเรื่องสำคัญกันอยู่...สายป่านบ่นในใจพลางกลอกตาไปมา“ผมเอาเงินเข้าเซฟเรียบร้อยแล้วนะ งานเมื่อคืนก็ไม่มีปัญหา ราบรื่นทุกอย่าง” ตุลธรนั่งไขว่ห้างพลางโน้มตัวเคลื่อนกระดาษที่ระบุคำสั่งซื้อ พร้อมกับรายงานผลกับการส่งสินค้าเมื่อคืน เนื่องจากได้รับมอบหมายให้ทำการแทนผู้เป็นพี่“มันตุกติกบ้างหรือเปล่า”“ก็ไม่นะ ปกติทุกอย่าง ไอ้เสี่ยมันยังบอกอีกว่าจะสั่งเรื่อย ๆ”“อืม ดีมาก มึงทำได้ดีมากไอ้ตุลย์” ไตรพัฒน์พยักหน้ารับให้กับผลงานที่น้องชายรับหน้าที่ได้ดีอีกเช่นเคยมันไม่ใช่ครั้งแรกที่มาเฟียหนุ่มส่งต่อให้ผู้เป็นน้องทำ และมันก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่งานเสร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี เพราะตั้งแต่ที่เขาเริ่มให้ตุลธรเ
RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก บทที่ 26 หน้าที่ผู้หญิงของมาเฟีย
บทที่ 26หน้าที่ผู้หญิงของมาเฟียรถยนต์คันหรูจอดที่หน้าตัวบ้านหลังใหญ่ก่อนที่มาเฟียหนุ่มจะเปิดประตูและเดินลงจากรถ ทำให้พริตตี้สาวสวยที่นั่งติดสอยมาด้วยรีบสาวเท้าก้าวตามเข้าไปติด ๆสายป่านแทบเปลี่ยนจากการเดินเป็นวิ่งเมื่อขายาว ๆ ของไตรพัฒน์ก้าวทิ้งระยะห่างไปจากตัวเธอมากพอสมควร ไม่รู้ว่าเขาเดินเร็วหรือว่าเธอขาสั้น หรือไม่ก็อาจจะตั้งใจแกล้งให้เธอหอบเหนื่อยกระวนกระวายแบบนี้“คะ...คุณไตร พาป่านมาที่นี่ทำไมคะ” สองขาเล็กสับไปมาจนแทบสะดุด ขณะที่ปากก็ร้องถามปนความหอบ จวบจนเดินตามเขาเข้ามาถึงห้องนอนถึงจะได้ยอมลดระดับความเร็ว“...”“แล้วผู้ชายคนนั้นเขาเป็นใครคะ ไม่ถูกกันเหรอ แล้วคุณไตรได้ทำร้ายเขาหรือเปล่า” สายป่านถามถึงผู้ชายที่ทำตัวรุ่มร่ามกับเธอในงานมอเตอร์โชว์ ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ถูกกับไตรพัฒน์มาตั้งแต่ต้น แต่เธอถูกลูกน้องของเขาพาตัวออกมาจากงานเลยไม่ทันเห็นว่าหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นบ้าง“อย่าพูดถึงมัน!”“โอเคค่ะ แต่ป่านขอกลับบ้านนะ ป่านต้องกลับบ้าน” หญิงสาวตอบรับเพราะดูเหมือนว่าความหงุดหงิดกำลังก่อตัวขึ้นมาอีกครั้งเพียงเพราะพูดถึงผู้ชายคนนั้น“...”“นี่มันก็ดึกมากแล้ว พรุ่งนี้ป่านก็ต้องไปทำงา
RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก บทที่ 25 คุณพริตตี้ (2)
บทที่ 25คุณพริตตี้ (2)“มาทำอะไรที่นี่” เสียงทุ้มดุดันเอ่ยขึ้นหลังจากที่เดินนำฉันมายังจุดลับตาซึ่งฉันเองก็ทำได้เพียงสงบปาก เดินตามเขามาเงียบ ๆ กระทั่งถึงที่หมายนั่นแหละถึงได้ยินน้ำเสียงแข็งกร้าว เฉกเช่นเดียวกับดวงตาคมเข้มที่กดจ้องมองมาอย่างเอาคำตอบ“ปะ...ป่านมาทำงานไงคะ แต่งหน้าแต่งตัวจัดเต็มขนาดนี้” ปากพูดพลางก้มหน้ามองสำรวจร่างกายตัวเองที่แต่งองค์ทรงเครื่องครบครัน“...” ไม่ได้รับคำตอบใดกลับมาอีก ฉันจึงเชยใบหน้าขึ้นมองก็เห็นว่าคุณไตรกำลังมองฉันด้วยความเรียบนิ่ง ไร้ซึ่งอารมณ์และความรู้สึก หากแต่ลึก ๆ กลับได้รับกระแสความโหดเหี้ยมที่มันแผ่ซ่านออกมา“มันเป็นงานด่วนน่ะค่ะ ตอนนั้นป่านถึงบ้านเรียบร้อยแล้วนะ แต่เจ๊สวยกำลังลำบากป่านเลยต้องมาช่วย นี่ก็ตั้งใจจะส่งข้อความไปบอกคุณอยู่พอดี แต่คุณไตรก็ดันเดินเข้ามาดักไว้ก่อนนี่แหละค่ะ”ฉันบอกเสียงอ่อน เช่นเดียวกับดวงตาหวานเชื่อม เพราะไม่ได้มีเจตนาที่จะปิดบังเขาเลยสักนิด เห็นนัยน์ตาดุ ๆ กับใบหน้าเข้มขรึมก็อดที่จะกังวลไม่ได้ แต่หลังจากที่อธิบายความจริงออกไปก็สังเกตเห็นว่าคุณไตรเริ่มคลายปมคิ้วลงไปได้บ้างแบบนี้ก็แปลว่าเขากำลังอ่อนลงให้กันอยู่ใช่ไหมน
RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก บทที่ 24 คุณพริตตี้ (1)
บทที่ 24คุณพริตตี้ (1)เวลาเลิกงานก็คือการกลับบ้านมาสักผ้าที่กองพะเนินจนแทบล้นหัวฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าให้อยู่ในชุดลำลองใส่สบาย ก่อนจะยกตะกร้าผ้าที่เตรียมพร้อมสำหรับการซักล้าง เนื่องจากวันหยุดเสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมานั้นฉันอยู่บ้านคุณไตรจนไม่ได้กลับมาจัดการ มันก็เลยกลายเป็นว่าตอนนี้ฉันจำต้องเจียดเวลามาแบ่งให้กับภาระงานบ้านพวกนี้ยังไงล่ะ“ตอนนี้ฉันควรจะนั่งกินข้าวแล้วก็นั่งดูทีวีไม่ใช่หรือไงเนี่ย เฮ้อ...ชีวิตไอ้ป่านมันช่างน่าสงสารจริง ๆ” คำบ่นเริ่มหลุดออกมาในขณะที่มือสองข้างก็ขยี้เนื้อผ้าไปกับฟองโฟมจากน้ำยาซักล้างเบา ๆความจริงแล้วที่บ้านก็มีเครื่องซักผ้านั่นแหละ แต่ชุดที่ฉันกำลังซักนั้นเป็นเสื้อนักศึกษากับชุดชั้นใน มีพวกชุดนุ่งเล่นประปรายมาบ้าง ฉันเลยตัดสินใจเลือกที่จะซักมือร่วมทั้งหมด เพราะถ้าหากแยกประเภทและลองคำนวณคร่าว ๆ แล้ว การซักมือน่าจะช่วยประหยัดค่าไฟและค่าน้ำได้มากกว่าเว้นก็แต่กำลังแรงนี่แหละที่โคตรเปลือง!ครืด...ครืด...เสียงเพลงจากมือถือที่เปิดคลอใกล้ ๆ หยุดชะงักลงเนื่องจากมีสายโทรเข้ามา ฉันหันไปมองพลางใช้ข้อศอกกดปุ่มรับสายและเปิดลำโพง กระทั่งเสียงแหลม ๆ กรีดกรายดังขึ้นก็ทำเอาร
RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก บทที่ 23 คนของเขา
บทที่ 23คนของเขา“คะ...คุณไตร ป่านต้องกลับบ้านแล้วนะ” ฉันบอกเสียงแผ่วเบาเนื่องจากคุณไตรกำลังกดสายตาจดจ่อกับเอกสารตอนนี้ฉันอยู่ในห้องทำงานของคุณไตรซึ่งก็หมายความว่าฉันกำลังอยู่ในบ้านของเขาเหมือนเดิมนั่นแหละฉันอยู่ที่บ้านของเขามาสองวันแล้ว ซึ่งก็เป็นคุณไตรอีกนั่นแหละที่ไม่ยอมให้ฉันกลับ หลังจากที่ความสัมพันธ์ของเราสองคนเกิดขึ้นโดยที่ฉันเองก็ไม่สามารถนิยามความหมายได้ไม่ว่าจะเป็นกำแพงของเราสองคนที่เคยมีกั้นกลาง ความลึกซึ้งข้ามขั้นสถานะ ทุกสิ่งทุกอย่างกำลังฟ้องชัดว่าในตอนนี้สถานะของฉันกับเขาได้เปลี่ยนไปแล้ว“กลับทำไม” คุณไตรเอ่ยขึ้นพลางละสายตาจากแผ่นกระดาษ ดวงตาคมเข้มดำขลับที่มองมาทำเอาฉันถึงกับลอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่“ก็พรุ่งนี้ป่านต้องไปทำงาน ป่านต้อง...”“งั้นก็ย้ายมาอยู่ที่นี่”ไม่ทันที่ฉันจะเอ่ยจบ เสียงเข้มของคุณไตรก็แทรกขึ้น พร้อมกับร่างกายสูงใหญ่ที่หยัดตัวจากเก้าอี้และเดินเข้ามาหา ก่อนที่เขาจะนั่งลงบนโซฟาข้างกายฉัน“ไม่ค่ะ” ฉันส่ายหน้าและรีบตอบปฏิเสธ“ทำไม”“ป่านก็มีบ้านของตัวเองนะ แล้วอีกอย่างมันก็ไม่มีความจำเป็นอะไรที่ป่านจะต้องย้ายมาอยู่ที่นี่”“ก็ย้ายมาอยู่กับฉัน นอนกับฉัน นี่ไง
RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก บทที่ 22 อีกครั้ง NC18++
บทที่ 22อีกครั้ง NC18++SAIPAN’S PART ;“อื้อ...” ความมึนตึงเมื่อยขบปลุกตื่นให้ฉันหลุดจากห้วงความฝัน ขยับตัวเหยียดแขนขาพลางส่งเสียงพึมพำในลำคอเบา ๆ ด้วยอาการงัวเงียฉันยังคงหลับตาพริ้ม แต่หัวสมองก็ตื่นรับรู้ไปเกือบทั้งหมด เพียงแต่ความเหนื่อยล้าอ่อนกำลังที่ปรากฏกลับทำให้ฉันแทบไม่อยากขยับเขยื้อนร่างกายเลยสักนิดเพราะหมอนนุ่ม ๆ ผ้าห่มอุ่น ๆ แถมอุณหภูมิภายในห้องก็ยังหนาวจนตัวสั่น การกกตัวนอนอยู่บนเตียงนี่แหละถือว่าเป็นสิ่งที่ควรทำมากที่สุด“อืม ให้ไอ้ตุลย์จัดการได้ อืม...แค่นี้”ทว่าเสียงเข้มคุ้นหูกลับดังเข้าสู่โสตประสาท ฉันถึงกับเบิกตาถลนก่อนจะพลิกตัวหันไปยังต้นเสียงถึงได้พบว่าเป็นคุณไตรที่กำลังยืนคุยโทรศัพท์อยู่ใกล้ ๆพรึ่บ!ฉันดีดตัวขึ้นจากเตียงแทบจะทันที ขณะสายตาก็กวาดมองสิ่งรอบข้างจนรู้ว่าที่นี่ไม่ใช่ห้องนอนของตัวเอง แต่มันกลับเป็นห้องนอนในบ้านของคุณไตรต่างหาก!มันเป็นห้องเดียวกันกับวันที่ฉันโดนวางยา!“ตื่นแล้วเหรอ” คนตัวใหญ่วางโทรศัพท์ลงที่ลิ้นชักข้างเตียงก่อนที่เขาจะนั่งลงและขยับใบหน้าเข้ามาใกล้ เขาเอ่ยถามเสียงนุ่มนวล พานทำให้หวนนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนที่เกิดขึ้นระหว่างฉันกับเขาม
