"Is it because of her?!" Bagsak ang mata nitong tanung. "No! Hindi lang ito dahil sa kanya, Maggie.. AKO! Dahil sakin! Akala ko okay nako pero hindi pala.. Alam ko walang tamang words para sa nagawa ko.. HIndi ko din jinajustify dahil mali naman talaga ako.. Hindi dapat ako nagbigay ng kahit kaunting motibo sayo lalo na at hindi pa talaga ako sure kung ready na ba ang puso ko para pumasok sa isang relasyun.." "Your phone keep on ringing.. Are you not going to answer it?" Kumunot ang noo kong napatingin sa telepono ko. Nakita ko ang name ni Yumi. Bakit siya tumatawag? Sinabi ko naman na sa kanyang pabalik na ko ng Manila at magkikita nga kami ni Maggie.. Nauna ko pang sabihin sa kanya ang balak kong pakikipag hiwalay kay Maggie. Nag sorry din ako sa kanya kasi siya ang nag set up sa amin ni Maggie.. "Mamaya na kami mag uusap.." Tugon ko kay Maggie. Kalmado lang ito na bahagyang pinagtaka ko."I understand you, Klio.. Perhaps I am already expecting this to happen.. Ahhmm.. Okay..
[NARRATOR] Walang kamalay malay si Klio na may nilagay sa kanyang inumin si Maggie ng mga oras na nasa banyo siya para mag palit. "Klio.. Are you alright?" Mapagkunwaring salita ni Maggie. "Nahilo ako bigla.. Siguro sa mahabang byahe to kanina.." "Then you should not drive.. Ihahatid na lang kita.. Okay lang?!" "Mabuti pa nga, Maggie.. Thank you ah! Ang bait mo talaga.. Nakuha mo pa akong pagkaabalahan hanggang sa huli kahit nasaktan kita.." Walang kahirap hirap na naisagawa ni Maggie ang balak niya. Dinala niya to sa lugar kung saan mahirap matagpuan ng sino man. Sa byahe pa lang ay nawalan na ng malay si Klio. Hindi nag atubuling iginapos siya ni Maggie sa kamang tila napaglumaan na ng panahon dahil sa kulay at itsura nito. Limang oras din ang lumipas bago bumalik ang kamalayan ni Klio.. "A-anung ginagawa ko dito?!" Gitlag na tanung niya. Agad na nag urumintado ng mapag alamang nakagapos ang mga kamay at binti niya. "Sa wakas gising ka na.. Akala ko di ka na magigising.."
Pagbalik naman ni Maggie may dala itong ice pick. Nanlaki ang mga matang napaluha si Klio. "Maggie please..!! Anu bang gusto mong gawin ko?" Pagmamakaawa nito pero tila wala na sa ulirat si Maggie. Kinaen na siya ng galit niya."Lahat gagawin ko. Parang awa mo na..!! Ayoko pang mamatay..!!" Muli nitong hinagpis. "LAHAT? GAGAWIN MO?? Sigurado ka ba??" Nanlilisik ang mga matang saad ni Maggie.. Taas ang kilay nitong hindi nawawala ang mga tingin kay KLio.."I'm gonna bring Bria here.. Kaya mo ba siyang patayin sa harap ko kapalit ng buhay mo??" "OO! GAGAWIN KO!! Please.. Ayoko pang mamatay, Maggie.. Nakikiusap ako sayo.." "Okay sige.. I will give you a chance to prove yourself to me.." Marahan itong lumapit kay Klio at pinaraan ang dulo ng ice pick sa mukha niya. Batid sa ikinikilos nito ang hindi normal.Nag uumapaw ang kaba sa dibdib ni Klio pero wala siyang magawa kundi ang magdasal na maghimala. Maya maya pa ay naglabas ng alak si Maggie at nagsimulang inumin ito. Nagkaroon ng
Buong pwersa kong sinipa ang pintuan. Hindi ito agad patinag pero malakas ang emosyung dumadaloy sa sistema ko. Paulit ulit ko itong tinadyakan hanggang tuluyan itong bumukas. "Who the FUCK is that?!!" Sigaw ni Maggie at papalapit na ito.. Madilim ang mga mata kong pumukaw sa kanya. Ganun din ang mala demonyo niyang tingin sa akin. Parehas lang kami.. Agad niya akong sinunggaban, bumagsak kaming sabay sa sahig na puno ng kalat.Hindi ko alintana ang malubhang pagtama ng likuran ko sa matigas na bagay.. Malakas siyang tunay pero mas matibay ang nasa kalooban kong mailayo sa lugar na ito si Klio. Isang pinagsama samang pwersa ang inipon ko saka ko siya tinuhuran sa sikmura.Nakakuha ako ng pagkakataong makatayo at makalamang. Isa pang ubod lakas na sipa ang sunod kong binigay sa kanya bago pa man siya maka recover sa ginawa ko.Napatili ito gawa nun pero di ako tumigil. Bumalin pati ako sa kanyang mukha. Wala akong pakialam kung babae siya. Hindi ko mapapalagpas ang ginawa niya kay K
[KLIO KRIXTON] Wala ng galit sa puso ko para kay Bria pero hindi ibig sabihin ay okay na ako.. Hindi ko alam kung anung eksaktong kailangan ko sa mga oras na to pero kusa siyang hinahanap ng puso at isip ko. Sa may pintuan pa lang ibang kapanatagan na agad ang naramdaman ko ng makita siya. Pakiramdam ko kailangan ko siya para malagpasan ang trauma na to. Sariwa pa din sakin ang mga naganap kanina lang.. Parang namanhid ang buong katawan ko sa mga hampas ni Maggie at tanging itinanim ko na lang sa isip ko ay si Bria. Mukhang siya nga ang naging sandata ko para manatiling humihinga sa mga oras na yun. Gusto ko pa siyang makita.. At palagay ko makasama kahit nasasaktan pa din ang puso ko sa tuwing makikita siya. May ganun pala talaga.. Kahit pa masakit minsan gusto mo pa din dahil siya din ang pinanggagalingan lahat ng saya mo.. "Klio..." Malungkot nitong sambit. Nagtama ang mga mata namin. Tumulo ang luha kong agad niyang pinahid. Maramdaman ko lang ang mainit niyang balat sa akin
Tapos na ko magluto, mag ahin at gusto ko siyang personal na sunduin sa kwarto niya para kami maghapunan. Hindi ko maikubli ang galak habang paakyat.Nagmadali akong makarating sa kwarto niya ng bigla akong makarinig ng kalabog.."WHAT HAPPENED?!" Nakita ko siyang nakahandusay sa sahig. May suot man tong bathrobe kita pa din ang maputi niyang hita gang baba. Napanganga ako at agad na napatalikod. Napalunok na lang ako. "Anu pang ginagawa mo diyan? Tulungan mo kaya ako.. Ahhh ang sakit.. Napuruhan ata yung balakang ko.." Reklamo niya. Inalalayaan ko siya sa braso hanggang makatayo at maiupo sa sofa. "Hindi ka kasi nag iingat.." Sambit ko."Imbis na aluhin ako.. Sermon pa talaga abot ko.." Maktol niya na ikinangiti ko. "Anung nginingiti mo?? May nakakatuwa ba sa pagkakadulas ko??" Nakanguso nitong saad. Lalo akong natawa. Para siyang bata. "TEKA!! MAy nakita ka nu?! Nag enjoy ka sa nakita mo??!" Angal niya..Hindi ko na napigilang mas humalakhak pa dahil sa reaksyun niya. "Kakaen
[KLIO KRIXTON]Ito ang unang araw ko sa pagbabalik ko ng trabaho. Sinalubong ako ng mga staff ko ng isang surprise welcome back party. I know may alam dito si mommy Mayumi. Siya talaga ang may pakana nito."So kamusta ang best friend ko? Gusto kitang puntahan pero.. Hmm alam mo na.. Ewan ko ba sayo Klio kung bakit pumayag kang alagaan ka ni Bria.." "Yumi.." Awat ko sa reklamo niya.. "Trixie.. Tyron.. Okay lang ba kayo?" Bumalin ako sa kanila dahil nabatid kong tila hindi sila nagpapansinan o hindi sila in good terms. "We're fine Ate Klio.. Ikaw ang kamusta.." "Okay na ko Tyron. Salamat.""Ate Klio hindi naman siguro ibig sabihin makikipag balikan ka pa sa babaeng yun?" Singhal ni Trixie. Hindi lingid sa akin na sukdulan ang galit niya kay Bria. Hindi ko siya masisi dahil normal lang na maramdaman niya yun. Nakita niya lahat at naramdaman din ang hirap ko dahil siya ang pinaka naging sandalan ko ng mga panahong madilim ang mundo ko. "Trixie.." Mahinang sambit ko. "Ayoko sa kanya
[BRIA BRIXTON] "Dad I'm gonna stay.." Panimula ko agad.. "Oh! I thought-" "Gusto kong mabawi ang asawa ko Dad.. I was wrong about her.. Hindi niya ko niloko Dad.. And I still love her. Ang totoo Dad hindi nawala yun ni minsan.. I hope hindi ka maging hadlang..""Kung san ka magiging masaya, Bria.. All I want is for you to be happy, genuinely..""Thanks, Dad.." "Regards mo na lang ako kay Klio kung ganun and goodluck anak sa gagawin mo. I pray and hope for the better for both of you.." Pumayag man si Klio hindi kasama roon ang pagtira namin sa iisang bubong. Okay lang sakin dahil pwede ko naman siyang puntahan anytime I want. Masaya akong nakahiga ngayon saking malambot na kama. Ngayon ko lang napansin malambot pala siya at masarap higaan. I look at my phone then si Klio ang agad kong naisip. I am calling her but she's not answering. Napabigwas ako ng hindi ko makuha ang gusto ko. Busy ba siya? Hindi ba dapat ganitong oras nasa kwarto na siya at nag reready ng matulog? May kaus
[KLIO BRIXTON] "Hello.. BABY! Andyan ka na? Sorry papunta na ako.." Hinihingal ang tinig nito. Mukhang paalis pa lang siya ng building at nagmamadali. Narinig ko pa ang pagtawag ng staff sa kanya. "Naiwan niyo po ang susi niyo Ms. Bria.." Saad nito. "Oh! Thank you.." Tugon niya. "Okay lang.. BABY! Take your time.. wag ka magmadali.. I'm fine.." Sambit ko naman. Four years na siyang cancer survivor. Wala pa ding makapag sabi kung anong himala ang nangyari nung araw na yun. Dumaan ang asawa ko sa maraming treatment. Chemotherapy, radiation at halos lahat ng herbal na nagkalat online locally man o international ay nasubukan namin. Bawat araw ay pahina siya ng pahina. Nawala ng tuluyan ang buhok at lalo pasensya niya. Palagi itong galit at iritable pero di ko siya sinukuan. Butot balat man hindi ako pinanghinaan ng loob na ilaban hanggang sa abot ng kaya naming dalawa. Ang buong pamilya at mga kaibigan ay fully support. Lahat ng kainin niya ay nakasunod sa chart. Ang oras ng pag
FOUR YEARS PASSED>>>[KLIO BRIXTON]"Klio, sure ka kaya mo ng mag isa?" Taimtim na tanong sa akin ni Yumi. Papunta kasi ako ng sementeryo. Isang taon na din ang lumipas simula ng iwan niya kami. Ngayon lang ako nagkaroon ng lakas ng loob na dalawin siya. Nung mga unang araw, linggo o buwan ay wala akong ibang ginawa kundi ang magkulong at umiyak lang sa kwarto ko. Sinisisi ko ang sarili ko dahil pakiramdam ko nagpabaya ako sa pag aalaga sa kanya. Tingin ko hindi naging sapat lahat ng ginawa ko kaya siya nawala sa akin. Akala ko noon hindi ko kakayanin pero binigyan pa ako ng dahilan ni God para lumaban, wag sumuko sa buhay, magpatuloy at para maging masaya. "Kaya ko na bes.. Pakisabi kay Devin salamat sa mga bulaklak. Magugustuhan niya to.." Nakangiting saad ko saka humalik sa kanyang pisngi at nag paalam. Habang tinatahak ang daan naalala ko ang araw ng mawala siya sa amin. FLASHBACK>>> "Wala na ho kaming magagawa Mrs. Brixton.. Hindi na po kinaya ng katawan niya.." Ang mga sa
"OO! MASAYA KA NA?!" Singhal ni Bria. "Wala akong ibang mapupuntahan kaya sa AYAW MO MAN O GUSTO.. Dito AKO mag SSTAY!" Ganti ni Klio. Akmang papasok na ng loob pero inawat siya ni Bria. "NAHIHIBANG KA NA BA TALAGA?!" Bulyaw nito kasabay ang paghigpit ng hawak sa braso ni Klio. "OO!! BALIW NA KO! Pero MAS MAY TILILING KA!" Banat ni Klio. Winaksi ang kapit ni Bria sa kanyan sabay humakbang papasok. Isang buntong hininga at hawak sa kanyang baywang na lang si Bria saka sumunod kay KLio. "Hindi ka pwede dito.. Alam mo ba ang ginagawa mo??!" Muling sita ni Bria. "Wala akong PAKE kung dalawa kami dito.. ASAWA KITA, BRIA! May TUMOR ka lang! WALA KANG AMNESIA!!" Sambulat nito. "Saan ang kwarto mo?!" Muling balin ni Klio sa kanyang asawa. "At BAKIT?!" Kunot noo nitong saad. "ANONG BAKIT? Alangang hiwalay tayong matutulog!" "Klio please..." Naging mababa ang tono ng salita nito. "Ako ang dapat magsabi niyan.. PLEASE BRIA..Don't do this to me!" Pakiusap ni Klio. "I AM DOING THIS F
Agad na kumonek si Tyron kay Alex para malaman nito ang eksaktong address nila sa L.A. Walang kamalay malay na binigay naman ito ni Alex. Hangad ni Alex lahat ng makakabuti kay Bria kaya naisip niyang matutuwa ito kung paminsan minsan makikita si Tyron na parte din naman ng pamilya."Kamusta ang tulog mo?" Salubong ni Alex ng lumabas ng kwarto si Bria. "Okay lang.." Tipid at walang emosyon nitong sagot. Pinaglapat lang ni Alex ang magkabilang pisngi ng kanyang labi. Alam na alam niya kung anong pinagdadaanan ngayon ni Bria. "Ahmm gusto mong sa labas kumaen?? Sa may beach.. I mean makalanghap ka ng fresh air.." Nagugulihanang pa anyaya ni ALex. "Ahmm dibale na lang.." Pagbawi agad nito, nag iingat siyang wag bigyan ni Bria ng meaning ang mga magiging kilos niya pero hindi nga naman ito maiiwasan dahil mag ex sila."Ahem yeah! SURE! That would be.. Hmm, Great.." Nakangiting saad ni Bria na ikinasilay ng kislap sa mata ni Alex.Naghanda na ang dalawa ng kani kanilang gamit. Si Alex sy
[BRIA BRIXTON] "We're here.." Turan ni Alex. Naputol ang pananahimik ko at bumaba ng sasakyan. Tinulungan ko siyang magbaba at magdala ng mga bagahe ko sa loob ng bahay. Sa may pinto pa lang sinalubong na kami ng isang babaeng nakauniform. "Manang may pagkaen na ho ba?" Balin ni Alex sa kanya habang kinukuha ng babae ang ibang hawak ni Alex. "Meron na ho mam.." Ngumiti si Alex saka nagsalita.. "Hai buti naman dahil gutom na gutom na ko. Delay kasi yung flight nitong kaibigan ko ei.." Paliwanag niya saka bumalin sakin. "Ikaw ba Bria nagugutom ka na ba? Tara na muna sa dining area.. Mamaya I will show you your room.." Hindi na ko sumagot at sumunod na lang. Wala akong gana magsalita o ang kumaen pero nakakahiya naman kung tatanggi ako. Iginaya ako ni Alex sa upuan saka ipinag sandok ng pagkaen ko. Wala siyang pinagbago. Ganun pa din siya kung paano ko siyang nakilala noon. "By the way kamusta ang lola mo, Alex?" Pag iiba ko ng usapan. Curious din naman kasi ako dahil
MAKALIPAS ang halos 14 hours lumapag ang eroplanong sinasakyan ni Bria."Hey! Bria here!" Sigaw ni Alex ng makita si Bria. Inaantay nya to sa may arrival. Nasa Pinas pa lang si Bria pinaalam niya na rito ang tungkol sa kanyang kondisyun. Agad namang sinamantala ni Alex ito para makasama si Bria sa kabila ng pagkakaalam na hindi ito magiging daan para maging sila ulit. Tinanggap ni Alex ng buong puso at malinaw na malinaw sa kanya kung anu lang ang magiging papel niya sa buhay ni Bria sa mga dadating pang araw. [BRIA BRIXTON] Pagiging makasarili ang idamay ko pa si Alex sa sitwasyun ko pero si Tyron na mismo ang nagpaalam rito. Nung una hindi din naman ako sang ayon.Wala sa isip kong gawin ito kay Alex. Ginamit ko lang siyang dahilan pero nagbigay ideya ito kay Tyron. Inisip niyang hindi ako maaring mag isa sa laban ko. Kapalit ng pagtikom ng kanyang bibig patungkol sa sakit ko papayag akong alagaan at samahan ni Alex saking pagpapagamot."Kamusta ang byahe? Sumakit ba ang ulo mo
DUMAAN pa ang dalawang linggo na nasa bahay lang si Klio. Matapos ang tangkang saktan ang sarili minabuti ni Mayumi na mamalagi na lang sa poder niya si Klio at mag hire ng nurse na magbabantay rito kapag wala siya. Hindi ito lumalabas ng kanyang kwarto kahit na anong pilit sa kanya ng mga kaibigan. Maski ang mama nito ay walang magawa upang gustuhin niyang ipagpatuloy ang buhay. Hindi na lingid sa lahat ang pakikipaghiwalay ni Bria kay Klio kung kaya galit na galit nanaman si Trixie. "Alam mo akala ko nagbago na talaga yang Ate mo pero heto nanaman siya sa pagpapahirap sa pinsan ko! Dadating ang araw Tyron kakarmahin yang Ate mo!" Sambakol ang mukhang sabi ni Trixie ng makalabas sila ng kwarto ni Klio. Wala namang naging sagot si Tyron. Naninikip ang dibdib nito sa pagpipigil na isiwalat ang buong katotohanan. "Alam mo deserve ng Ate Bria mo ang mamatay! Wala siyang isang salita at hindi talaga niya alam ang salitang pagmamahal!!" Buryong saad pa ni Trixie. Kumuyom lang ang pal
Luhaang iniwan roon ni Bria si Klio. Parang bumagsak ang mundo nito at di magawang ibangon ang sarili. Patuloy sa pag iyak. Kinuyom ang sarili. Binaluktot ang mga paa, nilagay ang mukha sa tuhod at niyakap ang mga binti. Walang humpay na pag tangis. Si Bria naman ay bumalik sa kanyang condo. Kumuha lamang ito ng beer sa loob ng ref saka iyon binuksan at ininom. Wala pa din itong kahit anong reaction sa mukha. Tulalang iniinom ang alak hanggang sa sumabog. Sumilay ang mga guhit sa mukha ni Bria. Galit itong ibinato ang bote sa tapat na pader. Naningkit ang mga matang sumigaw ng pagka lakas lakas saka tuluyang dumaloy ang luha sa kanyang pisngi. Ilan sandali at dumating si Tyron. "Anong ginagawa mo dito?!" sabog ang tinig nito. "Ate Klio called me.. Ano bang nangyayari Ate Bria? Nag away nanaman ba kayo? This time what would be the reason?" Pinukol sa kanya ni Tyron ang buong tingin. Napapikit lang si Bria at napayakap sa sariling nakaupo sa sahig. Nakasandal sa paanan ng sofa. "I
"Do I need to repeat myself? Bingi ka ba?!" Bulyaw ni Bria na bumangon sa kama. Hinawakan siya ni Klio sa pulso bago pa to makalayo. "Ano bang nangyayari sayo ha? Nasasaktan ako alam mo ba yun? Buong magdamag akong gising Bria tapos yan ang sasabihin mo sakin??" "Sinabi ko bang wag kang matulog? Tsaka tigilan mo nga ako sa drama mo! ANo iiyak ka nanaman? Napaka iyakin mong talaga.." Akmang aalis na to. Lalabas ng kwarto pero humarang roon si Klio. "San ka nanaman pupunta?!" Singhal ni Klio na umiiyak na ngayon. Di man lang makitaan si Bria ng konting simpatya. "Tumabi ka nga! Nagugutom ako! Malamang sa kusina ang punta ko.. Ano ba Klio? Tantanan mo nga ako.." Naguguluhanang tumabi na lang si Klio at hinayaang dumaan si Bria. [KLIO BRIXTON] Humagulgol ako pag labas niya ng kwarto. Parang ibang Bria yung nakaharap ko. WHat on earth happened to her? Bigla bigla na lang naging ganun ang pakitungo niya sakin? Napahilamos ako sa mukhang hindi malaman ang gagawin.. Nagtungo ako