Chapter 5

Hate Feeling

MAS nangunot na naman ang noo ni Vanessa. She was more puzzled, but she remained calm and said, "What's wrong with you? It was clear that you are angry with me! W-wala akong maisip na atrasong ginawa ko sa 'yo. Please, at least let me know-"

"Rene, you tell this woman to stop bothering me, or else she will regret the consequences!" Barron snorted his assistant and got straight inside the car without glancing at Vanessa.

"N-noted, Sir," saka sinara ni Rene ang pinto ng kotse.

"Wait-"

Rene stops Vanessa with her warning look. "My boss is very angry this time. So, please, stop bothering, Ms. Dizon."

Mas nangunot pa ng doble ang noo niya sa isinatinig nito. At that time, she couldn't stand to stay calm at all. Uminit na rin ang bunbunan niya at hindi na talaga niya kayang magtimpi pa. "Bakit ba galit 'yang boss mo sa akin? Hindi ko siya kilala at wala akong masamang ginawa sa kanya para magalit siya sa akin. Well, kung ayaw niyang sabihin sa akin ang ikinagagalit niya at kung sino man 'yan siya. Pakisabi na lang na wala rin akong interes na makilala siya o kilalanin siya! Kung galit siya, mas galit ako sa kagaspangan ng ugali niya. The nerve of him!" Vanessa is also very annoyed. Pero pinigilan pa rin niya ang sariling ilabas ang lahat ng inis sa assistant ng nakakainis na lalaking nasa loob ng kotse. After all, hindi naman siya sa assistant na ito galit.

Rene was shocked hearing Vanessa rage towards her boss. Kung malaman kaya ng babae na ito kung sino itong boss niya, makakaramdam rin kaya ito ng takot katulad ng iba? Sa isiping iyon ay bahagya siyang napangisi. Tinaasan niya ito ng kilay. Rene didn't care if she is one of a well-known or famous model. Sobrang liit pa rin nito kumpara sa estado ng boss niya.

"Gusto mo malaman ang pangalan ng boss ko? Okay, sasabihin ko sa 'yo. His name is-"

Vanessa stopped her. "Salamat na lang ng marami pero hindi rin ako interesado na malaman ang pangalan niya. Mas okay na 'yong sa aming dalawa ako lang ang kilala niya," she smiled sarcastically and left the assistant and the annoying man inside the car.

Rene's eyes widened and were shocked. 'How dare this woman say such a thing to her boss! The nerve of this woman!' Rene thought only to herself, but then she smirks.

"Wow, kauna-unahang babae ito na hindi man lang nagpakita ng interes sa napakagwapo at napaka-istriktong amo sa balat ng lupa." mahinang naisatinig ni Rene habang nakatanaw lang sa kalmado ngunit nakasimangot na papalayong modelo.

Binuhay na agad ng driver ang makina ng kotse pagkapasok ni Rene sa passengers seat.

"What did she say?" tanong agad ni Barron sa kanyang assistant.

"Sir?"

"That woman, Rene. What did she want?" sinalubong niya ang mata ni Rene sa rearview mirror.

"Wala naman raw siyang kailangan sa 'yo, Sir. Pero may pinapasabi ho siya," tugon nito sa kanya. When Rene saw her boss's expression, she continues. "K-kung galit ka raw ho sa kanya ay mas galit siya sa 'yo. At nung sasabihin ko na sa kanya kung sino ka, pinigilan agad niya ako. Thank you na lang daw dahil mas hindi siya interesado na makilala at malaman ang pangalan mo. Mas maganda na raw 'yong sa inyong dalawa ikaw lang ang nakakakilala sa kanya."

Barron narrowed his eyes. "She said that?"

Sunod-sunod ang pagtango nito sa kanya. "O-oho. May pruweba pa nga ako eh," then Rene open her phone and play the recording.

"Do not cross my path to that arrogant woman again, Rene. She is not worth it for my company!" mariing naisatinig ni Barron matapos niyang napakinggan ang recorded conversation ng dalawa kanina sa labas ng kanyang kotse.

"Noted, Sir Barron." tugon naman ni Rene rito.

Meanwhile, Vanessa is still in a bad mood. Minsan lang siya mainis sa isang bagay ngunit sa mga oras na iyon ay sobrang naiinis siya sa isang lalaking napakabastos at antipatiko. All she wanted was to confront that man and ask him why he was so annoyed with her, pero huwag na lang kaysa mas mapahiya siya sa pambabale-wala ng lalaking iyon.

'Sana okay lang s'ya! Pero, god, bakit ba galit siya? Anong dahilan? Ano ang ikinagagalit niya? Gusto niya ba akong manghula kung ano ang ikinagagalit niya? The nerve of him! Bahala siya sa buhay niya!' Venessa thought not noticing her assistant Odette is already coming in her direction.

Nakita agad ni Odette ang nakasimangot na expression ni Vanessa. "Any problem, Vanessa?" tanong nito sa kanya.

Vanessa immediately changes her expression. Lumingon siya rito at ngumiti ng bahagya. "Kumusta na ang pakiramdam mo, Odette? Masakit pa ba ang ulo mo?"

Umiling ito. "Not really. Thanks sa gamot na nainom ko kanina, medyo nawala ang pananakit ng ulo ko," tugon nito. "Hey, bad mood? Nakita kitang nakasimangot ng todo kanina?" pagiiba nito ng usapan.

"Bad mood? Yes, pero okay na ako ngayon." sagot ni Vanessa rito.

"Tell me, why?" tanong ni Odette habang pinagbuksan siya nito ng pinto ng kotse.

"Hop in, Odette. I'll be the one to drive. Alam ko masama pa rin ang pakiramdam mo." wika niya rito.

"Ako na. Kaya ko naman," tugon nito na hindi pa rin pumapasok sa passenger seat.

"Come on, Odette. Ako na ang mag drive ng kotse ko. Dali at ihahatid na kita sa apartment mo at ng makapagpahinga ka na."

"Ihahatid mo ako?"

"Of course," tugon niya rito.

"No, huwag ka nang mag-abala pa sa akin. Magta-taxi na lang ako pauwi pagkahatid ko sa bahay n'yo."

"Huwag matigas ang ulo, Odette. You and I are both tired, pero alam kong mas pagod ka kaysa sa akin sa buong araw na ito at sa nakaraang araw. Nagkasakit ka dahil sa pagaasikaso mo sa akin. Now, let me return your goodness, okay?"

Wala ng nagawa pa si Odette. "Thank you, Vanessa. I'm so very lucky to have an employer like you. Promise magpapagaling agad ako para magampanan ko pa ng maayos ang trabaho ko sa 'yo."

Vanessa smiles and she starts the engine of her Honda car. "May gamot ka pa ba? Gusto mo dumaan tayo sa butika?"

Umiling ito sa kanya. "Mayroon pa akong gamot sa bahay. Isa pa, kaunting sakit ng ulo lang ito. Bukas, okay na ako."

"Yes, you should get a proper rest tonight, Odette. Kung hindi ma miss mo ang signing of contract ko sa, Ellis bukas." wika niya rito na nakangiti.

"Yes, yes. Of course, kailangan na nandoon ako sa oras na pumirma ka na sa kanila. Promise, maayos na ang pakiramdam ko bukas. Pero wait, Vanessa, iniba mo na naman ang topic natin. Ano ba talaga ang nangyari at bad mood ka? Maayos naman ang mood mo kanina sa loob ng party. May I know, why?" nagtataka pa rin si Odette habang nakatingin kay Vanessa.

Vanessa heave a deep sigh. "Remember when I said that I will inform first, Ms. Aurora to go home tonight?" tumango ito sa kanya. "Lumapit ako na may kausap siyang isang lalaki kanina. My mood was okay when I approached them... but this man is getting on my nerves! Hindi ko alam kung bakit galit siya sa akin. Even, Ms. Aurora felt and saw it the moment I moved in their direction. I feel humiliated when that man shows his bold coldness against me. Ms. Aurora even asked me if I happened offended that man. Of course, hindi. Dahil hindi ko naman kilala ang lalaking hayagang nagpakita ng disgusto sa akin. God, he's really an arrogant man that I meet! Hinabol-habol ko pa siya sa parking lot but what he said? He just ignored me. At alam mo anong sabi niya? I should have done my research kung gusto ko malaman kung sino siya. What the nerve. He's really high of his self! Napaka arogante talaga at napaka walang modo niyang kausap!" Vanessa was fuming in anger reminiscing the scenes. Hindi pa rin niya nakakalimutan ang encounter nila ng lalaking iyon. That time, tuloyan ng nawala ang kalmadong postura niya.

Odette laughed. "Sana nasaksihan ko ang buong pangyayari kanina. Sayang at mas ginusto ko pa ang gumamit ng comfort room."

Vanessa rolled her eyes. "Baka mas mainis ka pa kaysa sa akin sa nangyari kanina. I know your temper, Odette kaya salamat na rin at wala ka sa pangyayari."

"Pogi ba ang lalaking iyon? Kasi kung pogi siya, katanggap-tanggap pa ang ginawa niyang pangde-deadma sa 'yo. Kung hindi... My God, sa ganda mong iyan babalewalain ka? He's gonna be kidding, ang dami kayang lalaki na halos kandarapa sa 'yo. Lalo na kanina sa party," napapailing na lang si Odette habang sinasabi iyon.

"I do not care if kung may hitsura siya o wala. My concern is why did he do that? I'm too polite to approach him but he just turned me down and humiliated me in front of his assistant! Kung sinabi na lang sana niya sa akin ang naging mali ko ay tanggap ko pa, pero... UHG! I hope I will never... never see his annoying face again! And never encounter that arrogant man again!"

"Okay, okay. Kumalma ka na. Now, what is his name?" tanong ni Odette sa kanya.

Huminga siya ng malalim at kumalma siya ng bahagya. "I do not know his name, Odette. Gaya ng sinabi niya, mas wala rin akong interes na makilala siya. Now, let's change the topic because I'm really annoyed!" she snorted. Kitang kita na naiinis pa rin siya.

Odette smile. Unang beses niyang nakita na ganoon kainis ang kanyang amo. Madalas kasi na kalmado lang ito sa tuwing inaayos ang problema pero ngayon, her boss is far different and it surprised her.

"Okay, hindi na kita tatanungin tungkol sa lalaking iyon,"

"I hate that man! So, stop asking me about him, will you?!"