CHAPTER 1 - THE WEDDING.

Sortitus POINT OF VIEW

"I, Sortitus Breackorn, Alpha king from the Black Pack, accepted you Heres as my --- " hindi na natuloy pa ang aking panunumpa nang biglang nagbagsakan ang mga katabing gusali at nagsisiliparan ang mga upuan, lamesa, dekorasyon ay pakalat-kalat na, nabasag ang mga malalaki at matitibay na babasaging bintana ng tumilapon ang isang kahel na lobo sa labas nang inihagis ng isang itim na lobo.

Ngayon sana ang araw na pinakahihintay ko, ang maiharap sa altar ang nag-iisang babaeng mahal ko, si Heres, ang kababata at matalik kong kaibigan na nauwi sa malalim na pag-iibigan, sa kabila ng katotohanang hindi siya ang nakatadhana para sa akin.

Ang aming kasal ay ginanap sa mismong kaharian ng Radisworn pack, ang pulang lahi ng mga lobo kung saan nagmula si Heres. Maraming werewolves ang dumalo sa aming magarbong kasal, lahat ng red and black wolf pack ay nandito kasama ng aking pamilya pati na rin ang lahat ng aking kanang kamay; maging ang hari at reyna, ang royal clans, ang mga magulang ni Heres; at kasama ang iba pang punong ministro at miyembro.

Ngunit hindi ko inaasahan na sisirain ng mga hindi nakikilalang mga kalaban ang kasal ko.

"Jesus," narinig kong wika ng pari na magkakasal sana sa amin. Kasunod ng kan'yang pag sign of the cross bago pa ito tangayin at lapain ng isang malaki at napakabangis na abong lobo.

Napalunok ako at bumilis ang pagtibok maging ang paghinga ko ay nagwawala na rin. Tumingin ako kay Heres na ngayo'y nasa harapan ko at nagbago na ang kaniyang anyo, ang mga kamay ay balbon, maging ang kulay ng mata ay naging lila at lumabas na ang kaniyang pangil sa ngipin at mga matutulis na kuko sa daliri.

"Umalis ka na dito! Iligtas mo ang sarili mo!" Pagkatapos sabihin agad na siyang tumalikod sa akin upang labanan ang mga kaaway.

Nakuyom ko ang aking kamao habang tinitingnan ang paligid ko. Wala akong lakas upang protekthan ang angkan ko.

Nang nakita ko ang isang itim na lobo sa ere at bibiktimahin si Heres ay agad kong itinulak siya sa aking likod at ako ang sumalo ng pangil ng lobo.

"Shit!" Naglalaban ang itim na lobo sa aking braso na ngayo'y kagat-kagat niya ito. Dumudugo na ang braso ko at bumaon na ang pangil nito hanggang buto ko.

"The fuck! Stay away from him!" Buong lakas na inihagis ni Heres ang lobo papalayo sa akin hanggang tumama ito sa mga kable ng kuryente at tuluyan ng namatay.

"Ang mga batang lobo!" Inalis ko ang mahigpit niyang paghawak sa aking kamay at tumakbo sa kinaroroonan ng mga batang lobo na ngayo'y inaatake nang lupon ng mga lobong hindi kilala.

"Umalis na kayo at magtago na!" Tumango-tango ang mga munting itim na lobo at tumakbo papalayo para magtago.

Hinarap ko ang limang lobo na ngayo'y nasa narapan ko. Unang sumugod ang isang brown na lobo at nailagan ko bago pa niya ako sagpangin at hindi ito natinag kaya't muli siya bumalik sa akin at inipit niya ako gamit ang kaniyang mga pangil at inalog-alog sa kaniyang malaking bibig saka inihagis sa sahig na puro bubog.

Tumayo ako habang akay-akay ang tagiliran na maraming basag na salamin at bote ang tumusok sa aking katawan. Pangagalaiti ko't pagliyab sa galit. Umalulong ako na tila'y aso habang hindi ko na namamalayan ang nasusugatan kong palad dahilanan sa hawak kong bubog.

Walang takot kong lumundag nang napakatas at sinipa ang mukha ng brown na lobo saka binaon ang basag na salamin sa kaniyang mata na s'yang naging sanhi ng kaniyang pagkabalisa at pagkabulag kaya't hindi na ako nahirapang kitilin ang kan'yang buhay. Sumampa ako sa kaniyang likod saka pinihit ang leeg.

"Next time kilalanin mo muna kung sinong alpha ang ihahagis mo," basag na bulong ko dito bago ko ito ibalibag sa sahig at mawalan tuluyan ng malay ang lobo.

Dumura ako at pinunasan ang dugo ng lobo na pumahid sa akin labi. Hindi ko maaring inumin ang dugo nila sapagkat hindi ko alam kung anong uring lobo ang mga ito, hindi sila galing sa itim maging sa pula.... maaaring sila ay mula sa "Puti."

Ang puting lobo ang mortal na kaaway at kinasusuklaman ng mga pula at itim na lobo.

Akmang hahakbang ako patalikod nang bigla akong sagpangin at itulak ng puting lobo sa labas ng bintana kasama siya. Pareho kaming nahulog at bumagsak sa semento sa labas ng kaharian.

Tumama ako sa malaking puno nang muli niya akong ibasibas pagkatapos niyang kagatin ang kanang hita ko. Pagkabagsak ko ay sumunod naman sumugod ang itim na lobo na kasama nito kanina sa loob ng palasyo, silang dalawa laban sa akin.

Sa kalagitnaan ng laban ay biglang lumitaw ang isang nakahood na lalaking itim na s'yang kinaamuhan ng mga lobo at lumuhod sa kaniya't isang sensyas nito ay umalis ang mga hayop at lumayo na sa akin.

Nahihirapan akong huminga at maging ang talukap ko sa mata't magang-maga na at puro duguan. Nakasubsob ako ngayon sa damuhan nang lumapit nang dahan-dahan ang lalaki sa aking kinaroroonan. "T-The man who wear a black hood. Who are you?!"

Nilahad nito ang kaniyang kamay sa akin at kinuha ko ito.

BOOM!

Inihagis lang din niya ako katulad ng ibang mga lobo at tumama naman ako ngayon sa lamesang puno nang mga alak at pagkain.

"Tayo!" nakatalikod nitong sikmat sa akin.

"Who the hell are you all?! Why are you messing up my wedding?!" nagaalab na galit na tanong ko. Pasimple kong itinago sa aking likuran ang kutsilyo na nadampot ko sa lamesang pinagbagsakan ko at paunti-unti at mahinahong paglalakad ko papalapit sa lalaking naka itim.

Habang papalapit ako sa kaniya ay mas lalong bumibilis ang paghinga ko at tumitindi ang takot ko at panginginig. "Arrgh!"

Nagulat na lamang ako nang agad niya akong sagpain at mabilis na tinanggal sa akin ang kutsilyo at binali ang braso at malakas na ibinalibag patalikod na s'yang nagpalipad sa akin ng napakataas at lumagutok ang mga buto sa pagkakabagsak, dinakot nito ang aking kwelyo at itinaas hanggang ang paa ko ay hindi na maabot ang lupa.

"Akala mo maiisahan mo ako, Alpha Sortitus?" Pag-iling nito at lumalagutok na dila, ipinakita niya ang kaniyang nangingitim at dilaw-dilaw na bulok na mga ngipin ng siya'y ngumisi laban sa akin. "Tunay nga! Tunay ngang napakahina mo! Paano mo ngayon pamumunuan ang iyong nasasakupan kung ikaw na mismo ang mauunang mamamatay?" Pinasadahan niya ng tingin ang mga lobong nasasakupan ko maging kay Heres na pinapatay ng mga kaaway. "Sa bagay kung nasaan ang ama nandoon din ang kan'yang mga tuta... kaya't tingnan mo, unti-unti ng nalalagas ang mga kalahi mo!"

Pagkasuklam at paghihiganti ang tanging na sa 'king isipan nyayon. Pinasadahan ko ito ng samutsaring mga mura at masasakit na mga salita na lumalabas sa aking bibig ngunit hindi siya tinatablan ng basta salita lang.

Nginitngit niya ang kaniyang kuko at saka nilunok ang dumi na kaniyang nalikom. Napakadugyot nito. "Hindi nagkamali ang nagbigay sa akin ng impormasyon na ikaw... ay isang ganap ng tao," huminto ito. "Dalawampu't lima taong gulang kana, subalit magpahangga't ngayon ay hindi kapa nagpapalit balat?" pagpapatuloy nito. "Ni-kahit katiting yata ay wala kang kakayahan ng lobo! Isa kang... nilaktawan!"

"Nilaktawan???" nakakaloko kong sikmat dito. Muli kong sinubukan na kumalas sa kan'yang pagkakasal subalit mas lalo pa niyang hinihigpitan ito sa tuwing nilalabanan ko ang mga sinasabi niya laban sa akin, nagsilabasan na ang mga ugat ko at bakas sa mukha ang sakit. "Hindi pangkaraniwang nilaktawan ang kinakausap mo!" Dinuraan ko ang mukha nito. "S-Sinong demonyong traydor ang mula sa lipi ko ang kasabwat mo? Isa ka bang puting lobo?!"

Magkakasunod na mga katanungan ko sa impit kong boses habang dakot ko ang manggas ng kaniyang itim na kasuotan kahit hindi ko kayang suntukin ito bunga ng mahigpit niyang pagkakasakal sa akin. Wala itong binigkas o sinagot kahit kaunti sa mga tinatanong ko sa kaniya bagkus ay pinagpatuloy lamang nito ang pang-iinis sa akin at pagtapak sa aking dangal at pagmamaliit sa kakayahang kong pamunuan ang aking lipi.

Humagalpak ito ng nakakatakot na tawa at mas pagbigat pa ng mga palad niya sa aking leeg sa pagdakmal. Halos sumabog na ang ugat ko sa kaniyang pagsakal na siyang mas nagpahirap sa pagdaloy ng hangin sa aking katawan, at hanggang ulo na ang aking paa sa kan'ya, napakatangkad at malaking tao ito kumpara sa mga normal na taong lobo. Nakatirik na ang aking mga mata at rinig na rinig ko ang bumabagal na tibok ng puso ko.

"Kaawa-awang liping Breackorn pack! Napakamalas nila dahil napakahina ng kanilang alpha... Paano ba naman! Isang tao ang namumuno sa mga lobo?!" Pagtawa niya at hindi mapakaling pagpapatunog sa kaniyang batok. Pinatunog naman niya ang mga dila at mayabang na ngumiti sa akin.

"K-Kaawa-a-awa? S-Sino sa ating d-dalawa ang kaawa-awa na sumugod d-dito kahit alam naman niyang tao lang ang alpha? Sa 'yo na rin naman galing iyan," gago kong asik sa kaniya nang nakangisi at nilalabanan ang kalagitnaan ng kamatayan. "S-Sabihin na nating isa kang m-magaling na lider na nagpapahirap at gustong-gusto ang brutal at walang katarungang pumapatay sa isang tabong alpha na tulad ko na hindi pa kayang magpalit balat lobo! Hindi ka lumalaban ng patas itim na lalaki!"

Mas lalo siyang nabanas sa aking mga itinugon sa kaniya kaya't ako'y kaniyang malakas na sinampal at minura. "Kilala ang lahi niyong itim sa galing sa pakikipaglaban at namumunong sandatahan sa oras ng labanan nang sangkalobohan..... noong buo pa at maayos pa ang lahat." Binasa niya ang kaniyang labi at inilihis ang tingin sa akin.

"A-Anong ibig mong sabihin?!" garalgal at utal kong tanong dito.

"Hmmm... Mahina ka na nga, wala ka pang utak. Ganito lang iyon. Hiwahiwalay na ang mga lobo at kailanman hindi na mabubuo ang dating samahan na nasira na!" Humagalpak ang kaniyang kasiyahan at nang aksidenteng nahulog ang kaniyang hood sa ulo ay nakita ko ang kaniyang malaking ekis na marka na nasa kanang bahagi nito malapit sa mata.

"I-Isa k-kang --" hindi na natapos ang pagsasalita ko nang biglaan niyang hinigop ang buong enerhiya sa aking bibig at sa paghigop nito ay ang unti-unting panghihina ko. Ginamit ko ang natitirang lakas ko para manlaban at tanggalin ang kaniyang kamay sa aking leeg at itulak ito papalayo pero sobrang lakas nito kumpara sa akin.

"Bitawan mo siya!" poot na babala ng isang babae.

Tumilapon ako, maging ang lalaki nang buong lakas na sinunggaban at itinulak ng babae ang lalaking may ekis at pareho silang tumama at bumagsak sa tusokang harang na gawa sa jade.

Nagkahiwalay ang aming landas at nasilayan ko ang hindi pangkaraniwang babaeng may lilang mata na katulad kay heres ngunit malaki ang pinagkaiba nila.

Hindi ko maintindihan ang sarili ko, parang may kung anong enerhiya na na nagtulak sa akin upang siya'y mahawakan. Tila sasabog na ako sa sobrang init at pagnanasa nang magtama ang aming mga mata.

"My mate," bigla akong nakarinig ng tinig sa loob ko. Kasabay no'n ang hindi ko maipaliwanag na sakit na parang sasabog ako at may gustong kumawala na halimaw sa loob ng katawan ko. Hindi ko siya kayang kontrolin, sobrang napakalakas niya. Nakita ko ang pagkagulat sa mata ng kalaban kong may ekis habang nakatingin siya sa akin na unti-unting nagpapalit anyo. Ramdam ko ang sobrang takot sa kanyang mga mata ng makita at makilala kung sino ang lobo ko.

"Fenrir!"

Bakas ng pagkasindak at takot na sigaw ng lobong may ekis.

Kitang-kita sa kaniyang reaksyon ang pagkasabik nitong mapatay ang lobo ko at magtagumpay sa laban subalit siya ang nabigo sa pagaakala niyang mahinang alpha ang kalaban nito at siya ang aking natalo. Nang dahil sa labis na lakas at enerhiyang aking nailabas ay biglaan na lamang nandilim ang aking paningin at tuluyan ng sumara ang mga talukap ko sa mata.