Sortitus POINT OF VIEW
"Kumusta na ang pakiramdam mo?"
Napakunot ang noo ko ng marinig ang boses ng babae. Kakapasok n'ya lang sa kubo na ito. Kanina pa ako gising ngunit nanatiling hindi malinaw sa utak ko ang mga nangyari sa digmaan.
Umupo sa aking tabi ang babae at inalalayan niya akong umangat sa pagkakahiga dahil ramdam ko pa ang medyo kirot sa aking kalamnan kahit wala naman akong kahit anong sugat sa katawan.
"Kumain ka na," may halong pag-alala nitong sambit sa akin. Akmang susubuan na sana ako ng bigla kong tanggihan at tinabig ang kamay nito.
Napalunok ako at napabalikwas ng bangon sa papag. "Sino ka? Teka.. ano ba ang nangyari?" Nagtataka kong tanong dahil hindi ko maalala kung paano ako napunta sa kubo na ito.
"Clavem, 'yan ang pangalan ko. Dinala kita rito dahil nawalan ka ng malay kanina sa digmaan."
Napakuno't noo ako at napahawak sa aking sentido at gulong-gulo sa kaniyang mga itinuran. "N-Nawalan ng malay?" nalilitong tanong ko.
"Dahil lumabas na sa iyo ang iyong lobo, Alpha," masaya nitong balita sa akin. "Hindi pa nga lang buo dahil hindi ka pa nagpapalit-balat subalit ang ibayong lakas, liksi, bilis at galing sa pakikipaglaban ay magkasing-bangis na ng hindi pangkaraniwang lobo, maging ang iyong kalahating wangis sa pagitan ng lobo at tao ay lumabas na."
Dahil sa sinabi niya nabaling ang tingin ko sa labas ng kubo. Agad kong naaninag ang kabilugan ng buwan. Sa puntong ito ay nag-iba ang timpla ko. Napatingin ako sa kagandahan ni Clavem. Bigla na lamang hindi ko makontrol ang sarili ko, pakiramdam ko, may isang malakas na halimaw na kumawala sa loob ng katawan ko na hindi ko kayang kontrolin sa kagustuhan niyang markahan ang babaeng ito.
Dinig na dinig ko ang malakas na pagtibok ng puso ni Clavem ng hawakan siya ng mga kamay ko.
"You're mine, Clavem." Mga salitang lumabas sa aking labi ngunit salungat sa gusto ng puso ko.
"I'm all yours, alpha," pigil hininga niyang tugon sa akin at ramdam ko ang mainit nitong palad sa aking pisngi pababa sa aking leeg.
Puno ng pagnanasa ang aking mga mata at hindi ko na matiis ang init na lumukob sa aking buong sistema. Mas lalo pa akong lumapit sa kanya at ibinaon ang aking mukha sa leeg niya upang amuyin ang mahalimuyak niyang bango. "You're mine," paulit-ulit kong bigkas habang minamarkahan ng halik ko ang leeg niya patunay na siya'y pag-aari ko at walang ibang puwedeng umagaw sa kanya mula sa akin.
Mas lalong nag liyab ang katawan ko ng siya naman ang gumawa ng kapareho sa ginawa ko sa kaniya, she marked me too, habang ang mga palad nito ay mainit niyang ipinadalusdos mula mukha hanggang bewang ko, ramdam ko ang init dahil n*******d na ang aking pang itaas na suot at patuloy pa rin ako sa pagsinghot sa natural na aroma ng kaniyang pagkababae at habang ang mga kamay ko naman ay abala na libutin ang kaniyang katawan.
Hindi na kami nag aksaya pa ng oras sa isa't-isa at agad ko na siyang binuhat at inupo sa may lamesa, binuka ang mga hita at sinunggaban ang kaniyang mga labi ng mapupusok kong mga halik. Mas lalo akong nasabik na angkinin siya ng maramdaman ang kakaibang init ng kanyang halik. Nasa kalagitnaan na kami ng aming mainit na paghahalikan ng muli akong napabalik sa aking sistema. Tumigil ako at bahagyang kumalas sa pagyakap kay Clavem. Nakita ko ang pagguhit ng sakit sa kaniyang mukha. "Damn, this is wrong." Mahinang usal ko.
Hinaplos ni Clavem ang mukha ko, ramdam ko ang sakit na nararamdaman niya dahil pinag-isa na ang kalahati ng aming mga isip at puso simula ng markahan ko siya na akin.
"Noong nakita kita alam kong ikaw na ang itinakda ng buwan para sa akin at hindi ko kayang labanan ang puso ko na mahulog sa 'yo, Alpha. Ngunit kung mahirap para sa 'yo na tanggapin ako sa buhay mo, hindi ko ipipilit ang sarili ko."
Ramdam ko ang bigat sa aking dibdib ng magsimula siyang tumalikod sa 'kin. Bakit ganito kasakit? Nasasaktan ako kapag nakikita ko siyang nasasaktan. Hindi ko nakayang tiisin ang ganitong pakiramdam kaya muli ko siyang hinatak pabalik sa akin at niyakap ng mahigpit. "Then fall for me harder, my luna. Stay with me." Hindi ko na naman kayang kontrolin ang emosyon ko, kaya kabaliktaran na naman ang sinasabi ko kaysa dinidikta ng puso ko.
"Fuck! What is this?" Hindi ko maintindihan ang sarili ko. May kung anong pwersa sa loob ko, maging ang nararamdaman ko ay hindi ko na rin kayang kontrolin. Gusto kong kumawala mula sa init na aking nararamdaman.
"Sortitus, she's my Luna. Para siya sa akin," narinig ko ang nagbabantang boses sa loob ng isipan ko na kinakausap ako. Alam ko siya ang aking Lobo. Bilang Alpha hindi na maninibago kung bigla na lang akong kausapin ng aking lobo, katulad sa madalas kong nakikita sa ibang mga kauri ko.
"Si Heres ang mahal ko," madiin kong sagot sa pamamagitan ng aking isip.
"But you need her." May pagbabanta na sagot sa akin ng Lobo ko. Hindi ko pa siya kilala, ngunit ramdam ko kung gaano siya kalakas na klase ng lobo.
Pagkalipas ng ilang sandali, natagpuan ko ang aking sarili na nasa malaking papag. Pareho kaming n*******d ni Clavem at nakapatong na ako sa kaniya. Ramdam ko ang init sa aming mga nagkikiskisang mga balat at pagsasalitan ng laway.
Pagkahiga ko sa kaniya at nasilayan ko na ang kabuuan nitong mukha at katawan. Her lips are thin and velvet colored, her almond and amber eyes (yet she's not transformed), she's greek-shaped nose, and her high neck, white pair skin, her caramel hair, her body was hot and hourglass. Every skin I touch is addicting but it can't be because it's wrong..... it's wrong that I'm having sex with a woman I don't even love and only wanted for me by the insidious destiny.
Sinubukan kong tanggalin ang kamay ko mula sa kaniyang mga palad pero ibinaba ko pa ito hanggang maabot ko na ang kaniyang pagkababae at pinaglaruan ito gamit ang aking tatlong daliri. Samantalang ang kabila kong kamay ay nasa dibdib naman nito at nilalamas ang kaniyang maumbok na hinaharap.
"Aughmm....." malakas na ungol nito at napatiyad pa ito sa sarap dahil sa aking ginagawa sa kaniya. Tulad niya, hindi ko rin maiwasan ang sarili ko na mapaungol dahil sa kakaibang init na dumadaloy sa aming pinag-isang katawan.
"A-Alpha, take me.. aurgh..... hmm...," ungol niya habang ramdam ko ang mga kalmot niya sa aking likod. Hindi ko kayang pigilin ang aking lobo dahil may kung anong enerhiya na nagtulak sa akin upang ipasok ang malaking alaga ko sa nakahanda at namamasa ng lagusan ni Clavem.
"You making me crazy, my luna.. Ohhhh.. fuck... You're mine now." Lumakas ang ungol sa buong kubo nang unti-unting bumilis ang paglabas-pasok ng malaking sandata ko sa pagkababae ni Clavem. Nakita ko ang pagtaas pa ng bewang nito, mas lalong diniinan ang mga kuko sa aking balat at ang hindi inaasahang paglabas ng kaniyang kulay lilang mga mata na siya namang kinatuwa ng lobo ko.
Matapos ang aming pagniniig ni Clavem, tila nakaramdam ako ng pagsisisi sa aking sarili ng maalala ko si Heres, ang tunay na mahal ko. Hindi ko namalayan na unti-unti ko na palang hindi makikilala ang sarili ko dahil pakiramdam ko'y nangaliwa ako sa babaeng minahal ko.
Ilang sandali pa ay nakaramdam ako ng biglaang pamamalilipit ng aking tiyan. Iniwan ko si Clavem sa kubo at tumakbo ako kahit hubot-hubad papunta sa kagubatan. Namamawis ako at hindi ko maintindihan ang kakaibang init at sakit na tila ba sasabog ang buo kong katawan.
Pagkarating ko sa tuktok ng bundok ay walang tigil ang aking malakas na d***g sa sakit at pagpagulong-gulong ko dulot ng mas lumalalang pamamalipit ng tiyan.
"Holy shit! It's happening now. My werewolf form is out!" sigaw ko sa sobrang sakit, habang minamasdan ang unti-unting pagtubo ng aking balbong buhok sa kamay hanggang paa. Ang pagpasok ng kakaibang enerhiya at ang ibayong lakas na hatid nito sa aking katawan ay nagsimula ng magising.
Napatingala ako sa kabilugan ng buwan. Umalulong ako ng napakalakas at pinustura ang mga kamay na handa ng mangalmot. Isinara ang mata sa muling pag mulat ko ay ganap na akong itim na lobo. Malaki, malapad, malakas at mabangis na kulay itim na balbong lobo, mapulang mga mata para sa mga alpha na katulad ko. May mga matutulis, mahahaba at matitibay na pangil at dilaw na mga kuko.
Tumakbo ako nang tumakbo sa kagubatan. Sobra ang pangangati ng aking pangil kaya't ang mga puno na aking madaanan ay aking pinagsisira at pinagpuputol saka inihahagis sa malalayo, gayundin ang mga bulaklak at mga halaman ay aking pinagkakalkal sa pamamagitan ng aking mahahaba at dilaw na mga kuko hanggang sa kusa na itong mamatay at mangitim. Ang lahat ng mga hayop doon ay aking pinagtutumba, nilalapa at tinatanggalan ng ulo hangga't mapatay ko silang lahat at walang matira. Hindi ko mapigilan ang aking sarili at gusto ko pang manira at pumatay ng marami.
Nagtago ako sa likod ng mga halaman sa madilim na bahagi ng kagubatan at naghihintay ng tamang pagkakataon para lapain ang isang naliligaw na dayuhan.
"Is there someone there?! Can you hear me?" hiyaw nito.
Napangisi kong naaamoy ang maalinamnam na dugo na dumadaloy sa kaniyang mga ugat.
"Nakakabaliw ang bango ng tao," sambit ko sa aking isip habang sinisinghot ang kaniyang amoy at mas lalong nagsasalita ang aking tiyan sa gutom.
"Sortitus!" asik ng isang puting lobong babae na may lilang mata sa akin nang ako'y kaniyang harangan.
"Leave!" Nanlilisik ang aking mga mata sa galit habang nakatingin sa kanya.
Muli kong narinig ang pagsigaw ng lalaking dayuhan. Napalingon ako muli sa gawi nito at ako'y naglaway sa sobrang pagkagutom. "Blood!" Panay ang lunok ng aking laway dahil sa gutom.
"Sortitus, huwag mong haluan ng inosenting nilalang ang iyong dugo. Isa kang mabuting Alpha!"
Narinig ko ang nagsusumamong boses ni Clavem, dahilan upang akoy mapatigil sa aking binabalak gawin.
"Just leave me, Clavem. Huwag mo akong dalhin sa pagpaawa mo."
"Pagpapaawa? Hindi ako nagmamakaawa, Sortitus. Ang akin lang naman, huwag kang pumatay ng isang inosenteng tao ng dahil lang sa gutom mo."
Tila naman nakinig ang lobo ko kaya unti-unti kong naramdaman ang paghinahon nito sa loob ko at nakontrol ko ang gutom. Nagpati-anod na lamang ako kay Clavem at sumama sa kanya pabalik ng kubo.
"Clavem," tawag ko, ng makapasok na kami sa loob ng kubo upang dito magpalipas ng gabi.
Tumingin siya sa akin. Hindi siya nagsasalita ngunit nababasa ko ang kagustuhan niyang mahawakan ako. Nagpakawala ako ng malalim na hangin at humakbang palapit sa kanya hanggang sa magkadikit na ang ilong namin at ramdam ko ang mainit nitong hininga. Hindi ko alam kung paano ko sasabihin sa kanya ang totoong nararamdaman ko ng hindi siya nasasaktan.
"Clavem," muling tawag ko. Kahit sa pagbanggit ng pangalan niya nahihirapan ako dahil alam kong ang kasunod na sasabihin ko ay maaring dumurog sa kanyang pagkatao. Ngunit mas pinili ko pa rin na sabihin kahit ramdam na niya ito.
"Fenrir has claimed you and my body accepts it but it doesn't mean that you have the power to control me nor manipulate my life. I don't like you neither love you and I hate the fact that you are my destined mate."
Kitang-kita ko kung paano masaktan ang fated mate ko dahil sa mga masasakit na salita na binitawan ko. Ramdam ko ang pagwawala ng lobo ko sa loob ko ngunit pilit kong konontrol ito. May kirot sa loob ng dibdib ko ng makita ang pagtulo ng kanyang mga luha, ngunit winaglit ko ito. Mainam ng nagkakaintindihan kami maging ang lobo ko. Katawan ko ito, at kailangan na ako pa rin ang magkontrol sa lobo ko.
"I know. Hindi mo kailangan ipamukha sa akin kung gaano mo ako tinatanggi bilang fated mate mo. You are on your own. Sabihin mo lang sa akin ngayon sa ilalim ng kabilugan ng buwan na ikaw Sortitus gustong e-reject ako bilang fated mate mo. Nakahanda akong tanggapin."
Sandali kaming nagkatitigan ng mata sa mata ni Clavem. Ngunit naiinis ako sa sarili ko dahil hindi ko rin kayang sabihin ang mga salitang gusto niyang sabihin ko. Mayroong bahagi sa loob ko na ayaw ko rin siyang pakawalan. Gusto ko ring manatili siya sa tabi ko. "Fuck!" Napamura ako sa aking sarili na sumalampak sa papag. Nakita ko siyang humiga na sa kabilang papag ngunit nakatalikod sa akin.
"Clavem, I'm sorry." Kinausap ko siya sa pamamagitan ng aking isip.
"Enough, Sortitus." Sagot din nito pabalik sa akin.
‐
Bago sumikat ang araw, unti-unting bumalik sa normal ang katawan ko at naging anyong tao na ulit ako. Nagising ako na walang saplot sa katawan. Wala na rin si Clavem sa kanyang hinihigaan.
"Dinalhan kita ng damit." Napagawi ang mga mata ko sa nakatalikod na katawan ni Clavem at nakatunghay sa sikat ng araw sa labas ng kubo. Nasa anyong tao na rin ito ngayon. Alam kong naramdaman nito na gising na ako. Nagmamadali akong bumangon at sinuot ang damit na medyo masikip pa sa akin. Hindi ko alam kung saang sampayan niya ito nakuha para lang ipasuot sa akin.
"Salamat." Sambit ko habang nakatingin sa kanyang likuran. Hindi siya nag-aksayang lingunin ako. Kahit hindi niya sabihin nababasa ko ang tumatakbo sa kanyang isipan maging ang bigat na kanyang nararamdaman dahil sa ito sa mga sinabi ko kagabi.
"Sortitus, palabasin mo ako!" Narinig ko ang nagwawala na lobo sa loob ko. Ngunit hindi ko ito pinansin. Pinilit ko siyang kontrolin dahil alam kong pag hinayaan ko siya lalapitan na naman nito si Clavem na ngayon ang naglalakad na palayo sa amin.
"Ako si Fenrir, at walang sinuman na kayang magkontrol sa akin, palabasin mo ako!"
"So, Fenrir pala ang pangalan mo." Sagot ko sa aking lobo sa pamamgitan ng isipan ko.
"Makinig ka sa akin, sortitus. Si Clavem ang babae para sa atin at hindi si Heres," paglilinaw nito sa akin.
"Hindi mahirap mahalin ang itinadhana sa atin..... kaya't hindi mahirap ibigin si Clavem. Kailangan mo lang bigyan ng pagkakataon ang sarili mo sa kanya at buksan ang iyong puso para papasukin s'ya." Muling dagdag sa sinabi nito.
"Hindi! Kahit kailan hinding-hindi ko s'ya bibigyan ng lugar sa puso ko, ni-katiting ay wala!" pagtutol ko. "Isa pa, isa siyang kaaway! Nakita ko sa kaniyang tadyang ang simbolo ng lahing may dugong puting lobo!"
"Kumalma ka, Sortitus, hindi mo ako kaaway, magkakampi tayo tandaan mo 'yan," pagpapagaan niya sa akin."
Ikinwento rin ni Fenrir kung paano pahirapan at halos patayin si Clavem ng may ekis na nakalaban ko sa digmaan kaya't na-trigger na lumabas sa akin ang lobo ko.
"Sa palagay mo ngayon, Sortitus, masama bang luna si Clavem?" sarkastikong tanong nito.
Akmang sasagot na ako ng mapansin ko si Heres na papalapit sa akin. Nakasuot pa rin ito ng gown. Nakaramdam ako ng awa sa kanya. Hindi na siguro ito nagkaroon ng time na magbihis dahil sa kakahanap sa akin.
"Nag-honeymoon ka na pala, Sortitus, at sa ibang babae pa talaga."
"Heres, let me explain." Nahihirapan ko saad at niyakap siya ng mahigpit.
Kumalas siya sa aking pagkakayakap. Umikot ang kanyang paningin, alam ko hinahanap niya si Clavem.
Bumaling ang nagliliyab na mga mata ni Heres sa akin. " I hate you, Sortitus. Akala ko ba ako lang ang magiging Luna mo!" Puno ng hinanakit ang mga salita nito sa akin. "Hinanap kita kung saan-saan, alam mo ba iyon? Kahit na ramdam ko na ang pagtaksil mo sa akin. Saan siya, huh? Ipapamukha ko sa kanya kung sino ako sa buhay mo!" Nanlilisik ang mga mata ni Heres at ramdam ko ang gigil sa kanya na patayin si Clavem.
"Heres hindi na kailangan na makita mo pa siya. Ikaw pa rin ang mahal ko at mananatiling sa iyo ako." Muli kong niyakap si Heres.
Kumapit na ang mabangis kong amoy na siya naman agad na naamoy ni Heres kaya't nalaman na niya ang aking matagumpay na pagpalit balat simula ng kumawala si Fenrir sa 'kin.
Nasilayan ko ang malalim na pagsinghap ni Heres, pagkrus ng kanyang mga braso at pagkagat sunod ng pagbasa sa kaniyang labi. Labis ang gulat ko nang agad niyang sinagpang si Clavem ng kaniyang mga kamao ng makita niya ito.
"You fucking slut wolf!" singhal ni Heres.
Ngayon ay parehas na silang nagtatagisan ng galing at lakas sa laban. Pantay ang kanilang puntos - walang lalabis at walang kukulang at dagdag pa ay pareho silang makapangyarihan kaya't nahirapan si Heres na matalo si Clavem.
"Fuck!" napamura ako. "Stop! Godammit!" Sigaw ko sa kanilang dalawa at ginamit ang lakas ko upang paghiwalayin sila. Pumagitna ako at napatigil ng pansamantala ang dalawa sa kanilang tunggalian.
"H-Heres, hindi ko gustong labanan ka p-pero --- " pinutol ko ang pagsasalita ni Clavem.
Nagbuga ako ng malalim na hangin bago muling suminghap. Nanginginig kong nilunok ang laway ko. Diretsong tumingin sa mga mata ni Clavem at buong tapang na hinawakan ang kamay ni Heres sa harapan din mismo ng Fated Mate ko.
"I'm sorry... Clavem."
Naramdaman ko ang pagwawala ng lobo ko sa loob dahil sa ginawa ko. Ngunit hindi ko siya hinayaan na kontrolin ako.
"Sige, sabihin mo sa kanya, Sortitus na ako ang mahal mo." Utos sa akin ni Heres.
Binalingan ko ang babaeng mahal ko. "Heres, siya ang Fated mate ko."
"What!?" Gulat na reaksyon ni Heres mg marinig ang sinabi ko. "Ngunit ako ang mahal mo Sortitus. Nagmamahalan tayo." Giit nito sa akin.
"Alam ko. Ngunit—"
"Ngunit pwede mong sabihin sa kanya na nire-reject mo siya bilang fated mate mo, di ba?" Agaw ni Heres sa sinabi ko.
Binalingan ko si Clavem. Nakita kong ngumiti siya sa akin, ngunit ramdam ko ang sobrang sakit na nararamdaman niya.
"Mahal kita Sortitus, kaya pinapalaya na kita." Narinig kong wika niya sa akin.
"No, Clavem." Hinatak ko ang kamay niya ng akmang aalis na siya.
"Ano ito, Sortitus, Huh?" Galit na hinampas ni Heres ang dibdib ko dahil hindi ako makapagdesisyon kung ano ba talaga ang gusto ko.
"Kailangan mo lang siya e-reject ngayon, kung hindi ako ang aalis." Bigla akong nakaramdam ng takot dahil sa sinabi ni Heres.
Lihim na bumuhos ang luha ni Clavem na tumingin sa akin.
"Just let me go, Alpha."
Mga salitang binitawan niya ngunit hindi ko maintindihan kung bakit hindi ko kaya na palayain siya.
Clavem POINT OF VIEW"How many times I told you, Clavem. Hindi ka puwedeng makisalo sa amin sa hapagkainan. Tapos umaarte ka pang hindi mo alam o bobo ka talaga kaya hindi mo maintindihan?! How pity of you."Kinagat ko ang ibabang labi ko at hinigpitan ko ang pagkakahawak sa upuang kahoy dahil sa pagpipigil na sumabog ang emosyon ko at pilit na ngumiti. "P-Pa.. Pasensya na," nangangatal kong bigkas. "Sasabay na lamang ako sa mga katulong na kumain mamaya... pasensya na talaga, Luna.""Good to know," mayabang at kalmadong saad nito sa akin pabalik pagkatapos tumikhim ng pineapple juice.Yumuko ako at tahimik na ibinalik ang upuan at hinayaan ang alpha Sortitus at alpha-luna Heres na magsalo ng hapunan nang payapa at tahimik sa malaking mansyon na tinitirhan namin pansamantala na pagmamay-ari din ni Sortitus. Napahinto ako sa paglalakad nang biglang may pumigil sa akin na pumunta sa dirty kitchen."No. You may sit there, Clavem," malalim na tugon ng boses ni Alpha Sortitus. Hindi man ak
Clavem POINT OF VIEWNaibaba ko kaagad ang dala kong palanggana ng marinig ko ang sigaw galing sa banyo. Binuksan ko kaagad ang pinto sa banyo nang nakita ko si Heres sa bathtub at umiiyak dahil sa nakabukas na hot shower na aksidente nitong napihit.Pumasok ako kaagad at pinihit pasara ang shower. Kumuha ako agad ng towel at ipinalupot sa kanyang katawan. Basang-basa na ang buong pulang bestida niya at patuloy pa rin sa pagtangis."Clavem..." tawag niya.Tumingin ako sa kanya ng walang pagaalinlangan at gumuhit sa kaniyang mga mata ang pagsusumamo sa akin."Please... let him go. I'm begging you, Clavem... let him go."Namamaga na ang mga mata niya maging ang sipon nito ay tumutulo na sa kaniyang ilong pero wala itong pakialam."Clavem.. ." mahinang tawag niya sa akin. Kinuha niya ang dalawang kamay ko. "I can pay you how much just name your prize just stay away from him."I bit my lower lip and sighed. Binawi ko ang mga kamay ko sa kanya. "I don't need your money.""If you don't want
Sortitus POV"Alpha, are you sure you know what you are doing defending a criminal women?"Isinama ko si James, ang pinakapinagkakatiwalaan kong beta, sa pagtakas sa kaharian upang maunahanang mahanap si Clavem na ngayon ay pinagtutugis ng mga gwardiya sibil kasama ng mga Punong Zeta dahil sa binitawang mahalagang utos ni Heres lalo na't ang kanyang ama ay nasa pagpupulong sa kabilang panig ng bansa. Kaya't bilang si Heres ang inatasan ng kanyang Amang Hari na mamuno sa kanilang kaharian at ang pagbitaw ng isang hindi makakalimutan at napakabigat na kaparusahan...... ang Kamatayan na igagawad kay Clavem bilang bayad sa mahalagang buhay na kinitil nito."Fvck off!" malutong na mura ko. "Mabuti pa ay tulungan mo na lang ako hanapin siya!" Ngayon ay walang tigil ang mabilis na pagpintig ng puso ko't panginginig ng buong katawan bunga ng labis na takot at pangamba sa nagbabadyang pagpatay kay Clavem.Damn it! Hindi ko na maunawaan ang sarili ko pero ayaw ko rin mapahamak si Clavem at tila'
Sortitus POV "Ito rin naman ang ginusto mo, hindi ba?" mabalasik na sikmat ni Clavem. 'Kahit kailanman hindi ko hiniling na sapitin mo ito.' Napakunot ang noo kong umiling. Ikinukubli ang luhang nais ng lumuha. Ni-walang kahit anong boses ang lumabas sa aking bibig, dama ko ang pagsikip ng dibdib, maging ang paghinga'y hinaharangan na rin. Tanging boses lamang sa aking isip ang aking naririnig. Ang kanyang mga idinikta't iginiit ay sagad hanggang buto. Ilang ulit din akong napalunok nang pilit niyang kinakalas ang pagkakahawak ko sa kanya at mas piniling lumuhod muli at idinuko naman ang ulo sa pagkakataong ito. Ipinikit ang mga talukap at isinara ang bibig, walang ingay ang maririnig mula sa kaniya. Siya'y naghihintay na lamang sa kan'yang napipintong pagpanaw sa mundo. "Woughhh! Sarap! Iyon lang ba ang kaya mo 'insan?" Maangas na ani ni Fortis ng makatayo habang dinidilaan ang kanyang sariling dugo sa labi. Iritable kong minulat ang aking talukap. Malalim na suminghap at taas n
Sortitus POVPagtitimpi kong kinuyom ang kamao at pigil hiningang pag-iyak sa harapan nilang lahat. Datapwat hindi ko na ninais pang dagdagan ang pagiging mahina ko, pagkadismaya at pagkamuhi sa akin ng mga lobo nang dahil sa pinapakita kong pagka-amor kay Clavem na isang salot kung kanilang kutyain."Tama naman, o! Huwag n'yo namang batuhin ang babae!" suway ni Lucio, ang nakababatang kapatid ko, nang pinagbabato ng mga bulok na itlog, at kamatis si Clavem. Nagtama ang mga mata namin ni Lucio at bakas ang kanyang takot at pag-aalala sa aming dalawa ni Clavem. Sa sandaling panahon kahit na hindi niya pa lubusang kakilala ang babae ay magaan na ang loob nito dito."My Pack!" Suminghap ako at tinanggal ang pagkakakuyom ng aking palad at tumayo ng diretso kapantay ni Heres at tinitigan mata sa mata ang aking mga kasapi. "Walang kasalanan si Clavem. Alam ko sa loob-looban ko na inosente ang pinaparatangan ninyo! Hindi mamatay lobo ang fated mate ko!""Unbelievable!" walang prenong satsat
Sortitus POV"Bababaan ko ang parusa niya kung itatanggi mo s'ya pero kapag nagmatigas ka alam mo na kung saan ang kahahantungan ng fated mate mo.""D-Dont..." pagtutol ko."Yes. Gusto mo ba? O ako na ang magdedesisyon para sa iyo, mahal kong alpha!"Lumiyab ang mata ko, lumunok at sumara ng maigting ang panga't lumitaw ang mga ugat dito maging sa pareho kong kamay. Hindi ko namamalayang dumiin na pala ang mga kamay ko sa pagkakahawak sa braso ni Heres. Humakbang paabante si Arnela upang ako'y dukutin nang sumenyas si Heres dahilanan nitong umaatras itong muli."W-Why are you doing this?! I married you and I love you so much," basag kong bulong na sapat na ito upang marinig niya."Yes! And I love you too deeply."Mahigpit niyang hinawakan pabalik ang kamay ko sa kaniyang braso at ramdam ko ang init na nagmumula sa palad nito. Matalim na tinitigan nito ako bago niya hinagod paalis sa kanyang balat ang kamay ko.Hindi na niya hinintay pa ang aking sagot nang biglaan na itong humarap sa
Clavem's POV"Servant, you look familiar?"Nagmadali ako nang lakad para maiwasan ang babaeng tila'y nakakakilala sa 'kin.BOOM!Sa labis na pagmamadali ay hindi ko na namalayan ang pagkabunggo sa isang matangkad at nakasuot ng mahabang telang mamahalin. Mabilis kong itinago ang aking mukha. Isang kasapi ng konseho ang nakabungguan ko."Watch out!" lisik nito.Hindi ako nagsalita baka ako'y kaniyang mabosesan.Agaw pansin din kasi niya ang aking gintong orasan nang mailagay sa 'king bulsa matapos kong pulutin sa pagkakahulog.Nanatiling tahimik at itinikom ang bibig. Dumiretso ako ng aking paglalakad."Hinto!"Nanatiling walang kibo ang aking tugon. Ilang sandali pa ay walang pag-aalinlangan akong nilapitan muli ng lalaki.Pailalim kong iginilid ang aking mukha nang papalapit ng dumampi ang kanyang kamay sa pirasong itim na tela na nakasuot upang matakpan ang kalahati ng aking kabuuang mukha."Why do you hide your face, servant?! Are you ugly or .... " nalilitong natigilan ito, "Isan
Clavem's POVTinanggal ko ang aking takip sa bibig upang makahinga ng maluwag tutal wala namang ibang taong-lobo sa paligid kaya't hindi ako mahuhuli.Napaawang ang labi ko sa natuklasan ko sa larawan. Isang mistisang babae sa ilalim ng paglubog ng araw. Hinalikan siya sa pisngi ng dating hari, ang ama ni Heres. Subalit punit ang bahaging mukha ng babae sa larawan na siya ko namang pinagtakhan. Isa pang nagpadagdag sa aking pagdududa at pagtatakha ay nang makita kong dilaw ang kasuotan ng babae dahil nakakatiyak akong nasusuyam ang reyna sa ganitong kulay, at isa pa hindi mistisa ang reyna, siya'y morenang buo.Pagkatalikod ko sa litrato ay nakita ko ang dugong nakaukit sa mga letrang iyon."Sheila."Hindi sa tao ang dugo kun'di sa kapwa lobo.Nang mabasa ko ito ay nag-iba bigla ang timpla ko at hindi maganda ang kutob ko. Ano ba ang ugnayan nitong larawan na ito sa kaso ko? Isa ba itong ebidensya na maaari kong magamit upang mabigyan ng hustisya ang reyna at malinis ang pangalan ko?
Sortitus POV"Alpha, Ito napo ang pinag-uutos ninyo. Lahat po ng inyong mga sinabi ay akin ng naisagawa."Inilibot ko ang paningin ko sa kabuuan ng aking masasaklaw sa walang hanggang ektarya ng lupain na puno ng mga sandatahan o mandirigma ng aming angkan. "Mahusay aking Beta. Maaari ka ng bumalik sa 'yong pageensayo." digta ko sa kanya saka siya umalis.Suminghap ako ng malalim at pwestong inilagay ang magkabilaang kamay sa 'king likuran. Bumaba ako na taas noo kahit mabigat ang aking pakiramdam. Kahit anong oras ay maaari kaming salakayin ng mga kaaway kaya napagdesisyujan at napagkasunduan ko at nang buong kunseho na mas lalo pang palakasin at pagtibayin ang bawat mandirigma ng aming lahi. "Hindi ganyan ang paghawak ng armas!" bulyaw ko sa isang baguhang scout na dalaga. Hindi siya umimik at napatagilid na lang ang ulo ng kaunti saka siya humakbag paatras.Pinalibuta ko siya. "Susuko kana? Gan'yan ba ang isang hinirang na sundalo?!" Nasaksihan ko kung paano niya higpitan ang ka
Clavem's POV"Salamat."Gumuhit ang matalas kong mata sa pagmamatyag kay Heres na ngayon ay biglaan ang paglitaw nito sa buhay ni Sortitus. "Walang anuman, Heres." Pagtataka kong tugon sa kanya. Ngumiti pa siya katapos ko itong sabihin. Tumalikod ako at sinara ang pinto ng kwarto nito kung saan siya pansamantala manunuluyan. Iniwan kong nakaawang ang pintuan at nang maobserbahan pa siya sa susunod niyang gagawin. Pero ako ang nasorpresa dahil ibang-iba na siya sa Heres na kilala ko no'n. Marunong ng magpasalamat at napakahinhin ng kanyang mga galaw. Hindi nagalit o nagwawala ng makita niya kaming dalawa ni Sortitus.Pero isang pagtataka ko lang, paano siya nabuhay? namatay ba talaga siya? At ng makasiguro, dito na muna siya pinatira ni Sortitus. Dahil kahit papaano ay may pinagsamahan ang dalawa, at si Heres ay isa sa pinakamalapit sa puso nito. Siyempre siya ang pinakaunahang babaeng minahal niya kaya hindi n'ya maaalis na mag-alala at hindi magawang pabayaan na lang ni Sortitus si
Clavem's POV"You said, na buhay pa ang anak ko?"Nagpakawala ako ng malalim na hangin at pinagkiskis ang mga palad sa aking narinig. Tumango si Kuya Dominic at iniabot ang kanyang ipad sa akin."As you can see, 'yan ang magiging itsura ni Miracle after a years. She's grown up and been a gorgeous young lady. I see her as you." Gumuhit ang linya sa kanyang mga labi. "And nung isang araw, may nakabungguan ako sa loob ng Mall, and when I see her face I immediately took a glimpse sa picture na sinend ng IT expert na hinired ko. I saw a young lady at her age na kamukang-kamukha ni Miracle based on the picture I compared of her."Bumagsak ang mga luha sa mata ko nang makita ko ang larawan na nakapaloob dito. Hindi ako makapaniwala na buhay pa pala ang kaisa-isa kong anak na ang buong akala ko ay nasunog nasa kweba.Tinutop ko ang kamay ko sa aking bibig sa sobrang saya. Napaangat ako ng tingin nang ipinatong ni kuya ang kanyang kamay sa akin."You did all of this, kuya?" Maluha-luha kong t
Clavem's POV "Dad, I-I'm sorry..." BAAAM! CRACK! Napakuyom ang kamao kong pinikit ang mga mata nang marinig ang pagbato ni Dad sa babasaging wine glass nito sa dingding. "Melissa! Paano mo nagawang traydurin at magback out sa plano natin?!" Panlilisik nito. "Damn it! Nakalimutan mo naba ng dahil sa Sortitus na 'yon ay namatay ang mga katribo at ang anak mo!?" Panginginig akong bumuhos ng wine sa glass. Bahagyang shinake ang baso at ininom ang wine. "I-I know. B-But I talk to him now, and he said na wala siyang kinalaman kasama na ang angkan nila," pagpapaliwanag ko. Hinawakan ko ang kamay kong nanginginig sa takot sa kanya. Tinaasan ko pa ang noo ko at nilakasan ang loob na lapitan siya sa office desk nito. Tama si Dad, bakit ko ba agad nakalimutan at pinatawad ang malaking atraso ng Black wolves sa akin? Ngunit ang totoo ay nandito pa rin ang sakit at sugat na dinala nila sa buhay ko at nag-iwan ng malaki at malalim na peklat. But the truth is I can't stop following my heart f
Sortitus POV "Do we really need to go in kind of strange things huh?" I closed my eyes in annoyance when Melissa spoke again and again. "Motherf-cker!" malakas na mura ko sa kanya. Napamaywang ako at nagsalubong ang kilay na binilugan siya ng matang gusto ko ng busalan ang bibig niya sa ingay. "Can you please do shut your mouth, woman!?" Tignan ko na lang kung hindi pa siya titiklop sa pagbulyaw ko. Halos mabasag na ang eardrums ko sa boses gg babaeng ito. Nanahimik na ang babae sa wakas. Napabuga ako ng malalim habang hinihintay naming dalawa ang pinakamagaling na manghuhula sa tagung lugar na ito na nahanap ko sa isang mystical hidden website na pinagsaliksikan ko sa internet. Sa paghahalukay ko kung saan ako nanggaling na aksidente kong naclick ang page na ito, sinasabi dito na masasagot ko lahat ang mga dugtong-dugtong na mga katanungan ko. "What the!?" Mahina akong napailing at mabalasik. Padabog ko pang binaba ang napakuyom kong kamao sa harap ni Melissa nang makita ko siya
Sortitus POV "F-ck! F-ck! F-ck!!!" Ilang beses akong nagmura pagkatapos ba namang makatakas ako sa kotseng sumusunod sa akin ay nastranded pa ako sa madilim at lumang daan kung nasaan ako ngayon. Damns-it! Lumabas na ako sa sasakyan at kinuha ko ang cell phone ko para tawagan si Brent. " Out of coverage area ...." "Tan-ina! Wala pang signal!?" galit na mura ko 'saka ibinalibag ang cell phone sa driver seat. Biglang bumukas ang mga senses ko ng makaamoy ako ng malansa. Kakaibang lansa, hindi siya lobo pero kakaibang amoy ang nasisinghot ko. Ang malansang ito ay hindi kalayuan kung nasaan ako ngayon. Inilibot ko ang paningin ko sa buong paligid upang suriin kung may kakaiba ba ng nangyayari sa paligid pero wala naman. Bumalik na lang ako sa kotse ko at kinuha ang baril. Naglagay ako ng bala sa baril at lumabas ulit ng sasakyan. Sinara ko ang kotse ko at mabuti pang suungin ko ang buong malubak na daan na ito. Nakarinig ako ng kaunting ingay at tinutok ko ang baril at pinin
Good Morning po. Inform ko lang po kyo na hindi na po daily update or madalas ang pag-update ko sa PDAQL, medyo busy pi ako sa school na nyan and sa upcoming new story ko po na isasabak kay gn contest. But mag uupdate po ako dito in a week. Maraming salamat po sa mga sumubok, susubok at naggive try sa storing ito. Nawa andito la rin po kayo kapag nag uupdate po ako. And nawa suportahan niyo po ako sa upcoming story ko. I hope for your patience and considerations. Maraming salamat po, and Godbless. Have a nice day po sa lahat.
Sortitus POV "Ms. Montemayor is one of the board directors now." What!? Napatagilid ang ulo kong pinagkrus ang mga daliri habang sinandal ang siko sa arm chair. "Montemayor is not on the lists of our real estate group of companies." Pagdiin kong dikta sa mga miyembro ng board, "At bakit hindi ko alam ito?" Pagtataka ko na isa na siya sa amin without my consent. Walang Montemayor ang parte ng kumpanyang ito. "Oh, no!" Napaawang ang labi ng isa sa mga board. Napatutop pa ito sa kanyang labi. Natungo ang gawi nito kay Lia ngayon. Nagising ang natutulog na diwa ng babae ng lahat ay nakatingin sa kanya. "I-I sent you an email, sir." Inayos nito ang kanyang buhok at lace ng I.D. at gumuhit ang pantay na linya sa kanyang mga labi. Mahina akong napailing at nagbitaw ng mahinang buntong hininga. "Damn it!" mahinang mura ko. I clenched my jaw. Hindi ko nabasa ang email na sinend nito dahil sa debutant birthday party ng lintik na babae na pinuntahan ko. F-ckshit! "Nasend naman pala, Mr
Third Person POV "Alpha, magandang umaga." Pagbati ng isang babaeng kakapasok lang sa kuwarto kung saan nakahilatay at nagpapagaling si Sortitus. Pagkatapos ng madugong insidente na nangyari sa mismong puntod ni Heres ay agad na isinugod si Sortitus ng kanyang Beta sa doktor niyang kapatid sa mismong tahanan nito, dahil naniniwala si Brent na kaya ni Lucio na gamutin ng ligtas at matagumpay ang kaniyang kapatid. Dahil hindi pwedeng dalhin ang Alpha King sa Hospital o sa iba pang mga theta bilang pag-iingat. Pagkatapos ng maraming buwan na hindi nagpakita o sumalakay ang mga kalaban ay biglaan silang inatake ng mga ito kasama na ang karagdagan nilang leader. Hindi man lang nakapag-ensayo o nakapag handa si Sortitus para sa laban, kaya ngayon siya ang lantang gulay. At kahit kailan talaga ay palaging talo si Sortitus, mapalaban man o pag-ibig. Hindi sumagot ang Alpha sa babae. Napaismid ang babae at kinuha ang folding table. Pagkatapos ay itinabi ito sa side ng single bed ni Sortitus