Chapter Five

"Damn, exam na naman. Hindi ba't college students ang magpapareview sa'tin tuwing second sem?"

I stiffen when I heard one of my classmates complained, agad ako napatingin kila Gianna.

I gulped.

We're ABM students, for sure course nila Ate ang maitatapat sa amin. Sana lang ay si Ate ang mapunta sa'min. By three kasi iyon at pwedeng kami mismo ang mamili ng makakasama namin, siyempre kaming tatlo na nila Kael at Gianna. Mas komportable kasi mag review kapag gano'n, ayaw din naman ng mga kaklase ko sa akin.

Depende na lang kung sa mag re-review mismo sa'min ang hindi komportable.

Umayos ng ngupo si Gianna habang nakapalumbaba na tumingin sa akin, tinukod niya ang kanyang siko sa arm chair.

"Paano kung si Kuya Dame ang maitapat sa atin?" She asked teasingly. Pasimple akong napalunok, I raised my eyebrow a bit, just to act cool.

"Wala," I answered, almost stuttering. Napaiwas na lang ako ng tingin. I really suck at this, hindi ko alam magtago.

Naalala ko noong party ni Tita Danica, ang ganda ng pag-uusap namin ni Niklaus tapos bigla na naman siyang sumulpot, tapos mukhang galit pa. Minsan talaga hindi ko na siya maintindihan, sa akin lang siya gano'n at alam ko na 'yon. Hindi na niya kailangan pa isampal sa akin ng paulit-ulit.

Niklaus and I really had time to get to know each other more, hanggang sa mag-uwian ay siya lang ang halos kinakausap ko. Si mommy ay kasama si Tita Danica, at siyempre, si Dame at Ate ang magkasama ngunit kahit papaano ay nawala ang isip ko doon dahil masaya kasama si Niklaus. He's jolly, minsan ay sumasama sa'min si Zadkiel kaya mas lalo akong natatawa, okay din pala siyang kasama. Si Dame lang talaga ang malabong makasundo ko.

Agad ko kinapa ang bag ko nang maramdman ko ang pag vibrate ng cellphone ko. I smiled when I saw a message from Niklaus, he followed me on my social media accounts, and I followed him back.

QueriejeroNkls: What's up munchkin, how are you? Nasa school ka?

Tinukod ko rin ang magkabilang siko ko sa arm chair habang hawak-hawak ang phone ko at nagsimulang mag type doon. Nasa Surigao del Norte siya ngayon, may bahay daw kasi sila sa Siargao, at doon sila nag aaral kasama nang nakababata niyang kapatid na si Eloisa. Samantalang si Zadkiel at Damen ay dito sa Manila.

Siargao is the island that I dream of going to, sino ba namang hindi? Malayo lang kasi dito, hindi pa rin ako pinapayagan nila mommy mag travel mag-isa, hindi naman nila ako masamahan dahil parehas silang busy, siguro ay pag dumating na lang si Kuya at Daddy.

VaineReneé: Yes, review for second sem's exam. Pwede naman sa bahay na mag review pero pumasok pa rin kami hehe

Ilalapag ko na sana ulit 'yon ngunit mabilis siyang nag reply kaya binasa ko agad. Napanguso ako para pigilan ang ngiti ko.

QueriejeroNkls: I wish I can bring you here, I know you love this place. Paalam kaya kita kay tita next time? Hmmm what do u think?

My eyes widened when I read his reply, napatakip ako sa bibig ko, pero hindi ko pa rin naitakas ang impit na tili ko. I'm very sure na papayag lang si mommy, baka nga sumama pa sila ni Ate e, kung may enough time sila.

Agad ako nagtipa ng reply do'n, halos naginginig pa ang kamay ko sa sobrang saya.

VaineReneé: Omg, I'd love to! Ngayon na ba?

I giggled at my own reply, hindi ko na napansin na nakatingin na pala sila sa akin. Rinig ko pa ang bulungan ng iba na malandi raw ako, porket tumili lang, malandi na? Masama na ba 'to?

I pouted my lips. Ang dami palang malalandi kung ganon?

"Hoy, Sylvaine Reneé, sino 'yan?" May pagka tsismosang tanong ni Gianna na medyo sumilip pa sa cellphone ko, napatay ko tuloy 'yon maski na may nakita na akong reply ni Niklaus. Kita ko rin ang paglapit ni Kael, mga usisera talaga.

"Nako, if I know, hindi si Kuya Dame 'yan. Napaka imposible," pang aasar ni Kael, nag gesture pa siya na 'hindi' by using his index finger. Napasimangot na lang ako, insulto ba 'yon? Alam ko namang kahit papaano hindi ako i-p-pm nung masungit na 'yon!

"Naka move on ka na?" Gulat na tanong ni Gianna, my forehead creased. "Agad?!"

I scowled. Napailing na lang din ako sa kanilang dalawa. Ang OA.

"Nevermind, nood tayong football game mamaya. Since hapon pa naman ata iaannounce kung sinong college student from business course ang mapupunta sa'tin," Gianna invited. Hindi palang ako nakaka-oo ay sinukbit na niya ang bag niya at tumayo, mukhang papunta na sa open field.

Agad akong napatayo nang ma-realized na kasali pala si Dame doon, may laro sila ngayon! I immediately put my things back inside my bag before I read the reply from Niklaus, dalawang message agad ang naabutan ko doon.

QueriejeroNkls: Hahaha in the right time, munchkin. Ipapaalam pa natin 'yan kila tito't tita

QueriejeroNkls: Are you busy?

Agad ako nagtipa ng reply doon bago pa makasilip sila Gianna.

VaineReneé: Hindi, pero manonood muna kami ng football game 

Ipapasok ko na sana 'yon sa bag ko nang may message na naman agad siya. Hindi ba 'to busy? It's already 10:10AM, for sure my klase rin 'to. He's a first year college student, his course is BS in Aviation, gusto niya raw kasi mag piloto. Siya ang naiibang course na kinuha sa kanilang tatlong magkakapatid na lalaki, si Eloisa daw kasi ay gusto maging doctor.

QueriejeroNkls: Say 'goodluck' to my kuya for me ;)

Natigil ako sa paglalakad nang mabasa ko ang reply niya. Agad nanlaki ang mga mata ko, muntikan ko pa mabitawan ang cellphone ko dahil doon. Napasapo ako sa aking noo, malamang kapatid niya 'yon e, kaya alam niya.

"Sasama ka ba Vaine o tatayo ka na lang diyan?" Masungit na tanong ni Gianna habang nakapamewang pa kaya natawa nalang ako.

I put back my phone inside my bag bago patalon-talon na tumakbo palapit sa kanila at agad silang inakbayan ni Kael.

"Ayusin mo nga pagtakbo mo, V. Tumataas palda mo, ano ka ba? Dalaga ka na, hindi ka na bata." Sermon niya. Umismid na lang ako.

Buti pa sa mga mata nila dalaga na ako, pero kay Dame, bata pa rin hanggang ngayon.

Pagkarating namin sa open field ay nagsisimula na ang laro kaya agad ako hinila nila Gianna sa may bleachers. As expected, masyadong crowded dito ngayon, lalo na't wala namang mga klase kaya malaya lang makanood ang mga estudyante. Mabuti na lang ay magaling sumingit si Kael.

"Sa taas tayo para walang masyadong mga chakang bitchesa na feeling mga chiks na fangirls," untag ni Kael. Hindi ko alam kung suggestion ba 'yon o panlalait kaya natawa na lang ako.

Agad kami umakyat sa bleachers, sa pinaka taas kami pumwesto. Rinig na rinig ang hiyawan ng mga babae. Kukunin ko sanang muli ang cellphone ko sa aking bag nang marahan akong sikuhin ni Gianna ang nginuso ang open field.

I saw Dame, wearing his baby blue jersey. Ngumingisi siya sa mga fangirls niya na todo pa-cute sa kanya habang umiinom siya ng Gatorade. Ngumuso ako at umirap doon maski na hindi niya naman ako nakikita. Tuluyan ko ng nilabas ang phone ko.

VaineReneé: Nagsisimula na ang game, napanood mo na ba siya mag laro?

I bit my nails after I sent the message. Agad ko naman nakita ang pag online niya at pag seen doon, napahagikgik ako nang makitang typing na agad siya.

QueriejeroNkls: Yeah, and he's really good, maliban pa sa gun firing. Bakit mo natanong?

Napalunok ako dahil sa tanong niya, sinilid ko na lang ulit ang aking cellphone sa loob ng bag ko dahil hindi ko alam ang aking isasagot, magdadahilan na lang ako mamaya na bigla akong naging busy. Parang hindi ako komportable sabihin sa kanya na crush ko ang Kuya niya, I already consider Niklaus as my friend, ayoko maging awkward kami sa isa't isa. Nakipalakpak na lang din ako maski hindi ko alam ang dahilan para lang hindi nila mahalatang naiilang ako.

Marami pang football player na gwapo rin dito, pero nakay Dame talaga ang mga mata at atensyon nila. Ganon kalakas ang appeal niya. Marami akong kaagaw, alam ko, sino bang hindi makakapansin sa kanya maski na suplado siya? 

"Akala ko matatalo pa tayo ng bisita e," buntong hininga ni Gianna nang matapos ang game.

Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako maka move on. I didn't expect that he's that good at playing football! I mean, nasusulyapan ko na siya noon, pero ngayon ko lang napanood ang buong laro niya dahil walang klase.

"Natulala na ang Ate mong Vaine, baka maglaway ka kakatitig kay Kuya Dame ha." Pang aasar ni Kael. I blinked twice because of that, bago ako sumunod sa kanila pababa ng bleachers.

I saw him talking with his oh-so-called-fangirls, may mga iilang nagpapapicture sa kanya, na maski pawis na pawis siya ay gustong gusto nila. I can't blame them, maski naman talaga pawisan siya ay napaka bango niya pa rin, ang unfair. Medyo naka kunot pa ang noo niya dahil sa sinag ng araw, kasabay ng pagtulo ng iilang butil ng pawis sa kanyang noo ngunit kahit na ganon, maski titigan mo pa lang siya ay alam mong mabango na.

"Oh, Vaine, come over here!"

We're about to leave when I heard Beatrice called my name kaya napalingon ako sa kanya kahit na alam kong pina-plastic niya lang ako sa pagtawag niya, maski sila Gianna ay napatigil sa paglalakad.

I stiffened when I saw that she's with Dame, habang hawak hawak ang phone niya. Okay, I knew it already.

"Papicture ako kay Dame," she commanded, maski na pwede naman sa mga alipores niya na lang. Sa dami ng estudyante ngayon dito, ako pa talaga ang nakita.

"Ako na lang," Gianna volunteered just to save me, nakita niya rin kasi na andoon si Dame, kilala niya ako, mahihiya lang ako doon.

"Si Vaine gusto ko e," she smiled, sarcastically.

"Ako na," ngumiti at tumango lang ako kila Gianna, aangal pa sana siya kaso tumalikod na ako at nagsimulang maglakad palapit sa kanila. I couldn't look at Damen's eyes because I know that he is watching me walk.

Beatrice handed me her fancy phone, ang bulky ng case no'n at kulay pink pa. My heart hammered when I saw him looking at me, nakakunot lang ang kanyang noo, ang tagal naming nagtitigan kaya umiwas na ako dahil na rin sa masamang tingin ni Beatrice. She looks so pissed, bakit parang kasalanan ko pa? Siya nagtawag sa akin dito.

Inubos niya ang natitirang laman sa bote ng Gatorade niya bago tipid na ngumiti sa tabi ni Beatrice, agad kong pinicture-an iyon. I controlled my hands because it was shaking.

"Isa pa!" She commanded, napatango na lang ako.

Tuluyan nang nanginig ang kamay ko nang makita ang madilim niyang pag tingin sa akin. I swallowed hard, ano na naman ba ang problema niya? His intense look gives shiver down to my spine. Kitang-kita ko ang pamumula ng pisngi ni Beatrice nang umakbay sa kanya si Dame, kaya mas lalo akong nainis, mas humigpit ang hawak ko sa cellphone niya.

Nang hindi ko na makayanan ay binalik ko na ang phone niya bago umalis, nakita ko pang blurred ang last picture. Medyo sinadya ko 'yon dahil sa pagkainis. Naglakad na ako papunta kila Gianna maski kita ko ang pagdadabog ni Beatrice.

"Oh, bakit nakasimangot iyon?" Gianna asked while crossing her arms over her chest, she's referring to Beatrice. Nagkibit balikat lang ako.

Naiinis ako kay Dame, ano ba'ng problema niya?

I saw him on my peripheral vision, naglakad na rin siya paalis. Pakiramdam ko ay sasabog na rin ako sa inis kaya agad muna ako nagpaalam kila Gianna para sundan siya. I clenched my fist. I want to know his problem!

"Hoy! Pag ikaw nakasimangot na naman pabalik ha," rinig kong hiyaw ni Gianna pero hindi ko na nalingon pa iyon.

"Dame!" Sigaw ko. Pakiramdam ko'y sinasaniban ako ng tapang, sinundan ko lang siya maski saan siya pumunta.

Nilingon niya lang ako saglit bago nagpatuloy sa paglalakad, I saw him smirked before he took his gaze away from me. Ang laki ng mga hakbang niya kaya lakad takbo ang ginawa ko.

"Ano ba ang problema mo? If you don't want me, hindi mo na kailangan ipakita 'yon sa iba!" Naiinis kong sambit. I feel so offended by his move.

Tumigil na siya sa paglalakad at hinarap ako.

"Yes? Munchkin? Cutie?" He mocked. Agad napaawang ang bibig ko. Marahan pa ang pagtatanong niya na tila nang aasar.

How did he know about that? Siya ba si Niklaus? Niklaus is the only one who calls me with those names. At saka bakit niya ginagaya? Hindi naman sila magkaparehas. Absolutely not! Hindi babaero si Niklaus, samantalang siya ay oo. Mabait sa akin si Niklaus, siya hindi! Malaki ang pagkakaiba nila, Niklaus wouldn't say a thing that may hurt me, samantalang siya ay tuloy-tuloy lang sa pananalita.

I scoffed.

"Alam mong gusto kita, diba? Pero inuulit ko, hindi mo kailangang ipakita sa iba na hindi mo ako gusto." I hissed.

The way he's staring at me kanina, halatang ayaw na ayaw niya akong andoon. E ano naman sana kung andoon ako, 'diba? 

He stiffen a bit. I gulped when he took off his jersey kaya naka sando na lang siya ngayon. He licked his lower lip kaya mas nakita ang pagkapula ng mga labi niya, bakit parang nanunuyo ang lalamunan ko? Hindi naman ako nauuhaw kanina, ah?

Baka hiningal lang ako kakasunod sa kanya.

He shook his head bago pinasadahan ng kamay ang buhok niya. Hindi ko alam kung naiinis na naman ba siya o ano. Napaka sensitive, napaka sungit. Nireregla din ba 'to?

"Ako pala gusto mo? Akala ko si Niklaus? Or.. you like me because we are look alike?" I can feel the sarcasm in his voice.

Tapos ganito siya ngayon? Pati kapatid niya ay dinadamay niya. I swallowed before I leaned my back against the door, matalim ko siyang tinignan.

"Oo, noon. Pero ngayon, hindi na. Ang sama kasi ng ugali mo, gusto ko lang malaman kung ano ang dahilan kung bakit kinakabahan ako tuwing malapit ka." I rolled my eyes.

Mas lalo akong nainis sa tingin niya, dahil hindi ko maintindihan ang mukha niya, kung mukhang matatawa o naiinis.

Anong nakakatawa sa sinabi ko? Maayos naman ang pagkakasabi ko, ah?

"You're really so naive.." he mumbled, umiilinh-iling pa siya. I didn't hear it clearly that's why my eyebrows furrowed.

"Damn, girl." Bulong niya. He stifle a smile before he shook his head once again, he even bit his lower lip bagi muling tumingin sa akin, natatawa na.

"Paano naging masama ang ugali ko? I didn't do anything," he stated before he leaned against the wall, kitang kita ko ang naghihimutok niyang muscle nang ipagkrus niya ang braso niya sa kanyang dibdib.

Napailing ako. No, inis ka sa kanya, Vaine. Nagmamaang-maangan pa siya! He's playing innocent.

"Basta masama ka! Napaka landi mo!" I accused.

He looks so amused after I said that. I heard him chuckled bago siya umayos ng tayo. Ngayon naman ay tumatawa na siya. I groaned because of annoyance, he really love to watch me getting pissed! Walang tigil sa pagwawala ang puso ko dahil sa iba-iba niyang reaksyon.

"Your accusation are too far, Ms. Hermano." He stated, kita ko pa rin ang mapaglarong ngiti sa labi niya.

"I like you before! But now? Hindi na," I emphasized. "Si Niklaus nalang ang gusto ko, buti pa siya mabait sa'kin, at maganda ang pakikitungo. Habang ikaw? You're always rude, maski na hindi ko naman alam kung anong nagawa ko sayo!" Tuloy tuloy kong sabi, halos hingalin pa ako pagkatapos sabihin lahat ng iyon.

Sa sobrang inis ko ay kung anu-ano na nasabi ko, maski na hindi ko naman talaga gusto si Niklaus, I like him as my friend. Pati tuloy pangalan niya ay nadadamay dito.

He bit his lower lip, mas lalo na sumeryoso ang tingin niya sa akin. He nodded his head, pero nagmukha pa rin akong joke sa harapan niya. Do I look like a clown? I hate clowns.

"Ayaw na kitang makita! Sana hindi ka na isama ni Ate sa bahay, sana hindi na kita makita dito sa school! I hate you!" Dagdag ko.

Para akong bulkan na sumabog at tuloy tuloy na nagbunganga sa kanya. Para rin akong bata na nag ta-tantrums sa harapan niya. I just can't take it anymore. Sa pagkakaalam ko ay nalaman niya lang naman na may gusto ako sa kanya, pero wala naman akong ginagawa para mairita siya sa akin o ano. Hindi ko naman pinipilit ang sarili ko sa kanya!

He smirked before he walks closer to me. Aatras na sana ako pero pinto na ang nasa likuran ko.

"You don't want to see me anymore?" He coldly asked.

Halos mapapitlag ako nang itukod niya ang isa niyang kamay sa gilid ko, I swallowed hard. I can feel that my heart is pounding so hard and fast, hindi na rin normal anv aking paghinga. Amoy na amoy ko ang kabanguhan niya, it's so manly, gugustuhin mong amuyin lagi. I can even feel the way he breathe. Ramdam ko ang iilang butil ng pawis sa aking noo.

He showed me his playful smile, just like Zadkiel.

"But you're the one who followed me here, without knowing or without realizing that you're in the male's comfort room." He smirked. Para akong binuhusan ng malamig na tubig bago inilibot ang paningin ko.

Kung lumalamon lang talaga ang lupa ay gugustuhin ko na bumaon doon ngayon! This is so embarassing! Paano na lang kung may mga pumasok na rin dito sa loob, aalis na sana ako nang tawagin niya pa ako. Masamang tingin ang ibinigay ko sa kanya.

He chuckled because of my reaction. He bit his lower lip to stifle a smile before he intently looked in my eyes, halos kapusin na ako ng hininga.

"By the way, see you in the library in 20 minutes. I'm assigned for the three of you."