พอคู่ของตัวเองเริ่มจะลงล็อค ยัยน้องก็อยากจะเป็นแม่สื่อแม่ชักให้พี่เซนส์ผู้แสนอบอุ่นกับน้องน้ำฟ้าซะแล้ว .. จะเอายังไงดีน๊าาาา
วันต่อมา ปฏิญญาและเออเนสเดินทางมาถึงห้องเสื้อเพื่อลองชุดงานหมั้น โดยมีพนักงานคอยต้อนรับเป็นอย่างดี เพราะมัมเป็นลูกค้าวีไอพีของห้องเสื้อแห่งนี้"เชิญคุณปฏิญญาญากับคุณเออเนสที่ห้องลองชุดวีไอพีได้เลยนะคะ"พนักงานผายมือไปยังห้องลองชุดที่เป็นส่วนตัวขนาดใหญ่ห้องหนึ่ง ที่อยู่ด้านในสุดชุดที่สั่งตัดไว้เป็นชุดเกาะอกสีโอลด์โรส ปักเลื่อมอย่างปราณีตสวยงาม ตัวกระโปรงระบายลูกไม้สีเดียวกัน ความยาวเสมอเข่า"ชุดสวยจัง" ปฏิญญาเอ่ยชมในขณะที่เอามือลูบคลำไปยังชุดที่ปักเลื่อมนั้นอย่างเบามือ"ลองดูสิ ว่าใส่ได้พอดีมั้ย" เออเนสบอกแฟนสาวพร้อมกับรูดซิปชุดเดรสที่อยู่ด้านหลังลงจนสุด"อ๊ะ! พี่เออเนส" ปฏิญญาสะดุ้งด้วยความตกใจ เมื่อฝ่ามือหนารูดชุดเดรสของเธอออกจากร่างเล็กลงไปกองที่พื้น เขาจับบ่าเล็กให้หันมาประจันหน้ากัน มองรูปร่างสวยงามไร้ที่ติ ที่มีเพียงบราลูกไม้และแพนตี้ตัวจิ๋วสีดำปกปิดเท่านั้น"ไม่ใส่อะไรเลยแบบนี้สวยกว่าเยอะ" เออเนสพูดเสียงแหบพร่า จ้องมองเธอด้วยแววตาปรารถนาจนปิดไม่มิด"อะ..อื้อ พี่เออเนส ไม่ได้นะคะ ที่นี่ห้องลองชุดนะ" ปฏิญญาดันอกแกร่งออกจากตัวเมื่อเขาเข้ามาสวมกอดแล้วซุกไซร้ที่ซอกคอขาวเนียน ฝ่ามือหน
สองชั่วโมงต่อมาร่างเล็กของน้ำฟ้าก้าวเดินเข้ามาในห้องเสื้อสุดหรูแบรนด์ดัง ที่เพื่อนสาวของเธอติดต่อชุดไว้ให้ พนักงานสาวกล่าวสวัสดีแล้วออกมาต้อนรับทันที หลังจากนั้นพนักงานก็พาน้ำฟ้าเดินไปยังห้องลองเสื้อโซนวีไอพีที่อยู่ด้านในสุด"เชิญคุณน้ำฟ้าลองชุดได้เลยค่ะ คุณปฏิญญาเลือกไว้ให้สี่ชุด เลือกชุดที่ถูกใจที่สุดได้เลยนะคะ" พนักงานสาวกล่าวแล้วยิ้มให้"ถ้าอย่างนั้นดิฉันขอตัวก่อนนะคะ ถ้ามีอะไรให้ช่วยคุณน้ำฟ้าเรียกได้เลยค่ะ""ขอบคุณมากนะคะ"น้ำฟ้ายิ้มตอบ พร้อมกับเดินไปดูชุดที่อยู่บริเวณราวแขวนเสื้อ ห้องลองวีไอพีของที่นี่ดูหรูหรามาก มีกระจกบานใหญ่แบบเต็มตัวอยู่ด้านนอก ส่วนห้องเปลี่ยนชุดเป็นห้องสี่เหลี่ยมแยกไว้โดยมีม่านทึบรูดกั้นอีกทีหนึ่ง แต่ห้องนี้ไม่มีกระจก มีแต่ราวสำหรับแขวนเสื้อที่ลูกค้าใส่มาและชุดที่จะต้องลองเท่านั้น"ชุดนี้สวยจัง"น้ำฟ้าเลือกหยิบชุดเดรสแบบเกาะอกสีครีมอ่อน ปักเลื่อมดีเทล ชายหน้าสั้นหลังยาว ร่างเล็กค่อยๆ ปลดชุดที่ใส่อยู่ออก เหลือแค่เพียงชุดชั้นในลูกไม้ตัวจิ๋วเท่านั้น"ชุดเป็นเกาะอก ถอดบราลองดีกว่า จะได้ไม่มีสายบ่ารบกวนสายตา" น้ำฟ้าคิดพลางปลดตะขอบราเซียออกแขวนไว้ที่ราวผ้าแล้วหยิ
หลังจากทานอาหารด้วยกันเรียบร้อยแล้ว ปฏิญญาก็เข้ามานั่งคุยกับน้ำฟ้าในห้องนอน ส่วนเซนส์ก็นั่งพักผ่อนรอเธออยู่ที่โซฟารับแขกด้านนอก สองสาวคุยกันอยู่ครู่หนึ่งปฏิญญาก็ขอตัวกลับ"เรากลับก่อนนะฟ้า เธอจะได้พักผ่อนจะได้หายไวๆ""จ้ะ ขอบใจนะญาญ่า ที่อุตส่าห์ซื้ออาหารและยามาให้" สองสาวโอบกอดซึ่งกันและกันก่อนที่ปฏิญญาจะขอตัวกลับไปสัปดาห์ต่อมา @มหาลัย Harmony "ใกล้สอบแล้ว งานเยอะชะมัดเลย" ปฏิญญาบ่นอุบอิบพลางทิ้งตัวคว่ำหน้าลงที่โต๊ะม้าหินใต้อาคารเรียนอย่างเหนื่อยอ่อน"อาทิตย์หน้าก็ถึงงานหมั้นแล้ว เธอควรพักผ่อนบ้างนะญาญ่า เดี๋ยวหน้าโทรมจะไม่สวยนะ" น้ำฟ้าเอ่ยแซว"อะไรนะ! งานหมั้น ปฏิญญาจะหมั้นเหรอ?" อมารีโพล่งออกมาเสียงดัง ทำเอาปฏิญญากับน้ำฟ้าถึงกับตกใจ ทั้งสองคนต่างมองอมารีเป็นตาเดียวกัน จนเธอเองเหมือนจะรู้สึกตัวจนต้องฝืนยิ้มแห้งๆ ออกมา"อะ..เอ่อ ขอโทษที่เสียงดังนะ เราแค่ตกใจน่ะ""อ๋อ.. พอดีเรากลับไปจัดงานหมั้นที่บ้านเกิดที่ประเทศไทยน่ะ ต้องขอโทษด้วยที่ไม่ได้บอกเธอนะมารี" ปฏิญญาบอกกับอมารี"ไม่เป็นไร ยังไงถ้ามีโอกาสได้แต่งงานจริงๆ แล้วค่อยไปก็ยังได้นะ" อมารีพูดพร้อมกับยิ้มอ่อนให้กับปฏิญญา ทำเอาเธอถึ
."เกรดออกแล้ว ญาญ่าคะแนนดีมากเลยนะเนี่ย" น้ำฟ้าพูดพร้อมกับดูคะแนนสอบของเพื่อนและของตัวเอง"ของฟ้าก็คะแนนดีเหมือนกันนะ ห่างกันแต่นิดเดียวเอง" ปฏิญญาบอกกับน้ำฟ้าพร้อมกับส่งยิ้มให้จนตาหยี"ของมารีก็คะแนนดีเหมือนกัน ผ่านหมดทุกวิชาเลย" ปฏิญญาบอกกับอมารี ทุกคนต่างดีใจที่สอบผ่านแถมได้คะแนนดีกันทุกคน"แบบนี้มันต้องฉลองกันสักหน่อยดีมั้ย" อมารีเอ่ยชวน"อืม ก็ดีเหมือนกันนะ นานมากแล้วที่ไม่ได้ไปเที่ยวผับกันเลย คืนนี้จัดกันสักหน่อยดีกว่า" น้ำฟ้าเห็นด้วย"ว่าแต่จะไปไหนดีล่ะ ญาญ่าต้องขออนุญาตคู่หมั้นก่อนมั้ยเนี่ย?" อมารีถามญาญ่า"พวกเธอเลือกร้านกันได้เลย ฉันไปได้แน่นอน ถ้าเลือกร้านได้ก็ไลน์มาบอกละกันนะ เดี๋ยวฉันต้องกลับบ้านก่อน เมื่อคืนมัมโทรมาบ่นว่าคิดถึง" ปฏิญญาบอกกับเพื่อน"เชิญเถอะจ้ะ หมั่นไส้คนแม่ผัวรัก เชอะ" น้ำฟ้าเชิดหน้าเอ่ยล้อเลียนเพื่อนสาว ปฏิญญาตีแขนน้ำฟ้าเบาๆอย่างหยอกล้อ ก่อนที่จะเดินเลี่ยงออกไป@ TNK ผับ น้ำฟ้ากับอมารีนั่งดื่มอยู่ชั้นบนโซนของโซนวีไอพี ผับนี้เป็นผับหรูที่มีคนนิยมมาเที่ยวมากที่สุด สองสาวนั่งดื่มกันสักพักหนึ่งแล้ว แต่ปฏิญญาก็ยังไม่มา"ยัยฟ้า เราจะโดนปฏิญญามันเทไหมเนี่ย ป่า
น้ำฟ้ายังคงเต้นรำอย่างสนุกสนาน ในขณะที่เซนส์ยืนกอดอกมองดูอยู่เงียบๆ"ปฏิญญาไปห้องน้ำนานจังล่ะ ป่านนี้ยังไม่มาอีกไม่ใช่หนีกลับไปแล้วนะ" อมารีพูดกับน้ำฟ้าซึ่งกำลังยืนเต้นอยู่ใกล้ๆ"ญาญ่ามันไปกะผัวมันไม่ต้องห่วงมันหรอก กระเป๋ายังอยู่นี่เลย จะกลับได้ยังไง" น้ำฟ้าชี้ให้อมารีดูกระเป๋าสะพายราคาแพงของปฏิญญาที่วางอยู่บนโต๊ะ เธอนั่งลงที่เก้าอี้พร้อมกับหยิบแก้วเครื่องดื่มสีอำพันขึ้นมาดื่มโดยไม่สนใจเซนส์ที่ยืนเป็นหุ่นปูนปั้นอยู่ใกล้ๆ"สวัสดีครับสาวๆ ขอนั่งด้วยคนได้ไหมครับ" เสียงชายหนุ่มรูปหล่อคนหนึ่งเอ่ยทัก"เชิญเลยค่ะพ่อรูปหล่อ" น้ำฟ้ายิ้มตาหวานฉ่ำแล้วเลื่อนเก้าอี้ให้ชายหนุ่มผู้มาใหม่ให้เขานั่งใกล้ๆ กับเธอ"มากันสองคนเหรอครับ""มากันสามคนค่ะ แต่เพื่อนคนสวยอีกคนของฉันไปเข้าห้องน้ำ" เขาพยักหน้ารับรู้"สาวๆชื่ออะไรกันครับ ผมเจ็ทครับ""ฉันชื่อน้ำฟ้า ส่วนคนนี้ชื่ออมารีค่ะ คุณชื่อเจ็ทเหรอคะ ใช่เครื่องบินเจ็ทหรือเปล่าน๊าา อยากขี่จัง" น้ำฟ้าหัวเราะลงลูกคอเสียงอ่อนเสียงหวาน จนอมารีต้องสะกิดต้นแขนพร้อมกับกระซิบเบาๆ"จะอ่อยอะไรใครก็ดูหน้าเจ้าที่แกด้วยนะ หน้าอย่างกะยักษ์แล้วนั่น" น้ำฟ้าหัวเราะร่วน เธอยังคงพู
เออเนสก้มหน้าลงซุกไซร้ซอกคอหอมกรุ่นของแฟนสาว กลิ่นหอมอ่อนๆ รวมกับกลิ่นแอลกอฮอลล์จากลมหายใจของเธอช่วยกระตุ้นอารมณ์ดิบที่กำลังคุกรุ่นอยู่ภายในกายหนุ่มให้รุ่มร้อนมากยิ่งขึ้นฝ่ามือหนาดึงสายชุดเดรสให้ร่นลงมาที่ใต้อก สองเต้าตูมเต่งที่ถูกปิดจุกด้วยสติกเกอร์สีเนื้ออ่อนทะลักล้นออกมาอวดโชว์ต่อสายตาของชายหนุ่ม เออเนสดึงสติกเกอร์ที่ปิดจุกออกแล้วตะโบมดูดดุนยอดอกสีชมพูระเรื่อนั้นอย่างเมามันจนมันเปลี่ยนเป็นสีแดงเถือก"อ๊ะ ..อ๊าาา"ปฏิญญาร้องครางด้วยความเจ็บปนเสียวเมื่อยอดอกทั้งสองข้างถูกดูดดุนอย่างหนัก ในขณะที่ฝ่ามือหนาค่อยๆดึงชายชุดเดรสสั้นถลกขึ้นจนมากองอยู่ที่เอว เออเนสถอดแพนตี้สีดำลายลูกไม้ตัวจิ๋วของเธอออก แล้วส่งนิ้วเข้าไปทักทายร่องรัก ที่ตอนนี้ผลิตน้ำหวานสีใสออกมามากมาย"น้ำเยอะแบบนี้พร้อมแล้วใช่ไหม?" เออเนสก้มลงเอ่ยกระซิบข้างหูด้วยเสียงแหบพร่าจนปฏิญญาขนลุกเกรียว เธอเผลอกัดริมฝีปากด้วยความเสียวซ่านเมื่อเออเนสส่งนิ้วเรียวยาวเข้าไปสำรวจภายในช่องทางรักของเธอพร้อมกับขยับชักเข้าออกถี่ๆ"อ๊ะ..อูยยย ซี๊ดดด" เสียงปฏิญญาสูดปากร้องครางเมื่อเออเนสก้มลงดูดยอดอกอย่างมูมมามอีกครั้ง ในขณะที่ฝ่ามือแกร่งยังคงส่
"พี่ขอไลน์น้องญาไว้หน่อยนะคะ เดี๋ยวพี่รวบรวมนางแบบได้ครบแล้วจะทำเป็นไลน์กลุ่มค่ะ เวลานัดซ้อมหรือมีข่าวอะไรแจ้งจะได้ทราบกัน" พี่จัสมินบอกพร้อมกับยื่นโทรศัพท์มาให้เธอ สัปดาห์ต่อมาติ๊ง/ติ๊งเสียงไลน์ของปญิญญาดังขึ้นพร้อมกันกับอมารี ทั้งสองคนต่างหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูทันที"พี่จัสมินทักมานัดให้ไปซ้อมเย็นพรุ่งนี้แล้วอะน้ำฟ้า"ปฏิญญาบอกกับน้ำฟ้า"โอเค เดี๋ยวไปเป็นเพื่อน""ซ้อมอะไรเหรอ?" อมารีเอ่ยถาม"เดินแบบงานการกุศลของมหาลัยน่ะ เมื่ออาทิตย์ก่อนพี่จัสมินกะพี่อแมนด้ามาทาบทามญาญ่าด้วยตัวเองเลยนะ" น้ำฟ้าตอบในขณะที่อมารีกำโทรศัพท์ในมือแน่น"เอ๊ะ! ในกลุ่มมีไลน์ของมารีด้วยนี่นา พี่เขามาทาบทามเธอเหมือนกันเหรอ ดีจังเลยจะได้ไปซ้อมด้วยกัน" ปฏิญญายิ้มให้อมารีในขณะที่อีกฝ่ายพยักหน้าน้อยๆ ด้วยใบหน้าที่เรียบเฉยหลังจากวันนั้นปฏิญญาก็ไปซ้อมเดินแบบทุกเย็น เพราะเหลือเวลาแค่สามสัปดาห์ก็จะถึงกำหนดงานการกุศลแล้ว"ที่รักกลับค่ำทุกวันเลย เรียนหนักเหรอครับ" เออเนสเอ่ยถามเมื่อแฟนสาวกลับมาถึงเพนท์เฮาส์เกือบสองทุ่ม"ต้นเดือนหน้ามหาลัยจัดงานการกุศลค่ะ รุ่นพี่เขาก็เลยมาขอให้น้องญาไปเป็นนางแบบ ก็เลยต้องซ้อมทุกวันเลย" ป
รถพอร์ชคันหรูของปฏิญญาเคลื่อนตัวเข้าจอดยังใต้คอนโดราคาแพงของน้ำฟ้า เพราะวันนี้น้ำฟ้ารับปากจะไปเป็นเพื่อนซ้อมเดินแบบเหมือนเช่นเคย ความเป็นจริงเธอนัดกับน้ำฟ้าตอนสิบโมง เพราะพี่จัสมินนัดซ้อมตอนสิบเอ็ดโมง แต่เพราะเออเนสดันพูดไม่ถูกหูเธอขึ้นมาเธอเลยออกมาจากเพนท์เฮาส์ในตอนนั้นทันทีร่างเล็กขมวดคิ้วมุ่นเมื่อเห็นรถสปอตหรูคุ้นตาที่จอดอยู่ข้างๆ กับรถของน้ำฟ้า"นั่นมันรถพี่เซนส์หนิ ทำไมมาจอดที่นี่ได้อะ ยังเช้าอยู่เลยนะ ... หรือว่า..." ใบหน้าสะสวยเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มในทันที"เห็นเงียบๆ แบบนี้ร้ายเงียบเหมือนกันนะพี่เซนส์ คอยดูเถอะ จะแซวให้ม้วนเลย" ปฏิญญาก้าวเข้าไปในลิฟท์แล้วกดไปยังชั้นที่น้ำฟ้าพักอยู่ทันที ปิ๊งงงงง ป่องงงงง เสียงกดออดดังอยู่ที่หน้าประตูคอนโดของน้ำฟ้านานพอสมควรกว่าพื่อนของเธอจะมาเปิดประตูให้"ยะ..ญาญ่า ทำไมมาเร็วจังล่ะ ไหนว่านัดกันตอนสิบโมงไง" น้ำฟ้าเอ่ยถามเมื่อปฏิญญาเดินสาวเท้าเข้ามาในห้อง"ก็ตื่นเร็ว ไม่รู้จะทำอะไรไง เลยมาก่อนเวลา ทำไมอะมาก่อนไม่ได้รึไง หรือว่ามีใครแอบซ่อนเอาไว้เหรอ?" ปฏิญญายิ้มร้ายใส่"เอ่อ..ปะ..เปล่า พอดีฉันเพิ่งตื่นไง เกรงใจแกต้องมารอฉันแต่งตัวนาน" น้ำฟ้าตอบตะก
เซนส์อาสาช่วยปฏิญญาพาเออเนสขึ้นมายังห้องนอนชั้นบนของคฤหาสน์ ซึ่งกว่าจะพาขึ้นมาได้ก็ต้องหิ้วปีกกันขึ้นมาอย่างทุลักทุเลเต็มทน ร่างแกร่งของเออเนสทิ้งตัวลงบนที่นอนทันที"ขอบคุณพี่เซนส์มากเลยนะคะ ดูท่าทางพี่เออเนสจะเป็นเยอะมากเลยนะเนี่ย" ปฏิญญากล่าวขอบคุณเซนส์ก่อนที่เขาจะขอตัวลงไปข้างล่าง ปฏิญญาพลิกตัวเออเนสให้นอนหงายและหนุนหมอนให้สูงขึ้น แต่เออเนสขอขยับตัวลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียง เขาบอกว่านั่งแบบนี้แล้วไม่เวียนหัว ปฏิญญาก็เลยตามใจเขา เธอเอื้อมมือไปปลดกระดุมเสื้อและคลายเข็มขัดให้เขา จะได้ไม่อึดอัด เออเนสมองแฟนสาวตรงหน้าพร้อมกับเอามือลูบศรีษะเล็กๆ ของเธอเบาๆ"พี่ไม่เป็นอะไรมากหรอก หนูไม่ต้องเป็นห่วง ดูสิ หน้าจ๋อยเลย" เออเนสเอามือเกาคางปฏิญญาเพื่อหยอกล้อเธอให้คลายกังวล"อาการเป็นยังไงบ้างคะ ดีขึ้นบ้างไหม""ก็ดีขึ้นนิดหน่อย ไม่เวียนหัวแล้ว แต่ยังมีคลื่นไส้อยู่บ้างครับ นึกถึงกุ้งเผาแล้วพี่นี่ขนหัวลุกเลย"ปฏิญญาขึ้นไปนั่งบนเตียงแล้วโอบกอดคนรักไว้ เออเนสซุกใบหน้าลงที่ซอกคอของเธอ เขารู้สึกดีขึ้นมากเมื่อได้กลิ่นหอมอ่อนๆ จากร่างกายของแฟนสาว"อดทนหน่อยนะคะ..มัมบอกว่าแพ้แป๊บเดียว เดี๋ยวก็หายค่ะ" ปฏิญญ
สองปีต่อมา วันนี้เป็นวันรับปริญญาของปฏิญญา ทุกคนต่างมาร่วมแสดงความยินดี ทั้งมัมมาริสา แด๊ดโนแอล เซนส์ที่มาร่วมยินดีทั้งกับน้องสาวสุดที่รักและน้ำฟ้าแฟนสาวของเขาที่รับปริญญาพร้อมกัน แม่ปทุมมาศและป้าวิมาลาแม่ของมาลารินทร์ ที่เดินทางมาจากเมืองไทยด้วยเครื่องบินส่วนตัวของมาร์ตินกรุ๊ปพร้อมกับเซดริกและมาลารินทร์ที่ตอนนี้เธอกำลังตั้งท้องลูกคนที่สาม อายุครรภ์ได้ห้าเดือนแล้ว ฟาเบียนลูกชายคนโตอายุหกขวบ ส่วนฟาบริซน้องชาย อายุได้ ห้าขวบหลังจากงานพิธีรับปริญญาเสร็จสิ้น ทุกคนก็มีนัดเลี้ยงฉลองกันที่คฤหาสน์มาร์ตินในช่วงเย็นโดยมีน้ำฟ้ามาร่วมเลี้ยงฉลองด้วย เพราะคุณพอลพี่ชายของเธอกับคุณแม่ติดงานเซ็นสัญญากับลูกค้าที่แอลเอ จึงจะกลับมาเลี้ยงฉลองย้อนหลังให้ในอาทิตย์หน้าบรรยากาศเต็มไปด้วยความสุข ฟาเบียนกับฟาบริซวิ่งเล่นกันอย่างสนุกสนาน พวกผู้ใหญ่ต่างก็พูดคุยถามไถ่สารทุกข์สุขดิบกันตามประสา"พี่รินทร์ท้องใหญ่มากเลยค่ะ ห้าเดือนจริงเหรอคะเนี่ย" ปฏิญญาค่อยๆ เอามือลูบท้องของพี่สาว มันแข็งมากๆ จังหวะหนึ่งเธอรู้สึกเหมือนมีอะไรดุ๊กดิ๊กตุงๆ ออกมาจากท้องของพี่สาวจนเธอรู้สึกได้"อุ๊ย!! น้องเซลีนดิ้นทักทายน้าเหรอคะเนี่ย
เออเนสวางปฏิญญาลงบนเตียงอ่อนนุ่มแล้วคลานขึ้นไปครอมร่างเล็กนั้นไว้ ทั้งสองจ้องมองตากันด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาอย่างเต็มเปี่ยม เออเนสไล้ปลายนิ้วไปยังกลีบปากเต็มอิ่มของเธอเบาๆ เขาก้มลงประทับริมฝีปากหนาลงไปยังริมฝีปากอวบอิ่ม แล้วขบเม้มกลีบปากสวยอย่างแผ่วเบา ลิ้นร้อนค่อยๆ สอดแทรกเข้าไปในโพรงปากเล็กแล้วจูบอย่างดูดดื่ม ปฏิญญายกมือขึ้นคล้องรอบลำคอของเขาพร้อมกับสอดแทรกนิ้วมือเข้าไปในกลุ่มผมดกหนาเบาๆ"อืมมม"เสียงครางทุ้มต่ำของเออเนสดังขึ้นเมื่อความรู้สึกของเขากำลังดำดิ่งสู่ห้วงปรารถนาอย่างลึกซึ้ง ฝ่ามือหนาสอดเข้าไปยังเสื้อชุดนอนแบบกระโปรงของคนใต้ร่างแล้วถอดออกอย่างง่ายดาย เออเนสลากไล้จมูกโด่งดอมดมยังซอกคอหอมกรุ่นแล้วขบเม้มจนเกิดสีดอกกุหลาบ ทุกที่ที่ริมฝีปากหนาลากผ่านทำให้ปฏิญญาร้อนๆ หนาวๆ อย่างบอกไม่ถูก ไรขนอ่อนตามตัวของเธอลุกชัน"อ๊ะ~อ๊าาา"ปฏิญญาร้องครางอย่างเสียดเสียวเมื่อยอดอกสีชมพูระเรื่อนั้นถูกครอบครองและดูดดุนอย่างหนักหน่วงจนเกิดเสียงดังจ๊วบๆ ตลอดเวลา ฝ่ามือหนาของเขาลูบไล้ไปทั่วและหยุดตรงเนินเนื้ออวบอูมเกลี้ยงเกลา นิ้วแกร่งหมุนวนบริเวณยอดเกสรที่ตอนนี้มีน้ำหวานสีใสหล่อเลี้ยงจนเปี
สองเดือนผ่านไป "วันนี้เลิกเรียนเร็ว ไปเดินห้างกันมั้ย?" ปฏิญญาเอ่ยชวนน้ำฟ้า เพราะวันนีอาจารย์ยกคลาสช่วงบ่ายเลยทำให้มีเวลาว่างเพิ่มขึ้น"ก็ดีเหมือนกันนะ วันนี้วันศุกร์ เดี๋ยวขากลับฉันจะได้แวะซื้อของสดไปทำอาหารให้พี่เออเนสเลย""โอเค งั้นเราไปกัน" สองสาวเดินจับมือกันลงมาจากอาคารเรียนเพื่อจะไปยังลานจอดรถ แต่ยังไม่ทันได้เดินออกไปก็ได้ยินเสียงคนเรียกเสียก่อน"ปฏิญญา น้ำฟ้า" สองสาวหันหน้าไปยังเสียงเรียกพร้อมๆ กัน เธอสองคนคุ้นเคยกับเสียงนั้นเป็นอย่างดี"อมารี" ปฏิญญาเอ่ยเสียงเรียกชื่ออย่างแผ่วเบา ตั้งแต่วันนั้นที่เธอไปคุยกับคุณน้าเรื่องค่าใช้จ่ายในการผ่าตัดและรักษาพยาบาลให้กับอมารีแล้ว เธอก็ไม่เคยติดต่อกลับไปอีกเลย"ฉันอยากขอเวลาคุยด้วยสักหน่อย ขอเวลาให้ฉันสักสิบนาทีได้ไหม?""อืม.. ได้สิ ถ้าอย่างนั้นไปคุยที่คาเฟ่ในมหาลัยก็แล้วกัน"ทั้งสามคนก้าวเข้ามาในคาเฟ่ เลือกที่นั่งตรงมุมสงบเพื่อสะดวกในการพูดคุยกัน หลังจากพนักงานนำเครื่องดื่มมาเสริฟแล้วอมารีก็เป็นฝ่ายเริ่มต้นบทสนทนาทันที"ฉันอยากจะมาขอบคุณที่เธอช่วยชีวิตฉันไว้ ถ้าไม่ได้เธอช่วยเรื่องค่าผ่าตัดป่านนี้ฉันคงตายไปแล้ว" อมารีพูดด้วยเสียงสั่นเครื
ปฏิญญาซุกใบหน้าเล็กเข้ากับแผงอกแน่นๆ ของเออเนส กลิ่นหอมอ่อนๆ ของเขาและสัมผัสอบอุ่นที่คุ้นเคยนั้นทำให้เธอรู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก นานหลายนาทีกว่าใบหน้าสวยจะขยับออกจากอกแกร่งนั้น แต่เออเนสยังคงกอดร่างเล็กไม่ยอมปล่อย"น้องญาไม่โกรธที่อมารีทำกับเราเหรอครับ" เขาถามเธอพร้อมกับเช็ดน้ำตาให้"ตอนแรกก็โกรธนะคะ เพราะคิดว่าทำไมเธอต้องหักหลังน้องญาด้วยทั้งๆ ที่เราเป็นเพื่อนกัน แต่สิ่งที่เธอเจอมามันคงจะทำให้เธอเจ็บปวดและแค้นมากเลยตัดสินใจทำแบบนั้น ยิ่งตอนนี้เธออยู่ในอันตรายเป็นตายเท่ากัน น้องญาเลยอยากให้พี่เออเนสช่วย อย่างน้อยก็ถือเป็นการไถ่โทษที่พี่เคยทำให้เธอเสียใจ อีกอย่างหนึ่งน้องญาสงสารพ่อแม่ของเธอค่ะ ถ้าเธอเป็นอะไรไปท่านคงเสียใจมาก น้องญาเคยสูญเสียพ่อมาก่อน น้องญาเข้าใจความรู้สึกนั้นดีค่ะ"เออเนสจ้องมองไปที่ดวงหน้าสวยจิ้มลิ้มตรงหน้า ปฏิญญาเป็นผู้หญิงที่จิตใจดีคนหนึ่ง จะมีสักกี่คนที่จะคิดเห็นใจคนที่ตั้งใจทำร้ายเพื่อนแบบเปิดเผยอย่างอมารี"ได้ครับ ถ้าหนูอยากให้พี่ช่วย พี่ก็จะตามใจหนู แล้วต้องใช้เงินเท่าไหร่" เออเนสเอ่ยถามพร้อมกับใช้นิ้วเกลี่ยผมนุ่มของเธอทัดที่ใบหู ปฏิญญาส่งใบแจ้งค่าใช้จ่ายให
"ขอโทษนะครับ คุณใช่ญาติของคุณอมารีหรือเปล่าครับ" เสียงคุณหมอเอ่ยถามขึ้นทำให้ทุกคนหันกลับไปมองยังคุณหมอทันที"ใช่ค่ะ ฉันเป็นแม่ของอมารีค่ะ""เมื่อตอนเช้ามืดคนไข้มีอาการชัก อาเจียน แล้วก็หมดสติ มีอาการหัวใจหยุดเต้นซึ่งทางทีมแพทย์ได้ปั๊มหัวใจคนไข้ จนหัวใจกลับมาเต้นเป็นปกติ แพทย์จึงให้ตรวจเอ็กซเรย์สมองพบว่ามีเส้นเลือดฝอยในสมองผิดปกติครับ ซึ่งเส้นเลือดฝอยนั้นเกิดแตกขึ้นทำให้มีเลือดออกมากดทับเนื้อสมอง" คุณหมออธิบายในขณะที่แม่ของอมารีเริ่มจะร้องไห้"แล้วแบบนี้จะทำยังไงดีคะคุณหมอ" แม่ของอมารีเอ่ยถามทั้งน้ำตา"เราต้องผ่าตัดเพื่อเอาก้อนเลือดที่กดทับตรงเนื้อสมองออก วิธีนี้จะทำให้ผู้ป่วยพ้นขีดอันตรายได้ แต่ถ้าไม่ผ่าตัดก็อาจทำให้อาการทรุดลงหรืออาจเสียชีวิตได้ครับ" คุณหมออธิบายจบแม่ของอมารีก็ทรุดตัวลงนั่งแล้วร้องไห้ออกมาทันที"เสียค่าใช้จ่ายประมาณเท่าไรคะหมอ" แม่ของอมารีเอ่ยถามทั้งที่น้ำตายังนองหน้า ในขณะที่คุณหมอส่งใบรายละเอียดค่าใช้จ่ายคร่าวๆ ในการผ่าตัดมาให้ นางก็เอื้อมมือไปรับด้วยฝ่ามือที่สั่นเทา"ถ้าญาติคนไข้พร้อมเมื่อไรแจ้งหมอได้ทันทีนะครับ หมอขอตัวก่อนนะครับ" หลังจากคุณหมอเดินจากไป แม่ของอมาร
ปฏิญญาก้าวเดินออกมาโดยมีเออเนสวิ่งตามมาติดๆ ปากก็ยังคงร้องเรียกชื่อเธออยู่ตลอดเวลา ไม่ใช่ว่าเธอจะไม่เจ็บหรือไม่รู้สึกอะไร แต่เธอกลัว กลัวความเสียใจที่จะเกิดขึ้นซ้ำๆ เหมือนกับครั้งก่อนๆ ที่เธอเคยให้โอกาสเขามาตลอด แต่มันก็ยังต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ ทั้งหมดทั้งมวลไม่เคยพ้นเรื่องผู้หญิงสักที เธอเหนื่อย อยากพัก อยากให้เวลาทั้งหมดกับการเรียนที่เหลือ อีกแค่สองปีเธอก็จะเรียนจบแล้ว และถ้าตามสัญญาของการหมั้นนั้นคือ เมื่อเธอเรียนจบเธอจะต้องแต่งงานกับเออเนส"น้องญา" เสียงมัมมาริสาร้องเรียกทำให้ร่างเล็กชะงักเท้าทันที"มาหามัมกับแด๊ดหน่อยค่ะลูก" ปฏิญญาจำต้องเดินไปยังชุดรับแขกกลางห้องโถงที่มัมมาริสาและแด๊ดโนแอลนั่งอยู่โดยมีเออเนสเดินซึมตามหลังมา"หนูเห็นสิ่งที่พี่เขาให้ดูแล้วใช่ไหมลูก" มัมมาริสาเอ่ยถาม"ค่ะ" ปฏิญญาพยักหน้าตอบ"หนูจะตัดสินใจอย่างไรกับเรื่องนี้ลูก ตอนนี้เราอยู่กันพร้อมหน้าแล้ว มาเปิดอกคุยกันดีกว่านะ หนูคิดเห็นยังไงก็บอกได้เลยค่ะ มัมเคารพการตัดสินใจของหนู" มัมมาริสาถามพร้อมกับเอื้อมมือไปจับมือเล็กอย่างให้กำลังใจ"......"ปฏิญญาก้มหน้านิ่ง เม้มริมฝีปากเป็นเส้นตรง"บอกแด๊ดมาเถอะน้องญา แด๊ดเ
หลังจากจัดการธุระเสร็จเรียบร้อยแล้ววันรุ่งขึ้นมัมมาริสาก็รีบบินกลับทันทีเพราะแด๊ดโนแอลโทรตามไม่หยุด งอแงเป็นเด็กจนมัมมาริสาหัวจะปวดเออเนสกับเซนส์อาบน้ำแต่งตัวลงมานั่งดื่มกาแฟที่ห้องอาหารแต่เช้า วันนี้เขาสองคนต้องรีบจัดการธุระให้เรียบร้อย เผื่อมัมมาริสาส่งข่าวมาให้ไปเคลียร์กับสองสาวจะได้เดินทางได้ทันที"เช้านี้มึงไปประชุมแทนกูด้วยนะไอ้เซนส์" เออเนสออกคำสั่ง"แล้วมึงจะไปไหน?" เซนส์จิบกาแฟแล้วมองหน้าเพื่อนรัก"กูจะไปโรงพยาบาล นี่เพิ่งผ่านมาสามวัน น่าจะยังตรวจสารในร่างกายได้ กูจะใช้เป็นหลักฐานยืนยันกับเมียกูว่ากูโดนวางยา มึงสั่งคนของเราดึงคลิปวงจรปิดช่วงเวลานั้นให้กูด้วย ช่วงเวลาที่กูอยู่ในห้องมันไม่น่าเกินห้านาที เป็นไปไม่ได้ที่เวลาแค่นั้นกูจะมีเซ็กส์กับยัยมารี" " เออเนสยิ้มอย่างมีความหวัง"ถ้างั้นตอนบ่ายมึงอยู่คุยกับคู่ค้าของแด๊ดที่นัดไว้แทนกูด้วย กูจะไปคุยกับอามิยาให้รู้เรื่องสักที"สามวันที่ผ่านมานี้เซนส์กับเออเนสโทรหามัมมาริสาทุกวัน เพื่อเร่งเร้าให้มัมคุยกับสองสาวให้ยอมเคลียร์ใจกับพวกเขาเสียที เพราะพวกเขาคิดถึงสองสาวจนแทบไม่เป็นอันหลับอันนอน"เป็นงัยบ้างคะเด็กๆ อยู่เที่ยวที่นี่มาสี่ห
"แล้วน้ำฟ้าล่ะลูก มีปัญหาอะไรหรือเปล่า มัมเห็นร้องไห้ไม่หยุดเลย" มัมมาริสาหันมาถามน้ำฟ้าที่ผ่านการร้องไห้มาจนตาบวมช้ำ"ไม่มีอะไรหรอกค่ะคุณน้า" น้ำฟ้ากล่าวปฏิเสธ"น้ำฟ้าเป็นแฟนของพี่เซนส์ค่ะมัม เขาสองคนคบกันมานานเป็นปีแล้วค่ะ" ปฏิญญาเป็นฝ่ายพูดขึ้นเอง เธออยากให้มัมมาริสาได้รับรู้สถานะของเพื่อนรักของเธอ และตัวเธอเองก็อยากรู้เรื่องของเซนส์จากปากของมัมมาริสาด้วย"จริงเหรอลูก มัมดีใจจังเลยที่พี่เซนส์ผู้เย็นชาของมัมมีแฟนกับเขาสักที ถ้าอย่างนั้นเราก็ไม่ใช่คนอื่นคนไกลกันแล้วนะ เพราะพี่เซนส์ก็ถือว่าเป็นลูกคนนึงของมัมเหมือนกัน แบบนี้มัมก็จะได้สะใภ้ทีเดียวสองคนเลยสิ โชคดีจัง" มัมมาริสายิ้มพร้อมกับลูบศรีษะเล็กของน้ำฟ้าด้วยความเอ็นดู"เอ่อ.. คือ.. หนูจะเลิกกับพี่เซนส์แล้วค่ะ" น้ำฟ้าพูดเสียงสั่นเครือ"อ้าว.. ทำไมเป็นแบบนั้นล่ะลูก พี่เซนส์ไปทำอะไรไม่ดีกับหนูน้ำฟ้าคะ" น้ำฟ้าเงียบไม่กล้าตอบออกไป ได้แต่ก้มหน้านิ่งๆ"น้ำฟ้าไปเห็นพี่เซนส์อยู่กับผู้หญิงคนอื่นในห้องพักของพี่เซนส์ที่ Max Martin ค่ะ เธอชื่อ อามิยา" ปฏิญญาเป็นฝ่ายตอบคำถามนี้แทนน้ำฟ้า"อามิยาเหรอ? ... อ้อ.. ผู้หญิงคนนี้เคยเป็นแฟนกับเซนส์ตอนเรีย