Write Talk: อีพี่ทำให้น้องร้องไห้ สงสารน้อนนน
เออเนสดันร่างบางให้นอนราบลงกับเตียงนุ่ม ในขณะที่ริมฝีปากของทั้งคู่ยังคงจูบกันอย่างดูดดื่ม ฝ่ามือหนาแทรกเข้าไปยังชุดนอนกระโปรงบางเบาของหญิงสาว แล้วถอดออกอย่างง่ายดาย ตะขอบราด้านหน้าถูกปลดอย่างชำนิชำนาญด้วยมือเพียงข้างเดียวของชายหนุ่มจมูกโด่งซุกไซร้ไปยังซอกคอหอมกรุ่น ขบเม้มผิวเนียนและจูบไล่เรื่อยลงมาที่หัวไหล่และเนินอก ริมฝีปากอุ่นชื้นเข้าครอบครองยอดปทุมถันสีชมพูแล้วขบเม้มดูดดึงอย่างหิวโหย"จ๊วบบบบบบ" เขาสลับดูดเลียยอดทับทิมสีชมพูสวยทั้งสองข้างไปมาแล้วบีบเคล้นอย่างมันมือ"อื้มมมม" ปฏิญญาครางเสียงหวานในลำคอและเผลอแอ่นอกให้เขาดูดเลียอย่างเต็มอกเต็มใจเมื่อดูดกินสองเต้าเต่งตึงจนเป็นที่พอใจแล้ว ลิ้นร้อนก็ค่อยๆจูบไล่ลงมายังเนินนูนอวบใหญ่ที่เกลี้ยงเกลาของเด็กสาว แพนตี้ลูกไม้ตัวน้อยถูกถอดออกอย่างง่ายดายด้วยฝีมือของเขาอีกตามเคย ลิ้นร้อนตวัดเลียที่รอยแยกอย่างช้าๆ คล้ายๆ กับจะทรมานคนตัวเล็กให้พลุ่งพล่านด้วยแรงปรารถนา"อ๊ะ..~อ๊าาา" ร่างบางร้องคราง เธอยกสะโพกร่อนไปมาด้วยความเสียวที่ลิ้นร้อนละเลงเลีย สลับกับดูดดุนที่ร่องสวาทแบบเน้นๆเออเนสผละจากร่างเล็กและลุกขึ้นจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองทันที แท่งร
หลังจากกินยาตามคำสั่งเออเนสเรียบร้อยแล้ว น้องญาก็เดินเข้าไปในบ้านที่ควรจะเรียกว่าคฤหาสน์น่าจะเหมาะสมกว่า เด็กสาวเดินไปหามัมมาริสาที่กำลังนั่งอ่านหนังสือสบายๆอยู่ที่โซฟาในห้องนั่งเล่น"กินข้าวเรียบร้อยแล้วเหรอลูก" นางเอ่ยทัก คนตัวเล็กนั่งลงใกล้ๆ กับหญิงสูงวัยกว่าที่ท่านกำลังมองเธอด้วยสายตาเอ็นดูพลางใช้มือลูบศีรษะเล็กๆ ของเธอ"กินแล้วค่ะมัม วันนี้น้องญาตื่นสายมากๆ เลยไม่ได้ทำอาหารไทยให้มัมทานเลย ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวเย็นนี้น้องญาจะทำให้ทานอย่างสุดฝีมือเลยค่ะ" เด็กสาวพูดแล้วยิ้มละไมให้กับมัมมาริสา"วันนี้น้องญาจะทำแกงจืดเต้าหู้หมูสับของโปรดของแด๊ดด้วยค่ะ แต่ไม่รู้พี่เออเนสจะกลับบ้านหรือเปล่า กุ้งกระเทียมน้องญาจะเป็นหม้ายไหมหนอ" น้องญาเอ่ย ท้ายประโยคเธอทำเสียงอ่อยๆ มัมมาริสาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาลูกชายทันที"ครับมัม" เสียงปลายทางรับสายแล้วตอบกลับมาสั้นๆ ตามนิสัยของเขา"เย็นนี้กลับมาทานข้าวบ้านไหมลูก น้องจะได้ทำกุ้งกระเทียมของโปรดไว้ให้" มัมมาริสาเอ่ยถาม"ครับ" สั้นๆ ง่ายๆ ได้ใจความ"พี่เขาบอกว่าเย็นนี้จะกลับบ้านนะลูก เดี๋ยววันนี้หนูไปซื้อของที่ห้างกับพี่เซนส์แล้วกันนะจ๊ะ พอดีช่วงบ่ายมัมมีน
เออเนสเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าของปฏิญญา เขาหลุบตาลงมองเซนส์ที่กำลังใช้ผ้าเช็ดหน้าซับเลือดให้กับเธออยู่แล้วจึงส่งผ้าเช็ดหน้าของเขาให้กับเซนส์ แต่ปฏิญญากลับรับมาเองเสียก่อน"ขอบคุณสำหรับผ้าเช็ดหน้านะคะ ดิฉันไม่เป็นอะไรมากหรอกค่ะ คุณเออเนสเก็บผ้าเช็ดหน้าไว้ดีกว่า มันจะเปื้อนเสียเปล่าๆ" ปฏิญญาแค่นเสียงตอบกลับ แล้วจ้องลึกไปยังดวงตาสีน้ำตาลเข้มของอีกฝ่ายอย่างกับอยากจะค้นหาความรู้สึกบางอย่างจากดวงตาของเขา แต่เธอกลับพบแค่เพียงความว่างเปล่าฝ่ามือเรียวของสาวสวยข้างกายเออเนส เป็นฝ่ายเอื้อมมาหยิบผ้าเช็ดหน้าของชายหนุ่มคืนมาด้วยตนเอง สองสาวประสานสายตากันแว่บหนึ่ง ปฏิญญาเห็นแววตาเย้ยหยันในดวงตาของเจ้าหล่อน ที่มองมาอย่างเปิดเผย"น้องญาเลือดออกเยอะเลยครับ แผลคงจะลึกเอาการอยู่ เดี๋ยวพี่พาไปหาหมอดีกว่าครับ" เซนส์กล่าวในขณะที่กดห้ามเลือดไว้ โดยมีพนักงานในร้านนำกล่องปฐมพยาบาลเบื้องต้นมาให้ เขาจึงรีบทำแผลให้เธอไว้ชั่วคราวก่อน"ผมขอตัวพาน้องญาไปโรงพยาบาลก่อนนะครับนาย"เซนส์พูดกับผู้เป็นนาย ในขณะที่ออเนสจ้องมองเซนส์ด้วยแววตาที่ชายหนุ่มเข้าใจความรู้สึกของผู้เป็นนายได้เป็นอย่างดี ถึงแม้ใครจะดูไม่ออก แต่เขาในฐานะเ
น้องญาเอามือเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมาอย่างลวกๆ ในขณะที่เซนส์เองกำลังนั่งมองเธออยู่ เขาเข้าใจความรู้สึกของเด็กสาวดี และเขาเองก็รับรู้ถึงความสัมพันธ์ของเออเนสกับปฏิญญาด้วย เพราะเขาเป็นคนไปซื้อยาคุมฉุกเฉินให้เธอตามคำสั่งของเออเนสด้วยตัวเอง ในขณะที่เออเนสก็กำชับกับเขาให้เก็บเรื่องนี้เป็นความลับตามความต้องการของปฏิญญา"น้องญาทานยาเม็ดเล็กเม็ดแรกที่พี่ให้ไปเมื่อตอนกี่โมงครับ" เซนส์เอ่ยถามเด็กสาว เธอตกใจในคำถามที่ชายหนุ่มถามจนหน้าซีดเผือด"พี่เซนส์..ระ..รู้เหรอคะ" น้องญาเอ่ยถามเสียงตะกุกตะกัก"ครับ พี่เป็นคนไปซื้อยาให้เองตามคำสั่งของนาย แต่น้องญาไม่ต้องเป็นห่วงเพราะพี่จะไม่บอกใคร"ปฏิญญารู้สึกหน้าชาขึ้นมาอีกเมื่อรู้ว่าแม้กระทั่งยาคุมเขาก็ยังใช้ให้ลูกน้องคนสนิทไปซื้อให้แทน เธอปวดหนึบในหัวใจไม่รู้กี่ครั้งแล้วในวันนี้"กินไปตอนบ่ายสองโมงค่ะ""ถ้าอย่างนั้นตอนตีสองพี่จะโทรมาปลุกนะ""ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวน้องญาตั้งปลุกโทรศัพท์เอง ขอบคุณพี่เซนส์มากเลยนะคะ"ปฏิญญากล่าวเสียงเครือ ยิ่งเซนส์ดูแลและเป็นห่วงเธอมากเท่าไรเธอก็ยิ่งปวดใจมากเท่านั้น เพราะสิ่งเหล่านี้เธอกลับไม่ได้รับจากเออเนสเลยแม้แต่น้อยเช้าวันต่อมา
หลังจากที่เดินสำรวจจนทั่วแล้ว ปฏิญญากำลังจะขอเข้าไปดูห้องนอน เธอเห็นเซนส์คุยโทรศัพท์อยู่ เมื่อเขาวางสาย ปฏิญญาจึงรีบบอกทันที"พี่เซนส์คะ น้องญาขอเข้าไปดูในห้องนอนได้ไหมคะ?""เดี๋ยวค่อยขึ้นมาดูครับ ตอนนี้ลงไปลานจอดรถกับพี่ก่อน รถของน้องญามาส่งแล้ว" น้องญาพยักหน้าอย่าง งงๆ แต่ก็ยอมเดินตามเซนส์ลงมาแต่โดยดีเมื่อลงมาถึงลานจอดรถส่วนตัว เธอเห็นรถสปอตสุดหรูจอดอยู่ข้างๆ กับรถของเซนส์ เด็กสาวเดินไปดูใกล้ๆ แล้วถึงกับตกใจ"รถพอร์ชเลยเหรอคะพี่เซนส์" ปฏิญญาปากอ้าตาค้าง"ครับ Porsche boxster 718 สีขาว เปิดหลังคาได้ น้องญาน่าจะชอบ""แต่รถยี่ห้อนี้แพงมากนะคะ น้องญาไม่กล้าขับหรอกค่ะ""รถคันนี้นายหญิงเป็นคนเลือกให้นะครับ หรือว่าน้องญาไม่ชอบครับ" เซนส์เอ่ยถาม"แหม..พี่เซนส์ น้องญาก็ต้องชอบสิคะ แต่ว่ามันแพง มากๆ น้องญาเกรงใจมัมค่ะ ว่าแต่ว่า...รุ่นนี้ราคาเป็นเงินไทยประมาณเท่าไหร่เหรอคะ" เธอเริ่มจะสงสัยอีกแล้ว"น่าจะราวๆ 8 ล้านบาทครับ""ห๊าาาา!! .. 8 ล้านเลยเหรอคะ" ปฏิญญาลืมตัวตะโกนเสียงดังลั่น พอรู้ตัวจึงรีบเอามือปิดปากทันที เซนส์ยิ้มเอ็นดูกับอาการเปิ่นๆ ของเด็กสาว"ไหนๆ ก็ได้รถใหม่มาแล้ว น้องญาอยากไปซื้ออ
ปฏิญญาตาปรือ พยายามยกเปลือกตาที่หนักอึ้งนั้นได้จนสำเร็จ ในขณะที่ร่างแกร่งถอนริมฝีปากออก แล้วยกร่างเล็กนั้นขึ้นนั่งคร่อมบนตักของตัวเอง"อ๊ะ~ พะ..พี่เออเนส"ปฏิญญาปากอ้าตาค้างด้วยความตกใจ นี่ไม่ใช่ความฝันแต่เป็นความจริงล้วนๆ เด็กสาวรู้ตัวดีเพราะตอนนี้เจ้าสิ่งนั้นของเขากำลังแข็งตัวเต็มที่และเสียดสีอยู่ใกล้ๆ กับเนินสาวของเธอฝ่ามือหนาค่อยๆ กอดร่างเล็กนั้นไว้ จนใบหน้าเรียวซบลงที่ไหล่บึกบึนของเขา เออเนสเปิดน้ำฝักบัวล้างตัวและลูบไล้ทำความสะอาดให้เด็กสาวและตัวของเขาเอง หลังจากนั้นจึงอุ้มกระเตงคนตัวเล็กมาที่เตียงอ่อนนุ่มแล้ววางเธอลงอย่างแผ่วเบา ดวงตาคมจ้องมองเรือนร่างเปลือยเปล่าดั่งต้องมนต์สะกด จนเจ้าของร่างเล็กต้องหลบตาด้วยความขวยอาย"เอ่อ..พี่เออเนสคะ น้องญายังไม่ได้เช็ดตัวเลยค่ะตัวยังเปียกอยู่เลย""ไม่ต้องเช็ดหรอก ฉันมีวิธีทำให้มันแห้ง"เออเนสจ้องมองเด็กสาวตรงหน้าด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาแล้วก้มหน้าลงใช้ลิ้นร้อนโลมเลียไปทั่วร่างคนตัวเล็ก ตั้งแต่ซอกคอไล่ลงมายังเนินอกอวบอิ่มทั้งสองข้าง จนปฏิญญาเผลอกัดริมฝีปากแน่น ด้วยความเสียว"อ๊าาาา"ปฏิญญาร้องครางเสียงแผ่วเมื่อริมฝีปากหนาได้รูปพรมจู
ปั่ก ปั่ก ปั่ก เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังเป็นจังหวะอย่างต่อเนื่อง ในขณะที่ร่างเล็กที่คุมเกมอยู่ด้านบนยังคงขย่มสะโพกมนขึ้นลงถี่ๆ พร้อมกับเสียงครางหวานที่ดังไม่หยุด"อ๊ะ..อ๊ะ..อื้อออ"ปฏิญญากัดริมฝีปากแน่นด้วยความเสียว ท่านี้ลึกมากก็จริงแต่เธอก็รู้สึกจุกน้อยลง คงเป็นเพราะเป็นฝ่ายคุมเกมด้วยตัวเองจึงผ่อนแรงได้ แต่ดูเหมือนคนใต้ร่างของเธอจะยังไม่สาแก่ใจ ฝ่ามือแกร่งจับสะโพกมนยกค้างไว้ แล้วหยัดสะโพกหนาแข็งแกร่งขึ้นสวนกระแทกร่องสาวหนักๆ ถี่ๆ จนเสียงดังลั่นห้อง"อ๊าา.. พะ..พี่เออเนสขา น้องญา..สะ..เสียว ..อู๊ววว"คนตัวเล็กร้องคราง ฝ่ามือทั้งสองวางลงที่ซิกแพคลอนสวยของชายหนุ่ม เพื่อยึดร่างเล็กที่โดนกระแทกจนหัวสั่นหัวคลอนไว้"อื้อ... แน่นชิบ"เออเนสครางเสียงทุ้มต่ำ ในขณะที่สะโพกแกร่งยังรัวสะบัดไม่หยุด จนความเสียวล้นเอ่อพร้อมที่จะปลดปล่อยในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้านี้"พี่เออเนสขา..ระ..แรงหน่อยค่ะ น้องญาจะเสร็จแล้ว..อ๊ายยย"คนตัวเล็กร้องครางเสียงหลงเมื่ออีกฝ่ายเด้งสะโพกแรงและเร็วขึ้นตามคำขอของเธอ ร่างสองร่างเกร็งกระตุกและเสร็จสมไปพร้อมๆ กันปฏิญญาตื่นขึ้นมาเพราะรู้สึกหนาว คนตัวเล็กพยายามซุกหาไออุ่นก็พบแค่เ
ปฏิญญายืนมองคู่หนุ่มสาวที่นั่งคลอเคลียกันตรงหน้าโดยมีแค่เพียงกระจกใสบางๆ กั้นกลางอย่างกับต้องมนต์สะกด ภายในหัวใจดวงน้อยๆ ของเธอปวดปร่าอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เมื่อเห็นเออเนสพูดคุย หยอกล้อกับหญิงสาวข้างกายอย่างมีความสุข น้ำตาแห่งความเสียใจก็รินไหลลงมาประดุจเขื่อนแตกดูเหมือนกับสองหนุ่มสาวจะเริ่มรู้สึกผิดสังเกตเมื่อเห็นว่ามีคนคนหนึ่งยืนจ้องมองพวกเขาอยู่ เออเนสปรายสายตามองออกไป เขาเห็นปฏิญญายืนร้องไห้อยู่ด้านนอก แววตาตัดพ้อของเธอส่งมายังเขา แต่เขาก็เลือกที่จะหลบสายตานั้น แล้วไม่ได้แสดงอาการใดๆ ออกมา เขายังคงนิ่งเฉยและพูดคุยกับหญิงสาวข้างกายต่อไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น"ฮึกกก .. ฮือออ"ปฏิญญาสะอื้นออกมาอย่างสุดทนกับอาการที่ไม่อนาทรร้อนใจใดๆ ของชายหนุ่ม นี่ใช่ไหมคือธุระสำคัญที่เขาบอก เออเนสเลือกมาหาผู้หญิงคนนี้แทนที่จะอยู่กับเธอ ปฏิญญากำมือแน่นจนเล็บจิกเข้าไปในอุ้งมือจนรู้สึกเจ็บ แต่เทียบไม่ได้กับความเจ็บในใจของเธอในตอนนี้เด็กสาวหมุนตัวกลับแล้วหันหลังเดินจากไปในทันที เออเนสมองดูคนตัวเล็กเดินหายไปจากกลุ่มผู้คนจนสุดสายตากระเป๋าสะพายใบเล็กและกุญแจรถถูกโยนลงบนเตียงนุ่มทันทีที่กลับมาถึงเพ้นท์เฮา
สามปีผ่านไป วันนี้เป็นวันรับปริญญาของน้ำฟ้ากับปฏิญญา หลังจากพิธีเช้าผ่านไปเรียบร้อยเซนส์ก็พาน้ำฟ้ากลับเพนท์เฮาส์เพื่อพักผ่อน เย็นนี้จะมีงานเลี้ยงฉลองบัณฑิตใหม่ที่คฤหาสน์มาร์ตินโดยมีครอบครัวของเซดริก พี่ชายของเออเนสบินมาจากประเทศไทยด้วย"เห้อ.. ปวดเท้าจัง"น้ำฟ้านั่งลงที่เตียงนอน หลังจากที่อาบน้ำอาบท่าเรียบร้อยแล้ว ตั้งแต่ที่เธอกับปฏิญญาบินหนีสองหนุ่มไปอิตาลีในคราวนั้น หลังจากกลับมาความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเซนส์ก็ดีขึ้นตามลำดับ เขาเข้าไปขอโทษพี่ชายและแม่ของเธอพร้อมกับอธิบายเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้พวกท่านเข้าใจ และขออนุญาตเพื่อคบกันโดยเปิดเผย เขาอยากหมั้นกับน้ำฟ้าแต่แม่ของเธอบอกว่าไม่ต้องหมั้นให้ยุ่งยาก หากสองคนมั่นใจว่ารักกันชอบกันแม่ของน้ำฟ้าท่านอนุญาตให้อยู่ด้วยกันก่อน ทำให้เซนส์ดีใจมาก เขาซื้อเพนท์เฮาส์พร้อมกับรถหรูคันใหม่โดยใช้ชื่อน้ำฟ้าเป็นเจ้าของ เพื่อให้เธอและครอบครัวรู้ว่าเขาจริงจังและให้เกียรติเธอและรับเธอเข้ามาอยู่ด้วยกันที่เพนท์เฮาส์ใหม่ตั้งแต่นั้นมา"ปวดเท้ามากเหรอครับ พี่นวดให้นะ" เซนส์นั่งคุกเข่าลงตรงหน้าของคนรัก ฝ่ามือแกร่งโอบอุ้มเท้าเรียวเล็กของน้ำฟ้าขึ้นมาบีบนวดผ่อนคล
ตลอดเวลาหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมาน้ำฟ้าและปฏิญญาใช้ชีวิตอยู่ที่อิตาลีภายใต้การดูแลอย่างดีของมัมมาริสา พวกเธอได้ตระเวนเที่ยวพักผ่อนในสถานที่ต่าง ๆ ทานอาหารอร่อย ๆ และได้ช้อปปิ้งอย่างมีความสุขครืดดดดด ครืดดดดดเสียงโทรศัพท์ของน้ำฟ้าดังขึ้น เธอปรายสายตามองไปที่หน้าจอเห็นชื่อพี่ชาย จึงรีบกดรับทันที"สวัสดีค่ะพี่พอล คิดยังไงถึงเธอหาฟ้าคะเนี่ย" น้ำฟ้าปั้นเสียงสดใสคุยกับพี่ชาย(ทำไมมาอิตาลีไม่บอกพี่สักคำ ปิดเครื่องไปเป็นอาทิตย์ รู้ไหมว่าพี่เป็นห่วงมากนะ) พอลพูดเสียงดุ"ฟ้าแค่มาพักผ่อนกับญาญ่าที่โรงแรมของมัมมาริสาแม่ของคุณเออเนสค่ะ อาทิตย์หน้าก็กลับแล้ว ขอโทษนะคะที่ไม่ได้บอกพี่พอล เอ๊ะ!! แล้วพี่พอลรู้ได้ไงคะว่าฟ้าอยู่อิตาลี?" น้ำฟ้าฉุกคิดขึ้นได้จึงรีบถามด้วยความสงสัย(ก็แฟนฟ้ามาตามหาฟ้าที่บริษัทพี่ตั้งแต่สองวันแรกที่ฟ้ามีปัญหากันไง ทะเลาะกันทำไมไม่คุยกันให้รู้เรื่อง หนีไปทำไม)"ไม่ได้หนีค่ะ แค่ไม่อยากเจอหน้า ฟ้าจะเลิกกับเขาแล้ว"(เออ ดี เลิกไปเลยเพราะพี่ก็ซัดมันไปซะน่วมแล้ว เหอะ.. มีอย่างที่ไหนวะ ทำให้น้องสาวเขาต้องหนีไปยังกล้ามาตามหากับพี่ชายเขาอีก)"ห๊ะ.. แล้วพี่ไปทำเขาทำไมอะ เขาเป็นอะไรมากไหม"
หลังจากที่น้ำฟ้าเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้วเธอก็เดินออกมาบริเวณด้านหน้าเวทีเพื่อมาพบกับเซนส์ตามที่นัดแนะกันไว้ แต่เธอพยายามมองหาก็ไม่พบไม่รู้ว่าเขาไปรออยู่ที่ไหน"หายไปไหนนะพี่เซนส์" น้ำฟ้าบ่นพึมพำในขณะที่มือก็หอบดอกไม้ช่อโตที่เซนส์มอบให้เอาไว้แนบอก"อ้าว! ฟ้ายังไม่ไปอีกเหรอ?" เสียงปฏิญญาเอ่ยทักแล้วเดินตรงเข้ามาหา"รอพี่เซนส์อยู่น่ะสิ บอกให้พี่เขารออยู่แถวนี้ไม่รู้หายไปไหน""นี่ฉันก็รอพี่เออเนสอยู่เหมือนกัน เห็นบอกว่าจะไปรอที่ห้องพักก่อนแล้วจะเดินออกมารับ แต่ก็ไม่เห็นมา สักที เลยกะว่าจะเดินไปห้องพี่เออเนสเอง" น้ำฟ้าพยักหน้าให้เพื่อน"หรือว่าพี่เซนส์จะไปรอที่ห้องเขาแล้ว ฟ้าลองเดินไปดูดีไหม?" ปฏิญญาเอ่ยชวน"ญาญ่าไปก่อนเลย ฉันว่าจะรอตรงนี้อีกสักแป๊บ ถ้าไม่เจอจริงๆ เดี๋ยวฉันเดินไปเอง""เอางั้นเหรอ งั้นฉันไปก่อนนะ"น้ำฟ้าเดินดูจนทั่วบริเวณนั้นแต่ก็ไม่พบกับเซนส์ เธอตัดสินใจเดินไปที่ห้องพักส่วนตัวของเขา เขาเพิ่งมาถึงก่อนงานเริ่มแค่แป๊บเดียว บางทีเขาอาจจะเหนื่อยเลยไปรอที่ห้องก็อาจจะเป็นได้ เธอเดินผ่านพนักงานที่เฝ้าชั้นพิเศษนี้ตรงเคาท์เตอร์ซึ่งพนักงานก็ยิ้มบางๆ ให้น้ำฟ้า เธอคิดว่าพนักงานคงจะจำ
มาร์ตินกรุ๊ป @อิตาลีเซนส์เดินทางมาถึงอิตาลีก็ตรงเข้ามาที่บริษัทเพื่อมาหาแด๊ดโนแอลและมัมมาริสาทันที เพราะตอนนี้ท่านทำงานอยู่ที่นี่ส่วนที่ฝรั่งเศสท่านให้เออเนสกับเซนส์เป็นคนดูแลและตอนนี้พวกท่านก็รู้เหตุผลของการมาในครั้งนี้ของเซนส์เป็นอย่างดี มัมมาริสาเดินเข้าไปโอบกอดลูกชายบุญธรรมเหมือนปกติที่เคย แต่เซนส์เองก็ยังติดเกรงใจและเกร็งเสียทุกทีไป"แหม..มัมกอดนิดกอดหน่อยทำเป็นเกร็งนะ" มัมมาริสากระเซ้า เซนส์ยิ้มให้ท่านพร้อมกับก้มหัวทำความเคารพเช่นเคย"ดีแล้วที่แกตัดสินใจมาที่นี่ เมื่อวานแด๊ดเจอคุณคาเตอร์ รายนั้นพูดกับแด๊ดว่าอามิยาเลิกกับสามีแล้ว และตอนนี้ขอบินไปทำใจและจะไปอยู่กับเพื่อนสนิทก็คือแก" แด๊ดโนแอลพูดเสียงเรียบ เซนส์ถึงกับถอนหายใจพรืด"ผมไม่คิดว่าคุณคาเตอร์จะใช้อามิยาเป็นเครื่องมือแบบนี้ ทั้ง ๆ ที่เธอเป็นลูกสาวของเขาแท้ ๆ เห็นแก่ตัวจนไม่สมควรจะเป็นพ่อคน"เซนส์กัดฟันกรอด กำมือแน่น ครั้งที่แล้วพ่ออามิยาก็ใช้เธอเป็นเครื่องมือโดยให้เธอแต่งงานกับไมเคิลเพื่อพยุงฐานะของตัวเอง ส่วนครั้งนี้ก็ยังสร้างเรื่องให้ลูกสาวมีปัญหากับสามีโดยไม่คำนึงถึงความรู้สึกของลูกสาวตัวเอง แถมยังพยายามเอาเธอใส่พานมาถว
การซ้อมใหญ่ผ่านไปด้วยดี สัปดาห์หน้าก็จะถึงวันงานแล้ว งานจะถูกจัดขึ้นที่โรงแรม Max Martin โดยเออเนสเป็นสปอนเซอร์ใหญ่ของงานนี้ วันนี้ปฏิญญามาหาน้ำฟ้าพร้อมกับความไม่สบายใจเกี่ยวกับผู้หญิงที่ชื่ออามิยา เพราะเธอไปเห็นผู้หญิงคนนั้นกอดกับเออเนสอยู่ในห้องทำงาน ถึงแม้เออเนสจะอธิบายว่าอามิยาเป็นแค่เพื่อนสนิทที่เรียนมาด้วยกันตั้งแต่มัธยม และเซนส์ก็บอกว่าพวกเขาเป็นเพื่อนกันตั้งแต่มัธยมจริงๆ และยืนยันได้ว่าอามิยากับเออเนสเป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้นและที่สำคัญอามิยาก็แต่งงานแล้ว แต่น้ำฟ้าก็ยังแอบเห็นสีหน้าและแววตาที่วิตกกังวลของเพื่อนรักอยู่ดี@มาร์ตินกรุ๊ปประเทศไทย ณ.ห้องท่านรองรถคันหรูของเซนส์จอดลงยังลานจอดรถในที่จอดประจำตำแหน่ง เขาก้าวเท้าลงจากรถแล้วพาตัวเองไปยังห้องทำงานของเออเนสทันที หลังจากที่เขารู้เรื่องของอามิยาจากปฏิญญา เขาก็รีบออกมาจากคอนโดของน้ำฟ้าทันทีเพราะอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับอามิยา เธอถึงกล้าบินมาถึงที่นี่แกร๊กกกเซนส์ก้าวเข้าไปในห้องทำงานของเออเนสซึ่งตอนนี้กำลังนั่งอยู่ที่เก้าอี้ ส่วนอามิยานั่งอยู่ที่โซฟาตัวยาวใกล้ ๆ กัน ทันทีที่เธอเห็นเซนส์ เธอก็ลุกขึ้นแล้วถลาเข้ากอดเซนส์พร้อมกับร
ครืดดดดด ครืดดดดดดเสียงโทรศัพท์ของเซนส์ดังขึ้น เขาหยิบมันขึ้นมาจากกระเป๋าเสื้อสูท เมื่อเห็นเป็นชื่อของน้ำฟ้า เขาก็ยิ้มออกมา มือหนาจัดแจงวางเอกสารตรงหน้าลงเพื่อกดรับสายทันที"ว่าไงครับคนสวย"(พี่เซนส์งานยุ่งไหมคะ)"ก็เหลือเคลียร์เอกสารนิดหน่อยครับ ฟ้ามีอะไรหรือเปล่า"(คุณแม่ฟ้าโทรมาหาค่ะ วันนี้คุณแม่กับพี่พอลว่าง ท่านเลยชวนพี่เซนส์ไปทานข้าวที่บ้าน พี่จะสะดวกไหมคะ)เซนส์เหลือบมองนาฬิกาข้อมือนิดหนึ่งแล้วรีบตอบกลับแฟนสาวทันที"ต้องสะดวกสิครับ ไม่อย่างงั้นเดี๋ยวคุณแม่กับพี่ชายไม่ปลื้มพี่ก็แย่สิน่ะสิ โอกาสดีแบบนี้ต้องรีบทำคะแนนหน่อย" เซนส์เอ่ยกระเซ้าคนรัก(ฮ่า ๆๆ ถ้าอย่างนั้นเลิกงานแล้วพี่เซนส์มารับฟ้าที่คอนโดนะคะ เพราะคุณแม่นัดทานข้าวที่บ้าน เดี๋ยวไปพร้อมกัน)"โอเคครับ บ่ายสามโมงครึ่งพี่ถึงคอนโดนะครับ แล้วเจอกันนะ"เซนส์วางสายจากน้ำฟ้าแล้วรีบเคลียร์งานทันที เพราะเหลือเวลาอีกแค่ชั่วโมงเศษ ๆ เขาก็ต้องไปรับน้ำฟ้าที่คอนโดตามที่นัดไว้แล้วน้ำฟ้าพาเซนส์มาที่บ้านเดี่ยวหลังหนึ่งที่มีอาณาบริเวณที่กว้างขวางและบรรยากาศร่มรื่นมาก จนไม่น่าเชื่อว่าท่ามกลางเมืองกรุงแบบนี้จะมีบ้านที่มีบรรยากาศแบบนี้ได้ ภ
"กูขอลาพักร้อนอาทิตย์นึงนะครับเพื่อน" เซนส์บอกกับเออเนสในขณะที่นั่งตรวจทานเอกสารและเช็คอีเมลล์จากลูกค้าในห้องทำงานของตัวเอง ในขณะที่เออเนสเข้ามาติดตามเรื่องปัญหาการก่อสร้างของคอนโดใหม่ที่อิตาลี "ฟ้าจะถล่มละมั้ง ปีชาติกูไม่เคยเห็นมึงลาพักร้อน นึกเฮี้ยนอะไรขึ้นมาวะ" เออเนสเอ่ยถามในขณะที่นั่งลงยังเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกับเซนส์ "กูจะพาน้ำฟ้าไปล่องเรือ" "อื้อหือ โรแมนติกซะด้วย" เออเนสเอ่ยแซว "กูจะเซอร์ไพรซ์ขอเขาเป็นแฟน กูไปหลอกถามน้องญามาแล้ว น้องญาบอกว่าผู้หญิงจะเซ็นสิทีฟกับเรื่องนี้มาก กูควรจะทำอะไรให้ฝ่ายหญิงมั่นใจในสถานะของตัวเองมากกว่านี้ มึงรู้ไหมเมื่อสองวันก่อนตอนกูอยู่อิตาลีน้ำฟ้าโทรหากู แต่มีย่ารับสายแล้วถามว่าน้ำฟ้าเป็นอะไรกับกู แต่ฟ้าไม่ตอบ ทำไมมีย่าถึงถามแบบนั้นวะ?" "กูว่ามีย่าน่าจะยังคิดอะไรกับมึงอยู่แน่ ๆ แด๊ดบอกกูว่าพ่อมีย่าติดหนี้การพนันเลยขายบริษัทให้ไมเคิลไป แล้วช่วงหลังก็มาขอเงินเรื่อย ๆ จนไมเคิลไม่ยุ่งด้วยอีก หลังจากนั้นพ่อมีย่าก็เหมือนจะคอยยุให้มีย่าเลิกกับไมเคิล อ้างว่าไมเคิลมีผู้หญิงอื่น แด๊ดบอกกูว่าเขาน่าจะล็อคเป้าหมายไว้ที่มึงนี่แหละ เพราะตอนนี้พ่อมีย่ารู้แ
เซนส์ก้มลงมองแท่งรักของตัวเองที่ถูกริมฝีปากสวยของน้ำฟ้าครอบครองอยู่ เธอทั้งดูดเลียและตวัดลิ้นไปทั่วลำรักจนเซนส์ต้องกัดฟันข่มความเสียว ขืนปล่อยไว้แบบนี้มีหวังเขาต้องเสร็จคาปากของเธอแน่ๆเซนส์ขยับตัวลุกขึ้นแล้วหยิบซองคอนดอมที่ลิ้นชักหัวเตียงขึ้นมาจัดการใส่ลงไปที่ท่อนเอ็นใหญ่ แล้วจับร่างเล็กของน้ำฟ้านอนตะแคงข้าง ส่วนตัวเขาก็นอนตะแคงซ้อนร่างเล็กของเธอไว้ แขนแกร่งสอดใต้ข้อพับขา ยกขาเรียวด้านบนขึ้น แล้วขยับสะโพกเข้าไปใกล้ๆ จับท่อนเอ็นถูไถไปมาที่ปากทางร่องสีชมพูที่เต็มไปด้วยน้ำรักแล้วใช้ท่อนเอ็นตีที่เนินสาวอวบนูนดังปั่ก ๆ"ซี๊ดดดดด พี่เซนส์ขา เอาฟ้าสักทีค่ะ ฟ้าไม่ไหวแล้ว อยากเหลือเกิน อ๊าาาา"น้ำฟ้าร้องครางเสียงกระเส่าพร้อมกับขยับร่องรักเข้ามาใกล้ๆ แล้วดันสะโพกกลืนกินท่อนเอ็นเข้าไปด้วยตัวเองทีเดียวจนมิดลำ .. ร้อนแรงจริงๆ แม่สาวน้อย"อ๊าาาาา"เสียงเธอครางกระเส่าแล้วเชิดหน้าขึ้นพลางขยับสะโพกสวยเข้าๆ ออก ๆ เพื่อสร้างความหฤหรรษ์ให้กับตัวเอง เสียงความฉ่ำแฉะของร่องสวยที่กลืนกินท่อนเอ็นใหญ่ดังออกมาอย่างชัดเจน เซนส์กระแทกแท่งรักเข้าสุดออกสุดถี่รัว จนคนตัวเล็กตัวสั่นเทิ้ม เธอกัดริมฝีปาก แหงนหน้ามองเซน
เซนส์คลานขึ้นไปบนเตียงแล้วคร่อมไปที่ร่างเล็กของน้ำฟ้า เขารวบมือทั้งสองข้างของเธอไว้ด้วยฝ่ามือใหญ่เพียงข้างเดียว น้ำฟ้าจ้องมองใบหน้าของเซนส์ที่ตอนนี้ดูเคร่งขรึมและดุดัน เธอสะบัดหน้าหนีเขาทันที เซนส์ถึงกับถอนหายใจพรืด"บอกพี่มาสิ ทำไมถึงดื้อแบบนี้ พี่เคยบอกแล้วไงว่าไม่ให้เข้าใกล้ผู้ชายคนไหน พี่หวง" เซนส์พูดเสียงแข็ง น้ำฟ้าหันหน้ากลับมามองหน้าเซนส์พร้อมกับรอยยิ้มเย้ยหยัน"หวงเหรอคะ หวงในฐานะอะไรอะ" น้ำฟ้ากลืนก้อนสะอื้น"ทำไมถึงถามแบบนั้น""ก็ฟ้าไม่รู้ไงว่าทุกวันนี้ฟ้าเป็นอะไรสำหรับพี่ เป็นแฟน? เป็นคู่นอน? หรือแค่คู่ขา" น้ำฟ้าพูดด้วยแววตาที่เจ็บปวด น้ำตาไหลออกจากหางตา เมื่อนึกถึงคำถามของผู้หญิงที่ชื่อมีย่า ที่ถามว่าเธอเป็นอะไรกับเซนส์ แต่เธอกลับให้คำตอบไม่ได้เซนส์เงียบ เขาจ้องมองคนใต้ร่างที่ตอนนี้เริ่มสะอื้นเบา ๆ แล้ว"หนูเป็นอะไร ทำไมเป็นแบบนี้" เซนส์ขมวดคิ้ว สีหน้าเริ่มเครียด"ถ้าพี่จะหวงฟ้าไม่อยากให้อยู่ใกล้ผู้ชายคนอื่น ไม่ว่าจะหวงในฐานะของคู่นอนหรือคู่ขาก็แล้วแต่ ถ้าอย่างนั้นฟ้าก็มีสิทธิ์หวงเหมือนกันใช่ไหม?" น้ำฟ้ามองจ้องเข้าไปในแววตาของเซนส์ จนเห็นใบหน้าตัวเองสะท้อนอยู่ในดวงตาคู่นั้น