Chapter Three: Innocent Lady

Prinsesa Atyrrah POV

Hindi ko maipaliwanang ang kakaiba kong nararamdaman dito sa lugar na aking napuntahan. Hindi ko akalaing maganda at angat ang kabuhayan dito sa mundo ng mga tao. May masama man nangyari ay hindi ko na iyon inalala dahil napakasarap nitong kinakain ko.

Kulay dumi ang hitsura. Malamig ito at matamis. Kung alam ko lang na ganito ang lasa ng dumi, edi sana ay kinain ko rin ang inilalabas ko hihihi.

Muli kong inilibot ang aking paningin sa loob ng teknolohiyang kaharap ko. Malamig ito at may yelo sa loob. Ang mga pagkaing nakakubli ay malalamig. Kakaiba talaga ang mundong ito. Hiling kong sana ay may ganito rin sa aming mundo para maranasan nila Ate at Ama ang ganitong buhay.

'Sana'y hindi magalit sa akin si Ama'

Napabuntong-hininga ako at saka tumayo. Kinuha ko ang isa pang dumi para kainin. Hindi ako magsasawa sa lasa nito. Kay sarap! Itinulak ko pasara ang pinto ng teknolohiyang malamig kapag binuksan. Humarap ako patalikod ngunit di ko inaasahan ang aking nakita.

Ang lalaking nagmagandang loob at may pagkasungit ay narito sa aking harap at walang suot na salawal pang-itaas. Napalunok ako sa aking nakita. Kay ganda at perpekto ng kan'yang mamasa-masang katawan. Bumaba ang aking tingin hanggang sa mapunta ito sa pang-ibabang katawan n'ya. May suot itong salawal na kulay itim at hapit sa katawan. May naka-umbok na kung ano roon kaya ako'y nabigla.

'Bukol! Iyon ay bukol dulot ng pagligtas n'ya sa akin kanina. Kaawa-awa s'ya. Hihilutin ko para mawala'

Binitiwan ko ang hawak na dumi na nakalagay sa kung anong lalagyan at lumapit sa kan'ya. Halata ang gulat sa mukha n'ya.

"Ginoo, ayos ka lang ba?" Tanong ko rito habang nakatapat ang aking mga kamay sa aking dibdib.

"O-Oo. Bakit?"

"Hihilutin ko nang sa gayon ay makabawi ako sa'yo" sabi ko at saka iniluhod ang aking isang tuhod. Kay laki nito. Parang isang baso ang laki. Natatakot ako sapagkat ako'y walang alam sa medisina ngunit sa t'wing may bukol ako, hinihilot ni Ate para lumiit at gumaling. Iniangat ko ang aking kamay at hinawakan ang kan'yang bukol.

'Kay tigas!'

"Ugh, sh*t! What are you doing?" Tumingala ako sa lalaki na nakatingin sa akin na may lukot na mukha. Nakapikit s'ya habang kagat ang ibabang labi.

"Kasalanan ko kung bakit ka may bukol ginoo, kaya hihilutin ko ito" sabi ko at saka muling bumalik sa paghihilot ng kan'yang bukol na parang hinid lumiliit bagkus ay lumalaki ito at lalong tumitigas.

"Hmm, ugh" hindi ko nilingon ang lalaki dahil pinupukol ko ng atensyon ang bukol n'ya. Natatakot ako't naiinis dahil hindi man lang lumiliit bagkus ay lumalala.

"Bakit ganito ito? Parang nagagalit pa? Hindi man lang umayos ang lagay" sabi ko dahil sa inis na umaakyat sa aking ulo.

'Pipitikin ko 'to'

Yvo Artemis POV

Matapos maligo ay dinalaw ko yung baliw na babae sa kusina. Titingnan ko at baka nagyelo na sa kaignorantehan. I didn't wear anything, only my boxer. I won't adjust, she should.

When I went at the kitchen, I saw her standing while ice cream is in her hand. I smirked when she roam my body with her eyes. Wondering what she seen until her eyes pointed at my buddy. She look amazed. Well of course, this is big hahahaha. She walk towards my place and I am stucked when she's caressing my buddy.

'P*ta ang sarap!'

Hindi ko alam kung saan ako hahawak bilang suporta that's why I hold her soft and long hair. Tumingala ito sa'kin at kita sa mata ang galit, pag-aalala at inis.

'What's with that emotion? What does it mean?'

"Kailangan mo ba akong sabunutan?" Tanong nito na may masamang tingin. She even stop of what she's doing. Damn, this innocent girl!

"P-Please" argh! I plead! Why the hell I plead?! That's first time pleading to woman just to f*ck me up. Argh!

"Masyado bang masakit? Aalisin ko ang iyong salawal" sabi nito na ikinabigla ko. Ano bang akala n'ya sa alaga ko?

I nodded as a response. Masyadong masarap ang kamay ng inosenteng ito. Naramdaman kong inaalis n'ya pababa ang garter ng aking boxer. Bumulaga ang aking naninigas at nasasarapang alaga na nakaturo pa sa kan'ya.

"AHHHH" tili n'ya sabay hampas ng aking alaga dahilan para magtatatalon-talon ako sa sakit.

"Argh! Sh*t! F*ck" I cursed while holding my buddy. Sh*t parang kinukuryente ako at halos mamanhid ang kalahating katawan ko. "Damn! Damn! Damn!" Hindi ko na alam kung nasaan ang bwiset at tangang babae. Matapos n'ya kasing hampasin ang alaga ko ay tumakbo s'ya agad.

Umupo ako sa sahig at sinapo ang aking alaga. Inihinahon ko ang aking sarili pati ang nananakit kong ibabang bahagi.

'Talagang papalayasin kita dito. Bwiset kang baliw ka ah'

Ilang minuto pa ang hinintay ko at nang maramdaman kong hindi na iyon gano'n kasakit ay tumayo ako. Paika-ika akong lumabas ng kusina at hinanap ang babae. Tiningnan ko s'ya na nakaupo sa couch. I am about to shout her when I see her shoulders up and down. I walk towards her direction and sit. I found out that she's crying. Ang ulo ay nakapatong sa tuhod habang ang braso ay nakapalibot sa kan'yang ulo.

'Bakit 'to umiiyak?'

"Hey" I called her. She wipe her tears and look at me. Kumikibot-kibot ang kan'yang labi, namumula ang pisngi at noo at ang kan'yang mga mata ay namumula. Mamasa-masa ang kan'yang pisngi. "Bakit ka umiiyak?" I asked. Muling tumulo ang luha n'ya at yumukong ulit. Tiningnan ko s'ya.

'S'ya ang umiiyak eh ako ang nasaktan? May saltik ba s'ya?'

Hinawakan ko s'ya sa balikat.

"Bakit ka ba umiiyak?" I asked again. Tumingin ito sa'kin na umiiyak pa rin.

"K-Kanina, noong nahubad ang salawal mo, tumambad ang malaking ahas. Takot na takot ako dahil hindi pamilyar ang ganoong uri ng ahas sa aming mundo kaya h-hinampas ko iyon. Hindi ko napigilan ang a-aking luha sa pag-agos dahil s-sa takot" napamaang ang aking bibig. Hindi ko alam kung matatawa o maaawa ako sa katangahan n'ya. Ahas? Ahas ang tingin n'ya? P*tang*na! Muli itong yumuko at umiyak nang umiyak.

'Do I laugh or I need to comfort this moron? Pft'

"Sa tanang buhay ko, ngayon lang ako nakakita ng ganoong kapangit na ahas. Lumaki akong hindi mapanghusga dahil sa turo ni Ina pero iyon lang ang maidedeskripsyon ko sa hayop na iyon" sabi nito. Napangisi ako saka ako tumingala sa kisame. Maaga ata akong mababaliw sa babaeng ito. "Hindi ka ba tinutuklaw noon? Nakakatakot s'ya hindi ba?" napatingin ulit ako sa babae. Nakatingin na ito sa akin. Sumeryoso ako saka tiningnan ng mukha n'yang puro luha. Nakakaawa ang katangahan ng babaeng ito.

"Wanna see it again?" Tanong ko.

"Wag mo kong pagsalitaan ng masama Ginoo"

"Hindi. I mean, gusto mo ba ulit makita si Birdy?" Nakangising tanong ko.

"B-Birdy?"

"Yes. Yung kaninang ahas"

"A-Ayoko!" Agad n'yang sigaw.

"Okay okay pero hindi iyon ahas. Birdy ang pangalan ng alaga kong iyon" nakatingin lang s'ya sa'kin. Naniniwala s'ya sa mga sinasabi ko. "Hindi iyon ahas. Inaalagaan ko kasi s'ya kaya lumaki ng gano'n. Wag kang matakot okay" I said with a smile. Huminga ito ng malalim at saka tumingin muli sa boxer ko.

"Natatakot pa rin ako sa kan'ya"

"Magkakasundo kayong dalawa, pangako" nakangisi kong sabi ulit. For unknown reason, I touch her cheeks and caress it. She have a soft and pinkish cheeks. Nakaka-offend nga lang ang pagiging tanga n'ya. "Kain na tayo" aya ko. I stand up and go first at the kitchen.

I look at my ref. I sighed. Puro ice cream, beer, chocolate. Walang gulay or even meat. It's time to have some groceries tomorrow. Isinara ko ang ref at pumunta sa cabinet. I cooked instant noodles and cooked rice. A few moments, I prepare the meal. Inihanda ko ito sa lamesa at saka ako lumabas ng kitchen. I look at the girl who's comfortably laying on the couch. I walk towards her direction and about to wake her up but her innocent and angelic face stop me from doing that. I sit on the tiled-floor. Inalis ko ang nakakalat na hibla ng buhok sa kan'yang mukha at saka ko s'ya pinakatitigan.

"Salamat" napangisi ako dahil nagsasalita pala ito ng tulog. Ang wirdo at kakaiba talaga s'ya. Nakakatanga at nakakatuwa. Abnormal. After seeing the view, I stand and about to walk when I saw a tattoo on her shoulder. It is color red and there's a bow and arrow. At the side of that arrow is an unknown symbols. Hindi pamilyar sa'kin. I ignored it and walk unto the kitchen.

...•••

Prinsesa Atyrrah POV

"Prinsesa," idinilat ko ang aking mata dahil sa maliit na tinig na tumatawag sa akin.

"Aireen" ginusot ko ang aking mata at saka umupo. Kay lambot ng aking higaan katulad sa palasyo. Nanlaki ang aking mata at namilog ang aking bibig dahil sa napagtanto.

'Nasa palasyo na ba ko?'

"Bakit Prinsesa?" Sa halip na tumingin kay Aireen ay inilinga ko ang aking mga mata sa lugar ko. Hindi pamilyar sa akin. "Kung iniisip mong bumalik ka sa palasyo ay nagkakamali ka Prinsesa" napatingin ako kay Aireen. "Ang ginoo kagabi ay binuhat ka't inilagay dito sa kwartong ito" nakangiting aniya.

"Ganoon ba? Ako'y kinabahan" nakahawak pa ko sa aking dibdib.

"Pero Prinsesa,"

"B-Bakit?" Kinakabahan kong tanong dahil sa lungkot at pag-aalala sa naisasatinig ng Acrinim na ito. Isang acrinim si Aireen. Sila'y maliliit na tao na may pakpak. Bawat nilalang sa mundo namin ay mayroong acrinim dahil sila ang gabay namin sa bawat ginagawa. Sila'y mabubuti at tanging hangad ay mabubuti para sa kanilang ginagabayan.

"Ang Hari. Galit na galit siya. Nadamay ang mga Acrañum dahil sa iyong pagkawala. Ang mga kawal ay hindi matigil sa paghahanap sa iyo at ang Prinsesa Atirrah ay ayaw ipaalam kung nasaan ka k-kahit pa, sinasaktan na siya ng kan'yang kaisang-dibdib" tumigil sa pagpagaspas ng kan'yang pulang pakpak si Aireen at pumatong sa aking balikat. "Kawawa ang iyong kapatid Prinsesa ngunit tinitiis niya para lang ikaw ay malayo sa mundong iyon"

"Aireen, alam mong hindi ko kaya ang pinagagawa ni Ama ngunit kailangan ko na yatang bumalik sa ating mundo. Ayokong masaktan si Ate Atirrah nang dahil lang sa akin"

"Masamang balita rin ang aking dala Prinsesa" tumingin ako sa kan'ya. "Ang Reyna, itinago niya ang susi papunta dito sa mundo ng mga tao. Hindi ko malaman kung anong iniisip at binabalak ng Reyna ngunit ako'y kinukutuban na masama ang kaniyang hangad"

"Dahil ganoon talaga ang Reyna" hinawakan ko ang pandeha ng aking kwintas na bigay ni Ina. "Kahit anong pilit naming maging mabuti sa kan'ya, sakim talaga siya. Gumagawa siya ng paraan para magalit si Ama sa amin. Kaya nga ganoon ang sinapit ni Prinsesa Atirrah ay dahil sa kaniya na nais n'ya rin gawin sa akin ngunit hindi pumayag ang aking kapatid" tumulo ang aking luha. Hindi ko lubos maisip na mangyayari ito sa amin. Noong bata ako'y puro saya ang ipinaranas ni Ama sa amin ngunit naging mahigpit ang aking Ama nang mag-dalaga kami at maging kaisang-dibdib n'ya ang reyna. Ang reyna'ng sakim at walang ibang ginawa kung hindi ang pahirapan kami. Masama siya nang sobra. Ang limitasyon ng aking pasens'ya ay kan'ya nang naabot at oras na hindi ko na mapigil pa ito ay hindi ko alam ang aking magagawa.

Tumingin ako sa pinto nang may kumatok. Agad lumipad patungong pandeha ang aking acrinim. Doon s'ya nagkukubli. Doon ang kaniyang tirahan. Pumasok ang ginoong may ahas. Nakasuot na ito ng salawal at nakatingin sa akin.

"Good Morning" nagsalubong ang aking kilay dahil sa sinabi n'ya. Palagi nalang n'ya ko pinagsasalitaan ng masama. "I mean, Magandang Umaga" napangiti ako nang malaki. Pansamantalang kinalilimutan ang nagyayari sa aming mundo.

"Magandang Umaga Ginoo" bati ko rin sa kan'ya.

"Here. Maligo ka na muna. Aalis tayo" inabot n'ya sa akin ang isang pulang kamiseta. Kay bait niya talaga.

"Maraming Salamat. Nawa'y kunin ka agad ng Dakilang Hari" nakangiti kong sabi dahil iyon ang sinasabi sa amin kapag napakabuti ng isang nilalang. Sumimangot ito.

"Ano? Pinapatay mo ba ko?"

"Ha? Hindi ah"

"Anong ibig mong sabihin sa kunin na sana ako ng Dakilang Hari kung gano'n?" Nakahalukipkip nitong tanong habang ang isang kilay ay nakataas.

"Sinasabi sa amin iyon kapag madaming nagawang mabuti ang isang nilalang. Sana kunin na sila ng Dakilang Hari upang hindi na sila mahirapan sa mundo, gano'n" lalo itong sumimangot habang ako'y inosenteng nakatingin sa kan'ya.

"Bahala ka nga d'yan. Bwiset ka! Moron! Panira ka ng umaga!" Tuloy-tuloy nitong turan saka marahas na isinara ang pinto pagkalabas niya.

"Kay wirdo ng mga tao" bulong ko sabay tingin sa bigay niyang kamiseta. Tumayo ako at doon ko lang namalayang nakasuot pa rin ako ng trahe de boda. Napailing nalang ako. "Buti nalang at maganda ang kaniyang loob" sabi ko at tumungo sa banyo.