“Teka, kaya ba nandito yung current girlfriend ng ex mo, kasi magkasama kayo sa iisang shoot?” tanong sa akin ni Felize.
Kibit-balikat naman ang sinagot ko sa kaniya. Hindi ko naman kasi alam. Hindi ko nga akalaing magkikita kami nito. I thought it would be me and the photographer. Pero nang makita ko si Ellaine naramdaman ko agad na hindi pala ako ang importanteng tao ngayong araw rito kundi siya. Siyempre, bukod sa isa siyang modelo, artista rin siya. Kilala ng mga tao. Mas kilala sa akin. Sino ba naman ako kumpara sa kaniya?
Pagkarating namin sa floor kung saan magaganap ang shoot, nakita namin ang dalawang kasama ni Ellaine kanina sa labas ng studio. Nang makita kami nito ay agad itong ngumiti at lumapit sa akin. Bakas ang excitement sa kanilang mga mata habang hawak ang kani-kanilang mga cellphone.
“Miss Leah, puwede po bang pa-picture? Grabe, idol ko po talaga kayo. Ang ganda-ganda po ninyo.”
Ngumiti ako sa kani
Bahagya akong napaatras nang humakbang pa siya palapit sa akin. “Hindi mo ba nakikita? This is a women’s comfort room. Bakit ka nandito? Lumabas ka nga!” My voice is low pero mariin ang pagkakabanggit ko ng bawat salita. Imbes na mahiya siya sa ginawa niya, pinagtaasan niya lang ako ng kilay na wari ba’y enjoy na enjoy siya na nakikitang kinakabahan ako. “What happened to you a while ago, Leah? You seemed fine when I wasn’t inside the room. Bakit noong dumating ako, bigla ka nalang nawala sa focus?” Naningkit ang aking mga mata. “Excuse me? Sinasabi mo bang dahil sa’yo kung bakit panay ang pagkakamali ko kanina?” He smirked and nodded. Nilagay niya pa ang kaniyang dalawang kamay sa kaniyang kamay sa kaniyang bulsa at tumayo nang maayos. “Bakit, hindi ba?” Nang marinig ko ang sagot niya ay natawa ako. “Masyado ka ring bilib sa sarili mo, ano? Hindi ba puwedeng masama lang talaga ang pakiramdam ko k
“Ano ulit iyong sinabi mo? Nabibingi yata ako,” nagawa kong itanong iyon habang naglalakad palapit sa kaniya.Nginisihan ko pa siya.“Are you kidding me? Paano mo nasasabi iyan sa harap ng pamilya ko?”Hindi man lang ba siya nahihiya sa mga magulang ko? Is he playing with me?Nang tumayo siya ay seryoso ko siyang tiningnan nang diretso sa kaniyang mga mata. I studied his expression. He seemed joking. He’s aura and expressions are both serious. Teka-teka nga, anong nangyayari rito? In the very first place bakit siya narito sa bahay namin, kaharap ang mga magulang ko at ngayon sinasabihan niya akong kailangan ko siyang pakasalan?“Oh, come on, Leah. Kailangan pa ba nating itago ito? Nag-usap tayo hindi ba, ang sabi mo, hahanap ka lang ng tiyempo. Ang sabi mo, sasabihin mo sa kanila na… na buntis ka. At ako ang ama ng batang dinadala mo.”Parang nag-lag bigla ang utak ko nang marini
Habang nasa biyahe kami ay pareho kaming walang imikan ni Leander. Sa totoo lang, ito ang magandang pagkakataon sana para kausapin ko siya. Para magalit at pagsalitaan siya ng kung ano-ano. Pero pinigilan ko ang sarili ko. Ang atensiyon ko ay nasa labas ng sasakyan. Sa mga building na nadadaanan ng kaniyang tumatakbong sasakyan.“Hindi mo ba ako kakausapin?” tanong niya habang nagmamaneho.Hindi ako lumingon sa kaniya. Hindi rin ako nagsalita. Nanatili akong nakatingin sa labas ng sasakyan. Kunwari ay wala akong narinig.“Leah, are you mad at me?”I wanted to scoff. I wanted to shout at him. Is he really that insensitive? Kung hindi ako galit ngayon, ano kaya ang tingin niya sa akin, masaya? I swallowed the bile in my throat. Kung noon, okay sa akin at may kilig pa akong nararamdaman kapag kasama ko siya, ngayon hindi ko na alam. Puro galit at sama na yata ng loob ang nararamdaman ko para sa kaniya.Pinark niya
R-18Napatitig ako sa kaniya at napalunok nang rumehistro sa utak ko ang kaniyang sinabi.Make love? It’s the same with sex, isn’t it? Kaya ko ba iyon? Can I do it right now with him? Tama bang desisyon kung papayag ako sa sinasabi niya. Hindi ko alam kung anong isasagot ko. I was hesitant to answer because I’m worried of what might happen after this.Hinawakan niya ang aking pisngi. Muli akong napatingin sa kaniyang mga mata. His eyes and facial expressions are begging me.“Please, Leah. Just this once. Just this once pagbigyan mo ako. Just this once, lower your boundaries, remove all the inhibitions you have in mind. Just focus on me, on us.”Sa tuwing tatama ang kaniyang hininga sa aking pisngi, ang epekto niyon ay ang panghihina ng aking tuhod. Nakaupo na kami sa sahig ngayon. Malamig ang tiles, nararamdaman ng talampakan ko ang lamig niyon pero balewala ito sa akin. My body is warm and I don&rsquo
R-18Nagising ako nang maramdaman may gumalaw sa aking tabi. Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata at bumaling sa taong nasa tabi ko. Kinusot ko pa ang aking mga mata para malinaw kong makita ang hitsura nito.Nang makita ko kung gaano kalapit ang mukha ni Leander sa akin ay agad na nanlaki ang mga mata ko. What the hell?! Babalikwas sana ako nang bangon, ang kaso ay tulog na tulog ito at ang isang kamay na nakadantay pa sa beywang ko. Sigurado akong kapag gumalaw ako ay magigising siya. Nakabalot ng kumot ang aming katawan. Nang sinilip ko ang katawan ko sa ilalim ng kumot ay halos mapamura ako.Wala akong kahit anong suot na damit! Talagang hubad ang katawan ko. Ganoon din siya. Nang marahan siyang gumalaw ay saktong naramdaman kong may tumamang kung ano sa bandang puwetan ko. Nag-init agad ang aking pisngi nang mapagtanto kung ano iyon.Ibinaon pa niya ang kaniyang mukha sa leeg ko at hinigpitan ang yakap sa akin.
Napatayo ako sa kinauupuan ko habang patuloy pa rin sa pagche-check ng mga social media accounts ko. Ang daming messages and most of it are congratulatory messages. I was about to type my reply to Felize’s message nang biglang nag-shut down ang phone ko.“This is not good,” I said. Nataranta akong kinuha ang charger ng phone ko sa aking duffel bag.Tiniis ko ang hapdi ng aking pagkababae para lang marating agad ang electrical socket. Kailangan kong mag-charge. Kailangan kong replyan ang mga mensahe roon.Nagulat ako nang hawakan ako ni Leander sa braso at mabilis na kinuha ang phone at charger sa kamay ko. Siya na ang lumapit sa socket at sinaksak doon. Noon ko lang napansin na naka-boxers lang siya.“Wear something,” utos ko sa kaniya. Muntik pa nga akong mautal.He smirked.“I’m wearing something, Leah. Look, I’m wearing my boxers.”Iniwas ko ang tingin sa kan
“Kumain ka na,” sambit niya pagkalapag ng pagkaing niluto niya sa lamesa. Kagat ko ang aking ibabang labi habang nakatingin sa pagkaing nasa harapan ko. Fried rice iyon at omelet.Nag-angat ako nang tingin kay Leander na abala sa pagpapalaman ng sliced bread.“Gusto kong umuwi, Leander.”He nodded. “Ihahatid kita sa inyo kapag tapos ka nang kumain,” tipid niyang sagot bago nagtungo sa fridge para kumuha ng malamig na tubig.He was quiet while doing everything. Tanging yabag lang ng kaniyang paa ang maririnig sa buong kusina. After finishing what he’s doing, umupo na siya sa upuan na kaharap ng sa akin.“Hindi mo pa rin ginagalaw ang pagkain mo. Ayaw mo ba? Wala kang gana?” nag-aalalang tanong niya.Hindi ako sumagot. Naalala ko ang mga magulang ko at kapatid ko. Si Felize at Liam. Liam and I already planned what will happened to the both of us in the US when we g
“Mahal mo ba talaga ang lalaking iyon?”Nakagat ko ang aking ibabang labi nang marinig ang unang tanong sa akin ni Papa. Ang buong akala ko ay magsasabi siya ng masasakit na salita laban kay Leander. I remembered his face a while ago. Sa unang beses ay nakita ko siyang magalit nang ganoon. Kahit noong namatay ang kapatid kong si Chase, hindi siya nagalit nang ganoon kalala. Si Papa na yata ang pinaka-understanding na taong kilala ko. Totoo pala ang kasabihan na ang mababait, kapag nagalit ay sobra.Naiintindihan ko naman kung bakit ganoon ang kaniyang reaksiyon. Pakiramdam niya ay ginawa siyang tanga.“Mahal mo ba si Leander, Leah?”Humugot ako ng malalim na hininga at pinakawalan ito. Bumaling ako kay Papa at marahang tumango.“Sa tingin ko naman po, mahal ko siya.”I gave Papa as small smile.“Huwag ho kayo sanang magalit sa akin dahil nagsabi ako ng totoo. Mahal ko si Le
Magkasabay kaming naglakad ni Liam patungo sa kusina. Tahimik lang siya habang naglalakad. Pagkapasok namin sa loob, agad na tumayo si Felize. “Kuya, gusto mo bang kumain?” alanganing tanong ni Felize sa kaniya. Kay Leander unang dumapo ang tingin ni Liam. He gave him a light nod before looking at my parents. Lumapit siya sa mga ito at nagmano sa mga magulang ko. Dumaan din siya sa likuran ng mga kapatid ko para tapikin ang mga balikat ng mga ito. “Kuya, kumain ka na ba? Sumabay ka na sa amin. May isa pang bakanteng upuan oh. Mukhang nakatadhana talaga para sa’yo.” Tipid na ngumiti si Liam sa mga kapatid ko at tumango. Marahan siyang naglakad patungo sa bakanteng upuan saka umupo rito. Nakasunod lang ang tingin ko sa kaniya, pinagmamasdan ang reaksiyon at galaw niya. Baka kasi napipilitan lang siya. “Mabuti naman at naisipan mo nang dumalaw rito, William,” sambit ni Mama sa kaniya. Simpleng ngiti lang ang isinagot ni Lia
“Kumusta ka?”Ngumiti ako sa unang tanong niya sa akin. Pagkatapos naming mamili, nagtungo kaming dalawa ni Felize sa isang malapit na fast food chain. I felt the awkwardness the moment we sat on the chair. Nang magkatinginan kami kanina ay sabay pa kaming umiwas nang tingin sa isa’t-isa. I thought she won’t speak at all. But here she is, asking me if how am I.“Sa tingin ko, okay naman ako.”Napansin ko ang pagtaas ng isang kilay niya sa sinabi ko. I knew she would react that way.“Leah, I…” she trailed off.Yumuko siya. Nararamdaman kong nag-aalangan pa siyang magsalita kaya hinintay ko siya. That’s what I’m good at. Waiting.“Leah, I want to say sorry for the things I’ve done to you in the past months. For not listening to you. For shoving you off. For not showing up whenever you’re at our house.”I keep on listening.&ld
“How are you feeling?” tanong ni Leander pagkatapos niya akong abutan ng isang basong tubig.Halos sabay lang kami nakauwi ng kaniyang condo. And as expected, maraming nakaabang na press sa labas ng building. Hindi ko alam kung anong gagawin ko kanina. Sa totoo lang, takot ang nanaig sa akin. Wala akong ibang problema. Kung masira man ako sa tao, ayos lang iyon. Huwag lang sana madamay ang pamilya ko at ibang tao na malalapit sa akin.The moment the news come out, mabilis akong nagtungo sa bahay namin. Walang pasok ang mga kapatid ko noong araw na iyon, hindi rin pumunta ang mga magulang ko sa palengke para magtinda. Pagpasok ko sa loob ng bahay, mabilis akong sinalubong ng mga kapatid ko at yumakap sa akin. They know that the circulating wrong information on the internet could give me a huge backlash. Honestly, it doesn’t matter to me anymore. What I want to know if they’re mad at me. Natatakot ako na baka magalit sa akin ang mga
“Pinayagan ka niyang tawagin siyang Papa?” hindi makapaniwalang tanong ko kay Leander pagpasok namin sa kaniyang condo. Nilingon niya ako, tipid siyang ngumiti bago tumango nang marahan.“Paano mo iyon ginawa?”Nagkibit-balikat naman siya.“He asked me few questions. I answered him with all honesty. That’s it.”Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. I don’t believe him. Kilala ko si Papa. Hindi iyon ganoon. Bata pa lang ako, ang sabi niya sa akin, lahat ng lalaking manliligaw sa akin ay dadaan sa mahigpit niyang pagbubusi. Kaya nga si Liam lang ang nakapasa sa standards niya. Dahil si Liam ay matagal niya nang kilala.“Kidding aside. Tinanong niya kung may plano ba akong pakasalan ka at sinabi kong oo.”My eyes widened in his revelation. Lumapit ako sa kaniya at inis na hinampas siya sa balikat. Napa-aray naman siya. Mabilis siyang umatras palayo sa akin pero sinundan ko s
Matagal akong natulala sa sinabi ni Felize. Kung hindi pa lumapit sa akin si Mama para hawakan ang braso ko at tanungin kung ayos lang ba ako, ay hindi ako matatauhan.“Anak, totoo ba ‘yong narinig namin? Totoo bang hindi ka na tutuloy sa America?”Nang bumaling ako sa pintuan ng aking kuwarto ay nakita kong naroon si Papa at ang dalawa kong kapatid na nakatanaw sa akin mula sa labas.“Ma, puwede po bang mamaya ko na kayo kausapin? Uunahin ko lang po muna si Felize. Kung ayos lang po iyon sa inyo?” pakiusap ko sa kaniya.Nang makita kong tumango si Mama, mabilis akong naglakad palabas ng bahay. Hahabulin ko si Felize. Kakausapin ko siya at ipaiintindi ko sa kaniya ang lahat.Paglabas ko sa gate ng aming bakuran, tumakbo na ako patungo sa kaniya. Mabilis ang kaniyang mga hakbang.“Felize!” pagtawag ko sa kaniyang pangalan. Huminto siya sandali at bumaling sa akin.Nang makita niya
“Leah, hindi naman sa nangingialam ako sa mga desisyon mo, pero sigurado ka na ba sa mga gusto mong mangyari sa buhay mo? Nakausap mo na ba si Liam? Hindi ba parang masyado namang mabilis ang ginawa mong pag-ca-cancel sa plano niyo na magtrabaho sa America? Have you considered Kuya Liam’s reaction before you ended up with this decision?”Humugot ako ng malalim na hininga bago humarap kay Felize. Kasalukuyan akong nasa aking kuwarto, nag-aayos ng mga gamit ko. Kauuwi lang namin ni Leander galing sa El Nido. Mas napaaga kumpara sa plano naming mag-iisang linggo kami roon. Parang kahapon lang ay nakaharap namin ang kaniyang ama. Tapos ngayon, narito na ulit kami sa Metro Manila. Our decision going back to the city in no time happened last night. Halos hindi rin kaming nakatulog dalawa ni Leander dahil sa dami naming pinag-usapan. Tungkol sa pagiging CEO niya ng kumpanya na pag-aari ng kaniyang ama. At tungkol sa pag-alis ko papuntang America.
Kinabukasan nang magising ako ay agad kong napansing wala sa tabi ko si Leander. Hindi ko mawari sa aking sarili kung bakit ako nakaramdam ng kaba. Agad akong bumangon sa kama at nagtungo sa kitchenette pero wala siya roon. Wala rin siya sa shower room at lalong wala sa balcony.Ilang beses kong inikot ang buong suite pero wala talaga siya. Gustong-gusto ko nang lumabas sa suite para hanapin siya, pero bago ko ginawa iyon ay naghilamos muna ako at nagsipilyo. Nagpalit na rin ako ng damit. Mas conservative ang pananamit ko ngayon kaysa sa mga nakalipas na araw.I’m wearing one of his shirts and a denim tokong the reaches the middle of my knees.The first place that I went to is in the gym. Naisip ko, baka nag-g gym siya. Pero wala siya roon. The next place I went was the play area, still there is no sign of him being there. Bigla ko namang naalala ang Misto. Right. Maybe he is there, having chitchats with his cousin, Vin.Nasa bun
Isang marahang katok sa labas ng suite na tinutuluyan namin ang kumuha sa aming atensiyon. Nagkatinginan kami saglit ni Leander. Mayamaya ay bumuntong-hininga siya.“Sino ba itong istorbo?” naiinis na sambit niya. Tinawanan ko siya sa kaniyang reaksiyon. Normally, hindi talaga mainitin ang ulo niya. Pero ngayon, kitang-kita sa kaniyang hitsura na nainis siya.“Hey, love birds. It’s time to go outside of your nest and feel the beach air.”Nang marinig ko ang boses ni Vin ay agad akong napatayo sa kama at napatakbo patungo kay Leander. Sa likuran niya ako pumuwesto dahil wala akong suot na bra at the moment. I held Leander’s arm. Naramdaman ko naman ang pagharang niya sa akin. He’s covering my body so that Vin won’t see it.“So possessive,” pang-aasar nito sa kaniya. Inirapan niya naman ang kaniyang pinsan.“I’m just protecting my girl.”Vin nodde
Maganda ang buong kuwarto. Halos pinagsamang laki ito ng tatlong kuwarto namin sa bahay. Mayroong balcony sa labas. Nang magtungo ako sa banyo, nakita ko ang bathtub at ang shower room. Grabe, siguro yung gastos dito ni Leander ay kasing laki na ng tatlong buwan na trabaho ko.“Bakit naman ganito kalaking kuwarto ang kinuha mo? Dalawa lang naman tayo. Ang lawak ng espasyo, oh.”He smiled at me and put both of his hands on my shoulder.“Hindi ba sabi ko huwag mo nang problemahin kung magkano ang ibinayad ko rito. Bakasyon ito, Leah. Bakasyon natin. Mas gusto ko kampante ka. Gusto ko mae-enjoy mo ang paligid, kabilang ang kuwarto na tutuluyan natin.”“Kaya ganito kalaki ang kinuha mong kuwarto para makampante ako? Seryoso ka bas a sinasabi mo? You know I—”Napahinto ako sa pagsasalita nang halikan niya ako sa labi. Binigyan niya ako ng isang marahang halik bago mabilis na lumayo sa akin.