"Kailangan talaga sabihin full name ko ha, Sandy? Problemado na nga ako oh!"
"Oh, chill lang. Ikaw kasi eh. Nag-aalala lang din ako sa'yo."
"Sandy, malulusutan ko ito kung sakali mang may mabuo dahil sa nangyari kagabi," sambit ko para mabawasan man lang ang pag-aalala niya sa mga posibleng mangyari. "Sana kasi pinigilan niyo ako kagabi para hindi na natuloy ang nangyari."
"Mahirap ka kayang pigilan. Okay na iyon. Handa naman akong maging ninong ng baby eh," pangiti-ngiting sambit ni Sai. Si Sandy sobrang concern sa akin samantalang itong si Sai nakukuha pang mang-asar. May saltik talaga siya minsan! He is getting into my nerves!
"Sige lang, Sai. Ninong-ninong ka riyan! Magkatotoo lang talaga iyon, malalagot ka talaga sa akin! Kilala niyo ba ang babae? Anong pangalan niya? What she looks like? Is she mukhang tao rin ba?"
"Si" Naputol ang sasabihin ni Sandy dahil tinakpan ni Sai ang bibig nito gamit ang dalawang kamay niya.
Napakabaluga talaga ni Sai. Arghhh!"Secret yiii! Hahaha lagot ka kapag nabuntis iyon. Lagot ka sa daddy at mommy mo. Magiging grandparents na sila kapag nagkataon hahaha! Plus, magkaka-baby ka na agad at sa babaeng hindi mo pa mahal haha. Opsss, another plus, plus sa babaeng hindi mo kilala wahaha!" Ang sarap hambalusin ng tsinelas itong si Sai, walang saysay mga sinasabi niya! Nambu-bwisit lang talaga siya! Iniinis niya talaga ako sa mga sinasabi niyang nonsense! Hindi niya pa rin tinatanggal ang kamay niya sa bibig ni Sandy.
Ewww, kadiri talaga.
"Lumabas ka nalang, Sai! Iwan mo rito si Sandy. Hindi iyan pakiusap, utos iyan!"
"Opsss! That can't be. Tara na, Baby Sandy. Mamaya lang magiging daddy ka na, Cloud! Aren't you so excited ha? Kami kasi excited na haha!" Tatawa-tawa pa siya habang papalabas sa room ko at nakatakip pa rin ang kamay niya sa bibig ni Sandy. Lumabas na nga siya pero isinama niya si Sandy.
Baluga talaga!"Huwag kang magpapakita sa akin, Sai!" Pinanood ko nalang silang lumayo, wala akong magawa para malaman ang pangalan ng babaeng iyon. Hindi ko naman puwedeng bugbugin si Sai dahil kaibigan ko siya saka hindi naman ako nambubugbog.
"I dunno what to do now!"
Ipipikit ko nalang muli ang aking mga mata, aasang panaginip lang ang lahat. Pero hindi eh. Totoo ito!GARA'S POV
Isang buwan na ang nakalipas mula nang naka-encounter ko ang lalaking suplado na iyon sa Mall, luckily, hindi ko na siya nakasagupang muli, buti nalang talaga at nakikisama ang tadhana sa akin. Hindi na rin ako bumalik doon sa coffee shop dahil baka makita ko lang siya roon, baka mainis lang ako, at baka masira lang ang maganda kong araw dahil sa nakakainis niyang pagmumukha.
Medyo mas guwapo lang naman siya kay Tary, kunting lamang lang naman.Hay naku! Bakit ba siya ang topic ko? Erase-erase.
Boring.
Boredom loves me and that is a fact. Kaya madalas ay nakaka-isip ako ng mga kalokohang swak.
Hindi pa rin nagpaparamdam si Tary, sobrang busy niya siguro sa America at nag-aaral nang mabuti. Law kasi ang kinuha niyang course kaya ang tagal pa bago siya gum-graduate samantalang ako ay naka-graduate na last year at about business ang course ko dahil kailangan ko raw iyon sabi nila mommy at daddy. May isang business na ako, ang flower shop business. I love plants kasi.I and Tary met when I was in first year college pero sa magkaibang school kami nag-aaral, nagkikita lang kami after class o kaya kapag walang pasok sa school. Kilala siya nila mommy at daddy.
Sobrang tiyaga niyang manligaw kaya after a year ay sinagot ko na siya. Alam kong mabuti siyang tao kaya hindi ko na rin pinatagal ang panliligaw niya sa akin at saka kapag mahal mo ang isang tao ay hindi mo na kailangan pang patagalin bago mo siya sagutin dahil along the process na kapag kayo na ay mas makikilala mo siya at mas maaga mong malalaman kung paano siya as a boyfriend at kung paano siya mag-handle ng isang relationship.Lucky I am dahil maayos mag-handle ng relationship si Tary, medyo pumalya lang siya simula nang umalis siya rito sa Pilipinas at pumunta sa America. Mas bumilib pa ako sa kaniya dahil ni minsan ay hindi niya ako inaya na gumawa ng kababalaghan kaya hanggang ngayon ay wala pa ring nangyayari sa amin at tunay ngang ako ay virg*n pa hanggang ngayon. Alam niya rin kasi na ang gusto ko ay after kasal nalang bago gawin iyon.
Patience is a virtue dapat pagdating sa bagay na iyon, no need to rush.
Kung mahal ka talaga ay maghihintay siya sa tamang panahon at hindi siya ang magsasabi ng sarili niyang tamang panahon.He is a simple man with big dreams and hopes. Though may kaya sa buhay ay gusto niya pa ring makapagtapos ng pag-aaral at maging lawyer someday. Kung ide-describe ko si Tary as a boyfriend ay isa siyang conservative na boyfriend dahil pagbabawalan ka talaga niyang mag-suot ng mga maiikli at magtatampo siya kapag hindi ka sumunod sa utos niya na para rin sa ikabubuti mo. Ingat na ingat siya palagi sa akin, para niya na akong baby.
Pakiramdam ko talaga ay baby niya ako dahil lagi niyang pinaparamdam sa akin na ang special ko at mahal na mahal niya ako. Kaya sobrang lungkot ko talaga ngayon dahil hindi siya nagre-reply sa mga chats at texts ko. Hindi niya rin sinasagot ang mga tawag ko. Sobrang busy niya ba talaga? O baka naman...
Hindi-hindi! Bawal kong isipin iyon.
Alam kong faithful siya sa akin at hindi siya gagawa nang ikasisira ng relasyon namin. Hindi ko muna iisipin iyon.
Ano kaya ang puwedeng gawin?
Kinuha ko ang cellphone ko na nakapatong sa study table ko at binuksan ang Messenger.
"It is prank time hahaha!"
Magsi-send ako ng isang message sa random guys na hindi ko friends sa F******k o sa Messenger, mag-iisip lang ako ng first name at kapag may mga accounts na lumabas base sa first name na naisip ko ay sa kanila ko na isi-send ang prank message ko.
Sino kaya? Ano kayang name? Marcus kaya? Ay, ang common na!
Derec? Peter? Kenneth? William? Willy? Josh? Joshua? Carl? Charlie? Keith? Larry? Peter? Liam? Daniel? Sam? Kian? Kurt? Carlo? Carlito? Hindi ko type mga names na naisip ko. Gusto ko sana iyong medyo unique at cool. Sumilip ako sa labas ng bahay namin at tumingala sa langit kasabay ng paguhit ng isang matamis na ngiti sa aking mga labi. Clouds! Clouds give me hopes whenever I am looking at them. They bring positivity to me at sobrang nakagagaan sa pakiramdam kapag tinitignan ko sila kaya madalas talaga akong tumititig sa kanila kapag wala akong magawa o kaya kahit may pupuntahan ako ay hindi ko nakalilimutang tumingala sa langit at pagmasdan ang kanilang natatanging kagandahan. Bigla nalang akong mapapangiti kapag nakikita sila. In fact, I am smiling right now because of them at mas gumaan ang pakiramdam ko dahil napagmasdan ko sila ngayon. Tama-tama. Cloud nga! Sa Messenger lang ako magse-search ng mga names. Ta-type ko na. C Cl Clo Clou Cloud Loading... Dean Cloud Gozon Cloud Smith Cloud Mendes Cloud P. Bautista Aha! Sa kanila ko isi-send tutal apat lang din naman sila hahaha. Sa kanilang apat ay may mas kapansin-pansin, si Cloud Mendes. Lakas maka-profile picture ng abs! Feeling may abs HAHA! Let us compose a message na! Paano kaya, e-English ko kaya o Filipino language nalang ang gagamitin kong medium? Sa Filipino nalang! I sent the prank message after composing it. Gonna wait for their replies nalang hahaha! Magbabasa muna ako sa W*****d offline para malibang ko man lang ang sarili ko at for sure naman na hindi agad makapagre-reply ang mga lalaking iyon. Ano kaya ang magandang basahin?Hmmm, ano kaya?
Itutuloy ko nalang iyong binabasa kong about fairy tales. Nagsimula na akong magbasa pero parang gusto ko nalang manood nalang sa YouTube ng mga vlogs ng favorite couple ko waaa! Pero bawal mag-name drop.Saktong pag-connect ko sa WiFi ay may nag-pop up na chat head. Si Cloud P. Bautista?
Agad kong binuksan ang message para mabasa ang reply niya.
Cloud P. Bautista You're not friends on F******k9:24 PM
"Hoy, lalaki! Ikaw na lalaki ka talaga ha! Alam mo bang nabuntis mo ako ha? Isang beses lang pero nabuo. May nabuo! Harapin mo ang responsibilities mo sa amin ng anak mo! Kailangan mo itong panagutan dahil itatakwil ako ni daddy pati na rin ang anak mo, gusto mo ba iyon ha?!"
9:30 PM
"KuNg waLa kAng magaWa matulog Ka! 😠😧" Lumaki mata ko nang mabasa ko ang reply niya. Masiyado niya namang sineryoso HAHA.9:32 PM
'Luh, prank lang po. Chill lang ho kayo, kuya." Nang na-send ko na ang message ay na-seen niya agad. Naku, g na g siguro itong siya kuya HAHA.9:34 PM
"KaHit Anong saBihin Mo wAla aKong pakiAlam! 👎👊"You cannot reply to this conversation.
What? He blocked me? He blocked me on Messenger nga. Sobrang sensitive niya naman, prank lang naman iyon. Sabagay, hindi ko naman madidiktahan ang mararamdam niya kaya naiintindihan ko siya.
Pero one down HAHAHA!
Ilang segundo lang ang nakalipas at nakatanggap na naman ako ng panibagong reply mula kay... Galing kay Mr. Abs? Galing kay Cloud Mendes.
Cloud Mendes You're not friends on F******k 9:23 PM "Hoy, lalaki! Ikaw na lalaki ka talaga ha! Alam mo bang nabuntis mo ako ha? Isang beses lang pero nabuo. May nabuo! Harapin mo ang responsibilities mo sa amin ng anak mo! Kailangan mo itong panagutan dahil itatakwil ako ni daddy pati na rin ang anak mo, gusto mo ba iyon ha?!"9:33 PM "Sabihin mo nga kung paano kita nabuntis! Bilis!" Tse! Seryoso ba siya sa reply niya? Luh, baka nga nakabuntis siya! Lagot ka sa akin ngayon haha. I will use this opportunity to make my prank a successful one dahil iyon naman dapat ang ending ng prank eh, dapat maging successful.9:39 PM "Sa bar. Sa bar nagsimula ang lahat then dinala mo ako sa hotel at siyempre may nangyari sa atin kaya nga ako nabuntis. Lasing na lasing ka na nga that time! You don't have the right to just walk away from your baby... from our baby!"Mabilis kong pinindot ang send button pagkatapos ko i-type ang reply ko sa kaniya. Mukhang bossy siyang tao kaya mas hindi ako na-gu
Cloud's Point of View I was busy reading the sales and forecast report of the coffee shop when I decided to visit my Messenger to see if there were some messages from some clidents of our other businesses kanina. There was a message request so I opened it casually. And the content shocked me to the Moon and back!"What the h*ck, dude?" bigla kong nasambit.Ang laman pa naman ng message ay ito: "Hoy, lalaki! Ikaw na lalaki ka talaga ha! Alam mo bang nabuntis mo ako ha? Isang beses lang pero nabuo. May nabuo! Harapin mo ang responsibilities mo sa amin ng anak mo! Kailangan mo itong panagutan dahil itatakwil ako ni daddy pati na rin ang anak mo, gusto mo ba iyon ha?!"Talagang napanganga ako sa nabasa ko at sobrang hindi ako makapaniwala. Ang una kong tanong sa isip ko ay kung siya ba ang babaeng tinutukoy ni Sai at Sandy na nakasama ko sa hotel last time na nalasing ako. Yes, tama ang nabasa niyo dahil hindi pa ako umiinom ulit matapos ang gabing iyon, ang kasumpa-sumpang gabing iyon.H
Bago ako mag-breakfast ay nag-send ako ng message kay Mr. Abs na huwag na huwag siyang aalis sa meeting place habang hindi pa kami dumarating dahil magagalit talaga si daddy sa kaniya. Siguradong nakabusangot ang mukha niya after niyang mabasa ang content ng message ko hahaha! Narito na ako malapit sa Mi Amore Coffee Shop dahil 7:00 a.m. na pero nagtatago ako para hindi agad ako makita ng supladong iyon kapag dumating na siya. Ang plano ko kasi ay pag-antayin siya muna. After two hours bago ako magpapakita sa kaniya. Let us see kung ano ang gagawin niya, kung kaya niya bang mag-antay kahit na walang kasiguraduhan o aalis nalang siya dahil pakiramdam niya ay wala namang pakialam sa kaniya ang taong nakipagkasundo sa kaniya. Ano raw, self? Ang gulo mo rin eh. Akala ko ba bawal ma-late? Hindi ko pa nasisilayan ang anino niya ah. Sa meet up may batas, bawal ma-late. Sus, bigay-bigay siya ng time tapos siya pala itong mali-late ngayon. Filipino time pa more. Ten minutes late na siya.
"You know what hindi ko alam kung bakit ikaw pa ang nabuntis ko at hindi ka lang pala OA, mataray ka pa," pagsu-suplado niya. Napakasuplado talaga ng buwis*t na lalaking ito. Buti nalang walang nakakarinig sa amin dito dahil kami-kami lang ang nandito sa coffee shop ngayon. Pinaalis niya muna ang mga staffs at ang ibang nandito kanina pero narinig nila ang unang pag-uusap nitong si Mr. Abs at ni tito. "Siya nga pala, this coffee shop is mine kaya huwag kang magtaka kung bakit tayo lang ang nandito ngayon at kung bakit napaalis ko sila kanina." Ang yabang din? Ede wow? Clap-clap? Pero maganda talaga ang coffee shop na ito. May mga fresh flower dito sa loob at environment friendly ang ibang gamit nila rito, gumagamit sila ng wooden spoons kaysa sa stainless or plastic spoons. Nagsi-sell din sila ng mga smoothie, tea, cake, cupcake, sandwich, etc. "Wala akong pakialam kung bakit hindi mo alam kung bakit ako ang nabuntis mo kahit maraming chixxx diyan sa tabi-tabi. Opsss! Kasalanan ko
CLOUD'S POV"Bakit ba kasi papakasalan ang lumabas sa bibig ko kanina?! Bakit kasi iyon ang nasabi ko?"Kainis naman kasi na-pressure ako roon sa daddy ng babaeng iyon, grabe rin kasi ang facial expression ng daddy niya kanina dahil parang mangangain ng buhay. Isa pa iyong nakakairitang babaeng iyon! Akala niya ba panalo na siya? Mali siya dahil nagsisimula palang ang laban at asahan niyang hindi ako magiging mabait sa kaniya. Pasalamat siya dahil sinabihan ko ang mga staffs ko na maging mabait sa kaniya. Nakauwi na ako sa bahay, nasa kuwarto ako ngayon specifically, at nag-iisip kung paano ko papakasalan ang babaeng iyon. I need to talk to daddy and mommy first. Nasa sala silang dalawa, si mommy ay nanonood ng favorite show niya samantalang nagbabasa naman ng newspaper si daddy. I will talk to them later. I just need to change my clothes and fix myself para naman presentable ako kapag hinarap ko sila. Formality pa rin. Hoping to come up with a good plan for the wedding with the
GARA'S POVThis is the second time na ang aga ko na naman nagising. It is just 4:00 in the morning pero ayon mulat na mulat na ang mga mata ko. That is very unusual dahil 7:00 to 8:00 a.m. talaga ang usual na gising ko. "Something is bothering me."Kitang-kita ko na madilim pa sa labas nang sumilip ako sa glass window ng kuwarto ko. Hindi ko maikakailang liwanag ang hatid ng mga bituin sa madilim na langit at nakakabighani silang pagmasdan. Naniniwala ako na laging may pag-asa at malalampasan ko rin ang problemang ito na ako mismo ang nagsimula. Iniisip ko si Tary dahil hindi pa rin siya nagpaparamdan at hindi pa kami nakakapag-usap. Ano kayang mangyayari kapag nalaman niyang ikakasal na ako? Pero hindi niya muna puwedeng malaman para hindi kami magkalabuang dalawa. Gagawa ako ng paraan para malusutan ko ito. Matagal pa naman ang balik ni Tary dito sa Pilipinas kaya alam kong maaayos ko ang problemang ito bago siya makabalik dito. Pero bakit kaya hindi umalma si Mr. Abs nang sinab
"Good morning, sir and ma'am." Napaka-welcoming naman ng dalawang security guards dito. "Good morning too!" nakangiting sambit ko. Samantalang tahimik lang ang bayawak at tuloy-tuloy lang sa paglalakad papasok sa bahay nila. Sumusunod lang ako sa kaniya habang sinusubukan kong pagmasdan ang kabuuan ng bahay. Ang laki ng bahay nila. Ang pinagkaiba lang sa bahay namin ay hanggang third floor ang amin. Kasya na yata ang limang pamilya sa kalakihan ng bahay na ito. "Try mo umayos kapag kaharap mo na sila." Grabe rin talaga siya. Masiyado niya yata akong minamaliit. "Ano ang tingin sa akin hindi maayos ha? Sa'yo lang naman ako masama dahil ang sama mo rin kaya fair lang iyon." Mahina lang ang pagkakasabi ko pero may diin ang bawat salita dahil nakakainis siya. Ayaw ko namang mag-ingay dito dahil nakakahiya naman. "Whatever. Shut up nakatingin na sila sa atin." Pasalamat siya na hindi na ako nakahirit pa dahil malapit na kami sa sala kung saan naghihintay ang parents niya at totoong na
I had a good sleep din dito sa hotel na tinuluyan ko pansamantala, ayaw kong mang-istorbo ng mga tao kaya pinili ko nalang na sa hotel nalang na ito magpalipas ng gabi. All my things are already here na rin sa kuwarto at kagigising ko lang ngayon. In-on ko ang cellphone ko para malaman kung anong oras na at alas-sais na pala ng umaga. Naki-connect ako sa Wi-Fi rito sa hotel para tumingin ng mga message sa Messenger. "Susunduin kita sa inyo at 7:00 a.m. and wear a white formal dress or any white clothes." The message was sent 2 hours ago pero online rin siya ngayon. Friends na rin kami sa Facebook, siya ang nag-add. Nag-reply ako na wala ako sa bahay namin kaya tinanong niya ako kung nasaan ako, binigay ko ang name at address ng hotel sa hindi ko maipaliwanag na dahilan. Dapat hindi ko na dinaragdagan ang kasalanan ko pero ito parang mas pinapalaki ko pa ang problema. Nagpaluto nalang ako ng pagkain bago naghanap ng formal white dress or something na puwede isuot. After 6:30 a.m.
“Nandito ka lang palang bata ka, kanina ka pa hinahanap ng parents mo.”“Tito, nagpaalam naman ako sa kanila.”“Puntahan mo muna parents mo, Tintine.”“Okay po.”Hinawakan ni Tintine ang kamay ko. “Miss Ara, bye po muna, ah.”Ngumiti ako sa kaniya. “It’s okay, Tintine. Bye.”Patakbo na siyang umalis na tila nagmamadali matapos naming mag-usap. Naiwan kami ng tito niya.“Sorry if Tintine has disturbed your ’me time’ ha,” sabi niya.“No, it’s okay. Sit down, please.” Kanina pa kasi siya nakatayo.Umupo siya. “Madaldal talaga ang batang ‘yon.”“Ah, oo. Mabait din siya.” Medyo nakaka-ilang makipag-usap sa kaniya. “Ano palang name mo?” tanong ko.“I’m Kian Roser. Older brother of Kino Roser, the owner of this resort. Ang papa naman ni Tintine ay bunso naming kapatid. His name is Kun Roser.”Ah, kapatid niya pala si Kino, ‘yung guy na una kong nakilala dito sa resort.“You can call me “Ara”. Na-meet ko na ‘yung brother mo na si Kino.”Nakatingin lang kami sa dagat. Paminsan-minsan naman ay
GARA’S POV Isang buwan na ang nakalipas at gusto ko nalang kalimutan ang lahat kahit na sobrang hirap gawin ng bagay na iyon. Wala na akong balita kay Cloud. He blocked me sa lahat ng social media accounts na mayroon siya. Hindi ko na rin ipipilit ang sarili ko. Sure naman akong may bago na siya. Madali lang naman para sa mga lalaki ang makahanap ng iba. Hindi ko alam kung nasa Pilipinas pa siya o pumunta na ng ibang bansa, ni hindi man lang niya ako hinanap o kinausap man lang. Puwede pala talaga iyon, ‘no. Kahit gaano kayo ka-close puwede talagang dumating kayo sa punto na hindi na kayo magpapansinan. Gano’n siguro talaga at wala na tayong magagawa doon. Move forward nalang. “Hi, are you new here?” Inangat ko ang tingin ko para makita ang mukha niya. Oh, a man. Bakit kaya ako kinakausap nito? “Uh, yeah.” Pinagmamasdan ko lang siya. Isa siyang bakasyonista if I am not mistaken. Guwapo siya at maganda ang built ng katawan. Ewan, bakit physical appearance niya ang napansin
CLOUD'S POV Nakakagalit talaga! Akala ko magkakaanak na ako, akala ko daddy na ako! Puro kasinungalingan lang pala iyon! Ang bobo ko rin talaga sa part na hindi ko man lang siya hiningian ng proofs na magpapatunay na buntis talaga siya. "T*nga mo, Cloud!" Hindi ko man lang ginamit ang utak ko! Ipakausap ka ba naman sa daddy niya na terror, hindi ka pa ba mapapaniwala na buntis talaga siya? Daddy niya naman iyon sa pagkakaalam ko dahil may mga pictures sila sa timeline niya. I just never thought that it would happen at all! That this is possible! She is indeed a self-proclaimed prankster na wala lang magawa sa buhay! Isa pa itong si Yvo, bumalik na siya. Bumalik siya kung kailan hindi ko na siya mahal, kung kailan naka-move on na ako. Ang komplikado na tuloy! Si Yvo ang unang humalik sa akin kanina, malas pa na saktong naabutan kami sa akto. Kitang-kita ko ang inis sa mukha niya kanina nang makita kaming naghahalikan ni Yvo pero nakaramdam ako ng tuwa dahil pakiramdam ko nasak
"Ang shunga! Naiwan mo mga gamit mo sa bahay niya!" Bahagya kong nasapo ang sintido ko pero hindi na ako nagsayang ng oras at pumihit na agad pabalik kung nasaan banda ang bahay niya. Magkahalong inis at sakit ang nararamdam ko ngayon pero pilit kong pinupunasan ang mga luha ko para hindi mahalata ni Ulap na sobrang umiyak ako. Ayaw kong kaawaan niya ako! Ito naman ang pride ko. Nakakainis na talaga! "I super miss you, baby loves! Super-super! As in super talaga! I missed that lips. That voice. That face. That stare. Arggg! I missed everything about my baby loves! How about you, did you miss me ba?" Kahit hindi pa ako nakakapasok sa bahay ay rinig ko na ang litanya niya. Kailan pa nagkaroon ng haliparot sa bahay na ito?! Ang arte magsalita! Dali-dali akong pumasok para makuha na ang mga gamit ko para tuluyan na akong mawala sa buhay niya! Bilis-bilisan mong maglaho, Gara! Huwag kang makupad! Hindi na ako nagulat na may kasama siyang babae pero ang ikinagulat ko ay ang paghahalikan
GARA'S POVSince Saturday ngayon ay dito lang kami sa bahay mag-i-stay, pati Sunday free day para sa amin. Monday to Friday lang ang office day namin. Kagagaling ko lang sa second floor, kagigising ko lang din kasi at 7:00 a.m. na ako bumangon. Kinukusot ko pa ang mga mata ko habang nagtitimpla ng gatas. Dapat daw kasi uminom ako ng gatas every morning sabi ni Ulap. Katatapos ko lang ilagay ang mainit na tubig sa baso nang may nag-doorbell. "Manang, pasuyo naman po. Pakitignan naman po kung sino ang nag-doorbell, papasukin niyo na rin po. Salamat po!" Nasa sala kasi si Manang, pinapakain niya si Tilaffy. "Sige. Ako na ang titingin kung sino iyon." Lumabas na agad si Manang para tignan kung sino ang nag-doorbell. "Wala naman kaming ini-expect na bisita ah."Matapos kong humigop ng gatas ay may narinig ako na pamilyar na boses na nanggagaling sa labas kaya mabilis akong lumabas ng bahay. Hindi nga ako nagkamali kung sino siya. Bakit ngayon pa, tadhana?! Parang bumigat ang pakiramd
"Bawal ko ba yakapin ang asawa kong maganda?" Agad niya akong pinakawalan mula sa mahigpit niyang yakap bago bahagyang tumawa. "Na-carried away lang. Sorry." "Tongeks, okay lang. Huwag ka ngang mag-sorry diyan. Alam ko namang natuwa ka lang kaya mo ako niyakap. Binibiro lang din kita na bawal though bawal naman talaga HAHA!" Nanood na siya ulit pero alam kong pinapakinggan niya lang ako. Ang ganda ng movie kaso distracted na ako dahil nasimulan ko nang mag-ingay. Kahit kailan talaga itong bibig ko! Hanggang sa matapos ang movie ay hindi na ako nagsalita pa ulit. Mabuti nalang naintindihan ko rin ang buong concept ng movie kahit na may mga hindi akong napanood na part dahil sa pagtatanong ko kay Ulap. Naging bata ang isang goldfish sa movie na pinanood namin, medyo magical ang ibang mga bagay-bagay. May point na naaalala ko si Tilaffy habang nanunood ako, naisip ko rin na baka maging bata rin si Tilaffy pero imposible ang iniisip ko HAHA! Weirdo. In-off na ni Ulap ang laptop. "Saba
GARA'S POVThese past few days hindi ko na inasar si Cloud dahil baka magkatampuhan lang kami. Hindi ko naman gustong mag-aalala siya nang pumunta ako sa bahay ng parents niya, sadyang nag-worry lang talaga siya. Days without asaran seem so boring to me. Feeling ko napaka-plain ng araw kapag hindi ko naaasar si Cloud. Pero ayaw ko namang mag-away kami ulit. Hindi deserve ni Cloud na mag-alala at mainis ulit nang dahil lang sa katulad ko. Ayaw ko na gumawa ng mga bagay na ikakasama ng loob niya. Lalayo ako kaagad kapag nalaman niya na ang kasalanan ko, ayaw ko na siyang saktan muli. Kapag nabunyag na ang kasinungalingang nagko-connect sa amin ay mami-miss ko talaga ang pang-aasar ko sa kaniya at ang pag-aasar niya sa akin. Nakakalungkot lang na isipin na maghihiwalay din kami one of these days. Mabilis na lumilipas ang mga araw, hindi ko maitatangging napapalapit na ako sa kaniya at nasasanay na ako sa presence niya. Sobrang malulungkot talaga ako kapag dumating na ang araw na hindi
Pinagloloko yata talaga ako ni Cloud eh! Siya ba talaga ang babae niya? Bumalik agad ako sa office ni Cloud matapos ko silang makitang nag-uusap dahil mahirap na kapag nahuli niya akong sumisilip. Mag-iisang oras na akong nag-iisa rito sa office niya, naglinis-linis nalang muna ako dahil hindi ko pa alam ang mga puwede kong maitulong sa kaniya at ayaw ko ring pakialaman ang mga bagay-bagay dito. "Narito ka na pala." Mukhang good mood siya dahil ngumingiti-ngiti pa siya matapos magsalita at maaliwalas ang mukha niya. Epekto ba ito ng babae niya? "Yep-yep, Ulap." "Ulap?" May pagtataka sa mukha at napawi na rin ang ngiti sa mga labi niya. "Tagalog ng Cloud ay ulap kaya ikaw si ulap. Huwag slow, translation lang iyan ng pangalan mo." Pangiti-ngiti pa ako matapos kong mag-explain. "Ayaw kong tawagin mo akong ulap." Sumimangot na siya. Ang arte-arte akala mo kina-guwapo niya. "And why?" Naisip ko lang na ibahin ang tawag sa kaniya since halos lahat ay tinatawag siya na Cloud. Gusto k
Nasulit ang mga oras ko kasama si Manang Lea kahapon at marami pa siyang naikuwento sa akin patungkol sa buhay niya. Bale nag-aayos na ako ngayon dahil ngayon na raw ako sasama kay Cloud sa office nila. Hindi totoo iyong magluluto ako ng pinakbet para sa babae niya. Joke ko lang iyon dahil baka maging mapait pa ang lasa. I applied simple make up lang, bale manipis na blush on lang, light lipstick, at bawi nalang sa kilay dahil ang bongga talaga ng kilay ko ngayon. Cloud prepared the clothes that I am wearing right now. White shirt for the inside of a black coat and a formal black skirt. We actually have the same color of clothes, parang couple outfits. Parang ipinasadya. Pagkababa ko sa first floor ay nag-aantay na siya sa akin kaya sabay na kaming lumabas ng bahay matapos makapagpaalam kay Manang Lea. Na-expectation versus reality talaga ako nang marating namin ang office nila. Sumakay pa kami ng kotse samantalang puwede naman palang lakarin dahil nasa labas lang ng village ang