Share

CHAPTER 16

Author: CoronLass
last update Huling Na-update: 2024-10-29 19:42:56

GARA'S POV

Tuwang-tuwa siguro siya dahil nainis ako kanina dahil sa ginawa niya pero okay lang dahil nakaganti naman ako sa kaniya, nakaligo tuloy siya nang wala sa oras. Tse. Pumapatol ako sa alien na galing sa Mars kaya wala siyang kawala sa akin.

Matapos niyang maligo ay sa sala nalang siya pumirme at nanood nalang ng basketball sa television. Feel na feel niya ang panonood samantalang wala kaming pansinan, walang pakialaman.

Pero baka kaya nanahimik e baka kasi may pinagpaplanuhan siya. Ayusin niya lang dahil handa ako kahit ano pa ang iniisip o pinaplano niya laban sa akin dahil hindi ako magpapatalo sa kaniya. Never!

Medyo madilim na sa labas dahil pasado alas-sais na ng gabi.

"Kain na, kamahalan." Kagagaling niya lang sa second floor at mukhang bihis na bihis siya ngayon. Himalang pumunta pa siya rito sa kusina kung may lakad naman pala siya. Dapat lumayas na lang siya agad. Saan kaya ang punta ng feeling single kong asawa?

Tumingin siya sa akin nang deretso samantalang ti
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Kaugnay na kabanata

  • Pranking the Businessman    CHAPTER 17

    Bubuksan ko na sana ang kuwarto niya nang bigla siyang lumabas mula sa guest room habang tumatawa.Anong ibigsabihin nito?! Bakit siya tumatawa?! Naka-drugs ba siya?!"IZZA PRANK HAHAHA! Iyakin ka pala e HAHAHA! Nandito lang ako oh!" May gana pa talaga siyang tawanan ako. She is definitely crazy! The h*ll! Tuwang-tuwa pa siya!"Anong ibigsabihin nito ha?! Niloko mo lang ako?!" Pakiramdam ko ay biglang natuyo ang mga luha ko dahil sa tindi ng galit na bumabalot sa sistema ko ngayon. "This is unforgivable!""Oh? Haha joke lang iyong text ko sa'yo." Pahawak-hawak pa siya sa tummy niya dahil sumakit siguro sa sobrang pagtawa niya. Isip-bata!Tawang-tawa siya samantalang hindi na siya nakakatuwa. "Come on, let me take a picture of a crying dada!" Kinuha niya ang cellphone niya mula sa bulsa ng pants niya at akmang lalapitan ako pero hindi niya na natuloy dahil..."Ikaw! Ano ba talaga ang gusto mo ha? Ang pag-trip-an ako? P'wes, back off dahil wala akong panahon na makipaglokohan sa'yo! Munt

  • Pranking the Businessman    CHAPTER 18

    Ilang oras lang ang tulog ko pero ayos na rin na kahit papaano ay nakatulog ako. Alas-sais na ng umaga at sobrang antok na antok pa ako. Kumusta na kaya siya? Sisilip muna ako sa kuwarto niya.Pagsilip ko sa kuwarto niya ay wala siya roon. Bumaba ako sa first floor pero ni anino niya ay hindi ko nasilayan. Nasaan kaya siya? Magluluto at maglilinis nalang muna ako. May sari-saring gulay dito kaya pinakbet nalang ang iluluto ko. Nagsaing muna ako bago nagluto ng ulam, kumain na rin agad ako para may energy para sa mga gagawin ko pa ngayong araw. Nagwalis-walis ako pagkatapos kumain, nagligpit ng mga ililigpit, at naglinis ng mga lilinisin. Gusto ko kasi na laging malinis at maaliwalas ang bahay dahil nakagagaan kasi ng pakiramdam at para na rin mas maka-attract ng good vibes. Kasalukuyan akong nagliligpit ng mga iilang kalat sa backyard nang may narinig akong nag-uusap sa loob ng bahay. Boses niya at boses ni? Nang pumasok na ako sa loob ng bahay ay hindi ko sila nakita sa first f

  • Pranking the Businessman    CHAPTER 19

    "Pero huwag mo ring kalimutan na may mga bituin. Isa ako sa mga bituin mo, Gara. Lagi lang akong nandito para sa'yo. Isipin mo nalang na hindi siya kawalan dahil siya ang nawalan. Huwag kang manghinayang sa taong ikaw mismo ang sinayang. Know your worth. You are precious as gems.""Salamat ah. Pinapalakas mo ang loob ko, Ida. Bye na muna. Iiyak ko nalang ito ngayon para bukas medyo magaanna ang pakiramdam ko. Ingat ka lagi. I love you!""Welcome, Gara. Tawag ka lang anytime." "Noted. Thanks. I miss you so much. Bye." In-end ko na ang call kasabay nang pangyakap sa akin ng matinding pighati. Mukhang hindi na naman ako makakatulog nito! IDA'S POVAwang-awa ako kay Gara, ramdam ko sa bawat paghagulhol niya ang sakit na nararamdam niya kanina. How I wished I was there in the Philippines to give her a warm hug. Hindi ko alam kung tatawagan niya ba si Tary o magmumukmok nalang sa isang tabi. Ang sama ni Tary! Kung alam ko lang na nasasaktan niya si Gara ede sana pala hindi ko na sana s

  • Pranking the Businessman    CHAPTER 20

    Pag-uwi ko ay nakita ko si manang na nag-aabang sa akin sa main door ng bahay. "Sir, may sasabihin po ako." Parang hindi pa yata sigurado si manang kung sasabihin niya ba sa akin o hindi. "Ano ho iyon?" Medyo naninibago pa ako sa paghawak dito sa dala ko para kay Gara. Hindi niya aakalaing ito ang surprise ko para sa kaniya, sure akong masu-surprise talaga siya! "Si Gara po kasi narinig ko na umiiyak kagabi nang pumanhik ako sa second floor kagabi tapos may kinausap po siya sa cellphone na kaibigan niya po yata tapos..." Nag-aalangan pa si manang kung itutuloy niya ang pagkukuwento. Bakit pa ba siya nag-aalangan? "Tapos po? Sabihin niyo na po para malaman ko po kung paano siya tutulungan." Saka kung paano ko siya magagantihan kung sakali man. Huwag ka na hong magpaligoy-ligoy pa, manang. "Brokenhearted po yata si Gara. Narinig ko po kasi na parang niloko po yata siya ng nobyo niya." Omo! Matindi iyon ah. Kaya pala. "Ba't ngayon niyo lang po sinabi, manang? Paano nalang pala kung

  • Pranking the Businessman    CHAPTER 21

    GARA'S POVMedyo gumaan din ang pakiramdam ko dahil kay Cloud, dahil sa mga ginawa at sinabi niya para hindi na ako masiyadong malungkot pa. Worried lang siguro siya sa baby kaya ginagawa niya ang mga bagay-bagay. Maayos naman tulog ko kagabi kahit papaano, katabi kong natulog ang human-sized teddy bear na ibinigay niya sa akin at ang pinangalanan ko siyang Purplelia dahil nga girl siya for me tapos color purple pa. Ang totoo niyan ay hindi kasama ang mga teddy bears ko sa mga gamit ko na ibinalot ng mga maids namin kaya naman si Purplelia lang ang teddy bear ko rito sa bahay ni Cloud. Ready na ako para sa pupuntahan daw namin. Hindi ko alam kung saan iyon kaya hindi ko alam kung ano ang isusuot ko pero ready na ako ngayon at alam kong ready na rin ang kasama ko. "Bababa na ako."Nag-aantay na nga siya sa sala. He is wearing a pair of white shoes, dashing black slacks, and an adorable yellow t-shirt perfectly fit for his masculine body. Ang gwapo ng pormahan niya pero siya hindi.

  • Pranking the Businessman    CHAPTER 22

    When the music started playing, I knew it.Pero bakit 10,000 Hours ni Justin Bieber?Bakit iyong kantang iyon?Alam niya bang favorite song ko iyon? For sure hindi. Hindi ko naman nabanggit sa kaniya.Naghiyawan ang ibang babae nang nagsimula na siyang kumanta."Yohooooo! That's Cloud Mendes!""Be mine, Cloud! Mahal kitaaaaaaaaaaaa!""Ako nalang, Cloud!""I love you, Clouddddddddddddddddddd!""Galing kumanta! Wohooooooo!""Kakiliggggggggggggg!"Parang mga high school students kung makatili ang ibang babae.Doon na siya sa part na nagtatanong ng do you think of me."I do not think of you. I should not," mahina kong sambit. Hindi ko nalang pinansin ang mga babaeng humihiyaw dahil si Cloud lang ang gusto kong pakinggan.Ka-boses niya si Justin Bieber for real pero kapag kumakanta lang at iyon siguro ang reason kung bakit song ni Justin ang kinanta niya ngayon.He will gonna love me as a friend. Hanggang doon lang. Huwag na tayong mag-assume pa. Nakakasama ko lang naman siya dahil sa nagaw

  • Pranking the Businessman    CHAPTER 23

    "Hindi ko po maipapangakong makakaya kong magpanggap hanggang sa dulo pero susubukan ko pa rin po para sa inyo at para sa kaniya." Hindi na naman ako sure sa mga sinasabi ko. "Salamat, hija. Alam din naming darating din ang panahon na malalaman ni Cloud ang tungkol sa sikreto mo at itong pinag-usapan natin pero sigurado naman kami ng mommy niya na maiintindihan din ni Cloud kung bakit mo ginagawa ang mga bagay. Sa ngayon ikaw na muna ang bahala sa anak namin ah. Huwag mong hahayaang lokohin siya ulit ni Yvo," sambit ni Daddy Nico. "Opo, susubukan ko po." Tumingin ako nang deretso kay Mommy Mona. "Mommy Mona, salamat po dahil hindi niyo ako isinumbong kay Cloud nang una palang." "Walang anuman." Ngumiti siya sa akin. Feeling ko never siyang nagalit sa akin. "Hindi kita isinumbong dahil alam kong mabuti at matino kang babae. Oo, nagkamali ka pero lahat naman tayo ay nagkakamali. Basta dapat lesson learned na ah. Hindi dapat ginagawang biro ang lahat. Tandaan mo iyan.""Opo. Lesson le

  • Pranking the Businessman    CHAPTER 24

    Busog na busog ako ngayon dahil sa mga pagkaing ipinakain sa akin ni Gara. Sana lang ay hindi sumakit ang tiyan ko dahil sa sobrang kabusugan HAHAHA! Ang sarap pala ng siomai tapos isasawsaw mo sa toyo na may kalamansi. Grabeng sarap talaga! Tapos puwede pang fried or steamed siomai. As in wow talaga! Wow na wow talaga! Para tuloy akong ignorante nito! Ang sarap din ng kikiam. Ang sarap din kasi ng sauce na ginawa ni Gara na may halong sesame seeds, gusto ko ngang higupin iyong sauce ng kikiam! Nagprito rin siya ng hotdog tapos tinuhog niya sa barbeque stick. Para tuloy siyang tindera ng turo-turo o tusok-tusok ba iyon? Ihaw-ihaw yata. Ah, basta ang mahalaga ay nabusog talaga ako. Hindi pala mahihirapan ang lalaking mamahalin niya dahil kahit siomai at kikiam lang ay okay na sa kaniya, ma-appreciate niya na iyon. That man will be so lucky to have her. Sana oils. Napulot ko lang sa social media iyang sana oils. "Pa-connect sa WiFi mo ah." Bakit kaya nakangiti na naman siya? Pero

Pinakabagong kabanata

  • Pranking the Businessman    CHAPTER 35

    “Nandito ka lang palang bata ka, kanina ka pa hinahanap ng parents mo.”“Tito, nagpaalam naman ako sa kanila.”“Puntahan mo muna parents mo, Tintine.”“Okay po.”Hinawakan ni Tintine ang kamay ko. “Miss Ara, bye po muna, ah.”Ngumiti ako sa kaniya. “It’s okay, Tintine. Bye.”Patakbo na siyang umalis na tila nagmamadali matapos naming mag-usap. Naiwan kami ng tito niya.“Sorry if Tintine has disturbed your ’me time’ ha,” sabi niya.“No, it’s okay. Sit down, please.” Kanina pa kasi siya nakatayo.Umupo siya. “Madaldal talaga ang batang ‘yon.”“Ah, oo. Mabait din siya.” Medyo nakaka-ilang makipag-usap sa kaniya. “Ano palang name mo?” tanong ko.“I’m Kian Roser. Older brother of Kino Roser, the owner of this resort. Ang papa naman ni Tintine ay bunso naming kapatid. His name is Kun Roser.”Ah, kapatid niya pala si Kino, ‘yung guy na una kong nakilala dito sa resort.“You can call me “Ara”. Na-meet ko na ‘yung brother mo na si Kino.”Nakatingin lang kami sa dagat. Paminsan-minsan naman ay

  • Pranking the Businessman    CHAPTER 34

    GARA’S POV Isang buwan na ang nakalipas at gusto ko nalang kalimutan ang lahat kahit na sobrang hirap gawin ng bagay na iyon. Wala na akong balita kay Cloud. He blocked me sa lahat ng social media accounts na mayroon siya. Hindi ko na rin ipipilit ang sarili ko. Sure naman akong may bago na siya. Madali lang naman para sa mga lalaki ang makahanap ng iba. Hindi ko alam kung nasa Pilipinas pa siya o pumunta na ng ibang bansa, ni hindi man lang niya ako hinanap o kinausap man lang. Puwede pala talaga iyon, ‘no. Kahit gaano kayo ka-close puwede talagang dumating kayo sa punto na hindi na kayo magpapansinan. Gano’n siguro talaga at wala na tayong magagawa doon. Move forward nalang. “Hi, are you new here?” Inangat ko ang tingin ko para makita ang mukha niya. Oh, a man. Bakit kaya ako kinakausap nito? “Uh, yeah.” Pinagmamasdan ko lang siya. Isa siyang bakasyonista if I am not mistaken. Guwapo siya at maganda ang built ng katawan. Ewan, bakit physical appearance niya ang napansin

  • Pranking the Businessman    CHAPTER 33

    CLOUD'S POV Nakakagalit talaga! Akala ko magkakaanak na ako, akala ko daddy na ako! Puro kasinungalingan lang pala iyon! Ang bobo ko rin talaga sa part na hindi ko man lang siya hiningian ng proofs na magpapatunay na buntis talaga siya. "T*nga mo, Cloud!" Hindi ko man lang ginamit ang utak ko! Ipakausap ka ba naman sa daddy niya na terror, hindi ka pa ba mapapaniwala na buntis talaga siya? Daddy niya naman iyon sa pagkakaalam ko dahil may mga pictures sila sa timeline niya. I just never thought that it would happen at all! That this is possible! She is indeed a self-proclaimed prankster na wala lang magawa sa buhay! Isa pa itong si Yvo, bumalik na siya. Bumalik siya kung kailan hindi ko na siya mahal, kung kailan naka-move on na ako. Ang komplikado na tuloy! Si Yvo ang unang humalik sa akin kanina, malas pa na saktong naabutan kami sa akto. Kitang-kita ko ang inis sa mukha niya kanina nang makita kaming naghahalikan ni Yvo pero nakaramdam ako ng tuwa dahil pakiramdam ko nasak

  • Pranking the Businessman    CHAPTER 32

    "Ang shunga! Naiwan mo mga gamit mo sa bahay niya!" Bahagya kong nasapo ang sintido ko pero hindi na ako nagsayang ng oras at pumihit na agad pabalik kung nasaan banda ang bahay niya. Magkahalong inis at sakit ang nararamdam ko ngayon pero pilit kong pinupunasan ang mga luha ko para hindi mahalata ni Ulap na sobrang umiyak ako. Ayaw kong kaawaan niya ako! Ito naman ang pride ko. Nakakainis na talaga! "I super miss you, baby loves! Super-super! As in super talaga! I missed that lips. That voice. That face. That stare. Arggg! I missed everything about my baby loves! How about you, did you miss me ba?" Kahit hindi pa ako nakakapasok sa bahay ay rinig ko na ang litanya niya. Kailan pa nagkaroon ng haliparot sa bahay na ito?! Ang arte magsalita! Dali-dali akong pumasok para makuha na ang mga gamit ko para tuluyan na akong mawala sa buhay niya! Bilis-bilisan mong maglaho, Gara! Huwag kang makupad! Hindi na ako nagulat na may kasama siyang babae pero ang ikinagulat ko ay ang paghahalikan

  • Pranking the Businessman    CHAPTER 31

    GARA'S POVSince Saturday ngayon ay dito lang kami sa bahay mag-i-stay, pati Sunday free day para sa amin. Monday to Friday lang ang office day namin. Kagagaling ko lang sa second floor, kagigising ko lang din kasi at 7:00 a.m. na ako bumangon. Kinukusot ko pa ang mga mata ko habang nagtitimpla ng gatas. Dapat daw kasi uminom ako ng gatas every morning sabi ni Ulap. Katatapos ko lang ilagay ang mainit na tubig sa baso nang may nag-doorbell. "Manang, pasuyo naman po. Pakitignan naman po kung sino ang nag-doorbell, papasukin niyo na rin po. Salamat po!" Nasa sala kasi si Manang, pinapakain niya si Tilaffy. "Sige. Ako na ang titingin kung sino iyon." Lumabas na agad si Manang para tignan kung sino ang nag-doorbell. "Wala naman kaming ini-expect na bisita ah."Matapos kong humigop ng gatas ay may narinig ako na pamilyar na boses na nanggagaling sa labas kaya mabilis akong lumabas ng bahay. Hindi nga ako nagkamali kung sino siya. Bakit ngayon pa, tadhana?! Parang bumigat ang pakiramd

  • Pranking the Businessman    CHAPTER 30

    "Bawal ko ba yakapin ang asawa kong maganda?" Agad niya akong pinakawalan mula sa mahigpit niyang yakap bago bahagyang tumawa. "Na-carried away lang. Sorry." "Tongeks, okay lang. Huwag ka ngang mag-sorry diyan. Alam ko namang natuwa ka lang kaya mo ako niyakap. Binibiro lang din kita na bawal though bawal naman talaga HAHA!" Nanood na siya ulit pero alam kong pinapakinggan niya lang ako. Ang ganda ng movie kaso distracted na ako dahil nasimulan ko nang mag-ingay. Kahit kailan talaga itong bibig ko! Hanggang sa matapos ang movie ay hindi na ako nagsalita pa ulit. Mabuti nalang naintindihan ko rin ang buong concept ng movie kahit na may mga hindi akong napanood na part dahil sa pagtatanong ko kay Ulap. Naging bata ang isang goldfish sa movie na pinanood namin, medyo magical ang ibang mga bagay-bagay. May point na naaalala ko si Tilaffy habang nanunood ako, naisip ko rin na baka maging bata rin si Tilaffy pero imposible ang iniisip ko HAHA! Weirdo. In-off na ni Ulap ang laptop. "Saba

  • Pranking the Businessman    CHAPTER 29

    GARA'S POVThese past few days hindi ko na inasar si Cloud dahil baka magkatampuhan lang kami. Hindi ko naman gustong mag-aalala siya nang pumunta ako sa bahay ng parents niya, sadyang nag-worry lang talaga siya. Days without asaran seem so boring to me. Feeling ko napaka-plain ng araw kapag hindi ko naaasar si Cloud. Pero ayaw ko namang mag-away kami ulit. Hindi deserve ni Cloud na mag-alala at mainis ulit nang dahil lang sa katulad ko. Ayaw ko na gumawa ng mga bagay na ikakasama ng loob niya. Lalayo ako kaagad kapag nalaman niya na ang kasalanan ko, ayaw ko na siyang saktan muli. Kapag nabunyag na ang kasinungalingang nagko-connect sa amin ay mami-miss ko talaga ang pang-aasar ko sa kaniya at ang pag-aasar niya sa akin. Nakakalungkot lang na isipin na maghihiwalay din kami one of these days. Mabilis na lumilipas ang mga araw, hindi ko maitatangging napapalapit na ako sa kaniya at nasasanay na ako sa presence niya. Sobrang malulungkot talaga ako kapag dumating na ang araw na hindi

  • Pranking the Businessman    CHAPTER 28

    Pinagloloko yata talaga ako ni Cloud eh! Siya ba talaga ang babae niya? Bumalik agad ako sa office ni Cloud matapos ko silang makitang nag-uusap dahil mahirap na kapag nahuli niya akong sumisilip. Mag-iisang oras na akong nag-iisa rito sa office niya, naglinis-linis nalang muna ako dahil hindi ko pa alam ang mga puwede kong maitulong sa kaniya at ayaw ko ring pakialaman ang mga bagay-bagay dito. "Narito ka na pala." Mukhang good mood siya dahil ngumingiti-ngiti pa siya matapos magsalita at maaliwalas ang mukha niya. Epekto ba ito ng babae niya? "Yep-yep, Ulap." "Ulap?" May pagtataka sa mukha at napawi na rin ang ngiti sa mga labi niya. "Tagalog ng Cloud ay ulap kaya ikaw si ulap. Huwag slow, translation lang iyan ng pangalan mo." Pangiti-ngiti pa ako matapos kong mag-explain. "Ayaw kong tawagin mo akong ulap." Sumimangot na siya. Ang arte-arte akala mo kina-guwapo niya. "And why?" Naisip ko lang na ibahin ang tawag sa kaniya since halos lahat ay tinatawag siya na Cloud. Gusto k

  • Pranking the Businessman    CHAPTER 27

    Nasulit ang mga oras ko kasama si Manang Lea kahapon at marami pa siyang naikuwento sa akin patungkol sa buhay niya. Bale nag-aayos na ako ngayon dahil ngayon na raw ako sasama kay Cloud sa office nila. Hindi totoo iyong magluluto ako ng pinakbet para sa babae niya. Joke ko lang iyon dahil baka maging mapait pa ang lasa. I applied simple make up lang, bale manipis na blush on lang, light lipstick, at bawi nalang sa kilay dahil ang bongga talaga ng kilay ko ngayon. Cloud prepared the clothes that I am wearing right now. White shirt for the inside of a black coat and a formal black skirt. We actually have the same color of clothes, parang couple outfits. Parang ipinasadya. Pagkababa ko sa first floor ay nag-aantay na siya sa akin kaya sabay na kaming lumabas ng bahay matapos makapagpaalam kay Manang Lea. Na-expectation versus reality talaga ako nang marating namin ang office nila. Sumakay pa kami ng kotse samantalang puwede naman palang lakarin dahil nasa labas lang ng village ang

DMCA.com Protection Status