"Zion..." sandaling tumigil si Rita sa paglapit sa binata nang masalubong ang matalim na tingin ng binta. "I'm really sorry!" "Dahil sa ginawa mo ay kamuntik nang mawalan ng trabaho ang iba pa." Malamig at may diin ang bawat katagang binitawan ni Zion. Napayuko ng ulo si Rita. Hindi siya nakapagsa
Napabuntong hininga si Zion nang wala na ang mga magulang. Parang bigla siyang nakaramdam ng pagod. Umupo siya sa uluhan ng sofa na kinahigaan ng asawa at dahan-dahang inangat ang ulo nito upang iunan iyon sa mga hita niya. Mahimbing pa rin ang tulog nito at hindi manlang natinag sa paggalaw niya ri
Hindi na nasagot ni Zion ang ina na nasa kabilang linya dahil parang gutom na kinuyumos ng halik ng asawa ang kaniyang labi. Mukhang pinanggigilan nito ang labi niya at gustong laurin. Tangkang gaganti na siya ng halik dito ngunit marahas na pinakawalan nito ang labi niya. "Zion, maaga kayong umuwi
Napangiti si Stella nang makita ang pagdating ng anak at buhat nito ang natutulog na asawa. Ganito rin naman ang asawa niya noong ipinagbubuntis niya si Jenny. Natutuwa siya dahil naman ni Zion ang pagiging mapagmahal ng ama nito kahit arogante. "Si Daddy, mom?" mahinang tanong ni Zion pagkahalik s
Nqpangisi si Jenny. Ngayong araw ang kasal ng kapatid at asawa nito sa simbahan pero nangangamba pa rin ang kapatid na baka magbago ang isip ng hipag niya. Alam niya rin na hindi sinusungitan ng hipag ang kapatid kapag walang suot na damit. Pumalatak si Jenny habang sinusundan ng tingin ang kapatid.
Naipamaypay ni Jenny ang palad sa mukha nang matapos na ang kasal ng kapatid. Masaya siya para sa kuya niya pero nainip siya nang husto dahil sa haba ng oras sa pagseremonya. Kung siya siguro ang nasa harap ng altar ay baka nakatulog na siya. "Anak, tayo na sa reception." Tawag ni Stella sa anak na
"Ate, ayaw ko talagang maikasal sa lalaking iyon. Bukod sa I hate him, matatalo pa ako sa bet namin ni Mark." Halos paiyak na si Jenny sa hipag niya. Ito ang nakikita niyang pag asa upang makatulong sa kaniya. "Bakit pala ayaw mo sa kaniya? Guwapo naman siya at—" "Ate, siya ang dahilan kung bakit
Napahiya si Jenny sa iniisip kaninang hindi maganda. Pagliko nga niya ay may hospital. Ngayon niya lang napansin na maraming gusali sa bandang ito. Malapit lang din pala sa pinangyarihan kanina. "Kuya, sorry ha, salta lang kasi ako sa lugar na ito at naliligaw. Huwag kang mag alala at babayaran ko
"Gosh, sa wakas ay tumino na ang anak ko!" Halos magtatalon si Jenny dahil sa tuwa. "Mom, mamaya na po tayo mag usap at nahihiya na ang mahal ko." Paalam ni Ken sa ina. "Ewww!" Umaktong naduduwal si Jenny upang asarin muli ang anak dahil naging cheesy na. Nakangiting napailig napailing na lamang
Pakiramdam ni Ken ay mababaliw siya kapag hindi natuloy ang pag angkin sa dalaga. Halos um-echo ang halinghing at ungol nila sa apat na sulok ng silid habang walang kapaguran siyang naglabas masok sa basa at madulas na lagusan ng dalaga. Walang kapantay ang saya at sarap na nadarama hanggang sa saba
"Ken, baka may pumasok." Kulang sa lakas na tinulak niya ang binata ngunit parang bingi ito. Patuloy ito sa paghalik sa kaniyang leeg habang binubuksan ang suot niyang blusa. "Babe, sorry pero kagabi pa kasi ako nagpipigil." Mukhang nahihirapang pagsusumamo ni Ken sa dalaga. "May masakit sa iyo?"
Nagpapasalamat ang tinging ipinukol ni Dony sa binata. Nagpapasalamat siya at iniintindi nito ang dalaga at binibebe pa. Ngayon niya lang nakita na ganito kasaya si Freya. "Ninong, huwag niyo na po kaming paghiwalayin ni ,Ken. Ok lang po na hindi na ninyo ibigay sa akin ang mamanahin ko." Humigpit
."Alam ko na gusto nilang paghiwalayin kami ni Freya gamit ka. Isa pa ay hindi nila alam ang totoo kong pagkatao." "Huwag kang mag alala, mula ngayon ay hindi na nila ako magagamit pa!" Napatiim bagang si Dony. Kung totoo ang hinala ni Ken, naloko nga siya ni Luisa. Naikuyom niya ang mga kamay pagk
"Bakit hinayaan mong ang babaeng iyon ang kilalanin niyang ina?" pagalit na tanong ni Ken sa abogado. Huminga nang malalim si Dony at mataman na pinagmasdan ang binata. "Bata pa si Freya noon at takot si John na mauwi din sa depression ang sakit ng anak, tulad sa kaniyang asawa." Naikuyom ni Ken a
Inirapan ni Freya ang binata upang itago ang tunay na nadarama. "Hindi ka ba papasok sa opisina?" Sandaling natigilan si Ken at wala sa sariling napatingin sa paligid ng silid. Nagtatakang sinundan ng tingin ni Freya kung saan nakatanaw ang binata. "Kaninonh silid ang kinaroroonan natin?" Mukhang
"Shit, bro, mukhang kidnaper ka sa ginagawa mong ito!" naibulalas ni Dave nang makita ang suot ni Freya habang buhat ni Ken papasok sa kompanya. Tulog pa rin ang dalaga at wala itong kamay malay na nakarating sa kompanya at ang suot ay ternong pajama. "Tsk, alam mong hindi ko siya maiwan sa bahay
"Pagod lang siguro ako." Mabilis na iwinaksi si Dony ang laman ng isipan na alam niyang imposible. "Babalik na lang ako bukas at kailangan ko munang umuwi sa pamilya ko." Nainis si Luisa sa abogado at parang wala namang nangyari sa pag uusap nito at ni Ken. Hindi manlang ito pinigilan ng asawa niy