Muling nagtagpo ang aming mga mata, napatingin ako sa kaniyang labi at doon ko siniil muli ng halik ang ng aakit niyang mga labi. Matagal at maalab ang bawat pagpapalitan namin ng halik. Napapaungol si Tara sa ginagawa kong paghalik sa kaniyang leeg . Mabilis kong naipasok ang aking kamay sa ilalim ng kaniyang short. Napaiktad siya ng laruin ko ng aking daliri ang kaniyang clit. Nawala ang lamig ng paligid at napalitan ng matinding pag iinit ng aming katawan.“Aah oh Drake ang sarap” “Sige lang Tara…. Umungol ka pa….ganyan nga…” itinaas ko ang kaniyang mga hita sa sofa at ibinuka ko ito dahilan para bumuyangyang ang kaniyang naglalaway na pechay sa aking mukha. Agad kong ipinasok ang aking dila sa loob nito. Nang hindi ako nakapagtiis ay pumatok ako sa kaniyang ibabaw. Isang halik ang aking binigay sa kaniya kasabay ng pag ulos ng aking talong sa kaniyang loob. Hindi ko napiligan ang sarili ko. Ang banayad ay naging mapusok hanggang sa iniikot ko siya patalikod. Mahigpit kong kin
Tahimik siyang tumango, pero ramdam ko pa rin ang pag-aalangan niya. Pagdating namin sa bahay ng pamilya niya, bumungad sa amin ang isang di katandaang babae —ang Mommy Claire ni Tara. Nang makita niya si Tara, agad siyang napaiyak. “Tara…” mahina niyang tawag. Halos manginig si Tara sa kinatatayuan niya. “Mommy…” Sa isang iglap, nagyakapan silang mag-ina, at doon tuluyang bumigay ang luha ni Tara. “Patawarin mo ako, Mama…” bulong niya habang umiiyak. “Anak, Tara…. Bakit ngayon ka lang nagpakita saming lahat? Kamusta ka na? Anong nangyari sayo? Bakit hindi ka namin makita?” nag-aalalang tanong ni Tita Claire. Tahimik lang akong nakatayo sa gilid, pinapanood silang nagkakabalikan. Sa sandaling iyon, napagtanto kong tama ang naging desisyon namin—ang ayusin ang lahat ng hindi pagkakaunawaan, ang muling bumangon mula sa nakaraan. Pagkapasok namin sa loob ng bahay, ramdam ko ang tensyon sa hangin. Tahimik si Tara, halatang pinipigilan ang kaba at takot na bumabalot sa kanya.
Mabilis naming dinala si Mommy sa ospital nang bigla siyang mawalan ng malay. Nanginginig ang kamay ko habang hawak ang malamig niyang palad sa loob ng sasakyan. Hindi ko alam kung dahil sa takot o sa kaba, pero pakiramdam ko ay mabigat ang bawat segundo habang papalapit kami sa ospital. Pagdating sa emergency room, pinigilan na kami ng doktor sa pagpasok. Wala kaming nagawa kundi maghintay sa labas, nag-aalalang nakatitig sa pinto na parang kahit titigan namin ito ng matagal, bibigay ito at ipapakita sa amin kung ano ang nangyayari sa loob. Ilang minuto pa lang kaming naghihintay nang biglang dumating si Kerry—kasama niya si Enrique. Halatang nagmamadali sila, at nang makita nila ako, nagulat sila. “Tara?” gulat din ang reaksyon ni Drake Hindi makatingin nang diretso si Kerry sa akin. Dumiretso siya kay Daddy at agad siyang tinanong kung ano ang nangyari kay Mommy, tuluyang nilagpasan ako na parang hindi niya ako nakita. Nang lumingon ako, nakita ko ang pamangkin kong si A
Napakuyom ako ng kamao. "Kerry, hindi kita gustong saktan. Pero ito ang totoo. Anak ko si Leo. Anak namin siya ni Drake. May karapatan akong makuha siya—" "ANONG KARAPATAN?!" muli niyang sigaw. Nanginginig na siya sa galit, at halos gusto na niyang lumapit para itulak ako. Biglang sumingit si Drake, ang boses niya mababa pero puno ng awtoridad. "Kerry, alam kong mahirap itong tanggapin. Pero hindi natin maitatanggi ang katotohanan." Lalo lang umigting ang galit ni Kerry. "HINDI! HINDI! HINDI! Sa mata ng batas, si Leo ay anak namin! Kami ang nagpalaki sa kanya! Wala kayong karapatan ni Drake na basta na lang siyang bawiin!" Ramdam ko ang pag-init ng dugo ko. Hindi ko na kaya. "Hindi mo ba naiisip kung gaano kahirap sa akin ang mawalan ng anak?" Mabilis kong pinunasan ang luha sa mata ko, pero patuloy ito sa pagtulo. "Kerry, ikaw ang kakambal ko! Ikaw dapat ang mas nakakaunawa sa akin! Pero bakit parang gusto mo akong alisan ng karapatan sa sarili kong anak?!" Napaurong si K
PROLONGUE “Ay pwet ng kalabaw, " napasigaw na sabi ni Claire pagpasok niya sa silid ni Edward. "herodes ka talaga Sir Edward!” mahinang sabi niya sa kaniyang sarili. Halos hindi magkandamayaw sa kaniyang gagawin si Claire ng maabutan niyang nakikipag niig ang kaniyang Playful Young Billionaire Boss.Napangiti lamang si Edward habang patuloy ito sa ginagawang pagbay* sa kaniyang kaulyawan. Hindi siya natinag sa pagdating na iyon ni Claire. Natatawa siya sa naging ekspresyon ng kaniyang kababata. Hindi niya inaasahang hindi pa rin ito open minded pagdating sa usaping s*x. Isa naman sa katangian ni Edward ang angkin galing sa kama kaya siya lapitin ng mga malalanding babae. Hindi na niya kailangan pang magbayad para lang may makatalik. Kusang mga babae na ang nagpupunta sa kaniya . Sa bahay man , trabaho o kahit saang lugar siya naruruon. Sa pagkabigla ni Claire sa kaniyang nakita ay naihagis niya ang kapit niyang tray sa sahig ng silid kaya’t nagkalat doon ang hapunang hinanda niya p
CLAIRE SANCHEZ: “Grabe naman tong si Edward hindi man lang nag-lock ng kaniyang pintuan. Nakakainis. Eeee napaka maniac talaga . Bwisit (napapa-padyak sa inis na sabi ko sa aking sarili habang naglalakad ako pababa ng kusina) sa kinadami dami naman kasi ng oras bakit ngayon pa ako inutusan talaga ni Manang. Ang malas ko naman. " pagmamaktol kong sabi. Pagdating ko sa maids quarter ay tinanong ako kaagad ni Manang dahil nakasumbakol ang mukha ko. "bakit naman basang basa yang damit mo? at bakit ganyan yang pagmumukha mong bata ka?! ano bang ginawa sayo ni Sir Edward?! halika nga dito at magpalit ka muna ng damit mo. " nag-aalalang tanong sa akin ni Manang. Inabutan niya ako kaagad ng tuwalya. "pano Manang yan pong alaga niyo meron na namang kaulyawan dun sa kwarto niya hindi man lang nag lock ng pintuan edi nagulat po ako ayun tumilapon ang kapit kong tray. Hindi ko naman napansin na natapunan din pala damit ko nung nasa loob ako ng silid si Sir Edward” naiinis kong sabi. Kung pwe
EDWARD MURPHY: Naupo na ako dahil nakikita ko na ang pagkainis sa mukha ni Claire “okay sige na sorry to offend you, let’s change the topic at mukhang galit ka na talaga. Hindi ko sinasadyang inisin ka. Ang cute mo kasi kapag s*x na ang pinag-uusapan natin. Sya wag mo ng isipin yung nakita mo kanina. Maupo ka nga muna dito , ang hirap makipag usap ng nakatayo ka diyan. (Naupo naman itong si Claire sa aking tabi, sa totoo lng napagod talaga ako sa babaeng kaniig ko kanina,Natatawa ako sa aking naiisip. sh*t teka ano nga bang pangalan ng babaeng iyon? . Ano ka ba naman Edward nakakatalik mo hindi mo kilala . Panenermon ko sa aking sarili. ) kumain ka na ba?! (Tanong ko kay Claire, tumango naman siya at nakatingin lang sa akin. Hindi ko alam kung bakit hanggang ngayon ay nahihiya pa rin si Claire kumilos sa aking harapan. Sabagay sadyang mahinhin naman talaga siya magmula ng magdalaga na siya, noong nakakalaro ko kasi siya sa probinsya ay napaka-boyish pa niya iyon ay noon bago ako lu
Tinawgaan ko kaagad ang aming HR department pagkalabas ni Claire. Hindi ko ito kalimitang ginagawa hindi ko din maintindihan sa akong sarili bakit para akong sunod-sunudan kay Claire. “Hi Ricky , I send you an email. I want you to secure position for Ms.Claire Sanchez. Ayokong malaman niyang wala talagang available position sa aking kompanya bilang personal secretary . She will conduct her OJT in my company and when she finish give her an offer right away for being a regular employee. Payagan mo na si Andrea sa hinihingi niyang bakasyon starting tomorrow pagsimulain mo na siya sa kaniyang leave . Ako ng bahalang magturo kay Claire ng mga dapat niyang gawin sa kaniyang trabaho bilang personal secretary ko. Gawan mo ng paraan na malagyan siya ng slot sa aking kompanya. I don't care kung paano mo gagawin pero gusto kong bukas na bukas din ay magsimula na siya. Hindi ko pa rin aalisin si Andrea. Bale magiging 2 silang sekretarya ko. Hindi niya alam na wala talaga akong perosnal secret
Napakuyom ako ng kamao. "Kerry, hindi kita gustong saktan. Pero ito ang totoo. Anak ko si Leo. Anak namin siya ni Drake. May karapatan akong makuha siya—" "ANONG KARAPATAN?!" muli niyang sigaw. Nanginginig na siya sa galit, at halos gusto na niyang lumapit para itulak ako. Biglang sumingit si Drake, ang boses niya mababa pero puno ng awtoridad. "Kerry, alam kong mahirap itong tanggapin. Pero hindi natin maitatanggi ang katotohanan." Lalo lang umigting ang galit ni Kerry. "HINDI! HINDI! HINDI! Sa mata ng batas, si Leo ay anak namin! Kami ang nagpalaki sa kanya! Wala kayong karapatan ni Drake na basta na lang siyang bawiin!" Ramdam ko ang pag-init ng dugo ko. Hindi ko na kaya. "Hindi mo ba naiisip kung gaano kahirap sa akin ang mawalan ng anak?" Mabilis kong pinunasan ang luha sa mata ko, pero patuloy ito sa pagtulo. "Kerry, ikaw ang kakambal ko! Ikaw dapat ang mas nakakaunawa sa akin! Pero bakit parang gusto mo akong alisan ng karapatan sa sarili kong anak?!" Napaurong si K
Mabilis naming dinala si Mommy sa ospital nang bigla siyang mawalan ng malay. Nanginginig ang kamay ko habang hawak ang malamig niyang palad sa loob ng sasakyan. Hindi ko alam kung dahil sa takot o sa kaba, pero pakiramdam ko ay mabigat ang bawat segundo habang papalapit kami sa ospital. Pagdating sa emergency room, pinigilan na kami ng doktor sa pagpasok. Wala kaming nagawa kundi maghintay sa labas, nag-aalalang nakatitig sa pinto na parang kahit titigan namin ito ng matagal, bibigay ito at ipapakita sa amin kung ano ang nangyayari sa loob. Ilang minuto pa lang kaming naghihintay nang biglang dumating si Kerry—kasama niya si Enrique. Halatang nagmamadali sila, at nang makita nila ako, nagulat sila. “Tara?” gulat din ang reaksyon ni Drake Hindi makatingin nang diretso si Kerry sa akin. Dumiretso siya kay Daddy at agad siyang tinanong kung ano ang nangyari kay Mommy, tuluyang nilagpasan ako na parang hindi niya ako nakita. Nang lumingon ako, nakita ko ang pamangkin kong si A
Tahimik siyang tumango, pero ramdam ko pa rin ang pag-aalangan niya. Pagdating namin sa bahay ng pamilya niya, bumungad sa amin ang isang di katandaang babae —ang Mommy Claire ni Tara. Nang makita niya si Tara, agad siyang napaiyak. “Tara…” mahina niyang tawag. Halos manginig si Tara sa kinatatayuan niya. “Mommy…” Sa isang iglap, nagyakapan silang mag-ina, at doon tuluyang bumigay ang luha ni Tara. “Patawarin mo ako, Mama…” bulong niya habang umiiyak. “Anak, Tara…. Bakit ngayon ka lang nagpakita saming lahat? Kamusta ka na? Anong nangyari sayo? Bakit hindi ka namin makita?” nag-aalalang tanong ni Tita Claire. Tahimik lang akong nakatayo sa gilid, pinapanood silang nagkakabalikan. Sa sandaling iyon, napagtanto kong tama ang naging desisyon namin—ang ayusin ang lahat ng hindi pagkakaunawaan, ang muling bumangon mula sa nakaraan. Pagkapasok namin sa loob ng bahay, ramdam ko ang tensyon sa hangin. Tahimik si Tara, halatang pinipigilan ang kaba at takot na bumabalot sa kanya.
Muling nagtagpo ang aming mga mata, napatingin ako sa kaniyang labi at doon ko siniil muli ng halik ang ng aakit niyang mga labi. Matagal at maalab ang bawat pagpapalitan namin ng halik. Napapaungol si Tara sa ginagawa kong paghalik sa kaniyang leeg . Mabilis kong naipasok ang aking kamay sa ilalim ng kaniyang short. Napaiktad siya ng laruin ko ng aking daliri ang kaniyang clit. Nawala ang lamig ng paligid at napalitan ng matinding pag iinit ng aming katawan.“Aah oh Drake ang sarap” “Sige lang Tara…. Umungol ka pa….ganyan nga…” itinaas ko ang kaniyang mga hita sa sofa at ibinuka ko ito dahilan para bumuyangyang ang kaniyang naglalaway na pechay sa aking mukha. Agad kong ipinasok ang aking dila sa loob nito. Nang hindi ako nakapagtiis ay pumatok ako sa kaniyang ibabaw. Isang halik ang aking binigay sa kaniya kasabay ng pag ulos ng aking talong sa kaniyang loob. Hindi ko napiligan ang sarili ko. Ang banayad ay naging mapusok hanggang sa iniikot ko siya patalikod. Mahigpit kong kin
Pilit ko siyang iniwasan. Pinaandar ang natitira kong pagtitimpi“Sige na! mag almusal ka na nakahanda na ang pagkain, ipainit mo na lang kay Manang. Susunod na din ako!”Ngunit imbis na tumayo ay nanatili siya sa aking tabi, tahimik na nakaupo at nakamasid sa akin. "Damn it Tara , i want to kiss you” .Walang sabi sabi ay mabilis kong inilagay ko ang aking kamay sa likod ng kanyang leeg at idiniin ko ang aking mga labi sa kanyang mga labi sa pangalawang pagkakataon, na dinudurog ito ng aking sarili. Laking tuwa ko ng hindi niya ako tinulak papalayo sa kaniya, bagkus ay ginantihan niya ang aking paghalik. Sa katunayan siya ang unang nagbuka ng kaniyang bibig dahilan para maglaro ang aming mga dila. Kuntentong bumuntong-hininga ako, ibinuka ko ang aking mga labi at pinapasok ang kanyang matakaw na dila, na bumabati sa akin. Binilisan namin ang bawat paglalaro ng aming mga dila, umiinit ang aking buong katawan, at kontrolado ng pagnanasa ang aking katawan. "I love you Tara," hinihinga
Pero sa dulo, naibulalas ko pa rin ang katotohanan. Lumapit siya sa akin, sa sobrang lapit ay nararamdaman ko ang hininga niya sa mukha ko.Ang mapupungay na mga mata niya ay pinagmamasdan akong mabuti, naghihintay na magpatuloy ako. "Alam ko na hindi tama ang pinakita kong galit sayo, dahil kahit ako ay may inilihim din sayo" Iniyuko niya ang kanyang ulo, nakaharang sa aking paningin sa mga magagandang mata na iyon.Ayokong saktan siya, pero iyon ang katotohanan. Wala siyang ideya kung sino ako o kung ano ang aking mga responsibilidad. “Hindi ko din ginusto na maging ganito ako pero dahil sa mga pagbabago sa pamilya ay wala din akong nagawa. Sa kabila ng lahat ng katatagan ko, naakit ako sa iyo ng isang malaking puwersa na sinusubukan kong pigilan. Tulad ng nakikita mo, na may maliit na tagumpay” umamin ako nang may pag-aalinlangan. Napangiti si Tara at napakagat sa ibabang labi. “Gusto kong mas makilala ka Tara, nararamdaman kong masaya ako sa tuwing kasama kita. At Tang ina , gust
DRAKE POV Tahimik akong nakatayo sa harapan ni Tara, nakatingin sa kanya habang siya naman ay halos hindi makatingin nang diretso sa akin. Kita ko ang pamumuo ng luha sa kanyang mga mata, ang kaba sa kanyang katawan, ang nanginginig niyang mga kamay. Pero hindi iyon sapat para mapawi ang galit na bumabalot sa dibdib ko. "Drake..." bulong niya, pilit inabot ang kamay ko, pero umiwas ako. "Ano Tara? Plano mo ba itong ilihim sa akin habambuhay?” Umiling siya at nanginginig ang boses. "Hindi, hindi ko ginusto ito. Hindi ko ginustong magtago. Pero hindi ko alam kung paano... paano ko ipapaliwanag sa'yo—" "Sa tagal ng panahon nating magkasama, ni minsan hindi mo ba naisip na karapatan kong malaman ang totoo?" Tumingala siya, tuluyang tumulo ang mga luha niya. "Drake, natakot akong mawala ka... Natakot akong hindi mo ako mapatawad." Napakuyom ako ng kamao. "Dahil may ginawa kang hindi ko kayang patawarin." Natahimik siya at tuluyang yumuko, pero hindi ko magawang kaawaan siya
Nadatnan ko si Tara na abala pa rin sa kusina. Nakatalikod na siya sa akin, inihahanda ang mga gulay sa chopping board. Lumapit ako nang dahan-dahan.“Drake?” Lumingon siya at ngumiti “Gutom ka na ba? Malapit na ‘to. Konting hintay na lang.”Huminga ako nang malalim. “Tara, may kailangan akong sabihin sa’yo.”Napakunot ang noo niya. “Ano iyon? May problema ba?”“May resulta na ang DNA test,” simula ko, "DNA test? para saan? para kanino?" nagtataka niyang tanong sa akin."tungkol sayo at kay Leo. Hindi ko kagad sinabi sayo ang tungkol dito dahil gusto kong masigurado ang mga bagay bagay. Ang hirap kasing timbangin kung dapat ko bang sabihin sayo ang lahat ng mga sinabi ni Erwin during interrogation." sabi ko pa sa kaniya"bakit ano ba ang sinabi nila? " Nag isip ako ng salitang hindi masasaktan si Tara pero kahit anong pag iisip ko iisa lang ang kalalabasan ng lahat ng ito. Masasaktan at masasaktan pa rin siya. “Ikaw ay inutusan niya para mag-matyag sa akin pero dahil sa pagkahulog m
Tumingin ako kay Benie. “Dalhin n’yo si Erwin at Stephanie sa safehouse. Hindi rito matatapos ang lahat.”“Drake…” Tumigil siya sa paghalakhak at itinapat ang malamig niyang tingin sa akin. “Bakit tahimik ka ngayon? Hindi ito ang Drake na inaasahan ko. Nasan ang tapang mo Drake?!!” Tumawa ulit siya, ngunit mas malademonyo ngayon. “Ilang taon na ba?”Nagtataka akong tumingin sa kaniya“Alam ko naman kung anong dahilan ku