“Miss Kerry, Vanessa, nais po sana naming magpasalamat. Ang anak namin, si Bea, ay isa sa mga natulungan ninyo. Noon, tahimik lang siya sa sulok ng kwarto, parang hindi na siya makakabangon. RPero dahil sa mga workshop ninyo, nagkaroon siya ng lakas ng loob na harapin ang mga takot niya. Ngayon, nag-aaral na siya ulit, at gusto niyang maging psychologist balang araw.” “Salamat po talaga,” dagdag ng asawa ni Marco, bakas ang pag-asa sa kanyang boses. “Hindi na namin alam kung anong gagawin noon. Pero dahil sa inyo, nakuha naming muli ang anak namin.” “Ang anak niyo ang gumawa ng paraan para makabangon,” sagot ni Vanessa, habang nasa tabi ni Kerry. “Kami lang ang naging tulay. Pero salamat sa tiwala ninyo.” Dahil sa dami ng mga taong nagpapasalamat, humaba ang oras ng seminar. Hindi na mabilang nina Kerry at Vanessa ang mga kwento ng pagbawi ng lakas ng loob at muling pagkabuo ng mga pamilya. Isa pang kabataan, si Ella, ang nagpasalamat sa kanila. “Miss Kerry, Miss Vanessa,” sabi
Pagkatapos ng matagumpay na seminar at masinsinang pag-uusap namin ni Vanessa sa coffee shop, ramdam ko ang saya at fulfillment, pero alam kong pagod na rin ang katawan ko. Habang pauwi, iniisip ko pa rin ang plano naming mag-recruit ng mas maraming volunteers mula sa mga unibersidad. “Paano kaya namin masisimulan ito nang maayos?” tanong ko sa sarili ko.Pagbukas ko ng pinto sa bahay, sinalubong ako ng amoy ng paborito kong lavender diffuser. Tahimik ang paligid, pero ramdam ko ang presensya ni Enrique. Napansin kong may nakahandang tasa ng tsaa sa mesa at isang nakatuping papel na may nakasulat.“Para sa pinakamamahal kong asawa, alam kong pagod ka na. Kailangan mo nang mag-relax. Enrique.”Napangiti ako. Napaka-sweet talaga ng asawa ko, sabi ko sa sarili. Napalingon ako nang marinig ko ang mga banayad na tunog ng gitara mula sa sala.Doon ko siya nakita, nakaupo siya sa sofa, naka-white shirt at pajama, hawak ang gitara habang may inaayos na tono. Nang makita niya ako, ngumiti siy
Malandi ko din siyang nginitian sabay dakot sa kaniyang talong. Habang nilalaro ko ito ay patibin ko siyang hinahalikan. "Well in that case hindi ko palalampasin ang mga ganitong pagkakataon. "Marahan kong hinimas ng pababa taas ang kaniyang talong. "mm… you will be in great trouble Mr. Rodriguez. Ginising mo na naman ang natutulog na pag-iinit ng aking katawan" mapang-akit kong sabi. Ngumiti si Enrique sa akin saka niya ako sinunggaban ng maalab na halik. Halik na animoy wala ng bukas. Mahigpit niyang hinapit ang aking balakang papalapit sa kaniyang katawan. Habang magkadikit ang aming mga katawan ay walang tigil ang isang kamay niya sa paghimas sa aking batok. "a…Love…." mahina kong ungol, halos maghabol ako ng hininga sa kiliting nararamdaman ko. May kung anong boltahe ang gumapang sa aking katawan. Nang mapaawang ang aking labi ay ipinasok niya ang kaniyang dila sa loob ng aking bibig. Bawat paghaplos ng mga palad ni Enrique sa aking katawan ay nagdudulot ng kakaibang sensa
“A… love, ang sikip sikip mo talaga. mmm… aaahhh….” Madiin at maalab ang bawat pag ulos ni Enrique sa aking loob . Bawat pagkilos niya ay kakaibang kiliti ang hatid sakin. Napalitan ang sakit ng kakaibang pagnanasa ng sipsipin niya ang kanang bahagi ng aking leeg. Panandalian siyang huminto sa kaniyang pag ulos. Humihinga siya ng malalim para pigilan ang kaniyang sarili ng labasan kaagad. Muli na naman siyang bumayo makalipas ang ilang segundo. Parang hayok sa laman Enrique pero mararamdaman ang buong pagmamahal sa bawat paghahampasan ng aming mga katawan. “O…Kerry binabaliw mo talaga ako!" kinapitan niya ang isa kong daliri at sinubo ito habang nilalaro niya ang kaniyang talong sa ibabaw ng aking pechay. Ilang saglit lang ay mabilis na naman niya itong ipinasok sa loob. Panay ang paghalik niya sa aking noo. Malandi ko siyang tinignan, sinensyasan ko siya, kahit walang salita ay naintindihan na niya ang ibig kong sabihin, pumailalim naman siya. Pumaibabaw ako kay Enrique, itinutok k
TARA POV 10 YEARS LATER Ilang buwan din kaming nag live in ni Erwin. Sinubukan ko pa rin ang pagkakataon na baka mahulog din ako sa kaniya matapos ang nangyaring eskandalo sa pagitan namin ni Kerry. Pero bawat araw na magkasama kami ay parang isang malaking dagok. Isang relasyong ipinilit kaya naman araw-araw ay puro pagtatalo at paminsan-minsang napag-bubuhatan na niya ako ng kamay. Hanggang sa umabot na kami sa sukdulan. Naalala ko pa ang huling araw bago ako tumakas sa puder ni Erwin. “Please Erwin..maawa ka! Wag mong gawin yan” kapit kapit ko ang sarili ko, pilit kong itinatago ang ulo ko, ang katawan ko, ang buong sarili ko. Kapit niya ang isang kutsilyo habang nanlilisik ang mga mata niya. Mala-demonyo siyang tumawa “akala mo matatakasan mo ko Tara?! Ito ang tandaan mo kahit saang impyerno ka magpunta mahahagilap kita. Sanggang dikit ko si Satan*s. “ Tumakbo ako papalabas ng bahay , walang direksyon, walang tamang lugar kung saan talaga ako pupunta hanggang sa ma
Ginupit niya ang mahaba kong buhok, kinulayan niya ito ng kulay blonde upang hindi ako makilala. Tinuruan niya akong magsuot ng simpleng damit na halos lumulubog ang buong pagkatao ko sa anino ng ordinaryo. "Ano bang dahilan at gusto mong burahin ang pagkatao mo, iha? Saka hindi ba nag aalala sayo ang pamilya mo? " tanong niya minsan habang tinatahi niya ang punit kong blouse. Hindi ko siya masagot nang buo, pero nakita niya ang mga pasa sa katawan ko, ang pag-aalinlangan sa mga mata ko. Hindi na siya nagtanong pa. Sa isang malayong baryo kami nagtungo, sakay ng kalawanging jeep na halos masira na sa daan. Ang baryong iyon ay tahimik, walang cellphone, walang internet, walang koneksyon sa magulong mundo na iniwan ko. Doon ko sinimulan ang panibagong buhay bilang si Maya, isang babae na walang nakaraan, walang pinagdaanan. Ngunit ang totoo, bitbit ko pa rin ang bawat kirot at pilat na iniwan ni Erwin, pati na ang masakit na pagtalikod nila Mommy. Sa pagdating namin sa baryo, ramd
Pero sa bawat bangungot, andoon si Mama Selya. "Huwag kang bibigay, Maya. Huwag mong hayaang manalo sila," sabi niya sa akin isang gabing hindi ko na napigilang umiyak. Ngunit sa kabila ng katahimikan, hindi ko maiwasang mapaisip: ligtas na ba talaga ako? Hanggang kailan ako magtatago? Sa bawat tunog ng makina ng sasakyang dumarating, para bang nararamdaman ko ang mga mata ni Erwin na nakamasid, naghahanap, nagbabantay. At isang araw, habang nagwawalis ako sa bakuran, isang hindi pamilyar na mukha ang nakita ko sa baryo. Lalaki, matangkad, at may dalang bag. Hindi siya taga-rito, halata sa hitsura niya. Nagdududa ako, at hindi ko maiwasang tanungin ang sarili: Natagpuan na ba niya ako? "Maya," tawag ni Mama Selya sa akin isang gabi habang naglalatag siya ng banig para sa amin. "Anak, huwag kang mag-alala kilala ko ang lahat ng tao sa baryong ito. Walang makakagalaw sayo dito dahil nagkakaisa ang tao dito. Gagawin ko ang lahat para hindi ka masaktan ulit. Kaya kahit hindi kita d
PRESENT TIMEPROLONGUEHabang umiinom si Drake ng kanyang mamahaling brandy sa loob ng kasa ni Michael, nilalaro niya ang baso sa pagitan ng kanyang mga daliri. Ang bigat ng kanyang pag-iisip ay naka-sentro kay Tara A.K.A Maya. Hindi umaalis ang pagkakatitig ni Drake sa imahe ni Maya habang umiikot sa poste, ang kanyang katawan na mapang akit na gumigiling, habang mapanukso siyang tinitigan nito, parang sumpa na paulit-ulit na bumabalik sa kanyang isipan. Siya ang babaeng hindi niya matanggihan, ang babaeng nakatago sa ilalim ng maskara. Hindi niya maiwasang hindi mapakagat labi ng dahil sa babaeng nasa harapan niya."She doesn’t know who she’s dealing with," bulong ni Drake sa sarili. Ang kanyang ngiti ay malamig, puno ng kumpiyansang hindi matitinag. Nakuha ng babaeng ito ang buong atensyon ni Drake. Hindi siya sanay na may tumatanggi sa kanya, lalo na sa isang bagay o isang taong kanyang hinahangad. At ang babaeng ito ay walang iba kundi si Tara A.K.A Maya.Pinatawag ni Drake si M
Ito pala ang plano ni Andrew mula pa noong una, balak pala niyang mag-propose sa akin sa mismong birthday ko.Hayop ka Jackie!, alam mo pala ang plano ng anak mong mag-pakasal sa akin sa pagbabalik niya mula sa business trip niyang ito. Kaya pala ganoon na lang ang pagmamadali niyong mag ina na itulak ako sa kama ng ibang lalaki! Sinong mag aakala na papalpak ang plano niyo at kay Arthur ako mapupunta!“napaka dimonyo mong ina!” Galit na galit ako!Sobrang galit na galit ako kay Jackie!Nagagalit ako dahil pinapatay ako ng kunsensya dahil sa biglaang pagtalikod ko kay Andrew. Pero ano pa nga ba ang magagawa ko kahit magalit pa ako?Tapos na ang lahat. Hindi ko na maaaring balikan ang nakaraan namin ni Andrew.Sunod-sunod ang pagtawag ni Andrew sa akin.Paulit-ulit kong kinakansel iyon, hanggang sa tuluyan ko ng patayin ang telepono ko at naupo nang mag-isa sa tabi ng park.Tahimik akong nakaupo roon, nakatulala nang matagal, bago ko muling binuksan ang telepono ko at tinawagan ko s
Ang buong restaurant ay napuno ng mga paborito kong bulaklak. Bago pumasok sa loob ng resto, ang mga puno ng sycamore sa magkabilang gilid ay nakasabit ang mga makukulay na ilaw at iba't ibang "birthday wishes" at "love" na mga card. Ang mga makukulay na ilaw ay kumikislap, ang simoy ng hangin sa gabi ay humahaplos sa aking katawan, at ang paligid ay puno ng isang romantikong atmospera. Sumunod ako sa kasamahan ni Andrew papasok sa looban ng resto nang medyo malabo ang iniisip. Hindi ko kagad nagets ang mga nangyayari pero na wiwirduhan ako. Nakita ko ang mga kasamahan ni Andrew sa kaniyang trabaho na may hawak na mga heart-shaped balloons ng iba't ibang kulay, na kusang bumubuo ng isang bilog, na may ngiting may pagpapala sa kanilang mga mukha. Sa gitna ng resto ay may malaking projection screen na kasing taas ng isang tao. Matapos ang dalawang malalakas na tunog, lumitaw ang imahe ni Andrew sa screen. Naka-Formal attite siya, may suot na pulang bow tie, may hawak na isang bu
SA OPISINANakahinga ng maluwag si Ella nang matiyak niyang alam ni Arthur na ngayong araw ay birthday ni Frances. Pagdating ng oras ng tanghalian, hinanap niya si Frances para mag-lunch.FRANCES POVBinuksan ko ang cellphone ko at tiningnan ito, at naalala ko na iniiwasan ako ni Arthur kaninang umaga kahit pa alam kong mag flight siya ngayon, kaya't bigla akong tumango ng malungkot.Pero dahil kilala ako ni Ella, alam niyang may hindi okay na nangyayari sa akin. Kinuha niya ang cellphone ko at tinignan ang mga message ko.Sa huli, nagbiro na lang si Ella sa akin "Baka gusto ka niyang sorpresahin ka. Pinipigilan niya lang ngayon at hindi ka pinapansin, tapos bibigyan ka ng sorpresa pagkatapos ng trabaho. Para maging emosyonal ka at ma touch ka!” Tumingin ako kay Ella at ngumiti "Saan mo na naman natutunan lahat ng 'yan?"Itinaas ni Ella ang kanyang baba nang may kumpiyansa, "Maghintay ka lang!"Pagdating namin sa canteen, tinawagan ko iba pa naming mga kasamahan at trineat ko sila
FRANCES POVKinabukasan, nagising ako ng maaga para magluto ng almusal, gusto ko sanang magka-ayos kami ng aking asawa sa aming alitan nitong nakaraang gabi. Halos hindi kasi niya ako pinapansin, sa di ko malamang dahilan. Masaya naman kami noong nakaraang araw pero biglang nagbago ang mood niya kagabi.Marahan akong kumatok sa pinto ng guest room pero walang Arthur na sumagot mula sa kabilang bahagi ng kwarto kaya naman nagdesisyon na akong pumasok na.Habang naglalakad, hindi maipinta ang mukha ko, kakaibang kalungkutan ang bumabalot sa aking katauhan.Pagdating ko sa pintuan ng Office ko ay biglang nanakbo si , Ella papunta sa akin at sinadya akong banggain, kinuha niya ang isang regalo at inabot sa akin . "Frances, Happy Birthday!"Sandali akong napatigil, at saka ko lang naalala na birthday ko pala ngayong araw. Magmula naman kasi ng mamatay si Mama, kinalimutan ko ng mag celebrate ng birthday. Para sakin ang araw sa buong taon ay normal lang. Kinuha ko ang regalo at walang gan
Sa totoo lang nainis ako sa mga sinabi niya kaya sinagot ko din sila ng nararapat na sagot.“Teka lang huh…Una sa lahat ang obligasyon namin si Papa, at FYI nagbibigay kami ng pang gastos ni Papa.Pangalawa, hindi niyo nga ako tinuring na anak niyo, ngayon kung maka-asta ka akala mo ay talagang ulirang ina ka?At pangatlo, bakit hindi niyo pag-trabahuhin yang si Ate Leonor. Hindi yung aasa lang siya sa binibigay namin kay Papa. Kung tutuusin siya ang pinaka-matanda sa amin pero siya ang pinaka-walang pinagka-katandaan.” agad na napa-ismid si Tita Mylene pero nagmatigas siyang umalis ng kusa.Napaisip ako, ngayon lang ako nakakita na niyawyawan ng kaniyang mapang-aping madrasta sa sarili nitong bahay, pagka bukas na pagkabukas pa lang ng pinto. ANo pa nga bang magagawa ko, kung palalayasin ko sila malamang na gagawan nila ito ng malaking issue kaya naman hinayaan ko na lang silang pumasok. Inalok ko na lang sila ng juice. Alam kong may naglalaro na naman sa isip ng mga ito kaya nand
Kagaya ng hindi ko pagyayabang, bumungad sa kanila ang isang mala mansyong bahay na tinitirahan namin ni Arthur. Hindi ko kailanman flinex sa aking social media account ang aming bahay dahil hindi naman ito sa akin. “Tang in*! Frances, ito ang bahay niyo?!” sigaw ng kasamahan kong bakla na halos ikahulog ko na sa golf cart sa sobrang pagkagulat.Napakamot ako ng ulo at napabuntong-hininga. “Bwisit ka bakla, gulat na gulat ako sayo!, oo ito yung bahay namin.” Ngunit hindi agad sila gumalaw. Nakabuka ang mga bibig nila, tila hindi pa rin makapaniwala sa nakikita nila sa kanilang harapan. Si Kristal, na kanina ay puro kayabangan ngayon ay halatang hindi makasabay sa pangyayari. Kahit na inaatake siya ng pride niya dahil sa dami ng paninirang sinasabi niya sa akin sa opisina ay hindi rin maipagkailang namangha din siya sa bahay na tinutuluyan namin ni Arthur. “Frances… ito ba talaga ang bahay mo?” tanong ng isa na hindi pa rin makapaniwala.“Hindi. Trip ko lang pumasok para sa staycat
FRANCES’ POV Pagdating ng Sabado, maaga akong nagbihis ng komportableng damit at tumungo sa tagpuan kung saan ko sasalubungin ang mga kasama ko sa trabaho. Isa-isa na silang dumating, at agad akong binati ng ilan sa kanila. “Congratulations sa promotion mo, girl!” sigaw ni Mary, sabay tapik sa balikat ko. Ngumiti ako at isa-isang nagpasalamat. Habang naghihintay pa sa iba, naisipan kong bumili ng maiinom sa mini-store sa kanto. Tahimik lang ang paligid nang biglang dumating si Kristal, ang babaeng kilalang mahilig mambara at laging may masasabi tungkol sa iba. “Oh, dito ba ‘yung inyo?” tanong niya, sabay irap sa mumurahing apartment sa harapan namin. “Anong apartment number ‘yung bahay niyo?” Bago pa ako makasagot, sumabat na ang isa pang kasamahan namin na malapit kay Kristal. “Oo nga, Ma’am! Dapat sa susunod lumipat ka na ng mas magandang apartment. Hindi bagay sa isang aviation manager ang nakatira sa ganitong klaseng bahay!” Napataas ang kilay ko at napatingin kay Ella. Hin
[Gusto ko lang magtanong, may boyfriend na nga ba talaga si Miss Frances?] Matapos ang maanghang na akusasyon laban kay Frances , ngayon lahat ay pumabor sa kaniya. Napapangiti naman si Mr. Rivera sa kaniya.Kagaya ng orihinal na dahilan kung bakit nagpunta si Frances sa restaurant ay nagsimula ang kanilang meeting. Ilang discussiona ng naganap sa pagitan nila at hindi din nagtagal ang meeting na iyon. Bumalik siya sa opisina. Nagulat siya ng salubungin siya ng kaniyang mga kasamahan.“Frances, congratulations!”“Frances, treat mo kami this time!”“Tama, Frances, weekends naman sa susunod na araw, mas okay siguro kung sa bahay niyo tayo mag-celebrate. Para makatipid at double celebration na din tayo. Ang pagkaka promote sayo officially at ang kasal mo.”Hindi naman kaagad nakasagot si Frances. Sa kalagitnaan ng pangungulit ng mga kasamahan niya ay biglang tumunog ang kaniyang cellphone. “Hello!”“Love, mukhang pagod ka? Hindi mo ata hiyang ang magpanggabi. Dibale malapit na din n
Pagkatapos sabihin ni Mr. Rivera ay naglakad na sila pabalik sa loob ng restaurant. Ngunit napansin ni Frances na mula sa di kalayuan ay may nagkakagulong mga tao at kumakapal na kamera na nagmumula sa mga vloggers, isang babae ang napansin nilang nagpunta sa isang sulok. Halata ang pagkabalisa sa kanyang mukha, at tila gusto niyang maglaho na lang sa hangin.Pero hindi nagtagal, agad siyang pinalibutan ng mga vloggers."Ikaw ang may pakana ng lahat ng ito! Sabi mo may relasyon si Mr. Rivera at Frances! Ng dahil sayo muntik pa akong makasuhan" singhal ng isang lalaki habang nakatutok ang camera sa kanya.“Oo nga, hayop ka. Mali-mali ang mga impormasyong sinasabi mo samin!”“Kaya nga pahamak ka!” "Ano ang masasabi mo na nalantad na ang totoo?" sigaw naman ng isa pa.Napayuko ang babae at hindi niya alam kung paano ipagtanggol ang kaniyang sarili. Pero wala na siyang lusot. Nalantad na ang katotohanan, ang mga maling ipinakakalat niya dahil sa galit kay Frances ay nalantad na. Si Al