LOGINShare
Kabanata 071
Last Updated:
2024-11-22 18:36:35
Related chapters
Play Me, I’m Yours Kabanata 072
EDWARD POVPagkatapos ng lahat ng nangyari sa amin ni Claire, wala na akong ibang pagpipilian kundi magpatuloy. Pero sa kabila ng pagpapanggap na okay lang ako, araw-araw ay parang binabato ako ng alaala niya lalo na sa opisina, naisipan kong bumalik sa aking opisina para naman kahti papano ay makalimot ako. Buryong buryo na ako sa bahay kakamukmok. Pero hindi ko maiwasan ang sarili ko. Palagi kong tinitingnan ang desk niya, umaasang kahit papaano ay makita ko siyang nakaupo roon muli at abala sa mga trabaho niya. Pero wala na siya, at ang pamilyar na puwang ay napalitan ng ibang tao. Ang pag-alis niya ay nag-iwan ng kakulangan sa buhay ko na hindi ko na maitama. Ano bang nagawa kong mali para basta na lang niya ako iwan ng ganito?! Kaya naman nagpaka subsob ako sa trabaho, tinatambakan ko ang sarili ko ng mga gawain sa pag-asang makakalimutan ko ang sakit ng pagkawala niya. Ngunit kahit ilang oras ang ibuhos ko sa trabaho, palagi pa rin siyang sumasagi sa isip ko. Ang bawat sulok ng
Last Updated : 2024-11-23Play Me, I’m Yours Kabanata 073
Bahagyang natahimik kami, at unti-unting bumalik ang sakit na pilit kong kinukubli. “Sinubukan kong kalimutan siya, Ricky. Ginawa ko ang lahat para mawala ang alaala niya, pero wala, hindi ko magawa. Kahit ilang oras akong magtrabaho, kahit ilang gabi akong magpakalunod sa alak, palaging may bakas siya sa bawat galaw ko.” Tumango si Ricky, napapangiti nang may halong simpatiya. “Alam mo, Edward, minsan ang kailangan lang natin ay ang tanggapin ang pagkakamali natin. Hindi lahat ng sugat gumagaling nang mabilisan. May mga sakit na kailangan talagang maramdaman para matutunan natin ang aral na dala nito.” Nagpabuntong-hininga ako, ramdam ang kaluwagan sa pag-share ko ng sakit na nararamdaman ko sa isang taong hindi humuhusga. “Oo, Ricky, may mga gabing binabalikan ko ang bawat sandali na kasama siya. Lahat ng oras na tawa siya nang tawa, lahat ng sandaling naramdaman ko ang pagmamahal niya. Pero wala na iyon ngayon. Ako lang ang may kasalanan kung bakit siya nawala.” Pinalakas ni
Last Updated : 2024-11-23Play Me, I’m Yours Kabanata 074
Sa wakas, nagising siya sa katotohanan. Nanginginig ang kamay niyang kinuha ang bag niya mula sa mesa. “Edward… hindi mo ako kailangang itaboy ng ganito,” mahina niyang sabi, pero hindi ko siya sinagot. Tumalikod ako sa kanya at muling tumingin sa mga papeles sa mesa. “Kung ayaw mong mapahiya pa, umalis ka na,” malamig kong sabi. "tandaan mo ito Edward, ako lang ang para sayo! walang kahit na sino ang makakapalit sakin sa buhay mo Narinig ko ang pagbukas at pagsara ng pinto. Sa wakas, tahimik na ulit. Bumalik ako sa pagkakaupo at isinubsob ang mukha sa mga kamay ko. “Claire, nasaan ka…” bulong ko sa sarili, habang iniisip kung paano ko haharapin ang gulo ng buhay ko. Wala na akong ibang iniisip kundi ang mahanap siya at ayusin ang lahat. CLAIRE POV Parang lahat ng nangyari sa akin ay isang bangungot na hindi ko kayang matakasan. Isang linggong pagkakaratay, paulit-ulit na bumabalik sa akin ang alaala ng aksidente ang malakas na sigaw ni Janice at Lander, ang pagharurot ng
Last Updated : 2024-11-23Play Me, I’m Yours Kabanata 075
Bumalik ako sa veranda at tumitig sa mga ulap sa malayo. Ramdam ko ang pag-aalangan nila, pero mas matindi ang tanong sa puso ko. “Sabihin n’yo na,” bulong ko, kahit na alam kong mahirap ang sagot. Tahimik pa rin sila. Ang tanging narinig ko lang ay ang tunog ng hangin na dumadampi sa paligid. Tahimik kaming nakaupo sa veranda, pero ramdam ko ang bigat ng bawat segundo. Kita ko ang kaba sa mukha nina Janice, Lander, at Dok Marco. Wala na silang kawala. Alam kong may itinatago sila, at sa wakas, napagdesisyunan nilang aminin na ang totoo. “Claire…” nagsimula si Janice, hawak-hawak ang kamay ko. “May kailangan kaming sabihin sa’yo, pero sana maintindihan mo na ginawa namin ito para sa’yo.” Tumingin ako kay Marco at Lander. Tumango si Marco, parang binibigyan si Janice ng pahintulot na magpatuloy. “Claire,” sabi ni Lander, malalim ang buntong-hininga. “May sakit ka sa puso. Nalaman namin ito nung naaksidente ka. Napansin ng doktor na may irregularity sa tibok ng puso mo, at l
Last Updated : 2024-11-23Play Me, I’m Yours Kabanata 076
EDWARD POV Ang araw na to ay puno ng kabiguan, galit, at mga alaalang hindi ko kayang kalimutan. Hindi ko pa rin matanggap na si Claire na palaging nandiyan para sa akin ay bigla na lang umalis at iniwan ako. Ang mas masakit dun ay nang makita ko ang mga litrato ni Claire at ng lalaking iyon, parang nawala na ang huling pag-asa sa puso ko. Hindi ako nagpakita ng kahinaaan sa harapan ni Lexie pero hindi ko din kayang itago ang matinding galit na nararamdaman ko. Nagtagal ako sa opisina kahit na nakauwi na ang lahat ng mga tauhan habang hawak-hawak ko ang mga litrato ni Claire na ipinakita sa akin ni Lexie. Pero kahit na anong tago ko ay naningkit ako sa galit habang pinagmamasdan ang mga litratong ito. Si Claire ay masayang kasama ang lalaking iyon at nakangiti na tila walang inaalala. Ilang panahon na din magmula ng huli ko siyang nakita. Wala na ang dating Claire na iniisip kong hindi kayang mabuhay ng wala ako. Hindi ko na siya kilala. “Alam mo ba kung anong klaseng tao siya?”
Last Updated : 2024-11-24Play Me, I’m Yours Kabanata 077
Nag-aalimpuyo ang galit ko. Ang tindi ng init ng katawan ko habang tinitingnan ko siya. Alam ko na hindi ko siya dapat tinatanggap sa ganitong paraan, pero parang may lakas na humihila sa akin patungo sa kanya.Hindi ko na kayang kontrolin pa. Ang mga kamay ko, na hindi ko alam kung paano umabot sa kanyang katawan, ay biglang naglakbay sa kanyang leeg. Ang init ng pakiramdam ko ay parang napuno ng pagkamuhi sa sarili ko. Bakit ko ba ginagawa ito?"ito ba ang gusto mo?" tanong ko sa kaniya. Hinila ko siya at pinatuwad sa akin. Hinawakan ko ang kaniyang leeg at sinubsob ito sa aking computer table. Winasak ko ang kaniyang pang ibabang saplot at walang habas ang ginawa kong pagkadyot mula sa kaniyang likudan. Mabilis at mariin ko siyang tinira sa kaniyang puwetan. Wala akong pakiealam kung nasasaktan man siya hinawakan ko ang kaniyang sus* ang mahigpit itong nilamas. "ito ang gusto mo diba" gigil kong bulong sa kaniyang tainga. "hahaha" malakas siyang tumawa " sige pa Edward ganyan nga.
Last Updated : 2024-11-24Play Me, I’m Yours Kabanata 078
CLAIRE POV Mabilis na nagdaan ang tatlong taon mula noong iniwan ko si Edward. Pero kahit ganuon na katagal, parang sariwa pa rin ang sakit na dulot niya sa buhay ko. Parang kahapon lang nangyari ang paet ng kahapon. Pero hinding hindi ko pa rin siya mapatawad sa ginawa niya sa akin. Ang sakit para sakin na hindi ako nagkaroon ng pagkakataong makita o mahawakan man lang ang anak ko. Isang munting buhay na hindi naranasan mahalin. Ni hindi mo man lang nasilayan ang ganda at paet ng mundo anak. Laging bumabalik sa isip ko ang tanong na, Paano kung hindi nangyari iyon? Paano kung kasama ko siya ngayon? Sana ngayon ay 2 taon ka na mahigit anak. Sana ngayon tumatakbo ka na at masaya akong naghahabol sayo. Galit na galit ako kay Edward. Hinding hindi ko siya mapapatawad ng dahil sa kaniya nawala ang anak ko. Siguro mas makakalimutan ko pa ang lahat ng ginawa sakin ni Edward kung iniwan na lang niya ako at hindi niya na dinamay pa ang na
Last Updated : 2024-11-26Play Me, I’m Yours Kabanata 079
Lahat ng meetings abroad at local ay palagi niya akong kasama kaya naman naging mas malapit kami sa isa’t isa Noong una ay takot akong makipag-usapsa kaniya, takot sa posibilidad na baka tulad din siya ni Edward na manggagamit, mananakit, at iiwan ako ng ganun ganun na lang. Pero mali ako. Mabait si Paolo, magalang siya at marunong makaramdam. Isang araw, tinawag niya ako sa opisina niya. Napatingin ako sa kanya, hindi makapaniwala. “Salamat po, Sir. Nakakahiya naman.” “Alam ko,” sagot niya. “Diba sinabi ko na sayo pag tayong dalawa na lang wag mo kong tatawaging Sir. “ nakangiti niyang sabi sa akin “Okay Paolo, trabaho kung trabaho ako. Alam mo na. “ sagot ko sa kaniya. Alam ni Paolo ang buong istorya ng buhay ko. “ I know you well Claire. Pero hindi lahat ng empleyado kasing sipag mo. May gusto akong itanong, Claire. Nabanggit mo noon na may kapatid kan
Last Updated : 2024-11-26
Latest chapter
Play Me, I’m Yours Kabanata 160
Habang abala si Arthur sa pagpili ng bagong sapatos na treat sa kaniya ng kaniyang ama, napatingin ako sa kabilang boutique. Sa gitna ng mga tao, may isang babae na agad kong napansin. Naka-sumbrero siya, at tila naka-wig. Kahit na may kalayuan, parang kilala ko siya. May kakaiba sa paraan ng pagtayo niya, sa tindig ng katawan, at sa paraan ng pagtitig niya sa amin. Napakabigat ng pakiramdam ng pagtama ng mga mata namin. Para siyang multo ng nakaraan na biglang sumulpot sa harapan ko.Hindi ko napigilan ang sariling mapahawak sa braso ni Enrique. “Enrique,” mahinang tawag ko, halos hindi ko marinig ang boses ko dahil sa kaba. “Parang si Tara.”Napalingon siya sa akin, halatang nagulat. “Si Tara? Saan?”Tinuro ko ang botique kung saan ko siya nakita, pero nang balingan namin ito, wala na siya roon. Parang nawala siyang parang bula. Agad kong naramdaman ang kaba sa dibdib ko. Bumilis ang tibok ng puso ko, hindi dahil sa takot, kundi dahil sa bigat ng alaala.“Sigurado ka ba?” tanong ni
Play Me, I’m Yours Kabanata 159
AT THE MALLKERRY POVHabang abala si Arthur sa pagpili ng bagong sapatos na treat sa kaniya ng kaniyang ama, napatingin ako sa kabilang boutique. Sa gitna ng mga tao, may isang babae na agad kong napansin. Naka-sumbrero siya, at tila naka-wig. Kahit na may kalayuan, parang kilala ko siya. May kakaiba sa paraan ng pagtayo niya, sa tindig ng katawan, at sa paraan ng pagtitig niya sa amin. Napakabigat ng pakiramdam ng pagtama ng mga mata namin. Para siyang multo ng nakaraan na biglang sumulpot sa harapan ko.Hindi ko napigilan ang sariling mapahawak sa braso ni Enrique. “Enrique,” mahinang tawag ko, halos hindi ko marinig ang boses ko dahil sa kaba. “Parang si Tara.”Napalingon siya sa akin, halatang nagulat. “Si Tara? Saan?”Tinuro ko ang botique kung saan ko siya nakita, pero nang balingan namin ito, wala na siya roon. Parang nawala siyang parang bula. Agad kong naramdaman ang kaba sa dibdib ko. Bumilis ang tibok ng puso ko, hindi dahil sa takot, kundi dahil sa bigat ng alaala.“Sigur
Play Me, I’m Yours Kabanata 158
ARTHUR POVKinabukasan, nagising ako nang mabigat ang pakiramdam. Naiisip ko pa rin ang nangyari kagabi sa hapag-kainan. Nasagot ko si Mommy, at alam kong hindi iyon tama. Nagmukhang masama ang ugali ko sa harap nila Lola Claire, na palagi akong pinapaalalahanan na maging marespeto sa mga magulang ko.Pero hindi ko mapigilan ang pagtatampo ko. Dahil mahalaga sakin ang larong iyon. Pinakamalaking araw iyon sa buhay ko, at wala man lang kahit na isa sa kanilang lahat. Ako na nga ang nag-champion, pero hindi nila nakita. Parang hindi mahalaga ang pagkapanalo ko. Gayunpaman alam kong hindi iyon excuse.Kaya ngayong umaga, nagpasya akong bumawi kay Lola Claire. Pagdating ko sa bahay nila Lola Claire, nandoon siya sa hardin, nagdidilig ng mga halaman. Tahimik lang siya at halos hindi ako iniimik noong una. Ramdam ko pa rin ang bigat ng kahapon.Lumapit ako ng dahan-dahan, pero hindi ko alam kung paano sisimulan.“La...”Napalingon siya sa akin. Ang mga mata niya ay hindi galit, pero halata
Play Me, I’m Yours Kabanata 157
Pagkatapos naming maghapunan ay kinausap ko si Arthur ng makita ko siyang kumukuha ng tubig.Tumayo ako at lumapit kay Arthur, pero umatras siya.“Anak, hindi mo kailangang maramdaman na hindi ka mahalaga,” sabi ko, halos pabulong. “Alam kong nasaktan ka. Mali ako. Dapat nandun kami kanina.”Pero umiling siya. “Hindi lang ito tungkol sa laro, Mom. Parang sa lahat ng bagay, si Leo na lang ang iniintindi niyo.”Hindi ko alam kung paano siya papakalmahin. Ramdam ko ang kirot ng kanyang mga salita, dahil totoo ito hindi ko man sinasadya, napabayaan ko si Arthur.“Arthur,” sabi ni Enrique, mas kalmado ngayon, “mali ang ginawa namin. Pero hindi ibig sabihin noon na hindi ka mahalaga. Tanggap namin si Leo dahil pamilya natin siya ngayon, pero hindi ibig sabihin na nawala ka sa amin.”Tumahimik si Arthur. Kita kong naguguluhan siya, pero halatang pagod na rin siyang makipagtalo.“Arthur, anak,” dagdag ko, halos pabulong, “gagawin namin ang lahat para maitama ito. Bigyan mo kami ng pagkakataon
Play Me, I’m Yours Kabanata 156
AFTER A WEEKPagkarating ni Arthur, ramdam ko agad ang pagbabago sa enerhiya ng paligid. Malambing siyang bumati sa kaniyang lolo at lola pero halatang may bigat sa kanyang tinig, napansin ko ang pag-iwas ng kaniyang mata sa amin ng kaniyang Daddy. Nang imbitahan siyang sumali sa aming pagsasalo-salo, agad siyang nagdahilan na pagod siya.“Arthur, apo, halika na,” sabi ni Mommy Claire, may lambing sa boses. “Kahit saglit lang. Ngayon na nga lang kami ulit nakapunta ng lolo mo. Tatanggihan mo pa ba ang pag-aayan ni Mamila mo?”Napatingin siya kay Mommy Claire, at matapos ang maikling pag-aalinlangan, tumango siya. Pero alam kong wala talaga siyang gana.Habang nagkakainan at nagkukuwentuhan, ramdam ko ang tensyon na dala ni Arthur. Nang tanungin siya ni Mommy Claire kung kamusta na siya, tumigil siya sa pagkain at tumingin sa kanya, halatang hindi nagpipigil.“Okay lang, Lola,” sagot niya, pero puno ng sarcasm ang boses. “Katatapos lang namin ng final game kanina. Ang saya kasi ako lan
Play Me, I’m Yours Kabanata 155
KERRY POVLumipas ang ilang araw at pinatawag na din kami ng korte . Kabado kami na naghihintay ni Kerry. Pagkalabas namin ng korte, dala-dala na namin ang pinal na desisyon, legal na sa amin si Leo. Parang natanggal ang bigat ng mundo sa balikat ko. Hinawakan ko ang kamay ni Enrique habang buhat niya si Leo. Kitang-kita sa mukha niya ang saya at pagmamalaki.“Sa wakas, love,” bulong niya.Habang pauwi kami, hindi ko mapigilang mapaluha. Hindi lang dahil sa saya, kundi dahil sa lahat ng pinagdaanan namin para makarating dito.Pagdating sa bahay, nagbigay agad si Enrique ng pagkatuwa kay Leo habang nakahiga ito sa kanyang crib. Ay Magiliw niya itong kinausap“Leo, anak, legal ka na naming anak. Walang sinuman ang pwedeng kumuha sa’yo mula sa amin. Pangako namin, palalakihin ka naming puno ng pagmamahal.” napapangiti ako dahil sa reaksyong iyon ni Enrique. Noong una ay tutol siya sa gusto kong mangyari, marahil natatakot siya sa maaring mangyari.Tahimik akong nakamasid sa kanila, ramd
Play Me, I’m Yours Kabanata 154
ENRIQUE POVIlang linggo matapos naming makuha ang pansamantalang kustodiya ni Leo, akala ko ay maayos na ang lahat. Ginawa namin ang lahat ng hinihingi ng social services. pinirmahan ang mga dokumento, nakipag-ugnayan sa social workers, at inasikaso ang pag-file ng Petition for Adoption. Pero sa likod ng lahat ng ito, may bagay na hindi namin inasahan ang komplikasyon ng sistema at mga taong gusto kaming pigilan.Isang araw, habang pauwi ako mula sa trabaho, tumawag ang abogado namin, si Attorney Velasco.“Enrique,” bungad niya, halata ang bigat sa boses, “may problema tayo. May nag-file ng reklamo laban sa inyo.”“Reklamo?!” halos sigaw kong tanong. “Ano ang ibig mong sabihin Atty.?”“May taong nagke-claim na sila raw ang magulang ni Leo. Hindi pa malinaw ang detalye, pero posibleng maantala ang proseso ng adoption dahil dito.”Nanlambot ako. Sa isip ko, Paano kung totoo ngang magulang ni Leo ang naghahabol na yun? Paano kung mawala siya sa amin? Alam kong hindi ito kakayanin ni Ker
Play Me, I’m Yours Kabanata 153
Isang gabi, habang tahimik kong pinapatulog si Leo sa kanyang crib, narinig ko ang tunog ng pinto. Excited ako dahil nakabalik ng ligtas ang aking asawa mula sa kaniyang business trip. Sa pagkakarinig ko pa lang sa bigat ng kanyang mga hakbang, alam kong pagod siya, pero sigurado rin akong mapapansin niya ang crib sa sala.Pagpasok niya, hinila niya ang kanyang maleta papasok, ngunit biglang napatigil. Nakita niya si Leo na mahimbing na natutulog, balot sa malambot na kumot. Napatingin siya sa akin at nanlaki ang mga mata niya.“Love…,” mahina niyang sabi, pero puno ng tensyon ang boses niya. “Sino ’yan? Bakit may baby dito?”Tumayo ako , kinarga si Leo, at tumingin sa kanya. Hindi ko alam kung paano sisimulan ang paliwanag. “Iniwan siya dito, Enrique. Mamamalengke na sana si Yaya pagbukas niya ng gate nakita niya ang basket kung saan naruruon si Leo. Nasa tapat siya ng gate, iniwan ng hindi namin kilalang tao. May sulat na nagsasabing hindi na raw niya kayang alagaan ang sanggol kaya
Play Me, I’m Yours Kabanata 152
NATALIE POVMabilis na bumalik ang sigla ng katawan ko matapos ang ilang buwan ng matinding pakikibaka sa sakit. Sa tulong ng pamilya at mga kaibigan ay nalampasan ko Pakiramdam ko, muling nabuhay ang dati kong sarili—buo, malakas, handa sa kahit anong hamon ng buhay. Ngunit hindi ko inakala na ang isang simple umagang iyon, bago pa man pumutok ang bukang liwayway ay magdadala ng isang balitang gugulantang sa aming lahat, balitang mukhang magpapabago sa aming buhay .Habang umiinom ako ng kape sa veranda, biglang bumulusok ng takbo patungo sa akin si Yaya mula sa likod-bahay, takot na takot, halos masamid sa kanyang pag-sigaw.“Ma’am Natalie! Ma’am!.... Naku Mam bilisan mo at pumamarini ka….” nanginginig ang boses niya habang tinuturo ang gate. Tumayo ako at parang bigla din akong kinabahan sa kaniyang itsura. “Bakit? Anong nangyari?... huminahon ka yaya… anong nangyayari?” tanong ko sa kaniyang sobra na ding natataranta.“Ma’am, may sanggol po sa labas! Iniwan! Iniwan po sa tapat ng
