"Ano?" Akala ni Minerva ay mali ang kanyang narinig. Sa tabi niya, dagdag ni Sabrina, "Tinatanong niya kung mayroon ka bang gustong kuhain sa kolehiyo para maipasok ka na namin sa eskuwelahan na para sa'yo."Kilala ni Sabrina ang kanyang asawa. Alila siya kagustuhan at kailangan ng kanyang anak. Alam niya na gusto ng anak niya ang matanda at malapat na ilong na batang ito. Mabangis at rebelda ito, pero sa kabuuan, may maganda siyang kaluluwa. Maaring lumaki siya na may magagamit na talento kung makakatanggap siya ng magandang edukasyon. Ang importante pa 'ron, maari siyang maging kaibigan, at isinaalang alang din ni Sebastian iyon. Sa pagdala kay Minerva sa Timog na syudad, mas mabisa niyang magagabayan ito. Tsaka, kung papabagsakin siya sa isang masamang plano nina Harry Payne at ng kanyang asawa, hindi na nila magagawa iyon. Umiyask si Minerva sa pasasalamat, "Ako ay...ako ay...Pinuno...Pinunong Sebastian, ikaw ay...handa ka po ba talagang suportahan ang pag-aaral ko sa Timo
Ang iba ay nakatalaga sa depensa at pamamahala, at ang iba ay para sa sibil na mga organisasyon. Ngumiti si Sabrina at sinabi kay Sebastian, "Sebastian, tingnan mo. Ang pamilyang Summer ay nawala mula sa Islang Bituwin ng halos limampung taon, pero naalala pa rin sila ng mga tao. Minamahal at nirerespeto ka rin nila. Malamang ay masaya ka ngayon."Tipid na ngumiti ang lalaki. Ano ang kasiyahan? Wala kahit sa kanyang karera o mga ambisyon ay nagdadala sa kanya sa kasiyahan. Ang mga bagay na nagdadala lamang sa kanya sa kasiyahan ay ang kanyang asawa at anak. Sa harap ng may mataas na posisyon na opisyal sa isla, ang nangingibabaw at malupit na may mainit na dugong lalaki ay biglang hinila ang kanyang asawa sa kanyang mga bisig at nag-iwan ng isang malambot na halik sa noo ni Sabrina, marahan na sinasabi, "Tara na, oras na para sumakay sa eroplano."Hindi nakapag salita si Sabrina. Ginawa niya ba talaga 'yon?Ang lalaking 'yon!Nagiging bihasa na siya sa pagpapakita ng kanyang
Si Minerva ay tahimik.Ito ang unang beses sa buong buhay niya na may isang taong tinawag siyang maganda. Ang isang madilim na parte sa puso niya na matagal nang umiiral ay biglang lumiit.Ang ngiti niya ay naging mas malambing kumpara dati, "Salamat sa papuri. Ikaw din naman ay magandang lalaki din. Siguro ang kisig mong tingnan kapag nagliligtas ka ng mga tao."Habang nagsasalita siya, biglang namula si Minerva, "Ano lang talaga...masyado kang matanda para sa akin. Sa nakikita ko, mas matanda ka ng sampung taon sa akin. Pwede na kitang tawaging tito. Kung hindi, baka hinabol na kita."Walang sinabi si Nigel kahit ano.At dahil siya ay naging malapit kay Sebastian, mas naging maliwanag siya at positibo kumpara dati. Gusto niyang magsimula ng panibagong buhay, bumalik sa South City, at tulungan ang mga magulang niya sa pamamalakad ng Conor Group. Kung siya ay swertehin, baka makakilala siya ng isang maayos na babae na maganda ang ugali tulad ni Sabrina, maikasal, at makapagsimula
Si Sabrina ay ngumiti nang bahagya sa direksyon ni Nigel, tapos ay tumalikod siya para umiwas ng tingin sa kanya.Wala siyang kahit kaunting pagmamahal para sa kanya. Pagkakaibigan lang. Ang pagmamahal na pang pamilya na meron siya kay Zayn ay mas malakas kaysa sa pagkakaibigan na meron sila ni Nigel. Pero, may dagdag na pakiramdam ng pasasalamat. Bukod dito, wala nang iba pa.Sa oras na ito, tinuon ni Sabrina ang buong atensyon niya sa kanyang asawa. Nahuli niya ang bahay ni Selene at ng mga magulang nito. Ang kabaliktaran nito ay buo pa rin sila at nandoon kung saan sila nagsimula, na ang mga kaaway niya ay buhay at malusog. Bukod dito, sila ay muling tatapak na sana sa piraso ng lupa na ito, nang ligtas at maayos. Ang lahat ng ito ay dahil sa lolo ni Selene na makapangyarihan sa lahat. Ang matandang lalaki ay sinubukan ang lahat ng makakaya niya para patayin siya nung anim na taong nakalipas.Si Sabrina ay tumawa nang malamig sa pag-iisip kay Old Master Shaw. Siya ay nandiri na p
"Ano?!" Si Sebastian ay talagang nabigla nang matindi.Pati si Sabrina ay nagulat din.Sila Sabrina at Sebastian ay nagkaroon ng iba't ibang hula tungkol sa napakahalagang sikreto na tinatago ni Old Master Shaw sa kanilang biyahe papunta sa clubhouse. Pero, hindi nila nahulaan na si Sebastian ay may mas batang kapatid na lalaki na kapareho niya ng tatay at nanay.Isang nakababatang kapatid na lalaki.Ang isang kalmado at mahinahong lalaki tulad ni Sebastian ay hindi talaga ito mapigilan at napatitig siya nang gulat kay Old Master Shaw.Meron siyang nakababatang kapatid?Siya ay anak din ng mga magulang niya. Ang ibig sabihin ba nun dala din ng kapatid niya ang apelyidong Ford?Hindi niya alam ang nararamdaman niya sa ilang sandali, kung ito ba ay pagkasabik o ibang pakiramdam.Nahirapan siyang umupo lang.Si Sabrina ay lumapit at hinawakan ang kamay niya, tapos ay nagawa niya nang pakalmahin ang sarili niya.Sa sandaling ito, may malakas siyang pakiramdam. Halos malapit na ni
"Oh, tama!" Dagdag ni Rose, "Wag mong pangarapin tumakas, imposible para sayo na makatakas sa ibang bansa kung sobrang buntis ka na. Hangga't nandito ka sa isla na ito, kaya kitang hanapin kahit na gumapang ka pa sa butas na dinadaanan ng daga."Matapos na sabihin ang masama niyang galit, umalis na si Rose sa maliit na bahay na binili ni Sean para kay Grace."Wag...pakiusap wag mong gawin sa akin 'to, ang mga anak ko, ang dalawa kong anak..." Umupo si Grace sa lapag, at humihikbi nang walang magawa.Wala siyang pamilya kahit sino.Siya ay nag-iisa lang, at ang lalaking pinakamamahal niya sa buong mundo ay si Sean. May dalawa pa siyang pamilya, ang mga bata sa tiyan niya. Tumanggi siyang umupo lang at tanggapin ang pagkatalo. Hahanapin niya si Sean at ipaglalaban ang pagkakataon na maipanganak ang dalawa niyang anak. Kailangan niyang ipaglaban ang karapatan ng mga anak niya na mabuhay kahit na ang reputasyon nila ay talagang nasira na o ang buong mundo ay isinumpa siya dahil sa pagi
Si Grace ay talagang nakaramdam ng kawalan ng pag-asa. Pero, pakiramdam ni Grace ay para bang may isang mangkok ng sopas ang binuhos sa dibdib niya nang marinig niya ang isang tao na tinawag siya bilang 'mahal na anak’ niya. Kasabay nito, ang luha niya ay tumulo sa mukha niya na parang mga perlas."Mahal na anak, mahal na anak, wag kang umiyak, anong problema, anong nangyari, sabihin mo sa akin." Ang tono ng lalaking medyo may edad na ay lalo pang naging mas malumanay.Napaos ang boses niya galing sa pagkakaiyak, at tinanong niya, "Pwede ko bang tanungin, sino ka?"Kahit kailan ay hindi niya pa nakikita ang lalaking ito sa isla dati. Nararamdaman niya na hindi lang siya basta ordinaryong matanda. Naglabas siya ng awra ng pagiging dominante sa pagitan ng mga mata niya, na parang isang mandirigma na bumalik galing sa labanan.Ang hula niya ay tama. Ang lalaking nakasalubong niya ay si Old Master Shaw nung kalakasan niya pa. Si Old Master Shaw nasa mga limampung taong gulang nung oras
"Ano? Ikaw...ay isang inapo ng Summer family?" Si Old Master Shaw ay tumingin kay Grace at hindi makapaniwala. "Mahal na anak, ang tatay mo ay si Joseph Summer, ang dating lider ng isla?"Tumingin si Grace kay Old Master Shaw. "Dapat kilala mo ang tatay ko, siya ang dating lider ng islang ito."Si Old Master Shaw ay natigilan. Kilala niya si Joseph Summer hindi dahil siya ay dating pinuno ng Star Island. Kakarating niya lang din kasi dito. Kilala niya si Joseph Summer dahil dati nung siya ay binatilyo pa, nag-aral siya sa pinakamagandang paaralang pangmilitar sa ibang bansa, at doon siya tumanggap ng tulong pinansyal kay Joseph. Hindi naman ito malaking halaga, mga isang daang dolyar lang. Pero naniniwala siya na ang kaunting kabaitan ay dapat maibalik nang sampung ulit o higit pa.Kumirot ang puso ni Old Master Shaw sa malungkot na pagkikitang ito. "Mahal na anak ko! Wag kang mag-alala, iwan mo na ito sa akin! Gugulpihin ko siya hanggang sa hiwalayan niya ang asawa niya at opisyal
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu