"Alam ko na kung paano kita babayaran," biglang nagsalita si Ruth."Sige po sabihin mo, Miss Mann." Ang babaeng amo ay napakagalang pa rin kay Ruth."Ang Mann family ay meron pang fully detached na bahay na may sariling courtyard sa probinsya, at sa tingin ko nagkakahalaga yun ng dalawang milyong dolyar kahit anong mangyari. Ayon sa sinabi ng mga magulang ni Mindy nung minsan, ang nakahiwalay na maliit na bahay ay isang ari-arian na dapat kay Mindy talaga, kaya kailangan niyo lang kunin ang bahay niyang yun ngayon at ibenta sa halagang dalawang milyon. Sapat na ang pera na yun para mabayaran ka, ang interes mo, pati na ang bayad sa taong binasag ko ang ulo. Sapat na yan para sa lahat.""Nagsasabi ka ba ng totoo?" tanong ng babae."Talagang totoo ito!"Tinanong din ni Mindy si Ruth sa gulat, "Paano mo nalaman?"Ngumiti si Mindy nang may panlalait. "Hindi mo siguro alam, 'no? Yan ang pagkakaiba ng hindi mo pagkakaroon ng nanay at tatay. Kahit na ang magulang ko ay totoong mga magul
Sabi ni Mr. Mann nang may dismayadong mukha, "Ang dahilan ng pagkamatay ng mga magulang mo, alam din ito ng pinsan mong si Marcus. Namatay sila dahil sa pagbagsak ng eroplano."Sa likod niya, tumango si Marcus at sinabi, "Ruth, ang pagkamatay ng mga magulang mo ay talagang dahil sa pagbagsak ng eroplano.""Kung ganon... Bakit niyo kami pinagpalit ng katauhan?" Tanong ni Ruth.Nung sinabi niya ito, umiiyak na siya.Sa totoo lang, sa estado ng pag-iisip niya ngayon, wala na rin siyang pakialam sa dangal at yaman ng Shaw family, pero sobra lang siyang dismayado tungkol sa ginawa ng tito at tita niya.Nang makita ang pag-iyak ni Ruth, nagkaroon ng guilty na ekspresyon sa mukha ang tito niya.Hinawakan niya ang balikat ni Ruth at ikinuwento ang istorya simula umpisa.Ang totoong tatay ni Ruth, si Ronan Mann, at ang totoong tatay ni Mindy, si Anson Mann, ay kambal na magkapatid, pero ang magkapatid na ito ay nagkaroon ng magkaibang landas simula pagkabata.Si Ronan ay nagkaroon ng ma
Dagdag pa dito, ang dalawang nakakatanda sa pamilya ay alam na ang kanilang pinakapinapahalagahan na panganay na anak na lalaki at daughter-in-law nitong nakapagpaproud sa kanila ay kasama sa plane crash, kaya naman ang mag-asawa, na nasa higit 70 taong gulang, ay biglang namatay sa sakit sa puso.Sa isang iglap ang Mann family, na may walong miyembro ng pamilya sa loob ng tatlong generations, ay biglang naging apat nalang. Kasama sa kanila, ang isang seven-month-old na baby na nawalan ng magulang at lolo’t lola.Nung mga sandaling yun, ang Shaw family ay nasa Kidon Cityu, at ang mga magulang ni Marcus ay nasa abroad. Kaya naman, ang seven-month-old na baby ay pansamantalang inalagaan ng aunt at uncle niya.Pero, nung mga oras na yun, isang buwan na ang nakakalipas simula ang asawa ni Anson ay nanganak, kaya naman kulang ang breastmilk niya. Dahil sakim siya, ang una niyang pinapakain ay ang anak niya muna, pagkatapos, kapag busog na ito, ang natitira ay mapupunta sa seven-month-o
“Haha!” Pagkarinig nito, biglang humalakhak si ryth.Pagkatapos tumawa, sarcastic na sabi ni Ruth, “Dapat ba ay tawagin ko na kayong Papa at Mama ngayon, o kaya naman Uncle o Aunt, o pwede ring mga kalaban?”Nautal si Mr. Mann, “Ruth, kami… minahal ka naman namin dati.”“Minahal ako?” Tanong ni Ruth. “Pagmamahal ba yung itinatak niyo sakin na maid lang ako at ang totoo niyong anak na si Mindy, ang queen?”“O yung pagtuloy niyo na pagsabi na ako ay isang hatchet man ni Mindy at hindi na mahalaga kung tama siya o mali, basta ay kailangan ko salubungin ang atake para sa kanya?”“Kung mahal niyo ako, bakit mga pinaglumaan lang ni Mindy ang meron ako?”“Tsaka, yung mga napapangitan siya na damit ang ibinibigay sakin.”“Kung minahal niyo ako, bakit hindi niyo ako pinag-aral sa isang school? Sa halip, pinalaki niyo ako ng mangmang?”“Ito ba ang paraan niyo ng pagmmaahal?”Nahihiyang sinabi ni Mr. Mann, “Ruth, mahina ka na sa klase simula nung bata ka…”“Ang academic performance ko a
“HIndi ba?”“Tinatanong kita, hindi ba?”Sa point na ito, hindi na makakalma si Ruth, at halos magbreakdown.Kung hindi lang siya niyakap ng mahigpit ni Ryan, babagsak sana siya sa lapag dahil sa kakaiyak.Ang mga magulang niya!Amg nanay at tatay na tinatawag niya sa loob ng twenty years… paano siya hindi magiging emotional? Paano ba matitiis ito?Paano niya bibitawan ito?Pero, pwede kayang hindi siya bumitaw?Sa loob ng twenty years, ang lahat ng ginawa nila ay saktan siya, at walang katapusan ito. Kaya lang siya buhay ngayon ay dahil nakilala niya si Sabrina.Si Sabrina ang sumagip sa kaluluwa niya, nagparealize sa mga pagkukulang niya, at tinulungan siya mamuhay ng bago.Dahil kung hindi, si Ruth Mann, ay matagal ng patay.Tsaka, paniguradong magiging dirty ang pagkamatay niya.Umiyak at tumawa siya si Ruth, at nakapagdesisyon na siya. Kalmado niyang sinabi, “Simula ngayon, ako, si Ruth Mann, ay tapos na sa inyo. Puputulin ko ang lahat ng ugnayan natin! Wala na tayon
Nalito si Mindy.Tumingin si Marcus kay Ryan.Sa totoo lang, kahit na galit si Marcus kay Mindy at sa mga magulang nito dahil nagsinungaling ang mga ito sa pamilya nila ng maraming taon, si Mindy ay tumira pa rin sa Shaw family sa loob ng twenty years at close sila na parang mag[insan kaya naman, sang-ayon siya kay Ruth.Tsaka, totoo na ang isang tao ay judged base sa kasama niya.Sila Ruth at Sabrina ay madalas nalabas araw-araw, kaya naman medyo naimpluwensyahan ito ni Sabrina.Sa mga sandaling ito, hinahangaan ni Marcus ang pinsan niya na si Ruth at ang totoo niyang minsan ay mas open-minded kaysa kay Mindy.Pero, hindi niya inexpect ito. Bakit biglang magrereport si Ryan kay Sebastian?Tinawagan ni Ryan si Sebastian. Naghahanda si Sebastian na pumunta sa conference room para sa isang meeting. Kamakailan lang, ay naghahanda siya ng mabuti para sakupin ang Star Island, kaya naman tuwing umaga may regular siyang meeting kasama ng mga pinagkakatiwalaan niyang subordinates.Kay
Ang tono ni Sebastian ay sobrang kalmado. “Dahil kay Ruth. Siya at si Sabrina ay magkaparehas. Parehas din silang malambot ang puso. Yan ay ang pinsan niya at ang mga magulang na nagpalaki sa kanya ng matagal. Kaya normal lang para sa kanya na maguluhan sa pagitan ng pagmamahal, pagkamuhi, at iba pang mga emosyon sa puso niya.”Walang masabi si Ryan.Ito ang unang beses sa buhay ni Ryan na nalaman niyang sobrang talino ng Uncle Sebastian niya. Nakikita nito ang lahat sa isang tingin.Siya ay sobrang lakas na director talaga ng Ford family.“Uncle Sebastian, well… pwede bang hayaan mo si Mindy ulit para sakin…” nahihiyang sabi ni Ryan.“Ikaw na brat ka.” Flat pa rin ang tono ni Sebastian.Hindi naman ito big deal.Pero, sinabi niya pa rin, “Ikaw na brat ka, bantayan mo siya. Dahil kapag may nangyari sa hinaharap, sayo ko ito itatab.”“Opo! Thank you, Uncle Sebastian!” Narinig ni Ryan sa tono ni Sebastian na payag ito.Pagkatapos niya patayin ang tawag, ngumiti si Ryan at tumin
Ang taong pumasok ay si Sebastian.Si Sebastian, na may laging kalmado na expression ay may seryosong expression ngayon. Na para bang may dala itong iceberg.Ang original na masayang atmosphere ay biglang naging reserved. May ilang tao pa ang tumayo pagkakita kay Sebastian.Sobrang tahimik sa kwarto.Sabi ni Sabrina, “Sebastian, bakit ka nandito?”Siya ay sobrang masaya din kanina.Sobrang mahal niya ang music simula pagkabata.Pero, wala ni isa ang nagbigay sa kanya ng opportunity na kumanta, lalo na nung dumating siya sa bahay ng mga Lincoln. Ang pagmamahal niya sa pagkanta at hobby niya na pagpiano, ay natigil ng dahil sa Lincoln.Ang Lynn family ay may piano pero pangdekorasyon lang ito.Paminsan-minsan, tutugtog si Selene ng piece, pero pakiramdam ni Sabrina na ang pagtugtog nito ay hindi naiiba sa pagkabasag ng mga pots.Sa kabilang banda, ang sobrang galing na talents ni Sabrina ay pwersahang naitago.Ngayon, nung sinabi ng mga katrabaho niya na gusto nila magkaraoke.
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu