Kaagad tumigil si Grand uncle Scott sa pagsasaita at nanginig sa shock nung narinig niya ang malakas at mayabang na boses.Mahina siyang bumulong kay Sabrina, “Ang pinsan mo ay nandito.”Pagkarinig nito, kalmadong pumunta si Sabrina at nakita ang babaeng nakatayo sa bakuran ni Grand uncle Scott.Mukha siyang five o six years na mas matanda kaysa kay Sabrina. Sa isang tingin, aakalain ng mga tao na nasa 30s siya.Kahit na maganda ito manamit, ang balat ng babaeng ito ay kahindik-hindik at medyo malaman din ito.Walang pag-aalinlangan, mayabang siyang sumigaw, “Sabrina! Mukhang naalala mo na rin ang hometown mo, lumabas ka dyan!”Pagkatapos, sinabihan niya si Grand uncle Scott, “Ikaw na matanda, sa tingin ko ay mali ang kinakampihan mo dito. Kahit nga ang anak mo at ang son-in-law mo ay takot na bumalik dito, pero, inaasahan mo na susuportahan ka ng mixed-breed na yan?”Mixed-breed?Nung narinig niya ito, kaagad naalala ni Sabrina ang kabataan niya, lagi siyang inaasar ng mga villager na
Kaagad namang tumigil ang driver sa pagsasalita.Nagulat siya sa fierce na tono ni Coral kaya hindi siya makaimik ng kahit siang salita.Ang tanging nagawa niya lang ay tingnan si Sabrina.Pagkakita sa itsura nito, gentle na sinabi ni Sabrina, “Salamat, sir, hintayin mo nalang ako sa kotse. Babayaran kita kapag naayos ko na ang mga nagyayari dito.”“Sige, sige, Miss.” Walang choice ang driver kung hindi bumalik sa kotse niya.Pagkatapos, tumingin si Sabrina kay Coral ng may nakakatakot na expression. “Sino ang nagsabi sayo ng mga bagay na yan tungkol sakin?”Pumunta ba dito ang Lynn family?Hindi nag-aalala si Sabrina sa kahit na ano, kahit pa ang compensation fee. Basta ba ay mahanap niya ang mga lumang gamit ng mga magulang niya at makuha ang mga labi nito, kuntento na siya.Sa kabilang banda, tumaas ang kilay ni Coral at napunta na naman ang atensyon niya kay Sabrina. Ngumisi siya.Sa nagdaang lima o anim na taon na natakbo si Sabrina, ang lynn family ay bumabalik sa village ng ilan
Nakakatakot na ngumiti si Coral. “Ano ang plano mong gawin? Sabrina, ano ba ang ginagawa mo sa mga nagdaang mga taon? Paniguradong mahirap ito, lalo na may kinalaman ito sa business, tama? Ang isang mayamang babae mula sa South City ang nagkwento sakin ng tungkol sayo.”Kaagad tinanong ni Sabrina, “Selene Lynn?”Mas lalong lumaki ang ngiti ni Coral, “Matalino ka, pero ang lakas naman ng loob mo na tawagin ang amster mo sa pangalan niya? Hindi na nakakapagtaka kung bakit ka kinamumuhian ng master Selene mo!”“Ano ang sinabi ni Selene sayo?” Galit na sigaw ni Sabrina.“Sinabi niya sakin na sabihin ko kaagad sa kanya kapag nagpunta ka dito.”“Hindi mo ba alam ang utang mo sa kanya? Sabrina, gumawa ka ng maling move. Bilang pinsan mo, responsibilidad ko naturuan ka ng leksyon!” Parang magulang na pinapagalitan ang anak ang tini ni Coral.Dahil mag-isa ito ngayon, alam ni Sabrina na mahihirapan siya makaalis sa ganitong sitwasyon.Ang tanging option niya ay magkaroon pa ng oras.Hindi napan
Ang pinakamalala dito, mamamatay siya.Ngayong kasama na ni Aino ang tatay niya, na close na niya ngayon, makakaalis na si Sabrina sa mundong ito ng walang pagsisisi.Dahil dito, hindi siya gumawa ng kahit anong sound habang itinatali siya.“Sabbie….” Sigaw ni Grand uncle Scott, nagsimula itong umiyak.Dahil malungkot na matanda siya, walang lakas ng loob si Grand uncle Scott na kalabanin ang mga mayayamang business people na katulad ni Coral dahil may kapangyarihan at influence ito sa buong town.“Grand uncle,” kalmadong sabi ni Sabrino. “Sorry sa abala.”“Ibalik siya sa county town.” Pagkarinig sa utos ni Coral, kaagad umalis ang apat na lalaki, kasama si Sabrina. Ang iba namang mga villagers ay pinanuod lang ito.Sa huli, ang mga tahimik at hardworking na mga tao ay hindi nagsabi ng kahit na ano. Dahil hindi rin sila makapangyarihan, takot silang kalabanin ang maling tao. Ang tanging nagawa lang nila ay bumuntong hininga. Ang mga nakatayo sa gilid ay nagbulungan. “Hay nako, kung w
Agad siyang sinigawan ni Sabrina, "Ikaw maruming babae ka, ano bang balak mong gawin sa'kin!"Ang tawa ni Coral ay talagang napakasama. "Sabrina, sarili mo lang ang pwede mong sisihin kung bakit ka napunta sa maling ni Ms. Lynn."Sa nakalipas na anim na taon, ang mga Lynn ay pumunta dito nang maraming beses at hinahanap ka nila. Para lang maging malapit kay Selene, gumagastos ako ng sampung libong dolyar sa tuwing pupunta sila sa bayan."Hindi ko naman pwedeng itapon lang ang lahat ng perang yun, di ba?"Gagamitin kita para maibalik ang pera ko!"Galit na galit na sumagot si Sabrina, "Ito ay pwedeng maging human trafficking! Iligal yan!""Hah!" suminghal si Cora na parang isang baliw na babae. "Sabrina, hindi talaga alam ang lugar mo, 'no? Sa maliit na bayang ito, sa lugar ko, sinusubukan mo ang turuan ng leksyon sa paglabag sa batas? Alam mo ba kung ilang koneksyon ang meron ang sa bayang ito? Kung gusto kitang mamatay, mawawala ka sa loob lang ng ilang minuto nang ganun ganun l
Hindi ba siya ay tumira sa isang ulila at hindi masukat na kondisyon?Paano niya nagawang maging maganda pa din?Si Coral mismo ay nagtatrabaho na din simula pa nung matapos siya ng middle school. Sa isang banda, nagkaroon pa nga siya ng trabaho bilang isang escort.Nung kalaunan, matapos na pagsilbihan ang mga kliyente niya bilang kasama sa pag-inom, nagsimula siyang mag-alok pa. Hindi niya na mabilang kung ilan ang mga lalaking nakatalik niya, pero alam niya na karamihan sa kanila ay pangit, matanda, kalbo, at malalaki ang tiyan.Sa madaling salita, sinakripisyo ni Coral ang kabataan at kagandahan niya para maitayo niya ang negosyo at estado niya ngayon.Matapos na ibigay ang lahat, hindi nakakagulat na hindi niya hinahayaang makatakas na lang si Sabrina, na sa kabila ng lahat ng pinagdaanan niya, mukha pa rin siyang mas maganda kaysa sa sarili niya.Matagal nang hinihintay ni Coral na makitang maghirap si Sabrina, at kasabay nito ang magkaroon ng pera para sa sarili niya. Na
"Uy!" Ang lalaking nagngangalang Old Nine ay ngumisi. "Miss, may kilala ka ba dito? Sabi ni Coral sakin galing ka sa ibang bayan, at hindi ka pamilyar sa lugar na ito, kaya bakit ang lakas mong sumigaw?"Tapos, humakbang siya sa harap at hinila niya ang buhok ni Sabrina.Pero, agad namang gumanti si Sabrina. Tumalon siya papunta sa lalaki, kumapit siya sa binti nito bago niya kinagat nang malalim ang kalamnan ng binti niya."Aray... ikaw babae ka! Isa ka bang mabangis na hayop! Hoy, ikaw hayop ka! Pakawalan mo ako! Coral! Coral! Saan mo ba nakuha 'tong hayop na 'to! Utusan mo siya na pakawalan ako ngayon..."Bago pa siya matapos sa pagsasalita, isang malakas na sipa ang tumama sa kanya.Ang taong sumipa sa kanya ay parang ginamit ang lahat ng lakas niya, kaya si Old Nine ay tumilapon agad sa ding ding na apat o limang metro ang layo.Nang walang binibigay na pagkakataon sa kanya para tumayo, tinapak lang ng tao ang paa niya sa katawan nito at iniipit siya sa sahig.Nang makita a
Mukhang siya nga yun!Nung naisip nila ito, nagmadali sila papunta dito nang walang inaaksayang segundo.Salamat sa Diyos, Salamat sa Diyos!Ang swerte nila dahil nakarating sila sa oras!Nung oras na yun, niyakap ni Sebastian si Sabrina nang mahigpit sa dibdib niya."Sebastian..." nagsimula nang humikbi si Sabrina.Hindi siya talaga iyakin, pero ngayon, matapos niyang lumundag sa yakap nito, agad na tumulo ang luha sa mukha niya. "Sebastian, akala ko... akala ko hindi na kita makikita, o ang anak natin kahit kailan. Sebastian... buhay ba ako?""Oo," mahinahong sumagot si Sebastian."Nananaginip ba ako?" tanong ulit niya."Hindi.""Paano... paano mo ako nahanap? Nakita mo ba ang SOS message na pinadala ko sayo?"Iniling niya ang ulo niya.Hindi nakatanggap si Sebastian ng kahit anong klaseng mensahe.Inisip niya pa nga na nawalan ng baterya ang phone niya dahil sa napakaraming tawag nito sa kanya kagabi."Kung hindi mo natanggap ang SOS ko, bakit ka pumunta dito?" Nagtata
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu