Ang katahimikan ay bumagsak sa opisina habang sinubukan ng lahat na iproseso ang sinabi ni Sabrina.Ilang sandali lamang pagkatapos nito ay tuluyan na ring nagwala si Linda sa kanyang pagkurap sa estado. ‘Ano ... anong pinagsasabi mo?’Si Sabrina ay hindi kailanman hindi sanay sa makipagkomunikasyon at nagpasyang magpaliwanag sa isang bagay na hindi totoo. ‘Nananatili ako dito upang magtrabaho kaya't nagpapalitan ka ng mga istasyon kasama ko. Kinukuha ko ang posisyon mo at magiging katulong mo ako. Lahat ng mga blueprint na ginawa mo mula sa puntong ito pataas ay kailangang dumaan sa akin bago maisagawa.’Mukhang natulala si Linda sa isang segundo, bago siya mag-snap. ‘Sabrina Scott! Sa palagay mo mas mahusay ka sa paghawak nitong insidente na ito kesa sa akin? Mangyaring, maging sa totoo lang, niloko mo rin ang iyong paraan upang makuha sa akin ng sampung libong dolyar! Ano pa ang gusto mo? Nais mo bang maging nasa itaas? No freaking way! Lahat, narinig ninyo ito, hindi lamang ako pin
‘At hayaan mong sabihin ko sa iyo, ang iyong katahimikan ay halos mahirap gawin upang panoorin!’ Nang makita na si Linda ay hindi na nakaimik. Walang awang tumuloy si Ryan, ‘Ikaw ay magiging katulong ni Sabrina mula ngayon! Tanggapin mo o iabot mo agad ang pagbitiw mo!’‘Tatanggapin ko’ ungol ni Linda. Ano pa ang pagpipilian niya? Kung ang mga salita ay makakalabas kung paano niya pinaputok at hinabol si Ryan dahil sa isang pagkakamaling nagawa niya sa kanyang proyekto, hindi na siya makakahanap pa ng ibang trabaho sa larangan ng arkitektura sa labas ng kumpanyang ito. Nakatingin sa kanya ang lahat ng mga mata, iniyuko niya ang kanyang ulo sa pagbitiw sa pagagalitan ni Ryan. Ang tanggapan ay napuno ng mga tao na lubos na nababagay sa mga pagbabago at agad na tumingin kay Sabrina na may paggalang at nagsimulang mangilkil sa kanya. Ang ilan ay nagsimulang paliguan siya ng mga salita ng papuri.‘Binabati kita, Head Designer Scott. Alagaan mo kami ng mabuti mula ngayon.’‘Oh, Head Designer
Nakatayo si Ryan na nagyelo sa gulat ng iba't ibang emosyon ang tumatakbo sa kanyang isipan. Nauutal siya habang nagpupumilit na iproseso ang impormasyon kasabay ng hindi paniniwala. ‘Ikaw ... ngunit ang bata mong tingnan! Sinasabi mo bang may asawa ka?’‘Um, patawarin mo ako, maaari kang lumayo sa daan?’ Naramdaman ni Sabrina ang nakasisiglang sulyap na nagmumula sa loob ng itim na limo na para bang ang lalaki ay nakatayo sa harapan niya.Patuloy na tumayo sa kanya si Ryan. ‘Sabrina, tratuhin ka ba ng asawa mo sa paraang nararapat na tratuhin ka? Dapat niloko ka sa kasal na ito, hindi ba? Bakit ka pa ikakasal sa ganoong murang edad?’‘Pasensya na, Master Ryan, ngunit mangyaring lumipat.’ At sa pamamagitan nito, itinulak siya ni Sabrina sa tabi bago humakbang.‘Sabrina!’ Sigaw ni Ryan mula sa likuran niya ‘kahit kasal ka talaga, may kalayaan ka pa ring makipag-kaibigan ayon sa gusto mo!’Kung hindi dahil sa hinihintay siya ni Sebastian, titigil si Sabrina upang tanungin si Ryan kung an
’Bakit mo ito pinapanatili?’ Naisip niya.Ang tunog ng chuckling ni Kingston ay nagpalalim sa gulat ni Sabrina. Masuwerte para sa kanya, kahit na si Kingston ay tinanggap ni Sebastian, may kaugaliang mas suportahan niya si Sabrina at agad na tumalon sa pag-uusap sa pamamagitan ng pagpapaliwanag ‘Ginang Ford, naniniwala akong nagtatanong si Master Sebastian kung malaya ka sa katapusan ng linggo. Kung gayon, nais ka niyang ihatid sa paaralan ng pagmamaneho para sa iyong mga aralin.’‘Oh …’ Kaya't hindi niya kailangang tanungin siya kahit ano tungkol kay Ryan? Iyon ay para sa pinakamahusay, dahil wala siyang kahit anong sasabihin tungkol kay Ryan na magsisimula.‘Bukas ang araw ng aking pahinga’ tumugon siya habang nakatingin kay Sebastian.Hindi siya tumugon sa anumang paraan ngunit nanatiling walang ekspresyon. Hindi mawari ni Sabrina kung ano ang iniisip ng lalaki kahit na nakasalalay dito ang kanyang buhay, at nagpasyang manahimik din. Hanggang sa makuha nila si Aino mula sa kindergar
Hindi nagtagal natanto ni Sabrina na minaliit niya kung gaano kabilis ang kanyang tren ng mga saloobin nang siya ay dinala sa kwarto. Nabanggit nila si Ryle Poole sa kotse pagkatapos ng trabaho at mabilis na naging talakayan kung mayroon ba siyang araw ng pahinga sa katapusan ng linggo; pinag-uusapan lang nila ang tungkol sa pagpapalitan ng contact at ang akala ng lalaki ay tila nakabalik sa bagay na iyon kay Ryan kaagad nang madulas ang pinto ng kwarto sa likuran niya.‘Mas mabuti ba ang lalaki mo kaysa kay Ryan Poole?’ tanong niya.‘... Hindi ko alam.’ Si Sabrina ay halos hindi pa nakilala nang personal si Ryan, paano niya huhusgahan kung mas mabuti siya?‘Hindi mo alam?’ ngumisi siya at nagpatuloy ‘Sa gayon, maparusahan ka!’‘Ikaw ... mas magaling ka sa kanya.’‘At sino ako?’ walang tigil na tanong niya.‘Aking ... ang aking asawa ay mas mahusay kaysa kay Ryle Poole ... isang daang beses na mas mahusay’ pag-caved niya at ungol.Ang huling kaisipang pumuno kay Sabrina bago siya makat
‘Nasaan si Aino, Tita Lewis?’ Tumakbo si Sabrina sa kusina upang makita si Tiya Lewis na nagluluto ng nilaga.‘Mrs Ford, bakit hindi ka natulog ng medyo matagal?’ Si tita Lewis ay ngumiti ng marahan kay Sabrina at ipinaliwanag, ‘Sinama ni Assistant Yates ang maliit na prinsesa kaninang umaga sa ilalim ng utos ni Master Sebastian. Sinabi niya na dadalhin niya ang maliit na prinsesa sa amusement park. Ang maliit na prinsesa ay nasasabik dito. siya ay nagtungo, partikular niyang tinanong na huwag maistorbo ng sinuman ang kanyang mommy sa pagtulog.’‘Ay ... salamat, Tita Lewis.’ Ngumisi si Sabrina sa ginhawa. Ang mga salita ni tita Lewis ay nagpapaalala sa kanya na si Kingston ay tila nabanggit na dadalhin siya ni Sebastian na kumuha ng mga aralin sa pagmamaneho, na natural, hindi masundan ni Aino. Anuman, panatag ang kanyang loob na si Kingston ang nag-aalaga kay Aino.Matapos ang pagkain, dinala ni Sebastian si Sabrina sa paaralan sa pagmamaneho na napuntahan nila dati. Dumating sila sa
Lumingon si Sabrina upang tumingin kay Sebastian na nanlaki ang mga mata sa pagkamangha.Nanatiling hindi maiwan ang malamig expression ni Sebastian. ‘Walang posibleng paraan upang magaral magmaneho para sa isang tao na kasindak-sindak katulad mo, di ba? Ang isang simpleng aralin sa pagmamaneho ay maaari kang sumisigaw sa tuktok ng iyong baga, maaari ba kang managot kung nahuhuli ka sa isang tao o tinatakot mga tao sa paligid mo? Ang iyong buhay ay hindi gaanong nagkakahalaga, ngunit ang aking anak na babae ay hindi maaaring maging walang ina!’Alam ni Sabrina na ang tao ay walang awa ngunit hindi niya talaga inaasahan na siya ang ganito. Sumuko siya sa paniwala upang makipagtalo dahil alam niyang hindi siya mananalo laban sa lalaki, at sa halip ay binago ang paksa. ‘So ... sino sa mga trainer na ito ang magsasanay sa akin?’‘Ako!’ kinutya niya.Muli, natagpuan ni Sabrina ang kanyang sarili na walang imik habang tahimik niyang hinuhusgahan ang lalaki sa harap niya, iniisip, 'Ang taong
Ang mga suot na suot ay ginawa siyang mukhang inosenteng dalagita na nailock sa isang tore para sa kanyang buong buhay at ipinakilala lamang sa mundo. Mapang-uyam na sabi ni Sabrina sa kanyang sariling saloobin, sino ang makakapuno sa kanilang sarili sa ganoong paraan?‘Sabrina’ pagmamaktol niya sa sarili ‘hindi mo dapat hinahayaang mawala ka sa sarili mo dito. Tingnan mo ang sarili mo, nakalimutan mo na lahat tungkol kay Zayn, asan siya ngayon? Ayos na ba siya?’Nagdilim ang ekspresyon ni Sabrina sa pag-iisip ni Zayn. Ayaw niyang isipin si Nigel, lalo na nang tinawag siyang homewrecker ng paulit-ulit ni Ruth Mann sa opisina. Ngunit sa sandaling iyon, gusto niyang makita si Nigel at tanungin siya tungkol sa kinaroroonan ni Zayn. Kung sabagay, nangako si Nigel na hahanapin si Zayn.Sa isang mabigat na puso, lumabas siya ng banyo. Hindi niya nakita si Sebastian na naghihintay, ngunit narinig ang kanyang nanginginig na tinig na nagmula sa likuran niya.‘Inaasahan ko para sa iyong kapakana