Natigilan ang lahat sa oras na umalis ang mga salita ni Sabrina sa kanyang bibig. Ang isang tahimik na bukol ng bansa na nasuspinde ng isang linggo pagkatapos magtrabaho ng dalawang araw, ay nagsabing alam niya kung paano maitama ang pagkakamali?“Sabrina, huwag kang magyabang at magbigay ng walang laman na mga pangako dahil lang sa inatake ka ni Linda! Dapat isaalang-alang ang mga bagay sa konstruksyon! ” Maging ang director ng disenyo ay hindi rin nasama kay Sabrina.Kalmadong sagot ni Sabrina, hindi sa kapakumbabaan o pagmamayabang. "May kundisyon ako."Tumingin si Sabrina kay Linda. "Linda, ang mga nilalaman ng aming parehong mga computer ay maaaring patunayan na hindi ko hinawakan ang iyong mga disenyo ng lahat, kaya kung tutulungan kita na malutas ang problema ngayon, ginagawa kitang isang malaking pabor. Nais kong malaman kung babayaran mo ako nang personal o kung babayaran ako ng kumpanya. Bakit hindi mo ito talakayin sa iba pa? "Walang imik si Linda. “Ikaw… gusto mo pa ba ng
"Kung hindi!"Ramdam ni Linda ang kanyang mga binti na bumibigay sa presyur. "Direktor, ako ... saan ako makakahanap ng sampung libong dolyar sa lupa?" pagsusumamo niya, sa bingit ng luha. "Ang aking kasintahan ay nakipaghiwalay lamang sa akin kaya't hindi na ako makakakuha ng anumang allowance mula sa kanya. Kailangan kong bayaran ang utang para sa aking kotse at aking apartment nang mag-isa ngayon, at ang dalawampung libong kinikita ko sa bawat buwan ay hindi ' kahit na sapat para sa mga iyon. Wala akong matipid para dito. "Inilibot ng Direktor ng Disenyo ang kanyang mga mata kay Linda at isinasaalang-alang ang sitwasyon. Ang buong Kagawaran ng Disenyo ay kailangang magdusa ng mga kahihinatnan kung nabigo silang malutas ang sitwasyon. Napabuntong hininga siya at muling inikot ang mata kay Linda, bago tumingin kay Sabrina."Sabrina, alam kong napaltrato ka noong nakaraang linggo. Ito ang ipapanukala ko, personal na babayaran ka ni Linda ng sampung libong dolyar, ngunit halatang hindi
Bahagyang nagulat si Sabrina nang makita niya si Ryan sa oras na iyon. Ang katotohanan na siya ay natapos matapos magtrabaho lamang dito ng dalawang araw ay higit sa lahat dahil sa kanya. Kung si Ryan ay hindi kumilos nang labis na sabik sa kanyang paligid, hindi niya haharapin ang labis na paninibugho mula sa bawat babaeng kasamahan mula sa opisina, kaya't napagpasyahan ni Ruth na guluhin siya. Si Ryan ang nag-iisang dahilan kung bakit siya naharap sa mga hadlang, sunod-sunod. Hindi siya naiiba mula kay Nigel anim na taon na ang nakalilipas, isang playboy lamang na pagod sa lahat ng magagandang kababaihan na nakapaligid sa kanya at nagpasyang nais niyang subukan ang isang bagong bagay sa isang taong mapurol at nerdy para sa isang pagbabago. Ngunit lumaki si Sabrina sa kanyang kahangalan mula anim na taon na ang nakalilipas. Hindi niya papayagang maapektuhan siya ng isang lalaking tulad ni Ryan, na ipinaliwanag ang kanyang pag-aatubili na ipakita ang anumang interes nang direktang nags
Praktikal na tinapik ni Yvonne si Sabrina sa kaba ng makita siya. "Sabrina, saan ka napunta sa buong linggong ito? Bakit hindi mo sinabi sa akin? Akala ko makakakuha tayo ng tiyansang kumain ilang araw na ang nakakalipas, upang malaman na ikaw ay nasa isang biyahe sa negosyo. Hoy, anong lungsod napunta ka ba? Nakakakuha ba ako ng mga souvenir? " mapaglarong tanong niya.Ang inosente at taos-pusong ngiti ni Yvonne ay palaging isang malambot na lugar sa puso ni Sabrina. Humingi siya ng paumanhin kay Yvonne at ipinaliwanag, "Humihingi ako ng paumanhin, medyo nakalimutan ko ...""Ay, halika, okay na talaga yan, Sabrina. Nagbibiro lang ako. Alam kong ilang araw lang mula nang sumali ka sa amin at malamang hindi mo pa nakuha ang suweldo mo. Wala ka ng dagdag na pera kunin mo ako, "sabi ni Yvonne na may masayang ngiti sa labi."Maaaring walang pera si Sabrina, ngunit mayroon ako!" Sa labas ng pinanggalingan, nagpasya si Ryan na sumali sa pag-uusap at sinabi, "Kaya't may nakalimutan siyang bil
"Anong meron?" Naguluhan si Sabrina kung bakit mukhang nabigla si Yvonne sa sinabi nito."Wala, Sabrina." Umiling si Yvonne sabay ngisi. "Ikaw lang ang tumayo laban kay Ruth Poole, at ang unang tumanggi kay Master Ryan. Ito talaga ang unang pagkakataon na inimbitahan ni Master Ryan ang isang tao sa opisina para sa hapunan, alam mo? Sino ang mag-aakalang makukuha niya tinanggihan? Sabrina, para kang napakahusay na babae, hindi ko akalaing mayroon ka sa iyo. "Alam ni Yvonne mula pa noong unang sandali na nakilala niya si Sabrina na sila ay magiging matalik na magkaibigan. Hinahangaan niya ang pagiging inosente ni Sabrina at kung paano niya iniingatan sa sarili nang hindi masyadong nagsasalita.Nagkataon, nangyari na si Sabrina ay nagbahagi ng parehong damdamin kay Yvonne. Wala siyang anumang kaibigan at mula pa noong araw na siya ay nakalaya mula sa bilangguan anim na taon na ang nakalilipas, nahuli siya sa isang mundo ng mga drama at backstabbing. Hindi pa siya nakakilala ng sinumang m
Nais lamang ni Sabrina na makipagtawaran sa kanyang daan patungo sa pagtaas ng dalawang libo, kaya't higit sa kanyang inaasahan na inaalok siya ng limang libo sa halip. Ngunit sa totoo lang, gugustuhin niya ang isang hindi gaanong nakakalason na kapaligiran kung siya ay manatili."Tanggap ko, Direktor. Ngunit may kundisyon ako," she said. "Hindi ko na nais na magtrabaho para kay Linda, gusto kong maging superbisor niya. Anumang gawin niya ay kailangang dumaan sa akin. Iyon ba ang bagay na maaari mong ayusin?"Hindi iyon ang nais ni Sabrina na bullyin si Linda. Napagtanto niya kaagad sa pagpasok niya sa kumpanya sa kauna-unahang araw na si Linda ay napakatalino sa kanyang mga disenyo noong sinusuri niya ang mga blueprint ni Linda, kahit na lumapit siya sa pagdidisenyo na may istilo na naiiba kay Sabrina.May kamalayan si Sabrina na ang tanging paraan lamang upang lumago ay ang makuha ang anumang karanasan na magagawa niya mula sa iba, at ang pinakamahusay na paraan upang gawin ito ay up
Ang katahimikan ay bumagsak sa opisina habang sinubukan ng lahat na iproseso ang sinabi ni Sabrina.Ilang sandali lamang pagkatapos nito ay tuluyan na ring nagwala si Linda sa kanyang pagkurap sa estado. ‘Ano ... anong pinagsasabi mo?’Si Sabrina ay hindi kailanman hindi sanay sa makipagkomunikasyon at nagpasyang magpaliwanag sa isang bagay na hindi totoo. ‘Nananatili ako dito upang magtrabaho kaya't nagpapalitan ka ng mga istasyon kasama ko. Kinukuha ko ang posisyon mo at magiging katulong mo ako. Lahat ng mga blueprint na ginawa mo mula sa puntong ito pataas ay kailangang dumaan sa akin bago maisagawa.’Mukhang natulala si Linda sa isang segundo, bago siya mag-snap. ‘Sabrina Scott! Sa palagay mo mas mahusay ka sa paghawak nitong insidente na ito kesa sa akin? Mangyaring, maging sa totoo lang, niloko mo rin ang iyong paraan upang makuha sa akin ng sampung libong dolyar! Ano pa ang gusto mo? Nais mo bang maging nasa itaas? No freaking way! Lahat, narinig ninyo ito, hindi lamang ako pin
‘At hayaan mong sabihin ko sa iyo, ang iyong katahimikan ay halos mahirap gawin upang panoorin!’ Nang makita na si Linda ay hindi na nakaimik. Walang awang tumuloy si Ryan, ‘Ikaw ay magiging katulong ni Sabrina mula ngayon! Tanggapin mo o iabot mo agad ang pagbitiw mo!’‘Tatanggapin ko’ ungol ni Linda. Ano pa ang pagpipilian niya? Kung ang mga salita ay makakalabas kung paano niya pinaputok at hinabol si Ryan dahil sa isang pagkakamaling nagawa niya sa kanyang proyekto, hindi na siya makakahanap pa ng ibang trabaho sa larangan ng arkitektura sa labas ng kumpanyang ito. Nakatingin sa kanya ang lahat ng mga mata, iniyuko niya ang kanyang ulo sa pagbitiw sa pagagalitan ni Ryan. Ang tanggapan ay napuno ng mga tao na lubos na nababagay sa mga pagbabago at agad na tumingin kay Sabrina na may paggalang at nagsimulang mangilkil sa kanya. Ang ilan ay nagsimulang paliguan siya ng mga salita ng papuri.‘Binabati kita, Head Designer Scott. Alagaan mo kami ng mabuti mula ngayon.’‘Oh, Head Designer
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu