Ang lahat ng mga sosyal sa pribadong silid ay natigilan, at tumingin sila patungo sa pintuan. Ang unang nag-react ay si Selene. Tumawa siya ng may bahid ng nakagaganyak na paghamak. ‘Yo, nagtataka ako kung sino ito. Ito ay naging Master Nigel.’Sa oras na ito, si Nigel ay dumating na sa harap nina Selene at Sabrina. Mahigpit na kinontrata ang kanyang mga pilikmata, at naging mahigpit ang kanyang tono. ‘Pakawalan mo siya!’‘Master Nigel.’ Hindi itinuloy ni Selene ang pagpindot sa ulo ni Selene. Tinawanan lamang niya si Nigel at sinabing, ‘Bagaman dati mong itinuring si Sabrina bilang iyong laruan, siya ngayon ang bilanggo na dinakip ng kasintahan ko. Siya ang fiancé ko ngayon at ang aking laruan, at hindi na iyo.’‘Gayunpaman, nakikita kong pinsan mo ang aking kasintahan, kung nais mong maglaro, maaari ka ring lumahok.’‘Narinig kong nais mong laruin si Sabrina noon.’‘Gayundin, ang iyong gameplay ay mas kapanapanabik, ngunit ang babaeng ito ay gumamit ng isang tubo ng dugo ng mano
Lalong kumabog ang puso ni Nigel.Sinuri niya si Sabrina. May nais siyang sabihin ngunit hindi. Pagkatapos ay tiningnan niya ang pito o walong mga sosyalidad na pinamunuan ni Selene at sinabi sa isang medyo nadidismayang tono, ‘Ang pamilya Conor aybumagsak, kaya't ang mga taong tulad mo ay ang baba ng tingin sa akin at ginagawa akong katatawanan. Napahiya lang ako.’ ‘Gayunpaman, may isang bagay na sigurado ako, kahit na ano, pinsan ko pa rin si Sebastian. Hindi mahalaga kung ano, si Sebastian ay hindi makaupo sa akin.’‘Isa pa, Selene Lynn!’Pinagsabihan siya ni Selene ng may tinalas na tono, ‘Nigel Conor, you dared call me by my name!’Ninisinis ni Nigel na may paghamak, ‘Wala akong pakialam kung ikaw ang mapapangasawa ng pinsan kong si Sebastian! Alam ko lang na itong babaeng dinala mo, Sabrina, ay ang babaeng dinakip pabalik ni Sebastian. Ang pinsan ko ay medyo kakaibang tao. Hangga't ang tao ay pag-aari niya, kahit na ito ay isang bilanggo na dinala niya pabalik, hindi niya p
Sinabi ni Nigel, ‘… Sabrina, ang insidente na iyon ay lumipas na sa loob ng maraming taon. Kaya hindi mo pa rin ako mapapatawad ngayon?’Ngumiti si Sabrina. ‘Master Nigel, hindi na ako ang maliit na batang babae anim na taon na ang nakalilipas. Wala akong pinapangarap ngayon. Ang pagpapatawad ay hindi umiiral sa pagitan mo at ko. Hindi kita kinapootan. Gusto ko lang na mas prangka ka, okay?’‘Sabrina! Maniwala ka sa akin, okay? Mula ngayon, ako, si Nigel Conor, ay hindi na ako gagawa ng anumang bagay upang mapahiya ka pa …Ito ay nangyari na sa oras na ito, isang binata ang lumabas mula sa pribadong silid na kinaroroonan ni Nigel. Sa isang kisap mata, nakita niya si Nigel na hinihila ang kamay ni Sabrina. “Nigel, iniisip ko kung ano ang ginagawa mo matapos ang mahabang panahon ng pag-alis. Napalandi mo pala ang mga sisiw dito. Hayaan mong sabihin ko sa iyo, ang sisiw sa pribadong silid ay halos lumuluha na naghihintay sa iyo. Sobra kung hindi ka pumasok!’Walang pasensya ang tono n
Si Sabrina ay naipit sa gitna ng mga tao. Talagang nakakahiya pakinggan ang mga pang-asar nila sakanya.Nadama rin ni Nigel ang pagaalangan.Maaari nilang sabihin o gawin ang anuman ayon sa gusto nila sa harap niya, ngunit naramdaman ni Nigel na ito ay isang uri ng panlalait kapag ito ay nasa harap lang nila si Sabrina. Nangyari lang na sa oras na ito, dalawa sa matangkad at maayos na kalalakihan na nagmula sa harap ang humawak kay Sabrina sa pagitan nila at naglakad papasok.“Tara na, bansot na babae! Nasa labas ka na kanina ng pinto, pero hindi ka pumasok para umupo. Hindi mo talaga alam kung anong batas dito. Mayroong magandang kasabihan tungkol sa, masasamang bagay pero gusto magkaroon ng magandang reputasiyon? Kahit gaano pa kagandang reputasiyon ang gusto mong kunin, hindi mo makukuha iyon dito, tama?“Tara, halika na at samahan mo akong uminom…”Walang nasabi si Sabrina.Halos hindi siya makahinga dahil sa pag-gitgit ng dalawang lalaki.Gusto niyang tulakin ang mg ito, pe
Walang nasabi si Nigel.Pagkalipas ng ilang sandali, sinabi ni Nigel, "Ang pinsan ko ay nagaayos ng mga bagay sa negosyo sa kumpanya sa maghapon."“Sure.”“Hmm?”"Maaari tayong pumunta sa kumpanya," sabi ni Sabrina.Mahinahong bumuntunghininga si Nigel, "Pumasok ka, at ihahatid kita doon."Kalmadong sinundan ni Sabrina si Nigel sa sasakyan. Matapos masimulan ni Nigel ang makina at patakbuhin ang kotse, tinanong niya, "Sabrina, naging mabuti ka na ba kay Zayn nitong nakaraang ilang taon?"Sa sandaling nabanggit si Zayn, agad na napaiyak si Sabrina. Humarap siya kay Nigel. "Master Nigel, Alam ko… Alam kong nais mong pag-laruan ako, ngunit hindi ka nagtagumpay. Maaari mo ba akong tulungan na magtanong tungkol sa kinaroroonan ng aking kapatid ngayon? Patay na ba siya o buhay? At saka, nasaan ang kanyang pamilya ngayon? ""Kung nais mong gawin ang pabor na ito para sa akin, sasang-ayon ako sa kahit anong ipagawa mo sa akin.""Kahit na ang larong nilalaro mo anim na taon na ang naka
“Master Nigel, bakit mo kailangan makipagkaibigan sa akin?”“Hindi! Wag mong sabihan ang sarili mo ng ganyan!”"Ikaw ay mas marangal at malinis kaysa sa sinumang batang babae na nakilala ko!"“Huwag mong pagsalitaan ang sarili mo ng ganyan, Sabrina,” sabi ni Nigel na may sakit sa kanyang puso.“Pero, ganun ang realidad,: sabi ni Sabrina sa isang mapurol na paraan, at kaonting namamalat ang kanyang boses, “Hindi ko pinangarap na makisali sa mayayaman, pero trinato nila ako na parang maliit na laruan at tinatawanan niyo lang ako sa buong dalawang buwan. Isa akong pulubi na kakalabas lang ng kulungan. May dinadala akong bata sa aking sinapupunan. Wala akong kakayahan na labanan kayong lahat.”"Para akong isang payaso na umiikot sa bilog na itinakda ninyong lahat para sa akin.""Matapos akong nahimatay mula sa pagkahilo, sinasabihin niyo ako ng lahat ng uri ng sl * tty at panget na kumento sa akin.""Lahat ng iyon ay hindi mahalaga." “It didn’t matter.”"Gayunpaman, paano ang akin
Matigas na sinabi ni Sabrina, "Ikaw ang magsabi ng daan!"Walang imik ang babaeng receptionist.Nandoon din ang marangal na babae sa kanyang fifties na pinagalitan si Sabrina ngayon lang. Nang marinig niyang nais ni Sebastian na ipasok si Sabrina, agad siyang napatulala."Ikaw si Sabrina?" tanong ng babae habang hinaharangan niya ang daanan ni Sabrina.Biro ni Sabrina, "Parang hindi naman kita kilala, di ba? Isang obligasyon ba na sagutin ka? " Isang kalokohan! Nais ba ng lahat sa mundong ito na utus-utusan lang siya?Mayroon bang utang na loob, si Sabrina, sa lahat ng tao at bagay?Ni wala nga rin siyang utang kay Sebastian!Siya ang nagligtas sa buhay ni Sebastian! Nagbuntis pa nga siya ng anak ni Sebastian.Kung hindi inagaw ni Sebastian si Aino sa kanyang tagiliran upang maging hostage niya, hindi na sana kontrolado si Sabrina.“Ikaw…” sabi ng matandang babaeTumingin si Sabrina sa reception desk, pagkatapos ay agad na sinabi ng receptionist na may tumungo at tumango, "Mis
Nagmamadaling yumuko ang receptionist. "Salamat, Sir Poole." Matapos niyang pasalamatan siya, tumalikod ang receptionist at tumakbo.Napatingin si Alex sa batang babae na nasa harapan niya. Mayroon siyang isang malayo at kalmadong hangin sa paligid niya, ngunit nakita ni Alex ang isang galit na hindi mapigilan. Sinabi ni Alex sa isang malumanay na tono, "Ang aking hipag, sa wakas ay nagpakita ka na. Akala ko itatago ka ng kapatid ko habang buhay. "Bahagyang namula ang mukha ni Sabrina. "Pasensya ka na, hindi mo ako hipag. Narito ako upang hanapin ang aking anak na babae. "Pagkasabi nito, tumingin si Sabrina kay Sebastian, “Sebastian, kakarating lang si Aino sa South City. Hindi siya sanay sa pagkain at lahat ng iba pa rito. Ngayong lumipas na ang hapon, sabihin mo sa akin kung nasaan siya! Sabihin mo sa akin! "Nang matapos niya ang kanyang mga salita, may isa pang pigura na pumunta sa likuran niya."Sebastian, ang taong ito ba ay nagngangalang Sabrina Scott, ang babaeng iyon?"