”Actually, totoo yan lalo na sa isang director na katulad mo. .""Ang matandang iyon, maaari siyang umalis nang mas maaga o mas huli, pero bakit kailangan niyang mamatay sa ganitong panahon?""Kaya, kung ang pagligtas sa asawa ng direktor ay naantala dahil sa libing ng matandang iyon, sigurado nga na magiging malungkot ang direktor habang buhay…""Sa aming mga dayuhan, wala rin namang makakapagpasaya kay Ginoong Ford.""Hay…"Ang ilang tao na dumating para mag-abuloy ay ilan sa mataas na pamunuan ng Ford Group, na mga pinagkakatiwalaan din ni Sebastian, kaya alam nila ang kalungkutan sa puso ni Sebastian nang lubusan.Si Maysun, na nagtago sa gilid, ay tunay na nasasaya nang marinig niya iyon. Ito ay isang pagkakataon! Tunay na swerte para kay Maysun na magkaroon ng pagkakataon! Pumasok si Maysun sa pamamagitan ng gilid na pinto na may mabilis na hakbang.Dahan-dahang tinawag ni Maysun, "Master Sebastian…"Tumalikod si Sebastian at nakita si Maysun, na may magandang kutitap. "A
Iyon ay isang matining na boses ng bata. Bagaman boses ito ng isang bata, ang tono ay mapang-utos at walang katwiran. Kinabahan si Maysun sa boses na iyon kaya't bigla siyang lumingon sa pinanggalingan ng boses. Labas sa pinto, si Aino ay may kamay sa kanyang baywang at tinitigan si Maysun na may pangit na ekspresyon.Napatakot si Maysun kaya't agad siyang umatras ng dalawang hakbang at nabangga si Sebastian. Itinaas ni Sebastian ang kanyang kamay para hawakan si Maysun. Ay… Nalambot ang buong katawan ni Maysun. Matagal na niyang gustong magkaroon ng malapitang kontak kay Sebastian. Ngayong nakayakap sa kanya ang mga braso ni Sebastian na parang bakal, natunaw ang kanyang puso.Tiningnan ni Maysun si Aino na may hamon sa kanyang mga mata. Sumigaw siya sa takot at dumiretso sa mga braso ni Sebastian. "Ay, multo, multo! Master Sebastian, natatakot ako, totoo! Hindi mo ba alam, ang iyong munting prinsesa, siya... suot yung maskara na silicone para takutin ako... hanggang sa ako'y nadapa
Biglang umiyak si Aino. "Daddy, kinidnap ang Mommy ko, hindi siya patay. Hindi mo ba naisilbihan ang pagliligtas sa mama ko at narito ka na naglalaro kasama ang ibang babae?""Tingnan natin kung hindi kita papatayin!" Itinulak palayo ni Sebastian si Maysun at lumakad patungo sa harap ni Aino.Hindi kumilos si Aino, at tinitigan lamang siya ni Sebastian habang may luha sa kanyang mga mata. Lumapit si Sebastian kay Aino, at bago pa bumaba ang itinaas niyang kamay, may narinig siyang tinig na galit mula sa gilid. "Sebastian Ford! Sasaktan mo ang iyong anak dahil sa isang dayuhan? Sa palagay mo ba wala kang pananagutan dahil wala si Sabrina? Sa tingin mo ba wala nang maaasahan si Aino? Sinasabi ko sa'yo, Sebastian Ford! Ang iba ay maaaring matakot sayo, pero ako, si Ruth Mann, hindi takot sa'yo! Kung subukan mong saktan si Aino kahit isa lang, kakagatin kita hanggang mamatay ka!"Sa ilalim ng mga pangyayari, nakatayo na si Ruth sa harap ni Aino. Inilagay niya ang kanyang mga kamay sa ka
Here's the story translated into Modern Tagalog:Sa kabilang dulo, si Lily ay nakatayo mismo sa pasukan upang samahan sina Sean at Rose. Siya ay may suot na belo at tinanggap ang mga bisita na dumating upang mag-alay ng kanilang pakikiramay.Nang matanggap ni Lily ang text ni Maysun, medyo hindi siya natuwa. Nagkaroon siya ng selos at inirap niya ito ng may pagkadismaya. 'Ano ba'ng maganda doon sa pinapanood? Wala naman 'yun kundi tiwala ni Sebastian sa'yo! Bakit kailangan ko pa 'yang panoorin?'Sumagot si Lily, [Wala akong oras!]Sa kabilang dulo, nag-text muli si Maysun. [Kung si Sebastian ay nagturo ng leksyon sa dalawang babaeng ilang beses ka nang sinaktan, hindi mo pa ba panonoorin? At, bumalik pala 'yung malditang bata! Buhay pa siya! Pero galit din si Sebastian sa kanya!]Nang makita ni Lily ang mensahe, siya ay na-shock. Kaagad pagkatapos noon, binulungan niya si Rose sa tenga. Una, nagulat si Rose sa narinig, tapos naging matigas ang kanyang ekspresyon."Ano'ng problema
"Alam kong hindi mo talaga gusto si Aino, tama?"Tumingin si Sebastian kay Ruth ng malamig. "Umalis ka!"Nag-salita si Yvonne. "Sebastian Ford! Huwag mong kalimutan na ito ay tirahan ng mga Ford, nandito si Matandang Ginang Ford, pati na rin si Ginoong Ford at Ginang Ford! Kahit pa gusto mong palayasin kami, wala kang karapatang gawin iyon! Gusto ko rin sabihin sa'yo, Sebastian Ford! Hindi na ako yung dating ako! Ako ang kasintahan ni Marcus Shaw! Sa isang paraan, kamag-anak ko si Sabrina! Hindi pa roon, maganda ang relasyon ko kay Sabrina! Wala si Sabrina sa South City. Siya ay bihag! Dinukot! May lakas ka pa ng loob na dumalo sa lamay! Gusto mo bang magluksa? Sabihin mo sa akin, nagluluksa ka ba? Kasama mo ang babaeng malandi na ito! Kek! Sebastian Ford, talaga bang wala kang puso? Sa pinakamababa, anak mo si Aino! Hindi mo siya ipinagtatanggol, kami ang magtatanggol sa kanya! Hindi ko papayagang may babae na mang-api kay Aino!"Matapos sabihin iyon, titig na titig si Yvonne kay M
Hindi inaasahan ni Lily na magiging ganito ka-walang takot si Ruth sa tahanan ng Ford at sa harap ng kabaong. Si Ruth ay laging simpleng isipan ngunit malakas at marahas na babae. Mas mabilis pa ang kanyang mga kamay kaysa sa kanyang bibig.Bago pa man makareaksyon si Lily, biglang sumugod si Ruth. Sa isang iglap, naipatong na ni Ruth ang kanyang sarili kay Lily. Inilagay ni Ruth ang buong bigat niya habang nakaupo sa kay Lily, at saka niya sinakal ang leeg ni Lily ng buong lakas. Hindi niya nais na patayin si Lily, gusto niya lamang pagdusahin ng kaunti ang dalaga. Tulad nga ng inaasahan, wala nang lakas si Lily para lumaban. Kinawayan niya ang kanyang mga kamay, ngunit hindi siya makagamit ng anumang lakas. Hindi ito tumagal at namula na ang mukha ni Lily dahil sa pagkakasakal ni Ruth bago siya pinalaya. Dahil dito, agad hinawakan ni Lily ang kanyang lalamunan at nagsimulang umubo nang malakas. Bago pa man siya makapag-ubo, hawak na ni Ruth ang buhok ni Lily sa magkabilang kamay. Hi
Si Aino ay tumayo at mayabang na tiningnan si Maysun na parang siya ang hari ng lahat. "Gago! Gusto ko lang lokohin ka para lumabas ka! At lokohin ka para pumasok sa amoy masangsang na kanal! Akala mo ba dahil bata ako, maliligaw ako? Masaya ka kung maliligaw ako, diba? Hindi mo alam, no? May Tita Yvonne at Tita Ruth ako! Napagdesisyunan namin ang rutang 'yan matagal na. Tanga mong mang-aagaw! Kasing tanga mo ang baboy! Kahit wala si Mama, hindi ka rin magugustuhan ni Papa, lalo na ngayon na may Mama siya. Narinig mo ba 'yun?"Nadama ni Maysun ang kahihiyan. Isa siyang anak ng pinaka marangal na pamilya sa Kidon City! Masamang tiningnan ni Maysun si Aino."Tinititigan mo ako? Sisipain kita!" Itaas ni Aino ang kanyang paa."Tama na! Ano ba ang ginagawa mo? Ito'y kwarto para sa patay!" Isang napaka matandang, galit, at malakas na boses mula sa likuran nila.Tumigil si Aino. Lumingon siya at nakita niyang si Sean ito. Pulang-pula ang mga mata ni Sean sa galit. Wake ito ng kanyang ama.
Nabigla si Kingston. Pagkatapos, siya ay nanalangin. "Master Sebastian, Master Sebastian, sa pagka't matapat akong naglingkod sa iyo ng mahigit sa sampung taon, pwede ba... pwede ba... Ako... Ako'y babaliin ang mga binti niya ngayon, babaliin ko ang mga binti niya. Pwede ba... pwede ba ipagkaloob mo... ang buhay ng aking pinsan? Nakikiusap ako, pakiusap, Master Sebastian."Ang pagsasalita ni Kingston ay hindi malinaw at ang tono niya ay puno ng takot at pag-aalala. Lahat ng naroroon ay naririnig ang takot, kawalan ng pag-asa, at ang kanyang pagpapakumbaba sa kanyang mga salita.Nagluha si Yvonne. "Kingston…""Tumahimik ka!" Biglang sinigawan ni Kingston si Yvonne. "Sinabi ko na sa'yo na huwag kang makipag-sama kay Ruth! Hindi ka nakinig. Hindi mo talaga pinakinggan. Yvonne, ano bang gusto mong sabihin ko? Libing ito ng lolo ni Master Sebastian! Napakaseryosong bagay ito! Pero pumunta ka rito para makipag-away at makipagtalo! Lumuhod ka at humingi ng paumanhin kay Master Sebastian!"
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu