"Oh, sa tingin ko nga. Dumating ang anak ni Miss Smith upang hanapin si Director Zayn. Tawag niya sa kanya ay Uncle Zayn. Sige. Sige."Matapos ibaba ang tawag, taimtim siyang tiningnan ni Tessa. "M-Miss, maghintay ka lang saglit dito. Lalabas kaagad ang assistant ni Director Zayn, si Gary.""Sige!" Hindi man lang tiningnan ni Tessa ang receptionist. Ngumisi siya. Mukhang napakaimportante niya sa mga tao dito bilang stepdaughter.Sa loob ng ilang minuto, lumabas ang isang magandang babae na may hinog na pagkatao, naka-takong. Nang makita niya si Tessa, agad siyang ngumiti. "Ikaw ba yung babae?""Hinahanap ko si Uncle Zayn!" agad na sinabi ni Tessa."Miss, wala rito ngayon si Director Zayn. Lumabas siya mga kalahating oras na ang nakalipas. Mukhang may sakit ang kanyang asawa...ang ina mo. Umaga pa lang kanina ay dinala siya sa ospital ng yaya sa kanilang bahay. Dahil sa sakit ng kanyang asawa, at hindi naantay si Zayn, umalis siya ng madalian."Tahimik si Tessa. 'Sakit? Buti nga s
Gulat na gulat si Tessa na kumuha siya ng ilang hakbang paatras ang ang labi niya ay agad na namutla. "Ikaw... Anong sinabi mo?"Hindi sinagot ni Hana si Tessa. Sa halip, tahimik lang siyang tumingin kay Tessa. "Ikaw ang dumalo sa kasal ko limang araw na ang nakararaan, tama ba?""Ikaw... paano mo nalaman?" tanong ni Tessa."Iyon ang unang kasal ko sa buhay ko, kaya siyempre, inimbitahan ko ang lahat ng mga taong tumulong sa akin dati. Wala akong tunay na pamilya, kaya ang mga tao mula sa nayon noon ay ang naging pamilya ko. Dumalo ang ilang kinatawan mula sa nayon sa araw ng kasal. Marami sa kanila ang nakakakilala sa iyo."Napakamot na lang si Tessa."Ba't ba kayo nagpunta sa nayon at nagtanong?" tanong ni Hana.Hindi sumagot si Tessa. Iyon ay dahil hindi niya alam kung paano siya sasagot. Hindi niya inaasahan na malalaman agad ni Hana na nagpunta siya sa nayon at nagtanong tungkol sa nakaraan!Dahil hindi sumagot si Tessa, sinabi na lang ni Hana, "Alam ng buong nayon iyon, ka
"Higit pang mas mahirap tanggapin para sa akin ang iyong pagsampal sa akin kaysa sa pagbabanta ng iyong ama na ilabas ang mga larawan ko sa kama kasama ang ibang lalaki. Labis akong nadismaya pagkatapos mong sampalin ako ng dalawang beses. Tessa, labis na nadismaya ako sa iyo. Pinalaki kita ng dalawampu't dalawang taon. Ayon sa batas, may obligasyon ang mga magulang na suportahan ang kanilang mga anak hanggang sa kanilang labing-walong taong gulang. Ngayon ay dalawampu't dalawang taon ka na. Tinupad ko na ang aking mga obligasyon. Tungkol naman sa pinansyal na suporta na dapat mo sana akong ibigay sa hinaharap, ipapaalam ko sa iyo na hindi ko na kailangan iyon! Binuwag na namin ang lahat ng kaugnayan at koneksyon sa isa't isa. Ikinakasal ko na sa iyo na hindi ko na kailangan ng iyong suporta! Sa simula pa lang, inumbinso na sa akin ni Uncle Zayn, asawa ko, na kahit na ano pa, ikaw pa rin ang aking tunay na anak. Pero, Tessa, matapos mong pumunta sa nayon at malaman ang lahat tungkol sa
Si Hector, na nasa kabilang linya ng tawag, ay tila mayabang ang boses. "Hana Sharpe! Matagal ko nang sinabi sa iyo na akin ka, maging sa buhay o sa huling hantungan! Matagal na rin akong alam na iiwan mo ako balang araw! Kaya't simula pa noong bata ka pa, inuubos ko na ang kakayahan mo sa trabaho at hindi ko pinapayagan ang anak kong makipag-ugnayan sa iyo! Ayaw ka ng anak mo! Lahat ng pinaghirapan mong pera sa buhay na ito, para sa mga anak ko! Ito ang presyo na kailangan mong bayaran dahil sa pagtataksil mo sa akin!"Nabigla si Hana at puno ng galit ang kanyang mukha. Si Zayn naman, na nakayakap sa kanya, ay maaamo nitong hinaplos ang kanyang likuran. "Hana, hindi ito kailangan para mainis sa mga taong tulad niya."Sa sandaling iyon, bigla na lang sumugod ang driver ni Zayn at pawang pawis."Anong nangyari?" maamo niyang tanong sa driver."Director Zayn..." Hindi alam ng driver na may alitan na pala si Tessa at ang kanyang ina. "Si Madam... parang baliw, bigla na lang siyang tum
“Ang aking Hana ay mas malinis kaysa kaninuman!" sambit ni Zayn nang malamig. "Hector, tungkol sa iyong nakaraan kay Hana, pumunta ako sa baryong kinaroroonan mo noon para magtanong tungkol dito bago pa man ako ikasal kay Hana! Noong panahong iyon, hindi pa iyon dahil sa balak kong pakasalan si Hana! Sa simula pa lamang, ginawa ko iyon dahil gusto kong maging tulay sa pagitan ni Hana at Tessa! Nang marinig ko ang tungkol sa iyong nakaraan, labis akong nadismaya. Paano ba maaaring mayroong ganitong kasing malupit na asawa sa mundong ito? Isang babaeng nakasama mo mula pa siya'y menor de edad! Siya ang tunay na ina ng iyong anak! At ito ang ginawa mo sa kanya! Alam mo ba na mas masahol ka pa sa isang mamamatay-tao? Hector Caven, binalaan kita! Si Hana at ako ay hindi natatakot sa iyo na ikalat ang mga litrato na iyon! Dahil ang taong walang kasalanan ay hindi natatakot sa anumang anino! Ngunit pakinggan mo ako nang mabuti! Kung ikalat mo ang mga litrato na iyon, ikukulong ka sa paglabag
"Kayo...ano'ng sinabi ninyo?" bigla na lang tigas ng katawan ni Hector. Isang saglit siyang nanginginig at naramdaman niyang parang nanlamlam ang dugo sa kanyang katawan."Ako po ay tumatawag mula sa lugar ng aksidente. Ang inyong anak ay nabangga ng isang sasakyan. Nakita namin ang inyong kontak bilang emergency contact sa kanyang telepono. Pakiusap, pumunta kayo agad! Ang inyong anak ang pangunahing may pananagutan sa aksidente, kaya't bilang kanyang kamag-anak, kayo ay kinakailangang magbayad sa kabila," ang sinabi ng taong kausap niya sa kabilang linya.Wala siyang masabi."Hindi! Hindi, hindi, hindi! Hindi!" Matapos sabihin ang ilang beses na hindi, biglang gumuho siya at nagtamo ng pagkakalaglag sa sahig."Hello? Ano ang nangyari sa inyo? Nandito ba kayo? Sagutin ninyo ako!" sigaw ng taong kausap niya sa kabilang linya.Hindi na makapagsalita si Hector, kaya't siyempre, hindi rin niya masagot ito. Agad na nag-alala ang mga tauhan sa lugar. Kanilang natagpuan lamang ang konta
Nagagalak na umiyak si Zayn nang hindi niya mapigilan. Siyempre, umiiyak din si Hana sa tuwa. Nais niyang maging malapit sa kanyang anak, ngunit palagi siyang kinamumuhian nito. Iniisip ni Hana kung pinayagan lang sana siyang muling isilang, kahit mamatay pa siya, ay mananatili siyang katabi ng kanyang anak at mamamatay kasama nito. Bagamat hindi siya binigyan ng pagkakataong muling isilang, tila ba nabigyan siya ng pagkakataong mabuhay muli.Sinabi ng doktor kina Zayn at Hana na ang pagbubuntis ni Hana ay sa mas mataas na edad, kaya't kailangan nilang maging maingat sa lahat. OK lang na magalak sila, pero hindi dapat masyadong magpaligaya. Naintindihan iyon nina Zayn at Hana, kaya't ginawa nila ang kanilang makakaya upang mapanatag ang kanilang damdamin. Biglang dumating ang sanggol na iyon ng hindi inaasahan. Labis na minahal ng mag-asawa ang sanggol, kaya't sa oras na iyon nang marinig ni Zayn na si Tessa ay nasagasaan ng kotse at namatay, agad niyang pinili na hindi sabihin iyon k
Lumiko si Zayn at nakita niyang isang matandang lalaki na nasa animnapung taon na ang nagsasalita.Humugot ng malalim na hininga ang matandang lalaki. "Ang batang ito ay isang masamang nilalang! Nagtrabaho nang matiyaga ang kanyang ina sa loob ng dalawampung taon. Sobrang sakim ng kanyang ama at hindi niya pinahintulutan ang kanyang ina na kilalanin siya. Sa maraming paghihirap, nakita rin ng kanyang ina na lumaki siya. Alam na alam niyang mali ang kanyang ama, ngunit pinili pa rin niyang makisama sa kanyang ama. Kahit nakipagsabwatan pa siya sa kanyang ama upang lokohin ang kanyang tunay na ina. Nagplano sila na ubusin ang pera ng kanyang ina hanggang sa wala nang natira!"Nakatingin si Zayn sa matandang lalaki na parang lito. "Sir, kayo ay...""Isang ilang araw na ang nakararaan, dumating siya sa baryo at kinuha niya ang kahapon. Sinabi ko sa kanya ang lahat ng malinaw. Inaakala ko noon na magkakasundo na sila ng kanyang ina. Subalit hindi ko inaasahan na magpaplano pala sila ng k
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu