Sa sobrang sakit ng pagkakasampal niya, pati Tessa ay sumakit din ang kamay. Tinignan niya si Hana mula ulo hanggang paa na para bang diring-diri siya rito. Hindi alintana ni Hana ang maraming tao at malutong siyang nagmura, “Hana Sharpe! Walang hiya kang babae ka! Hanggang kailan ka ba magpapanggap? Pasalamat ka at sampal lang angt inabot mo sa akin. Dapat lang yan sayo! Para maalala mo kung gaano kakapal ang mukha mo. Makinig ka! Hindi kita nanay at kahit kailan, hinding hindi kita kikilalanin bilang nanay! At ano yang pinuputok ng busti mo? Gusto mong ibalik ko sa lalaking yun ang pera niya? Bakit? May relasyon ba kayo? Ha ha! Siya nga mismo hindi ako sinisingil tapos heto ikaw? Gumagawa ng eksena para pilitin akong ibalik ang pera buong puso namang binigay sa akin?!” Galit na galit si Tessa. “Hana Sharpe, ano ba ang relasyon niyo ng lalaking yun? At sino ka ba sa inaakala mo para utos-utusan ako? Tama si Daddy! Isa kang malanding babae! P*kp*k! Baka nakalimutan mo na kung paano
Yumuko si Hana sa sobrang hiya. “Pasensya ka na, Mr. Smith. Pumunta ako dito para sabihan ang anak ko na ibalik sayo ang mga pera mo. Nakakahiya lang na hiwalay na kayo pero ang dami niya pa ring kinuha sayo.” Ramdam sa tono ng boses ni Hana ang sobra sobrang hiya. “Pasensya na po talaga.” Pagkatapos, tahimik siyang tumalikod at naglakad papalayo.” "Saan ka pupunta?" tanong ni Zayn.Hindi makapaniwala si Tessa sa eksenang nakikita niya. Maging si Hector ay gulat na gulat rin. “Hindi na ako babalik dito. Mula ngayon, hindi ko na hahabulin si Tessa at kakalimutan ko na rin na anak ko siya. Kahit pa magkasalubong kami balang araw, hindi ko na siya papansinin at kahit hanggang sa mga huli kong sandali, hinding hindi ako lalapit sakanya.” Sobrang bigat ng puso ni Hana. Dalawampu’t dalawnang taon niyang minahal si Tessa. Maiintindihan niya kung may sama ito ng loob sakanya pero ang hindi niya matanggap ay ang umabot pa sa punto na walang awa siyang sinampal at sinumpa nito na para bang
Hindi lang si Hana ang nagulat sa sinabi ni Zayn. Maging ang mga kapitbahay na nakikiusyoso ay hindi rin makapaniwala. Gulat na gulat sina Tessa at Hector. Naunang mahimasmasan si Tessa at galit na galit niyang sinabi, “Zayn Smith! Anong pinagsasabi mo jan! Bakit gusto mo siyang pakasalan?! Hindi mo siya pwedeng pakasalan! Hindi!”Tumingin si Zayn kay Tessa. “Miss Caven, sinong nagbigay sayo ng karapatan na utusan ang sinuman? Hindi rin tama na dinuduro-duro mo ang sarili mong ina. Isa pa, labas ka na sa magiging desisyon niya!”Hindi nakapagsalita si Tessa. Si Zayn ay si Zayn at kahit kailanman ay hindi siya pwedeng diktahan ni Tessa kaya walang anu-ano siyang nagdesisyon na pakasalan si Hana. Kahit siya, hindi niya rin maintindihan kung bakit pakiramdam niya ay sobrang konektado nilang dalawa na para bang ito na talaga ang babaeng matagal niya ng hinahanap. Tumingin si Zayn ng diretso sa mga mata ni Hana. “Miss Sharpe, payag ka bang pakasalan ako? Hindi kita mabibigyan ng ana
Siguro isa nalang yung pangarap na kahit kailan ay imposible ng matupad… Mula noong ipinanganak niya si Tessa, dito na umikot ang mundo niya kaya sa tuwing may haharapin siyang problema ay wala siyang ibang iniisip kundi ang araw na magkakasama na sila ulit. Pero anong napala niya? Sampal at panlalait, na kung saan wala naman siyang ibang hiniling kundi ang kilalanin lang siya bilang ina nito… Kaya mas mabuti pa nga siguro na isipin niyang wala nalang siyang anak…Tumatanda na siya at hindi niya ikinakaila na kailangan niya ng taong makakaagapay sa buhay at isang lugar na pwede niyang uwian. Nagkataon na parehas sila ni Zayn ng hinahanap kaya sobrang saya niya na sa wakas ay nakita niya na rin ang taong pinipili siya at gusto siyang makasama. “Zayn, hindi ba parang sobrang tanda ko naman na ata para sayo? Forty years old na ako…”“Ang ganda mo,” sabi ni Zayn.“Pero…” nag aalangang sagot ni Hana.“Alam ko. Hindi ako makakabuo ng bata pero pwede naman tayong mag ampon. Ilan ang gu
Nagulat si Hector at pautal-utal na sumagot, “A-anong ibig mong sabihin?”Gusto ko lang makita ang marriage certificate niyo kung talaga bang kasal kayo ni Hana. Sagot ni Zayn. Hindi naka imik si Hector.“Kung tama ang pagkakalala ko sa kwento mo, sinabi mo sa akin noon na menor de edad pa siya noong nagkakilala kayo, tama? Hindi nagtagal, nabuntis mo siya talong buwan bago siya mag eighteen kaya dahil doon, hindi kayo pwedeng maikasal. Dahil tinatakot mo siya na kakasuhan mo siya, gusto kong malaman kung saan yan nanggagaling. May maipapakita ka bang marriage certificate?” Hindi naka sagot si Hector. Hindi niya inaasahan na ganun kalawak ang nalalaman ni Zayn. “Pa…paano mo nalaman ang tungkol jan? Pi…pinaimbestigahan mo ba ako?” Hindi pinansin ni Zayn si Hector, bagkus ay tumingin siya kay Tessa, “Tessa, pinaimbestigahan ko ang nanay mo noon sa kagustuhan ko na magkasundo kayo.“Isa pa… Hindi ba nakipag hiwalay ka sa akin dahil gusto mong maging isang ina? Ito lang ang tatand
”Wala tayo sa posisyon para husgahan kung sino ang tama at kung sino ang mali.”“Sa tingin ko mabait naman talaga si Mister Caven. Sampung taon na rin ang business niya at ang masasabi ko lang ay sobrang bait at magalang niya.” “Tama ka. Pati yung anak, ang pagkakaalam ko ay matalino, mabait at masipag na bata yun kaya sa tingin ko ay yung nanay niya talaga ang may kasalanan.”“Infairness sa nanay, kakaiba siya ah!” “Nasikmura niya talagang pumatol sa ex ng anak niya at talagang dito pa sa harap ng bahay nila ha!” “Wala talagang perpekto sa mundong to…”“At ang masaklap pa dun ay mas marami ang mga walang hiya!” Marami ang naawa sa mag ama kaya nang mapansin yun ni Hector ay malakas siyang humagulgol, “Anak, pasensya ka na kung ngaing miserable ang buhay mo nang dahil sa sarili mo nanay. Wag kang mag alala… kahit na paulit-ulit ka niyang iwanan, nandito lang si Daddy, okay?” “Daddy… Mula ngayon, hindi na natin kilala ang babaeng yun at sinusumpa ko na hinding hindi ko siya
Biglang kumunot ang noo ni Hana, “Tessa Caven, nakalimutan mo na bang Caven ang apilyido mo at Sharpe naman ang akin? Kung pagiging mag ina lang ang koneksyon natin, ako na mismo ang nagsasabi sayo na mula noong pagbuhatan mo ako ng kamay ay pinutol ko na yun. Saan nanggagaling ang kakapalan ng mukha mo na tanungin pa ako ng mga ganyang bagay? Akala mo ba hindi kita kayang labanan? Kung kinakailangan kitang patayim para ipagtanggol ang sarili ko ay hindi ako manghihinayang.” Sobrang lamig ng tono ng boses ni Hana at nasabi niya yun dahil tuluyan na siyang nawalan ng pag asa na magkakaayos pa sila ni Tessa. Sa kabilang linya, hindi inaasahan ni Tessa ang naging sagot ni Hana kaya nauutal siyang sumagot, “A-ah-a… tinatanong ko lang naman. Bakit ba galit na galit ka?” “Wag mo na akong tatawagan ulit.” Walang emosyong sagot ni Hana, sabay baba. Umiiyak si Hana kaya pinunasan ni Zayn ang kanyang mga luha, “Huwag mo nang sasagutin ulit ang tawag niya. Iblock mo na ang number niya.”Hi
"Mm-hmm."“Kaya niya kaya akong mahalin?” “Hana…” Bulong ni Zayn. Nang sandaling yun para bang bigla nilang nakalimutan na kaninang umaga lang ay pinag uusapan pa nila kung paano tatanggapin ni Hana ang pagiging baog ni Zayn, pero ngayon ay tuluyan na nga silang nadala ng bugso ng kanilang mga damdamin. Lalong lalo na si Zayn, ngayon niya lang yun naramdaman para sa isang babae. Itinaas niya ang kanyang kamay para ilock ang fitting room. Nakatitig lang siya kay Hana at habang mas tumatagal ay mas lalo siyang namamangha rito. Ngayon, sigurado siya na ito na nga ang babaeng matagal niya ng hinihintay."Hana, natatakot ka ba?" tanong ni Zayn. Pahina ng pahina ang boses ni Hana, “Hmmm… oo Zayn, natatakot ako… wala bang makakakita satin dito?” “Wag kang matakot. Halika dito.” Malambing na sabi ni Zayn. “Sige.” Bagamat alam ni Hana na may makakakita at makakakita sakanila sa labas ng fitting room lalo na at sobrang daming tao sa mall noong oras na yun ay mas pinili niyang magtiwala
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu