Natigilan ang matanda. "Ano?"Nanatiling kalmado ang matandang babae. “Nandito ako para ibalik sa iyo ang limampung libong dolyares, babayaran ko rin ang interes! Gayunpaman, dinala ko rin ang ledger na ginagamit ko para sa bookkeeping sa sampung taon ngayon. Ang bawat isang gastos ay naitala dito. Pag-inalis ang mga gastusin, dapat mayroon pa tayong ipon na anim na raang libo sa ating bahay. Ang kalahati ng limampung libong dolyar na kinuha ko ay dapat ituring na akin, at ang kalahati ay sa iyo. Kailangan mo ring ibigay sa akin ang kalahati ng anim na raang libong dolyar.”Biglang kinilabutan si Neo. “Nandito ka ba para takutin ako?”Buong puso niyang inisip na nandito ang matandang babae para alagaan siya, ngunit hindi niya inaasahan na nandito ito para hatiin ang mga ari-arian sa kanya. Sa sandaling iyon, hindi lamang nadudurog ang puso ni Neo dahil sa paghahati-hati at pag-agaw sa kanyang mga ari-arian, ngunit mas natatakot siya na kung wala na siyang pangangalaga mula sa matand
Sinuyo siya nito nang husto kaya nanghiram siya ng isang daang libong dolyar mula sa kanya sa loob lamang ng ilang araw, at hindi na muling nagpakita ang tagapag-alaga mula noon. Isa pa, dahil wala siyang mag-aalaga sa kanya sa panahong iyon, gumugol siya ng halos sampung libong dolyar bawat buwan sa pag-order ng takeout na pagkain at pagkuha ng mga oras-oras na manggagawa. Magkano kaya ang natitira niyang pera? Sa isang magaspang na pagtatantya, hindi na masama kung mayroon pang dalawang daang libong dolyar na natitira sa bahay. Gayunpaman, kahit na kinuha niya ang lahat ng dalawang daang libong dolyar, hindi rin ito sapat para sa kanya na bayaran si Cecilia.“Sir, sagutin mo naman ako. Kailan mo babayaran si Cecilia ng dibisyon ng ari-arian?"Sumagot si Neo, “Ako…wala akong pera.”“Kung gayon kukunin namin ang bahay. Bibigyan kita ng isang linggo para lumipat ka. Makalipas ang isang linggo, pupunta kami at kukunin ang susi at pagkatapos ay ibebenta ito sa isang auction!” Pagkatapo
Si Neo ang humampas sa kanila ng patpat na iyon. Pagkaalis ni Zayn, si Hana at ang matandang babae ay iniwan ang pinto, pagkatapos ay hinila siya ng wheelchair palabas ng bahay. Iniisip niya tuloy na iniwan na siya ng matandang babae kaya wala ng mag-aalaga sa kanya. Wala siyang ideya kung hanggang kailan siya mabubuhay at pati ang kanyang bahay ay kukunin na rin. Paano matatanggap ni Neo ang lahat ng pagbabagong ito? Galit na galit siya, at nang i-wheelchair niya ang kanyang wheelchair palabas sa eskinita sa labas, nagkataon siyang nakakita ng kahoy na stick sa gilid ng dingding. Hinawakan niya ang kahoy na stick sa isang kamay at ginamit ang isa pa para imaneho ang kanyang electric wheelchair pasulong.Sa simula, imposibleng maabutan niya sila dahil napakabagal ng kanyang wheelchair. Si Zayn, na papasok na sa kotse, ay nakitang nanunuyo ang mga labi ni Cecilia. Dahil sa takot na mauhaw ang matandang babae, pumunta siya para bumili ng ilang bote ng tubig. Inubos ni Neo ang lahat ng k
Tiningnan ng doktor si Zayn na may masamang ekspresyon. “Sa isang sulyap, isa kang lalaking disente ang pananamit. Paanong hindi mo malalaman na malnourished ang iyong asawa? Napakapayat niya at nawala lahat ng density ng buto niya. Kung hindi, hindi nabali ang kanyang mga tadyang pagkatapos hampasin ng isang beses ng stick!”Walang imik si Zayn."Hayaan siyang makakuha ng mas maraming nutrisyon sa hinaharap." Nabali ang tadyang ni Hana ngunit hindi niya kailangan ng anumang operasyon. Inihanay lamang ng doktor ang kanyang mga buto at binalutan ang mga ito upang mapanatili ang mga ito sa lugar. Magiging maayos na siya pagkatapos gumaling.Tumango si Zayn. "Oo, tama ka, Doktor. Tiyak na aalagaan ko siya ng mabuti sa hinaharap."Nang ilabas si Hana sa emergency room, gising na siya. Nang makitang hindi nasaktan si Zayn at nakatayo sa harapan niya, mahinang ngumiti si Hana. "Master Zayn, basta okay ka lang."Nakaramdam ng guilt si Zayn. "Madam Sharpe..." Ang pagtawag sa kanya bilang
Inilayo ni Tessa ang sarili sa mga braso ni Zayn at tumingin kay Zayn na may hinala. “Zayn, bakit…bigla kang nagsasalita tungkol sa babaeng iyon?”Ngumiti ng malumanay si Zayn. “Tessa…siya ang iyong biological na ina, kung tutuusin.”Hindi makapaniwalang tumingin si Tessa kay Zayn. Pagkatapos ng ilang segundo, bigla siyang ngumiti. "Naiintindihan ko, Zayn. Gagawin ko ang sinabi mo. Sa susunod na pagkakataon kung siya…kung tatawagan ako muli ng aking ina, tiyak na kakausapin ko siya ng maayos.”Ngumiti ng malapad si Zayn. "Ang nobya ko ang pinakamatinong tao!"Nakangiti lang si Tessa kay Zayn"Sabihin mo sa akin, ano ang gusto mong kainin ngayon? May bagong steakhouse sa lungsod. Kumain tayo ng steak. Ano sa tingin mo? Kasabay nito, maaari din akong bumili ng ilang limited-edition na bag sa mga duty-free na tindahan para sa iyo at bumili ka ng ilang damit na gusto mo pagkatapos nito? Ano sa tingin mo?"Talagang naubos na ni Zayn ang lahat ng kanyang ideya kung paano paligayahin an
Ngumiti si Zayn sa kanya. “Busog ka na ba? Kung oo, bibili ako ng mga bag. Pagkatapos nito, ihahatid na kita pauwi. Gabi na."“Mm-hmm!” Pumayag naman si Tessa.Lumabas sila sa steakhouse, at pagkatapos ay pumunta sa duty-free shop at bumili ng higit sa isang dosenang bag sa iba't ibang istilo. Halos isang milyong dolyar ang halaga nito kay Zayn nang gabing iyon. Hindi maalis ang tingin ni Tessa sa lahat ng bagay sa shop.Tuwang tuwa si Tessa. Nang ihatid siya ni Zayn pauwi, walang tigil siyang umuungol na parang melodious na lark. Gayunpaman, iyon ay mabuti rin. Noong una ay natakot si Zayn na kailangan niyang magmaneho sa pagod dahil pagod na pagod siya noong araw na iyon. Sa patuloy na pag-daldal ni Tessa, hindi na siya natakot na baka makatulog na siya sa likod ng manibela.Umalis si Zayn nang hindi na nagtagal pagkatapos niyang mahatid si Tessa. Gayunpaman, nakahanap siya ng isang eskinita at ipinarada ang kanyang sasakyan pagkaraan ng ilang minuto mula nang umalis siya sa baha
Si Zayn ay naglakad ng mabilis papsok sa loob ng ward at nakita niya si Tessa umiiyak. Nang makita siya nito, tinignan siya nito ng may mga nanlilisik na mga mata. “Zayn, mukhang naloko ka ng mga matatamis niyang mga salita, ha? Hindi ka naman nagsisinungaling sa akin. Isa kang tapat at maaasahang tao, pero bakit hindi mo sinabi sa akin na kasama mo siya kahapon? Zayn, bakit?' Walang emosyong tanong ni Tessa. Napahinga nf malalim si Zayn. “Tessa, hindi ko sinabi dahil hindi ko pa makuha ang tamang oras..”“Hindi mo pa makuha ang tamang oras para makipaghiwalay sa akin, tama ba? Hindi na kailangan, Zayn. Hindi na kita guguluhin pa. Mas mabuti nga sigurpmg maghiwalay nalang tayo. Paalam!' Pagkatapos magsalita, walang lingon-lingo na umalis si Tessa.Si Hana, na kasalukuyang nakaratay sa kama, ay nanghihinang tinawag ang anak. 'Tessa, Tessa...' Dahil hindi tumitingin si Tessa, nagpapanic niyang sinubukang bumangon. “Tessa, Tessa. Pakinggan mo ako, Tessa...'Gusto sanang habulin ni Za
‘Sigurado ka bang hindi siya ganid sa pera?’Gayunman, hindi niya sinabi iyon. Sa halip, sinubukan niyang pagaanin ang loob ni Hana. "Madam Sharpe, alam ko na mabait na bata si Tessa.”“Mhm. Kaya Master Zayn, huwag kang susuko kay Tessa dahil lang sa nag-away kami. Ako ang nagkamali sa kanya. Iniwan ko siya nang bata pa siya. Dapat lang na hindi niya ako magustuhan. Malaki ang pagkakamali ko sakanya."Napakamot na lang ng ulo si Zayn. Hindi siya makapaniwala na ang Madam Sharpe na nasa harapan niya ngayon ay iisang tao sa babaeng nakita niyang nakasalampak sa harapan ng Ford Group noong isang linggo. Parang kailangan lang, tutol na tutol pa ito sa relasyon nila ni Tessa, pero ngayon ay ito pa mismo ang nakikiusap na wag niyang hiwalayan ang anak nito. "Master Zayn, dahil iniligtas ko ang buhay mo, maging mabuti ka sa anak ko sa buong buhay mo, okay?" Nakatingin si Hana kay Zayn na puno ng pag-asa sa kanyang mukha.Paano naman magagwang tamggihan ni Zayn ang pakiusap na yun ni Han