Si Selene ay tumingin kay Sabrina ng mayabang. ‘Bukas! Ako! Ako ay mae-engage kay Sebastian! Tignan mo ang iyong sarili! Ikaw ay isang phoney lamang na walang kahihiyang nakawin ang aking asawa sa loob ng dalawang buwan! Pinahiya ka ba sa publiko ni Kenton? Mabuti, karapat-dapat sa iyo iyan! Galit lang ako na talagang nasugatan mo ang dating umut-ot na iyon, at kahit na pinrotektahan ka ni Nigel!’‘Sabrina, hindi mo na masasaktan ang asawa ko, kaya't nagpasyahan mong maging sanhi ng kaguluhan sa Young Master Nigel?’Kahit na nahaharap sa naturang kagalit-galit, pinilit ni Sabrina na kumalma at ngumiti kay Selene. ‘Binabati kita sa iyong pakikipag-ugnayan bukas, bilang ampon ng pamilya Lynn, tiyak na nandiyan ako bukas upang ipakita ang aking suporta.’‘Walanghiya ka!’‘Kung hindi ka aalis ngayon, pinapangako kong gagawin ko! Napilitan na ako sa isang sulok ninyong lahat. Wala akong magagawa!’ Sinamaan ni Sabrina ng masidhing tingin si Selene. ‘Bukas, sa iyong piging na pakikipag-ug
Ang mga dumalo ay pawang mga miyembro ng pinakamataas na echelons ng South City.Kabilang sa mga ito ay mga figure tulad ng mga mula sa pamilya Ford, tulad ng tiyahin ni Sebastian pati na rin si Nigel. Gayunpaman, ang ama at ina ng Sebastian ay hindi dumalo sa seremonya dahil nasa ibang bansa pa rin sila. Bukod sa kanila, naroroon din ang mga pamilya Shaw at Smith.Dahil lahat sila ay mga pamilya na may maraming naunang kasaysayan, napilitan si Sebastian na imbitahan sila sa mga kahilingan ng Old Master Ford.Kung nasa kanya lang sana, wala ng anyayahan si Sebastian.Sa katunayan, hindi rin siya gaganapin isang salu-salo, dahil ang kasal nila ni Selene ay isang personal na bagay sa kanilang dalawa.Malinaw kay Sebastian na pakakasalan lamang niya si Selene dahil iniligtas niya ito, pati na rin ang batang nasa sinapupunan nito ay kanya.Hindi naman niya ito minahal.Nararamdaman pa niya ang matinding pagkadismaya sa tuwing titingnan niya ang babae.Gayunpaman, kay Selene, ito an
‘Sige,’ sagot ni Sabrina. Mula sa pagtatapos ng tawag sa telepono, ang boses ni Sabrina ay parang banayad. ‘Saan tayo pupunta, at saan kita hihintayin?’Saglit na iniisip ito ni Nigel. ‘Hintayin mo ako sa pasukan ng iyong kumpanya.’‘Sige, gagawin ko.’ kumilos na si Sabrina.Tinapos ni Nigel ang tawag pagkatapos mismo ng kanilang maikling pag-uusap.Matapos ang tawag, nakipagpalitan siya ng tingin kay Mindy, nakangiti mula sa kanya. ‘At dahil ipinakita mo sa akin ang aking karibal, sinasabi mo ba sa akin na gusto mo akong piliin? Tama ba iyan?’ Tanong ni Mindy.Malamig na ngumiti lamang dito si Nigel. ‘Malinaw kong makikilala ang uri ng mga batang babae na para sa lokohan, at ang para sa pagpapakasal. Kung magpapakasal tayo, tiyak na aprubahan ng kapwa ang aming mga lolo. Alam kong kilig ang aking lolo kung ganoon ang mangyari. Tutal, kasal na pinsan ko, tama di ba?’Tumango si Mindy bilang pagsang-ayon. ‘Makatuwiran iyon.’‘Gayunpaman, hindi mo ako mapipigilan sa paglalaro ng k
Hindi niya pinabalik si Selene sa bahay ng pamilya Lynn.Nangangahulugan ba iyon na sa wakas ay maaari siyang manatili sa parehong silid ni Sebastian, at magsimulang maging isang tunay na mag-asawa?Hehe!Pinaubayaang maglakbay ang kanyang imahinasyon, masayang sumakay si Selene sa kotse ni Kingston at umalis sa restawran.Si Sebastian naman ay dahan-dahang nagmamaneho sa pangunahing kalsada nang walang iniisip na patutunguhan.Samantala, nakarating na rin si Sabrina sa kanyang kumpanya. Tatawag na lang siya kay Nigel, tumawag na siya. ‘Sabrina, medyo abala ako dito, kaya hindi kita masundo. Maaari ka bang sumakay at makarating sa iyong sarili?’Masunurin na sumagot si Sabrina, ‘Siyempre kaya ko, Young Master Nigel.’Narinig ni Nigel ang banayad na tinig ni Sabrina, at masungit na tinanong siya, ‘Gustong-gusto mo akong pakitunguhan ng mabuti? Kung gayon, handa ka bang gumawa ng anumang bagay para sa akin?’Ang ngiti ni Sabrina ay tila lumakas lalo ng banayad. ‘Young Master Nige
Mayroong halos dalawangpo hanggang tatlumpung kalalakihan sa silid, ngunit nakilala lamang ni Sabrina sina Nigel at Zayn.Ang natitira sa kanila ay alinman sa kanilang buhok ay tinina sa mga kulay na napakalinaw at maliwanag na masakit ang mga mata, may butas saanman sa kanilang mga katawan, o kaswal na nagsisigarilyo.Nang napansin na may pumasok sa silid, tinitigan nila si Sabrina ng mabuti, hindi katulad ng isang mangangaso na nagmamasid sa kanyang biktima.Subalit nagpumilit si Sabrina na gumawa ng isang solong mukha na alam niya sa kanilang lahat.Sa iisang silid, nakaupo sa tapat ng lahat ng mga kalalakihan ay tatlong kababaihan.Ang tatlong babaeng ito ay nakasuot ng napaka-nakalalantad at masayang damit. Ang mayroon lamang sa kanila ay mga tuktok na solong balikat at napakaikling mga mini-skirt.Habang si Sabrina ay tumingin sa paligid ng silid at pinag-aralan ang mga tao dito, naramdaman niya na ang sitwasyong ito ay mas malala kaysa sa oras na iyon sa cruise.Walang pa
Hindi niya matitiis iyon!Nais ni Nigel na masaksihan mismo ni Sabrina kung gaano siya kalupit sa araw na iyon, dahil tiyak na hindi siya mawawala sa pinsan niya sa aspetong iyon!Tumingin siya kay Sabrina na may malaswang ngiti sa labi.Nanginginig ang tinig ni Sabrina, ngunit nagawa niyang sabihin, nanginginig, ‘Humihingi ako ng pasensya, Young Master Nigel, ngunit ang ganitong uri ng negosyo ay hindi para sa akin. Humihingi ako ng paumanhin, hindi ako dapat magtapat sa iyo, hindi na kita magiging sanhi ng gulo, paalam!’Pagkasabi nito, tumalikod na si Sabrina upang umalis.Kinuha lamang siya ng 2 hakbang upang maabot ang mga pintuan na maglalabas sa kanya sa silid, ngunit sa ilang kadahilanan, hindi nila bubuksan kahit anong gawin niya.Tumalikod si Sabrina sa parehong pagkabigla at kilabot, nakatingin sa lahat sa silid na may masamang tingin sa kanilang mga mukha, malinaw na kinukutya siya.Napanatili ni Nigel ang malupit niyang ngiti. ‘Madali ang pagpasok, ngunit mahirap an
Paglabas ng kuwarto ngayon, si Sabrina ay pumasok sa elevator, kung saan siya ay gumuho habang pababa.Hindi tumitigil ang luhang dumadaloy sa mukha niya.Si Nigel ang natitirang kakapiranggot na init sa kanyang buhay. Kahit na sa kanyang mga ligaw na pag-iisip, hindi akalain ni Sabrina na ganyan ang magiging pagtrato sa kanya ni Nigel. Nang dumaan siya sa isang basurahan, itinapon ni Sabrina ang hiringgilya ng dugo ng manok na hawak niya ngayon nang hindi tumitigil, na may parehong ekspresyon sa mukha.Nakaramdam siya ng labis na pagduwal sa oras na lumabas siya ng club, at sa gayon ay nagsuka sa isang palumpong ng bulaklak na nakatago sa isang liblib na sulok.Habang nililinis niya ang kanyang sarili, nang walang kahulugan, may narinig niya may kausap.Tumingin si Sabrina sa direksyon ng taong narinig niya, at natagpuan ang isang lalaki na nakasuot ng itim na damit na nakabalot sa mga anino, may kausap sa telepono. ‘Direktor Horst, sigurado ka ba na ang Conor boy ay nasa silid s
Nang bumalik ang malay ni Sabrina, nasa ambulansya na siya patungo sa ospital. Hinawakan ni Sabrina ang kamay ng doktor. ‘Huwag, huwag mo akong bigyan ... Huwag mo akong bigyan ng mga anesthetics.’Walang imik ang doktor.‘Buntis ako, nais kong panatilihin ang aking anak. Wala na akong pamilya, ang sanggol na ito ang magiging natitirang kamag-anak ko. Nakikiusap ako sa iyo, huwag… huwag mo akong bigyan ng anesthetics.’ Pagmamakaawa ni Sabrina.Hindi alam ni Zayn ang sasabihin din.Panghuli, tinanong ng doktor, ‘Kakayanin mo ba ang sakit mula sa operasyon?’Sinabi ni Sabrina na may isang matibay na resolusyon, ‘Magagawa ko!’Matapos itong payagan ng doktor, dinala si Sabrina sa silid ng operasyon.Naririnig ni Zayn, na naghihintay sa labas, ang nakakasakit na daing ng matinding paghihirap na nagmula sa loob ng silid.Mahigit isang oras bago ang isang maputla, pagod na Sabrina ay itinulak palabas ng silid ng operasyon, nabasa ng pawis.Nang siya ay lumabas ng silid, nakita niya
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu