Aino, Aino!Pati sina Ruth at Yvonne ay sobrang nataranta rin, Saan pumunta si Aino? Walang anu-anong tumayo si Sabrina at nagsisigaw kaya nakuha niya ang atensyon ng lahat. “Ano ba namang klaseng nanay yan! Inuna kasi ang pagpapasarap kaysa ang magbantay ng anak.” Sabi ng isang usisera. Sa sobrang pagkadesperado ni Sabrina, hindi niya na napigilang umiayk. “Aino!” Sakto, biglang lumabas si Aino mula sa isang specialty store na may hila-hilang batang babae na kaedaran nito. “Mommy, bakit ka umiiyak? Nandito lang ako. Nakita ko kasi yung kaklase ko.” Sabi ni Aino. Gulat na gulat si Sabrina, pagkatapos, bigla siyang umupo para yakapin si Aino. Noong medyo kumalma na siya, pinalo niya ng malakas ang pwet nito, “Ikaw talagang bata ka! Saan ka ba pumunta? Sobrang pinag aalala mo ako! Kapag nawala ka sa akin, mababaliw ako! Aino, bakit hindi ka nagpaalam sa akin na makikipag laro ka pala sa kaklase mo?” Dahil nakita ni Aino na sobrang umiiyak na si Sabrina, sobrang natarant
Tinawag ng babae ang anak. “Jennifer Gibson, tara na.” Pagkatapos, tumingin siya kay Aino at ngumiti, “Aino, pwede kang makipag laro sa anak ko anytime ha?” “Bye, Aunt Gibson. Bye, Jennifer.” Nakangiting paalam ni Aino. Habang naglalakad palayo ang mag ina, biglang humabol si Sabrina, “Anong gusto mong itawag ko sayo?” Hindi na sumagot ang babae kaya natawa nalang si Sabrina. “Kakaiba talaga siyang babae. Bigla ko tuloy naalala yung sarili ko noong bumalik ako sa South City last year. Naiintindihan ko siya kasi naranasan ko rin na maliitin ng ibang tao.”“Pft!” Inirapan ni Ruth si Sabrina. “Hoy Ruth! Parang mas lalo kang nagiging maldita ha? Ano bang nagawa sayo ng Mommy ni Jennifer para mainis ka ng ganyan sakanya?” “Yung ginawa niya kanna! Kahit naman ako, naiirita din na makita siya!” Sabat ni Yvonne. Hindi alam ni Sabrina kung paano siya sasagot kaya tumingin siya kay Aino para magsumbong, “May umaaway sa mommy mo.” “Haha! Bahala kayo jan! Wala akong kinakampihan s
May sakit daw si Lola at ayaw niyang magpa check up sa doktor hanggat hindi niya nakikita si Aino.” Kalmadong paliwanag ni Sebastian. Sa totoo lang, ayaw niya talagang bumisita sa mansyon, lalo na at hindi naman talaga siya tumira dun.Hindi sila ganun ka close ng Lola niya, kasi hindi niya rin naman ito nakasama noong lumalaki siya, pero kumpara sa Lolo, Daddy, at step mother niya, di hamak na mas nakakausap niya ito ng maayos kaya ngayong may sakit ito at ang gusto lang naman ay ang makita si Aino, sobra naman ata kung tatanggi siya, diba? Kaya tinawagan niya kaagad si Sabrina. Hindi niya naman inasahan na biglang iiyak si Sabrina, “Ano? May sakit si Lola? Malala na ba ang kundisyon niya? Kasalanan natin ‘to eh! Masyado tayong nabusy kaya hindi na natin siya nadalaw. Sinisisi ni Sabrina ang sarili niya sa nangyari. “Nan…nandito pa kami sa mall. Nasaan ka? Sunduin mo na kami.”Nang marinig ni Sebastian ang iyak ni Sabrina, bigla rin siyang naging emosyunal. Habang mas nakikilala
"Ikaw tuso ka!" Nakita maigi ni Sabrina ang totoong Ruth. Tulad ng inaasahan sa pagiging tuso. Ang munting palaaway na nanggaling sa palengke ay karapatdapat sa pangalang yun."Nandito rin ako! Ako ay isang paputok!" sabi ni Yvonne.Si Sabrina ay napuno. Mali talaga ang mga kinakasama ni Sabrina. Kailanman ay hindi siya nagkaroon ng mga kaibigan sa buhay niya. Sa wakas, may dalawang babae na gustong maging malapit sa kanya at magkaroon ng koneksyon sa kanya, kaya siya ay pumayag nang may sobrang pagkatuwa. Naging matalik niya pa ngang kaibigan ang dalawang babaeng ito. Pero sinong mag-aakala na siya pala ay nakaakit ng dalawang padalus-dalos na ganid!Si Sabrina, na walang magawa, ay napatango nalang nang mahina. "Sige! Sige! Kayong dalawang tuso at mga paputok!"Sila Yvonne at Ruth ay napatawa nang malakas na ang mga katawan nila ay yumuyugyog nang pabalik-balik. Binuhat ni Aino si Ruth sa braso niya. "Aino, Aino, natalo ko na rin sa wakas ang mommy mo, mm-hmm!""Kayo pong tatlo
Ang babae ay tumalikod at tumingin nang malamig kay Sabrina. "Ang pagkakataon nga naman. Masaya akong nagkita tayo ulit."Si Sabrina ay natulala."Hoy! Bakit mo pinupunasan ang sapatos ng asawa ko. Sinong nagsabi sayo na punasan ang sapatos niya? Pwede ka nang tumayo. Tumayo ka na!"Ngumisi muli ang babae. "Ang isang marangal na asawang tulad mo, hindi ba sobrang nakakahiya at nasa ilalim na ng estado ko ang pagtuwad ko dito at pagpunas ng sapatos ng iba? Sa tingin ko hindi. Narumihan ng anak ko ang sapatos ng lalaking ito, kaya mahalaga para sa akin na linisin ito para sa kanya."Bago pa makasagot si Sabrina, sinabi ni Sebastian, "Pero sa tingin ko hindi na yan mahalaga!"Tumingala ang babae at tumingin kay Sebastian sa gulat niya. Ang tono ni Sebastian ay mas malamig pa. "Pwede ka nang umalis ngayon!"Ang babae ay tumungo. "Pasensya na, yung anak ko kasi..."Ngumisi si Sebastian. "Babae! Masyadong madulas ang kilos mo! Pakiusap lumayo ka sa akin, pwede ba? Hindi na importante
"Miss Quinton, anong gusto mong sabihin?" tanong ni Sabrina.Ngumiti si Frost. "Oh, oh, pasensya na. Dapat pala ang tinawag ko sayo ay...Miss Lynn.""Ang apelyido ko ay hindi rin Lynn," sabi ni Sabrina.Tinaas ni Frost ang kanyang mga kilay. "Oh?""Ang apelyido ko ay Scott, Sabrina Scott.""Oh, oh, oh, Sabrina Scott. Miss Scott..."Pinutol ni Sabrina ang sinasabi niya. "Pwede ko bang malaman kung sino ka sa Ford family?"Si Frost ay sumagot nang walang pag-aalinlangan. "Isang kasambahay. Sa loob ng bahay ng mga Ford, matagal na akong isang kasamba--"Tinaas ni Sabrina ang kamay niya at sinampal si Frost sa mukha.Si Frost ay bumagsak patalikod sa gulat niya. "Ikaw-may tapang ka na ngayon! Sa tingin mo ba pwede mo na akong sampalin ngayon na ikaw ang apo Old Master Shaw? Dapat alam mo na nung si Selene ay ang apo ni Old Master Shaw dati, nagkaroon ako ng away sa kanya dati at hindi pa rin namin alam kung sino ang nanalo!"Kalmadong sinabi ni Sabrina, "Ikaw ay isang katulong sa
Si Sabrina ay lumingon at nakita ang isang babae na puno ng alahas na nakadamit nang elegante at maayos. Ang babaeng yun ay ang madrasta ni Sebastian, si Rose.Nagsalita si Rose. "Sebastian! Bihira akong makialam sayo. Pakiramdam ko na ang pagiging madrasta na ginawa ang ginawa ko, maituturing na nabigyan na kita ng sapat na respeto."Si Sebastian ay hindi sumagot. Ang asawa at anak niya ay kanina pa nakikipagtalo kay Frost sa pinto, pero si Sebastian ay hindi nagsalita. Ito ay dahil ang asawa at anak niya ay hindi naman talo. Si Frost ang nakatanggap ng dalawang sampal. Sa oras na ito, ang totoong amo ay dumating na sa wakas. Tumingin si Sebastian kay Rose. Sa nakaraan, siya ang asawa ng tatay niya. Si Sebastian ang pumatay sa mga nakatatanda niyang kapatid na lalaki. Pero, matapos ang pagpunta niya sa Star Island, naintindihan ni Sebastian na wala na talagang paraan para maresolba ang sama ng loob sa pagitan nila ni Rose.Kung ang oras ay maibabalik sa nakalipas na dalawampung tao
"Mahusay! Napakagaling!" ngumisi si Sebastian. Huminto siya nang sandali bago niya sinabi, "Kung hindi mo maatim na ang asawa mo ay may ibang babae sa labas, bakit ka pumayag na hayaan ang asawa mo na magkaroon ng ibang babae sa Star Island?"Si Rose ay sobrang nagulat na bigla niyang tinaas ang ulo niya. "Sebastian, nalaman...nalaman mo na ang tungkol sa lahat? Ito ba ang sikreto na ibinalik mo galing Star Island?"Si Sebastian ay ngumisi. "Mas higit pa ito doon!"Si Rose ay mukhang nabahala. "Paano mo nalaman na ang nanay mo ang babaeng personal kong hinanap para paglaruan ng tatay mo? Pumanaw na ang nanay mo, kaya paano mo nalaman?"Tinanong ni Sebastian, "Sa tingin mo ba may mga sikreto sa mundong ito na hindi mabubunyag kailanman?"Si Rose ay natulala."Nung nakahanap ka ng babae para sa asawa mo dati, naisip mo ba ang nararamdaman ng babaeng yun? Nung buntis ang babaeng yun sa anak ng asawa mo, kayong dalawa ay nagsama para sabihin sa kanya na siya ay nakasira ng pamilya, a