Si Kelvin ay walang nasabi. Matapos ang ilang sandali, saka lang niya tinanong, "Ikaw...Alex, ano bang problema mo?""Nawawala ang asawa ko! Nawawala ang asawa ko! Ipinagbubuntis niya pa nga ang anak ko, pero siya ay nawawala!" Si Alex ay halos malapit nang mapaiyak.Siya ay gulong gulo nitong mga nakaraang araw. Bahagya lang siyang napabangon ngayong araw. Ito ay dahil rin naisip niya na baka kailangan niyang makipaglabanan nang matagal sa hinaharap. Kailangan niyang gamitin ang buong buhay niya para hanapin ang asawa at anak niya. Kaya, hindi niya na pwede masangkot ang sarili niya sa gulo.May isa pang rason kung bakit mas maigi ang pakiramdam niya. Ito ay dahil ang dalawa niyang matalik na kaibigan ay bumiyahe nang mahaba papuntang South City para samahan siya. Pero, hindi inasahan ni Alex na parehong sila Kelvin at Martin ay naririto para sa problema ni Sebastian. Sa oras na ito, ang napakahinang si Alex ay partikular na umaasa na ang parehong matalik niyang kaibigan ay kayang
Ang apat na lalaki ay tumingin sa pinto nang sabay-sabay, at nakita nila ang isang mahinahon at eleganteng babae na naglalakad, at may hawak siyang bata."Sebastian." ngumiti si Sabrina. "Akala ko makakapunta ako dito nang mas maaga pagkatapos kong sunduin si Aino, pero may kinailangan akong ayusin sa eskwelahan, kaya nahuli ako ng dating."Si Sabrina ay nakipagkasundo kay Sebastian na mauuna siyang pumunta sa clubhouse, at si Sabrina ay susunod nalang pagkatapos niyang sunduin si Aino pagkatapos ng trabaho. Kahit na siya ay dumiretso na sa eskwelahan pagkatapos ng trabaho, siya ay medyo nahuli padin at siya nakasabay naman sa oras na lahat ay sinusundo ang mga anak nila. Si Sabrina ay napalibutan naman ng ilang magulang."Mrs Ford, matagal kitang hindi nakita dito. Ano bang pinagkakaabalahan mo ngayon?" Ang nanay ni Susan, si Mrs Sear, ay ang pinaka interesado kay Sabrina. Pakiramdam niya lagi ay napakalapit niya kay Sabrina. Sa katunayan, simula nung naipaalam sa publiko ang pagka
Siguro dahil naranasan din ni Sabrina ang hirap at hindi niya rin naman talaga kilala ang babae, ayaw niyang magsalita. Pero noong paalis na sila ni Aino, bigla itong lumapit sakanila, kasama ang umiiyak nitong anak. “Pasensya na kayo, Mrs. Sear. Alam ko naman na pinag uusapan niyo ako at ilang beses ko na kayong hinayaan pero sumusobra na kayo eh. Wag kayong mag alala, hindi rin naman ako interesadong sumama sa grupo niyo. “Alam ko! Mayayaman kayong lahat at baka nga mas mahal pa yang mga bag niyo kaysa sa isang taon kong sahod, pero taas noo kong sasabihin sainyo na wala kaming inaapakang kahit sino ng anak ko kaya hindi namin kailangan ng charity niyo. Hindi nagustuhan ni Mrs. Sear ang sinabi ng babae kaya galit na galit siyang sumagot, “Ang kapal naman ng mukha mo! Gusto ka na nga naming tulungan, ikaw pa ang mayabang? Ha ha! Pare-parehas talaga kayong mga mahihirap na tao!” “Pasensya na pero hindi ko kailangan ng tulong niyo!” Wala ng intensyon ang babae na makipag dis
Nagulat si Sabrina. Noong oras na yun, biglang tumahimik ang lahat, kaya kahit na hindi siya naka loudspeaker, rinig na rinig ng lahat ang sinabi ng lalaki sa kabilang linya. Tinignan ng masama ni Sebastian si Sabrina habang sina Kelvin at Martin naman ay hindi makapaniwala sa nangyayari. Mahigit dalawampung taon nilang magkakasama, normal lang sakanila ang magkaroon ng kaliwa’t-kanang mga babae, pero kahit kailan, hindi pa nila nakita si Sebastian na mainlove ng ganito! “Sino ‘to?” Tanong ni Sabrina. “Hindi talaga kita makalimutan at alam ko sa sarili ko na kahit kailan, hinding hindi kita makakalimutan. Ikaw at si Aino. Sabrina, bakit parang ang sama sama ng langit sa akin?” “Ito ba si…” Muntik ng masabi ni Sabrina ang hula niya, pero muling nagsalita ang lalaki, “Sabrina, alam mo ba? Galit na galit ako sa sarili ko na para bang gusto kong ibuhos sa lahat ng taong makikita ko.” Hindi pa man din napoproseso ni Sabrina ang nangyayari, biglang ibinaba ng lalaki ang tawag.
Mukhang wala talaga silang balak na tigilan si Sebastian. “Huy, Sebastian, ano na ang nangyari sa reputasyon mong mailap at suplado?” “Ha ha ha! Hindi ko alam pare pero naawa ako sayo!” Hindi makapaniwala si Sabrina. Gustong gusto niyang magalit. ‘Eh anong tawag sainyong tatlo? Ikaw, Alex, akala ko ba hinahanap mo si Jane? Bakit nandito ka?’Pero hindi nalang nagsalita si Sabrina, lalo na noong nakita niyang kalmado lang naman si Sebastian. Ganun naman talaga ang asawa niya…Kahit gaano pa kabigat ang pinagdadaanan nito, sobrang kalmado lang nito palagi. “Naawa kayo sakin?” Tanong ni Sebastian. “Mhm.” Sagot nina Kelvin at Martin.“Kaunti lang naman.”“Edi ibigay mo nalang sa akin yung fifty percent na share mo para hindi ka na maawa sa akin.”Hindi makapaniwala si Kelvin. “Ikaw din, Martin. Ibigay mo nalang sa akin yung mga lupain mo. Sakto, gusto ko sanang gumawa ng man-made lake.”‘Pft! Itong lalaking ‘to! Dapat lang talaga sakanya na mabugbog sa ugali niyang yan e
Natawa si Sabrina. “Hmmm depende kung paano mo ako maakit!” Nagulat si Sebastian. Hindi siya makapaniwala sa sobrang laki ng pinagbago ni Sabrina! Kung noong nakaraang taon siguro ito nangyari, baka inis na inis na ito sakanya ngayon.Pagkalipas ng dalawang oras, niyakap ni Sabrina si Sebastian, “Ano ng nangyari sa pinaka matapang na lalaki sa buong South City? Bakit ka nagseselos?” ‘Tsk!’ Ayaw naman talaga ni Sebastian na maging seloso, pero paano niya naman gagawin yun kung si Sabrina ang asawa niya?! Sobrang daming babae ang nagkakandarapa sakanya, pero si Sabrina lang ang nagustuhan niya kaya nga umabot pa sa balita ang confession niya eh! Pero hindi niya rin talaga maintindihan ang mga kapwa niya lalaki! May asawa’t anak na nga yung tao, pero pinagkakaguluhan pa rin, kaya paano naman siya hindi magseselos?!Humarap si Sebastian kay Sabrina at niyakap ito ng mahigpit, “Sa susunod, hindi ka na talaga pwedeng makipag usap sa kahit sinong lalaki!” “A….Grabe ka naman!” Sagot
Sa kalagitnaan ng pag aasaran, biglang tumunog ang doorbell. “Ha? Sinong maghahanap sa atin ng weekend? Baka sina Yvonne at Ruth yan.” “Mamaya lalaki nanaman yan!” Nagseselos na sagot ni Sebastian, sabay irap. “Bukod kay KIngston, sino pa ba ang ibang lalaking pumupunta dito, sir?” Pagkatapos magsalita, tumayo si Sabrina para pagbuksan ang nag doorbell. “Sabrina, may pabor sana ako.” Salubong ni Marcus. Halata sa boses ni Marcus na sobrang nagpapanic ito kaya kahit na sina Sebastian at Aino na nasa dining room ay natigilan din. Tumingin si Sabrina sa mag ama niya bago siya muling tumingin kay Marcus, “I…insan, anong nangyari?” “Sabrina, pwe…pwede mo ba akong tulungan kay Yvonne?” Gulat na gulat si Sabrina. “Hindi kasi ako pinapansin ni Yvonne.. Gusto niya na raw makipag hiwalay sa akin…”Ngumiti si Sabrina at kalmadong sumagot, “Insan, hindi pa naman kayo kasal ni Yvonne kaya marami pa talagang pwedeng mangyari. Isa pa, sa tingin ko napepressure siya kasi masyadong may
Aino, Aino!Pati sina Ruth at Yvonne ay sobrang nataranta rin, Saan pumunta si Aino? Walang anu-anong tumayo si Sabrina at nagsisigaw kaya nakuha niya ang atensyon ng lahat. “Ano ba namang klaseng nanay yan! Inuna kasi ang pagpapasarap kaysa ang magbantay ng anak.” Sabi ng isang usisera. Sa sobrang pagkadesperado ni Sabrina, hindi niya na napigilang umiayk. “Aino!” Sakto, biglang lumabas si Aino mula sa isang specialty store na may hila-hilang batang babae na kaedaran nito. “Mommy, bakit ka umiiyak? Nandito lang ako. Nakita ko kasi yung kaklase ko.” Sabi ni Aino. Gulat na gulat si Sabrina, pagkatapos, bigla siyang umupo para yakapin si Aino. Noong medyo kumalma na siya, pinalo niya ng malakas ang pwet nito, “Ikaw talagang bata ka! Saan ka ba pumunta? Sobrang pinag aalala mo ako! Kapag nawala ka sa akin, mababaliw ako! Aino, bakit hindi ka nagpaalam sa akin na makikipag laro ka pala sa kaklase mo?” Dahil nakita ni Aino na sobrang umiiyak na si Sabrina, sobrang natarant
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu