Ang tunay na ama ni Lincoln, sa kabilang banda ay malungkot lang na bumubuntonghininga habang pinapanood itong lahat. Ang kanilang ama ay wala man lang pagmamahal sa parehong anak na mayroon siya sa dating asawa. Hindi lang hinahayaan ng madrasta na magtrabaho at kumita ng pera ang ate ni Lincoln. Nagluluto rin ang ate niya at naglalaba sa tuwing bumabalik siya. Kaya naman, hindi siya makatulog kahit mag uumaga na. Kapag pagod na siya at nakakatulog habang natatagpuan sa kakahuyan, ang madrasta nila ay hihilahin ang buhok niya at matinding binubugbog. Hanggang sa araw na nag-labing dalawang taon na ang kapatid niya nang narinig nila ang kanilang madrasta na gusto siyang ipakasal. Hindi na kayang indahin ng kanyang kapatid ang walang katarungang buhat at pinili na tapusin itong lahat sa pamamagitan ng pagtalon sa balon. Si Lincoln lang ang naiwan sa pamilya. Gayunpaman, hindi siya pinagbuhatan ng kamay ng kanyang madrasta dahil may anemia ang half-sister niya at halos kailan
"Lincoln Lynn!" biglang pagalit na sigaw ni Jade, at iyon ang naghila pabalik kay Lincoln mula sa kanyang ala-ala. Agad na tumingin si Lincoln kay Jade, Selene, at Old Master Shaw. "Kinakausap ka ni Dad!" Kinuha na ni Jade ang inisyatiba matagal na para tawaging Dad si Old Master Shaw. Agad na sabi ni Lincoln, "Sige lang po, Old Master Shaw.""May impormasyon ka pa ba tungkol sa mga krimen na ginawa ni Sabrina noon? Halimbawa, paano niya pinatay ang isang tao nang hindi sinasadya at kung ang tao rin ba na pinatay niya ay may pamilya?"Nang narinig niyang binanggit ni Old Master Shaw ang pagkakulong ni Sabrina noon, natakot ulit bigla si Lincoln. Pakiramdam niya ay parang mapipigtas ang mga ugat niya. Walang makukumpara ang sakit nito. Noon!Noon, nasa sophomore year pa lang si Sabrina sa kolehiyo. Sa oras na iyon, karaniwan na hindi umuuwi sa bahay si Sabrina at hindi humihingi ng gastusin sa bahay. Simpleng nag-aaral lang siya sa kolehiyo buong oras. Nagkataon lang na s
"Lincoln Lynn!" biglang pagalit na sigaw ni Jade, at iyon ang naghila pabalik kay Lincoln mula sa kanyang ala-ala. Agad na tumingin si Lincoln kay Jade, Selene, at Old Master Shaw. "Kinakausap ka ni Dad!" Kinuha na ni Jade ang inisyatiba matagal na para tawaging Dad si Old Master Shaw. Agad na sabi ni Lincoln, "Sige lang po, Old Master Shaw.""May impormasyon ka pa ba tungkol sa mga krimen na ginawa ni Sabrina noon? Halimbawa, paano niya pinatay ang isang tao nang hindi sinasadya at kung ang tao rin ba na pinatay niya ay may pamilya?"Nang narinig niyang binanggit ni Old Master Shaw ang pagkakulong ni Sabrina noon, natakot ulit bigla si Lincoln. Pakiramdam niya ay parang mapipigtas ang mga ugat niya. Walang makukumpara ang sakit nito. Noon!Noon, nasa sophomore year pa lang si Sabrina sa kolehiyo. Sa oras na iyon, karaniwan na hindi umuuwi sa bahay si Sabrina at hindi humihingi ng gastusin sa bahay. Simpleng nag-aaral lang siya sa kolehiyo buong oras. Nagkataon lang na s
Hindi nakita ni Sabrina ang nanay niya sa loob ng sampung taon. Minsan, hindi niya na nga maalala ang boses at ekspresyon ng nanay niya habang nakangiti siya kahit pa gaano niya subukan.Minsan, ang boses at ekspresyon ng nanay niya ay makikita niya nang malinaw sa mga mata niya.Gustong gustong kunin ni Sabrina ang sandaling yun.Pero, ang mga sandaling yun ay panandalian lang at ang ipinalit sa kanila ay ang malalabong alala sa mga mata niya.Nagbuntong-hininga si Sabrina at bumangon na sa kama.Ang katawan niya ay mahina pa din, pero ang espiritu niya ay mas maayos kumpara sa wasak na estado kung nasaan siya kahapon.Matapos na mabalik ang katahimikan niya, ang unang bagay na naisip ni Sabrina ay ang anak niyang si Aino.Nang maisip niya kung ano ang itsura ng anak niya nang tumayo siya protektahan ang nanay niya, nanggigil ang ngipin ni Sabrina at umiyak.Malakas nga talaga siya!Lumabas siya ng kwarto, at naglabas siya ng isang simple ay propesyonal na damit para isuot at
Biglang napangiti si Aunt Lewis sa mga salitang yun. "Madam, dahil nakita ko na bumalik ka na ulit sa sarili mo, bigla ko ulit naramdaman na ligtas ako."Habang silang dalawa ay nag-uusap, lumabas si Sebastian ng kwarto.Nang makita na si Sebastian ay nakakunot ang noo at mapula ang mga mata, agad na nadurog ang puso ni Sabrina at tinanong ito, "Sebastian, hindi... hindi ka ba natulog buong magdamag?"Tiningnan ni Sebastian si Sabrina mula ulo hanggang paa, ngumiti, at mahinahong sinabi, "Mas maayos ang itsura mo ngayon kumpara kahapon. Dahil nakita kitang ganito, talagang masaya ako para sa'yo."Umiling si Sabrina. "Hindi ka ba talaga natulog kahapon?"Hindi sumagot si Sebastian, pero sinabi niya, "Lahat ng mga pinagmulan ng mga video ay naasikaso ko na. Sa mga reporter na pumunta kahapon, isa sa mga malalaking media site ay sinira ko kagabi. Wala nang mga reporter ang pupunta ngayon."Matapos tumigil, sinabi muli ni Sebastian, "At saka, wala nang kaugnay na impormasyon ang maki
Nakita rin ni Jane ang ilang mga salitang yun.Ang sulat-kamay sa postcard ay partikular na maayos. Pero, ang paghagod ng sulat ay para bang merong pang-aakit at may dala ding pagka agresibo. Nang makita ni Jane ang sulat-kamay na yun, naisip niya ang babaeng nagdala ng sulat na nagpapadala ng mga padala galing ibang bansa nung nakaraang umaga.Pakiramdam ni Jane na ang sulat-kamay na ito ay sobrang katulad nung sa babaeng yun.'Alex, nakabalik na ako.''Sino naman kaya yun?'Sinabi ng sarili niyang intuwisyon kay Jane na ito ay hindi isang lalaki.Hindi rin naman ito tungkol sa negosyo.'Ito ba ay isang personal na bagay?'Nadurog ang puso ni Jane nang kaunti.Matapos makita ni Alex ang tatlong salitang ito, nagmadali na siyang itago ang postcard. Tinaas niya naman ang titig niya at tumingin kay Jane nang walang ekspresyon."Alex...," Mahinahon siyang tinawag ni Jane.Walang kahit anong sinabi si Alex.May kaunting bahid ng pagkainip sa ekspresyon niya.Nababahalang tinan
Samakatuwid, sa oras na ito, hindi na siya makahanap ng kahit anong rason para sisihin siya.Biglang naramdaman ni Jane na siya ay sobrang katawa-tawa.Nung bumalik ang pamilya ng tatlo ni Sabrina galing sa Star Island nung nakaraang linggo, dinala ni Aino ang mala-halimaw na manikang yun para sa kanya. Ipinahiwatig nito ang paghiling sa kanya na magkaroon ng anak.Meron din talaga siyang ganitong intensyon sa puso niya.Nung una ay gusto niyang magkaroon ng lakas ng loob para sabihin kay Alex, "Alex, tayo ay magkasama na sa loob ng napakaraming taon, at dahil nakikita kong tumatanda na tayo pareho, bakit kaya hindi tayo mag-anak?"Gusto niya talagang magkaroon ng lakas ng loob para sabihin ito kay Alex nang isang beses.Pero, nagkataon naman na ang problema ni Old Master Shaw sa paghingi ng mga bato ni Sabrina ay nangyari sa nakaraang dalawang araw, kaya kinailangan ni Jane na isantabi muna ito.Sa kabutihang palad, hindi siya nagsalita tungkol dito.Kung hindi, hindi niya mai
Walang nasabi si Jane.Tinanong muli ng babae, "Ikaw yung katulong na kinuha ni Alex?"Kinagat ni Jane ang labi niya, at hindi siya sumagot.Ang mga kamao niya ay madiing sumara.Gusto niyang wasakin ang mukha ng babaeng nasa harap niya!Pero, hindi pa rin naman siya nakakasuntok dati, kaya hindi niya alam kung ano ang gagawin. Sa wakas, tinagilid niya ang katawan niya, dumaan siya sa paligid ng babae, at mabilis na tumakbo palayo.Tumakbo siya palabas ng mansyon ni Alex sa isang buga.Ito ay nakatayo sa taas ng bundok.Ang tanawin sa labas ng mansion ay talagang maganda.Pero, lahat ng nakikita ni Jane ay madilim at kulay abo.Pakiramdam niya ay nananaginip siya.'Totoo ba ito?'Kinurot niya ang sarili niya, at ito ay sobrang sakit. Totoo nga ito.Wala na siyang relasyon kay Alex.Wala nang relasyon?Paano naman siya?Isang halos tatlumpu't limang taong gulang na matandang babae ang walang tirahan sa oras na ito. Wala siyang kamag-anak o pamilya at kamakailan lang siya
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu