Malungkot na bumuntonghininga si Old Master Shaw, "Sino ang gusto mong i-sakripisyo kung ganoon? Siya lang ang halos kasing edad ni Selene at ang nag-iisang kapatid ni Selene. Tsaka, hindi naging maawain ang mga magulang ni Selene, kaya bakit kailangan kong maging maawain?""Kung kakaawaan ko si Sabrina, maliligtas ba ang buhay ni Selene?""Magnanakaw, magnanakaw ka!" galit na sigaw ni Marcus. Pagkatapos niyang sumigaw, agad niyang binaba ang tawag. Sa kabilang banda, galit na galit si Old Master Shaw na halos gusto niyang batuhin ang telepono niya!"Talagang nagre-rebelde na siya sa akin at wala nang respeto sa nakakatanda!" pagalit na utas ni Old Master Shaw. Si Selene, na nakahiga sa hospital bed, ay nagpanggap na naiintindihan niya at inalu si Old Master Shaw, "Lolo, siguradong kasama ni Sabrina ang pinsan ko, hindi ba?"Pagkatapos magtanong, miserable siyang ngumiti, "Hindi ko po alam kung bakit, pero hangga't kasama ni Sabrina ang mga lalaki sa South City, agad silang nal
Ang tunay na ama ni Lincoln, sa kabilang banda ay malungkot lang na bumubuntonghininga habang pinapanood itong lahat. Ang kanilang ama ay wala man lang pagmamahal sa parehong anak na mayroon siya sa dating asawa. Hindi lang hinahayaan ng madrasta na magtrabaho at kumita ng pera ang ate ni Lincoln. Nagluluto rin ang ate niya at naglalaba sa tuwing bumabalik siya. Kaya naman, hindi siya makatulog kahit mag uumaga na. Kapag pagod na siya at nakakatulog habang natatagpuan sa kakahuyan, ang madrasta nila ay hihilahin ang buhok niya at matinding binubugbog. Hanggang sa araw na nag-labing dalawang taon na ang kapatid niya nang narinig nila ang kanilang madrasta na gusto siyang ipakasal. Hindi na kayang indahin ng kanyang kapatid ang walang katarungang buhat at pinili na tapusin itong lahat sa pamamagitan ng pagtalon sa balon. Si Lincoln lang ang naiwan sa pamilya. Gayunpaman, hindi siya pinagbuhatan ng kamay ng kanyang madrasta dahil may anemia ang half-sister niya at halos kailan
"Lincoln Lynn!" biglang pagalit na sigaw ni Jade, at iyon ang naghila pabalik kay Lincoln mula sa kanyang ala-ala. Agad na tumingin si Lincoln kay Jade, Selene, at Old Master Shaw. "Kinakausap ka ni Dad!" Kinuha na ni Jade ang inisyatiba matagal na para tawaging Dad si Old Master Shaw. Agad na sabi ni Lincoln, "Sige lang po, Old Master Shaw.""May impormasyon ka pa ba tungkol sa mga krimen na ginawa ni Sabrina noon? Halimbawa, paano niya pinatay ang isang tao nang hindi sinasadya at kung ang tao rin ba na pinatay niya ay may pamilya?"Nang narinig niyang binanggit ni Old Master Shaw ang pagkakulong ni Sabrina noon, natakot ulit bigla si Lincoln. Pakiramdam niya ay parang mapipigtas ang mga ugat niya. Walang makukumpara ang sakit nito. Noon!Noon, nasa sophomore year pa lang si Sabrina sa kolehiyo. Sa oras na iyon, karaniwan na hindi umuuwi sa bahay si Sabrina at hindi humihingi ng gastusin sa bahay. Simpleng nag-aaral lang siya sa kolehiyo buong oras. Nagkataon lang na s
"Lincoln Lynn!" biglang pagalit na sigaw ni Jade, at iyon ang naghila pabalik kay Lincoln mula sa kanyang ala-ala. Agad na tumingin si Lincoln kay Jade, Selene, at Old Master Shaw. "Kinakausap ka ni Dad!" Kinuha na ni Jade ang inisyatiba matagal na para tawaging Dad si Old Master Shaw. Agad na sabi ni Lincoln, "Sige lang po, Old Master Shaw.""May impormasyon ka pa ba tungkol sa mga krimen na ginawa ni Sabrina noon? Halimbawa, paano niya pinatay ang isang tao nang hindi sinasadya at kung ang tao rin ba na pinatay niya ay may pamilya?"Nang narinig niyang binanggit ni Old Master Shaw ang pagkakulong ni Sabrina noon, natakot ulit bigla si Lincoln. Pakiramdam niya ay parang mapipigtas ang mga ugat niya. Walang makukumpara ang sakit nito. Noon!Noon, nasa sophomore year pa lang si Sabrina sa kolehiyo. Sa oras na iyon, karaniwan na hindi umuuwi sa bahay si Sabrina at hindi humihingi ng gastusin sa bahay. Simpleng nag-aaral lang siya sa kolehiyo buong oras. Nagkataon lang na s
Hindi nakita ni Sabrina ang nanay niya sa loob ng sampung taon. Minsan, hindi niya na nga maalala ang boses at ekspresyon ng nanay niya habang nakangiti siya kahit pa gaano niya subukan.Minsan, ang boses at ekspresyon ng nanay niya ay makikita niya nang malinaw sa mga mata niya.Gustong gustong kunin ni Sabrina ang sandaling yun.Pero, ang mga sandaling yun ay panandalian lang at ang ipinalit sa kanila ay ang malalabong alala sa mga mata niya.Nagbuntong-hininga si Sabrina at bumangon na sa kama.Ang katawan niya ay mahina pa din, pero ang espiritu niya ay mas maayos kumpara sa wasak na estado kung nasaan siya kahapon.Matapos na mabalik ang katahimikan niya, ang unang bagay na naisip ni Sabrina ay ang anak niyang si Aino.Nang maisip niya kung ano ang itsura ng anak niya nang tumayo siya protektahan ang nanay niya, nanggigil ang ngipin ni Sabrina at umiyak.Malakas nga talaga siya!Lumabas siya ng kwarto, at naglabas siya ng isang simple ay propesyonal na damit para isuot at
Biglang napangiti si Aunt Lewis sa mga salitang yun. "Madam, dahil nakita ko na bumalik ka na ulit sa sarili mo, bigla ko ulit naramdaman na ligtas ako."Habang silang dalawa ay nag-uusap, lumabas si Sebastian ng kwarto.Nang makita na si Sebastian ay nakakunot ang noo at mapula ang mga mata, agad na nadurog ang puso ni Sabrina at tinanong ito, "Sebastian, hindi... hindi ka ba natulog buong magdamag?"Tiningnan ni Sebastian si Sabrina mula ulo hanggang paa, ngumiti, at mahinahong sinabi, "Mas maayos ang itsura mo ngayon kumpara kahapon. Dahil nakita kitang ganito, talagang masaya ako para sa'yo."Umiling si Sabrina. "Hindi ka ba talaga natulog kahapon?"Hindi sumagot si Sebastian, pero sinabi niya, "Lahat ng mga pinagmulan ng mga video ay naasikaso ko na. Sa mga reporter na pumunta kahapon, isa sa mga malalaking media site ay sinira ko kagabi. Wala nang mga reporter ang pupunta ngayon."Matapos tumigil, sinabi muli ni Sebastian, "At saka, wala nang kaugnay na impormasyon ang maki
Nakita rin ni Jane ang ilang mga salitang yun.Ang sulat-kamay sa postcard ay partikular na maayos. Pero, ang paghagod ng sulat ay para bang merong pang-aakit at may dala ding pagka agresibo. Nang makita ni Jane ang sulat-kamay na yun, naisip niya ang babaeng nagdala ng sulat na nagpapadala ng mga padala galing ibang bansa nung nakaraang umaga.Pakiramdam ni Jane na ang sulat-kamay na ito ay sobrang katulad nung sa babaeng yun.'Alex, nakabalik na ako.''Sino naman kaya yun?'Sinabi ng sarili niyang intuwisyon kay Jane na ito ay hindi isang lalaki.Hindi rin naman ito tungkol sa negosyo.'Ito ba ay isang personal na bagay?'Nadurog ang puso ni Jane nang kaunti.Matapos makita ni Alex ang tatlong salitang ito, nagmadali na siyang itago ang postcard. Tinaas niya naman ang titig niya at tumingin kay Jane nang walang ekspresyon."Alex...," Mahinahon siyang tinawag ni Jane.Walang kahit anong sinabi si Alex.May kaunting bahid ng pagkainip sa ekspresyon niya.Nababahalang tinan
Samakatuwid, sa oras na ito, hindi na siya makahanap ng kahit anong rason para sisihin siya.Biglang naramdaman ni Jane na siya ay sobrang katawa-tawa.Nung bumalik ang pamilya ng tatlo ni Sabrina galing sa Star Island nung nakaraang linggo, dinala ni Aino ang mala-halimaw na manikang yun para sa kanya. Ipinahiwatig nito ang paghiling sa kanya na magkaroon ng anak.Meron din talaga siyang ganitong intensyon sa puso niya.Nung una ay gusto niyang magkaroon ng lakas ng loob para sabihin kay Alex, "Alex, tayo ay magkasama na sa loob ng napakaraming taon, at dahil nakikita kong tumatanda na tayo pareho, bakit kaya hindi tayo mag-anak?"Gusto niya talagang magkaroon ng lakas ng loob para sabihin ito kay Alex nang isang beses.Pero, nagkataon naman na ang problema ni Old Master Shaw sa paghingi ng mga bato ni Sabrina ay nangyari sa nakaraang dalawang araw, kaya kinailangan ni Jane na isantabi muna ito.Sa kabutihang palad, hindi siya nagsalita tungkol dito.Kung hindi, hindi niya mai